جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "پوسیدگی میوه" در نشریات گروه "زراعت"
تکرار جستجوی کلیدواژه «پوسیدگی میوه» در نشریات گروه «کشاورزی»-
توت فرنگی به دلیل داشتن بافت نرم و حساسیت فراوان به پاتوژن ها عمر انباری کوتاهی دارد. ازجمله راه های نامناسب برای افزایش ماندگاری آن استفاده از ترکیبات شیمیایی مصنوعی و ضدقارچی می باشد که اثر سوء بر سلامت مصرف کننده و محیط زیست بر جا می گذارند . این پژوهش جهت بررسی اثر پوشش دهی با کیتوزان و نانوفیبر کیتوزان بر عمر انباری و برخی ویژگی های کمی و کیفی میوه ی توت فرنگی رقم پاروس طی نگهداری در انبار سرد، در قالب یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار انجام گرفت . فاکتور اول تیمار ها (به صورت 2 دقیقه غوطه وری) در 5 سطح شامل شاهد خشک، آب مقطر، کیتوزان 0.5 درصد، نانوفیبر کیتوزان 0.2 درصد و نانوفیبر کیتوزان 0.5 درصد و فاکتور دوم زمان انبارداری در 5 سطح شامل: صفر، 5، 10، 15 و 20 روز بود . نمونه ها پس از خشک شدن، در ظروف یک بار مصرف پلاستیکی بسته بندی و در دمای 4 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 85 تا 90 درصد نگهداری شدند . نتایج نشان داد میوه های تیمار شده با 0.5 درصد نانوفیبر کیتوزان، سفتی بافت، TSS، ویتامین ث، آنتوسیانین و فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری نسبت به میوه های شاهد طی دوره انبار داشتند. هم چنین درصد پوسیدگی در میوه های تیمار شده با 0.5 و 0.2 درصد نانوفیبر کیتوزان به ترتیب 61 درصد و 55 درصد کمتر از میوه های شاهد بود. براساس نتایج این مطالعه، پوشش نانوفیبر کیتوزان می تواند به عنوان یک پوشش دوست دار محیط زیست در کنترل پوسیدگی توت فرنگی و حفظ کیفیت آن در انبار مورد استفاده قرار بگیرد.
کلید واژگان: فعالیت آنتی اکسیدانی, کیفیت ظاهری, پوسیدگی میوه, محتوای فنل کلIntroductionPostharvest fungal diseases can limit the storage period and shelf life, and thus market life of fruit and vegetables, which results in serious economic losses worldwide. Despite the efficacy of synthetic fungicides in the control of postharvest decay, public concerns about chemical and toxic residues in food and the increase in drug-resistant strains of many pathogens indicate the need for development of new strategies. Coatings and packaging materials have been considered as another method for increasing the postharvest storage time of fruits and vegetables. Chitosan-based nano composites are proper alternatives to mitigate the negative impacts of conventional coatings and films on human and environmental health. Additionally, natural chitosan coatings and packaging incorporated with functional compounds decrease the postharvest losses of fruits and vegetables without changing their nutritive and sensorial properties. Therefore, the current research work was performed to investigate the effectiveness of chitosan and chitosan nanofiber on the quality and storability of strawberry fruit cv. Paros.
Material and MethodsThis study was conducted in the form of a factorial experiment based on a completely randomized design with two factors and three replications. The first factor was treatments in 5 levels including dry control, distilled water, chitosan 0.5%, chitosan nanofibers 0.2% and chitosan nanofibers 0.5% and the second factor was storage time in 5 levels including: Zero, 5, 10, 15 and 20 days. The treatments were applied as a 2-minute immersion of the fruits in the prepared solution at ambient temperature (25 ° C), and the samples were stored after drying in plastic disposable containers at 4°C and relative humidity of 85 to 90%. At the end of the storage periods, the values of weight loss, pH of fruit juice, total soluble solids, titratable acidity, and firmness of fruit tissue, color indexes, total anthocyanin, total phenol content, vitamin C content, antioxidant activity and percentage of decay of the aforementioned treatments were evaluated.
Results and DiscussionThe results showed that at the end of the storage period, the 0.5% chitosan nanofiber treatment was able to maintain the TA value 77% higher than the control at same-day. Also, the TSS of 0.5% and 0.2% chitosan nanofiber treatments was lower than the control, which indicates a delay in the tissue softening of coated fruits due to a lower breakdown of sugars. On the 20th day of storage, the pH, TSS/TA, and the percentage of weight loss in the treatment of 0.5% chitosan nanofiber were lower than the control; the explanation for the rise in pH of control fruits is due to the decrease in organic acids and potential sugar conversion. The highest value of firmness between treatments was found in the 0.5% chitosan nanofiber treatment (3.11 Newton) after 20 days of storage. The semi-permeable surface of coated fruits may have contributed to fruit firmness persistence by limiting metabolic gaseous exchange (oxygen and carbon dioxide) across the coating barrier, followed by a decrease in metabolic activity and oxidizing enzyme effectiveness. The highest content of vitamin C, total phenol, and total anthocyanin were in the 0.5% chitosan nanofiber treatment, which showed a significant difference from other treatments. At the end of storage, the percentage of antioxidant activity of fruits in coating treatments including 0.5% chitosan nanofiber, 0.2% chitosan nanofiber, and 0.5% chitosan, 25%, 14%, and 5%, respectively, was higher than the dry control. Higher contents of color indexes including Lightness (L*), Redness (a*), yellowness (b*) and Chroma, and lower values of Hugh angle were observed in fruit coated with chitosan nanofiber. The percentage of decay in chitosan nanofiber-treated fruits (0.5% and 0.2%) and chitosan (0.5%) decreased by 61%, 55%, and 43% more than the control, respectively.
ConclusionsThe present study found that using a 0.5% chitosan nanofiber coating was the most effective way to maintain the quality of strawberries during storage for up to 20 days. It allowed good preservation quality such as weight loss, decay, antioxidant activity, firmness, color, Vitamin C, anthocyanin content, and total phenolic compounds. However, 20 days is a sensitive period for the commercialization of strawberries, considering the normal time of 7–14 days is generally accepted. Consequently, various storage strategies can be applied to suit the market needs.
Keywords: Antioxidant Activity, Appearance Quality, Fruit Decay, Total Phenolic Compounds -
میوه پسته تازه احمدآقایی با اکسید کلسیم (Cao) 1%، گاماآمینو بوتریک اسید (GABA) 10 میلی مولار، کربوکسی متیل سلولز(CMC) %1 و ترکیب آن ها (CMC +GABA+CaO) به مدت 30 ثانیه در دمای اتاق مه پاشی شدند. مه پاشی با آب مقطر به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد. میوه ها پس از خشک شدن در دمای اتاق در ظروف پلی اتیلن سوراخ دار با چگالی کم بسته بندی شدند و به مدت 75 روز در انبار سرد (در دمای 1±2 درجه سانتی گراد با رطوبت 2±85) نگهداری شدند. نتایج نشان داد که میوه های پوشش داده شده با CaO ،GABA و CMC+GABA+CaO بالاترین شاخص درخشندگی پوست پسته را نسبت به سایر پوشش ها نشان دادند. بیشترین کارتنویید و شاخص رنگ پوست در میوه های پوشش داده شده با CMC+GABA+CaO نشان داده شد. فلاونوییدها در میوه های تیمار شده با GABA، CaO و CMC به طور معنی داری بیشتر از سایر تیمارها بود. در پایان دوره انبارمانی، میوه های پوشش دار شده با CMC در مقایسه با سایر مواد پوشش دهنده و شاهد، افزایش قابل توجه محتوای لیپید را نشان دادند. پسته های تیمار شده با CMC+GABA+CaO دارای کمترین مقدار پراکسید هیدروژن پوست و مغز و بالاترین کاروتنویید و شاخص رنگ مغز نسبت به شاهد بودند. به طور کلی، میوه های پوشیده شده با لایه های خوراکی، به ویژه با CMC+GABA+CaO، را می توان در حدود 50 روز در دمای 1±2 درجه سانتی گراد با حفظ ویژگی های مهم پسته، نگهداری کرد.کلید واژگان: پوسیدگی میوه, شاخص رنگ, کاروتنوئید, فلاونوئیدFresh pistachio fruits of ‘Ahmad Aghaei’ variety were sprayed with 1% calcium oxide (CaO), 10 mM w/v γ-aminobutyric acid (GABA), 1% carboxymethyl cellulose (CMC), and their combination (CMC+GABA+CaO) for 30 s at room temperature. Spraying with distilled water was considered as the control. Following the drying of fruits at room temperature, they were packed in perforated polyethylene terephthalate and kept under cold storage (at 2 ± 1 ˚C with 85 ± 2% RH) for 75 d. The result showed that the fruit coated with CMC+GABA+CaO, CaO, and GABA exhibited the highest lightness index of the pistachio hulls compared to the control. The highest hue index of the hulls and carotenoids was observed in the fruits coated with CMC+GABA+CaO. The flavonoids in the fruits treated with CaO, GABA, and CMC were significantly higher than in other coatings. At the end of the cold storage, the fruits covered with CMC resulted in considerably higher lipid content than other coatings and the control. Pistachios treated with CMC+GABA+CaO showed lower H2O2 in hulls and kernels and the highest kernel carotenoid, and color indices than the control. In conclusion, the fruits coated with edible layers, especially with CMC+GABA+CaO, can be stored at 2±1 oC around 50 days to preserve the important traits of the pistachios.Keywords: Carotenoid, Flavonoid, fruit decay, color index
-
نشریه یافته های تحقیقاتی در گیاهان زراعی و باغی، سال هفتم شماره 2 (پاییز و زمستان 1397)، صص 267 -275بروز پدیده ریزگرد در نتیجه تغییرات زیست محیطی از جمله کاهش بارندگی و خشک شدن تالاب ها از حدود دو دهه پیش در کشور آغاز و هر سال در حال افزایش است. هم زمان با وقوع پدیده ریزگرد، احتمال انتقال عوامل بیماری زا بر محصولات مختلف از جمله خرما و ایجاد خسارت و در نتیجه کاهش کیفیت و بازارپسندی این محصول وجود دارد. این مسئله خصوصا در رقم تجاری و صادراتی خرمای مجول اهمیت ویژه ای دارد. طی سال های 94-1392 از مراحل مختلف رشدی میوه خرمای مجول شامل خلال، خارک، رطب و خرمای آلوده به ریزگرد، نمونه برداری و در محیط کشت سیب زمینی، دکستروز و آگار (PDA) کشت داده شد. پس از بررسی نمونه ها، فراوانی نسبی غالب ترین قارچ های عامل پوسیدگی در خرما تعیین شدند. قارچ های Alternaria alternata، Aspergillus niger،A. phoenicis ، Fusarium sp. ، Helminthosporium sp. وRhizopus stolonifer از میوه های آلوده به ریزگرد، به عنوان عوامل پوسیدگی قارچی جداسازی و شناسایی شدند. نتایج نشان داد که با نشستن گرد و غبار بر روی میوه های خرما در نخلستان ها در شرایط نسبتا مرطوب، شدت خسارت پوسیدگی به مقدار 8/53 درصد و ریزش به مقدار 13/43 درصد افزایش یافت. میزان پوسیدگی میوه متاثر از این پدیده طی مرحله رطب و اوایل مرحله رسیدن میوه بیشتر از مراحل انتهایی رشد میوه بود. بنابراین توصیه می شود که پوشش دهی خوشه ها قبل از تبدیل خارک به رطب صورت گیرد تا میوه های خرما از حمله قارچ های عامل پوسیدگی و آلودگی به گرد و غبار مصون باقی بمانند.کلید واژگان: نخل خرما, پوسیدگی میوه, قارچ های هوازی, خوزستانThe occurrence of the micro-dusts phenomenon as a result of environmental changes as well as reduction of rainfall and drying of wetlands in the country have begun since two decades ago and are increasing every year. At the same time, as the micro-dusts phenomenon occurs, the probability of transmission of the pathogenic agents on various crop products, such as dates will cause significant damage, quality degradation and marketability of this fruit. This issue has a particular importance in the commercialization and export of dates specially for Medjool variety. During the years 2013-2015, sampling was done from infected fruit tissues of different growth stages of Medjool variety consist of Khalal, Kharak, Rotab and date which were exposed to dust and samples were cultured in potato dextrose agar (PAD) culture medium. After examining the samples, the relative frequency of the most prevalent fungi causing rotting was determined in the date fruit. The fungi Alternaria alternata, Aspergillus niger, A. phoenicis, Helminthosporium sp., Fusarium sp., and Rhizopus stolonifer were isolated and identified as agents of the fungal rot from fruits infected with dust. Results showed that under relatively humid conditions, exposure of palm fruit by micro-dusts will increase the severity of rotting damage by 8.53% and the fruit falling by 13.43%. Results also indicated that amount of fruit rotting affected by this phenomenon was higher during the Rotab stage and early stage of ripening compared to the late stages of fruit ripening. Therefore, it is recommended that the covering of fruit clusters should be carried out before the time that Kharak turns into Rotab, so that the palm fruit can be protected from damages caused by fungal agents of rotting and dust contamination.Keywords: Micro-dusts, Date palm, Fruit rot, Airborne fungi, Khuzestan
-
این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. اسانس گیاهان مریم گلی، گل راعی و مورخوش، در دو سطح 250 و 500 میکرولیتر در لیتر و کلرید کلسیم (2 و 4 درصد) روی میوه های توت فرنگی رقم گاویوتا که در اسپور قارچ بوتریتیس سینرا غوطه ور شده بودند استفاده شد و سپس در دمای 1±4 درجه سانتی گراد و به مدت 16 روز نگهداری شدند. درصد پوسیدگی، pH، درصد کاهش وزن، درصد مواد جامد محلول، اسیدیته کل (میلی گرم در 100 میلی لیتر)، سفتی بافت، رنگ و تغییرات ویتامین ث اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اسانس ها و کلرید کلسیم اثر معنی داری بر پوسیدگی میوه داشتند. پوسیدگی در میوه های تیمار شده به جز مریم گلی (500 میکرولیتر در لیتر) به طور کامل کنترل شد. کم ترین درصد کاهش وزن در کلرید کلسیم 4 درصد و بیش ترین درصد کاهش وزن در تیمار اسانس مریم گلی 500 میکرولیتر در لیتر مشاهده شد. سفتی به طور معنی داری در میوه های تیمار شده بیشتر از شاهد بود. کلرید کلسیم (2 و 4 درصد) و دو سطح 250 و 500 میکرولیتر در لیتر مریم گلی بیش ترین سفتی را نشان دادند. کم ترین میزان مواد جامد محلول در شاهد مشاهده شد. میوه های تیمار شده با کلرید کلسیم (2 و 4 درصد) و دو سطح 250 و500 میکرولیتر در لیتر اسانس مورخوش به طور معنی داری محتوای ویتامین ث بیشتری نشان دادند. به طور کلی میوه ها در همه تیمار ها به جز 250 میکرولیتر در لیتر مورخوش، رنگ بهتری نسبت به شاهد نشان دادند. این تحقیق نشان داد که کلرید کلسیم و اسانس گیاهان دارویی فوق در کنترل و حفظ کیفیت پس از برداشت توت فرنگی به مدت 16 روز موثر بودند.کلید واژگان: کیفیت میوه, پوسیدگی میوه, ویتامین ث, سفتی بافتThis experiment was carried out based on a completely randomized design with three replications. Essential oils of Salvia macrosiphon, Hypericum perforatum and Zhumeria majdae at two levels: 250 and 500 ml/l and calcium chloride (2% and 4%) were applied on fruits that had been immersed in Botrytis cinerea spores, stored at a temperature of 4±1℃ and then kept for 16 days. Fruit decay (%), pH, fruit weight loss (%), TTS (%), total acid (mg/100 ml), tissue firmness ,color and changes in vitamin C were measured. Result showed that essential oils and calcium chloride had significant effect on fruit decay. Decay completely controled in all treated fruit expect Salvia macrosiphon (500 ml/l). The lowest and highest water loss was observed in calsium chloride (4%) and Salvia macrosiphon essential oil (500 ml/L) treatments, respectively. Tissue firmness was significantly higher in treated fruits than in control. Generally, calcium chloride (2% and 4%) and Salvia macrosiphon at 250 and 500 ml/l level showed the highest firmness. The lowest TSS (%) was shown in control fruits. Fruits treatment with calcium cheloride (2% and 4%) and essential oils of Zhumeria majdae at 250 and 500 ml/l level showed significantly higher vitamin C content. In general, all calcium chloride and essential oil treatments (except Zhumeria majdae at 250 ml/l) showed better color than the control. This research revealed that calcium chloride and Essential oils of the above three plants were effective in decay control and maintaining strawbery fruit quality during 16 days storage.Keywords: Fruit quality, Fruit decay, Vitamin C, Tissue firmness
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.