به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « پروتئینات منگنز » در نشریات گروه « علوم دام »

تکرار جستجوی کلیدواژه «پروتئینات منگنز» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • معصومه غلامی، ابوالقاسم گلیان، حسن کرمانشاهی، سعید زره داران
    این آزمایش برای مقایسه زیست فراهمی نسبی پروتئینات و اکسید منگنز با جذب بافتی در جوجه های گوشتی اجرا شد. شمار 432 جوجه یک روزه نر سویه تجاری کاب500 به طور کامل تصادفی بین نه تیمار آزمایشی با هشت تکرار و شش جوجه در هر تکرار توزیع شد. جیره ها در قالب طرح کامل تصادفی با ترتیب فاکتوریل با دو منبع پروتئینات و اکسید منگنز خالص و چهار سطح منگنز افزودنی (35، 70، 105 و 140 میلی گرم در کیلوگرم) به همراه یک تیمار شاهد (بدون منگنز افزودنی)، تهیه و جوجه ها در سنین 21-1 روزگی با آن ها تغذیه شدند. نوع منبع منگنز بر مصرف غذایی، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی اثر معنی داری نداشت. با افزایش سطح منگنز، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی از رابطه درجه دوم پیروی کرده است. با افزایش سطح منگنز جیره، تراکم منگنز در درشت نی، کبد و کلیه به طور خطی افزایش معنی داری داشته است. شیب به دست آمده از بررسی تابعیت خطی محتوای منگنز استخوان نسبت به سطوح منگنز جیره، در مقایسه با دیگر بافت ها بیشترین میزان بود و به دنبال آن به ترتیب کلیه و کبد شیب کمتری داشتند. با مقایسه شیب خطوط تابعیت، مقادیر زیست فراهمی نسبی پروتئینات منگنز در مقایسه با اکسید منگنز خالص در استخوان 7/101 درصد تعیین شد که نشان دهنده نبود تفاوت در زیست فراهمی بین دو منبع منگنز در این آزمایش است.
    کلید واژگان: اکسید منگنز, پروتئینات منگنز, درشت نی, زیست فراهمی, جوجه های گوشتی}
    Masoumeh Gholami, Abolghasem Golian, Hasan Kermanshahi, Saeed Zerehdaran
    This study was conducted to evaluate the relative bioavailability value of Mn proteinate and Mn oxide in broiler chicks. A total of 432 day-old Cobb 500 commercial male broiler chicks were randomly distributed into nine treatments with eight replicate pens of six chicks each. In a completely randomized design experiment with a 2×4 factorial arrangement of two manganese sources (proteinate and reagent grade of oxide) with four levels of supplemental manganese (35, 70, 105 and 140 mg/kg diet) was provided by the use of a basal diet (control). Diets were fed from day one to 21 d of age. Manganese sources did not affect feed intake, body weight gain and feed conversion ratio (FCR), but body weight gain and FCR had a quadratic relationship with supplemental dietary Mn level. Tibia, kidney and liver manganese concentrations increased linearly, with increasing dietary Mn level. Tissue Mn analysis indicated that the tibia response to dietary Mn level was the greatest, followed by kidney and liver organs. The slope ratio regression analysis for tibia manganese content with supplemental manganese level revealed that the relative bioavailability value of manganese proteinate to Mn oxide was 101.7%. Thus, the relative bioavailability of Mn proteinate and Mn oxide was almost similar in this study.
    Keywords: Bioavailability, broiler chicks, manganese oxide, manganese proteinate, tibia}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال