جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "jasmonic acid" در نشریات گروه "زراعت"
تکرار جستجوی کلیدواژه «jasmonic acid» در نشریات گروه «کشاورزی»-
به منظور بررسی اثر تیمارهای مختلف محلول پاشی بر صفات بیوشیمیایی وآنتی اکسیدانی ژنوتیپ های گندم تحت شرایط مختلف رطوبتی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو مکان انجام شد. فاکتور اصلی آبیاری (نرمال و تنش کم آبی) و فاکتورهای فرعی چهار سطح محلول پاشی (شاهد-بدون محلول پاشی)، جاسمونیک اسید، نانو کلات روی و سوکسینات) و سه ژنوتیپ مختلف جو بودند. نتایج نشان داد تنش کم آبی محتوی کلروفیل a، کلروفیلb و کل را در مقایسه با شرایط آبیاری کامل به ترتیب 9/03، 6/66 و 7/32 درصد کاهش و مقدار فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون ردوکتاز را به ترتیب 3/29، 3/48 و 50/90 درصد افزایش داد. محلول پاشی نانوکلات روی مقدار کلروفیل a، کلروفیلb و کل و همچنین فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون ردوکتاز را در مقایسه با شاهد به ترتیب 15/45، 15/76، 14/70، 52/63، 11 و 48/14 درصد افزایش داد. رقم میهن بالاترین محتوی رنگدانه های فتوسنتزی و کمترین مقدار فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان را به خود اختصاص داد. نتایج نشان داد محلول پاشی نانو کلات محتوای پرولین، گلوتاتیون رودکتاز و عملکرد دانه را در مقایسه با تیمار شاهد در هر دو شرایط آبیاری نرمال و تنش کم آبی افزایش داد. همچنین، محلول پاشی نانو کلات روی در رقم میهن توانست بالاترین عملکرد دانه و کمترین مقادیر پرولین، گلایسین بتائین و مالون دی آلدهید را تولید کند. در بین تیمارهای برهمکنش آبیاری با رقم، لاین 9 بالاترین محتوی گلایسین بتائین در هر دو شرایط به خود اختصاص داد. می توان اظهار داشت محلول پاشی نانوکلات روی همراه با رقم مناسب می تواند راهکاری برای بهبود عمکلرد دانه تحت شرایط مختلف محیطی باشد.
کلید واژگان: جاسمونیک اسید, سوکسینات, عناصر کم مصرف, کم آبیIn order to investigate the effect of different foliar application treatments on the biochemical and antioxidant traits of wheat genotypes under different moisture conditions, a factorial split plot experiment was conducted on the basis of a randomized complete block design with three replications in two locations. The main factors of irrigation (normal and water deficit) and the secondary factors were four levels of foliar application (control (without foliar application), jasmonic acid, zinc nano chelate, and succinate) and three different genotypes of barley. The results showed that water deficit stress reduced the content of chlorophyll a, chlorophyll b total compared to normal irrigation conditions by 9.03%, 6.66%, and 7.32%, respectively, and increased the activity of superoxide dismutase, catalase, and glutathione reductase enzymes by 3.29, 3.48 and 50.90 percent respectively. Foliar application of nano chelate increased the amount of chlorophyll a, chlorophyll b, and total, as well as superoxide dismutase, catalase, and glutathione reductase enzymes, 15.45, 15.76, 14.70, 52.63, and 48.14 percent respectively compared to the control. Mihan cultivar had the highest content of photosynthetic pigments and the lowest activity of antioxidant enzymes. The results showed that foliar application of nano-chelate increased the content of proline, glutathione reductase, and grain yield compared to the control treatment in both normal irrigation and water deficit conditions. Also, foliar application of nano zinc chelate in the Mehen cultivar could produce the highest grain yield and the lowest amounts of proline, glycine betaine, and malondialdehyde. Among the irrigation interaction treatments, line 9 had the highest glycine betaine content in both conditions. It can be stated that foliar application of zinc nano-chelate, along with the appropriate variety, can be a solution to improve seed yield under different environmental conditions.
Keywords: Jasmonic Acid, Micronutrient, Succinate, Water Deficit -
مقدمه
راهبردهای مختلفی جهت بهبود رشد و بهره وری گیاه از طریق رهیافت های ژنتیکی، مهندسی ژنتیک و اصلاح استفاده شده است. بااین حال، با توجه به امکان سنجی اقتصادی و سهولت کاربرد، فناوری پرایمینگ به عنوان «کاهش دهنده تنش» می تواند زمینه وسیعی را در تولیدات کشاورزی ایجاد کند. هدف از این پژوهش ارزیابی توانایی پیش تیمار بذر پروانش با هورمون های گیاهی اسید سالیسیلیک و اسید جاسمونیک تحت تنش خشکی جهت کاهش تاثیر محدودیت آب در طول دوره جوانه زنی است.
مواد و روش هادو آزمایش جداگانه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد تهران اجرا گردید. در آزمایش اول تیمارهای مورد استفاده شامل پیش تیمار بذر با اسید سالیسیلیک در دو سطح (5/0 و 1 میلی مولار)، مدت زمان پیش تیمار در دو سطح (24 و 48 ساعت) و تنش خشکی با استفاده از پلی اتیلن گلیکول 6000 در 6 سطح (صفر، 1/0-، 5/0-، 1-، 5/1- و 2- مگاپاسکال) بود. در آزمایش دوم تیمارها شامل اسید جاسمونیک (10 میکرومولار)، مدت زمان پیش تیمار در دو سطح (12 و 24 ساعت) و تنش خشکی در شش سطح (صفر، 1/0-، 5/0-، 1-، 5/1- و 2- مگاپاسکال) بود. در هر دو آزمایش بذرهای خشک (بدون پیش تیمار) به عنوان شاهد در نظر گرفته شد.
یافته هادر این پژوهش تیمارهای خشکی 5/1- و 2- مگاپاسکال آزمایش اول و 1-، 5/1- و 2- مگاپاسکال آزمایش دوم هیچ گونه جوانه زنی نداشتند. پرایمینگ بذر با اسید سالیسیلیک و اسید جاسمونیک موجب بهبود درصد جوانه زنی بذرها شد. به طوری که در آزمایش اول بیشترین درصد جوانه زنی (33/97)، در شرایط بدون تنش خشکی، با اعمال 5/0 میلی مولار اسید سالیسیلیک در زمان 48 ساعت مشاهده شد، که نسبت به تیمار شاهد 2/12 درصد افزایش داشت. در تنش خشکی 1/0- و 5/0- مگاپاسکال، تیمار 5/0 میلی مولار با 24 ساعت پیش تیمار بیشترین درصد جوانه زنی را نشان داد؛ ولی در تنش 1- مگاپاسکال، تیمار 5/0 میلی مولار و 48 ساعت نسبت به دیگر تیمارهای اسید سالیسیلیک و زمان برتر بود. در آزمایش دوم بیشترین درصد جوانه زنی (3/98) در غلظت 10 میکرومولار اسید جاسمونیک در طی 24 ساعت پیش تیمار در شرایط عدم تنش خشکی بود، که نسبت به تیمار شاهد 4/40 درصد افزایش نشان داد.
نتیجه گیرینتایج تحقیق حاضر اهمیت اسید سالیسیلیک و اسید جاسمونیک را در مرحله جوانه زنی بذر هنگام مواجهه با تنش خشکی نشان داد. پیش تیمار بذر با اسید سالیسیلیک اثرات مضر وارده بر جوانه زنی و رشد را که در حضور تنش خشکی ایجاد شده بود، بهبود بخشید. فرایند انطباق به تنش که توسط اسید جاسمونیک شروع شده، می تواند به پیش تیمار با اسید جاسمونیک قبل از اعمال خشکی نسبت داده شود.
جنبه های نوآوریتاثیر پیش تیمار بذر پروانش با فیتوهورمون های اسید سالیسیلیک و اسید جاسمونیک بر خصوصیات جوانه زنی بذرها تحت تنش خشکی بررسی شد.
پیش تیمار بذر پروانش با اسید سالیسیلیک منجر به افزایش درصد و بهبود خصوصیات جوانه زنی بذر پروانش تحت تنش خشکی شد.کلید واژگان: اسید جاسمونیک, اسید سالیسیلیک, پروانش, پرایمینگ, فیتوهورمونIntroductionVarious strategies have been used to improve growth and productivity of crops through genetic approach, genetic engineering, and breeding. However, economic feasibility and ease of use can pave the way for the application of priming techniques as "stress relievers" in agricultural production. The aim of this study was to evaluate the ability of priming Catharanthus roseus seed with phytohormones of salicylic acid and Jasmonic acid under drought stress to reduce the effect of water limitation during the germination.
Materials and MethodsTwo separate studies were conducted as a factorial experiment based on a completely randomized design with three replications at the Laboratory of Seed Science and Technology of Shahed University, Tehran. In the first experiment, treatments included priming in two levels of SA (0.5 and 1mM) and priming duration in two levels (24 and 48 hours), and drought stress with polyethylene glycol 6000 in 6 levels (0, 0.1, 0.5, 1, 1.5 and 2 Mpa). In the second experiment, treatments included JA (10 µM), priming duration in two levels (12, and 24 hours) and drought stress in levels six (0, 0.1, 0.5, 1, 1.5, and 2 Mpa). Dry seeds (without pretreatment) were considered as control.
ResultsIn this study, drought stress treatments -1.5 and -2 Mpa in the first experiment and -1, -1.5 and -2 Mpa in the second one had no germination. Seed priming with SA and JA improved the percentage of seed germination so that in the first experiment, the highest percentage of germination (97.33) was observed under stress-free conditions with the application of 0.5 mM salicylic acid for 48 hours, which was 12.2% higher than the control treatment. 0.5 Mm of SA treatment with 24 hours of priming showed the highest percentage of germination under drought stresses of -0.1 and -0.5 Mpa. However, under drought stress conditions of -1 Mpa, 0.5 mM SA+48 hours treatment was superior compared to other treatments of salicylic acid and time. In the second experiment, the highest percentage of germination (98.3) was in the concentration of 10 μM jasmonic acid during 24 hours of priming under stress-free conditions, which showed an increase of 40.4% compared to the control treatment.
ConclusionThe results of the present study showed the importance of salicylic acid and jasmonic acid during seed germination stage under drought stress. Seed priming with salicylic acid alleviated the damages caused by drought stress on germination and growth. The process of adaptation to stress started by jasmonic acid can be attributed to pretreatment with jasmonic acid before applying drought stress.
HighlightsThe effect of priming Catharanthus roseus seeds with salicylic acid and jasmonic acid phytohormones on the germination characteristics of seeds under drought stress was investigated.
Priming Catharanthus roseus seeds with salicylic acid improved the germination percentage and characteristics of seeds under drought stress.Keywords: Catharanthus roseus, Jasmonic acid, Phytohormone, Pretreatment, Salicylic Acid -
این آزمایش برای بررسی اثر سطوح مختلف شوری (غیر شور، 4، 7 و 10 دسی زیمنس بر متر) و محلول پاشی هورمونی (آب پاشی، یک میلی مولار سالیسیلیک اسید، نیم میلی مولار جاسمونیک اسید و یک میلی مولار سالیسیلیک اسید + نیم میلی مولار جاسمونیک اسید) بر تغییر کیفیت بذرهای سویا (Glycine max cv. M7) انجام پذیرفت. شوری موجب افزایش محتوای سدیم در بذرها شد، اما محتوای پتاسیم و کلسیم، وزن تک بذر، سرعت جوانه زنی بذر و وزن گیاهچه را کاهش داد. با این حال، تیمار نمک روی گیاهان، درصد جوانه زنی بذرهای حاصل را تحت تاثیر قرار نداد. محلول پاشی سالیسیلیک اسید سبب کاهش محتوای سدیم بذر و افزایش محتوای کلسیم و پتاسیم بذر، وزن تک بذر، سرعت جوانه زنی و وزن خشک گیاهچه سویا شد. محلول پاشی جاسمونیک اسید محتوای سدیم، پتاسیم و کلسیم بذر، وزن تک بذر، وزن خشک گیاهچه سویا را کاهش داد، ولی اثری بر سرعت و درصد جوانه زنی بذرهای سویا نداشت. گیاهان تیمار شده با سالیسیلیک اسید + جاسمونیک اسید بذرهای بزرگ تر تولید نمودند، اما اثر این تیمار هورمونی بر سرعت جوانه زنی و وزن گیاهچه مشابه با گیاهان تیمارشده با سالیسیلیک اسید بود. بر اساس نتایج حاصل، محلول پاشی سالیسیلیک اسید به صورت تکی و یا به همراه جاسمونیک اسید می تواند با کاهش محتوای سدیم و افزایش کلسیم و پتاسیم در بذرهای تولیدی سویا راهکار مناسبی برای بهبود کیفیت آن ها در شرایط شوری باشد.
کلید واژگان: جوانه زنی, جاسمونیک اسید, رشد گیاهچه, سالیسیلیک اسید, شوریThis experiment was conducted to evaluate the impact of different levels of salt stress (non-saline, 4, 7 and 10 dSm-1) and foliar application of hormones (foliar spray of water, 1 mM salicylic acid, 0.5 mM jasmonic acid and 1 mM salicylic acid + 0.5 mM jasmonic acid) on changes in soybean (Glycine max cv. M7) seed quality. Salinity increased the sodium content of soybean seeds, but reduced the calcium and potassium contents, seed weight, germination rate and seedling weight. However, salt treatment on plants did not change the germination percentage of seeds. Foliar application of salicylic acid decreased sodium content of soybean seeds, and increased calcium and potassium contents of seeds, seed weight, germination rate and seedling weight of soybean. Foliar application of jasmonic acid reduced sodium, potassium and calcium contents of seeds, seed weight and seedling weight, but did not affect germination percentage and rate. Plants treated with 1 mM salicylic acid + 0.5 mM jasmonic acid produced the largest seeds, however its effect on seed germination rate and seedling weight was similar to salicylic acid treatment. Based on the results, foliar application of salicylic acid individually or in combination with jasmonic acid could be a practical way improve seed quality of soybean by decreasing sodium content and increasing potassium and calcium content of seeds under salt stress.
Keywords: Germination, Jasmonic acid, Salicylic acid, Salinity, Seedling growth -
مقدمه
پروانش یکی از گیاهان دارویی-زینتی است که امروزه به عنوان گیاه دارویی در جهان مورد توجه قرارگرفته است. استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاهی مانند اسید سالیسیلیک در زمان آبنوشی و پیش تیمار، فعالیت بذر و در نتیجه جوانه زنی و رشد گیاهچه را در بسیاری از گیاهان افزایش می دهد. اسید جاسمونیک نیز از تنظیم کننده های درونی رشد گیاه است که در جوانه زدن بذر، دانه گرده و رشد گیاه نقش دارد. با توجه به دوره رشد طولانی گیاه پروانش و کوچک بودن بذر و عدم استقرار مناسب آن در مزرعه با خاک هایی با بافت نیمه سنگین و سنگین، این تحقیق با هدف بررسی اثر پیش تیمار بذر با تنظیم کننده های رشد اسید سالیسیلیک و اسید جاسمونیک در غلظت ها و مدت زمان های متفاوت بر بهبود درصد و شاخص های جوانه زنی بذر پروانش انجام شد.
مواد و روش ها:
این پژوهش به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملا تصادفی، در سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد تهران در سال 1396 انجام شد. فاکتورهای مورد آزمایش شامل: غلظت اسید سالیسیلیک در پنج سطح (صفر، 01/0، 1/0، 5/0 و 1 میلی مولار) و غلظت اسید جاسمونیک در چهار سطح (صفر، 1، 10 و 100 میکرومولار) در زمان های (صفر، 6، 12، 24 و 48 ساعت) بودند. در پایان آزمایش صفاتی چون درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، متوسط زمان لازم برای جوانه زنی، متوسط جوانه زنی روزانه، ارزش جوانه زنی، شاخص طولی و وزنی بنیه بذر محاسبه شد. هم چنین صفات وزن خشک کل گیاهچه، وزن خشک ساقه چه، وزن خشک ریشه چه، طول ریشه چه، طول ساقه چه و طول کل گیاهچه اندازه گیری شد.
یافته ها:
نتایج تحقیق نشان داد که اثر اسید سالیسیلیک، اسید جاسمونیک و زمان بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، میانگین زمان جوانه زنی، متوسط جوانه زنی روزانه، ارزش جوانه زنی، طول گیاهچه، شاخص وزنی بنیه بذر، شاخص طولی بنیه بذر و وزن خشک ریشه چه معنی دار بودند. بهترین مدت زمان برای پیش تیمار با اسید سالیسیلیک در این آزمایش 24 و 48 ساعت بود. در بین غلظت های کاربردی اسید سالیسیلیک، غلظت های 5/0 و 1 میلی مولار بهترین نتایج را نشان دادند. هم چنین بهترین مدت زمان و غلظت برای پیش تیمار با اسید جاسمونیک در این آزمایش 12 و 24 ساعت و 10 میکرومولار بود.
نتیجه گیری:
نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که استفاده از اسید سالیسیلیک و اسید جاسمونیک برای پیش تیمار بذر موجب بهبود مولفه های جوانه زنی بذر می شود. علاوه بر غلظت پیش تیمار با اسید سالیسیلیک و اسید جاسمونیک، مدت زمان تماس بذر با این تنظیم کننده های رشد نیز حایز اهمیت است. مشاهده شد بین مدت زمان های مختلف پیش تیمار اختلاف معنی داری وجود دارد، بنابراین می توان بیان نمود که مدت زمان پیش تیمار بذر یکی از عوامل مهم پیش تیمار بذر هست و تعیین زمان مناسب پیش تیمار موجب جلوگیری از تاثیر منفی آن بر ویژگی های جوانه زنی و رشد گیاهچه بذرهای پیش تیمار شده می شود.
کلید واژگان: پروانش, پیش تیمار, اسید جاسمونیک, اسید سالیسیلیکIntroductionCatharanthus roseus is regarded as a medicinal ornamental plant. This plant has anti-cancer, anti-hypertensive, anti-diabetes, and antimicrobial properties. Catharanthus has a fairly long vegetative period due to its slow initial growth. The long growth period of the plant is considered one of the limitations in its cultivation on a larger scale. By using plant growth regulators such as salicylic acid (SA) in the imbibition phase and pre-treatment, an increase in seed activity and the seedling growth of many crops is observable. Also, jasmonic acid (JA) plant growth regulators play an important role in seed germination and plant growth. Regarding the long growth period of this plant, the small size of the seed, and poor establishment in the field with semi-heavy and heavy textured soils, the present study aimed to evaluate the effect of seed priming with SA and JA in different concentrations and periods on improving Catharanthus roseus seed germination indices.
Materials and MethodsThe studies were conducted as a factorial experiment based on a completely randomized design with three replications at the Laboratory of Seed Science and Technology of Shahed University, Tehran, in 2017. Treatments included five different concentrations of SA (0, 0.01, 0.1, 0.5, and 1 mM), concentrations of JA (0, 1, 10, and 100 µM) and five periods of time (0, 6, 12, 24, and 48 hours). At the end of the experiment (10 days) traits such as germination percentage, germination rate, mean germination time, mean daily germination, germination value, seed length vigor index, seed weight vigor index, seedling dry weight, shoot dry weight, radicle dry weight, radicle length, shoot length, and seedling length were measured.
ResultsThe results indicated that the effect SA, JA, and time were significant on germination percentage, germination speed, mean germination time, mean daily germination, germination value, seedling length, seedling length vigor index, seedling weight vigor index, and radicle dry weight. The best times for pre-treatment with SA were 24 and 48 hours. Among the applied concentrations of SA, 0.5 and 1 mM concentrations showed the best results. Also, the best time and concentration for pre-treatment with JA were 12 and 24 hours and 10 µM.
ConclusionsThe results of this study showed that using SA and JA for seed priming improved seed germination components. In addition to the pre-treatment concentrations of SA and JA, the duration of seed contact with growth regulators is important. It was observed that there was a significant difference among the different priming times, therefore, it can be stated that seed pre-treatment time is one of the important factors of seed priming, and the determination of proper priming time prevented the negative effect of pretreatment on germination and seedling growth in primed seeds.
Keywords: Catharanthus roseus, Priming, Jasmonic acid, Salicylic acid -
مقدمه
حبوبات، مهم ترین منبع تامین پروتئین گیاهی بوده و ماش سبز با تولید دانه هایی حاوی درصد بالای پروتئین، از ارزش غذایی زیادی برای انسان برخوردار است. عمده مشکل شوری در جوانهزنی بذر گیاهان عالی در اثر مقادیر بیشازحد کلرید سدیم، ایجاد فشار اسمزی، اختلال در جذب و انتقال یونهای غذایی و اثرات مستقیم سمیت یونی روی غشا و سیستمهای آنزیمی میباشد که در کل موجب کاهش جوانهزنی بذرها میگردند. استفاده خارجی از متیل جاسمونات میتواند اثرات ناشی از تنش های مختلف از جمله شوری و خشکی را از طریق افزایش فعالیت آنتیاکسیدانی بذر تعدیل نماید. لذا هدف از این تحقیق ارزیابی اثر متیل جاسمونات و تیمار شوری بر ویژگیهای جوانهزنی و فعالیت آنزیمی ماش سبز است.
مواد و روشهااین آزمایش بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه گروه زراعت دانشگاه تربیت مدرس انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار پیش تیمار متیل جاسمونات، صفر، 50، 100 و 150 میلی مولار و چهار تیمار شوری، صفر، 2، 4 و 6 دسی زیمنس بر متر شوری از منبع کلراید سدیم بود. پتری ها در ژرمیناتور در دمای 25 درجه سلسیوس و در تاریکی کامل به مدت 14 روز قرار داده شدند. در این آزمایش صفات سرعت و درصد جوانهزنی، زمان رسیدن به 50 درصد جوانهزنی، آلفا و بتا آمیلاز، کاتالاز و پراکسیداز اندازهگیری شد.
یافتههانتایج آزمایش نشان داد که کمترین شیب سرعت و درصد جوانه زنی نهایی، در تیمارهای 50 و 100 میلی مولار محلول متیل جاسمونات حاصل شد. از نظر زمان لازم برای 50 درصد جوانهزنی، افزایش 7/4 روز به ازای افزایش هر یک دسی زیمنس بر متر تنش شوری و کمترین زمان آن در غلظت 79 میلی مولار محلول متیل جاسمونات برآورد شد. از نظر فعالیت آنزیم های جوانه زنی، کاهش 031/0 میکرومول بر میلیلیتر بر دقیقه به ازای افزایش هر یک دسی زیمنس بر متر تنش شوری و بیشترین مقدار آلفا آمیلاز 6/72 میکرومول بر میلیلیتر بر دقیقه در غلظت 73 میلی مولار محلول متیل جاسمونات تخمین زده شد. همچنین، کمترین فعالیت آنزیم بتا آمیلاز 79/0 میکرومول بر میلیلیتر بر دقیقه در غلظت 57/5 دسیزیمنس بر متر تنش شوری و بیشترین فعالیت آنزیم بتا آمیلاز 3/1 میکرومول بر میلیلیتر بر دقیقه در غلظت 87 میلی مولار محلول متیل جاسمونات برآورد شد. بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز (7/25 بر میلیگرم پروتئین بر دقیقه) در 72/14 دسیزیمنس بر متر تنش شوری و کمترین فعالیت آنزیم کاتالاز (8/8 تغییرات جذب بر میلیگرم پروتئین بر دقیقه) در 88 میلیمولار محلول متیل جاسمونات برآورد شد. بیشترین فعالیت آنزیم پرکسیداز (06/22 تغییرات جذب بر میلیگرم پروتئین بر دقیقه) را در غلظت 30/24 دسیزیمنس بر متر تنش شوری و کمترین فعالیت آنزیم پرکسیداز (5/2 تغییرات جذب بر میلیگرم پروتئین بر دقیقه) را در غلظت 267 میلی مولار محلول متیل جاسمونات تخمین زده شد.
نتیجهگیریبه طور کلی، کاربرد پیشتیمار متیل جاسمونات، از طریق بهبود فعالیت آنزیم های جوانه زنی و افزایش فعالیت آنزیمهای تنش، موجب افزایش فعالیت آنزیم های هیدرولیزکننده در آندوسپرم بذرهای جوانهزده شده، که این امر سبب کاهش مدت زمان جوانهزنی، افزایش سرعت جوانهزنی و کاهش تنش اکسیداتیو در شرایط تنش شوری میگردد.
جنبه های نوآوری1- سرعت و درصد جوانه زنی و تغییرات مورفولوژیک بذر ماش سبز تحت تاثیر متیل جاسمونات بررسی گردید. 2- نقش آنزیم های جوانه زنی آلفا و بتا آمیلاز در تسریع تولید گیاهچه ماش سبز تحت شرایط شور تخمین زده شد. 3- فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز ناشی از متیل جاسمونات در بروز مقامت به تنش شوری برآورد شد.
کلید واژگان: آمیلاز, تنش, اسید جاسمونیک, حبوبات, کلرید سدیمIntroductionLegumes are the most important source of plant protein and Mung bean has a high nutritional value for humans, as it produces seeds containing high protein percentage. The major problem of salinity in seed germination of higher plants is due to excessive amounts of sodium chloride, osmotic pressure, disruption of nutrient uptake and transport, and direct effects of ionic toxicity on the membrane and enzymatic systems that in turn reduce germination. External use of methyl jasmonate can modulate the effects of various stresses, such as salinity and drought, by increasing the antioxidant activity of the seed. Therefore, the purpose of this research was to evaluate the effect of methyl jasmonate and salinity stress on germination and enzymatic properties of Mung bean.
Material and MethodThis study was conducted as factorial based on a completely randomized design with three replications during 2015-16 at the laboratory of Department of Agronomy, Tarbiat Modares University. The experimental treatments included four methyl jasmonate solution (0, 50, 100 and 150 mM) and four salinity stress levels (0, 2, 4 and 6 dS/m salinity from NaCl). Petri dishes were placed in a germinator at 25 ° C and in full darkness for 14 days. In this experiment, germination rate and percentage, time to reach 50% germination, alpha and beta amylase, catalase and peroxidase were measured.
ResultsThe results of the experiment showed that the lowest rate of slope and final germination percentage were obtained in 50 and 100 mM solutions of methyl jasmonate. In terms of T50, an increase of 4.7 days was observed per one dS/m increase in salinity stress and the lowest T50 was estimated at a methyl jasmonate solution concentration of 78.68 mM. In terms of the activity of germination enzymes, reduction of 0.031 μmol/ml/min per 1 dS.m increase in salinity stress and the highest amount of α-amylase were estimated 72.6 μmol/ml/min at a methyl jasmonate solution concentration of 73.33 mM. Also, the lowest activity of β-amylase enzyme was 0.79 μmol/ml/min at a concentration of 5.6 dS/m salinity stress and the highest activity of β-amylase enzyme was estimated to be 1.7 μmol/ml/min at a methyl jasmonate solution concentration of 86.67 mM. The highest activity of catalase (25.7 ∆A/mg protein/min) was observed at 14.72 dS/m salinity stress and the lowest activity of catalase enzyme (8.9 ∆A/mg protein/min) was estimated at 5.88 mM methyl jasmonate solution. The highest activity of peroxidase enzyme (22.06 ∆A/mg protein/min) was at 24.3 dS/m salinity stress and the lowest activity of the enzyme peroxidase (2.5 ∆A/ mg protein/min) was determined at a methyl jasmonate solution concentration of 266.66 mM.
ConclusionsIn general, pre-treatment of methyl jasmonate can reduce the germination time, increase the rate of germination and reduce the oxidative stress in salt stress conditions by improving the activity of germination enzymes, increasing the activity of enzymes, increasing the activity of hydrolyzing enzymes and increasing the easy availability of seedlings to nutrients during germination. Highlights: 1- Germination rate and percentage and morpho-physiological changes of Mung bean seed as affected by methyl jasmonate were investigated. 2- The role of alpha and beta amylase germination enzymes in accelerating the production of Mungbean seedlings under saline conditions were estimated. 3- Methyl jasmonate- induced catalase and peroxidase enzymes activity in resistance to salinity stress were estimated.
Keywords: Amylase, Pules, Stress, Jasmonic Acid, Sodium chloride -
BACKGROUNDThe use of growth-promoting hormones and organic acids is one of the ways to deal with environmental stresses.OBJECTIVESThe present study was conducted to assess the effect of these treatments on saffron vegetative and reproductive traits, to use organic inputs properly, take steps towards sustainable production and increase quality of important medicinal plant.METHODSCurrent research carried out via factorial experiment was conducted in Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch (2018-2019) in a completely randomized design with three replications. The treatments were control, Salicylic acid (1 and 2 mM), humic acid (15 and 30 mM) and Jasmonic acid (5 and 10 μM) with two salinity levels (1 and 4 ds.m-1). The evaluated traits included chlorophyll a, b and total chlorophyll, the number of flowers, flowering stem and leaves, petiole length, fresh and dry weights of leaves, stigma weight, and fresh weight of flowers.RESULTThe highest levels of chlorophyll a and total chlorophyll were belonging to humic acid 30 and control treatments under salinity 1. The highest amount of chlorophyll b was observed in humic acid 30 and control treatments under salinity 1 and salicylic acid 2 under salinity 4. The highest number and fresh weight of flowers were obtained from the control treatment under salinity 1. The tallest petioles and flowering stems were observed in Jasmonic acid10 under salinity1. The highest leaf length was belonging to salicylic acid2 under salinity1. The highest leaf fresh weight was belonging to salicylic acid2 under salinity1 whereas of Humic acid15 under salinity1 produced the highest dry weight of plant leaves. The highest stigma weight was observed in Jasmonic acid5 and the control under salinity1. As a result, application of plant growth regulators and humic acid can reduce effect of salinity stress in saffron.CONCLUSIONAs a final conclusion of this study, it can be said that the use of growth-promoting hormones (salicylic acid) and organic acids (humic acid) under environmental stress conditions can improve morphological and vegetative characteristics such as chlorophyll and biomass produced in some plants such as saffron.Keywords: Chlorophyll, Fresh weight, Jasmonic acid, Salicylic acid, Vegetative
-
این پژوهش به منظور مطالعه اثر هورمون های رشد آلی اسید جاسمونیک و اسید هیومیک بر برخی شاخص های جوانه زنی چای ترش تحت تنش شوری، به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول شامل تنش شوری حاصل از کلرید سدیم در چهار سطح (0، 70، 140 و 210 میلی مولار)، عامل دوم شامل اسید جاسمونیک در چهار سطح (0، 50، 150 و 200 میلی مولار) و عامل سوم شامل اسید هیومیک در سه سطح (0، 40 و 80 میلی مولار) بود. نتایج نشان داد که سطوح مختلف شوری بر تمامی صفات موردبررسی به جز نسبت ساقه چه به ریشه چه اثر معنی داری داشت. با افزایش شدت تنش شوری از 70 به 210 میلی مولار درصد جوانه زنی (39 درصد)، سرعت جوانه زنی (55 درصد)، وزن تر و خشک گیاهچه (45 درصد)، طول ریشه چه (30 درصد) و ساقه چه (42 درصدی)، طول گیاهچه (37 درصد) و شاخص طولی (67 درصد) و وزنی بنیه (61 درصد) نسبت به شاهد کاهش یافت، اما شاخص طولی بنیه افزایش یافت. استفاده از اسید جاسمونیک و اسید هیومیک بر میزان صفات موردبررسی تاثیر معنی دار داشت. برهم کنش سه جانبه شوری و هورمون بر روی صفات وزن تر و خشک گیاهچه، طول ریشه چه، درصد جوانه زنی، شاخص وزنی بنیه و متوسط زمان لازم 50 درصد جوانه زنی معنی دار شد. با توجه به اینکه بیشترین میزان طول ریشه چه، وزن تر و وزن خشک گیاهچه متعلق به برهم کنش اسید هیومیک و اسید جاسمونیک در عدم حضور شوری بوده و از طرفی نیز در حضور 80 میلی مولار اسید هیومیک، گیاه چای ترش می تواند تا 140 میلی مولار شوری را تحمل کند و دچار کاهش طول ریشه چه نشود و با افزایش اسید جاسمونیک (200 میلی مولار) نیز جوانه زنی بیشتر شده، لذا می توان نتیجه گرفت که استفاده از برهم کنش اسید جاسمونیک و اسید هیومیک می تواند هم میزان جوانه زنی را بهبود بخشد و هم با افزایش طول ریشه چه به گیاه کمک کرده تا بهتر بتواند شرایط کم آبی را تحمل کند.
جنبه های نوآوری:1- اسید جاسمونیک و اسید هیومیک میزان جوانه زنی بذر چای ترش را در تنش شوری افزایش داد.
2- اسید جاسمونیک و اسید هیومیک میزان طول ریشه چه چای ترش را در تنش اسمزی افزایش داد.کلید واژگان: اسید هیومیک, جاسمونیک اسید, چای ترش, شاخص های قدرت بذر, کلرید سدیمAn experiment was conducted to investigate the effects of jasmonic and humic acids on some seed germination characteristics of Roselle under the salt stress condition in a factorial experiment, adopting a completely randomized design with three replications. Treatments included four different levels of salinity stresses: 0, 70, 140 and 210 mM; four levels of Jasmonic Acid: 0, 50, 150 and 200 mM and three levels of humic acid: 0, 40 and 80 mM. The results showed that the effect of salinity on all the traits studied was significant except the ratio of the length of root and shoot. With an increase in salinity stress condition from 70 to 210 mM, there were 39% decrease in germination percentage, 55% in germination rate, 45% in fresh and dry weight, 30% in root length, 42% in shoot length, 37% in seedling length, 67% in longitudinal index and 61% in the weighted power, as compared with the control. However, the longitudinal power index increased. In addition, the use of jasmonic acid and humic acids had a significant effect on the traits studied. The interaction of the salt and hormones had a significant impact on plant fresh and dry weight, the length of the root, germination percentage, power weight index and average time needed for 50 percent germination. Given that the highest rate of root length and plant fresh and dry weight belonged to the interaction of humic and jasmonic acid in the absence of salinity, that in the presence of humic acid (with 80 mM concentration), Rosselle can bear salinity up to 140 mM and maintain stamina root length and that the germination rate of Rosselle increases by adding jasmonic acid up to 200 mM, one can conclude that the interaction of jasmonic and humic acids not only improves germination rate, but it also contributes to root length because, with an increase in root length, Rosselle can bear water stress conditions.
Highlights: 1. Jasmonic acid and humic acid increase the Rosselle germination in salinity condition.
2.Jasmonic acid and humic acid increase Rosselle the root length in salinity condition.Keywords: Hibiscus sabdariffa, humic acid, Jasmonic acid, NaCl, Seed vigor indices -
سابقه و هدفاسطوخودوس (Lavendula officinalis L.) مهمترین گیاه دارویی خانواده نعناعیان می باشد که از دیر باز در طب سنتی نقش داشته است. رشد و عملکرد گیاهان در بسیاری از مناطق دنیا توسط تنش های محیطی غیرزنده از جمله شوری، محدود می گردد که در سطح جهان خسارات گسترده ای به گیاهان وارد نموده است و یکی از مهمترین عوامل محدود کننده عملکرد محصولات در سرتاسر جهان به شمار می رود. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر اسید سالیسیلیک و اسید جاسمونیک بر روی برخی از صفات رویشی، سدیم و پتاسیم ریشه و اندام هوایی گیاه دارویی اسطوخودوس در شرایط تنش شوری و نیز بررسی استفاده از اسید سالیسیلیک و جاسمونیک، برای کاهش اثرات سوء ناشی از تنش شوری و نیل به سوی معرفی نهاده های جدید موثر انجام پذیرفت.مواد و روش هااین آزمایش در سال 1393 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری و گلخانه واقع در منطقه 4، به مرحله اجرا در آمد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید، که در آن تنش شوری از منبع نمک طعام (NaCl)، در چهار سطح (0، 25، 50 و 75 میلی مولار)، اسید سالیسیلیک در دو سطح (0 و 7/0 میلی مولار) و اسید جاسمونیک در دو سطح (0 و 100 میکرو مولار) در نظر گرفته شد.یافته هامقایسه میانگین اثرات ساده شوری نشان داد که این عامل سبب کاهش معنی دار صفات مورفولوژیکی وزن خشک ریشه و اندام هوایی، طول ریشه و اندام هوایی، تعداد شاخه های فرعی، سطح برگ، نزول صفات پتاسیم ریشه و اندام هوایی و نیز افزایش سدیم ریشه و اندام هوایی، شد. نتایج تحقیق نشان داد، تنها اثر متقابل سه گانه عوامل آزمایشی بر صفت وزن خشک ریشه، معنی دار شد. در این شرایط بیشترین میزان وزن خشک ریشه معادل (21/2 گرم) ، در عامل های عدم اعمال تنش شوری و کاربرد اسید سالیسیلیک و جاسمونیک حاصل گردید. یافته های تحقیق موید این نکته بود که بیشترین مقدار پتاسیم ریشه به ترتیب با 20/1 و 96/1 درصد وزنی عنصر در ماده خشک در شرایط عدم وجود تنش شوری و کاربرد 7/0 میلی مولار اسید سالیسیلیک و 100 میکرومولار اسید جاسمونیک حاصل گردید.نتیجه گیریبر اساس یافته های تحقیق، به نظر می رسد افزایش جذب پتاسیم ریشه و اندام هوایی نیز توانسته است به عنوان یکی از مکانیزم-های موثر در ارتقاء مقاومت به شوری ایفای نقش کند. هر چند در بیشتر صفات مورد آزمون، نقش اسید سالیسیلیک در بهبود صفات رویشی، محتوی پتاسیم ریشه، اندام هوایی و از طرف دیگر کاهش سدیم در ریشه و اندام هوایی گیاه اسطوخودوس موثرتر از اسید جاسمونیک بوده است.کلید واژگان: اسید جاسمونیک, اسطوخودوس, اسید سالیسیلیک, تنش شوری, صفات مورفولوژیکیBackground And ObjectivesLavender (Lavendula officinalis L.) is the most important medicinal plant, belongs to lamiaceae family in which had a role in ancient medicine. Growth and yield of plants are being limited by the abiotic environmental stresses including salinity in many places throughout the world, which have caused a widespread harm to the plants, also it is considered as an important functional limitations for yield around the world. This study was done to evaluate effect of salicylic acid and jasmonic acid on some growing traits and sodium and potassium content of the root and shoot in Lavender in salinity stress conditions. Also evaluating the foliar application of salicylic acid and jasmonic effect to reduce the harmful effects of salinity stress and reach to the effective introduction of new inputs was examined.Materials And MethodsThis experiment was done at Azad Islamic University, Yadegar-e-Imam Khomeini (RAH) Shahre-Rey branch and greenhouse located in the Region 4 in Jun 2015. The experiment was done as factorial based on completely randomized blocks deisign with four replications. The experimental factors were included salt stress (NaCl) in four levels (0, 25, 50, 75 mM), Salicylic acid in two levels (0 and 0.7 mM), and Jasmunic acid in two levels (0 and 100 µM).ResultsThe average comparison simple effects of salinity showed that this factor significantly reduced the morphological traits of root and shoot dry weight, root and shoot length, branches number, Leaves surface, also maide decreased in root and shoot potassium, and increased the root and shoot sodium. The results indicated that only triple interaction effect of experimental factors were meaningful on dry weight of root, At this situation the optimum root dry weight equivalent 2.21 gr, was gained in the factors of salinity stress and Salicylic acid and Jasmonic acid foliar application. According to findings, the highest root potassium contents with 1.20 and 1.96 element weight percent per dry matter conducted in non-salt stress treatment and 0.7 mM Salycilic acid or 100 µm Jasmonic acid application conditions alternatively.ConclusionBased on the results, it seems that potasium adsobtion in root and shoot has a role in enhancing salt resistance as an effective mechanism. However in most of experimental traits, the role of Salycilic acid in enhancing growth traits potasium content of root and shoot and at the other side sodium decrease in root and shoot of Lavender was more effective than Jasmonic acid.Keywords: Jasmonic acid, Lavender, Salicylic acid, Salt stress, Morphological traits
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.