به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "کلات آهن" در نشریات گروه "زراعت"

تکرار جستجوی کلیدواژه «کلات آهن» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی کلات آهن در مقالات مجلات علمی
  • علی خلفی، کامران محسنی فر، علی غلامی، محمد برزگری

    هدف از این پژوهش بررسی تاثیر برگ پاشی آهن و روی از دو منبع سولفاتی و کلات شده با عامل کلات کننده EDTA بر عملکرد کمی و کیفی دانه ذرت و مقایسه آنها با یکدیگر بود. بدین منظور آزمایشی در دزفول روی ذرت رقم سینگل کراس 701 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه به صورت یک ساله و در کرت های آزمایشی با هفت تیمار شاهد، برگ پاشی با کلات یا سولفات آهن با غلظت 3میلی گرم بر لیتر، برگ پاشی کلات یا سولفات روی با غلظت یک میلی گرم بر لیتر، برگ پاشی توام سولفات یا کلات روی و آهن هرکدام با غلظت 1.5 میلی گرم بر لیتر صورت گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، تاثیر تیمارهای مختلف برگ پاشی بر کلیه صفات مورد بررسی، بجز وزن چوب بلال و غلظت منگنز دانه معنی دار شدند. تعداد ردیف در بلال، شاخص اقتصادی و درصد پروتیین دانه در سطح احتمال پنج درصد و سایر فاکتورها در سطح احتمال یک درصد از نظر آماری با هم اختلاف معنی داری داشتند. بیشترین عملکرد دانه (9520 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (37.73 تن در هکتار) در تیمار برگ پاشی توام آهن و روی با 13 درصد افزایش نسبت به شاهد به دست آمد. بیشترین غلظت آهن و روی دانه به ترتیب در تیمار برگ پاشی با سولفات آهن و روی با غلظت 3 میلی گرم بر لیتر دیده شد. بیشترین درصد پروتیین نیز در تیمار برگ پاشی توام آهن و روی به دست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که برگ پاشی ذرت با آهن و روی سبب افزایش عملکرد دانه و بهبود کیفیت آن می شود و بین دو منبع سولفاتی و کلاتی اختلاف قابل توجهی وجود نداشت و در برخی موارد منبع سولفاتی بهتر بود.

    کلید واژگان: برگ پاشی, درصد پروتئین, کلات آهن, عملکرد دانه
    Ali Khalafi, Kamran Mohsenifar, Ali Gholami, Mohammad Barzegari

    To investigate the effect of foliar application of iron and zinc from sulfate and EDTA-chelated sources on quantitaty and qualitaty of corn seed yields were compared. Thus, field experiment was carried at Dezful, using maize single cross 701 cultivar, in a randomized complete block design for one years. The experiment consisted of seven treatments: control, foliar spraying with chelate or sulfate of iron with a concentration of three mg.L-1, foliar application of sulfate or chelate of zinc with a concentration of mg.L-1, foliar application of combined sulfate or chelate of zinc and iron with a concentration of 1.5 mg.L-1 for each element. Results at the experiment showed that the effect of different foliar treatments on all factors, except cob weight and grain manganese concentration, were significant. The highest grain yield was 9520 kg.ha-1 and biological yield (37.73 ton.ha-1), in the combined foliar application of iron and zinc, was 13% increase, as compared to the control. There was no significant difference in grain yield between the two sources of iron chelate and iron sulfate. The highest concentration of iron grain was observed by using foliar application with ferrous sulfate at a concentration of 3 mg.L-1 and the highest concentration of zinc foliar application observed with zinc sulfate at a concentration of 3 mg.L-1. The highest percentage of protein content was observed by using foliar application of iron and zinc. The results of this study showed that foliar application of corn with iron and zinc increased seed yield and improves its quality. There were no significant difference between the two sources of sulfate and chelate applications, while in some cases the use of sulfate source showed better results.

    Keywords: Foliar spray, Iron chelate, Grain yield, Protein percentage
  • جهانبخش میرزاوند*، محمود چهره نگار، مهدی زارع

    تنش شوری و کمبود عناصر غذایی کم مصرف از مهم ترین عوامل محدود کننده تولید کمی و کیفی ذرت علوفه ای در خاک های آهکی مناطق مرکزی ایران می باشند. از این رو به منظور بررسی اثر روش های کاربرد آهن و روی بر عملکرد و ترکیب شیمیایی ذرت علوفه ای تحت شوری آب آبیاری، پژوهشی مزرعه ای در سال 1394 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ارسنجان فارس اجرا شد. تیمارها ترکیبی از 3 سطح هدایت الکتریکی آب آبیاری شامل 2، 4 و 6 (dS m-1) و 12 روش کاربرد کودهای سولفات روی، سولفات آهن و کلات آهن بودند. نتایج نشان داد افزایش هدایت الکتریکی آب آبیاری از 2 به 6 (dS m-1) منجر به کاهش 5/12 درصدی عملکرد علوفه تر و کاهش 43 درصدی محتوای عناصر غذایی همانند پتاسیم، فسفر، کلسیم، مس، منگنز، آهن و روی در علوفه ذرت شد. بیشترین عملکرد علوفه تر ذرت (Ton ha-1 77/71) در شرایط آبیاری با هدایت الکتریکی 2 (dS m-1) و مصرف خاکی کلات آهن به علاوه محلول پاشی با سولفات روی حاصل شد. در آبیاری 4 و 6 (dS m-1)، بیشترین عملکرد علوفه تر با کاربرد خاکی و توام سولفات روی و کلات آهن به علاوه بذرمالی بذور با سولفات آهن به دست آمد. با افزایش سطح تنش، کاربرد ترکیبی عناصر غذایی آهن و روی در مقایسه با کاربرد جداگانه موثرتر واقع شد و در این شرایط عملکرد کمی و کیفی محصول ذرت علوفه ای بیش از 13 درصد افزایش یافت. به-طورکلی، در یک خاک آهکی با انتخاب روش مناسب کوددهی در شرایط تنش شوری ضمن حفظ پتانسیل عملکرد محصول ذرت علوفه ای می توان تقاضا برای آب غیر شور را نیز کاهش داد.

    کلید واژگان: بذرمالی, سولفات روی, کلات آهن, کیفیت علوفه, محلول پاشی
    Jahanbakhsh Mirzavand *, Mahmood Chehrengar, Mehdi Zare
    Introduction

    Salinity stress affects plant growth and productivity, especially in calcareous soils in the central area of Iran. In these areas, increasing soil and water salinity has decreased yield and quality production of corn silage (Zea mays L.) (Dai et al., 2011). Response by corn to salt stress is a complex network affecting almost all processes, including nutrient uptake and metabolism, ion accumulation and photosynthesis. Likewise, corn is known to be very sensitive to micronutrient deficiency such as iron (Fe) and zinc (Zn). This deficiency commonly occurs in calcareous soils. It is believed that applying micronutrient elements such as Fe and Zn which can increase crop production to cope with declining saline condition (Eizadi et al., 2012). In this regard, Taher et al. (2008) found the foliar spray method of Zn and/or Fe increased corn silage compared to soil application method. Therefore, the purpose of the experiments was to evaluate the effect of application methods of Fe and Zn fertilizers on yield and quality of corn silage grown on calcareous soil under saline irrigation water.

    Materials and methods

    A 1-year field experiment was conducted on an agricultural farm located in Arsanjan, Fars province (53° 15' E, 29° 40' N and 1638 m), Iran in 2014. The region represents semi-arid climatic conditions with relatively warm summers and cold winters. The soil was silty clay loam with a pH of 7.7 and an EC of 0.62 dS m-1. Mean Fe and mean Zn were 4.5 and 0.7 ppm, respectively. The experiment was lay-out as factorial based on randomized complete block design in three replications. The treatments consisted of three levels of saline irrigation water (2, 4, and 6 dS m-1) as the main factor and sub-factor was 12 application methods of Fe (source: Fe-Chelate: Sequestrene 138, and Fe-Sulfate) and Zn (source: Zn-Sulfate) fertilizers: T1: No-fertilizer (Control), T2: soil application of Zn-Sulfate, T3: soil application of Fe-Chelate, T4: soil application of Zn-Sulfate accompanied by Fe-Chelate, T5: soil application of Zn-Sulfate accompanied by Fe-Chelate+foliar spray of Zn-Sulfate, T6: soil application of Zn-Sulfate accompanied by Fe-Chelate+foliar spray of Fe-Sulfate, T7: soil application of Zn-Sulfate+foliar spray of Fe-Sulfate, T8: soil application of Fe-Chelate+foliar spray of Zn-Sulfate, T9: soil application of Zn-Sulfate accompanied by Fe-Chelate+seed treatment with Fe-Sulfate, T10: soil application of Zn-Sulfate accompanied by Fe-Chelate+seed treatment with Zn-Sulfate, T11: soil application of Zn-Sulfate accompanied by Fe-Chelate+seed treatment with Fe-Sulfate+foliar spray of Zn-Sulfate, and T12: soil application of Zn-Sulfate accompanied by Fe-Chelate+seed treatment with Zn-Sulfate+ foliar spray of Fe-Sulfate.

    Results and discussion

    Yield and quality of corn silage were significantly (p≤0.01 and 0.05) influenced by saline irrigation water, application method of Zn and Fe fertilizers, and their interactions. Using saline irrigation water decreased corn height by 40%. The highest corn height (141.35 cm) was recorded by soil application of Fe-Chelate accompanied by foliar spray of Zn-Sulfate treatment at 2 dS m-1 treatment. Under saline irrigation water at 2 dS m-1 treatment, foliar spray of Zn-Sulfate accompanied by soil application of Fe- Chelate maximized corn silage (71.77 ton ha-1) up to 34% compared to no-fertilizers method (Table 3). At 6 dS m-1 treatment, the highest Sodium (Na) concentration (4.22%) was obtained by no-fertilizer method. At 2 dS m-1 treatment, the highest potassium concentration (9.55%) was achieved by soil application of Zn-Sulfate, and increased 25.33% compared to No-fertilizer method (Table 4). Likewise, the highest Fe and Zn concentration were achieved by combined fertilizer application method such as soil application of Zn-Sulfate accompanied by Fe-Chelate+seed treatment with Fe-Sulfate, and soil application of Zn-Sulfate accompanied by Fe-Chelate+seed treatment with Fe-Sulfate+foliar spray of Zn-Sulfate. Meanwhile, a strong relationship was observed between Na and chemical composition of corn silage (phosphorus (r=-0.84**), calcium (r=-0.61**), and potassium (r=-0.58**).
    It has been reported that high concentrations of salinity caused lower shoot fresh and dry weight in corn. Under saline conditions, the reduced growth of crops has been mainly attributed to the toxic effects of excessive ions such as Na, unbalances of the plant ion problems on nutrient uptake and disturbances, damages on photosynthesis, respiration and physiological functions (Yarami and Sepaskhah, 2015). Hence inhibit translocation of produced assimilates to vegetative phase that finally could result into the growth reduction (Karmollachaab and Gharineh, 2013). On the contrary, corn growth parameter was enhanced by Fe and Zn fertilization under saline irrigation water. The same results were reported by Jokar and Ronaghi (2015) on sorghum (Sorghum bicolor L.) and Bostani et al. (2015) on corn. Zinc and Fe are essential micronutrients, involved in production of auxin, a natural plant growth hormone, and many other important plant functions. Therefore, application of Zn-Sulfate accompanied by application of Fe- Chelate and Fe-Sulfate fertilization might enhance silage quality through the increase of its content on yield components and decrease stress intensity.

    Conclusions

    Salinity and micro-nutrient deficiency are the most important factors limiting yield and quality production of corn silage in calcareous soils. It is believed that obtaining improvement of silage quality in many experiments was often the result of applied micro-nutrient such as Zn and Fe elements. Results showed that combined application of Fe and Zn elements compared to separate application method efficiently increased quality and quantity of silage corn under saline irrigation water at 6 dS m-1. Overall, selection and use of the correct fertilizer application methods are important for garneting the silage yield and quality of corn under saline condition and to decrease non-saline water use.

    Keywords: foliar spray, Fe-Chelate, Seed treatment, silage quality, Zn-Sulfate
  • جواد چراغی، سمیه حاجی نیا، نصرت الله عباسی*

    به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی با کودهای شیمیایی و نانوکلات های آهن و روی بر غلظت کلروفیل، کارآیی مصرف نور و عملکرد دانه دو رقم گندم نان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی جهاد کشاورزی مرکز زرین آباد طی سال زراعی 97-1396 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل محلول پاشی در هفت سطح (شاهد، محلول پاشی با کلات آهن، نانو کلات آهن، سولفات روی، نانو کلات روی، کلات آهن + سولفات روی و نانو کلات آهن + نانو کلات روی) و فاکتور دوم دو رقم گندم (چمران و کوهدشت) بود. نتایج نشان داد محلول پاشی با کودهای آهن و سولفات روی اثر معنی داری بر غلظت کلروفیل و حداکثر شاخص سطح برگ به ترتیب در سطح احتمال 1 و 5 درصد داشتند. حداکثر شاخص سطح برگ در سطح آماری 1 درصد در رقم کوهدشت 7/21 درصد بیشتر از رقم چمران بود. محلول پاشی با نانو کلات آهن توام با نانو کلات روی حداکثر تجمع ماده خشک (782 گرم در متر مربع) را به خود اختصاص داد. کمترین میزان ماده خشک 681 گرم در متر مربع نیز در گیاهان شاهد (عدم محلول پاشی) به دست آمد. در رقم چمران، بیشترین مقدار کارآیی مصرف نور 2/30 گرم بر مگاژول با کاربرد نانو کلات آهن به دست آمد که 10/27درصد بیشتر از تیمار شاهد بود. بیشترین مقدار کارایی مصرف نور در رقم کوهدشت (2/45 گرم بر مگاژول) با محلول پاشی سولفات روی + کلات آهن و کمترین مقدار آن (2/08 گرم بر مگاژول) در گیاهان شاهد به دست آمد. محلول پاشی با نانو کلات روی + نانو کلات آهن و کلات آهن + سولفات روی عملکرد دانه گندم رقم چمران را به ترتیب 27/44و 15/95درصد در مقایسه با تیمار شاهد افزایش دادند. در رقم کوهدشت، نانو کلات روی و آهن تاثیر معنی داری بر علکرد دانه گندم رقم کوهدشت نداشتد.

    کلید واژگان: سولفات روی, کلات آهن, کلروفیل و نانو کود
    Nosratollah Abbasi*

    In order to investigate the effect of iron and zinc chemical fertilizer and nano-Chelate foliar on on chlorophyll concentration, radiation use efficiency and grain yield of two bread wheat cultivars, an experiment was carried out as a factorial based on a randomized complete block design with three replications at the Zarinabad Agricultural Research Center, Ilam, during in 2016-2017. The factors consisted of spraying in seven levels (control, spraying with iron chelate, iron nano chelate, zinc sulfate, zinc nano chelate, iron chelate + zinc sulfate and iron nano chelate + zinc nano chelate) and the second factor of two wheat cultivars (Chamran and Koohdasht) was. The results showed that spraying with iron fertilizers and zinc sulfate had a significant effect on chlorophyll concentration and maximum leaf area index at 1% and 5% probability levels, respectively. The maximum leaf area index at the level of 1% in Koohdasht cultivar was 7.21% higher than Chamran cultivar. Spraying with nano-chelates of iron with nano chelate has reached the maximum dry matter accumulation (782 g.m-2). The least trait was obtained at 681 g.m-2 in control plants (non-spraying). In Chamran cultivar, the maximum amount of radiation use efficiency was 2.30 g.MJ with the use of iron nano chelate, which was 10.27% more than control plant. The highest amount of light consumption in Koohdasht cultivar (2.45 g.MJ) under zinc sulfate + iron chelate and its lowest value (2.8 g.MJ) was obtained in control plants. Spraying with nano chelate on zinc + nano chelate of iron and iron chelate + zinc sulfate increased the grain yield of wheat cultivar Chamran by 27.44 and 15.95 percent, respectively, compared to control treatment. In Koohdasht cultivar, zinc and iron nano chelate had no significant effect on grain wheat agronomy in Koohdasht cultivar.

    Keywords: Zinc sulfate, Iron chelate, Chlorophyll, Nano-fertilizer
  • علیرضا اسماعیلی راد، محمدحسین اهتمام *، جمشید رزمجو
    مصرف بالای کودهای فسفر، استفاده از منابع آبی بی کربناتی جهت آبیاری و پایین بودن میزان ماده آلی در خاک در اغلب نقاط کشور ما منجر به کمبود آهن در گیاهان است. یکی از راهکارهای مقابله با این مسئله انتخاب ژنوتیپ های متحمل به کمبود آهن (ژنوتیپ های آهن کارآ) یا اصلاح ارقامی با قدرت جذب بیشتر عناصر کم مصرف می باشد. لذا این مطالعه به منظور تعیین حساسیت نسبت به کمبود آهن 12 ژنوتیپ برنج محلی و اصلاح شده ایرانی (طارم محلی، آمل 2، موسی طارم، غریب، شیرودی، بجار، ندا، نوگوران، جوزدان، سازندگی، زاینده رود و کوهرنگ) در دو سطح کودی کلات آهن شامل 5 میکرومولار (کمبود آهن) و 50 میکرومولار (بدون کمبود آهن) محلول غذایی یوشیدا به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در مرکز کشت بدون خاک دانشگاه صنعتی اصفهان در سال 1392 اجرا گردید. نتایج آزمایش نشان داد میزان آهن، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، وزن خشک کل، سطح برگ، طول و حجم ریشه و تعداد پنجه به طور معنی داری تحت تاثیر ژنوتیپ، کود آهن و نیز برهمکنش بین آنها قرار گرفت. میانگین وزن خشک کل در ارقام محلی شمال، اصلاح شده شمال و مرکزی ایران در شرایط بدون کمبود آهن به ترتیب 215/0، 138/0، 255/0 گرم در هر بوته بود، که این مقادیر در اثر کمبود آهن به ترتیب 7/25، 2/35 و 0/23 درصد کاهش یافتند. براساس میزان کاهش وزن خشک گیاه در شرایط کمبود آهن، در بین ژنوتیپ های محلی شمال، اصلاحی شمال و مرکزی ایران به ترتیب موسی طارم، بجار و زاینده رود بیشترین تحمل و ژنوتیپ های جوزدان، آمل 2 و شیرودی کمترین تحمل به کمبود آهن را نشان دادند.
    کلید واژگان: کلات آهن, وزن خشک کل, متحمل به کمبود آهن, حساس به کمبود آهن
    A. Esmaeilirad, M. H. Ehtemam*, J. Razmjoo
    Excessive application of P fertilizers, use of the bicarbonated water sources for irrigation concomitant to a low level of organic matter have resulted in widespread iron deficiencies in crop plants in Iran. One of the strategies to overcome this problem is to select tolerant genotypes to iron deficiency (i.e. iron-use-efficient genotypes) or bred genotypes with high-micronutrient-uptake ability. Therefore, this experiment was conducted to study the behavior of twelve Iranian rice landraces and improved genotypes to iron deficiency (Tarom Mahalli, Amol 2, Musa-Tarom, Gharib, Shiroudi, Bejar, Neda, Nogouran, Jozdan, Sazandegi, Zayande Roud, and Kouhrang) as exposed to two levels of chelated iron fertilizers, including 5mM (iron deficiency) and 50mM (no iron deficiency) in Yushida nutrient solution culture. A factorial experiment based on a completely randomized design with four replicates was carried out in Soilless Culture Center at Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran in 2013. The results showed that the iron content, shoot and root dry weights, total dry weight, leaf area, root length and volume and the number of tillers were significantly affected by genotypes, iron fertilizer, and their interaction. The mean dry weights were 0.215, 0.138, and 0.255 g per plant in northern landraces, northern improved, and central Iranian genotypes under no iron deficiency condition, but they were decreased by 25.7, 35.2, and 23.0% under iron deficiency condition, respectively. Based on the magnitude of decrease of total biomass under iron deficiency condition, genotypes such as Musa-Tarom, Bejar, and Zayande Roud seemed to be more tolerant in comparison to Jozdan, Amol 2, and Shiroudi.
    Keywords: Chelated iron fertilizer, Total biomass, Tolerant to iron deficiency, Sensitive to iron deficiency
  • سعاد سعیدی، موسی موسوی، محمدهادی غفاریان مقرب
    کمبود آهن که بیشتر به صورت کلروز در برگ های جوان بروز می نماید، به عنوان یکی از نارسایی های مهم تغذیه ای در درختان مرکبات مطرح است و به شدت عملکرد و کیفیت محصول آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. گزینش ترکیبات آهن دار مناسب یکی از راهکارهای مهم برای جلوگیری از این مسئله تغذیه ای به شمار می رود. به همین منظور آزمایشی برای بررسی تاثیر نوع ترکیب آهن شامل FeEDTA، FeEDDHA و دو نوع نانو ذرات اکسید آهن بدون پوشش و با پوشش پلی اتیلن گلیکول در محیط کشت موراشیگی و اسکوگ ((MS بدون آهن برای جلوگیری از کم سبزینگی پایه نارنج (Citrus aurantium) در قالب طرح کاملا تصادفی در5 تکرار اجرا گردید. بذر پایه نارنج روی محیط کشت MS حاوی ترکیب آهن مختلف کشت گردید. در پایان آزمایش (2 ماه) صفات رویشی (طول شاخساره و ریشه، تعداد و سطح برگ)، وزن تر و خشک (گیاهچه، ریشه و شاخساره)، میزان ‍کلروفیل، میزان آهن در برگ و درصد کلروز برگ ملاک تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که محیط کشت MS حاوی نانو ذرات بدون پوشش دارای بیشترین اثر معنی دار در سطح آماری یک درصد بر افزایش میزان جذب آهن و کاهش میزان کلروز گیاهچه های نارنج رشد یافته در آن بودند. همچنین محیط کشت MS با نانو ذرات آهن دارای بیشترین اثر بر افزایش میزان صفات رویشی، وزن تر و خشک و میزان کلروفیل نسبت به شاهد (MS بدون کلات آهن) داشت.
    کلید واژگان: کلات آهن, کمبود آهن, مرکبات, کشت بافت
    Soad Saeedi, Mousa Mousavi, Mohamad Hadi Ghaffarian Mogharab
    Iron deficiencies mostly appears as chlorosis in young leaves as one of the most important nutritional disorders is citrus trees and severely affect yield and quality of their crop. Suitable selection of iron composition is one of important solution ways for prevent of this nutritional question. For this purpose experiment to investigate the effect of iron composition type including of FeEDTA, FeEDDHA and two type of iron oxide nanoparticles uncoated and coated with polyethylene glycol for prevention iron chlorosis in sour orange (Citrus aurantium) rootstock on Murashige and Skoog (MS) medium without iron in completely randomized design with five replicates was followed. The sour orange seeds were cultivated on MS medium with different iron composition .At the end of experimental period (2 months) vegetative characteristics (root, shoot and seedling length, number and leave area), seedling, root and shoot dry and fresh weights, the amount of chlorophyll a, b and total, Leaf iron concentration and chlorosis percentage, were measured. The results indicated that MS culture medium with uncoated nanoparticles of iron oxide had highest significant effect at
    Keywords: Iron chelate, Iron deficiency, Citrus, Tissue culture
  • امل مقدم، محمد محمودی سورستانی، احمد فرخیان فیروزی، زهرا رمضانی، فرخنده اسکندری
    به منظور بررسی اثر محلول پاشی نانو کلات آهن و کلات آهن بر خصوصیات مورفولوژیکی، آناتومیکی و مقدار اسانس گیاه ریحان مقدس، آزمایشی برپایه طرح بلوک های کامل تصادفی در شش تیمار و سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی گروه علوم باغبانی دانشگاه شهید چمران اهواز طی سال های 92-1391 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (محلول پاشی با آب مقطر)، نانوکلات آهن (5/ 0، 1 و 5/ 1 گرم در لیتر) و محلول پاشی با کلات آهن (1 و 5/ 1 گرم در لیتر) بودند. محلول پاشی در مرحله شش تا هشت برگی انجام گرفت و در فواصل زمانی 15 روزه تا مرحله گلدهی کامل تکرار شد. صفات مورد نظر در مرحله گلدهی کامل اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اثر محلول پاشی کودهای آهن بر صفات مورفولوژیکی شامل ارتفاع گیاه، تعداد شاخه های جانبی، تعداد برگ، سطح برگ و وزن تر و خشک (برگ، ساقه و اندام هوایی) و همچنین مقدار اسانس معنادار شد. بیشترین و کمترین مقدار صفات مذکور به ترتیب در تیمارهای محلول پاشی 1 گرم در لیتر نانوکلات آهن و تیمار شاهد مشاهده شد. با توجه اینکه تفاوت معناداری بین تیمارهای محلول پاشی 1 و 5/ 1 گرم در لیتر نانوکلات آهن و همچنین 5/ 1 گرم در لیتر کلات آهن وجود نداشت، برای بهبود صفات مذکور محلول پاشی 1 گرم در لیتر نانوکلات آهن پیشنهاد می شود.
    کلید واژگان: اسانس, ریحان مقدس, کلات آهن, کلروفیل, نانوکلات آهن
    Emel Moghadam, Mohammad Mahmoodi Sourestani, Ahmad Farrokhian Firozi, Zahra Ramazani, Farkhondeh Eskandari
    To evaluate the effect of foliar application of nano iron chelate and iron chelate fertilizers on morphological traits and essential oil content of holy basil, an experiment was conducted at research farm of Department of Horticultural, Shahid Chamran University of Ahvaz based on randomized complete blocks design with six treatments and three replications. The treatments were including control, nano iron chelate (0.5, 1 and 1.5 g/l) and iron chelate (1 and 1.5 g/l) fertilizers. Foliar application of fertilizers was done at six to eight leaves stage and was repeated with 15 days interval until the end of the study. Intended traits were measured at full bloom stage. The results showed that the effect of foliar application of iron fertilizers on morphological traits such as plant height, axillaries shoots, leaf number, leaf area, fresh and dry weights of leaf and aerial parts and essential oil content of holy basil were significant. The highest and lowest values of mentioned traits were obtained in plants sprayed with 1 g/lnano iron chelate and control, respectively. Overall, regarding to non-significant difference between 1 and 1.5 g/lnano iron chelate and 1.5 g/liron chelate treatments, for increasing mentioned traits of holy basil, foliar application of nano iron chelate with 1g/l is recommended.
    Keywords: chlorophyll, Essential oil, Holy Basil, Iron chelate, Nano iron chelate
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال