بررسی تنوع ژنتیکی در برخی ترافلهای قهوهای و سیاه ایران با نشانگر ISSR

گونه های Tuber ،شامل قارچهای خوراکی و ارگانیسمهای همزیست گیاهی هستند که دارای ارتباط سودمند با ریشه درختان و گیاهان خاصی (اکتومایکوریزا) میباشند. این قارچها بعد از واکنش با گیاه میزبان، اندامهای زیرزمینی تولید میکنند که دارای ارزش اقتصادی بالا بوده و به عنوان ترافل شناخته میشود. گونه های متفاوتی از ترافلها وجود دارند که براساس گونه و منشای، کیفیت و ارزش تجاری آنها متفاوت است. شناسایی ترافلها براساس آنالیز مورفولوژیکی ممکن است به دلیل تحت تاثیر محیط قرار گرفتن دقیق نباشد. اما استفاده از نشانگرهای مولکولی میتواند دقیقتر، ارزانتر و بررسی آن نیز آسانتر باشد. در این پژوهش، بیست نشانگر ISSR برای بررسی ژنتیکی ترافلهای سیاه و قهوه ای مورد استفاده قرار گرفت. در این مطالعه، در مجموع 57 باند چندشکل تکثیر شدند (متوسط 18/5 باند). مقدار PIC و تنوع ژنتیکی (H) بطور متوسط به ترتیب 37/0 و 50/0بود. در طی آنالیز باندها، مشخص شد که نشانگرهایی با توالی GA ،G)AG ،(T)AG (و GAC باندهای بهتری تولید کردند. نتایج آنالیز جمعیت نشان داد سه کلاستر اصلی A ،B و C وجود داشت. چهار سویه اردبیل، خلخال، زنجان و ارومیه در گروه اول و سویه های قهوه ای و سیاه گلستان نیز در گروه های دوم و سوم قرار گرفتند. نتایج آنالیز جمعیت بیانگر آن بود که ترافلهای مورد بررسی دو خزانه ژنتیکی مجزا داشتند. براساس 2 = DK ،نمونه های اردبیل، خلخال، زنجان و اورمیه در گروه یکسان قرار گرفتند و بقیه ترافلها در گروه دیگر بودند.