جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "gladiolus" در نشریات گروه "گیاهپزشکی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «gladiolus» در نشریات گروه «کشاورزی»جستجوی gladiolus در مقالات مجلات علمی
-
یکی از مهم ترین آفات کورم گلایول، کنه پیاز (Astigmata: Acaridae) Rhizoglyphus echinopusمی باشد. ضد عفونی کورم ها و رهاسازی کنه شکارگر از روش های دارای پتانسیل بالقوه در کنترل این آفت محسوب می شوند. لذا با توجه به اهمیت این آفت در کاهش کمی و کیفی محصول و همچنین اثر قابل توجه روش های کنترل شیمیایی، فیزیکی، بیولوژیک و تلفیقی در کاهش خسارت آن، این مطالعه در قالب بلوک های کاملا تصادفی با 24 تیمار و سه تکرار به بررسی اثر ضد عفونی کورم ها و رهاسازی کنهRaumilben (Acari: Laelapidae) aculeifer Hypoaspis (Geolaelaps) بر کنترل کنه R. echinopusروی کورم گلایول در شرایط گلخانه ای پرداخته است. تیمارهای ضد عفونی شامل تیمارهای شماره 2،1 و 3- آبامکتین (4/0، 8/0 و 2/1 میلی لیتر بر لیتر)؛ 4، 5 و 6- اتیون (1، 5/1 و 2 میلی لیتر بر لیتر)؛ 7، 8 و 9- فنازاکوئین (5/0، 1 و 5/1 میلی لیتر بر لیتر) بودند که کورم ها پیش از کاشت در هر محلول سمی به مدت 25 دقیقه غوطه ور شدند. تیمارهای 10، 11 و 12 کورم ها به مدت 25، 50 و 75 دقیقه در آب گرم با حرارت 45 درجه سلسیوس ضدعفونی گردیدند. تیمارهای شماره 13-14 و 15 مربوط به رهاسازی کنه شکارگر aculeifer H. به تعداد 10، 20 30 کنه به ازای 100 کورم آلوده به کنه پیاز بودند. تیمارهای شماره 16، 17 و 18 شامل رهاسازی 100، 250 و 500 کنه شکارگر در متر مربع پانزده روز بعد از کاشت؛ تیمارهای 19، 20 و 21- شاهد غوطه ور نمودن کورم ها در آب معمولی30 درجه سلسیوس به مدت 25، 50 و 75 دقیقه؛ تیمار 22 شامل آب گرم 45 درجه سلسیوس به مدت 25 دقیقه و سپس رهاسازی 10 کنه برای 100 پیاز؛ تیمار 23 شامل آب گرم 45 درجه سلسیوس به مدت 25 دقیقه با رهاسازی 100 کنه شکارگر در متر مربع و تیمار 24 شامل آب گرم 45 درجه سلسیوس در 25 دقیقه سپس رهاسازی 10 کنه به ازای 100 پیاز بعلاوه رهاسازی 100 کنه شکارگر در متر مربع 15 روز بعد از کاشت بود. در هر تیمار 150 کورم در نظر گرفته شد و آلودگی کورم ها برآورد گردید. کرت ها حاوی خاک ضد عفونی شده، پلاستیک مجزا و در هر کرت 30 کورم گلایول کاشته شد. نتایج نشان داد که بیش ترین شدت آلودگی در تیمار های شاهد (شماره های 19، 20 و 21)، کم ترین شدت آلودگی در تیمار های 22، 23 و 24؛ بیش ترین تعداد تولید کورم در تیمار 24؛ بلندترین طول گل آذین در تیمار های 13 و 24؛ بلندترین میانگین ارتفاع شاخه گل در تیمارهای 24، 23 و 13؛ بیش ترین قطر ساقه در تیمارهای 23، 12 و 7؛ طولانی ترین طول عمر گل در تیمار های 14، 17 و 23؛ و بیش ترین درصد جوانه زنی در تیمار های 24، 23، 22، 14، 15، 13 و 10 مشاهده شد. تعداد غنچه تحت تاثیر تیمارهای مختلف فاقد اختلاف معنی دار بود. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه و همچنین خصوصیات گیاه گلایول استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک و استفاده همزمان از ضدعفونی کورم ها به همراه رهاسازی کنه شکارگر جهت کاهش آلودگی و کنترل کنه R. echinopus در قالب کنترل تلفیقی آفت توصیه می گردد.کلید واژگان: ضدعفونی, کنه پیاز, کنترل تلفیقی, گلایول, Hypoaspis (Geolaelap) aculeiferIntroductionBulb mites of genus Rhizoglyphus (Acari: Acaridae) have been identified as pest of many crops in storage, greenhouse, and field. The most important hosts are species of family Liliaceae (e.g. Allium spp.) Rhizoglyphus echinopus (Fumouze & Robin) (Astigmata: Acaridae) is one of the most important pest of gladiolus corms in Mahallat. The mites infest bulbs and corms by penetrating through the basal plate or outer skin layers. Bulb mites may establish in the inner layers, which makes control extremely difficult. Feeding wounds created by bulb mites provide entry sites for soil-borne fungal pathogens such as pythium, rhizoctonia and fusarium. Despite their economic importance and broad distribution, the control of R. echinopus remains in a state of confusion and needs a thorough evaluation. In addition, the field biology and ecology of this mite is not well studied, and methods for sampling, monitoring and assessment are limited. Management of bulb mites is complicated because of their short generation time, high reproductive potential, broad food niche, interactions with other pests and pathogens, and unique adaptations for dispersal. Historically, these pests have been controlled by synthetic acaricides and insecticides, which are now limited due to their resistance. Alternative control strategies, including cultural and biological control, have shown limited success, but need to be further developed and implemented.Materials and MethodsWe evaluated the capacity of the soil-dwelling predatory mite, Hypoaspis (Geolaelaps) aculeifer (Canestrini) (Mesostigmata: Laelapidae), as well as disinfestations of corms to control attacking bulbs mite. The experiment was performed in 24 treatments and 3 replicates in randomized complete block design. Each plot was separated with plastic and its soil was sterilized by solarization. In addition, 30 gladiolus corms were cultivated in each plot. Disinfestations treatments (corms were soaked in poison solution for 25 minute) include: 1, 2 & 3- abamectin (0.4, 0.8, 1.2 ml/lit); 4, 5 & 6- ethion (1, 1.5, 2 ml/lit); 7, 8 & 9- fenazaquin (0.5, 1, 1.5 ml/lit); 10, 11 & 12- hot water (45°C for 25, 50 and 75 min); 13, 14 & 15- release of predator mite H. (Gaeolaelaps) aculeifer 10, 20 and 30 predator for every 100 Gladiolus bulb (previously infested with bulb mites); 16, 17 & 18- release of 100, 250 and 500 predator mites in square meter 15 days after planting; 19, 20 & 21- tap water as control treatments (30°C for 25, 50 and 75 min); 22- hot water (45°C for 25 min) and release 10 predator for every 100 gladiolus bulb; 23- hot water (45°C for 25 min) and release of 100 predator mites per square meter; 24- hot water (45°C for 25 min) and release 10 predator for every 100 gladiolus bulb and release of 100 predator mites per square meter 15 day after planting.Result and DiscussionSignificant differences were found among treatments and with control (α= 0.5). In all cases, the population of predatory mites increased as long as bulb mite densities were not too low. Experiments in the greenhouse showed that in the absence of predatory mite, populations of the bulb mite, R. echinopus, on gladiolus corms increased, whereas population growth of bulb mite was slowed down as the predatory mite were released. The highest infestation severity was observed in treatments 19, 20 and 21 (control), while the lowest percentage of corms infestation were recorded in treatments 24, 23 and 22. The highest frequency of corms was produced in treatment 24, also the highest inflorescence length was found in treatments 13 and 24. The height length mean of gladiolus stem was observed in treatments 24, 23 and 13, respectively. The flowers in treatments 7, 14, 17 and 23 lived the greatest. The fastest germination rate was recorded in corms in treatments 24, 23, 22, 14, 15, 13 and 10, respectively. But the number of buds was statistically located in the same group and their differences were not significant. Based on the results and with respect to the gladiolus features, biological and integrated pest control methods could be recommended for reducing R. echinopus infestation.Keywords: Bulb mite, Disinfestation, Integrated pest management, Gladiolus, H. aculeifer, R. echinopus
-
یکی از عوامل محدود کننده توسعه کشت گلایول در منطقه جیرفت بیماری پژمردگی است که بصورت زردی برگ ها، ضعف بوته ها، ناقص ماندن گلها، پژمردگی برگها، پوسیدگی ریشه ها و پیاز و نهایتا مرگ بوته مشاهده می گردد. به منظور شناسایی عامل بیماری، قطعاتی از ریشه و پیاز پس از ضدعفونی، روی محیط سیب زمینی دکستروز آگار کشت گردید. از نمونه های آلوده ، قارچی با میسلییوم های هوایی سفید رنگ و کمی متراکم، میکروکنیدیوم های منفرد، عموما تک سلولی، گاهی دو سلولی، تخم مرغی تا بیضوی شکل به ابعاد 10-8× 5-75/3 میکرومتر روی فیالیدهای کوتاه و منفرد جداسازی گردید. ماکروکنیدیوم های سه تا چهار سلولی و در ابعاد 35-18 × 5-3 میکرومتر، روی اسپورودوخیوم ها در سطح پرگنه ظاهر شدند. کلامیدسپورهای کروی تا بیضوی، اغلب بصورت منفرد و گاهی زنجیری روی میسلیوم ها تشکیل شدند. اثبات بیماریزایی با غوطه ورسازی پبازها در سوسپانسیون اسپور قارچ و کاشت در گلدان انجام گرفت. نشانه های بیماری بصورت زردی برگها، ضعف بوته و خشکیدگی برگها مشاهده و قارچ عامل بیماری مجددا جداسازی گردید. براساس صفات مورفولوژیکی فوق و آزمون بیماریزایی عامل بیماری پژمردگی گلایول در جیرفت قارچ Fusarium oxysporum f.sp. gladioli شناسایی گردید. این قارچ برای اولین بار از روی سه رقم گلایول شامل ارقام سفید، صورتی و قرمز از جیرفت واقع در جنوب استان کرمان جداسازی و گزارش می گردد.کلید واژگان: پوسیدگی ریشه, زردی, فوزاریومIntroductionGladiolus belongs to the family Iridiaceae. It is commercially cultivated in all parts of the world. This plant is mainly affected by wilt disease caused by Fusarium oxysporum Schlecht Fr f .sp. gladioli (Massey) Snyd. and Hans. It results in death of plant and rotting of corms. Fusarium disease of gladiolus is commonly known as yellows, wilt or corm rot. The wilt disease of gladiolus is known to occur in almost all gladiolus growing areas. Wilt disease is one of limiting factors of cultivation and development of gladiolus in Jiroft, Kerman, Iran. Different fungi such as Fusarium oxysporum f.sp. gladioli, F. moniliforme, F. sporotrichiella, F. hetrosporium and Penicillium gladioli, P. rubrum have been reported as causal agents of gladiolus wilt, root and corm rot disease in many countries. The disease symptoms, including yellowing of leaves, weakness of plant, flower imperfect, root and corm rot, browning of infected root and corm, wilting and finally death of infected plants which observed in infected samples. No research has been carried out in Jiroft, therefore, this research aims to study and identify the causal agent of wilt disease on gladiolus.Materials And MethodsDuring survey, characteristic symptoms of wilt disease were recorded and also samples were collected for isolation of pathogens that infect on Gladiolus. The infected corms showing typical symptoms of wilt disease were used for the isolation of pathogen. The standard tissue isolation procedure was followed to isolate the pathogen. To identify the causal agent of gladiolus wilt, infected tissues from symptomatic plants were first surface disinfestations, dehydrated and cultured on Potato Dextrose Agar Medium and incubated at 25± 2oc. Isolated fungi identified using morphological and microscopic characters. To pathogenicity test, corms were inoculated using the dip method in conidial suspension and then planted in pots containing sterilized soil. Inoculated plants were checked for disease symptoms. Distilled water used for inoculation of plants as a control. Observations were made regularly for the appearance and development of symptoms. After symptom development, re-isolation was done from the artificially infected corms.Results And DiscussionThe disease symptoms, including yellowing of leaves, weakness of plant, flower imperfect, root and corm rot, browning of infected root and corm, wilting and finally death of infected plants observed in infected samples. The type of disease symptoms was similar to others which have been reported before. A fungus with white aerial mycelium and little dense colony recovered from infected cultured samples. The produced micro conidia were single, sometimes two cells, oval to ellipsoid in shape, in diameter 3.75-5 * 8-10 micrometer which formed on single and short phialides. Macroconodia were mostly 3-4 celled, in diameter 3-5 * 18-35 micrometer and formed on spordochia. Chlamidospores were spherical to round shape, mostly single, sometimes in the short chain and formed intercalary and terminal. 10 to 14 days after inoculation the symptoms of the disease were seen as yellowing, plant weakness, and wilt. Based on morphological and pathogenicity test, the isolated fungus identified as Fusarium oxysporum f. sp. gladioli and confirmed by the Iranian Research Institute of Plant Protection. Infantino and Rumine (1993) reported that the F. oxysporum f .sp. gladioli infected other members of the Iridiaceae family. Other Fusarium species associated with the corms of gladiolus are Fusarium solani (Mart) Sacc., Fusarium subglutinans (Woolenweb and Reinking) Fusarium heterosporum. Nees ex Fr and Fusarium sporotichoides Sherb. ( Georgieva and Peikova, 1976). This is the first report of Fusarium wilt of Gladiolus on three different cultivar (White, pink and red) in Jiroft, located in the south part of Kerman, Iran. Few resistant cultivars are available in the world. It found that Australian fair and Monsoer were tolerant to F. oxysporum. f .sp. gladioli.Conclusionbased on this research project, the causal agents of gladiolus wilt disease in Jiroft is Fusarium oxysporum f. sp. gladioli. Disease incidence was different on three gladiolus cultivars which cultivated in this area. Field observation showed, the white cultivar was more tolerant in comparing to red and pink gladiolus cultivars. In gladiolus wilt disease control managements, more emphasis should be focused on disease resistance. The more resistant cultivars should be tested for resistance to several Fos isolates.Keywords: Jiroft, Fusarium, Gladiolus, Wilt
-
: ویروس موزاییک زرد لوبیا (Bean yellow mosaic virus, BYMV)، از جنس Potyvirus و خانواده Potyviridae، باعث بیماری گونه های مختلف گلایل (Gladiolus spp.) در دنیا می گردد. در این تحقیق امکان تولید پداژه های عاری از ویروس با استفاده از روش های گرمادرمانی، کشت مریستم انتهایی و کشت مریستم انتهایی به صورت توام با گرمادرمانی مورد بررسی قرار گرفت. راندمان این روش ها در حذف BYMV از گیاهان حاصل از گرمادرمانی، کشت مریستم و کشت مریستم توام با گرمادرمانی با استفاده از آزمون های DAS-ELISA، IC-RT-PCR به ترتیب 38/15%، 04/78% و 66/86% برآورد گردید. گیاهچه های عاری از ویروس پس از ریشه دار شدن به محیط تشکیل پداژه انتقال داده شدند. براساس نتایج مشخص گردید که گرمادرمانی اثر فزاینده ای در میزان بقاء ریزنمونه ها در طول مراحل کشت مریستم (به جز مرحله باززایی) و سازگاری گیاهچه های حاصل دارد. تحلیل آماری داده ها نشان داد که گرمادرمانی تاثیر معنی داری در ویروس زدایی BYMV از پداژه های آلوده به این ویروس دارد. بنابراین کشت مریستم به صورت توام با گرمادرمانی به عنوان روشی موثر و کارآمد در تولید پداژه های گلایل عاری از این ویروس می باشد.کلید واژگان: BYMV, گلایل, کشت مریستم, گرمادرمانی, غده عاری از ویروسBean yellow mosaic virus (BYMV, Potyvirus, Potyviridae) causes serious disease in Gladiolus spp. In this work, the possibility of obtaining BYMV free plant material from virus infected gladiolus corms was studied. Thermotherapy, meristem-tip culture and combination of both techniques on infected corms/meristem-tip explants (0.5–1 mm in length) resulted in BYMV elimination up to 15.38, 78.04 and 86.66%, respectively, as determined by double antibody sandwich-enzyme-linked immunosorbent assay (DAS-ELISA) and reverse transcription-polymerase chain reaction (IC-RT-PCR). Individual virus-free shoots readily rooted in vitro and were transferred to corm formation medium. The results showed that thermotherapy promotes the survival rate of explants during meristem-tip culture steps (except regeneration step) and also plantlet acclimatization. Statistical analysis showed that the BYMV elimination in gladiolus corms was significantly (P ≤ 0.01) affected by thermotherapy treatment of infected corms. Thermotherapy combined with meristem culture can greatly improve BYMV elimination efficiency from infected gladiolus corms, resulting in the production of BYMV free gladiolus plants.Keywords: BYMV, Gladiolus, Meristem, tip culture, Thermotherapy, Virus free corm
-
در سال های 1388-1387، تعداد 154 پداژه از مراکز توزیع پداژه های گلایل در کرج جمع آوری و پس از کشت، بررسی بافت برگ بوته ها با آزمونDAS-ELISA حاکی از آلودگی 02/74 درصد بوته ها به ویروس موزاییک زرد لوبیا (Bean yellow mosaic virus، BYMV) بود. پس از خالص سازی بیولوژیکی و تکثیر جدایه ای به نام BYMV-GPK، دامنه میزبانی آن تعیین شد. وزن مولکولی پروتئین پوششی جدایه با استفاده از روش SDS- PAGE، 34 کیلودالتون محاسبه گردید و از طریق آزمون وسترن بلات تایید شد. بررسی حساسیت آزمون های سرولوژیکی ایمنی سنجی اثر بافت (TPIA) وDAS-ELISA در ردیابی BYMV در بافت های برگ و پداژه ها نشان داد هر دو روش ویروس را به آسانی در بافت برگ بوته های گلایل آلوده ردیابی کردند اما هیچ یک از این دو روش قادر به ردیابی ویروس در بافت پداژه های آلوده نبود. دو بخش انتهای 3 و ناحیه HC-Pro ژنوم این جدایه، به ترتیب به اندازه 600 و 1100 جفت باز، با روش RT-PCR تکثیر گردید. در تحلیل فیلوژنتیکی براساس ترادف نوکلئوتیدی و ترجمه اسید آمینه ای این نواحی، جدایه های مختلف ویروس تفکیک شد و جدایه GPK در کنار جدایه های گلایل یا شبدر قرار گرفت.
کلید واژگان: فیلوژنی, گلایل, وسترن بلات, BYMV, DAS, ELISA, TPIADuring 2008-2009، a total of 154 gladiolus (Gladiolus grandiflorus) corms were collected from the distribution centers in Karaj (Iran). After cultivation، fresh leaf samples of all germinated corms were tested by DAS-ELISA، which revealed the infection of 74. 02% of plants with Bean yellow mosaic virus (BYMV). Following biological purification of an isolate، designated as BYMV-GPK، its host range was determined. The molecular mass of BYMV-GPK coat protein was estimated as 34 KDa by SDS-PAGE، which was confirmed by western blot analysis. DAS-ELISA and tissue print immunoassay (TPIA) techniques showed similar sensitivity in detection of BYMV in leaf tissue of infected gladiolus plants، but none of them was able to detect BYMV in corm tissue of the same infected plants. Two fragments of GPK genome، corresponding to HC-Pro and 3´ end regions with 600 and 1100 bp in length، respectively، were amplified by RT-PCR. Phylogenetic analysis based on the nucleotide and deduced amino acid sequence of HC-Pro and genomic 3´ end region showed that BYMV isolates clustered into separate groups according to their host origin and GPK isolate was closely related to a trifolium and other gladiolus isolates.Keywords: BYMV, Gladiolus, phylogeny, TPIA, Western blot
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.