جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "رشد جمعیت" در نشریات گروه "گیاهپزشکی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «رشد جمعیت» در نشریات گروه «کشاورزی»-
شب پره ی مینوز گوجه فرنگی Tuta absoluta (Meyrick) یکی از مخرب ترین آفات گوجه فرنگی در مزرعه و گلخانه ها است. فراسنجه های زیستی این شب پره روی سه میزبان گیاهی از تیره بادنجانیان شامل چهار رقم گوجه فرنگی (وسترن رد، متین، سرین و ریوگراند)، سه رقم بادنجان (کاسپر سفید، راویا و مروارید گرد) و سه رقم فلفل (باچاتا، لورکا و نیروین) بررسی شد. طول دوره مراحل نابالغ، نرخ بقاء هر مرحله، طول عمر حشرات کامل نر و ماده و میزان زادآوری آفت روی برگ ارقام مورد آزمایش بررسی شد. آزمایش ها در دمای 2 ± 25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5 ± 65 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. نتایج مقایسه آماری ارقام مربوط به هر میزبان گیاهی نشان داد که تمامی پارامترهای جدول زندگی محاسبه شده حشره روی ارقام گوجه-فرنگی و ارقام بادنجان اختلاف معنی داری نداشتند. با این حال، در بین ارقام فلفل، نرخ خالص تولید مثل، نرخ ذاتی افزایش جمعیت و نرخ متناهی افزایش جمعیت در رقم لورکا بیشتر از ارقام نیروین و باچاتا بود. نتایج مقایسه بین ارقام میزبان های مختلف نشان داد که بیش ترین درصد بقای مراحل نابالغ روی گوجه فرنگی رقم های سرین و متین و کمترین درصد بقاء روی فلفل رقم های لورکا و نیروین بود. طولانی ترین دوره مراحل نابالغ روی فلفل ارقام باچاتا و نیروین به دست آمد. کمترین زادآوری روی ارقام فلفل باچاتا و نیروین مشاهده شد. کم ترین نرخ خالص تولید مثل، نرخ ذاتی افزایش جمعیت و نرخ متناهی افزایش جمعیت برای ارقام باچاتا و نیروین فلفل ثبت شد. به طور کلی، ارقام گوجه فرنگی، حساس به آفت بوده و رقم کاسپر سفید بادنجان به همراه ارقام باچاتا و نیروین فلفل از مقاومت نسبی بالاتری در برابر این آفت برخوردار بودند. اطلاعات حاصل از این پژوهش امکان استفاده از قابلیت های ارقام مقاوم را به منظور مدیریت جمعیت شب پره مینوز گوجه فرنگی در زمان طغیان آن فراهم می کند.کلید واژگان: زادآوری, ارقام مقاوم, رشد جمعیت, بادنجانیانThe tomato leaf miner, Tuta absoluta (Meyrick) is one of the most destructive pests of tomato in field and greenhouses. Llife history and population growth of this pest were investigated on three solanaceous plants including four varieties of tomato (Western Red, Matin, Serin, and Rio-Grand), three varieties of eggplant (White-Casper, Ravia, and Pearl-Ground) and three varieties of sweet pepper (Bachata, Lorca, and Nirvin). The developmental time, survival, longevity, and fecundity of the pest on the leaves of tested varieties were investigated. The experiments were conducted at 25 ± 2°C, relative humidity of 65 ± 5% and a photoperiod of 16:8 (L: D) h. The results of the statistical comparison of the varieties within each host plant showed that life table parameters of the insect were not significantly different on tomato varieties and on eggplant varieties. However, among pepper varieties, the net reproductive rate, intrinsic rate of increase, and finite rate of increase rate on variey Lorca were higher than on Nervin and Bachata. The results of comparison among varieties of different hosts showed that the highest immature survival was observed on tomato, varieties Serin and Matin, and the lowest survival was seen on pepper, varieties Lorca and Nirvin. The longest developmental time was obtained on pepper, varieties Bachata and Nirvin. The lowest fecundity and the shortest oviposition period were found on pepper, varieties Bachata and Nirvin. The net reproductive rate, intrinsic rate of increase, and finite rate of increase were lowest on pepper, varieties Bachata and Nirvin, and other varieties showed no significant differences. In general, tomato varieties were susceptible,, and eggplant variety White-Casper and pepper varieties Bachata and Nirvin were partially resistant against T. absoluta. This information provides the possibility of using these varieties in order to manage T. absoluta populations during its outbreak.Keywords: fecundity, Resistant varieties, population growth, Solanaceae
-
در میان آفات زعفران، کنه Rhizoglyphus robini به عنوان یکی از مهمترین عوامل محدود کننده عملکرد زعفران در ایران قلمداد می شود .نمونه برداری از مزارع زعفران از نواحی زعفران خیز استان خراسان رضوی انجام و قارچ های مرتبط با بنه زعفران و نیز قارچ های مرتبط در داخل بدن کنه جداسازی و سپس با کشت نوک هیف خالص سازی شدند. گونه قارچی Fusarium oxysporum در نمونه های مربوط به بنه زعفران و همچنین کنه به عنوان گونه غالب شناسایی شد. سپس زیست شناسی، رفتار و توانایی نفوذ و تشکیل کلنی کنه در ارتباط با آلودگی بنه ها به این گونه قارچ خاک زاد ارزیابی شد. آلودگی به قارچ مذکور به صورت معنی داری بر طول کلیه مراحل زیستی کنه به غیر از مرحله تخم تاثیر گذار بود. بر این اساس طول دوره لاروی آفت در حالت آلودگی به قارچ 0.08 ±2.45 و بر روی بنه های سالم 0.088± 2.72 برآورد گردید. طول دوره پوره سن اول برای بنه های آلوده 0.053 ± 2.12 و سالم 0.08 ±2.47 و برای پوره سن آخر نیز به ترتیب 0.067 ± 2.15 و 0.081 ± 2.45 اندازه گیری گردید. مرحله پیش از بلوغ کنه نیز بر روی بنه های آلوده کوتاه تر از بنه های سالم بود (0.077 ± 1.36 و 0.177 ± 2.04 به ترتیب بر روی بنه های آلوده و سالم). همچنین نرخ زادآوری روزانه کنه تحت تاثیر آلودگی به قارچ خاک زاد به صورت معنی داری افزایش یافت. همچنین واکنش جلب شدن کنه ها به سمت بنه های زعفران نشان دهنده اختلاف معنی داری در رابطه با تمایل کنه ها نسبت به قطعات بنه آلوده به قارچ در مقایسه با سالم (غیرآلوده) بود. نتایج آزمایش نفوذ و توانایی کلنی سازی کنه نشان داد که روی بنه های آلوده به قارچ نفوذ آن ها سریعتر و متعاقبا سرعت رشد جمعیت و تشکیل کلنی پایدار افزایش یافت. بر اساس نتایج این مطالعه، اخسارت کنه R. robini به عنوان گونه غالب مزارع زعفران ارتباط تنگاتنگی با آلودگی بنه ها به قارچ ساپروفیت داشت. بنابراین در برنامه مدیریت تلفیقی این آفت، بایستی خسارت کنه را در ارتباط با آلودگی همزمان بنه ها به قارچ های ساپروفیت ارزیابی و سپس با توجه به مساله اولیه یا ثانویه بودن منشاء خسارت، اقدام مدیریتی متناسب برمبنای مهار جمعیت کنه و قارچ به صورت همزمان اتخاذ گردد. به عبارت دیگر، با مهار جمعیت قارچ های ساپروفیت بر روی بنه های زعفران می توان خسارت کنه را تا حد زیادی کاهش داد.کلید واژگان: زعفران, کنه زعفران, قارچ های خاکزاد, رفتار شناسی, رشد جمعیتIntroductionSaffron is one the most expensive crops and like other agricultural products, attacked by pest such as bulb Mite Rhizoglyphus robini Claparede (Acari: Astigmata). The bulb mite is one of the most important soil pest attacking plants with bulbs, corms and also tubers. In Iran it has been reported by Rahimi and Kamali (1993) for the first time on saffron corms from Gonabad and Qaen cities. Also it has been recorded that the bulb mite feeding on soil born fungi (Diaz et al., 2000; Nesvorna et al., 2012). On the other hand, there are many saprophytic fungi into the soil of saffron fields. Subsequently it may question whether the mite is primary or secondary pest on saffron corms. Despite many literatures on biology and ecology of Rhizoglyphus mites, there is not sufficient evidence on understanding the biology, behavior and colonization of R. robini regarding its damage to saffron corms when arriving after establishment of the soil born fungi.Materials and MethodsTo investigate the impact of soil-borne fungi on the biology of the bulb mite, we obtained a cohort of even-aged eggs from the mites in our stock culture. These eggs were then transferred to individual experimental units and monitored until they reached adulthood. Daily observations were made and recorded.
To assess mite fecundity, we selected thirty young ovipositing females and divided them into two groups: one group was exposed to fungal infection while the other group was not. Each saffron corm was placed in a 50mm Petri dish lined with wet filter paper. A starved mated female was added to each dish, and every three days for a period of 21 days, the number of eggs laid per dish was counted and then removed. The number of eggs per day per female was calculated based on these counts.
To study the attraction of bulb mites to the fungus, saffron corm sections with and without fungal infection were placed in a 50mm Petri dish. Four sections, with equal distances from each other and from the center, were arranged. Female R. robini mites were introduced into the dish, and after a four-hour period, the number of mites on each section was recorded.
For evaluating the population dynamics of the mite, we used four types of saffron corms: healthy corms, corms infected by the fungus, mechanically injured corms, and corms both infected and injured. Each experimental unit consisted of three saffron corms of the same size placed in an 80mm Petri dish. Five adult mites were added to each unit. Continuous observations were made daily to track the initial penetration and colonization of the mites in each treatment. The numbers of all motile stages of mites in each experimental unit were recorded using a stereomicroscope. These observations continued until the corms were completely destroyed by the feeding mites.Results and DiscussionAfter culturing of sections of infected corms and mite body, the fungi, Penicillium spp., Aspergillus niger Vantieghem, Embelisia sp. and Fusarium oxysporum Schlecht were isolated and identified mutually in both samples. As the fungus F. oxysporum was the most abundant species, then it was used in the experiments. The fungus significantly affected the generation time (from egg stage to egg produced by adult) of the mite (Table. 1). Also mite fecundity was significantly higher on infested corms with the fungus than on non-infested ones (t = 10.79, d.f.= 27.31, P<0.001)(Figure 1). An obvious attraction of the females was observed toward fungal infected sections and significantly more mites were recorded on them than non-infected ones (W = 400, P<0.001)(Figure. 2).These findings are supported by some other studies (Czajkowska, 1995; Kasuga and Honda 2006; Ofek et al., 2013). Higher fecundity and faster development when mites were fed on the fungus on the infected corms are probably due to availability of a special nutrient source (mycelium). The ability of the bulb mite to digest fungi has been attributed to chitinase-producing symbiotic bacteria (Zindel et al., 2013). Based on the evidence provided by this study and previous ones (Okabe and Amano, 1990; Ofek et al., 2013), the mite R. robini was attracted more to fungal infected corms, it might because of metabolites and alcoholic secretions of the fungi. These findings demonstrate the suitability of saffron corms infected with soil fungi for development and population increase of the Robine mite.
The result on mite penetration and population dynamics on four types of treated corms indicated that the mite on infected corms penetrated within two weeks and thereafter population increased exponentially until the end of 5th week. In comparison on healthy corms and even injured ones the mite showed almost no increase during first three weeks and it was not able to penetrate and develop a stable colony on these corms. Also on infected and injured treatment similar population dynamics was observed as on infected ones (Figure. 3). These observations implying that the mite for penetrating into healthy corms encounters some difficulty and considerable time is needed to establish and colonized on such environment. Okabe and Amano (1991) has been found similar results and suggested that earlier penetrations of mites result in a faster population growth and colonization.ConclusionFor many years the saffron bulb mite has been considered as a primary pest and historically control strategies has relied on the use of chemical miticides (for disinfection and etc.,) and some non-chemical methods. Subsequently the role of soil born fungi has receiving limited attention in this regards. According to the results of the present study, this acarine pest relies on the soil born fungi to penetrate and establish on the saffron corms. In other words, a close relationship exists between fungal infection and damage by R. robini on saffron bulbs. It suggest that for improving management strategies in regards of this pest, we should consider the role of saprophytic fungi as a main cause which provides condition for the bulb mite colonization and occurring damage. Further researches is proposed using appropriate methods to suppress soil born fungi and subsequent the bulb mite damage on saffron.Keywords: Bulb mite, Fungi, Population Growth, Saffron -
شته گندم - گل سرخ، Metopolophium dirhodum یکی از مهمترین شته های مزارع گندم و جو بوده و جمعیت آن در مزرعه به سرعت افزایش می یابد. در این مطالعه، سه سری داده مربوط به نوسانات جمعیت شته گندم - گل سرخ در یک مزرعه گندم در ورامین (تهران) در سال های 1378 تا 1380 و دو سری داده در یک مزرعه جو در منطقه الشتر استان لرستان در سال های 1396 و 1397 برای مدل سازی رشد جمعیت این شته استفاده شد. نتایج نشان داد، مدل های نرمال و مربع سکانت هذلولوی نسبت به دو مدل لجستیک و رشد نمایی توصیف بهتری از تغییرات جمعیت شته گندم - گل سرخ در کل فصل برای تمام سری داده ها در مزارع گندم و جو ارایه دادند. مدل های نرمال و مربع سکانت هذلولوی به خوبی با داده های مربوط به تغییرات جمعیت شته گندم - گل سرخ برازش یافتند، توصیف زیستی منطقی از تغییرات جمعیت شته ارایه دادند و یک مبنای آماری قدرتمند برای تجزیه و تحلیل داده های تجربی به دست آمده در این تحقیق بودند. پراسنجه های این مدل ها عبارتند از پیش بینی اندازه اوج جمعیت (Nmax)، پیش بینی زمان اوج جمعیت (tmax) و نرخ تولد سرانه تقریبی که از نظر کاربردی اهمیت دارند. در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد که مدل های رگرسیونی نرمال و مربع سکانت هذلولوی با منحنی های فراوانی شته برازش خوبی داشته و می توان توسط پراسنجه های این مدل ها، پراسنجه های مدل مکانیکی را تخمین زد.
کلید واژگان: گندم, شته گندم, گل سرخ, رشد جمعیت, مدل سازیThe rose-grain aphid, Metopolophium dirhodum is one of the most important species among wheat and barley aphids and its population trajectory in field is characterized by rapid boom. In the present study, three datasets from M. dirhodum population in a wheat field in Varamin (Tehran) from 1999 to 2001 and two datasets from a barley field in Aleshtar (Lorestan) in 2017 and 2018 were used for modeling the aphid population dynamics. We demonstrate that Normal and Hyperbolic Secant Squared models presented a much better description of M. dirhodum population dynamics in the whole season for all datasets from wheat and barley fields than the Exponential or Logistic Growth models. The Normal and Hyperbolic Secant Squared model analysis of data showed that the models were useful representations of the data, gave biologically reasonable descriptions of rose-grain aphid population dynamics, and were statistically powerful basis for the analysis of experimental data obtained in this research. The parameters of two mentioned models are the predicted peak size, Nmax, the predicted time of peak, tmax, and an approximate per capita birth rate, all of which are of interest in practical applications. Overall, the results of this study showed that the Normal and Hyperbolic Secant Squared regression models were shown to fit diverse abundance curves adequately and the parameters of the mechanical model can be estimated by the parameters of these models.
Keywords: Wheat, rose-grain aphid, population growth, modeling -
این مطالعه برای تعیین تاثیر غلظت های مختلف کنیدی (103×1، 104×1، 105×1، 106×1، 107×1 کنیدی بر میلی لیتر) جدایه LRC 190 قارچ Lecanicillium lecanii Zimmermann روی زنده مانی و پراسنجه های رشد جمعیت شته مومی کلم، Bervicoryne brassicae (L.) انجام شد. آزمایش ها در دمای 1±23 درجه سلسیوس رطوبت نسبی 5±60 درصد و دوره نوری 16:8 ساعت (تاریکی: روشنایی) روی گیاهچه های کلم، Brassica oleracea var. capitata در آزمایشگاه انجام شد. نتایج نشان داد که بقاء شته ها به طور معنی داری در غلظت های مختلف قارچ بیمارگر L. longisporum (Petch) Zare and Gams متغیر بود. مقدار LC50 هفت روز پس از تیمار 106×82/1 کنیدی بر میلی لیتر بود. کوتاه ترین بقای متوسط شته های مومی کلم در غلظت 107×1 کنیدی بر میلی لیتر، 59/1±70/10 روز در مقایسه با 94/0±65/22 روز در حشرات شاهد بود. نرخ خالص تولیدمثل (R0)، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) و نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) به طور معنی داری در شته های تیمار شده در مقایسه با حشرات شاهد کاهش یافت. تفاوت معنی داری در متوسط طول یک نسل (T) در جمعیت های تیمار شده با غلظت های 105×1، 106×1، 107×1 کنیدی بر میلی لیتر وجود نداشت (05/0 < P). تیمارهای قارچی منجر به کاهش مقادیر rm و طولانی شدن زمان دو برابر شدن جمعیت (DT) در ماده های تیمار شده (492/3 روز در غلظت 107×1 کنیدی بر میلی لیتر)، در مقایسه با شته های شاهد (652/2 روز) شد. از آنجائیکه غلظت های بالاتر این قارچ قادر بودند به طور موثری بقاء، تولیدمثل و رشد جمعیت شته مومی کلم را در شرایط آزمایشگاهی کاهش دهند، به نظر می رسد قارچ L. longisporum می تواند در برنامه مهار زیستی شته مومی کلم بکار گرفته شود.کلید واژگان: جدول زندگی, رشد جمعیت, شایستگی حشره, مهار زیستیThis study was carried out to determine the effects of the entomopathogenic fungus, Lecanicillium longisporum Zimmermann Strain LRC 190, on survival and population growth parameters of the cabbage aphid, Brevicoryne brassicae (L.) treated by using different conidial concentrations (1×103, 1×104, 1×105, 1×106, and 1×107 conidia/ml). Experiments were conducted at 23±1oC temperature, 60±5 %RH and a photoperiod of 16: 8 h. (L: D) on cabbage seedlings, Brassica oleracea var. capitata under laboratory conditions. Based on the results the longevity of the aphid adults was significantly different based on conidial concentrations of L. longisporum (Petch) Zare and Gams. The shortest longevity of the cabbage aphid adults was 10.70±1.59 days when treated with 1×107 conidia/ml, compared to 22.65±0.94 days in control treatment. The LC50 value was 1.82×106 conidia/ml 7 days after inoculation. Net rate of reproduction (R0), intrinsic rate of increase (rm) and finite rate of increase (λ) were significantly reduced in treated aphids compared to control treatment. There was no significant difference among mean generation times (T) in populations treated with 1×105, 1×106, 1×107 conidia/ml (P>0.05). Fungal infection was detectedin lower rm values and prolonged doubling time (DT) in treated females (3.492 days at the concentration of 1×107 conidia/ml), compared to the control (2.652 days). Considering higher concentrations of L. longisporum can effectively reduce the cabbage aphid longevity, reproduction and population growth under laboratory conditions, it seems that the fungus has ability for biological control of the cabbage aphid.Keywords: life table, population growth, insect fitness, biocontrol
-
با توسعه کشت نیشکر در خوزستان، آفاتی در مزارع نیشکر بروز یافتند که مهمترین آنها ساقه خواران Sesamia spp. بود. دوره رشد، تولیدمثل و پراسنجه های جدول زندگی زنبور پارازیتویید Telenomus busseolae Gahanبه عنوان مهمترین پارازیتویید ساقه خوار نیشکر Sesamia cretica Lederer در پنج دمای ثابت 20، 25، 28، 30 و 35 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±60 درصد و دوره نوری 16: 8 ساعت روشنایی: تاریکی مورد مطالعه قرار گرفت. دوره رشد پیش از بلوغ زنبور با افزایش دما کاهش یافت و از 67/26 روز در 20 درجه سلسیوس به 25/10 روز در 35 درجه سلسیوس رسید. دوره تخمگذاری در دماهای مورد نظر به ترتیب 16/4، 6/4، 99/4، 04/4 و 31/3 روز بود و ماده ها به طور میانگین در این دوره ها 37/56، 45/65، 59/98، 44/57 و 86/33 تخم گذاشتند. داده های جدول زندگی با استفاده از روش جدول زندگی دو جنسی تحلیل شدند. بیشترین مقدار نرخ ذاتی افزایش جمعیت (262/0=r بر روز)، نرخ متناهی افزایش جمعیت (3/1=λ بر روز) و نرخ خالص تولیدمثل (28/49=R0 نتاج / فرد) در دمای 28 درجه سلسیوس دیده شد. کمترین دوره یک نسل زنبور (17/12=T روز) در دمای 35 درجه سلسیوس دیده شد. نتایج این پژوهش نشان داد دما یک عامل مهم در پراسنجه های رشد جمعیت زنبور T. busseolae است و دمای 28 درجه سلسیوس به عنوان یک دمای بهینه برای پرورش انبوه این زنبور پارازیتویید میتواند مورد توجه قرار گیرد.کلید واژگان: Telenomus busseolae, Sesamia cretica, ویژگیهای زیستی, رشد جمعیتFollowing sugarcane production extension in Khuzestan province, some pests appeared in sugarcane fields and sugarcane stem borers, Sesamia spp. were the most important among them. Development, reproduction and life table parameters of the parasitoid wasp, Telenomus busseolae Gahan on the sugarcane stem borer Sesamia cretica Lederer were studied at five constant temperatures (20, 25, 28, 30 and 35±1°C, 60±5% RH and a photoperiod of 16L:8D h.). The duration of pre-adult stage decreased with increasing temperature from 26.67 days at 20°C to 10.25 days at 35°C. The oviposition period was 4.16, 4.6, 4.99, 4.04 and 3.31 days at 20, 25, 28, 30 and 35°C, respectively, with females laying an average of 56.37, 65.45, 98.59, 57.44 and 33.86 eggs, respectively, at these five temperatures. Life table data were analyzed using an age-stage, two-sex life table method. The intrinsic rate of increase (r=0.262 day-1), finite rate of increase (λ=1.3 day-1) and net reproductive rate (R0=49.28 offspring/individual) were greatest at 28°C. The shortest mean generation time (T=12.17 day) was recorded at 35°C. The results of the current study indicated that temperature is one of the most important factors on life table parameters of T. busseolae. Also the optimum temperature for population growth of this parasitoid was 28°C, therefore this temperature suggests for mass rearing of T. busseolae.Keywords: Telenomus busseolae, Sesamia cretica, biological characteristics, population growth
-
در این تحقیق، زیست شناسی فرم بی بال شته ی گندم -گل سرخ Metopolophium dirhodum که یکی از فراوان ترین گونه های شته ها در مزارع گندم می باشد، در شرایط آزمایشگاه با دمای 1 ± 20 درجه ی سلسیوس، رطوبت نسبی 60-50 درصد و دوره ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور پوره های سن یک شته با استفاده از قفس های برگی روی برگ های گندم رقم مهدو ی پرورش داده شدند. ویژگی های زیستی شته با آماربرداری روزانه به دست آمد و برای محاسبه ی پارامترهای جدول زندگی از روش (Carey (1993 استفاده شد. میانگین طول دوره پورگی فرم بی بال شته روی گندم رقم مهدوی 370 ± 89/11 11 روز به دست آمد. حشرات کامل شته طول عمر زیادی داشتند (28/2 ± 33 روز) و در اکثر مدت عمر خود (37/1 ± 65/17 روز) تولید مثل کردند. منحنی بقای شته گندم -گل سرخ از نوع اول بود. این شته در مرحله ی زیستی پوره تلفاتی نداشت و حتی تا 27 روز تلفاتی در جمعیت شته مشاهده نشد که مشابه نحوه رشد ونمو حشرات گیاه خوار روی میزبان های گیاهی حساس می باشد. نتایج بررسی آماره های رشد جمعیت پایدار شته نشان داد که از هر ماده مورد آزمایش، 84/33 ماده در نسل بعد حاصل شده است. نرخ ذاتی افزایش جمعیت شته 194/0 نتاج ماده به ازای هر ماده از جمعیت در روز محاسبه گردید. با توجه به مقدار عددی نرخ متناهی افزایش جمعیت، جمعیت شته هر روز نسبت به روز قبل 4/21 درصد افزایش یافت. همچنین برآورد مدت زمان دو برابر شدن جمعیت (57/3روز) نیز پتانسیل قابل ملاحظه رشد جمعیت شته ی گندم -گل سرخ را روی گندم رقم مهدوی نشان داد.
کلید واژگان: گندم, شته ی گندم - گل سرخ, زیست شناسی, دموگرافی, رشد جمعیتBiology of apterous morph of rose-grain aphid, Metopolophium dirhodum, one of the most abundant wheat aphids, was studied in a laboratory condition with temperature of 25 ± 1˚ C, 50-60% relative humidity, and a photoperiod of 16:8 (L:D) hours. The experiment was carried out by rearing 50 first instar aphid nymphs in leaf cages on wheat (Triticum aestivum cv. Mahdavi). Biological characteristics ofaphid were recorded daily and used for estimating population increase parameters according to Carey (1993). Mean nymphal development time of rose-grain aphid was obtained 10.72 ± 0.37 days. Pre-oviposition period was 1.17±0.09 days and mean generation time of rose-grain aphid (from nymph to next generation nymph) was obtained 11.89 ± 0.37 days. Mean longevity was 42.66 ± 1.87 days. Adult longevity was high (33 ± 2.28 days) and they reproduced during most of their lifespan (17.65 ± 1.37 days). Survival curve of M. dirhodum on wheat was determined as Type І. Regarding to the age specific survival of aphid, nymphs and young adults didn’t suffer any mortality. Like to the development of herbivorous insects on susceptible host plants, there was even no mortality until age 27 (day). Study on stable population parameters revealed that each female produced 33.84 female in next generation (R0). Intrinsic rate of increase (rm) was 0.194 female per female per day. Estimating the finite rate of increase (λ) was also indicated 21.4% increment in aphid population per day. Estimation of doubling time (DT) (3.57 days) and mean generation time (T) (18.18 days) was also showed considerable population increase potential of rose-grain aphid on Mahdavi wheat cultivar.Keywords: biology, demography, population increase, rose, grain aphid, wheat -
پارامترهای رشد جمعیت کنه ی تارتن دو لکه ای Koch Tetranychus urticae روی چهار رقم لوبیا شامل تلاش (لوبیاچیتی)، صدف (لوبیا سفید)، گلی (لوبیا قرمز) و پرستو (لوبیا چشم بلبلی) در اتاقک رشد با شرایط دمای 1 ± 25 درجه ی سانتی گراد، رطوبت نسبی 5 ± 60 درصد و دوره ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی تعیین و مقایسه شد. در این آزمایش، تخم های یک روزه ی کنه به عنوان جمعیت اولیه انتخاب و تا مرگ آخرین کنه ی بالغ حاصل از آنها، در اتاقک رشد نگهداری شد و داده های مربوط به میزان بقا در هر مرحله ی رشدی و تعداد ماده های تولید شده در هر روز ثبت گردید. براساس نتایج این آزمایش، نرخ خالص تولید مثل (R0) برای کنه ی تارتن روی چهار رقم فوق به ترتیب 822/8، 622/3، 908/4 و 043/2، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) به ترتیب 142/0، 079/0، 095/0 و 038/0 و نرخ متناهی افزایش جمعیت () به ترتیب 152/1، 082/1، 099/1 و 039/1 محاسبه شد. مدت زمان لازم برای R0 برابر شدن جمعیت (T) به ترتیب 381/15، 283/16، 715/16 و308/18 روز و مدت زمان برای دو برابر شدن جمعیت (DT) به ترتیب 901/4، 787/8، 292/7 و 125/18 روز بدست آمد. نتایج بدست آمده نشان داد که سرعت رشد جمعیت کنه یT. urticae روی رقم تلاش بیش از سه رقم دیگر می باشد. کمترین میزان رشد جمعیت این کنه روی رقم پرستو مشاهده شد.
کلید واژگان: کنه تارتن دو لکه ای, رشد جمعیت, نرخ ذاتی افزایش جمعیت, ارقام لوبیاPopulation growth parameters of Tetranychus urticae Koch on four bean varieties including Talash (Colorado bean), Sadaf (Navy bean), Goli (Kidney bean) and Parastoo (Black-eye bean) were investigated in laboratory conditions at 25 ± 1°C, 60 ± 5% RH and a photoperiod of 16: 8 (L: D) h. In this experiment, one-day old eggs of T. urticae were selected and reared in growth chamber until the death of the last female mite, and the survival rate and female progeny of the mite were measured. Net reproduction rate (R0) on four bean varieties, was 8.822, 3.622, 4.908 and 2.043, intrinsic rate of increase (rm) was 0.142, 0.079, 0.095 and 0.038, and finite rate of increase (λ) was 1.152, 1.082, 1.099 and 1.039, respectively. Mean generation time (T) was determined 15.381, 16.283, 16.715 and 18.308 and doubling time (DT) was 4.901, 8.787, 7.292 and 18.125 days, respectively. The results indicated that the rate of population growth of T. urticae on Talash variety was more than other varieties. The rates of population parameters on Parastoo variety were the least.Keywords: Tetranychus urticae, population growth, intrinsic rate of increase, bean varieties -
سنک قوزه ی پنبه، Creontiades pallidus، یکی از آفات مهم پنبه در برخی نقاط ایران به ویژه استان خراسان می باشد. شکارگرهای Chrysoperla carnea و Nabis capsiformis از جمله دشمنان طبیعی فعال این آفت در مزارع پنبه بوده و می توانند نقش مهمی در کاهش جمعیت سنک قوزه ی پنبه داشته باشند. در این تحقیق سنک قوزه ی پنبه و دو شکارگر آن از مزارع پنبه استان خراسان جمع آوری و در آزمایشگاه پرورش داده شد و سپس شاخص های مختلف رشد جمعیت این حشرات محاسبه شد. پرورش حشرات و تمام آزمایش ها در اتاقک رشد با شرایط دمای 1± 26 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 5 ± 65 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. نرخ تولید مثل ناخالص (میانگین تعداد ماده تولید شده به ازای هر فرد ماده در طول عمر)، نرخ تولید مثل خالص (میانگین تعداد ماده تولید شده به ازای هر فرد ماده در طول عمر با لحاظ کردن احتمال بقا)، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (تعداد ماده اضافه شده به جمعیت به ازای هر فرد ماده در هر روز)، نرخ متناهی افزایش جمعیت (چند برابر شدن جمعیت نسبت به روز قبل)، متوسط طول یک نسل (مدت زمان لازم برای افزایش جمعیت به میزان نرخ خالص تولید مثل) و مدت زمان لازم برای دو برابر شدن جمعیت (به ازای روز) برای C.pallidus به ترتیب 68.48 و 7.48 و 0.068 و 1.071 و 29.37 و 10.12 محاسبه شد. این شاخص ها برای بالتوری شکارگر C.carnea به ترتیب 165.38 و 60.45 و 0.095 و 1.10 و 42.95 و 7.26 و برای سنک شکارگر N.capsiformis به ترتیب 95.10 و 6.04 و 0.037 و 1.037 و 48.35 و 18.63 تعیین شد. نتایج نشان داد که شاخص های رشد جمعیت به ویژه نرخ خالص تولیدمثل و نرخ ذاتی افزایش جمعیت در بالتوری سبز بیشتر از سنک نابیس و سنک قوزه پنبه می باشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که در صورت حمایت طبیعی از شکارگرها به ویژه بالتوری سبز در مزارع پنبه، می توان انتظار داشت که بخش قابل توجهی از جمعیت سنک قوزه پنبه توسط این شکارگرها کنترل شود.
کلید واژگان: سنک قوزه ی پنبه, بالتوری سبز, سنک نابیس, رشد جمعیت -
آماره های زیستی و پارامترهای رشد جمعیت شته داودیMacrosiphoniella sanborni (Gillette) در آزمایشگاه با سه شرایط مختلف فیزیکی (دمای 1 ± 24 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 5 ± 35 درصد، دمای 1 ± 28 درجه و رطوبت 5 ± 35 درصد، دمای 1 ± 28 و رطوبت 5 ± 65 درصد) و در شرایط طبیعی (با میانگین دمای 25.91 درجه سانتی گراد و میانگین رطوبت نسبی 36.05 درصد) روی گل داودی رقم Yellow Butten مورد مطالعه قرار گرفت. دوره نوری در تمام آزمایش های انجام شده در اتاق رشد به صورت 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی تنظیم گردید. طول دوره پورگی و طول عمر شته داودی در دمای 24 درجه سانتی گراد بصورت معنی داری بیشتر از سه تیمار دیگر بود. کمترین طول دوره پورگی و کمترین طول عمر نیز در دمای 28 درجه (با هر دو میزان رطوبت) مشاهده شد. علی رغم اینکه میزان باروری روزانه در دمای 28 درجه بصورت معنی داری بیشتر از تیمارهای دیگر بود ولی از لحاظ میزان باروری کل بین تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نرخ ذاتی افزایش جمعیت شته در دمای 24 درجه (با رطوبت 35 درصد)، دمای 28 درجه (با رطوبت 35 درصد)، دمای 28 درجه (با رطوبت 65 درصد) و شرایط طبیعی به ترتیب 0.2239 و 0.2965 و 0.2961 و 0.2878 بدست آمد که بصورت معنی داری در دمای 28 درجه بیشترین و در دمای 24 درجه سانتی گراد کمترین مقدار را به خود اختصاص داد. جمعیت شته داودی در دمای 24 درجه در مقایسه با سه تیمار دیگر برای دو برابر شدن و همچنین برای افزایش به اندازه نرخ خالص تولید مثل به مدت زمان بیشتری نیاز داشت.
کلید واژگان: شته ی داودی, گل داودی, دما, رطوبت, آماره زیستی, رشد جمعیت
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.