جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « شناسایی » در نشریات گروه « زراعت »
تکرار جستجوی کلیدواژه «شناسایی» در نشریات گروه «کشاورزی»-
بیماری پوسیدگی فوزاریومی یکی از مهم ترین بیماری های قارچی بنه زعفران در سراسر جهان است که می تواند منجر به کاهش عملکرد محصول و کیفیت بنه های دختری تولید شده شود. هدف از این پژوهش، جداسازی و شناسایی عوامل بیماری پوسیدگی فوزاریومی بنه زعفران و بررسی میزان بیماریزایی آن ها می باشد. به منظور شناسایی گونه های Fusarium عامل بیماری پوسیدگی فوزاریومی از بنه های زعفران دارای علایم پوسیدگی از مزارع مختلف استان های همدان، گلستان، کرمان، کردستان، سمنان، کرمانشاه، اردبیل، آذربایجان شرقی، خراسان شمالی، خراسان رضوی، اصفهان و خراسان جنوبی نمونه برداری شد. جدایه های قارچی پس از جداسازی و خالص سازی، بر اساس ویژگی های ریخت شناختی و آغازگرهای اختصاصی گونه شناسایی و تایید شدند. همچنین میزان بیماریزایی جدایه ها با آزمون بیماریزایی به صورت مصنوعی در گلخانه مطابق اصول کخ، روی بنه های زعفران بررسی شد. نتایج نشان داد که حدود 6/38 درصد از نمونه ها، در دامنه 1 تا 5 درصد، آلوده به بیماری پوسیدگی فوزاریومی بودند. در مجموع، بر اساس ویژگی های ریخت شناختی و مولکولی 33 جدایه متعلق به گونه های Fusarium oxysporum (26 جدایه، 8/78 درصد) و F. solani sensu lato (7 جدایه، 2/21 درصد) شناسایی شدند. نتایج آزمون بیماریزایی نشان داد که تمامی جدایه های Fusarium spp. بیماریزا بوده و درجات مختلفی از شاخص بیماری را نشان می دهند. نتایج تعیین آزمون فرم اختصاصی گونه F. oxysporum روی گیاهان مختلف نشان داد که تمامی جدایه ها روی گلایول، زنبق و زعفران زینتی ایجاد پژمردگی و زردی اندام های هوایی، بافت مردگی و پوسیدگی اندام زیرزمینی نموده و تحت عنوان F. oxysporum f. sp. gladioli نام گرفتند. این اولین گزارش در مورد شناسایی گونه F. oxysporum f. sp. gladioli از مزارع زعفران در شهرستان های ملایر، بیجار، کنگاور، پارس آباد، مرند، نطنز، نجف آباد و گونه F. solani sensu lato از مزارع زعفران در شهرستان های آزادشهر، شیروان، اسفراین، کاشمر، نجف آباد، بشرویه از روی بنه زعفران می باشد. یافته های این پژوهش، دیدگاه های جدیدی را درباره وضعیت سلامت بنه های زعفران به بیماری پوسیدگی فوزاریومی ارایه می دهد که می تواند در بازنگری استاندارد ملی سلامت بنه های زعفران و تعیین مناطق مستعد برای کشت بنه گواهی شده در ایران، مورد استفاده قرار گیرد.کلید واژگان: بیماریزایی, ریخت شناختی, شناسایی, مولکولی}Fusarium rot disease is one of the most important fungal diseases of saffron corms worldwide, which can lead to a decrease in product yield and the quality of daughter corms produced. The objective of this study was to isolate and identify agents responsible for Fusarium corm rot in saffron, as well as to assess their pathogenicity. In order to determine the Fusarium species from saffron corms with rotting symptoms were sampled from the different fields in provinces of Hamadan, Golestan, Kerman, Kurdistan, Semnan, Kermanshah, Ardabil, East Azerbaijan, North Khorasan, Razavi Khorasan, Isfahan, and South Khorasan. After isolation and purification, fungal isolates were identified and confirmed based on morphological characteristics and species-specific primers. Also, the pathogenicity of the isolates was artificially tested in the greenhouse on saffron corms according to Koch’s principles. The results indicated that approximately 38.6% of the saffron corms were infected with fusarium rot disease in the 1 to 5% range. 33 isolates were identified based on morphological and molecular characteristics belonging to F. oxysporum (26 isolates, 78.8%) and F. solani sensu lato (7 isolates, 21.2%). The pathogenicity tests revealed that all Fusarium isolates were pathogenic, displaying varying levels of disease index.The result of the host range test of F. oxysporum on different plants revealed that all isolates caused wilting and yellowing of aerial organs, necrosis and rotting of underground organs on Gladiolus (Gladiolus communis L.), Irises (Iris germanica L.) and Crocus (Crocus vernus L.) and was called as F. oxysporum f. sp. gladioli. This is the first report on identification of F. oxysporum f. sp. gladioli from saffron fields in Malayer, Bijar, Kangavar, Parsabad, Marand, Natanz, Najafabad and f F. solani sensu lato from saffron fields in Azadshahr, Shirvan, Esfarayen, Kashmar, Najafabad, Boshruyeh on saffron corms. The findings of this research provide new insights into the health status of saffron corm against fusarium rot disease, which can be used for the revision of the national standard for saffron corms and determining suitable areas for certified corm production of saffron.Keywords: Pathogenicity, Morphological, Identification, molecular}
-
ساقه خوارها مهم ترین آفات برنج در شالیزارهای شمال کشور هستند. حدود 44 گونه ساقه خوار از راسته ی پروانه ها در دنیا روی برنج فعالیت می کنند ولی تاکنون فقط شش گونه ساقه خوار از شالیزارهای شمال کشور گزارش شده است. در این مقاله اطلاعات جمع بندی شده ای از وضعیت گونه های ساقه خوار فعال در شالیزارهای سه استان شمالی کشور (گیلان، مازندران و گلستان) ارایه شده است. همچنین گونه های شبیه به ساقه خوارهای برنج و ساقه خوارهایی که به اشتباه از شالیزارهای شمال کشور گزارش شده اند نیز توضیح داده شده اند. برای فهم بهتر مطالب، سعی شده برای تمام گونه ها از تصاویر رنگی و واضح استفاده شود.کلید واژگان: ساقه خوار برنج, شالیزار, ایران, شناسایی}
-
هدف از این مطالعه شناسایی گونه های Fusarium همراه با ریشه و بنه زعفران و ارزیابی فعالیت آنزیم های مخرب دیواره سلولی تولید شده توسط آن ها می باشد. به منظور بررسی گونه های Fusarium، طی فصل رشدی 1397 در مجموع 53 نمونه ریشه و بنه به طور تصادفی از مزارع زعفران استان خراسان جنوبی جمع آوری شد. پس از شستشو نمونه ها با آب مقطر استریل و ضدعفونی سطحی با هیپوکلریت سدیم یک درصد، قطعات کوچک ریشه و بنه روی محیط های کشت عمومی و اختصاصی کشت داده شدند. تهیه کشت خالص قارچ ها به روش تک اسپور و نوک ریسه کردن روی محیط کشت آب - آگار دو درصد انجام شد. شناسایی قارچ ها بر اساس مشخصات میکروسکوپی و ریخت شناختی با توجه به کلیدهای معتبر شناسایی انجام گرفت. با توجه به خصوصیات ریخت شناختی، گونه های F. oxysporum، F. culmorum،F. proliferatum و F. graminearum شناسایی شدند. نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل مولکولی با استفاده از آغازگرهای اختصاصی گونه، شناسایی ریخت شناختی را تایید کرد. نتایج نشان داد که 6/22 درصد از نمونه های زعفران توسط گونه های Fusarium آلوده بودند. بر اساس مشاهدات ریخت شناختی و مولکولی، F. oxysporumبه عنوان گونه غالب با بیشترین درصد فراوانی در نمونه ها به میزان 4/9 درصد پس از آن F. culmorum (7/5 درصد)،F. proliferatum (8/3 درصد) و F. graminearum (8/3 درصد) بود. نتایج نشان داد که تمام جدایه های Fusarium قادر به تولید آنزیم های مخرب دیواره سلولی و به طور عمده سلولاز و زایلاناز می باشند. سطوح فعالیت آنزیم های سلولز، زایلاناز و پکتیناز در این مطالعه بالاتر از فعالیت لیپاز در همه جدایه های مورد بررسی بود. تجزیه و تحلیل روند فعالیت آنزیم های مخرب دیواره سلولی نشان داد که برای بسیاری از جدایه های مورد بررسی حداکثر سطح فعالیت سلولاز، زایلاناز، پکتیناز و لیپاز به ترتیب در 72، 96، 144 و 192 ساعت پس از کشت در محیط مایع مشاهده شد. سپس فعالیت های آنزیمی به تدریج با گذشت زمان کاهش یافت، تا اینکه در سطوح ثابتی باقی ماند. بر اساس منابع موجود F. graminearum، F. culmorum و F. proliferatum برای اولین بار در ایران از روی زعفران گزارش می شوند.
کلید واژگان: ریخت شناختی, زایلاناز, سلولاز, شناسایی, مولکولی}The aim of this study is to identify Fusarium species associated with root and corm of saffron and evaluate extracellular enzyme activity secreted by them. In order to study the species of Fusarium, a total of 53 root and corm samples were randomly collected from saffron fields of the South Khorasan province during 2017 growing season. After washing the samples with sterile water and disinfected the surface with 1% sodium hypochlorite, small pieces of root and corm were cultured on general and specific culture media. Purification of fungal colonies was performed using single spore and hyphal tip methods on 2% water agar medium. Identification of fungi based on the microscopic and morphological characteristics was performed with valid identification keys. The F. oxysporum, F. graminearum, F. culmorum and F. proliferatum species were identified based on morphological characters. The results obtained from molecular analysis using species-specific primers confirm morphological identification. The results reveal that 22.6% of saffron samples are contaminated by Fusarium species. F. oxysporum is the predominant species with the highest isolation frequency in samples of 9.4% followed by F. culmorum (5.7%), F. proliferatum (3.8%) and F. graminearum (3.8%) based on morphological and molecular observations,
Keywords: Cellulase, Identification, molecular, Morphological, Xylanase} -
نماتدهای سیستی غلات یکی از مهم ترین عوامل بیمارگر غلات در جهان و ایران هستند. در این میان گونه Heterodera filipjevi دارای پراکنش گسترده ای در مزارع غلات کشور است. استفاده از ارقام مقاوم یکی از مناسب ترین روش های کنترل این بیمارگر به علت مقرون به صرفه بودن و عدم خسارت به محیط زیست شناخته شده است. در این تحقیق مقاومت نسبی 13 ژنوتیپ گندم بومی کشور و هفت رقم رایج گندم نسبت به H. filipjevi در گلخانه در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار بررسی شد. با توجه به ضرورت تشخیص نماتد سیستی مورد استفاده در این بررسی، نمونه جمع آوری شده با استفاده از روش های کلاسیک و مولکولی شناسایی شد. بر اساس مشخصات ریخت شناسی و ریخت سنجی سیست ها و لارو سن دوم و هم چنین تکثیر ناحیه ITS-rDNA و برش آنزیمی ناحیه تکثیر شده گونه نماتد H. filipjevi تشخیص داده شد. تجزیه واریانس داده های جمعیت سیست و ماده بالغ نشان داد که اثر مجموع جمعیت سیست و ماده بالغ بر رقم های مورد بررسی در سطح یک درصد، تفاوت معنی دار آماری وجود دارد. بر اساس شمارش سیست و ماده بالغ، رقم بزوستایا و رقم کاتا، به ترتیب بیشترین و کمترین میانگین مجموع سیست های موجود در خاک و ماده های بالغ روی ریشه را به خود اختصاص دادند. از رقم ها و لاین های بررسی شده در این پژوهش، رقم بزوستایا در گروه حساس و رقم کاتا و همچنین لاین های شماره 84 و 85 در گروه مقاوم قرار گرفتند و سایر ارقام و لاین های مورد بررسی به عنوان نسبتا مقاوم گروه بندی شدند.
کلید واژگان: آلودگی, Heterodera filipjevi, بیماری, شناسایی}Cereal cyst nematode (CCN) is one of the most deleterious pathogens of cereal crops worldwide including Iran. The species Heterodera filipjevi is widely distributed in the fields of wheat. Growing the resistant cultivars is a suitable environmental friendly and cost-saving procedure for nematode control. In current research, the resistance of 13 indigenous wheat genotypes and seven common cultivars of bread wheat to H. filipjevi were investigated in a completely randomized design with four replicates, under greenhouse conditions. Regarding to identification of the cyst nematode used in this study, the collected specimen was diagnosed through classical and molecular methods. Based on morphological and morphometric characters of cyst and second stage juvenile, amplification of rDNA-ITS regions and restriction fragment length polymorphism (RFLP), the studied cereal cyst nematode was identified as H. filipjevi. According to the analysis of variance, the effect of total numbers of cysts and females on the cultivars was significant at 1% level. The cultivars of Bezostaya and Katae, showed the highest and lowest mean total population in soil and root, respectively. Bezostaya showed susceptible reaction, katae, Lines 84 and 85 were grouped as resistant whilst, the other cultivars and lines showed moderately resistance reactions.
Keywords: Infection, Heterodera filipjevi, Disease, Identification} -
به منظور شناسایی گروه های مختلف تاکسونومیکی رایزوکتونیا بیماریزا در لوبیاقرمز، از گیاهان آلوده به این بیماری با علایم شانکر ریشه و ساقه در استان خراسان شمالی طی سال 1393 نمونه برداری صورت گرفت. پس از کشت بافت های آلوده،32جدایه رایزوکتونیا به دست آمد. شناسایی جدایه ها با استفاده از روش های مبتنی بر ریخت شناسی و همچنین به روش مولکولی انجام شد که 29جدایه متعلق به گونه Rhizoctonia solani چندهسته ای و سه جدایه رایزوکتونیاهای دوهسته ای بودند. برای شناسایی دقیق گروه های تاکسونومیکی R. solani از آنالیز PCR-RFLP استفاده شد. ناحیه ITS از rDNA توسط دو آغازگر اختصاصی گونه R. solani به نام هایRS1 و RS4 تکثیر و محصول آن توسط آنزیم های AvaII و HincII مورد هضم آنزیمی قرار گرفت و گروه و زیرگروه های آناستوموزی تعیین شدند. از 29جدایه فوق 17جدایه متعلق به AG4 HG-I و 12 جدایه AG4 HG-II شناسایی شدند. آزمایشات بیماریزایی بر روی لوبیاقرمز رقم ناز نشان داد که جدایه های رایزوکتونیای دوهسته ای از توان بیماریزایی کمتری بر روی ریشه و ساقه گیاه میزبان برخوردارند. شدت بیماریزایی زیرگروه های آناستوموزی AG4 HG-I و AG HG-II تقریبا در یک سطح بود. این اولین گزارش از تعیین وضعیت دقیق تاکسونومیکی و بیماریزایی جدایه های قارچ رایزوکتونیای به دست آمده از مزارع لوبیا در ایران می باشد.کلید واژگان: شناسایی, گروه تاکسونومیکی, PCR-RFLP, Phaseolus vulgaris, Thanatephorus cucumeris}IntroductionRed bean (Phaseolus vulgaris) is an important legume cultivated in various areas with different climates worldwide. Bean damping-off, stem and root canker are caused by several fungal pathogens. Soil-borne pathogenic fungi are the most important pathogens in bean plants, which cause destructive diseases. Rhizoctonia solani is one of the most serious causal agents of stem and root canker that is reported in all kinds of beans. The Rhizoctonia species belong to Basidiomycota which are the causal agents of various diseases different monocots and dicots with high yield losses. The isolates of R. solani are classified into 13 anastomosis groups (AGs). The most common AGs of R. solani which infect bean plants are AG-1 IE, AG-1 IF, AG-2-2, AG-2-3, AG-BI, AG-4 and AG-5. In overall, isolates of AG-4 HG-II were more virulent in peas, soybeans and beans compared to other AGs. Knowledge of taxonomic status of Rhizoctonia spp. causing bean diseases in different geographic regions of Iran is still scarce. However, accurate identification of various taxonomic groups in Rhizoctonia spp. populations is necessary for designing effective disease management strategies. So, we identified the accurate taxonomic status of R. solani isolates causing bean diseases. Also, pathogenicity of these fungal isolates was investigated on red bean.Materials & MethodsRed bean plants with the symptoms of stem and root canker were sampled during growing season of 2014 in the fields of this crop for characterizing various taxonomic groups of pathogenic Rhizoctonia spp. Symptomatic bean tissues were surface-disinfected with 0.5% sodium hypochlorite solution for 2 min and rinsed three times with sterile distilled water. Then, pieces of the stem or root tissues were dried on sterilized filter paper, placed on a potato dextrose agar (PDA) petri dish containing chloramphenicol, and incubated at 28°C in dark conditions. After 2 to 3 days, cultures were examined microscopically for hyphal characteristics typical of Rhizoctonia spp. All plated samples readily yielded Rhizoctonia spp., and a hyphal tip of each isolate was subcultured onto AWA for further purification. Isolates were transferred to PDA test tube slants and maintained at 28°C. Fungal isolates were initially characterized as either binucleate or multinucleate by the trypan blue staining technique. Colonies of Rhizoctonia on PDA, 2 to 3 days old, were stained to determine nuclear number and were examined for the presence of a septal pore (dolipore) apparatus. The width of the main runner hyphae was investigated from the same preparations. Isolates were subcultured onto PDA petri dishes in triplicate, incubated at 28°C for 3 weeks, and compared for colony morphology and the size and shape of moniloid cells and sclerotia. Rhizoctonia spp. isolates were distinguished using specific primers for PCR amplification based on the ITS region of R. solani. PCR-RFLP of rDNA-ITS region was used to determine the taxonomic group of each R. solani isolate. Genomic DNA of the isolates was used for PCR amplification of the ITS region using a pair of primers, RS1 (5′-CCTGTGCACCTGTGAGACAG-3′) and RS4 (5′-TGTCCAAGTCAATGGACTAT-3′). Restriction polymorphisms were detected using two discriminating restriction enzymes, AvaII and HincII.Results & Discussion32 Rhizoctonia isolates were obtained from culturing the infected plant tissues. Identification of these isolates was carried out using morphological and molecular methods. Among 32 isolates, 29 isolates belonged to multinucleate R. solani and 3 were binucleate Rhizoctonia spp. Investigating restrictesd PCR products on agarose gel was performed and anastomosis gropus and subgroups were determined. Among 29 R. solani isolates, 17 isolates were AG4 HG-I and 12 isolates belonged to AG4 HG-II. Pathogenicity testes on red bean cv. Naz revealed that all isolates of R. solani were pathogenic on bean. Lower level of pathogenicity was observed for the binucleate Rhizoctonia isolates on the root and stem of host plant. Similar levels of pathogenicity were observed for the isolates of AG4 HG-I and AG4 HG-II. This is the first report on exact taxonomic status of Rhizoctonia isolates, on the anastomosis groups and subgroups levels, obtained from bean field of Iran.ConclusionIt can be concluded that R. solani AG4 HG-I is the main taxonomic group of Rhizoctonia, causing stem and root canker on bean plants in the regions investigated in this research. Binucleate Rhizoctonia isolates, which were hypovirulent or avirulent on bean plants bight be used in biocontrol assays to investigate their potential for inducing host defense responses against highly pathogenic R. solani isolates.Keywords: Identification, PCR-RFLP, Phaseolus vulgaris, Taxonomic group, Thanatephorus cucumeris}
-
تنوع بین گونه ای صفات مورفولوژیک در عدس های وحشی گونه های Lens nigricans، L. ervoides و L. odemensisدر این تحقیق 96 نمونه از عدس های وحشی گونه های Lens nigricans، L. ervoides و L. odemensis کلکسیون عدس بانک ژن گیاهی ملی ایران مورد بررسی قرار گرفتند. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی صفات مورفولوژیکی و تعیین میزان اهمیت این صفات در شناسایی گونه های مختلف جنس عدس بود. در طول فصل رشد 24 صفت مورفولوژیکی اندازه گیری شدند. پارامترهای آماری برای صفات مورد بررسی محاسبه و شاخص شانون و ضریب تغییرات فنوتیپی به عنوان معیاری از تنوع ژنتیکی تعیین شد و از تجزیه به مولفه ها، تجزیه خوشه ایو تابع تشخیص جهت گروه بندی ژنوتیپ ها استفاده شد. این بررسی وجود تنوع قابل ملاحظه درون و بین گونه ای را در نمونه ها نشان داد. بر اساس ضریب تغییرات به دست آمده در بین صفات کمی، بیشترین ضریب تغییرات به ترتیب در صفات وزن صد دانه (114% CV=) طول راکیس (55% CV=) و نسبت طول دم گل به راکیس (5/49% CV=) وکمترین میزان تنوع در صفات طول کاسه گل و عرض برگچه (25% CV=) مشاهده شد. در میان صفات کیفی، بیشترین شاخص شانون به ترتیب برای صفت شکل گوشوارک (02/1)، رنگدانه غلاف (92/0) و وجود زائده داسی شکل روی محور گل (94/0) به دست آمد و کمترین شاخص شانون با صفت شکوفائی نیام مرتبط بود و هیچ گونه تنوعی از نظر این صفت ملاحظه نشد. انجام آنالیزهای چند متغیره با استفاده از صفات کیفی و کمی تا حد زیادی قادر به جداسازی و شناسایی گونه L. ervoides از بقیه گونه ها شد، اما گونه های L. odemensis و L. nigricans از نظر صفات مورفولوژیکی به ویژه صفات کیفی بسیار به یک دیگر شبیه بوده و این صفات قدرت تبیین این دو گونه را از یک دیگر نداشتند.
کلید واژگان: عدس وحشی, تنوع فنوتیپی, صفات مورفولوژیکی, شناسایی}To study the genetic diversity and determine the role of morphological traits in determination of relationship between different species of wild lentil، 96 accessions of wild lentil collection of NPGBI from Lens nigricans، L. ervoides and L. odemensis were characterized according to instruction of IPGRI. Twenty four morphological traits were assessed. Statistical parameters of traits were calculated and coefficient variance percentage and Shannon index were used to estimate genetic diversity. The results of descriptive statistics showed a considerable variation among and between different accessions. Among quantitative traits، 100 seed weight (CV= 114%)، rachis length (CV= 55%)، rachis to peduncle length ratio (CV= 49. 5%) and the number of pod per peduncle (CV= 33%) had the most، and calyx length and leaflet width (CV= 25%) had the least variation in different species. Based on Shannon index، in qualitative traits، stipule shape (1. 02) and pod pigmentation (0. 92) showed high variation. But pod dehiscence and shedding had lower variation. In multivariate analysis of quantitative and qualitative traits، morphological characters could almost distinguish L. ervoides from two other species. Considerable similarities especially in qualitative traits were observed in Lens nigricans and L. odemensis accessions so they could not be differentiated by these characters.Keywords: Wild lentil, phenotypic diversity, morphological traits, identification} -
شناسایی برخی از ژنوتیپ های مطلوب جنس گلابی (Pyrus sp) از نظر صفات مهم باغبانی در استان کردستان
-
به منظور شناسایی و تمایز 15 رقم تجاری سویا،11 صفت مورفولوژیک شامل ارتفاع بوته، زمان شروع گلدهی، زمان رسیدگی، رنگ آنتوسیانین هیپوکوتیل، تیپ رشد، رنگ کرک های ساقه اصلی، شکل برگچه های جانبی برگ، رنگ گل، شدت رنگ قهوه ای غلاف، رنگ پذیری پوسته بذر در اثر فعالیت پراکسیداز و رنگ ناف بذر روی ارقام مشاهده یا اندازه گیری شدند. این آزمایش به مدت دو سال (86-1385) با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در کرج انجام شد. میانگین صفات کمی پس از تجزیه واریانس با استفاده از آزمون حداقل تفاوت معنی دار مقایسه شدند. برای تمایز ارقام از روش پیشنهادیUPOV برای دو سال آزمایش (COYD) استفاده شد.گروه بندی اولیه برای صفات کیفی از جمله رنگ ناف بذر، رنگ کرک ساقه اصلی و رنگ گل صورت گرفت و ارقام در گروه های مشابه دسته بندی شدند. از صفات کیفی نیز به منظور تفکیک ارقام داخل هر گروه از طریق جداول مقایسه ای استفاده گردید. تجزیه واریانس صفات کمی بین ارقام تفاوت بسیار معنی داری را در سطح احتمال 1/0 درصد نشان داد. برای مقایسه تفاوت میانگین دو ساله ارقامی که در صفات کیفی مشابه بودند، از روش حداقل تفاوت معنی دار استفاده گردید. در آزمایش های مولکولی، از 16 نشانگر ریزماهواره برای انگشت نگاری ارقام استفاده گردید. بر این اساس تمامی ارقام (بجز دو رقم) از یکدیگر متمایز شدند. به منظور پیدا کردن ترکیبی مناسب از نشانگرها که به نتیجه حاصل از استفاده تمامی نشانگرها در تفکیک ارقام منجر شود، از شاخص قدرت تمایز نشانگرها استفاده گردید که در نتیجه سه نشانگرSatt231، Satt005 و Satt274 انتخاب شدند. از این سه نشانگر که بیشترین قدرت تمایز و تعداد آلل موثر را داشتند، در محاسبه ضرایب تشابه و تجزیه خوشه ایارقام استفاده شد که نتیجه آن مشابه گروه بندی حاصل از 16 نشانگر بود. این نشانگرها به دلیل مستقل بودن از تاثیر محیط، می توانند به عنوان مکمل صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی در شناسایی و تمایز ارقام تجاری سویا مورد استفاده قرار گیرند.
کلید واژگان: تمایز, سویا, شناسایی, صفات مورفولوژیک و نشانگرهای SSR}To identify and discriminate 15 soybean commercial cultivars, 11 morphological characteristics viz. plant height, timing of beginning of flowering, timing of maturity, anthocyanin of hypocotyl, growth type, color of hairs on main stem, shape of lateral leaflets, flower color, intensity of brown color of pod, seed coat color due to peroxidase activity, and seed hilum color were assessed and measured. This experiment was conducted during 2007-08 growing seasons using randomized complete block design with three replications in Karaj. Distinctness of cultivars was determined using UPOV’s recommended method for two growing seasons (COYD). Considering seed hilum color, color of hairs on main stem, and flower color soybean cultivars were grouped in similar group. Pair-wise tables were used for discriminating within-group cultivars by other qualitative traits. Analysis of variance for quantitative traits showed very high significant differences (p<0.001) between cultivars. Molecular tests, 16 microsatellite markers were used in cultivars fingerprinting. These markers could distinguish between cultivars except two of them. To determine optimum combination of markers, all markers were used which led to selection of three SSR loci; Satt231, Satt005, and Satt274. These three microsatellite loci with the most discriminative power and effective number of alleles were used in cluster analysis and led to the same distinction results using 16 markers. Since these markers are not influenced by environmental conditions, therefore, could be utilized as complementary traits to morphological and physiological characteristics in identification of soybean cultivars.
Keywords: Distinction, Identification, Morphological characteristics, Soybean, SSR Markers} -
به د لیل هم تیره بود ن علف های هرز تیره چلیپاییان با گیاه زراعی کلزا (.Brassica napus L) کنترل آن ها در این زراعت ساد ه نیست. لذا هر ساله مزارع کلزا با آلود گی رو به افزایشی مواجه است که در کاهش کمیت و کیفیت محصول کلزا و روغن آن تاثیر بسزایی د ارد. در یک پژوهش دو ساله (1381 – 1380)، فلور و تراکم علف های هرز هم تیره کلزا درد هاستان کشور بررسی گردید. استان ها به اقلیم های مختلفی از لحاظ آب و هوایی و ترکیب گونه های علف هرز تقسیم شد ند سپس با کاد ر اند ازی به روش W علف های هرز شناسایی و مورد شمارش قرار گرفتند. نتایج نشان د اد علف های هرز تیره چلیپاییان در استان های مختلف، به ترتیب دارای تراکم نسبی زیر بودند: استان تهران: 11/ 35%، آذربایجان غربی: 9/ 18 %، خراسان: 37/ 20 %، هرمزگان: 81/ 1 %، سمنان: 13/ 16 %، آذربایجان شرقی: 71/ 37 % شمال خوزستان: 8/ 3 %، فارس: 45/ 35 %، گلستان: 17 / 22 % و زنجان: 12. /. % میانگین تراکم نسبی علف های هرز چلیپاییان در سطح استان های مذکور 14/ 20 در صد به دست آمد. تراکم علف های هرز این تیره د راستان های آذربایجان شرقی، فارس و تهران بیشتر از سایر استان ها بود. در استان فارس علف هرز. Sinapis arvensis L که کنترل آن در کلزا با مشکلات فراوانی روبروست و بذر آن موجب کاهش کیفیت روغن کلزا می گردد، تراکم بیشتری نسبت به علف های هرز هم تیره خود و سایر علف های هرز داشت. در استان های آذربایجان شرقی و تهران Sinapis arvensis مشاهده نشد و یا در تراکم بسیار پایین قرار داشت. پراکند گی علف های هرز Sinapis arvensis، Descurainia sophia، Cardaria draba، Goldbachia laevigata و Malcolmia africana نسبت به سایر گونه ها در بین استان های بررسی شده بیشتر بود.کلید واژگان: کلزا, علف هرز, شناسایی, تراکم, چلیپاییان, خرد ل وحشی}Cruciferous weeds are one of the important factors that affect yield and quality of canola. To identify, determine density and study phenology of the weeds in canola fields, an investigation was carried out in ten provinces for two years (2001 – 2002). Weed densities were determined by quadratic method in W form once per month. Results showed that the relative density of cruciferous weeds was 35.11% in Tehran, 18.9% in West Azarbayjan, 20.37% in Khorasan, 1.81% in Bandar Abbas, 16.13% in Semnan, 37.71% in East Azarbayjan, 3.8% in The North of Khouzestan, 35.45% in Fars, 22.17% in Golestan, 10% in Zanjan. The mean for the 10 provinces was, 20.14%. The relative density of cruciferous weeds in East Azarbayjan and Fars were more than other provinces. In Fars, Sinapis arvensis was the dominant cruciferous weed. Dominant cruciferous weeds in Iran were: Descurainia sophia, Cardaria draba, Goldbachia laevigata, Malcolmia africana, Sinapis arvensis.
-
به منظور شناسایی و تعیین تراکم و غالبیت علف های هرز مزارع جو در استان آذربایجان شرقی، 80 مزرعه جو در 19 شهرستان استان در سال های 1388-1387 بررسی شد. در مجموع، تعداد 219 گونه علف هرز از 36 خانواده گیاهی در مزارع جو استان شناسایی شد. 107 گونه در بیش از سه شهرستان و 120 گونه در بیش از سه مزرعه از مزارع جو استان حضور داشتند. از نظر تراکم، شهرستان های قره آغاج، مراغه و ملکان به ترتیب با 82/20، 17/22 و 18/22 بوته در مترمربع کمترین و شهرستان های ورزقان، سراب و بناب بترتیب با 77/91، 61/85 و 97/82 بوته در مترمربع بیشترین تراکم علف های هرز را داشتند. از 219 گونه شناسایی شده، 116 گونه (97/52%) به چهار خانواده کاسنی (Asteraceae)، شب بو (Brassicaceae)، گرامینه (Poaceae) و بقولات (Fabaceae) تعلق داشتند. این چهار خانواده به ترتیب با 42، 30، 24 و 20 گونه بیشترین تنوع در مزارع جو در سطح استان را داشتند. از نظر شاخص وفور (AI)، علف های هرز هفت بند (Polygonum aviculare)، پیچک صحرائی (Convolvulus arvensis) و بی تی راخ (Gallium tricornutum) به ترتیب به عنوان علف های هرز غالب مزارع جو استان آذربایجان شرقی شناخته شدند. شهرستان های هشترود، کلیبر و جلفا به ترتیب با 93، 87 و 82 گونه بیشترین تنوع (غنای گونه ای) و شهرستان های ملکان، قره آغاج و عجب شیر به ترتیب با 10، 21 و 22 گونه کمترین تنوع را داشتند.
کلید واژگان: تنوع, شاخص شانون وینر, شاخص وفور, شناسایی, فراوانی, یکنواختی}In order to identify the density and abundance of weeds in barely fields of Azarbayjan-e-shargi Province, 80 fields in 19 towns for two years (2008-2009) were investigated. A total of 219 weed species from 36 families were observed within the barely fields. Among 219 species recorded, 107 species occurred in more than three township and 120 species occurred in more than three fields. Maximum weed densities were found in the Garaaghaj, Maragheh and Malekan with 20.82, 22.17 and 22.18 plant/m2, respectively and minimum in the Varzagan, Sarab, and Bonab with 91.77,85.61 and 82.97 plant/ m2, respectively. The 116 species of 219 species belonging to four major families, Asteraceae, Brassicaceae, Poaceae, and Fabaceae, with 42, 30, 24, and 20 species, respectively. Prostrate knotweed (Polygonum aviculare), bindweed (Convolvulus arvensis), and threehorned straw (Gallium tricornutum) were dominant species based on a abundance index (AI). Hashtrud, Kaleybar and Jolfa with 93, 87 and 82 species, respectively, had maximum diversity in weed community and Malekan, Garaaghaj and Ajabshir with 10, 21 and 22 species, respectively had minimum diversityKeywords: Abundance Index, Diversity, Frequency, Identification, Shannon, Viener Index, Uniformity} -
این تحقیق به منظور جمعآوری و ارزیابی ژنوتیپهای انگور از جنبههای مختلف مانند کیفیت میوه، بازارپسندی خوشهها، تراکم خوشهها، درشتی و کیفیت حبهها و معرفی مناسبترین ارقام انگور در استان قزوین اجرا گردید. بدین منظور در تابستان سال های 1379 و 1380، با مراجعه به باغات مختلف و برتر استان نسبت به شناسایی، انتخاب و پلاک کوبی حداقل پنج بوته برتر و سالم از هر رقم یا ژنوتیپ اقدام گردید که در نهایت 19 ژنوتیپ با اسامی محلی مثقالی، ملایی، فخری، شاهانی قزوین، یاقوتی، عسگری، شصت عروس، شانی گرد (شاهانی سیاه)، یزدان دایی، کره رویه سفید، کره رویه قرمز، سیاه قزوین، میش پستان، بیدانه سفید، طلایی، شاهرودی، بیدانه قرمز، شاهانی سفید و ریش بابا شناسایی و علامتگذاری شدند. در سال81- 1380، اندازه گیری صفات و بررسی مراحل مختلف فنولوژیکی براساس دیسکریپتور بر روی بوته های مادری پلاک کوبی شده، انجام شد. در اسفند 1380 بیست قلمه از بوتههای فوق تهیه و در خزانه ریشهدار گردید، سپس 9 قلمه ریشه دار از هر رقم به زمین کلکسیون واقع در ایستگاه تحقیقات انگور تاکستان منتقل شد تا در فاز دوم طرح بررسی های آماری بر روی آن ها انجام شود. در فاز اول، ژنوتیپ ها تنوع بسیار وسیعی از نظر صفات اندازه گیری شده نشان دادند. به طوری که در بین آن ها، ژنوتیپ های زودرس تا دیررس، دانه دار و بیدانه، عملکرد کم تا زیاد، میوه کاملا کوچک تا بسیار درشت، زود شکوفا تا دیرشکوفا، قند کم تا زیاد، حالات و خصوصیات متفاوت رویشی، قدرت رشد ضعیف تا قوی و غیره مشاهده شد. ارقام ملایی، فخری، شصت عروس و میش پستان دارای حبه های خیلی بزرگ، یاقوتی، عسگری، بیدانه سفید و بیدانه قرمز حامل بذر ناقص، شصت عروس و شاهرودی با خوشه های بسیار بزرگ، کره رویه سفید و قرمز دارای گل با پرچم های واژگون، شاهانی، یاقوتی، یزدان دایی و شانی گرد بسیار زودرس، سیاه قزوین خیلی دیررس، شصت عروس و شاهرودی دارای قدرت انبارمانی زیاد و ارقام فخری، عسگری، شصت عروس، شانی گرد، شاهرودی و بیدانه سفید دارای درصد قند بالا شناخته شدند.کلید واژگان: انگور, شناسایی, ذخائر ژنتیکی, ژنوتیپ ها, کلکسیون, قزوین}The present research was carried out to collect and assess grape cultivars from different aspects such as cold tolerance, fruit quality, cluster marketability, cluster density, berry quality and size, and introduce the best cultivars of Qazvin province. During 2000-2002, superior and healthy genotypes were identified, and 5 plants from each cultivar or genotype were labeled in different orchards. Finally, 19 cultivars with local names of Mesghali, Mollaei, Fakhri, Shahani Qazvin, Yaghouti, Asgari, Shast-e-Arous, Shani Gerd (Shahani Siah), Yazdandaei, Kareroye Sefid, Kareroye Ghermez, Siah Qazvin, Mishpestan, Bidaneh Sefid, Talaei, Shahroodi, Bidaneh Ghermez, Shani Sefid and Rishbaba were identified. During 2001-2002, different characteristics and phonological stages were recorded on the labeled stock plants using grape descriptors. In March 2001, 20 cuttings were prepared from the stock plants, and cultured in nursery for rooting. Then, 9 plants from each genotype were transplanted to the collection gardon at the Takistan Grape Research Station for further evaluations in the second phase of the project. In the first phase, genotypes showed wide variation for the measured characteristics, so that, among them genotypes of early ripening to late ripening, seedless and seeded, low to high yield, very small to large fruit, early to late flowering, low to high sugar content, different vegetative characteristics, weak to power vigor etc. were observed. Cultivars Fakhri, Shast-e-Arous and Mishpestan had very large berries Yaghouti, Asgari, Bidaneh Sefid and Bidaneh Ghermez contained imperfect seed Shast-e-Arous and Shahroodi had very large clusters Kareroye Sefid and Kareroye Ghermez contained female flower with reflex stamens Shahani, Yaghouti, Yazdandaei and Shani Gerd had very early ripening fruit Siah Qazvin had late ripening fruit Shast-e-Arous and Shahroodi had Good storage ability Fakhri, Asgari, Shast-e-Arous, Shani Gerd, Shahroodi and Bidaneh Sefid had high Brix.Keywords: grape, determination, genetic resources, genotype, collection, Qazvin}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.