به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "پروتئین های شوک حرارتی" در نشریات گروه "زراعت"

تکرار جستجوی کلیدواژه «پروتئین های شوک حرارتی» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی پروتئین های شوک حرارتی در مقالات مجلات علمی
  • علیرضا خالقی*، روح انگیز نادری، سید علیرضا سلامی، مصباح بابالار، النا مزرتی

     شوری و قلیاییت خاک ها اثرات مخربی بر 932 میلیون هکتار از زمین های جهان دارد. هم چنین سبب کاهش تولید محصول در 100 میلیون هکتار از زمین های قاره آسیا شده است. این تحقیق به منظور ارزیابی اثرات متقابل منابع نیتروژن و سطوح بی کربنات سدیم بر خصوصیات رشدی، فیزیولوژیکی و پارامترهای فلورسانس کلروفیل دو ژنوتیپ سفید و بنفش سیر در گلخانه هیدروپونیک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان در سال 1395 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه فاکتور بی کربنات سدیم در سه سطح (صفر، 10 و 20 میلی مولار)، نیتروژن در سه سطح (سولفات آمونیوم، نیترات آمونیوم و نیترات کلسیم با غلظت پنج میلی مولار نیتروژن) و دو ژنوتیپ سیر (سفید و بنفش) با 3 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که کاربرد منابع نیترات آمونیوم و سولفات آمونیوم اثر منفی بی کربنات را بر وزن تر و خشک اندام هوایی و وزن تر و خشک ریشه کاهش داد. گیاهان تغذیه شده با سولفات آمونیوم بیش ترین مقدار قند محلول در هر دو ژنوتیپ سیر (4/1 و 32/1 میلی گرم برگرم وزن تر برگ به ترتیب در ژنوتیپ سفید و بنفش) را به خود اختصاص دادند. میزان پرولین با افزایش غلظت بی کربنات سدیم در هر دو ژنوتیپ سیر افزایش یافت. بیشترین مقدار رنگیزه های فتوسنتزی تحت تاثیر بی کربنات در گیاهانی مشاهده شد که با نیترات آمونیوم و سولفات آمونیوم تغذیه شده بودند. منابع نیتروژن، بی کربنات سدیم و برهمکنش آن ها بر شاخص های فلورسانس کلروفیل تاثیری نداشت و تنها اثر ژنوتیپ بر این صفت معنی دار شد. در مجموع، کاربرد سولفات آمونیوم و نیترات آمونیوم سبب بهبود خصوصیات رشدی و عملکردی ژنوتیپ های سیر در شرایط تنش قلیاییت شد. براساس یافته های این مقاله می توان به این نکته اشاره کرد که با تغییر در محلول های غذایی مورد نیاز گیاهان در شرایط تنش می توان از میزان خسارت به آن ها کاست و از این تغییر سبب بهبود خصوصیات رشدی و عملکردی گیاهان در شرایط تنش شد.

    کلید واژگان: آنتی اکسیدانت های آنزیمی, پروتئین های شوک حرارتی, لیپوکسیژناز
    Alireza Khaleghi *, Rohangiz Naderi, Seyed Alireza Salami, Mesbah Babalar, Biancaelena Maserti
    Introduction

    Drought stress is one of the most important environmental factors, which limit the growth of plants. By the end of the 21st century, the incidence of drought stress is expected to increase because of the global warming phenomenon. As a consequence, trees growth and viability in the forests and urban greenspace will reduce. Thus, selection of plants that are more tolerant to severe drought stress and are able to cope with such environmental conditions needs to be considered in future silvicultural strategies. This study was carried out to identify candidate drought-tolerance proteins in Maclura pomifera. Therefore, we aimed to explore the performance of Maclura pomifera under a severe drought stress and analyse the proteome changes of Maclura pomifera leaf in response to drought.

    Materials and Methods

    The experiment was carried out on 4-year-old Maclura pomifera saplings genotypes cultivated on a flat field in the Botanical Garden of University of Tehran. Saplings were exposed to irrigation regimes of 100% and 25% field capacity in a completely randomized design. Leaf samples were collected and were frozen immediately in liquid nitrogen and then stored at −80◦C to be used for further analyses. Experiments were performed using the gradient pH 3-10 NL IPG strips for the isoelectric focusing. IEF was carried out using the PROTEAN IEF. Strips were then equilibrated first for 15 min in reducing solution and then 15 min in alkylating solution. Equilibrated IPG strips were then placed and fixed using hot agarose on the top of home-made 12 % SDS- polyacrylamide gels. Separation of proteins in the second dimension was carried out in Protean XL cell. The protein spots were visualized by staining with BioSafe Coomassie gel stains following manufacturer’s instructions.

    Results and Discussion

    After doing two-dimensional gel electrophoresis, 25 protein spots that had displayed significant protein level changes were identified. Differentially expressed, proteins were divided in three groups. The first group included stress and defense proteins such as lipoxygenase, two types of heat shock protein, Allergen, Convicilin and legumin A2 precursorm; the second group included oxidative stress proteins such as Catalase, Chloroplast stromal ascorbate Peroxidase, Cytosolic ascorbate peroxidase, Iron superoxide dismutase and Manganese superoxide dismutase. Thethird group included energy and metabolism proteins such as Ribulose-1,5-bisphosphate carboxylase/oxygenase large subunit, Ribulose -1,5- bisphosphate carboxylase /oxygenase small subuni, Translation elongation factor, Aldolase, Hydroxy-acid oxidase, Isopentenyl diphosphate isomerase, Dihydrolipoamide dehydrogenase and glyoxalase. The present results indicate that most proteins have been identified and their changes caused an increase in tolerance and adaptation of Maclura pomifera to drought stress. Also, our data suggest that drought tolerance of M. pomifera might be correlated with diminishing oxidative damage by activation of the antioxidant systems.

    Conclusion

    The present results indicate that most proteins have been identified and their changes caused an increase in tolerance and adaptation of Maclura pomifera to drought stress. Also, our data suggest that drought tolerance of M. pomifera might be correlated with diminishing oxidative damage by activation of the antioxidant systems.

    Keywords: Antioxidant enzymes, Heat shock protein, Lipoxygenase
  • سید حمیدرضا هاشمی*، قربانعلی نعمت زاده، سمیرا محمدی، مارکوس کولمن

    فاکتورهای شوک حرارتی (Heat Shock Factors)، نقش مهمی در پاسخ به تنش های زیستی و غیرزیستی در یوکاریوت ها ایفا می نمایند. هدف از اجرای این تحقیق، شناسایی ژن های فاکتور رونویسی AlHSF در گیاه هالوفیت آلوروپوس لیتورالیس (Aeluropus littoralis) می باشد. بدین منظور شناسایی و تعیین مشخصه سازی ژن ها، ساختار ژنی، آنالیز موتیف های پروتیینی و روابط فیلوژنتیکی خانواده ژنی AlHSF مدنظر قرار گرفت. آنالیز الگوی بیان این ژن ها در دو بافت برگ و ریشه، تحت شرایط تنش شوری و شرایط ریکاوری، با استفاده از داده های RNA-seq صورت پذیرفت. بر اساس توالی های ژنومی A. littoralis، 11 ژن AlHSF غیرتکراری و منحصربفرد شناخته شدند. تمام 11 فاکتور رونویسی AlHSFs، بر اساس همولوژی با آرابیدوپسیس، به سه دسته (A، B و C) تقسیم شدند. بر اساس داده های RNA-seq، الگوی بیان ژن های AlHSF در بافت های برگ و ریشه تحت شرایط تنش شوری و ریکاوری، متفاوت بود. سطح بیان متفاوت این ژن ها، می تواند به عملکردهای مولکولی و مکانیسم های تنظیمی متفاوت در کنترل فعالیت این ژن ها مرتبط باشد. یافته های این تحقیق، ضمن ارایه خصوصیات عملکردی ژن های AlHSF، پایه ای برای تحقیقات کاربردی آینده در مورد نقش بیولوژیکی آن ها در تحمل گیاه آلوروپوس لیتورالیس به تنش های زیستی و غیرزیستی، فراهم می نماید.

    کلید واژگان: آنالیز ترانسکریپتومیکس, آنالیز موتیف های پروتئینی, پروتئین های شوک حرارتی, ساختار ژنی
    Seyed Hamidreza Hashemi Petroudi *, Ghorbanali Nematzadeh, Samira Mohammadi, Markus Kuhlmann
    Introduction

    Heat shock proteins (HSPs) are one of the main stress-responsive genes in plants that highly express in response to variable environmental stresses. Expression of HSP genes is primarily regulated by attaching heat shock transcription factors (HSFs) to binding sites at their promoter region. HSFs and their coding genes have been widely characterized in several plant species, but so far no report is available on the structure, organization, phylogenetic relationships and expression profile of these genes in halophyte species. Identification and characterization of gene family members properties in stress tolerant plant can be useful to understanding their molecular function and biological processes. The present study aimed to identify the HSF transcription factor gene families in halophyte plant Aeluropus littoralis.

    Materials and methods

    The protein sequences of Arabidopsis thaliana HSF gene families were blasted against Aeluropus littoralis genomic sequences by local TblastN tools. After removing repetitive sequences, all sequences were verified by BlastP. In order to identification, annotation and analysis of domain architectures, the identified proteins were analyzed in different protein domain databases including Pfam 32.0, PROSITE and InterProScan. Similarity clustering based on motifs patterns were done by SALAD tool in all AlHSFs. The structure of exon and intron was generated by comparing the predicted CDS against genomic sequences of AlHSFs in gene structure display server (GSDS). The expression pattern analysis of AlHSFs genes was carried in leaf and root tissues under salinity stress and recovery conditions by transcriptome analysis.

    Results and discussion

    In total, 11 non-redundant HSF genes encoding HSF domain-containing proteins were identified in A. littoralis genomes. Aeluropus HSF genes were named based on their identity to Arabidopsis AtHSF homologous proteins. All 11 AlHSFs were divided into three classes (A, B, and C), based on homology with Arabidopsis. Seven genes belonging to the HSFA class and three genes belonging to the HSFB class, and finally HSFC class like Arabidopsis had one gene. The gene structure analysis showed that AlHSF gene family member had distinct gene features, such as the composition and position of exons, introns, and conserved elements. The most AlHSF genes had two exons and one intron, while two genes (AlHSFA6B.1 and AlHSFA1B) contained three exons and two introns. AlHSFA6B.3 had six exons and five introns while AlHSFA6B.2 with one exon was intronless. Based on SALAd tool, 13 conserved motifs were identified from 11 AlHSFs. Motifs of 1, 2, 3, 4 and 5 were presented in most AlHSF proteins, except for AlHSFA6B.2 which lacked the motif 4 and 5. Motif 2 was also absent only in AlHSFA6B.2 and AlHSFB4. Removal of these motifs may have occurred during gene duplication in the evolutionary process of this family, resulting in shorter coding regions. Also, the results revealed that some motifs were present in specific AlHSF proteins. For example, motif 10 only existed in AlHSFA6B.1 and AlHSFB1. Motif 12 was only present in AlHSFA6B.1 and AlHSFA1B. The phylogenetic tree divided the proteins into three groups based on the existence and distribution of different motifs. The expression pattern of AlHSFs genes in leaf and root tissues under salinity and recovery conditions showed that AlHSFA6B.3 gene was not expressed, indicating that this gene was silent in these tissues under corresponding stress. AlHSFB2A gene had the highest expression level (1.11) in leaf tissue under salinity stress. After that, AlHSFA6B.1 gene with expression levels of 0.96 and 0.87 was expressed more in leaf tissue under salinity stress and recovery, respectively. The least expression level was observed in AlHSFC1 and AlHSFA3 genes, respectively, which was four times less than the control. AlHSFC1 gene showed a significant expression decrease in the recovery conditions after a little expression increase in leaf tissue under salinity stress. Significant expression decrease of AlHSFA3 gene was observed in root tissue under salinity stress which indicates its role as a negative regulator in response to salt stress.

    Conclusion

    Different expression patterns of AlHSF family member suggest distinct modes of positive and negative gene expression regulation. These may also be related to their different molecular functions as well as diverse regulatory mechanisms involved in controlling the activation of these genes. The findings of this study reveal the functional characteristics of the AlHSF genes and provide a foundation for future functional research regarding their biological roles in plant tolerance to stress.

    Keywords: Gene structure, Heat shock proteins, Protein motifs analysis, Transcriptomics analysis
  • محمد صدقی*، حوریه توکلی، نصیبه توکلی، سولماز عزیزی، سحر قلی طلوعی

    به منظور بررسی اثرات فرسودگی بذر و کاربرد پلی آمین ها بر شاخص های جوانه زنی، بیان ژن و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت گیاهچه های جو آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح فرسودگی (شاهد، 11 و 14 روز) و دو نوع پلی آمین (پوترسین و اسپرمین) بود. صفات اندازه گیری شامل شاخص های جوانه زنی، فعالیت چند آنزیم آنتی اکسیدانت و بیان ژن های مربوط به آن ها بود. نتایج بررسی نشان داد که فرسودگی بذر به مدت 14 روز موجب کاهش درصد جوانه زنی به میزان 24 درصد نسبت به شاهد شد، ولی کاربرد پوترسین آن را حدود 18 درصد افزایش داد. سرعت جوانه زنی نیز در بذرهای 14 روز فرسوده شده به میزان 36 درصد کاهش داشت که کاربرد اسپرمین آن را تا حدود 5/87 درصد افزایش داد. وزن خشک ساقه چه و ریشه چه به ترتیب در حدود 2 و 3 برابر در تیمار کاربرد پوترسین و عدم فرسودگی نسبت به شاهد بیش تر بود. بیش ترین میزان فعالیت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز و سوپراکسید دیسمیوتاز در بذرهای فرسوده به مدت 14 روز با کاربرد پوترسین مشاهده شد. میزان بیان نسبی ژن های رمزکننده آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز و گلوتاتیون ترانسفراز در تیمار پوترسین و بذرهای فرسوده به مدت 14 روز، 8 و 22 برابر نسبت به شاهد بیش تر شد. همچنین، بیان نسبی ژن های HSP90 و PR10 نیز در همین تیمار به ترتیب 5 و 8 برابر شاهد بود. به طورکلی، کاربرد پوترسین تا حدود زیادی موجب بهبود قدرت بذر جو گردید که این امر می تواند ناشی از بهبود شرایط اکسیداتیو سلول، مقاومت پروتئین های بذر به دلیل فعالیت بیش تر HSP90 و افزایش غلظت درون زاد هورمون های بذر باشد.

    کلید واژگان: آنزیم های آنتی اکسیدانت, بیان ژن, پروتئین های شوک حرارتی, جو
    Mohammad Sedghi *, Hourieh Tavakoli, Nasibeh Tavakoli, Solmaz Azizi, Sahar Gholi Tolouie

    In order to investigate the effects of seed aging and application of polyamines on the germination indices, gene expression and antioxidant enzymes activity in barley, a factorial experiment conducted based on completely randomized design with three replications. Treatments consisted of three aging levels (0, 11 and 14 days) and polyamines (putrescine and spermine). Germination indices, activity of antioxidant enzymes and expression of some genes were studied. Results showed that aging decreased germination percentage (GP) about 24 % in comparison to the control, but putrescine application increased GP about 18%. Germination rate (GR) decreased in the seeds aged for 14 days about 36 % and spermine increased GR about 87.5 %. Plumule and radicle dry weight increased 2 and 3 folds, respectively in putrescine and non-aged treatment rather than control. The highest activity of ascorbate peroxidase, peroxidase, polyphenol oxidase and superoxide dismutase (SOD) observed in the seeds aged over 14 days with putrescine application. Relative expression of genes encoding SOD and glutathione transferase was 8 and 22 folds greater, respectively in putrescine applied seeds aged for 14 days over control. Relative expression rate for HSP90 and PR10 genes was 5 and 8 folds greater than control, respectively in the same treatment. In conclusion, putrescine application invigorated the weak barley seeds and it can be related to improving the oxidative state of cells, greater protein conservation by high activity of HSP90 and increasing in the endogenous levels of seed hormones. Further in depth studies require to prove the role of hormones in seed vigor.

    Keywords: Antioxidant enzymes, Barley, Gene Expression, Heat shock proteins
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال