جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "saline" در نشریات گروه "زراعت"
تکرار جستجوی کلیدواژه «saline» در نشریات گروه «کشاورزی»-
پژوهش حاضر در سال زراعی 94-1393 به منظور بررسی اثرات شوری آب آبیاری بر برخی تغییرات بیوشیمیایی ژنوتیپهای پرتوتابی شده موتانت پنبه در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان با استفاده از آزمایش کرت های خرد شده بر پایهی طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح آب آبیاری با شوری های 4 (شاهد)، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر به عنوان کرت های اصلی و سه ژنوتیپ شایان، موتانت ال-ام-1673 و ال ام-1303 به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد اثر آبیاری با آب شور بر همه ویژگی ها به جز قندهای احیایی و غیراحیایی از نظر آماری معنیدار بود. اثر ژنوتیپ فقط بر میزان نشاسته و برهمکنش آبیاری با آب شور و ژنوتیپ بر قندهای محلول و قندهای غیر احیایی، نشاسته و کاروتنوئید معنیدار بود. در شرایط آبیاری با شوری 12 دسی زیمنس بر متر میزان پروتئین محلول و قندهای محلول به میزان 50 درصد و پرولین به میزان 45 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت. فعالیت آنزیم پراکسیداز در شوری 8 نسبت به شوری 12 دسی زیمنس بر متر به میزان 28 درصد افزایش یافت. افزایش شوری سبب کاهش میزان کلروفیل (40 درصد نسبت به شوری 8 دسی زیمنس بر متر) و افزایش رنگیزه های کمکی از جمله کاروتنوئیدها (50 درصد) و آنتوسیانینها (23 درصد) شد. عدم اختلاف معنیدار بین ژنوتیپها در اکثر صفات و با توجه به خصوصیت تحمل به شوری ژنوتیپ شایان میتوان نتیجه گرفت که دو ژنوتیپ ال ام 1303 و ال ام 1673 نیز همانند ژنوتیپ شایان دارای تحمل بالایی به شوری هستند. با توجه به بالاتر بودن میزان قندهای محلول، قندهای احیایی و کاروتنوئید در ژنوتیپ ال ام 1303، می توان نتیجه گرفت که این ژنوتیپ از وضعیت فیزیولوژیک بهتری در برابر شوری نسبت به ژنوتیپ شایان برخوردار باشد.کلید واژگان: آنتوسیانین, پراکسیداز, شوری و کلروفیلThis experiment was laid out in order to study on effect of irrigation saline water on biochemical characteristics of mutant cotton lines in Isfahan Agricultural and Natural Resources Center, Iran at 2014-2015, by using of split plot arrangement based on complete block design with three replications. Experimental treatments were three irrigation water [4 (as control), 8 and 12 dS m-1] at main plots and three cotton genotypes (LM1673, LM1303 and Shayan) in sub plots. Results showed that the effect of irrigation using saline water on all traits was significant except reducing and non-reducing sugars. Effect of cultivar was significant on starch content and interaction between irrigation using saline water and cultivars was significant on soluble and non-reducing sugars, starch content and carotenoids. Irrigation by 12 dS m-1 saline water, soluble protein and soluble sugars increased as 50% and prolin content increased as 45% rather than control treatment. Proxidase (POX) enzyme activity in irrigation by 8 dS m-1 saline water treatment increased as 50% rather than irrigation by 12 dS m-1 saline water treatment. By increasing of irrigation water salinity, decreased chlorophyll content (40% rather than 8 dS m-1 saline water) and increased relief pigments such as carotenoids (50%) and anthocyanin (23%). In many traits, because of non-significant different amomg genotypes and with regards to high tolerance characteristics of Shayan genotype to salinity can be concluded that LM-1303 and LM-1673 had high tolerance to salinity same to Shayan genotype. With regard to higher soluble sugar, non-reducing sugar and carotenoids in LM-1303 genotype, can be concluded that this genotype had better physiological status under salinity compare to Shayan genotype.Keywords: Anthocyanin, Proxidase, Saline, chlorophyll
-
باتوجه به محدودیت آب شیرین، کشاورزان مجبور به استفاده از آب های نامتعارف نظیر آب های شور خواهند بود. هدف از پژوهش حاضر ارائه ی راهکاری موثر در چگونگی استفاده از آب شور برای آبیاری سورگوم علوفه ای به-منظور ذخیره سازی هرچه بیشتر آب شیرین در منطقه سیستان می باشد. برای این منظور آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در بهار سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل انجام شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از تیمار شاهد (100% آب شیرین)، دو سوم شور، یک دوم شور، یک سوم شور، نود درصد شور و صد در صد شور. صفات مورد بررسی شامل وزن خشک ساقه، برگ و اندام هوایی، ارتفاع گیاه و شاخص سطح برگ بود. نتایج نشان داد تیمار یک سوم شور در دو صفت وزن خشک برگ و شاخص سطح برگ با تیمار شاهد تفاوت معنی داری (p<.05) نشان نداد و در سایر صفات نیز حداقل افت محصول را نسبت به تیمار شاهد داشت. این تیمار در سه صفت وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه و وزن خشک اندام هوایی به ترتیب دارای 9/141، 7/147 و 4/156 درصد افزایش عملکرد نسبت به تیمار صد درصد شور بود. تیمارهای یک دوم شور و دوسوم شور نیز عملکرد قابل قبولی نشان دادند. به نظر می رسد این نوع تلفیق آب شور و شیرین با هر نسبتی کارایی بالایی در کاهش تنش شوری بر گیاه دارد.کلید واژگان: تلفیق آب شور و غیرشور, عملکرد سورگوم, مدیریت آب شورDue to the limited freshwater, farmers have to use exotic water, such as saline water. The aim of the present study is to propose an effective way of how to use saline water for irrigation of forage sorghum in order to save more freshwater in Sistan region To do this, an experiment was performed as a randomized complete block design with six treatments and three replications in experiment field of Zabol University within 2013 spring. Treatments included: control treatment (100 % freshwater), treated with two-thirds of salty, one-half of salty, one-third of salty, 90% salty and 100% salty water. The investigated cropping indices were dry weight of stem, leaf and aerial organs of plant, plant height and leaf area index. The results indicated that one-third treatment was not significantly (pKeywords: Saline, non, saline water conjunction, Sorghum yield, Management of saline water
-
به منظور بررسی تاثیر شوری آب و خاک بر رشد و عملکرد ژنوتیپ های گندم نان شامل رقم های فلات، بزوستایا، مهدوی، روشن، گاسپارد، گاسکوژن، سایونز، چمران، الوند، قدس، مرودشت، الموت، کراس اروند، کراس شاهی، و لاین های 4211*، 4211، 4213، 4209 و 17 M.V. طرحی در قالب بلوک های کامل تصادفی در دو مکان، مکان 1 (فیض آباد) با شوری آب آبیاری 4 و مکان 2 (داغستانی) با شوری آب 8- 6 دسی زیمنس برمتر و در سه تکرار به مدت دو سال زراعی (79-1378 و 80-1379) در اراضی شور دشت سیلابی نیشابور اجرا شد. نتایج تجزیه مرکب دوساله نشان داد که در دو مکان اجرای آزمایش اثر سال و اثر ژنوتیپ بر صفت های عملکرد دانه، عملکرد کاه و عملکرد بیولوژیک معنی دار (01/0< P) بود. در مکان 1، لاین * 4211 بالاترین عملکرد دانه را به مقدار 4167 کیلوگرم در هکتار تولید کرد و رقم روشن با تولید 7833 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد کاه را داشت. بالاترین عملکرد بیولوژیک نیز به مقدار 11780 کیلوگرم در هکتار مربوط به رقم روشن بود. رقم فلات با تولید 2650 کیلوگرم دانه در هکتار، رقم سایونز با 4850 کیلوگرم کاه در هکتار و رقم فلات با عملکرد بیولوژیک 7817 کیلوگرم در هکتار به ترتیب کمترین عملکردهای دانه، کاه و بیولوژیک را داشتند. نتایج نشان داد که افزایش شوری باعث کاهش عملکرد دانه و کاه گردید، ولی در مقایسه با دانه، کاهش عملکرد کاه کمتر بود. در مکان 2 بیشترین عملکردهای دانه، کاه و بیولوژیک را رقم روشن به ترتیب 3867، 7983 و 11850 کیلوگرم در هکتار تولید نمود. کمترین عملکردهای دانه، کاه و بیولوژیک به مقدار 1567، 2983 و 4550 کیلوگرم در هکتار مربوط به رقم کراس اروند بود. باتوجه به این نتایج به نظر می رسد رقم های روشن، سایونز و لاین 4213 به شوری متحمل تر بوده و از نظر عملکرد دانه بر سایر ژنوتیپ ها برتری داشتند، هر چند رقم های روشن، کراس شاهی و الوند در این شرایط سه ژنوتیپ برتر در تولید کاه بودند و تنوع ژنتیکی از نظر تحمل به شوری در این رقم ها و لاین ها وجود دارد.
کلید واژگان: تجزیه مرکب, شوری, تنوع ژنتیکی, لاینSalinity is a major environmental stress that drastically affects plant growth and productivity. To achieve optimal crop production in saline regions, the most appropriate, logical choice is growing salt-tolerant varieties best suited for these regions. A two year field study was conducted at two locations on saline soils of Nishabour to investigate the effect of salinity on growth and yield of 20 wheat (Triticum aestivum.L) genotypes. Two salinity levels were imposed on two silt loam soils by irrigating with saline waters. Electerical conductivities of applied waters were 4 and 6-8 d Sm-1. The experimental design was a randomized complete block with three replications. The studied genotypes were Rowshan, Siossons, Falat, 4213, Qods, 4211*, Bezostaya, 4211, Alvand, Gaspard, Cross Shahi, Gaskogn, Marvdasht, Mahdavi, M.V.17, Hirmand, Alamoot, 4209, Cross Arvand and Chamran. Results of combined analysis of variances showed that the effect of year and genotype on grain, straw and biological yields were significant (P<0.01). In site 1, grain yield of line 4211* as a highest yield was 4167 kg ha-1. Rowshan cultivar had the highest straw and biological yields equal to 7833 and 11780 kgha-1 respectively. The lowest grain yield belongned to Falat cultivar (2650 kgha-1). Siossens cultivar had the lowest straw yield (4850 kgha-1).Generally, increase of salinity decreased grain and straw yields but straw yields reduction were less than grain yields. In site 2 Rowshan cultivar had the highest grain, straw and biological yields equal to 3867, 7893 and 11850 kgha-1 respectively. Lowest yields of grain (1567kgha-1), straw (2983kgha-1) and biological (4550kgha-1) yields belonged to Cross Arvand cultivar. According to obtained grain yield it seems that Rowshan and Siossons cultivars and line 4213 in comparison with other cultivars were preferable genotypes in saline condition. Rowshan, Cross Shahi and Alvand were superior cultivars evaluated for straw production in saline condition respectively. There is genetic variation for salinity tolerance in studied wheat cultivars and lines.Keywords: combined analysis, saline, genetic variation, line -
در این پژوهش یک رقم بادام (.B Prunus amygdalus) به نام سهند و چهار پایه دورگ بین گونه ای (HS314، HS312، GF677 و HS302 (از جنس پرونوس به منظور تعیین میزان تحمل آن ها به شوری 5/1، 3، 6 و 9 dSm-1 ارزیابی شدند. برای تهیه محلول شور از ترکیب نمک های MgSO4، NaCl، Na2SO4 و CaCl2به ترتیب به نسبت های 8/12، 1/11، 2/10 و 7/20 استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، شوری اثر منفی در مقدار کلروفیل برگ، سطح برگ و وزن خشک ریشه و ساقه داشت. اگر چه غلظت پرولین برگ با افزایش سطوح شوری افزایش داشت اما در این خصوص ژنوتیپ ها عکس العمل متفاوتی از خود نشان دادند. در سطوح شوری بالا (dSm-16 و 9) اغلب پاسخ های فیزیولوژیکی و مرفولوژیکی گیاهان معنی دار بود ولی در سطوح شوری پائین (dSm-1 5/1 و 3) اثر منفی در شاخص های رویشی گیاهان مشاهده نشد. تغییرات پرولین برگ در سطوح مختلف شوری معنی دار بود و پائین ترین مقدار آن مربوط به بادام رقم سهند و بیشترین مقدار آن مربوط به دورگ HS302 بود. کلروفیل کل و کلروفیل b با افزایش سطوح شوری کاهش معنی داری داشتند ولی این کاهش در مورد کلروفیل a معنی دار نبود. اثر شوری در رابطه با غلظت یون های K+، Mg2+، Ca2+، Na+ و Cl- در ریشه و برگ در ژنوتیپ ها و رقم سهند متفاوت بود، به طوری که مقادیر Mg2+، Cl- و Na+ و نسبت Na+/ K+ برگ در تمام ژنوتیپ ها با تنش شوری کاهش داشت ولی روی غلظت K+ و Ca2+ و نسبت Na+ Ca2+ اثر شوری معنی دار نبود. براساس صفات اندازه گیری شده GF677 و HS314 به عنوان دورگه های هلو و بادام در مقایسه با سایر ژنوتیپ ها و رقم سهند از تحمل بیشتری برخوردار بودند.
کلید واژگان: Prunus, شوری مخلوط, پرولین, کلروفیل, غلظت یون هاIn this research, an almond (Prunus amygdalus B.) cultivar (Sahand) and four interspecific hybrid rootstocks (HS314, HS312, HS302 and GF677) of Prunus genus were subjected to the salinity levels of 1.5, 3, 6 and 9 dS m-1. The mixtures of NaCl, Na2SO4, MgSO4 and CaCl2, at ratios of 12/8, 11/1, 10/2 and 20/7 (w/v) were used respectively to prepare saline solutions. Based on the results obtained, salinity had a significant negative effect on leaf chlorophyll content, leaf area and dry and fresh weight of root and shoot. Although leaf proline concentration was increased by increasing salinity levels, but different responses were observed among the genotypes in this respect. Most of plant responses were significant in high concentrations of salinity (6 and 9 dS m-1) and there were no deleterious effects on the plants growth in 1.5 and 3 dS m-1 salinity. The variation of leaf proline was significant in all levels of salinity but increasing of proline in Sahand cultivar was lower than other genotypes and HS302, indicated the highest amount of proline in higher salt stress. Total chlorophyll and chlorophyll b were decreased significantly by increasing salinity level, but there was no significant change in chlorophyll a. Salinity led to the significant differences among genotypes related to K+, Mg2+, Ca2+, Na+ and Cl- concentrations of leaves and roots. Concentration of Mg2+, Cl- and Na+ and Na+/K+ ratio in leaves of all genotypes were enhanced by salinity stress, whereas it had not significant effect on Ca2+, K+ concentrations and Na+/ Ca2+ ratio. According to measured parameters, HS314 and GF677 were relatively salinity tolerant than others genotypes.
Keywords: Prunus, mixed, saline, proline, chlorophyll, ion concentration
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.