جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "هورمون های تیروئیدی" در نشریات گروه "علوم دام"
تکرار جستجوی کلیدواژه «هورمون های تیروئیدی» در نشریات گروه «کشاورزی»-
این مطالعه به منظور بررسی اثر مکمل جیره ای سلنیوم و لووتیروکسین بر عملکرد، خصوصیات لاشه و غلظت هورمون های تیروییدی در جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی کنجاله کلزا با استفاده از 540 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار و 15 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره بر اساس کنجاله سویا و ذرت، 2- جیره حاوی 10 درصد کنجاله کلزا، 3- جیره حاوی 20 درصد کنجاله کلزا، 4- جیره حاوی 10 درصد کنجاله کلزا + 30/0 میلی گرم سلنیوم در کیلوگرم جیره ، 5- جیره حاوی 20 درصد کنجاله کلزا + 30/0 میلی گرم سلنیوم در کیلوگرم جیره، 6- جیره حاوی 10 درصد کنجاله کلزا + 80 میکروگرم لووتیروکسین در کیلوگرم جیره ، 7- جیره حاوی 20 درصد کنجاله کلزا + 80 میکروگرم لووتیروکسین در کیلوگرم جیره ، 8- جیره حاوی 10 درصد کنجاله کلزا + 30/0 میلی گرم سلنیوم و 80 میکروگرم لووتیروکسین در کیلوگرم جیره، و 9- جیره حاوی 20 درصد کنجاله کلزا + 30/0 میلی گرم سلنیوم و 80 میکروگرم لووتیروکسین در کیلوگرم جیره بودند. استفاده از سطح 20 درصد کنجاله کلزا سبب ایجاد اختلاف معنی داری در وزن نسبی غده تیرویید در مقایسه با تیمار بدون کنجاله کلزا شد. استفاده از مکمل سلنیوم و لووتیروکسین سبب کاهش وزن غده تیرویید شد. تیمارهای مکمل شده با سلنیوم سبب افزایش و تیمارهای مکمل شده با لووتیروکسین سبب کاهش سطح هورمون T3 شدند. همچنین سطح هورمون TSH در تیمارهای دریافت کننده کنجاله کلزا کم تر از تیمارهای بدون کنجاله کلزا بود. جوجه های دریافت کننده کنجاله کلزا به همراه سلنیوم و لووتیروکسین، بالاترین سطح آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز را داشتند. بر اساس نتایج این آزمایش، مکمل کردن کنجاله کلزا با 3/0 میلی گرم سلنیوم در کیلوگرم جیره و 80 میکروگرم لووتیروکسین در کیلوگرم جیره سبب کاهش وزن غده تیرویید و افزایش سطح آنزیم های آنتی اکسیدانی شد که نشان دهنده آثار مثبت این ترکیبات در جیره بر پایه کنجاله کلزا روی عملکرد غده تیرویید است.کلید واژگان: آنزیم های آنتی اکسیدانی, جوجه گوشتی, سلنیم, کنجاله کلزا, هورمون های تیروئیدیIntroductionSoybean meal (SBM) is the main protein source in diets for poultry due to its high protein and excellent amino acid quality and profile, in addition to its high availability of amino acids. However, in some countries, other protein sources are available at lower prices and can be included in least-cost formulations instead of SBM. Rapeseed meal (RM) is the second most important oil-producing crop after soybean. Recently, there has been increasing interest in rapeseed production in countries around the world including Iran. Although RM has a good amino acid profile, its crude protein content (36% to 39%) is lower than that of SBM (44% to 48%). Despite higher levels of methionine and cysteine in RM, its lysine content is lower than SBM. The use of RM has been limited by its low available protein and energy contents relative to SBM. The main factor affecting the levels of available crude protein and energy content is the fibrous hull of RM. RM also contains non-starch polysaccharides and glucosinolates. Excessive levels of RM and thus high dietary glucosinolate content could lead to abnormalities in thyroid function activities and consequently a retardation in growth performance. Therefore, the objectives of the current study were to determine the effects of dietary selenium (Se) and levothyroxine (LT) supplementation on performance, carcass characteristics, and thyroid hormone concentration in broiler chickens fed diets containing RM.Materials and methodsThis experiment was performed to evaluate the effect of dietary Se and LT supplementation on performance, carcass characteristics, weight of internal organs, and thyroid hormone concentration in broiler chickens of commercial strain Ross 308. The experimental treatments were: 1) diet based on SBM and corn grain (positive control), 2) diet with 10% RM (negative control 1, NG1), 3) diet with 20% RM (negative control 2, NG2), 4) NG1+ 0.3 mg Se/kg diet, 5) NG2+ 0.3 mg Se/kg diet, 6) NG1+ 80 µg LT/kg diet, 7) NG2+ 80 µg LT/kg diet, 8) NG1+ 0.3 mg Se and 80 µg LT/kg diet, and 9) NG2+ 0.3 mg Se and 80 µg LT/kg diet. Nine dietary treatments with four replications and 15 chickens in each replication were allocated to the experimental pens in a completely randomized design. During the experimental period (1 to 42 days), average feed intake, body weight gain, and feed conversion ratio were measured. At day 38, two birds from each pen were selected and blood was taken from their axillary vein for measuring thyroid hormones. At the end of the experiment (day 42), two birds from each replicate were selected, weighed, and slaughtered for carcass and internal organs weight determination.Results and discussionThe results showed that there were no significant differences between the treatments receiving RM and the positive control treatment in terms of growth performance. The percentage of abdominal fat and the relative weight of the internal organs, except the gizzard, were not significant between the dietary treatments. The treatment of 10% RM supplemented with Se and LT had the highest relative weight of the thymus. The treatment with 20% RM had the highest and the treatment with 10% RM + LT and 10% RM + LT and SE had the lowest relative weight of bursa Fabricius. The relative weight of the spleen was not affected by the experimental treatments. The treatment containing 20% RM showed the lowest carcass weight and the positive control treatment had the highest percentage of breast muscle. The use of RM at 20% caused a significant increase in thyroid weight compared to the positive control group (group without RM). The thyroid weight was reduced by SE and LT supplementation to diets containing RM. Rapeseed meal had no significant effect on T4 hormone levels, but treatments supplemented with SE increased and treatments supplemented with LT decreased T3 hormone levels. Also, the level of TSH hormone in the treatments receiving RM was lower than that in the treatments without RM. Chickens receiving RM with SE and LT had the highest levels of antioxidant enzymes of glutathione peroxidase and superoxide dismutase.ConclusionsAccording to the results of the present experiment, supplementing RM with SE and LT decreased the weight of the thyroid gland and increased the level of antioxidant enzymes, which suggests the positive effects of the use of these compounds in the diet based on RM on the function of the thyroid gland.Keywords: Antioxidant enzymes, Broiler, selenium, Rapeseed meal, Thyroid Hormones
-
سابقه و هدف :
ید عنصری ضروری برای ساخت هورمونهای تیروییدی است که سوخت وساز بدن را کنترل می کنند. کمبود تحت بالینی عنصر ید که به فقر آن در خاک مربوط می شود در دام های اکثر نقاط کشور به ویژه دامهای استفاده کننده از مرتع، محتمل بوده و حدود 10 سال قبل نیز در گوسفندان برخی مناطق استان مرکزی با ید معدنی پلاسمای کمتر از 5 میکروگرم در دسی لیتر گزارش شده است. هدف این تحقیق، بررسی مجدد وضعیت ید در گوسفندان منطقه شازند و ارزیابی اثرات استفاده از یک مکمل روغنی یددار بر غلظت هورمونهای تیروییدی، مقدار ید غیرآلی سرم خون، شیر و عملکرد میش ها و بره های آنها بود.
مواد و روش هاتعداد هفت گله گوسفند داشتی در استان مرکزی و منطقه ای که قبلا کمبود ید در گوسفندان آن ها گزارش شده بود به شکل تصادفی انتخاب و ید غیرآلی سرم خون میش ها اندازه گیری شد. برای ارزیابی اثرات مکمل ید، از میان گله ها، گله ای با پایین ترین مقدار ید معدنی سرم که قابلیت اجرای آزمایش را نیز داشت، انتخاب گردید و 80 راس میش توده نژاد فراهانی با میانگین وزن 8/7±53/48 قبل از قوچ اندازی به دو گروه 40 راسی به عنوان گروه های شاهد و آزمایشی تقسیم شدند. در گروه آزمایشی از مکمل تزریقی ید با نام تجاری دپودین، سه هفته قبل از قوچ اندازی و 9 هفته بعد از آن به مقدار 5/1 میلی لیتر به شکل عضلانی استفاده شد. غلظت هورمون های تیروییدی شامل تری یدو تیرونین و تیروکسین در روز 60 و 120 از شروع آزمایش، ید غیر آلی سرم خون هر ماه تا روز 180، ید غیر آلی شیر میشها بعد از زایش و فراسنجه های تولیدی و تولید مثلی در دو گروه اندازه گیری و مقایسه شد.
یافته هاوضعیت ید گله های بررسی شده حاکی از ادامه وضعیت کمبود ید در منطقه مورد مطالعه و عدم رفع این مشکل بود. کمترین و بیشترین مقدار ید معدنی سرم گله ها به ترتیب 22/0±0/2 و08/2±38/4 میکروگرم در دسی لیتر بود. استفاده از مکمل ید در گله آزمایشی باعث افزایش معنی دار غلظت هورمون های تیروییدی گردید (05/0>P). همچنین ید غیرآلی سرم و شیر میش ها به ترتیب از 39/2 و 22/1 میکروگرم در دسی لیتر در گروه شاهد به 2/11 و 44/21 میکروگرم در دسی لیتر در گروه آزمایشی، افزایش یافت (01/0>P). میانگین وزن تولد بره ها در گروه آزمایشی و شاهد به ترتیب62/0±33/4 و77/0±91/3 کیلوگرم بود که اختلاف معنی داری داشت (05/0>P). همچنین میانگین وزن شیرگیری بره های گروه آزمایشی در مقایسه با شاهد (به ترتیب16/1±08/17 و 83/1± 6/16کیلوگرم) و میزان زنده مانی بره ها تا 120 روزگی افزایش یافت درحالیکه نرخ زایش و تعداد بره در هر زایش تحت تاثیر مکمل ید قرار نگرفت.
نتیجه گیرینتایج حاکی از ادامه کمبود ید در منطقه مطالعه شده بر اساس غلظت پایین ید معدنی سرم خون و اثربخشی مکمل ید در کاهش عوارض آن در گوسفندان و بهبود عملکرد تولیدی و تولید مثلی آن ها می باشد.
کلید واژگان: فراسنجه های تولید مثلی, کمبود ید, گوسفند داشتی, هورمون های تیروئیدی, ید غیر آلی سرمBackground and objectivesIodine is an essential element for the production of thyroid hormones that control the body's metabolism. Subclinical iodine deficiency, which is related to the deficiency of this element in the soil, is likely in most livestock in different parts of the country, especially grazing livestock, and was reported in sheep with plasma inorganic iodine less than 5 Micrograms per deciliter in some areas of Markazi province about 10 years ago. The objective of this study was to re-evaluate the iodine status of sheep in Shazand areas and evaluate the effects of using an injectable iodinated oil supplement on thyroid hormone concentrations, blood serum and milk inorganic iodine content, and the production performance of ewes and their lambs.
Material and methodsSeven sheep breeding farms in this region randomly selected and ewe’s serum inorganic iodine analyzed. To evaluate the effects of iodine supplementation, the herd with the lowest amount of serum inorganic iodine in which the experiment could be performed was considered as the experimental herd. In this herd,80 Farahani ewes with an average weight of 48.53±7.8 was divided into two groups of 40 as control and experimental groups. The experimental group, were supplemented with 1.5 ml iodised oil (Depodine®) intramusculary three weeks before mating and nine weeks later. Concentrations of thyroid hormones including triiodothyronine and thyroxine on days 60 and 120 from start of the test, inorganic iodine in blood serum every month until day 180,inorganic milk iodine after lambing and production and reproductive parameters were measured and compared in the two groups.
ResultsThe iodine status of the studied herds indicated that iodine deficiency continued in the study area, and this problem was not resolved. The lowest and highest serum mineral iodine levels of the studied herds were 2.0±0.22 and 4.38±2.08 μg/dl, respectively. Thyroid hormone concentrations were significantly (P< 0.05) elevated in the iodine-supplemented ewes after treatment. Serum inorganic iodine and milk inorganic iodine of ewes also increased from 2.39 and 1.22 μg/dl in the control group to 11.2 and 21.44 μg/dl in the experimental group, respectively (P<0.01). The mean birth weight of lambs in the experimental and control groups was 4.33±0.62 and 3.91±0.77 kg, respectively, which had a significant difference (P<0.05). Also, the mean weaning weight of lambs in the experimental group increased compared to the control group (17.08±1.16 and 16.6±1.83 kg, respectively) and lamb survival rate up to day 120 increased significantly (P<0.05) while lambing rate and litter size of ewes didn’t affect.
ConclusionThe results indicate that sheep continue to be impacted by the effects of iodine deficiency in the study area based on low serum mineral iodine concentration, and the effectiveness of the iodine supplement in preventing the effects of iodine deficiency in sheep and improving their production and reproduction performance.
Keywords: Iodine deficiency, reproductive parameters, serum inorganic iodine, Sheep, thyroid hormones -
اثر سیاه دانه و زیره سیاه بر رشد، افزایش وزن و فراسنجه های خونی بره های پرواری در شرایط چرای در مرتع
در این مطالعه، تاثیر تغذیه سیاه دانه و زیره سیاه بر رشد، متابولیت های خونی، هورمون های تیروییدی و فعالیت آنزیم های کبدی بره ها در شرایط چرای در مرتع بررسی شد. تعداد 24 راس بره نر سنجابی با سن چهار تا پنج ماه (وزن زنده 9/0±30 کیلوگرم) به مدت 70 روز در چهار گروه شش راسی در قالب طرح کاملا تصادفی به تیمارهای آزمایشی اختصاص داده شدند. تیمارها شامل گروه 1: شاهد (علوفه مرتعی)، گروه 2: علوفه مرتعی به علاوه 3/0گرم زیره سیاه به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، گروه 3: علوفه مرتعی به علاوه 3/0 گرم سیاه دانه به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و گروه 4: علوفه مرتعی به علاوه 15/0 گرم زیره سیاه + 15/0 گرم سیاه دانه به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بودند. نمونه های خون بره ها در روزهای اول، 35 و 70 دوره آزمایش جمع آوری شدند. بره ها هر دو هفته یک بار وزن کشی شدند. تغذیه سیاه دانه و زیره سیاه بر افزایش وزن و رشد بره ها تاثیر معنی داری نداشت، اما موجب افزایش غلظت پروتیین کل خون در تیمارها نسبت به گروه شاهد شد. میزان اوره خون بره های دریافت کننده هر دو مکمل نسبت به گروه شاهد کاهش یافت. غلظت تیروکسین در بره های تغذیه شده با جیره حاوی زیره سیاه بیشتر از سایر گروه ها بود (05/0>P). فعالیت آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز در گروه های دریافت کننده مکمل های گیاهی کمتر از گروه شاهد بود (05/0P<). در مجموع، نتایج این آزمایش نشان داد تغذیه سیاه دانه و زیره سیاه به عنوان مکمل گیاهی در مقادیر ذکر شده منجر به بهبود برخی فراسنجه های خونی شد، اما بر عملکرد رشد تاثیر معنی داری نداشت.
کلید واژگان: آنتی اکسیدان, آنزیم های کبدی, گیاه دارویی, متابولیت های خون, هورمون های تیروئیدیIn this study, the effect of black cumin and the black seed was evaluated on the growth, blood metabolites, thyroid hormones, and liver enzymes activity of lambs under pasture grazing conditions. Twenty-four Sanjabi male lambs in their four to five months of age (live weight of 30 ±0.9 kg) were used in four treatments and six replicates in a completely randomized design for 70 days. Treatments included group 1: Control (rangeland forage), group 2: Rangeland forage plus 0.3 g of black seed per kg body weight (BW), group 3: Rangeland forage plus 0.3 g of black cumin per kg BW, and group 4: Rangeland grass plus 0.15 g of black seed + 0.15 g of black cumin per kg BW. The lambs were weighed every two weeks. Blood samples were collected from the jugular vein on days one, 35, and 70 of the experiment. Adding black seed and cumin had no significant effect on growth performance, but significantly increased total blood protein in treated groups (P<0.05). The blood urea level of lambs in treated lambs was lower than in the control group. Thyroxine concentration in lambs fed on black seed was higher than that of other groups (P<0.05). The activity of aspartate aminotransferase and alanine aminotransferase was lower in the herbal supplemented groups than in the control group (P<0.05). Overall, the results of this experiment showed that incorporation of these amounts of black seed and black cumin to the diet as herbal supplements improved some blood parameters, but had no significant effect on growth performance.
Keywords: Antioxidant, Liver Enzymes, Medicinal plant, Blood metabolites, Thyroid Hormones -
به منظور مقایسه تاثیر تزریق سطوح مختلف سلنیوم و ویتامین E در اواخر آبستنی بر متابولیسم هورمون های تیروییدی، فراسنجه های بیوشیمیایی خون گاوهای هلشتاین و عملکرد گوساله ها آنها پس از تولد 28 راس گاو آبستن نژاد هلشتاین در 8 هفته قبل از زایمان انتخاب و به طور تصادفی در 4 تیمار و 7 تکرار قرارداده شدند. سپس چهار و دو هفته قبل از زمان مورد انتظار برای زایمان، به گاوها سلنیوم و ویتامین E تزریق شد. تیمارها شامل شاهد، تزریق 15، 30 و 45 میلی لیتر مکمل سلنیوم و ویتامینE بودند. هر میلی لیتر مکمل حاوی 5/0 میلی گرم سلنیوم به صورت نمک سلنیت سدیم و 50 واحد بین المللی ویتاامین E به صورت دی ال آلفا توکوفریل استات بود. گاوها از نظر سن، وزن و زمان زایمان متعادل بودند. نتایج نشان داد، تزریق سلنیوم و ویتامین E به گاو های آبستن، بر عملکرد وزنی گوساله های متولد شده ی آنها تاثیر گذار می باشد به طوری که افزایش وزن روزانه و وزن گوساله ها در روز های 30)0456/0 (P=و 45)0306/0 (P=روزگی در گروه های دریافت کننده ی سلنیوم و ویتامین E نسبت به گروه شاهد افزایش یافت. دریافت سلنیوم و ویتامین E باعث مقاومت گاو های آبستن در برابر کاهش گلوگز و تریگلیسیرید خون در زمان بعد از زایش می شود. یک هفته بعد زایمان غلظت گلوگز (0480/0 (P= و تریگلیسیرید (0241/0 (P= خون در گاوهای تزریق شده نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. همچنین یک هفته قبل و بعد از زایمان، با افزایش دز تزریق سلنیوم و ویتامین E، میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و غلظت هورمون های تترایدوتیرونین و تری یدوتیرونین نیز افزایش یافت)05/0(P<. به طور کلی با توجه به نتایج حاضر، تزریق سلنیوم و ویتامین E به میزان حداقل 30 میلی لیتر در اواخر آبستنی گاو های هلشتاین قابل توصیه می باشد.کلید واژگان: سلنیوم و ویتامین E, فراسنجه های خون, گاوهای آبستن, هورمون های تیروئیدیTo compare the effects of injection different levels of selenium and vitamin E in late pregnancy on thyroid hormone metabolism and biochemical parameters of Holstein cows and their calf performance, 28 pregnant Holstein cows were selected in 8 weeks before calving and randomly assigned to 4 treatments and 7 replications. Cows were then injected with selenium and vitamin E four and two weeks before the expected time for calving. Treatments included: injection of 0 (contro), 15, 30 and 45 ml of selenium and vitamin E supplements. Each ml of supplement contained 0.5 mg of selenium in the form of sodium selenite salt and 50 international units of vitamin E in the form of DL alpha tocopherol acetate. Cows were balanced in terms of age, weight and calving time. The results showed that injection of selenium and vitamin E in pregnant cows affected the weight performance of their calves (P<0.05) so that the daily weight gain and weight of calves at 30 and 45 days of age in Selenium and vitamin E treatments increased, compared to the control group (P<0.05). Receiving of selenium and vitamin E makes pregnant cows resistant to low blood glucose and triglycerides in the postpartum period. At one week after delivery. The concentration of glucose and blood triglycerides in the injected cows increased compare to the control treatment (P<0.05). Also, one week before and after delivery, with increasing the dose of selenium and vitamin E, the activity of glutathione peroxidase and the concentration of tetrahydrotyronine and triiodothyronine increased (P<0.05). In general, according to the present results, at least 30 ml of selenium and vitamin E at the end period of pregnancy for Holstein cows, could be recommended.Keywords: Blood parameters, pregnant cows, selenium, vitamin E, thyroid hormones
-
این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و پنج تکرار، به منظور ارزیابی نسبت های مختلف ید آلی به غیر آلی (100:0، 75:25، 50:50، 25:75، 0:100) بر عملکرد، فراسنجه های خونی و هورمون های تیروییدی سرم خون جوجه های گوشتی انجام گردید. نتایج نشان داد تیمارهای آزمایشی بر افزایش وزن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی تاثیر نداشت. بالاترین غلظت هورمون T3 و هورمون های TSH و TRH در گروه حاوی 75 درصد ید آلی مشاهده شد (05/0p <). تیمار حاوی 100 درصد ید آلی دارای بیشترین غلظت هورمون تترایدوتیرونین (T4) در بین تیمارهای آزمایشی بود (05/0p <). همچنین در سرم خون جوجه های تغذیه شده با تیمار حاوی 75 درصد ید آلی بالاترین سطح گلوکز، پروتئین کل، نیتروژن اوره ای خون و آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز مشاهده شد (05/0p <)، اما در غلظت کراتینین و اسید اوریک خون تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بطور کلی جایگزینی مکمل معدنی با مکمل آلی ید بدون اثرات منفی، تاثیر موثری بر فراسنجه های خونی و غلظت هورمون های تیروییدی داشته است، بطوری که بالاترین غلظت در تیمار 75 درصد ید آلی + 25 درصد ید معدنی مشاهده شد.
کلید واژگان: فراسنجه های خونی, ید آلی, هورمون های تیروئیدی, ضریب تبدیل غذاییThis experiment was performed to evaluate the different ratios of organic and inorganic Iodine (0:100, 25:100, 50:50, 75:25, 100:0) on the performance, blood parameters and serum thyroid hormones in broiler chickens in a completely randomized design with 5 treatments were tested in 5 replicate pens. The results showed that there was no significant difference between treatments in weight gain, feed intake and feed conversion ratio. The highest concentrations of T3, TSH and TRH were detected in 75% organic Iodine treatment (p < 0.05). The diet contained 100% organic Iodine was highest concentrations of tetraiodothyronine (T4) among treatments (p < 0.05). In blood serum, chicks fed with a diet containing 75% organic Iodine treatment were found to have the highest levels of glucose, total protein, nitrogen urea and superoxide dismutase, glutathione peroxidase enzymes (p < 0.05). However, there was no significant difference in the concentration of creatinine and uric acid blood. Generally, according to the results of this experiment, the replacement of mineral supplement with organic supplementation of iodine without negative effects, affected on blood parameters and concentration of thyroid hormones, so that the highest concentration in treatment of 75%organic iodine + 25% inorganic iodide was observed.
Keywords: Blood metabolites, organic Iodine, Thyroid hormones, Feed Conversion Ratio -
هدف از انجام این آزمایش، بررسی اثر پودر گیاه خارخاسک بر غلظت هورمون های تیروئیدی و IGF-I سرم خون بره های نر بود. برای این منظور، آزمایشی با استفاده از 18 راس بره نر نژاد عربی با میانگین سنی حدود سه ماه و میانگین وزن 2±14/16 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و شش تکرار به مدت پنج ماه انجام گرفت. تیمارها شامل سطوح صفر (شاهد)، 15 و 30 گرم پودر گیاه خارخاسک در کیلوگرم جیره بودند. وزن گیری از بره ها به صورت ماهانه انجام شد، در دوره سنی چهار تا هشت ماهگی ، در هر ماه پنج نوبت متوالی از بره ها برای اندازه گیری غلظت هورمون های T3 و T4 در بره هایی که پودر گیاه خارخاسک دریافت کردند بالاتر از بره های شاهد بودن (P<0.05). غلظت T3 در هفت ماهگی و T4 در سن هشت ماهگی در بره های تغذیه شده با جیره حاوی 30 گرم در کیلوگرم خارخاسک بالاتر از بره های شاهد بود (p<0/05). غلظت IGF-I در سن شش ماهگی در بره های تغذیه شده با جیره حاوی 15 گرم در کیلوگرم خارخاسک بالاتر از بره های شاهد بود (p<0/05). به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تغذیه سطح 15 گرم پودر گیاه خارخاسک به بره های نر عربی با تعدیل در هورمون های تیروئیدی و IGF-I با بهبود دستگاه تولیدمثلی از کاهش میل جنسی و ناتوانی در فعالیت تولیدمثلی جلوگیری می کند.
کلید واژگان: آنتی آکسیدان, بره عربی, خارخاسک, هورمون های تیروئیدی, IGF-IThe aim of this study was to evaluate the effect of Tribulus terrestris powder on thyroid hormones (T3 &T4) and IGF-I concentrations in blood serum of Arabi male lambs. For this purpose, 18 Arabi male lambs with an average age of 3 months and average weight of 16.14 ± 2 kg were used in a completely randomized design with 3 treatments and 6 replications per treatment for 5 months. Experimental treatments included the zero (control), 15 and 30 gr/kg of Tribulus Terrestris powder in diet. The weights of lambs were measured monthly. At the age of 4-8 months, 5 consecutive samples were collected monthly to measure serum T3, T4 and IGF-I concentrations. The results showed thatTribulus terrestris powder had no significant effect on body weight. The concentrations of T3 and T4 were higher in lambs treated with Tribulus terrestris powder compared to control group (p<0.05). Concentrations of T3 at the age of 7 months and T4 at 8 months of age in lambs fed 30g/kg of Tribulus terrestris were significantly higher than control group (p<0.05). IGF-I concentration in lambs feed with 15g/kg of Tribulus terrestris at the age of 6 months was higher than control group (p<0.05). In general, the results of this study showed that feeding of 15 g/kg of Tribulus terrestris powder in Arabi male lamb diet by modulating thyroid hormones and IGF-1 and improving the reproductive system, prevents the reduction of sexual behavior and failure of reproductive activity.
Keywords: Antioxidants, Arabi lambs, IGF-1, Thyroid hormons, Tribulus terrestris -
زمینه تحقیقاتی: جایگزینی شکل غیرآلی مواد معدنی با شکل آلی آن می تواند اثرات مفیدی بر عملکرد جوجه های گوشتی داشته باشد.هدفاین آزمایش به منظور بررسی تاثیر جایگزینی ید معدنی (یدید پتاسیم) با ید آلی (مخمر ید) در جیره غذایی بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، میزان ید گوشت سینه، غلظت هورمون های تیروئیدی و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی انجام گرفت.روش کاراین آزمایش در قالب طرح پایه کاملا تصادفی، با تعداد 250 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس با 5 تیمار و 5 تکرار و 10 قطعه در هر تکرار و در یک دوره 42 روزه انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل جایگزینی سطوح صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد ید معدنی (یدید پتاسیم) با ید آلی (مخمر ید) بودند.نتایجافزایش سطح جایگزینی ید معدنی با آلی موجب افزایش خطی بازده لاشه و وزن نسبی ران گردید. به علاوه افزایش جایگزینی منبع آلی ید از صفر به 100 درصد به صورت خطی باعث افزایش میزان ید گوشت سینه شد و 100 درصد جایگزینی ید معدنی با منبع آلی بالاترین مقدار ید گوشت سینه را باعث شد. همچنین افزایش جایگزینی ید معدنی با ید آلی وزن نسبی پانکراس، سنگدان، ژوژنوم و غده ی تیروئید را افزایش داد. جایگزینی ید معدنی با ید آلی تا 50 درصد سبب افزایش معنی دار درصد سلول های قرمز و هماتوکریت خون جوجه های گوشتی شد. غلظت پلاسمایی آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز، هورمون های 3 T، 4 T و غلظت LDL سرم خون تحت تاثیر جایگزینی ید معدنی با ید آلی افزایش پیدا کردند. نتیجه گیری کلی: به طور کلی جایگزینی بیش از 50 درصد ید معدنی با ید آلی موجب اختلال عملکرد غدد پانکراس و تیروئید می گردد. لذا جایگزینی 25 و 50 درصد ید معدنی با ید آلی از طریق افزایش درصد لاشه و ران، میزان ید سینه و وزن نسبی سنگدان و ژوژنوم اثرات مفیدی در جوجه های گوشتی دارد.کلید واژگان: آنزیم های کبدی, جوجه های گوشتی, ید, هورمون های تیروئیدیIntroductionThe replacement of inorganic mineral with organic sources can impose benefical effects on broiler chickens. The replacement of 25 and 50% inorganic iodine with organic source had beneficial effects on the determined indices of current experiment (Angelovicova et al., 2012). Higher replacement levels (100% organic iodine) detrimentally affected the blood and tissue indices of broiler chickens (Opalinski et al., 2012; Saki et al., 2012; Peyvastegan et al., 2017). The aim of this study was to investigate the replacement of inorganic mineral with organic sources iodine effects on performance, carcass characteristics, meat iodine, thyroid hormones, and some blood indices in broiler chickens.Materials and methodsThis experiement was performed to investiage the effects of different levels of inorganic iodine (potassium iodiate) replaced with organic source (yeast iodine) on performance, carcass characteristics, iodine content of meat, and thyroid hormone concentrations and blood indices (hematocrit, RBC, WBC, Hb, ALP, ALT, AST, cholesterol, triglyceride, HDL, LDL) in broiler chcikens. The experiment was done based on a completely randomized design using 250 male broiler chickens (Ross strain) with 5 treatments and 5 replicates per each treatment (10 birds per each replicate) during a 42 days period. The experimental treatments included different replacement levels of 0.0 (5 mg/kg inorganic iodine without any organic source), 0.25 (3.75 mg/kg inorganic iodine along with 1.25 mg/kg organic source), 0.50 (2.5 mg/kg inorganic iodine along with 2.5 mg/kg organic source), 0.75 (1.25 mg/kg inorganic iodine along with 3.75 mg/kg organic source) and 100% (5 mg/kg organic iodine without any inorganic source) inorganic iodine (potassium iodiate) with organic source (yeast iodine).Results and discussionNone of the repleacement levels of inorganic with organic source had effects on feed intake, weight gain and feed conversion ratio (P>0.05). Inceasing the inorganic replacement with organic form of iodine linearly increased the carcass and thigh relative weight (P<0.05). The birds fed 5 mg/kg inorganic iodine had the highest carcass weight (P<0.05). The birds fed the diets including 75 and 100% of organic iodine replacement had the highest breast and thigh weights (P<0.05). The abdominal fat trended to be lower in birds fed 5 mg/kg organic iodine (100% replamecment) as compared to control diet (100% inorganic iodine), (P=0.065). Moreover, increasing the replacement amount of organic iodine to 100% increased the breast meat iodine content linearly (P<0.05), while breast meat of birds fed 5 mg/kg organic iodine had the highest iodine content (P<0.05). Moreover, the breast iodine content of birds fed the diets with 75% replacement of inorganic iodine (3.75 mg yeats iodine and 1.25 mg potasium iodate per kg) was higher than those of diets with lower inorganic iodine replacements (P<0.05). No effects of inorganic iodine replacement were detected on relative weights of liver, heart, spleen, small intestine, deudenum and ileum (P>0.05), but incressing replacement of organic iodine caused an increase in the relative weights of pancreas, gizzard, jujenum, and thyroid gland (P<0.05). Birds which received the highest replacement level of organic iodine showed the highest pancrease,
gizzard, jejunem and thyroid gland weights wherease the control birds had the lowest weights of these organs at day 42 of experiment. There were no effects of inorganic iodine replacement with organic source on white blood cells, lymphocytes, monocytes, basophils, eosinophils and hetrophils at day 42 of experiment (P>0.05). Moreover, increasing the organic iodine replacement to inorganic form increased red blood cells and hematocrit (P<0.05). Blood hematocrit was increased by increasing the organic replacement until 50% (P<0.05). No effects of replacement level were observed for blood triglyceride and cholesterol (P>0.05). Both the blood LDL and HDL contents were affected by the replacement levels (P<0.05). Blood LDL concentration was increased by increasing the inorgainic level replacements but there were no significant difference between the replacement levels of 50, 75 and 100% inorganic iodine. The highest blood HDL concentration was related to the birds fed the 50% replacement of inorganic iodine with organic iodine source (2.5 mg yeast iodine and 2.5 mg potassium iodate). Moreover, the lowest blood HDL content was observed for the birds fed 75% replacement of inorganic iodine with organic iodine source. The blood enzyme activities of alanine amino transferase, aspartate amino transferase and alkaline phosphatase along with T3 and T4 contents were increased by increasing the replacement level of inorganic iodine with organic source (P<0.05). The birds fed the control diet (5 mg/kg potassium iodate) had the lowest enzyme activities and thyroid hormone contents while the highest activity of the mentioned enzymes and thyroid hormones were observed for the higest replacement rate (100% inorganic iodine replacement).ConclusionIt is concluded that higher than 50% inorganic replacement with yeast iodine caused functional impairment of vital organs. Hence, replacement of 25 and 50% inorganic iodine with organic form had the benefical effects in broiler chickens by increasing the carcass and thigh weights, the breast iodine content and relative weights of internal organs.Keywords: Broiler chickens, Iodine, Liver enzymes, Thyroid hormones -
هدف از این پژوهش بررسی تاثیر پرکاری درازمدت غده تیروئید بر وزن بدن و تولید تخم مرغ بود. همچنین ارتباط بین پرکاری تیروئید و برخی فراسنجه های تولید مثلی بررسی شد. در این آزمایش 70 قطعه مرغ مادر گوشتی سویه کاب 500 در سن 47 هفتگی به شیوه تصادفی به دو گروه تیمار (پنج تکرار شامل هفت پرنده) تقسیم شدند. تیروکسین به مدت صد روز متوالی به شیوه دهانی به گروه پرکار تجویز شد (3/0 میلی گرم به ازای هر پرنده در روز) ، وزن بدن و تولید تخم مرغ به شیوه هفتگی محاسبه شدند. تاثیر پرکاری تیروئید بر غلظت پلاسمایی T4معنی دار بود؛ اما غلظت T3تحت تاثیر قرار نگرفت. نتایج نشان دادند، هورمون های تیروئیدی تاثیر کاهشی قابل توجهی بر وزن بدن داشتند. هورمون های تیروئیدی بر تولید تخم مرغ تاثیر نداشتند، اما اثر برهمکنش تیمار و زمان (هفته) بر تولید تخم مرغ معنی دار بود. وزن تخمدان و اویداکت بین مرغ های گروه شاهد و پرکار تفاوت نداشتند. تجویز تیروکسین به مرغ های مادر سبب کاهش قطر فولیکول های F1شد.کلید واژگان: تولیدمثل, فولیکول تخمدانی, مرغ مادر, هورمون های تیروئیدیThe aim of this experiment was to study the effects of long-term induced hyperthyroidism on the body weight and egg production. In addition the relationships between hyperthyroidism and some reproductive parameters were studied. A total of seventy 47-week-old Cobb 500 breeder hens were randomly allotted to two treatment groups (5 replicates of 7 hens each). Thyroxine was orally administered to the hyperthyroid group (0.3 mg/bird/day) for 100 consecutive days during which the body weight and egg production were recorded on a weekly basis. Effect of hyperthyroidism on plasma T4 levels was significant; but, the T3 level was not affected. Results indicated a significant decreasing effect of thyroid hormones on body weight. Thyroid hormones had no effect on egg production; however, the treatment × time (wk) interaction effect was significant on egg production. Ovarian and oviductal weight were not different between the control and hyperthyroid hens. Administration of thyroxine to breeder hens decreased the diameter of F1 follicles.Keywords: Breeder hen, ovarian follicle, reproduction, thyroid hormone
-
اثر تغذیه برگ زیتون در هفته های مختلف دوره پرورش بر عملکرد و ناهنجاری متابولیکی آسیت با استفاده از تعداد 336 قطعه جوجه گوشتی نر سویه آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 14 پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. جیره های غذایی بر اساس توصیه های جوجه گوشتی آرین در سه دوره زمانی و با استفاده از سطوح صفر (شاهد) و یک درصد برگ زیتون در هر دوره تهیه شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: جیره شاهد، تغذیه جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 14 روزگی، جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 21 روزگی، جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 28 روزگی، جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 35 روزگی و جیره حاوی یک درصد برگ زیتون از یک تا 42 روزگی. اثر تیمارهای آزمایشی بر وزن زنده پایان دوره آزمایش، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی معنی دار نبود. تلفات ناشی از آسیت در پرندگانی که در دوره یک تا 14 و یک تا 42 روزگی با جیره یک درصد برگ زیتون تغذیه شده بودند کمتر بود (05/0< P). بیشترین مقدار درصد هماتوکریت و غلظت هورمون تری یدوتیرونین در پایان دوره پرورش مربوط به تیمار شاهد بود (05/0< P). تفاوتی در تعداد گلبول های قرمز و غلظت هورمون T4 در پایان دوره در پرندگان مربوط به تیمارهای مختلف مشاهده نشد. براساس نتایج حاصل، استفاده از یک درصد برگ زیتون در جیره جوجه های گوشتی بدون تاثیر نامطلوب بر عملکرد، تلفات ناشی از آسیت را کاهش می دهد.کلید واژگان: آسیت, برگ زیتون, جوجه گوشتی, عملکرد رشد, هماتوکریت, هورمون های تیروئیدیThe effect of dietary olive leaf in diet at different periods of breeding was studied on growth performance and ascites incidence in broiler chickens. A total of 336 one day-old male broiler chickens (Arian) used in complete randomize design with 6 treatments, 4 replications and 14 birds in each replication. The period of experiment was 42 days. The rations were supplied base on recommendation of Arian broiler management guide in three phase of feeding. In each phase, tow diets were provided with 0 (control) and 1 percent of olive leaves dried in diet. The treatments were diets:1) control, 2) from 1 to 14 days olive leaf, 3) from 1 to 21 days olive leaf, 4) from 1 to 28 days olive leaf, 5) from 1 to 35 days olive leaf, 6) from 1 to 42 days olive leaf. The effects of treatments were not significant on final body weight, daily feed intake and feed conversion ratio. The mortality due to ascites syndrome was reduced in treatments of olive leaf 1 to 14 and olive 1 to 42 (PKeywords: Ascites Syndrome, Broiler chicken, Growth performance, Hematocrit, Olive leaf, Thyroid hormone
-
زمینه مطالعاتی: تغییرات سن و فصل ممکن است بر عملکرد غده تیروئید که تنظیم کننده میزان سوخت و ساز در بدن می باشد تاثیرگذار باشند.هدفاین آزمایش به منظور بررسی اثر سن و فصل بر تغییرات غلظت هورمون های تیروئیدی T3، T4، مقادیر برداشت T3 ، T3 /T4 و اندیس تیروکسین آزاد بود.روش کارخونگیری از ورید وداج 21 راس نریان اصیل عرب شناسنامه دار و سالم که تحت مدیریت و برنامه تغذیه ای یکسانی بودند، در سه رده سنی 2 تا 6، 6 تا 10 و 10 تا 14 سال در دو فصل تابستان (تیرماه) و زمستان (دی ماه) 1390 انجام شد. پس از سانتریفیوژ نمونه های خون و جدا سازی سرم آنها به آزمایشگاه منتقل و هورمون های T3، T4 و مقادیر برداشت T3 به روش رادیوایمینواسی (RIA) اندازه گیری شد.نتایجنتایج نشان داد میانگین غلظت T4، مقادیر برداشت T3 و نسبت T4/T3 بین فصول تابستان و زمستان دارای تفاوت آماری معنی داری می باشند (05/0>P). میانگین غلظت هورمون T3 و اندیس تیروکسین آزاد بین فصول تابستان و زمستان تفاوت معنی داری نشان نداند (05/0
P). در فصل زمستان تفاوت معنی داری برای فراسنجه های تیروئیدی بین سنین مختلف یافت نشد (05/0
نتیجه گیری کلی: بطور کلی نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که تحت شرایط ثابت، عملکرد غده تیروئید نریان عرب تا حدی تابع تغییرات فصلی و سن می باشد.کلید واژگان: نریان عرب, هورمون های تیروئیدی, سن, فصلBAKGROUND: Age and season may affect the thyroid gland, which regulates the metabolism of the body.ObjectiveThe experiment was conducted to study the effects of age and season on the concentration of thyroid hormones T3, T4, T3uptake, T3/T4 and free thyroxin index (FTI).MethodsBlood samples were collected from jugular vein of 21 healthy purebred Arabian male horse in summer (July) and winter (January). The male horses were under the same management and feeding program in three age groups 2-6, 6-10 and 10-14 years. After centrifugation of blood samples and isolation of serum, the concentration of thyroid hormones were measured in serum by standard radio immunoassay (RIA) method.ResultsResults showed that there is significant differences in mean values of serum T4, T3uptake and T4/T3 ratio between summer and winter seasons (P>0.05). The concentration of T3 and free thyroxin index (FTI) did not show a statistically significant differences between summer and winter (P>0.05). In summer, the concentration of T4 and FTI value in 2 to 6 years and the ratio of T4 to T3 in 10 to 14 years old males had significantly differences than other ages (P>0.05). In winter, there were not significantly differences for thyroid parameters among various ages of males (P>0.05).ConclusionsThe results of this study showed that under constant conditions, thyroid gland performance may be affected by season and ages in Arabic male horses.Keywords: Arabian male horse, thyroid hormones, age, season -
این آزمایش به منظور مطالعه تاثیر استفاده از جلبک دریایی گراسیلاریوپسیز پرسیکا در جیره بر عملکرد و غلظت سرمی TSH و هورمون های تیروئیدی بلدرچین تخم گذار ژاپنی با استفاده از 112 قطعه بلدرچین در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار به مدت دوازده هفته انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل جیره هایی با سطوح صفر (شاهد)، 1، 3 و 5 درصد جلبک بودند. تخم های تولیدی روزانه جمع آوری و توزین شد. درصد تولید بر اساس روز پرنده، توده تخم، ضریب تبدیل غذا و میزان تولید تخم های غیرطبیعی برای دوره های 10-7، 14-11، 18-15 هفتگی و کل دوره آزمایش(18-7 هفتگی) محاسبه شد. در هفته پایانی آزمایش غلظت سرمی هورمون های T3، T4، TSH در نمونه های خون دو پرنده از هر تکرار اندازه گیری شد. تفاوت معنا داری بین پرندگان مربوط به تیمارهای حاوی جلبک با پرندگان شاهد از نظر تعداد تخم گذاری، مصرف خوراک، ضریب تبدیل، وزن تخم، توده تخم و درصد تخم غیرطبیعی مشاهده نشد. بیشترین تخم گذاری مربوط به پرندگانی بودکه جیره حاوی 3درصد جلبک دریافت کردند و از این نظر با پرندگان تغذیه شده با جیره های حاوی 5 درصد جلبک تفاوت معناداری داشتند (05/0P<). اثر تیمارهای آزمایشی بر غلظت سرمی هورمون های T3، T4، TSH معنادار نبود. بر اساس نتایج این تحقیق می توان از جلبک دریایی گراسیلاریوپسیز پرسیکا تا سطح 3درصد در جیره بلدرچین ژاپنی استفاده کرد.
کلید واژگان: بلدرچین ژاپنی, عملکرد, گراسیلاریوپسیز پرسیکا, هورمون های تیروئیدیThe aim of this study was to investigate the effects seaweeds Gracilariopsis persica in diets on performance and TSH، T3 and T4 hormones in serum of laying quail. A total of 112 laying quails were randomly allocated into four dietary treatments (diets containing 0، 1، 3 and 5% seaweed) with 4 replicates of 7 birds each. The birds were fed on experimental diets for 12 weeks. Eggs were collected daily and weighed. Then egg yield (based on hen day)، egg mass، feed conversion ratio and the percent of abnormal eggs were calculated during the 7-10، 11-14، 15-18 and 7-18 weeks of age. At the end of the experiment، the blood samples were taken from two birds per each replicate and analyzed for T3، T4، TSH hormones. There were no significant differences in egg production، feed intake، feed conversion ratio، egg weight، egg mass and percentage of abnormal eggs between treatments. However، the highest egg production was belonged to birds fed 3% of seaweed in diets and had significant difference with birds fed on diets containing 5% seaweed (P<0. 05). There were no significant differences in T3، T4، TSH of serum between treatments. As conclusion، Gracilariopsis persica can be include up to 3% in laying quail diets.Keywords: Gracilariopsis persica, thyroid hormones, Japanese quail, Performance -
این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 گروه آزمایشی و 4 تکرار، به منظور ارزیابی نسبت های مختلف سلنیوم آلی به غیرآلی (100:0، 70:30، 50:50، 30:70 و 0:100) بر عملکرد و فراسنجه های خونی مرغ های مادر گوشتی انجام گردید. نتایج نشان داد که در کل دوره میزان نطفه داری، درصد تخم مرغ های قابل جوجه کشی، درصد جوجه درآوری و درصد تولید جوجه در گروه های آزمایشی حاوی نسبت های مختلف سلنیوم آلی نسبت به گروه حاوی 100 درصد سلنیوم غیرآلی و شاهد به طور معنی داری بالاتر بود. کیفیت تخم مرغ تولیدی از مرغ های تغذیه شده با نسبت های مختلف سلنیوم آلی به طور معنی داری بهتر از تخم مرغ های گروه شاهد و گروه حاوی 100 درصد سلنیوم غیرآلی بود (05/0> p). در هفته چهارم، تعداد گلبول های سفید خون مرغ های تغذیه شده با جیره حاوی نسبت 70:30 درصد سلنیوم آلی به غیرآلی در مقایسه با سایر گروه ها به طور معنی داری کمتر بود (05/0> p). در هفته هشتم، نسبت هورمون های تیروئیدی T4 به T3 در مرغ های تغذیه شده با جیره ی حاوی 100 درصد سلنیوم آلی به طورمعنی داری کمتر از مقدار مربوط به مرغ های تغذیه شده با جیره ی شاهد و 100 درصد سلنیوم غیرآلی بود (05/0> p). نتایج آزمایش اخیر نشان داد که مکمل سلنیوم آلی موجب بهبود عملکرد تولید، تولید مثل و کیفیت تخم مرغ در مرغ های مادر گوشتی در انتهای دوره آزمایش می گردد.
کلید واژگان: سلنیوم آلی, هورمون های تیروئیدی, قابلیت جوجه کشی, نطفه داری, مرغ های مادرThis experiment was performed to evaluate the different ratios of organic and inorganic selenium (0:100، 30:70، 50:50، 70:30، 100:0) on the performance and blood parameters of broiler breeders. In a completely randomized design 6 dietary groups were tested in 4 replicate pens of broiler breeders. The results showed that fertility، settable egg production، hatchability and chick percent were significantly increased among the organic selenium diets compare to the inorganic selenium diet and control. Egg quality was improved for the hens received organic selenium rich diets than that of the inorganic selenium diet and the control (p<0. 05). At the 4th week، WBC was significantly lower in 30% organic selenium diet than the other groups (p<0. 05). At the 8th week، the serum T4 to T3 ratio had significant difference among the 100% organic selenium diet، 100% inorganic and control diets (p<0. 05). The results showed that the organic selenium supplement، improved productive and reproductive performance and egg quality in broiler breeders at the end of the trial.Keywords: Broiler breeders, Fertility, Hatchability, Organic selenium, Thyroid hormones -
هدف از این پژوهش مطالعه الگوی شبانه روزی و اثر جنس و سن بر غلظت پلاسمایی هورمون های تیروئیدی (T3 و T4) در جوجه بوقلمون های جنس نر و ماده در حال رشد بود. برای مطالعه اثر سن، در یک آزمایش جداگانه از دو گروه 10 قطعه ای جوجه بوقلمون نر و ماده یک روزه به مدت 80 روز استفاده شد، و نمونه های خون هر ده روز یک بار از طریق سیاهرگ بال جمع آوری شد.، الگوی شبانه روزی ترشح هورمون های تیروئیدی در دو جنس با استفاده از 16 قطعه جوجه دو و نیم ماهه روز که در دو گروه هشت قطعه ای نر و ماده قرار گرفتند، بررسی شد و از آنها در یک دوره شبانه روز (24 ساعت)، هر 2 ساعت یک بار خون گیری به عمل آمد. غلظت هورمون های تیروئیدی در سرم نمونه های خون اندازه گیری شد.. نتایج نشان داد که اثر جنس بر غلظت هورمون T4 و T3 در دوران رشد (تا 90 روزگی) معنی داری نبود، ولی اثر سن معنی دار بود به طوری که در اوایل دوره رشد غلظت آن با افزایش سن در هر دو جنس کاهش یافت ولی با افزایش سن غلظت T4 افزایش و غلظت T3 کاهش یافت (05/0 >P). در مورد اثر شبانه روز غلظت هورمون T4 در طول شب افزایش، ولی در طی روز کاهش پیدا کرد. در حالی که T3 در طی روز بیشتر، ولی در طی شب کمتر بود. بنابراین ترشح هورمون های تیروئیدی در جوجه بوقلمون ها می تواند تحت تاثیر سن، و ریتم شبانه روزی باشد ولی تحت تاثیر جنس نر و ماده قرار ندارد.
کلید واژگان: جوجه بوقلمون, جنس, سن, شبانه روز, هورمون های تیروئیدیThe objective of this study was to investigate the effect of age، sex on thyroid’s hormones levels and rhythmicity of these hormones in turkey chickens. 20 turkey chickens were randomly assigned to two groups (male=10&female=10). Blood samples were collected at 10 d intervals during 80 days. Data were analyzed with Proc Mixed of SAS. In second experiment، circadian rhythmicity of thyroid hormone in male and female was studied. 16 turkey chickens (male=8&female=8) were randomly selected and blood samples were collected at 2 hours intervals for 24 hours. Then، the plasma concentration of thyroid’s hormones were measured. Results showed that the effect of age on plasma concentration of thyroxin was significant but there was not significant different between male and female birds. By aging the birds، concentration of thyroxin enhanced. Plasma concentration of thyroxin in female and male was 20. 63±1. 6 vs. 20. 58±1. 7 µg/dl، respectively. Effect of genus and age on plasma concentration of triiodothyronine was significant. Overall mean plasma concentration of triiodothyronine in female chicken (209. 72±0. 34 ng/ml) was higher than male chicken (187. 74±0. 30 ng/ml). Possitive correlation was indicated between age and triiodothyronine level in male birds، while negative correlation was detected in female birds. Results of second experiment showed thyroxin increased during the night and decreased during the daytime، while the mean plasma concentration of triiodothyronine increased during the daytime and decreased during the night.Keywords: Turkey Chicken, Genus, Age, Circadiian, Thyroids hormones
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.