جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "نخود" در نشریات گروه "گیاهپزشکی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «نخود» در نشریات گروه «کشاورزی»-
پوسیدگی ریشه و پژمردگی نخود از مخربت ترین بیماری های محدود کننده ی تولید نخود در استان لرستان محسوب می گردد. به منظور بررسی فوزاریوم های عامل پوسیدگی ریشه نخود، از مزارع نخود در استان لرستان بازدید به عمل آمد و تعداد 155 نمونه از بوته های مشکوک به بیماری و دارای علایم زردی و خشکی برگ ها و ساقه ها و برگچه های پایینی بوته ها، پژمردگی و پوسیدگی ریشه جمع آوری شد. سپس جداسازی، خالص سازی و شناسایی مشخصات ظاهری عامل مرتبط با هر نمونه در آزمایشگاه منطبق بر منابع معتبرانجام شد. آزمون بیماری زایی و سنجش توان بیماری زایی بر روی رقم حساس آرمان انجام شد. براساس خصوصیات ریخت شناسی و توالی یابی دو ناحیه ژنی فاصله ی ترانویس شده ی داخلی دی ان ای ریبوزومی (ITS) و ژن TEF، در مجموع 4/77 درصد جدایه های قارچ فوزاریوم بیماری زا و 6/22 درصد جدایه های فوزاریوم غیر بیماری زا به شرح زیر جداسازی شد؛ در مجموع تعداد 53 جدایه به عنوان F. oxysporum، 43 جدایه F. solani، 37 جدایه F. redolans و 22 جدایهF. falciform شناسایی شدند. پس از شناسایی ریخت شناسی جدایه ها، یک جدایه از هر گونه به نمایندگی انتخاب و روابط فیلوژنتیکی آن ها مطالعه شد. همه ی جدایه های بیماری زا پس از مایه زنی روی رقم حساس آرمان ایجاد زردی و پژمردگی و پوسیدگی ریشه نمودند. نتایج این مطالعه نشان داد مهم ترین گونه بیماری زای در مزارع نخود استان لرستان گونه F. oxysporum f. sp. cicero می باشد. در آزمون بیماری زایی دامنه میزبانی جدایه های F. falciform، در گیاهچه های بامیه بیماری زا نبود، اما این جدایه موجب پوسیدگی ریشه و زردی گیاهچه های ماش، عدس، گندم، جو، ذرت، لوبیا چشم بلبلی و گاودانه گردید. گونه ی F. falciform برای اولین بار از ایران روی ریشه نخود گزارش می گردد.
کلید واژگان: نخود, فوزاریوم, لرستان, زردی, پژمردگیBackground and ObjectivesFusarium is a significant soil fungus found globally. The fungus responsible for the disease can survive as chlamydospores in infected seeds and plant debris for more than five years in the soil. When conditions are right, it can devastate entire crops. This fungus releases spores that grow when they come into contact with chemicals from the chickpea roots. The fungal threads invade the plant's roots and vascular system, which blocks the plant's ability to absorb water. As a result, the chickpea plant can die from lack of moisture. In Iran, the disease is common in many areas where chickpeas are grown, resulting in a 17% decrease in chickpea yields. In Lorestan Province, it causes root rot and wilting in chickpeas, severely impacting their production. Under suitable conditions, this disease can entirely devastate crops. To effectively manage this issue, it is crucial to identify the various Fusarium species, understand their detrimental effects, and evaluate which plants they can infect. Also, studying these species' genetic relationships can facilitate the development of improved disease control strategies.
Materials and MethodsThis study focused on identifying Fusarium species that cause root rot in chickpeas in Lorestan Province. Researchers visited chickpea farms, collecting 155 samples from plants exhibiting yellowing, wilting, and root rot symptoms. The samples underwent isolation, purification, and identification in the laboratory based on their morphological traits. Pathogenicity tests were conducted on a susceptible chickpea cultivar named Arman to evaluate the pathogenic potential of the identified Fusarium species. This study focused on analyzing specific genetic markers to identify particular isolates. Researchers amplified two gene regions: the internal transcribed spacer (ITS) of ribosomal DNA and the ef1-α gene, utilizing materials from SinaGen Company. The amplified DNA fragments were sequenced by Biomegic Company in Tehran. The sequences were edited and analyzed using BioEdit 7.1 software and registered in the NCBI GenBank database. MEGA 7.0 software was employed for phylogenetic analysis to construct a phylogenetic tree, comparing the isolates with others in the gene bank. A bootstrap analysis with 1,000 repetitions was conducted to confirm the stability of the phylogenetic tree branches. The study evaluated specific isolates' harmful effects on the above-ground parts and roots of intentionally infected plants.
ResultsThe phylogenetic tree presented in this study, constructed from specific gene sequences, aligns with the results of morphological analyses. The research identified Fusarium oxysporum and Fusarium solani as the most prevalent isolates. F. falciforme affects plants by causing yellowing and wilting, starting from the lower leaflets and spreading upwards. The roots also show signs of damage, with visible root rot symptoms after emerging from the soil. Additionally, there are instances of discoloration in the vascular bundles when looking at sections of the stem, both longitudinally and cross-sectionally. These findings correspond with previous studies in the field. Furthermore, the study uncovered that Fusarium falciforme is a weak pathogen for chickpea roots. Importantly, this research represents the first documented evidence of the pathogenic effects of Fusarium falciforme on chickpeas.
DiscussionThe phylogenetic tree presented in this study, constructed from specific gene sequences, aligns with the findings of morphological analyses. The research identified Fusarium oxysporum and Fusarium solani as the most prevalent isolates. The disease symptoms linked to most isolates from the F. oxysporum complex in this study resemble those caused by F. redolens. DNA sequencing revealed that the F. oxysporum isolates are closely related to F. redolens, with a 96% genetic similarity. All isolates of F. redolens showed symptoms similar to those of F. oxysporum f. sp. ciceris in pathogenicity tests but without any color change in the vascular tissue. Since black root rot is a localized issue, it is crucial to differentiate it from systemic diseases like wilting for effective plant pathology understanding. A combination of molecular analysis and thorough morphological examination is essential to identify these isolates correctly. These results are consistent with previous studies on the subject. Furthermore, the investigation revealed that Fusarium falciforme exhibits weak pathogenicity towards chickpea roots. Importantly, this research represents the first documentation of the pathogenic effects of Fusarium falciforme on chickpeas.
Keywords: Chickpea, Fusarium, Lorestan, Yellowing, Wilting -
نخود زراعی (Cicer arietinum L.) یکی از مهم ترین بقولات به شمار می رود. به منظور بررسی تاثیر علف کش های مختلف بر کنترل علف های هرز در مزرعه نخود، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار و چهار تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی جنوب کرمان در سال 1400 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علف کش های بنتازون (بازاگران ام® 3 لیتر در هکتار)، بن سولفورون متیل (لونداکس® 3 لیتر در هکتار)، بنتازون (بازاگران ام® 3 لیتر در هکتار)+یکبار وجین دستی ، پنوکسالام (ریزلان® 5/1 لیتر در هکتار)، اگزادیازون+اکسی فلورفن (رونستار® + گل® 5 /1 + 2 لیتر در هکتار)، ایمازاتاپیر (پرسوئیت® 5/1 لیتر در هکتار)، شاهد عاری از علف هرز و شاهد آلوده به علف هرز صورت گرفت. چهار هفته پس کاربرد علف کش ها تراکم علف های هرز، وزن تر و خشک علف های هرز و در پایان برداشت تعداد غلاف در بوته، وزن هزار دانه و عملکرد نخود در واحد سطح اندازه گیری شد. نتایج آزمایش نشان داد بین تیمارهای علف کش مورد مقایسه اختلاف معنی داری مشاهده شد. به گونه ای که بیشترین میزان عملکرد دانه نخود (2690 کیلوگرم در هکتار) درتیمار شاهد عاری از علف هرز و پس از آن، در تیمار علف کشی اگزادیازون+ اکسی فلورفن (2660کیلوگرم در هکتار) و تیمار بن سولفورون متیل (2216کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد، کمترین عملکرد نخود در تیمار شاهد آلوده به علف هرز با (540 کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد. با توجه به نتایج کاربرد علف کش اگزادیازون+ اکسی فلورفن و علف کش بن سولفورون متیل به صورت پس رویشی، مناسب ترین تیمار برای کنترل علف های هرز مزارع نخود زمستانه در جنوب کرمان است.کلید واژگان: عملکرد, کنترل شیمیایی, علف کش, نخودChickpea (Cicer arietinum L.) is one of the most important legumes. In order to investigate the efficacy of some post-emergence herbicides on the control of chickpea weeds in the south of kerman, an experiment was conducted in a randomized complete block design with 8 treatments (6 herbicides and 2 control) and four replications in the farm of Jiroft university research center in 2020. Treatments were using herbicides application post-emergence in 2-4-leafy stage of weeds, including bentazone (Basagran M®, 3 L ha-1), bensulfuron-methyl (Londax® 3 L ha-1), bentazone (3 L ha-1 Basagran M®) + hand weeding, penoxsulam (Rezlan®,1.5 L ha-1), oxadiazon + oxyfluorfen (Ronstar®+ Goal®, 1.5 + 2 L ha-1) and imazethapyr (Pursuit®, 1.5 L ha-1), weed-infested and weed-free controls. Fresh and dry weight of weeds, the density of weeds, the total density of chickpea, as well as the visual damage to weeds and chickpea in each treatment were measured. Results showed that there was a significant difference among the herbicide treatments. The highest yield of chickpeas (2690 kg/ha) was observed in hand weeding control treatment (weed-free), oxadiazon + oxyfluorfen (2660 kg/ha) and bensulfuron-methyl (2216 kg/ha) were in the next orders. The lowest chickpea yield was observed in the weed infested treatment (540 kg/ha). Application of oxadiazon + oxyfluorfen and bensulfuron-methyl as post-emergence were the most appropriate treatments to control weeds in winter pea fields in the south of Kerman.Keywords: Chemical Control, Chickpea, Yield, Herbicide
-
Among the best ways to control chickpea wilt disease caused by Fusarium oxysporum f.sp. ciceris (Padwick) is the use of resistant genotypes. Accordingly, the resistance of forty-one different chickpea genotypes was evaluated, over two growing seasons, under natural field infection conditions. Follow-up experiments revealed that most chickpea genotypes exhibited typical yellowing and wilting symptoms associated with wilt disease. Quantifying disease incidence at different stages revealed considerable variation among chickpea genotypes ranging from 28.13% to 66.15%. Among the genotypes tested, five can be qualified as resistant and sixteen genotypes moderately resistant, while eighteen were susceptible and only two can be considered very susceptible to Fusarium wilt. The results show that disease severity increases over time, correlated with disease incidence, and vice versa. Furthermore, grain yield was negatively affected by disease incidence; however, the disease did not affect the hundred-grain weight. The genotypes characterized by resistance to wilt and combined with productive performance can be used as such or integrated into breeding programs to develop Fusarium wilt-resistant varieties.
Keywords: chickpea, Cicer arietinum, Fusarium oxysporum, genotype resistance -
بلایت آسکوکیتایی ناشی از Ascochyta rabiei یکی از مهمترین عوامل کاهش دهنده عملکرد نخود در سراسر دنیاست. به علت اهمیت این بیماری و همچنین با هدف کاهش اثرات مخرب زیست محیطی ناشی از روش های مبارزه شیمیایی متداول، اسانس های گیاهی با خاصیت ضد قارچی می توانند گزینه مناسبی برای مدیریت بیمار گر باشند. در این تحقیق، اثر بازدارندگی اسانس هشت گیاه آویشن، زیره، مرزه، پونه، نعنا، ترخون، زنیان و رازیانه در پنج غلظت در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. صفاتی از قبیل درصد بازدارندگی از رشد میسلیوم، حداقل غلظت بازدارندگی از رشد، سرعت رشد کلنی پس از تیمار در شرایط آزمایشگاهی و درصد شدت بیماری در شرایط گلخانه ای مطالعه شدند. برای آزمایش گلخانه ای از اسانس هایی که بهترین بازدهی را در شرایط آزمایشگاهی نشان دادند، در مقایسه با قارچ-کش رورال تی اس و شاهد آلوده و سالم استفاده شد. نتایج نشان داد که رازیانه بیشترین درصد بازدارندگی را در بین گیاهان مورد بررسی داشت. در شرایط گلخانه نیز تیمار دو گیاه آویشن و رازیانه پایین ترین شاخص بیماری را در گیاهان میزبان ایجاد نمودند. بنابر نتایج این تحقیق می توان محتمل دانست که اسانس و عصاره دو گیاه رازیانه و آویشن گزینه های مناسب تری برای کاربرد در برنامه مدیریت این بیماری در مقایسه با شش گیاه مورد بررسی بودند.کلید واژگان: نخود, بلایت, برق زدگی, اسانس گیاهی, بازدارندگیOne of the greatest biotic stress reducing potential yield in chickpea is Ascochyta blight caused by Ascochyta rabiei Pass. (Labr.) which is distributed worldwide. Due to its severity and to decreasing the environmental biological impact of chemical control, research on natural compounds like plant essential oils would be a helpful step in the disease management. In this study, the antifungal efficacy of essential oil of eight plants including thyme, savory, pennyroyal, mint, tarragon, fennel, cumin and ajwain at 5 concentrations in 3 replications under complete random design was evaluated. Characteristics like mycelial growth inhibition (MGI), inhibitory minimum concentration (IMC) and speed of colony growth after treatment were studied under laboratory condition. Pathogenicity index was studied under greenhouse condition by the selected plants through laboratory tests in comparison with the fungicide Rovral-TS and intact and infected controls. Result showed that at greenhouse, thyme and fennel showed the most inhibitory index in comparison with the rest six plants. Fennel showed the most effective MGI against Ascochyta blight at laboratory. The result of the present study show that thyme and fennel would be great options to be considered in the integrated management programs of chickpea Ascochyta blight.Keywords: Chickpea, plant essential oil, Ascochyta blight, inhibitory
-
مقدمه
حبوب بعد از غلات مهم ترین منبع غذایی انسان هستند. بیش از 70 گونه نماتد انگل گیاهی از حبوب دنیا گزارش شده است که برخی از این نماتدها خسارت زیادی به این محصولات وارد می کنند. در بین این نماتدها Pratylenchoides ritteri در ایران پراکنش وسیعی روی گیاهان مختلف از جمله حبوب دارد.
مواد و روش هاتعداد نماتدهای P. ritteri در کیلوگرم خاک در یک مزرعه آلوده مشخص شد و از این خاک جهت آزمایش گلخانه ای استفاده شد. شاخص تولید مثلی نماتد و برخی از شاخص های رشدی شش گیاه باقلا، سویا، عدس، لوبیا، ماش و نخود در گلخانه و مزرعه آلوده در قالب بلوک های کاملا تصادفی بررسی و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS22 آنالیز شد.
یافته هاهمه گیاهان کشت شده میزبان نماتد بودند و شاخص تولید مثلی نماتد روی آنها بالاتر از یک بود. بیشترین شاخص تولیدمثلی در گلخانه مربوط به سویا و کمترین مربوط به ماش بود. کاهش رشد اندام های هوایی و زیرزمینی گیاهان در تیمارهای آلوده به نماتد نسبت به شاهد سالم مشاهده شد. لوبیا بیشترین کاهش و ماش کمترین میزان کاهش شاخص های رشدی را نشان دادند.
نتیجه گیریباقلا، سویا، عدس، لوبیا، ماش و نخود میزبان نماتد P. ritteri هستند و این نماتد می تواند باعث کاهش شاخص های رشدی این گیاهان شود.
کلید واژگان: باقلا, سویا, عدس, لوبیا, ماش, نخودIntroductionLegumes are the most important source of human food after cereals. More than 70 species of plant-parasitic nematodes have been reported from legumes of the world. Some of these nematodes cause great damage to these plants. Pratylenchoides ritteri is widespread in Iran on various plants such as legumes.
Material and MethodsThe number of P. ritteri nematodes per kg of soil in an infected field soil was counted and this soil was used for a greenhouse experiment. Nematode reproductive factor and some plant growth traits in six plants including; Broad bean, soybean, lentil, bean, mung bean, and Chickpea were studied under greenhouse and field conditions. Tests were performed in randomized complete block designs and the data were analyzed using SPSS 22 software.
ResultsAll the plants were hosts for the nematode and the reproductive factor of the nematode was higher than one. The highest reproductive factor was found in soybean and the lowest in mung bean. Under greenhouse conditions, a decrease in most plant growth indices was observed in all infected plants. Among these plants, beans showed the largest decrease and mung bean the smallest decrease in growth indices.
ConclusionBroad bean, soybean, lentil, bean, mung bean, and chickpea are hosts for P. ritteri and this nematode can cause decreases in most plant growth indices.
Keywords: Bean, Broadbean, Chickpea, Lentil, Mung bean, Soybean -
از عمده مشکلات تولید نخود در اکثر مناطق کشت نخود، از جمله استان های غرب و شمال غرب، آفات عمومی و اختصاصی آن همانند کرم پیله خوار نخود است. این پروژه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو استان کرمانشاه و لرستان با 7 تیمار در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل، لوفنورون دو در هزار، روی آگرو یک در هزار، بایولپ پی یک در هزار، حشره کش Bacillus thuringiensis Ber. بیوتک هند با سه دز 1000، 600 و 400 گرم در هکتار بود. اثر تیمارهای مورد بررسی در کنترل جمعیت لاروهای کرم پیله خوار نخود در فواصل زمانی 3 و 7 روز پس از محلول پاشی تعیین شد. هم چنین در فواصل زمانی یاد شده تعداد پیله های خسارت دیده ثبت و بر اساس آن درصد خسارت پیله های نخود محاسبه شد. نتایج نشان داد که تیمارها در کارایی و درصد خسارت با هم تفاوت معنی دار داشتند و حشره کش های مبتنی بر B. thuringiensis کارایی موثری از لحاظ آماری در کنترل پیله خوار نخود پس از هفت روز از خود نشان دادند. بایولپ در استان لرستان و کرمانشاه به ترتیب 79/68 و 27/81 درصد و Bt بیوتک هند 59/74 و 99/79 درصد پیله خوار نخود را کنترل کردند. در استان کرمانشاه درصد کارایی آفت کش های بیولوژیک پس از هفت روز از لحاظ آماری تفاوت معنی داری با آفت کش روی آگرو نداشت. هم چنین آفت کش بیولوژیک بایولپ در مقایسه با آفت کش بیولوژیک بیوتک هند (1000 گرم در هکتار) پس از هفت روز، از لحاظ کارایی و درصد خسارت، تفاوت معنی داری نداشت. بر اساس نتایج بدست آمده، در صورت عدم کنترل آفت (شاهد)، درصد خسارت غلاف های نخود حدود 40% خواهد بود که با استفاده از آفت کش های بیولوژیک می تواند به کمتر از 10% کاهش یابد.
کلید واژگان: نخود, کرم پیله خوار نخود, کنترل بیولوژیک, Bacillus thuringiensisOne of the main problems in the production of chickpeas in most of the provinces where chickpea is cultivated including west and north-west provinces is the general and specific pests, including chickpea pod borer, Helicoverpa armigera. This project was conducted in a randomized complete block design in Kermanshah and Lorestan provinces with seven treatments in three replications. Treatments included, Lofenuron 2 l/1000 l , Roy Agro 1 l/1000 l , Biolep P 1 l/1000 l , insecticide Bacillus thuringiensis Ber, (Biotech Indian) with three doses of 1000, 600 and 400 grams per hectare. The efficacy of the insecticides was investigated 3 and 7 days after the treatment, and the number of damaged pods was recorded at the mentioned time intervals, and the percentage of damage of the pods was calculated. The results showed that the treatments were significantly different in efficacy and the percentage of damage and B. thuringiensis-based insecticides were statistically effective (75 to 81%) in controlling chickpea pod borer after seven days. Biolep P biological pesticide showed 68.79 and 81.27% and Bt (Biotech India) 74.59 and 79.99% efficacy in Lorestan and Kermanshah provinces respectively. There was no significant difference in efficacy percentage between the biological pesticides and Roy Agro pesticide. The biopesticide Biolep showed no significant difference in terms of efficacy and damage percentage in comparison with the Biotech India biopesticide. The results show that if the pest is not controlled (control), the percentage of damage on chickpea pods is about 40%, but with the use of biological pesticides, this damage could be reduced to less than 10%.
Keywords: chickpea pod borer, Chickpea, Bacillus thuringiensis, biological control -
در سال 1397 یک اپیدمی شدید بیماری برق زدگی نخود در شمالغرب ایران پدیدار شد. پیمایشی به منظور تعیین نژادهای عامل بیماری Ascochyta rabiei و تخمین خسارت به محصول انجام گردید. نمونه های آلوده گیاهی از یک مزرعه آلوده واقع در شهرستان پسوه برداشته شده و به آزمایشگاه موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور ، مراغه، منتقل شدند. علاوه بر A.rabiei، یک قارچ شبه-کلادسپوریوم از گیاهان آلوده جداسازی شدند. بر اساس مشخصات ریخت شناسی و مقایسه توالی های DNA ،. قارچ مذکور Cladosporum holotolerance تشخیص داده شد. آزمون های بیماری شناسی و فرضیه کخ در شرایط کنترل شده بر روی گیاه نخود انجام شد و بیماریزا بودن آن ثابت گردید. علایم بیماری پس از 5 روز بر روی میزبان در شرایط کنترل شده ظاهر می شد که شامل زرد تا قهوه ای شدن برگچه ها بر روی انشعابات ساقه اصلی بود که به تدریج پژمرده شده و با کپک خاکستری تا سیاهرنگی پوشانده می شد. مطالعات هیستوپاتولوژیکی بیماریزا بودن قارچ بر روی میزبان نخود را تایید کرد. مطالعه ی تعیین دامنه ی میزبانی با استفاده از 6 گونه گیاهی دیگر متعلق به خانواده پروانه سانان شامل نخود فرنگی، عدس، ماشک معمولی، ماشک ناربون، گاودانه و خلر انجام گرفت. نتایج نشان داد که قارچ عامل، قادر به ایجاد بیماری با همان علایم بر روی این گیاهان هست. این پژوهش اولین تلاش برای نشان دادن وبژگی بیماریزایی قارچ C. holotolerance بر روی تعدادی از گیاهان لگوم در جهان است.
کلید واژگان: فاباسه, نخود, بیماریزایی, دامنه میزبانی, پسوهIn 2018, a drastic Ascochyta blight epidemic on chickpea crops occurred in the Northwest of Iran. A survey was conducted in the region to identify races of Ascochyta rabiei and estimate the yield loss. Infected plant samples were taken from an infected field in Pasvah region and transferred to the lab at Dryland Agricultural Research Institute (DARI), Maragheh. In addition to A. rabiei, a Cladosporium-like taxa is also isolated from plants showing disease symptoms. Based on morphological characteristics and DNA sequence comparisons, isolates of this fungus were identified as Cladosporium halotolerans. Pathogenicity tests and Koch’s postulates were verified and fulfilled on chickpeas under controlled conditions. The disease symptoms developed on the host plant after 5 days after inoculation (dai) under controlled conditions included appearing yellow-brownish leaflets on the branches that latterly turned to wilt and were covered with gray-black mold. Histological studies also confirmed the pathogenicity of this fungus on chickpeas. Host range investigations were carried out on the further six species belonging to the Fabaceae, including garden pea, lentil, garden vetch, narbon vetch, bitter vetch, and grass pea. Results showed that this pathogen can produce the same disease symptoms on all inoculated, as well. This study represents the first attempt to pathogenicity of C. halotolerans on legumes in the world.
Keywords: Fabaceae, Chickpea, pathogenicity, Host range, Pasveh -
تریپس پیازThrips tabaci پلی فاژ ترین و عمومی ترین تریپس شناخته شده در دنیا بوده و یکی از آفات مهم مزارع حبوبات می باشد و هر ساله خسارت قابل توجهی را به محصولات مختلف وارد می کند. در این مطالعه شاخص های رشدی و آماره های جدول زندگی تریپس پیاز،روی دو گیاه عدس و نخود در شرایط آزمایشگاه (دمای 1 ± 25 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 5 ± 70 درصد و طول دوره روشنایی به تاریکی 16 به 8 ساعت) مطالعه شد. طول دوره زندگی آفت از تخم تا مرحله بلوغ و میانگین طول عمر حشرات بالغ روی دو میزبان عدس و نخود به ترتیب برابر با 81/13 و 81/15 روز و 44/13 و 91/13 روز محاسبه گردید. میانگین تخم گذاری به ترتیب برابر با 90/43 و 84/24 عدد تخم بود. مرگ و میر پیش از بلوغ روی میزبان عدس و نخود به ترتیب برابر با 37/10 و 78/19 درصد بود. نرخ خالص تولید مثل (R0) به ترتیب 51/39 و 22/20 ونرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) روی عدس و نخود به ترتیب 0/185 و 0/133 بود. نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) نشان داد که جمعیت تریپس پیاز روی گیاهان نخود و عدس به ترتیب در هر روز نسبت به روز قبل 20/1، 14/1 برابر شده است. هم چنین میانگین زمان یک نسل (T) و زمان لازم برای دو برابر شدن جمعیت (DT) روی دو میزبان به ترتیب برابر با 81/19، 47/22 روز و 73/3، 18/5 روز بود. نتایج به دست آمده نشان داد که تمام شاخص های رشدی و آماره های تریپس پیاز روی گیاه عدس از لحاظ آماری دارای اختلاف معنی داری نسبت به گیاه نخود بود. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که گیاه عدس میزبان مناسبی برای جمعیت تریپس پیاز است.
کلید واژگان: تریپس پیاز, جدول زندگی, طول دوره رشدی, عدس, نخودOnion thrips, Thrips tabaci is the most well-known and most common polyphagous thrips worldwide and is one of the major pests of legume fields, causing significant damage to various crops each year. In this study the life table parameters of onion thrips was studied on lentil and chickpea plants at laboratory conditions (25 ± 1°C, 70 ± 5% RH and 16: 8 h L: D). The total life cycle fromegg to adult and the mean adult longevity on lentil and chickpea plants were calculated as 13.81 and 15.81 days, and 13.44 and 13.91 days respectively. The females laid 43.90 and 24.84 eggs on average. The immature mortality was 10.37 and 19.78 on lentil and chickpea, respectively. The net reproductive rate (R0) was 39.51 and 20.22, and the intrinsic rate of increase (rm) was 0.185 and 0.133 respectively. The finite rate of increase (λ) was 1.20 and 1.14. However, mean generation time (T) and doubling time (DT) on two host plants was calculated as 19.81, 22.47 and 3.73, 5.18 day. The results showed that all of the life table parameters of T. tabaci on lentil plant were statistically significantly different from chickpea plant. According to these results, it seems that lentil is a more suitable host plant for onion thrips.
Keywords: Developmental time, Chickpea, Lentil, Life table, Onion thrips -
این پژوهش به منظور بررسی پرآزاری جدایه های Ascochyta rabiei، عامل بیماری برق زدگی نخود، در استان های غربی کشور روی سه رقم افتراقی نخود انجام شد. همچنین اثر جدایه های عامل بیماری روی برخی صفات عملکردی نخود در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه بررسی شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر جدایه، رقم و اثر متقابل رقم و جدایه بر همه ی صفات اندازه گیری شده در سطح احتمال یک درصد معنی دار می باشد. بین ارقام آزمایشی بر اساس تجزیه و تحلیل شاخص های رشدی گیاه شامل (وزن صد دانه، تعداد غلاف در هر بوته، تعداد شاخه های اصلی و فرعی در هر بوته، ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک اندام های هوایی و وزن تر و خشک ریشه) در سطح احتمال پنج درصد اختلاف معنی داری مشاهده شد. رقم ILC482 با میانگین 35 گرم وزن صد دانه، بیشترین عملکرد دانه را داشت. صفات تعداد غلاف در بوته و وزن صد دانه در مقایسه با شاهد بیشتر از سایر صفات عملکردی تحت تاثیر بیماری برق زدگی قرار گرفتند. ارزیابی شدت بیماری روی ارقام آزمایشی حاکی از اختلاف معنی دار (p <0.01) بین جدایه های آزمایشی در بروز بیماری بود. در بررسی خصوصیات ریخت شناختی جدایه ها روی محیط کشت CSMDA، تفاوت های مشخصی در قطر و رنگ پرگنه، اندازه و شکل پیکنیدیوم ها و پیکنیدیوسپورها مشاهده شد. براساس نتایج بیماری زایی، جدایه ها در سه گروه پرآزار، نیمه پرآزار و کم آزار قرار گرفتند. جدایه های IL8، IL9 و IL10 بیشترین شدت بیماری زایی را روی همه ارقام و جدایه IL10 بیشترین تاثیر را روی صفات ریخت شناختی میزبان از خود نشان دادند.
کلید واژگان: نخود, بلایت آسکوکیتایی, بیماریزایی, استان های غربیBackground and ObjectivesChickpea is cultivated in the rotation with wheat and barley which plays an important role in the sustainable agriculture in the western provinces of Iran. The production of chickpea is strictly limited due to some devastating fungal diseases such as Aschochyta blight disease.
Materials and MethodsDuring 2017-2018, chickpea fields were monitored for the suspicious samples. Then, they were transferred to the laboratory. 100 samples were recovered from 20 local areas, and all isolates were categorized into 20 groups based on the geographical regions. From each group, one representative was selected for further studies. To investigate the pathogenicity and morphological diversity, three different chickpea varieties were selected for this study. This investigation was performed in the completely randomized block with three replications, and some resistant and production-related features were measured. To determine disease severity, a 0–9 rating scale was applied.
ResultsIn this investigation, 100 isolates from 20 local areas were selected. Subsequently, one representative from each group was selected. Based on the analytical results, the isolates were different in the pathogenicity and morphological at one percent probability level. Analytical approaches showed that interaction between isolates and varieties were different at all measured features at one percent probability. Among the varieties, for features such as the weight of 100 seeds, the number of sheet in each plant, number of shoots in each plant, plant height, wet and dry weight of root and upper parts were different at five percent similarity level. The variety of ILC482 was the most proficient with an average of 35 grams in 100 seed weight. 100 seed weight and the number of pods were affected by the disease more than other parameters. The evaluation of disease showed the variation among pathogenicity and morphological traits among isolates. In surveying the morphological parameters of isolates on CSMDA media, considerable differences were observed in colony color, pycnidium shape, and pycnidiospore. The isolates were divided into three groups: highly aggressive, medium aggressive and least aggressive based on the pathogenicity results. The isolates IL8, IL9, and IL10 had the highest pathogenicity on all cultivars. The isolate IL10 had the highest effect on morphological characteristics.
DiscussionResistant variety is the best method of control Ascochyta blight due to the high price of fungicides and their harms to the environment. Unfortunately, resistance is not durable for a long time because of the fungal population's diversity. The interaction of differential chickpea varieties and fungal isolates showed different virulence (p < /em><0.01).It indicates that varieties are in different levels of resistance level. These variations are necessary for the identification and classification of virulence levels among the isolates. Differential varieties should contain different resistant genes. Analytical results showed that probable differences exist between varieties and isolates at one percent probability. Our results revealed that the functional features of chickpea are affected by Ascochyta blight.
Keywords: Cicer arietinum L, Ascochyta blight, Virulence, Western Provinces -
به منظور بررسی تاثیر رقم زراعی و زمان های مختلف کاشت در کنترل کرم پیله خوار نخود، Heliothis viriplaca Hufnagel، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ای واقع در شهرستان بوکان در سال زراعی 1396-1397 اجرا گردید. فاکتور اول، ارقام نخود شامل عادل، گریت، جم، ازکان و منصور و فاکتور دوم سه زمان کاشت در 29 اسفند، 15 و 31 فروردین بود. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد بین ارقام مختلف و زمان های مختلف کاشت در مورد تمام صفات مورد بررسی اختلاف معنی دار وجود داشت (01/0< P). همچنین در مورد تمام صفات مورد بررسی به غیر از وزن صد دانه، اثر متقابل رقم در زمان کاشت معنی دار بود (05/0< P). بالاترین تعداد کل غلاف در بوته (57/0±66/17 غلاف)، تعداد غلاف آفت زده (44/1±11/5 غلاف در بوته)، تعداد دانه آفت زده (97/0±01/3 دانه در بوته)، وزن صد دانه (31/2±27/41 گرم)، عملکرد ماده خشک (52/19±6/2872 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد دانه (69/131±0/1915 کیلوگرم در هکتار) در زمان کشت 29 اسفند در رقم عادل دیده شد. بالاترین تعداد لارو در هر بوته (22/0±20/1 عدد در بوته) و میزان آفت زدگی (17/4±90/48 درصد) به زمان کشت 29 اسفند و رقم جم اختصاص داشت. در بررسی اثر متقابل رقم در زمان کاشت، کمترین تعداد لارو، تعداد غلاف آلوده در بوته و درصد آفت زدگی و تعداد دانه آلوده در رقم عادل در زمان 31 فروردین و بالاترین تعداد غلاف در بوته، عملکرد ماده خشک عملکرد دانه در رقم عادل کاشته شده در زمان 29 اسفند مشاهده شد.
کلید واژگان: غلاف خوار نخود, آفت زدگی, عملکرد دانه, نخودIn order to study the effect of cultivar and planting time on control of chickpea pod borer, Heliothis viriplaca, an experiment was conducted in a factorial based on randomized complete block design with three replications in a field in Bokan, Iran. The first factor was chickpea cultivars, including Adel, Grit, Jam, Azakan and Mansour, and the second factor was three planting times on March 19th, April 4th and April 20th. Analysis of variances showed that there were significant differences among different cultivars and different planting times for all studied traits (p < 0.01). Interaction of cultivar and planting time were significant on all studied traits except the 100 seeds weight (p < 0.05). The highest number of pods per plant (17.66±0.57pods), the number of infested pod per plant (5.11±11.44pods/plant), number of infested seeds (3.01±0.97seeds/plant), 100 seeds weight (41.27±2.31g), dry matter yield (2872.6±19.52kgha-1) and grain yield (1915.0±131.69kgha-1) were observed in the Adel cultivar on March 19th. The highest number of pod borers per plant (1.20±0.22larvae/plant) and infestation percent (48.90±4.17%) was belonged to the Jam cultivar at the planting time of March 19th. Based on the interaction of cultivar and planting time, the lowest number of pod borers larvae, the number of infected pods per plant, the pod infestation and the number of infested seeds were belonged to the Adel cultivar at the planting time of April 19th, and the highest number of pods per plant, dry matter yield and grain yield were observed in the Adel cultivar at the planting time of March 20th.
Keywords: chickpea pod borer, pod Infestation, Grain yield, Chickpea -
مقدمه
سوختگی ناشی از Didymella rabiei مهم ترین عامل محدودکننده تولید نخود در جهان، از جمله استان های غربی ایران است. هدف از این پژوهش تعیین تنوع بیماری زایی جدایه های بیمارگر از استان های غربی ایران (ایلام، لرستان و کرمانشاه) و ارتباط تنوع بیماری زایی با منشا جغرافیایی آنها بود.
مواد و روش هادر طول فصل زراعی 97- 96 نمونه هایی از گیاهان آلوده از مزارع نخود استان های غربی، جمع آوری شده و به آزمایشگاه منتقل گردید. بدین ترتیب صد جدایه خالص از D. rabiei تهیه شد. جدایه ها بر اساس محل جمع آوری به 20 گروه تقسیم شدند. از هر گروه، بر اساس خصوصیات مورفولوژیک، یک جدایه به عنوان نماینده جهت انجام آزمایش گلخانه ای انتخاب گردید. تنوع بیماریزایی این 20 جدایه روی هشت رقم افتراقی نخود در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح آماری بلوک های کامل تصادفی در گلخانه بررسی شد.
یافته هاتجزیه واریانس داده های آزمایش نشان داد که اختلاف معنی داری بین واکنش رقم ها به جدایه های مختلف بیمارگر در سطح احتمال یک درصد وجود دارد. جدایه های بیمارگر بر اساس واکنش رقم های افتراقی، در سه گروه بیماریزای 1 (کم آزار) ، 2 (پرآزار یا نیمه پرآزار) و 3 (بسیار پرآزار) شناسایی شدند. جدایه های استان های کرمانشاه و لرستان در گروه 1 و جدایه های استان ایلام در گروه های 1، 2 و 3 قرار گرفتند. بیشترین شدت بیماری در سه جدایه از استان ایلام مشاهده شد. رقم ILC3996 بیشترین مقاومت را نسبت به همه این جدایه ها نشان داد.
نتیجه گیریجدایه های D. rabiei در سه استان غربی ایران در سه گروه بیماری زای 1، 2 و 3 ، کم آزار، نیمه پرآزار و بسیار پرآزار قرار دارند. جدایه های بسیار پرآزار در استان ایلام شناسایی شدند که از آنها می توان برای برنامه های اصلاحی تولید رقم های مقاوم نخود به بیماری استفاده نمود. رقم غیرزراعی ILC3996 که نسبت به همه این جدایه ها مقاومت نشان داد، دارای ژن های مقاومت به این گروه های بیماری زای بیمارگر است.
کلید واژگان: سوختگی, نخود, بیماریزایی, Didymella rabieiIntroductionChickpea blight, caused by Didymella rabiei, is the most limiting factor in chickpea production areas in the world, including the western provinces of Iran. The aim of this study was to investigate the pathogenic diversity of the isolates collected from western provinces of Iran (Ilam, Lorestan and Kermanshah) on differential lines of chickpea, as well as the relationship between pathogenic diversity of the isolates and their geographical origins.
Materials and MethodsDuring the 2017-18 chickpea growing season, samples of infected plants were collected from fields in western provinces and transferred to the laboratory. Then 100 pure isolates of D. rabiei were obtained. Based on the location of collection, the isolates were divided into 20 groups. Based on the morphological characteristics, one isolate from each group was selected as a representative for greenhouse experiments. The pathogenic diversity of theses 20 isolates was assessed on eight differential lines of chickpea. The factorial experiments were performed in a completely randomized block design under greenhouse conditions.
ResultsThe results of analysis of variance showed that there was a significant difference between differential lines and isolates at a probability level of p<0.01. Based on the response of the differential lines, the pathogenic isolates were grouped into three pathogenic groups, including pathogenic group 1 (weakly aggressive), group 2 (aggressive or moderately aggressive), and group 3 (highly aggressive). The isolates from Kermanshah and Lorestan Province were classified into Group 1 and the Ilam isolates into Groups 1, 2 and 3. The greatest severity of the disease was found in three isolates of Ilam province. The variety ILC3996 showed the highest resistance to all isolates.
ConclusionD. rabiei isolates from three western provinces of Iran are divided into three pathogenic groups: 1 (low aggressive), 2 (moderately aggressive), and 3 (highly aggressive). Highly aggressive isolates identified in Ilam province can be used in chickpea breeding programs to produce resistant cultivars to the disease.. The wild variety ILC3996 has resistant genes against these pathogenic groups and showed resistance to all of these isolates.
Keywords: Blight, Chickpea, Pathogenicity, Didymella rabiei -
تاثیر خوشه چینی علف هرز جودره در کشت گندم و تاریخ کاشت و راهکارهای مدیریتی در کشت نخود بر جمعیت این علف هرز در کشت نخود در سال بعد در شهرستان خرم آباد طی سال های زراعی 89- 1388 و 90-1389 مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل اسپلیت در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. خوشه چینی علف هرز جودره در کشت گندم به طور متوسط سبب کاهش 71 درصد تراکم و زیست توده این علف هرز در کشت نخود در سال بعد شد. این موضوع گویای اهمیت ریزش بذر سال جاری علف هرز جودره در تکمیل بانک بذر خاک و رویش دانه رست در سال بعد است. با کاشت زودهنگام نخود در مقایسه با کاشت دیرهنگام، جمعیت علف هرز جودره به میزان 1/75 درصد کاهش یافت. این موضوع عمدتا به عدم کارایی عملیات کاشت با شش خیش در کنترل کامل بوته های جودره سبز شده در تیمار کاشت دیرهنگام مربوط بود. تیمار کاشت زودهنگام نخود همراه با خوشه چینی جودره در کشت گندم سال قبل، به طور کامل فاقد علف هرز جودره بود. بر این اساس ممانعت از ریزش بذر و تکمیل بانک بذر خاک در سال پیشین و صرف عملیات کاشت به موقع نخود سبب کنترل کامل علف هرز جودره شد. بدین ترتیب به نظر می رسد که عمده جمعیت رویش یافته این علف هرز به ریزش بذر در سال قبل وابسته است، به عبارتی سطح خفتگی بذر جودره اندک بوده و پویایی جمعیت آن عمدتا به بانک بذر بذر گذرا و نه بانک بذر پایا متکی است. این موضوع نویدبخش امکان مدیریت این علف هرز مشکل ساز و کاهش جمعیت آن به زیر حد آستانه خسارت اقتصادی از طریق مدیریت بانک بذر است.
کلید واژگان: تناوب زراعی, جودره, گندم, مدیریت علف های هرز, نخودIntroductionTransient and persistence of weed seed banks impact on weed population dynamics. Therefore, any management tools with having a reducing role can affect weed population size. Reduction of weed seed rain using effective control tools can reduce weed density. The seed bank density is the main factor corresponding to seedling density. Decline of seed bank is critical to success in crop production, so that, poor performance in weed control only for a season cause to rain weed seeds and to improve soil seed bank. Most of the commonly used herbicides recommended for controlling weeds in wheat fields are not efficiently able to control the wild barley (Hordeum spontaneum C. Koch). Hence, utilizing appropriate agronomic strategies to control this weed is critical. Evaluation the effect of wild barley spike cut-off in the previous wheat field, and the effects of chickpea planting date and chemical weed control in chickpea cultivation in rotation on wild barley weed population in chickpea cultivation are among the aims of this study.
Materials and MethodsThe effect of wild barley spike cut-off in the previous wheat field, and sowing date and management strategies in chickpea on its population in chickpea for the following years was evaluated in Khorramabad, Lorestan, Iran during 2009-10 and 2010-11 growing seasons. The experiment was arranged in a factorial split plot in a completely randomized block design with three replications. The wild barley spike cut-off in wheat (at two levels: No cut-off and with cut-off) and chickpea planting date in the next season (at two levels: early planting and late planting) were assigned into the main plots. Chickpea weed management treatments (at five levels: pre emergence application of metribuzin at 0.7 kg per hectare, pre emergence application of imazethapyr 0.7 litter per hectare, post emergence application of Clethodim 1 liter per hectare, weed free treatment, and weedy infest)was assigned into the sub plots.
Results and DiscussionWild barley spike cut-off in previous wheat reduced 71% of the density and biomass of this weed in chickpea cultivation in the following years. This suggests the importance of recent year's wild barley seeding rain in the completion of the soil seed bank for the next season. Early planting of chickpea compared to late planting decreased the wild barley density by 75%. It was mainly related to the ineffectiveness of planting operations in full control of the large wild barley plants in the late planting treatment. Early planting of chickpea under wild barley weed spike cut-off in previous wheat crop condition, was completely free of wild barley. Accordingly, the prevention of wild barley seed rain and the completion of the soil seed bank in the previous year, along with the timely planting of chickpea led to full control of this weed. Triple interaction effects of experiment factors on wild barley biomass in chickpea was statistically significant. This suggests the difference of wild barley biomass response to weed management treatments in different planting date of chickpea in spike cut-off and without spike cut-off of wild barley in the previous wheat crop. In addition to manual weeding treatments in different conditions, all weed management practices, even uncontrolled weedy check, in early chickpea planting under spike cut-off of wild barley conditions in wheat cultivation in the previous year, did not emerged any wild barley seedling. This indicates the high efficiency of spike cut-off of wild barley in the previous year and the prevention of seeding and the timely planting of chickpeas in the management of this weed.
ConclusionThus, it seems that the major part of the growing population of this weed is dependent on previous year seed rain. In the other words, the wild barley population dynamics is largely dependent on the temporary transient seed bank instead of a persistent seed bank. This suggests the possibility of managing problematic wild barley and reducing its population below the economic damage threshold through prevention of seed rain and soil seed bank management.
Keywords: Chickpea, Weed management, Wheat, Wild barley -
The present study was aimed to investigate the effects of secondary metabolites produced by five Trichoderma spp. on the control of Fusarium wilt caused by Fusarium oxysporum f. sp. ciceris (FOC) in chickpea. In vitro biocontrol potentialities of Trichoderma spp. against FOC was tested. Trichoderma secondary metabolites were extracted by solvent extraction methods and evaluated against FOC. In vitro tests showed very good inhibitory effects by all Trichoderma spp. against FOC along with an inhibitory rate up to 73.8% and 27.8%, for direct and indirect contacts, respectively. Additionally, Trichoderma spp. caused a significant decrease in Fusarium wilt disease severity, in particular, T. polysporum showing 64.2% of disease severity reduction. The tested secondary metabolites were also effective against FOC with a significant decrease of mycelial growth from 6% to 76.9%. Similarly, in vivo tests revealed that secondary metabolites were very active in reducing disease severity. It was found that T. polysporum was the most active with 56.9% of disease severity reduction. Chickpea resistance is mostly attributed to polyphenolic compounds. The studied Trichoderma spp. and their secondary metabolites could be used as potential and promising antifungal agents in preventing the occurrence of Fusarium wilt in chickpea.
Keywords: Biological control, Trichoderma, Fusarium oxysporum, secondary metabolites, Chickpea -
بیماری سوختگی ناشی از Mycosphaerella rabiei مهمترین عامل محدودکننده تولید نخود در دنیا است. بررسی جمعیت قارچ از نظر بیماریزایی و ژنتیکی برای مدیریت بیماری ضروری می باشد. راهبردهای مختلفی از قبیل تیمار بذر با قارچکش ها، استفاده از رقمها مقاوم، تنظیم تاریخ کاشت و تلفیق مقاومت با کاربرد قارچکش ها پس از آلودگی برای مدیریت این بیماری توصیه شده است. استفاده از رقم های مقاوم بهترین ساز و کار مدیریتی جهت کاهش خسارت ناشی از سوختگی است ولی اثربخشی رقم های مقاوم به دلیل مقاومت ناقص ژرم پلاسم نخود و تغییرپذیری بیماریزایی جمعیت بیمارگر دارای محدودیت می باشد. در این مقاله زیست شناسی، تنوع بیماریزایی و ژنتیکی بیمارگر، توارث مقاومت در میزبان و مدیریت بیماری بیان شده است.
کلید واژگان: سوختگی, نخود, قارچکش, تیمار بذر, MycosphaerellaBlight disease caused by Mycosphaerella rabiei is the major constraint for chickpea production worldwide. Pathogenicity of pathogen and the analysis of its genetic diversity in pathogen population are necessary for management of the disease. Different strategies such as seed treatment, application of resistant cultivars, adjustment sowing date and integration of resistant genotype with post-infection application of fungicides have been recommended to reduce the losses caused by the disease. The use of resistant cultivars is the best management strategy to minimize yield losses due to blight. But because of the considerable variation in pathogenicity of the fungal population and partial resistance in germplasm of chickpea the effectiveness of resistant cultivars is limited. Different aspects of the biology, pathogenic and genetic diversity, resistance inheritance and the management options are discussed in this paper.
Keywords: Blight, Chickpea, Fungicide, Seed treatment, Mycosphaerella -
مگس گلرنگ با نام علمی Acanthiophilus helianthi Rossi (Dip.: Tephritidae) یکی از آفات مهم گلرنگ در جهان است. کشت مخلوط یکی از روش های مناسب برای کنترل این آفت است، بنابراین اثر الگوهای مختلف کشت مخلوط گلرنگ و نخود (کشت خالص گلرنگ، سری های جایگزینی با الگوهای 4:4، 2:2، 1:1، 3:1 و 1:3 و سری های افزایشی 20 و 40 درصد نخود هرکدام در دو حالت بین (I) و اطراف (II) ردیف های گلرنگ) بر تراکم و خسارت آفت در شرایط مزرعه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان بررسی شد. علاوه بر تراکم جمعیت حشرات بالغ مگس گلرنگ، درصد آلودگی کاپیتولها به عنوان یکی از شاخصهای خسارت مورد ارزیابی واقع شد. نتایج نشان داد تراکم جمعیت حشرات بالغ مگس گلرنگ به طور معنی داری تحت تاثیر الگوهای مختلف کشت قرار گرفت، به طوری که کمترین جمعیت مگس گلرنگ در الگوهای کشت 1:3 (یک ردیف گلرنگ، سه ردیف نخود) و 3:1 (سه ردیف گلرنگ، یک ردیف نخود) به ترتیب با میانگین 6/0±33/18 و 3±22 مشاهده شد. بررسی میزان آلودگی به مگس گلرنگ نشان داد که میانگین درصد کاپیتولهای آلوده به ازای یک بوته نیز، در الگوهای کشت مخلوط 1:3 و 3:1 به ترتیب با میانگین 5/0±1/6 و 1/1±3/8 در مقایسه با سایر الگوهای مورد آزمایش کاهش معنی داری را دارا بود. این نتایج مشخص کرد الگوهای کشت 1:3 و 3:1، در بین ده الگوی کشت موردمطالعه، با کمترین تراکم آفت و نرخ آلودگی پتانسیل لازم جهت استفاده در برنامه های مدیریت تلفیقی این آفت در مزارع گلرنگ را دارا هستند.کلید واژگان: کشت مخلوط, گلرنگ, مگس گلرنگ, نخودSafflower fly, Acanthiophilus helianthi Rossi (Diptera: Tephritidae), is one of the important pests of safflower in the world. The intercropping pattern can be one of the suitable and safe methods to control the pest. Therefore, the influenceof different intercropping patterns of chickpea and safflower (sole cropping of safflower, replacement series consisted of 4:4, 2:2, 1:1, 3:1, 1:3, and additive series consisted of 20 and 40% chickpea in two situations: between and around of safflower rows) on the population density and infestation rate of this pest was studied in a randomized complete block design at the research field of Kurdistan University. Results showed that different intercropping patterns affected the population density of the pest significantly. The population density of the pest in all intercropping patterns of chickpea and safflower except 20% I pattern was lower than the sole cropping of safflower. 1:3 and 3:1 intercropping patterns resulted in the lowest average population density of the pest among other cropping patterns (18.33 ± 0.6 and 220 ± 3, respectively). Studying the infestation rate of the pest also showed thatthe mean density percentages of the infested capitula per plant were significantly different among the cropping patterns, and 1:3 and 3:1 intercropping patterns had the lowest mean densities of the infestation rate (6.1 ± 1.1 and 8.3 ± 0.5%, respectively). According to the results, 1:3 and 3:1 intercropping patterns showed a high potential for using in the integrated management of safflower fly among the other studied patterns.Keywords: Chickpea, intercropping, safflower, safflower fly
-
The legume crops such as chickpea and lentils are mainly cultivated in semi-arid tropical lands. Chickpea chlorotic dwarf virus (CpCDV) causes major losses to legumes throughout the world. Producing of specific antibody against this virus is crucial for surveys of disease in the fields and assessment of vial resistance in plant cultivars. Present article describes developing of specific antibody against the CpCDV virus by applying recombinant protein. In this study, coat protein of CpCDV was selected as a target for detection and preparation of polyclonal antibody. To achieve this aim CP gene encoding coat protein of CpCDV was initially PCR-amplified and inserted into bacterial expression vector. Expression of recombinant protein was performed in Bl21 strain of Escherichia coli. Purification was carried out under native conditions and the accuracy of recombinant protein production was confirmed by electrophoresis. The purified recombinant coat protein of CpCDV was used for immunization of rabbit. Purification of immunoglobulin molecules was performed by affinity chromatography using protein A column followed by conjugating of IgG to alkaline phosphatase enzyme. The capability of purified antibodies and conjugates for efficient detection of infected plants was assessed by double antibody sandwich enzyme-linked immunosorbent assay (DAS-ELISA), western blotting and dot immunosorbent assay (DIBA). These results proved that prepared IgG and conjugate are able to distinguish with high efficiency CpCDV infected plants. To the best of our knowledge, this is the first report for production of anti-CpCDV antibodies raised through recombinant protein technology.Keywords: antibody, chickpea, CpCDV, ELISA, recombinant protein
-
زردی از علائم شایع در مزارع نخود در دنیا و ایران می باشد. ویروس زردی بافت مرده باقلا (Faba bean necrotic yellows virus، FBNYV) از جنس Nanovirus، تیره Nanoviridae، از عوامل ویروسی همراه با عارضه زردی می باشد. در سال های 1395-1394 نمونه های نخود با علائم زردی از استان های لرستان و کرمانشاه جمع آوری و پس از استخراج دی ان ا، آلودگی به نانو ویروس با استفاده از جفت آغازگر اختصاصی در آنها ردیابی گردید. دی ان ا نمونه های آلوده از طریق روش دایره غلطان (RCA) تغلیظ و با انجام هضم آنزیمی محصول (RCA) توسط آنزیم برشی Aat II، قطعات مختلف ژنومی ویروس با اندازه حدود یک کیلو جفت باز جداسازی گردید. قطعه ژنومی با اسامیDNA-R، DNA-S، DNA-C، DNA-N، DNA-M، DNA-U1 DNA-U2 و DNA-U4 با استفاده از جفت آغازگرهای اختصاصیFBNYV، تکثیر و تعیین ترادف گردید. مقایسه ترادف قطعات 8 گانه در سه جدایه ایرانی FBNYV با ترادف های موجود در بانک ژن GenBank نشانگر شباهت زیاد جدایه های ایرانی با دو جدایه FBNYV-[AZ; 12] و FBNYV-[AZ; 13.5] از آذربایجان بود. درخت تبارزایی های رسم شده برای قطعات DNA-S، C، U1 نشانگر شباهت زیاد آنها با قطعات مشابه در جدایه آذربایجان FBNYV-[AZ;12] و در گروه مستقل (II) از سایر جدایه های دنیا قرار گرفتند. ترادف قطعات DNA-R،M،N،U2،U4 جدایه های ایرانی با جدایه دیگری از آذربایجان FBNYV-[AZ;13.5] بسیار شباهت داشته و در گروه مستقل (I) قرار گرفتند. تفاوت ژنتیکی بین دو جدایه آذربایجان در بین جدایه های ایرانی نیز مشاهده شد. نتایج بدست آمده فرضیه وقوع نوجوری بین جدایه های ایران و آذربایجان را حمایت می کند.کلید واژگان: زردی, نخود, ویروس زردی ب, افت مرده ی باقلاYellowing is one of the most prevalent symptoms in chickpea fields, worldwide and Iran. Faba bean necrotic yellows virus (FBNYV, genus Nanovirus, family Nanoviridae) is associated with the yellowing symptoms in the chickpea fields. During the survey of the Lorestan and Kermanshah provinces in May 2015-2016, chickpea plants showing yellowing symptoms were collected and total DNAs were extracted. The samples were checked for nanovirus infection by PCR, using nanovirus-specific degenerate primers. Total DNA preparations from the nanovirus-positive samples were used for RCA, using φ29 polymerase and restriction endonuclease Aat II digests yielding products of ~1kb corresponding to linearized nanovirus DNA components. FBNYV genomic components were amplified using RCA products and specific primers of eight different U1, M, N, C, S, R, U2, and U4 components. The amplified fragments were purified and sequenced. Nucleotide sequences of the eight different components of three Iranian isolates of FBNYV (Lor-28, Lor-1, and Ker-21) were compared with FBNYV sequences in GenBank. Sequence comparison indicated that Iranian isolates of FBNYV are most similar to Azerbaijan isolates of FBNYV: FBNYV-[AZ; 12], and FBNYV-[AZ; 13.5]. Phylogenetic analyses of nucleotide and deduced amino acid sequences of DNA-S, C, and U1 revealed that Iranian FBNYV isolates clustered with Azerbaijan isolate FBNYV-[AZ;12 ](group II), while DNA-R, DNA-M, DNA-N, DNA-U2, and DNA-U4 clustered with FBNYV-[AZ; 13.5], (group I). Considering the genomic differences between two Azerbaijan isolates, which can be expected among Iranian isolates. These results may provide evidence of the reassortment occurrence among Iranian and Azerbaijan FBNYV isolates.Keywords: Chickpea, Faba bean necrotic yellows virus, yellowing
-
گیاه نخود سومین لگوم مهم جهان بعد از لوبیا و نخود فرنگی است. تنش های زیستی و غیر زیستی متعددی باعث کاهش عملکرد این محصول می شوند که در میان آنها، بیماری برق زدگی نخود یکی از مهم ترین عوامل محدودکننده تولید نخود در بیشتر مناطق دنیا است. توسعه و کاربرد ارقام مقاوم موثرترین و اقتصادی ترین راهبرد مدیریت این بیماری است. به منظورگزینش ژنوتیپ های مقاوم نخود، واکنش 200 ژنوتیپ منتخب بانک ژن گیاهی طی دو فصل زراعی 1392-1391 و 1393-1392 در شرایط مزرعه در استان لرستان مورد بررسی قرار گرفت. ژنوتیپ ها پس از ظهور گیاهچه با پخش یکنواخت بقایای گیاهی نخود آلوده مایه زنی شدند. خسارت بیماری با مقیاس 9-1 و پس از مرگ شاهد حساس(بیوه نیج) ارزیابی گردید. بیشترین مقدار بیماری جهت طبقه بندی میزان مقاومت هر ژنوتیپ در نظر گرفته شد. همچنین واکنش ژنوتیپ های منتخب در شرایط اتاقک رشد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که فراوانی ژنوتیپ های خیلی مقاوم و مقاوم، پایین بود. براساس ارزیابی های مزرعه ای و اتاقک رشد تعداد 11 ژنوتیپ مقاومت نسبی نشان دادند که می توان از آنها به عنوان منابع مقاومت در برنامه های اصلاح نباتات نخود استفاده کرد.کلید واژگان: بانک ژن, برق زدگی, مقاومت, نخود, Didymella rabieiChickpea is the third most important food legume of the world after common bean and pea. Ascochyta blight, caused by the fungus Didymella rabiei is one of the most important limiting factors in chickpea production. The use of resistant cultivars is the most effective and economical strategy for management of Ascochyta blight. Two hundred chickpea genotypes were screened to identify resistant sources against D. rabiei in Lorestan province during 2013 and 2014 cropping seasons in field conditions. Plants were inoculated by applying uniformly scattered infected chickpea debris after seedling emergence. The disease severity was scored on a scale of one to nine. The highest recorded reaction was used to categorize resistance of the genotypes. Also the reaction of chickpea genotypes was evaluated under growth chamber conditions. The results showed that none of the genotypes was highly resistant and the frequency of resistant genotypes was low. On the basis of field and growth chamber evaluations, 11 genotypes were moderately resistant and can be employed as resistant sources in chickpea breeding programs to develope resistant cultivars to Ascochyta blight.Keywords: ascochyta blight, Chickpea, Didymella rabiei, Gene bank, Resistance
-
به منظور تعیین تاثیر غلظت های 5/1 (300 میلی لیتر در هکتار) و 2 در هزار (400 میلی لیتر در هکتار) حشره کش جدید لوفنرون (Flaglu® EC %5) در کنترل جمعیت کرم پیله خوار نخود، Heliothis viriplaca، که از مهم ترین آفات نخود در کشورمان می باشد، مطالعه ای در مقایسه با تیودیکارب (DF 80%) به نسبت 5 در هزار (یک کیلوگرم در هکتار)، B.T (شرکت رهااندیش کاوان) با غلظت 5/12در هزار (5/2 لیتر در هکتار)، ایندوکساکارب (آوانت®SC 15% ) به نسبت 25/1 در هزار (250میلی لیتر در هکتار) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، در دو استان کردستان (با 4 تکرار) و کرمانشاه (با 5 تکرار) در سال زراعی 1394 انجام شد. با انجام بازدیدهای مداوم و ملاحظه میزان آلودگی بین 2 تا 9/3 لارو در متر مربع اقدام به محلول پاشی تیمارها شد و تیمار شاهد نیز آب پاشی گردید. شمارش لاروهای زنده، یک روز قبل از سمپاشی و 3 و 7 روز بعد از سمپاشی در کرت های آزمایشی و شاهد انجام گرفت. نمونه برداری از 10 بوته چهار خط میانی هر کرت به طور تصادفی انجام، و تعداد لاروهای زنده روی این بوته ها شمارش شدند. نتایج نشان داد کمترین میزان پیله آلوده در ده بوته و کمترین لارو زنده در روز هفتم بعد از محلول پاشی در بین تیمارها، در هر دو استان برای غلظت 2 درهزار لوفنرون به ثبت رسید. برای غلظت دو در هزار لوفنرون در نوبت 7 روز کارایی به مقدار 32/3±2/96% و 25/5±75/94% به ترتیب در استان های کرمانشاه و کردستان در میان تیمارها به ثبت رسید.کلید واژگان: کرم پیله خوار, لوفنرون, محلول پاشی, نخودIn order to determine the efficacy of the new insecticide lufenuron (Flagu® EC 5%) with two concentrations of 1.5:1000 (300 ml/ha) and 2:1000 (400 ml/ha) on Heliothis viriplaca, in comparison with Thiodicarb DF 80% at 5:1000 (1 Kg/ha), B.T (Raha Andish Kavan) at 12.5:1000 (2/5L/ha), Indoxacarb (Avaunt® SC15%) at 1.25:1000 (250 ml/ha) a randomized complete block design experiment was conducted in Kordestan (with 4 replicates) and Kermanshah provinces (with 5 replicates) in the crop year 2015. By continuous visiting, when the amount of pests reached about 2-3.9 larvae/square meter, insecticides were sprayed on the treatment plots, and water was sprayed on the control treatment. Live larvae were counted, a day before spraying, 3 and 7 days after treatments in experimental plots and the control. Sampling was carried out by taking 10 plants from the middle line of each plot, and the live larvae on the samples were counted. The results show that the lowest number of infected pods in 10 plants and the lowest number of live larvae on the 7th day after spraying the plants in both the provinces were registered by lufenuron at the concentration of 2:1000. Efficacy of lufenuron (2:1000) at the 7th day after spraying was recorded to be 96.2±3.32% in Kermanshah and 94.75±5.25 % in Kordestan which were the highest among the treatments.Keywords: Pod Borer, lufenuron, spraying, Chickpea
-
سوختگی، ناشی از قارچ Mycosphaerella rabiei، مهم ترین بیماری نخود در ایران است. به منظور یافتن روشی برای کنترل بیولوژیک این بیماری، در آغاز اثر 36 جدایه از سه گونه Trichoderma harzianum، T. virens و T. atroviride روی یک جدایه پرآزار بیمارگر در فرآیند آزمون های فراانگلی، کشت متقابل و تولید مواد فرار پادزی، در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. آنگاه تاثیر جدایه های برتر این گونه ها روی شدت بیماری و رشد نخود در گلخانه آزمایش شد. نتایج نشان داد که تاثیر بازدارندگی از رشد پرگنه بیمارگر توسط بعضی جدایه های T. harzianum تا 42/52 درصد در شرایط آزمایشگاهی بیشتر از دیگرگونه ها است. جدایه های این قارچدر شرایط گلخانه نیز توانایی بیشتری در کاهش شدت بیماری داشتند. همچنین بعضی جدایه های T. harzianumو T. atroviride توانایی حفظ رشد رویشی بوته ها در حضور بیمارگر در حد شاهد سالم نشان دادند.توانایی جدایه های این گونه های Trichoderma در کنترل بیولوژیک بیماریدر شرایط گلخانهبرای نخستین بار گزارش می شود.کلید واژگان: سوختگی, نخود, Ascochyta, Mycosphaerella, TrichodermaBlight, caused by Mycosphaerella rabiei is the most important disease of chickpea in Iran. In order to find a method for the biological control of the disease, the inhibitory effect of 36 isolates of three species, Trichoderma harzianum, T. virens and T. atroviride, on a most virulent isolate of the pathogen, in hyperparasitism, dual culture, and production of volatile antibiotic compounds were investigated in vitro. Then the impact of the nine selected isolates of Trichoderma on the disease severity and growth of chickpea were tested in greenhouse. The results showed that the inhibitory ability of mycelium growth of the pathogen by isolates of T. harzianum, up to 52.42%, were greater than the others in plate assay. Also they had greater ability in reducing of disease severity in greenhouse condition. Some isolates of T. harzianum and T. atroviride had ability to promote the growth of chickpea in the presence of the pathogen with no significant difference as compared with the healthy control. It is the first report of the ability of these Trichoderma species in the biological control of this disease on chickpea.Keywords: Ascochyta, blight, chickpea, Mycosphaerella, Trichoderma
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.