به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "biochemical traits" در نشریات گروه "بیوتکنولوژی و ژنتیک گیاهی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «biochemical traits» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی biochemical traits در مقالات مجلات علمی
  • سعید نواب پور*، حوریه نجفی

    تنش های محیطی از عوامل اصلی کاهش دهنده رشد و نمو و عملکرد گیاهان زراعی به شمار می آیند و همواره امنیت غذایی انسان ها را تهد ید می کنند. این مطالعه به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر تغییرات صفات بیوشیمیایی و میزان بیان ژن های عوامل رونویسی MYB در دو رقم گندم (تجن و زاگرس)، تحت تنش خشکی انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام شد. اعمال تیمار خشکی در سه سطح 40، 70 و 100 درصد ظرفیت زراعی و 4 هفته پس از جوانه زنی انجام شد. 20 روز پس از اعمال تنش نمونه برداری از برگ و ریشه به منظور بررسی بیان ژن ها و برخی صفات بیوشیمیایی صورت گرفت. نتایج بررسی محتوای کلروفیل تحت تنش نشان داد که با افزایش شدت تنش در ژنوتیپ‎های مختلف محتوای کلروفیلa  و b کاهش می یابد. میزان کاهش کلروفیل a  و b در ژنوتیپ تجن در تنش شدید، بیشتر از ژنوتیپ زاگرس بود. همچنین محتوای TBARM تحت تنش شدید خشکی به طور معنی داری بیشتر از وضعیت تنش متوسط بود و این افزایش در ژنوتیپ تجن بیشتر از رقم زاگرس دیده شد. تجزیه و تحلیلRT-PCR  نشان داد که ژن‎های خانواده MYB مورد مطالعه، تحت تنش خشکی افزایش بیان نشان می دهند. از طرفی رقم زاگرس که جزو ارقام متحمل به تنش خشکی می‏باشد برای تمامی ژن‏های مورد بررسی افزایش بیان بیشتری نسبت به رقم تجن داشت که امکان استفاده از این رقم را در بحث برنامه های بهنژادی فراهم می کند. همچنین با توجه به اهمیت ژن های خانواده  MYB طی تنش خشکی، از یافته های پژوهش حاضر می توان در برنامه های به نژادی و هرمی کردن ژن ها استفاده کرد.

    کلید واژگان: بیان ژن, تنش خشکی, گندم, صفات بیوشیمیایی
    Saeid Navabpour*, Horeyeh Najafi

    Environmental stress is one of the main factors that reduce the growth and performance of crops and threatening human food security. This study was conducted in order to investigate the effect of drought stress on the changes in biochemical traits and the level of expression of a MYB transcription factor gene in two wheat cultivars (Tajan and Zagros), under drought stress. The experiment was conducted as a factorial based on a completely randomized design with 3 replications. Drought treatments were applied at three levels of 40, 70 and 100% of field capacity 4 weeks after germination. Twenty days after the application of stress, leaves and roots were sampled in order to investigate the expression of MYB genes and measuring some biochemical traits. The results of examining the chlorophyll content under stress showed that the content of chlorophyll a and b decreased with increasing of stress intensity in different genotypes. The rate of reduction of chlorophyll a and b in Tajan genotype under severe stress was higher than Zagros genotype. Also, TBARM content under severe drought stress was significantly higher than moderate stress condition and this increase was seen in Tajen genotype more than Zagros genotype. qRT-PCR analysis showed that the MYB genes showed an increase in expression under drought stress. Furthermore, Zagros genotype, which is considered as a tolerant cultivar to drought stress, had a higher MYB expression level than Tajan cultivar for both genes, suggesting this cultivar for future breeding programs, also considering the importance MYB family genes during drought stress, the results can be used in molecular breeding and pyramiding breeding projects.

    Keywords: Gene expression, Drought stress, Wheat, Biochemical traits
  • فرح فراهانی*، ملیحه طالبی، طاهر برزگر
    هدف
    با توجه به اهمیت سیب زمینی در اقتصاد و تغذیه انسان، نیاز به تولید بذرهای سالم از طریق کشت بافت جهت بالا بردن کیفیت غده و در نهایت حفظ عملکرد محصول، محسوس می باشد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر ارزیابی صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی در گیاهچه های چهار رقم زودرس و دیررس سیب زمینی در شرایط درون شیشه ای است.
    مواد و روش ها
    چهار رقم تجاری سیب زمینی به صورت ریز نمونه های تک گره، در محیط کشت MS فاقد هرگونه مواد تنظیم کننده رشد گیاهی، کشت داده شد. گیاهچه ها پس از 5 هفته رشد کردند. گیاهچه ها از نظر صفات مورفولوژیکی (تعداد گیاهچه های تولید شده از یک گیاهچه، طول ساقه، تعداد انشعابات، گره، ریشه و ریزغده) و همچنین صفات بیوشیمیایی (محتوای کلروفیل a، b، کاروتنویید، آنتوسیانین، فعالیت آنزیم کاتالاز و فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز) مورد ارزیابی قرار گرفتند.
    یافته ها
    در صفات مورفولوژیکی، رقم دیررس ساتینا، تعداد گیاهچه و طول ساقه، و رقم زودرس سانته، تعداد ریشه بیشتری را نسبت به سایر ارقام نشان دادند. در بررسی صفات بیوشیمیایی، رقم دیررس آگریا از نظر مقدار رنگیزه ها و آنزیم کاتالاز، نسبت به سایر ارقام برتر بود.
    نتیجه گیری
    در شرایط رویشی یکسان، ارقام مختلف در صفات رویشی و بیوشیمیایی پتانسیل متفاوتی دارند. الگوی رشد ژنوتیپ های مختلف با سنتز مواد غذایی و سطوح متفاوت هورمون های داخلی و توازن مابین آنها تعیین می شوند و در نتیجه پاسخ های گوناگونی نسبت به شرایط محیط کشت می دهند.مطالعه حاضر نشان داد که در شرایط رویشی یکسان، ارقام زودرس ساتینا از نظر صفات رویشی و آگریا از نظر مقدار رنگیزه ها می توانند برای کشت های انبوه انتخاب شوند.
    کلید واژگان: شرایط درون شیشه ای, محیط کشت MS, کلروفیل, کاروتنوئید, آنتوسیانین, کاتالاز, صفات مورفولوژیکی, صفات بیوشیمیایی, سیب زمینی
    Farah Farahani *, Maliha Talebi, Taher Barzegar
    Objective
    Considering the importance of potato in the economy and human nutrition, the need to produce healthy seeds through tissue culture in order to increase the quality of the tuber and ultimately maintain the yield of the product is noticeable. In this regard, the aim of the present study is to evaluate the morphological and biochemical traits in the seedlings of four early and late potato cultivars under in vitro conditions.
    Materials and methods
    Four commercial varieties of potato were cultivated as single-node microspecimens in MS culture medium without any plant growth regulators. Seedlings grew after 5 weeks. Seedlings were evaluated in terms of morphological traits (number of seedlings produced from one seedling, stem length, number of branches, nodes, roots and micro-gland) as well as biochemical traits (chlorophyll a, b, carotenoid, anthocyanin, catalase enzyme activity and polyphenol oxidase enzyme activity).
    Findings
    In morphological traits, late cultivar Satina, number of seedlings and stem length, and early cultivar Sante showed more roots than other cultivars. In the study of biochemical traits, the late cultivar Agria was superior to other cultivars in terms of the amount of pigments and catalase enzyme.
    Conclusion
    In the same vegetative conditions, different cultivars have different potential in vegetative and biochemical traits. The growth pattern of different genotypes is determined by the synthesis of food and different levels of internal hormones and the balance between them, and as a result, they give different responses to the conditions of the culture environment. The present study showed that in the same vegetative conditions, the early cultivars of Satina in terms of vegetative traits and Agria in terms of the amount of pigments can be selected for mass cultivation.
    Keywords: in vitro conditions, MS culture medium, Chlorophyll, Carotenoid, Anthocyanin, Catalase, Morphological traits, biochemical traits, Potato
  • زینب حمزه کهنوجی، آسا ابراهیمی*، غلامرضا شریفی. سیرجی، اسلام مجیدی هروان

    شوری خاک یکی از بزرگ ترین مشکلات کشاورزی محسوب می شود که باعث کاهش رشد و عملکرد محصولات زراعی می شود. با اینکه جو متحمل ترین گیاه نسبت به تنش شوری در بین غلات است اما مرحله گیاهچه ای جو، یکی از حساس ترین مراحل رشدی به تنش شوری می باشد. از این رو، به منظور بررسی اثر تنش شوری بر صفات بیوشیمیایی نظیر شاخص پراکسیداسیون سلولی (TBARM)، فعالیت کاتالاز و محتوی پرولین در ریشه و اندام هایی ارقام جو در مرحله گیاهچه ای، طرح فاکتوریل با پایه کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل دو سطح شوری (هدایت الکتریکی آب برابر با 0 و 22 دسی زیمنس بر متر) و دو رقم جو (رقم حساس (فجر) و مقاوم (افضل)) بود. همچنین، بیان نسبی سه ژن (NHX3، CAT1 و TIP2;3) در ریشه و اندام هوایی در مرحله گیاهچه ای تحت تنش شوری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج ANOVA نشان داد که اثرمتقابل بین شوری و رقم بر روی همه صفات فوق (01/0> p) معنی دار است. تحت تنش شوری، TBARM، فعالیت کاتالاز و پرولین در ریشه و اندام هوایی هر دو رقم در مرحله گیاهچه ای افزایش یافت اما بالاترین محتوای پرولین و فعالیت کاتالاز، و پایین ترین میزان TBARM در رقم متحمل (افضل) مشاهده شد. بنابراین به نظر می رسد که رقم متحمل به ترتیب با تنش های اکسیداتیو و اسمزی ناشی از تنش شوری از طریق افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی و املاح سازگار مقابله می نماید. الگوی بیانی ژن های NHX3، CAT1 و  TIP2;3در رقم متحمل تحت تنش شوری نشان داد که این ژن ها در بالا بردن تحمل به شوری در جو نقش دارند. در نتیجه، ژن های فوق می توانند به عنوان نامزدهای امیدبخش در برنامه های اصلاح نژادی برای افزایش تحمل به شوری در محصولات زراعی مورد استفاده قرار گیرند.

    کلید واژگان: بیان ژن, جو, صفات بیوشیمیایی, شوری
    Zeynab Hamzeh-Kahnoji, Asa Ebrahimi*, GholamReza Sharifi-Sirchi, Eslam Majidi Hervan

    Soil salinity is one of the most agricultural problems that reduces the growth and yield of crops. Although, barley is the most salinity- tolerant plant among cereals but its seedling stage is the most sensitive developmental stage to salinity stress. Thereby to study the effect of salinity stress at seedling stage on biochemical traits including thiobarbituric acid reactive material (TBARM), catalase activity, and proline values, a factorial based on randomized complete design with four replications was conducted. The experimental factors included two levels of salinity (EC= 0 and 22 ds/m-1) and two barley genotypes (sensitive (Fajr) and tolerant (Afzal)). ANOVA results showed a significate effect for interaction between salinity and genotype (p<0.01) on all traits. Under salinity stress, thiobarbituric acid reactive material (TBARM), catalase activity, and proline values were increased in root and shoot of both genotypes at seedling stage. The higher value of proline and catalase activity, lower level of TBARM were observed in tolerant genotype (Afzal). Therefore, it seems that tolerant genotype copes with the oxidative and osmotic stresses induced by salinity through the increment of antioxidant activity and compatible solutes, respectively. Moreover, relative expression of three genes (NHX3, CAT1 and TIP2;3) in root and shoot were investigated under salinity stress at seedling stage. Expression pattern of NHX3, CAT1 and TIP2;3 genes in tolerant genotype under salinity stress revealed that they play roles in the salinity tolerance of barley. Thereby, aforementioned genes could be used as promising candidate genes for genetic tolerance to salinity stress in crops.

    Keywords: Salinity, barley, biochemical traits, gene expression
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال