به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "bioavailability" در نشریات گروه "علوم دام"

تکرار جستجوی کلیدواژه «bioavailability» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • فاروق کارگر، حسن کرمانشاهی*، علی جوادمنش، رضا مجیدزاده هروی
    آزمایشی با هدف تخمین زیست فراهمی و ارزیابی خصوصیات شیمیایی منابع آلی و معدنی منگنز شامل منگنز آلی، هیدروکسی کلراید منگنز و سولفات منگنز در جوجه های گوشتی با استفاده از تکنیک قطعات وارونه روده اجرا شد. در ابتدا، به منظور ارزیابی حلالیت و خصوصیات شیمیایی منابع منگنز در حلال های مختلف، از هرکدام از نمونه ها 1/0 گرم با سه تکرار نمونه برداری شد. در ادامه به منظور تعیین قابلیت جذب منابع منگنز از تکنیک قطعات وارونه روده استفاده شد. به این منظور، از جوجه خروس های 29 روزه که به مدت یک هفته (29-23روزگی) از جیره فاقد مکمل منگنز تغذیه شده بودند، استفاده شد و بعد از کشتار از ژژنوم و ایلئوم آن ها نمونه برداری شد. در ادامه، به منظور بررسی اثر سطوح و منابع مختلف منگنز بر صفات عملکردی و ایمنی جوجه های گوشتی از 600 قطعه جوجه خروس راس 308 در 12 تیمار شامل چهار سطح (35، 70، 105 و 140 میلی گرم بر کیلوگرم) و سه منبع (هیدروکسی کلراید، آلی و سولفات) منگنز استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین حلالیت را منگنز آلی در سیتریک اسید 2 درصد (12/96 درصد) داشت و کمترین حلالیت منابع منگنز در آب دیونیزه بود. منبع هیدروکسی کلراید بیشترین حلالیت خود را در سیتریک اسید دو درصد با 02/83 درصد نشان داد. همچنین، بیشترین ابقای منگنز در ایلئوم (25/3 درصد) بود. منگنز آلی با 25/3 درصد به طور معنی داری قابلیت جذب بالاتری نسبت به منابع سولفات (99/1 درصد) و هیدروکسی کلراید (30/2 درصد) داشت. منابع منگنز اثر معنی داری بر صفات عملکردی نداشتند. ضریب تبدیل غذایی در سن 23-11 روزگی در تیمار دارای 35 میلی گرم بر کیلوگرم منبع هیدروکسی کلراید به طور معنی داری افزایش یافت. در خصوص ایمنی، تیمارهای آزمایشی اثر معنی داری بر پاسخ اولیه و ثانویه نداشتند. بنابراین، استفاده از منگنز آلی به دلیل ارزش جذب بالاتر توصیه می شود.
    کلید واژگان: تکنیک قطعات وارونه روده, جوجه گوشتی, زیست فراهمی, صفات عملکردی, منگنز آلی
    Farogh Kargar, Hasan Kermanshahi *, Ali Javadmanesh, Reza Majidzadeh Heravi
    Introduction
    Manganese is an essential trace element that acts as an activating component of many crucial enzymes such as alginase and pyruvate carboxylase. It is involved in carbohydrate, lipid, and protein metabolism, as well as in vital biochemical reactions (Hassan et al., 2020). Additionally, manganese serves as a cofactor in the synthesis of chondroitin sulfate and plays a significant role in bone formation in broiler chickens (Mwangi et al., 2019). Moreover, manganese is vital for the antioxidant and immune systems of animals (Patra and Lalhriatpuii, 2020; Wang et al., 2018). In the production of broiler chickens, manganese sources commonly used include inorganic Mn (Mn sulfate, Mn carbonate and Mn oxide) and organic Mn (Mn chelated with amino acid and protein). Inorganic sources of manganese are cheaper, although they have low digestibility (Tufarelli and Laudadio, 2017; Yenice et al., 2015). Organic sources have excellent chemical stability and high absorption efficiency. They have not been widely used in poultry diet due to different quality levels of manufactured products, unpredictable effects and high cost (Tufarelli and Laudadio, 2017; Brooks et al., 2012). Therefore, it is important to assess new sources of manganese that have higher digestibility and lower cost. Manganese hydroxychloride is a group of minerals which solubility in water is minimal, but it becomes more soluble in acidic conditions in intestine (Wang et al., 2011). The purpose of this experiment was to investigate the different levels and sources of manganese in the diet of broiler chickens by investigating their effects on growth performance, immunity, the digestibility of different sources in different solvents, and the digestibility using the technique of Everted Gut Sacs.
    Materials and Methods
    Manganese sulfate, organic manganese, and manganese Hydroxychloride were obtained from Ariana company. In order to measurement of the amount of dry matter and ash, one gram in four repetitions was sampled from each of the sources. They were dried at 105°C for 12 hours and dry matter was calculated through subtraction. Then samples were transferred to the oven at 550°C for 16 hours and their ash content was determined. Finally, they were digested in hydrochloric acid and passed through Whatman filter paper No. 42. After making up to volume with mili-Q water, they were read by an atomic absorption device at a wavelength of 520 to 560 nm (AOAC, 1995; Williams, 1972). In order to evaluate the solubility, three samples (0.1 g) were prepared and dissolved in 100 ml of 2% citric acid, 0.4% hydrochloric acid and deionized water (Watson et al., 1970). For assessment ability to absorb minerals by the technique of Everted Gut Sacs, 180 one-day-old broilers of the Ross 308 commercial strain were fed from one to twenty-one days old with corn and soybean based (2018). On the 22nd day to the 28th day, they were fed with a diet free of manganese and on 29th day, they were starved for one day and night. Chickens were grouped into three treatments with Hydroxychloride, organic and manganese sulfate sources with 6 replications and 10 pieces per replication. Three parts were selected from each replication for the test steps (Feng et al., 2006). Samples prepared from jejunum and ileum in two buffers, Mis-Krebs and Tris-Krebs. In order to determine the relative bioavailability of different manganese sources, an experiment was conducted with 12 treatments included four different levels of manganese (35, 70, 105 and 140 mg/kg) with three different sources including Hydroxychloride, organic and sulfate.
    Results and Discussion
    The highest amount of dry matter of manganese was related to manganese sulfate (99.23%). The lowest was manganese hydroxychloride (92.58%). The highest ash percentage was related to manganese hydroxychloride with 86.14% and the lowest was related to organic manganese with 21.56%. The amount of manganese calculated after testing organic sources, hydroxychloride and sulfate was 5.64, 34.64 and 34.47% respectively. The organic form of manganese had the highest solubility in 2% citric acid and the lowest in deionized water with 96.12 and 34.14%, respectively. Manganese hydroxychloride also had the highest solubility in 2% citric acid solution. Manganese sulfate had the highest solubility in hydrochloric acid and the lowest solubility in deionized water. In general, manganese sulfate had the highest solubility in deionized water compared to the other two sources. Also, the highest solubility of organic manganese in 2% citric acid was 96.12% in the whole experiment. It has been reported in studies that binding minerals with proteins will be a weak chelate and when they are placed in solvents, their chelate breaks easily and dissolve (Cao et al., 2000). The results related to performance traits and primary and secondary response of antibody titer against sheep red blood cells (SRBC) showed that experimental treatments had no significant effect on them. 
    Conclusion
    The results showed that the highest solubility of the organic form of manganese was in citric acid (96.12%) and the lowest was in deionized water (34.13%). Manganese hydroxychloride had the highest solubility in 2% citric acid, while manganese sulfate had the highest solubility in 0.4% hydrochloric acid. Overall, manganese exhibited the highest solubility in hydrochloric acid and the lowest in deionized water. The results of the technique of inverted intestinal segments showed that the most absorption of manganese occurs in the ileum, and these results were in line with the results of other researchers who had performed this experiment in vitro and in vivo Among the experimental treatments, the highest absorption in the technique of inverted intestinal segments was related to the organic source of manganese, and the lowest was related to the form of sulfate, 3.25% and 1.99%, respectively. At the end, the use of organic manganese in broiler diet is recommended due to its high absorption level.
    Keywords: Bioavailability, Broiler Chicken, Everted Gut Sacs, Organic Manganese, Performance Traits
  • محمد صدقی*، زهرا صرامی، راضیه قاسمی، مهدی زنقایی
    استخوان منبع سرشار از فسفر و کلسیم است که میتوان طی فرآیندهایی آن را به خاکستر استخوان تبدیل کرد. هدف از این مطالعه استفاده از خاکستر استخوان به عنوان منبع فسفر و بررسی درصد زیست فراهمی فسفر موجود در آن بود. برای این منظور، از 350 قطعه جوجه گوشتی در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت تیمار و پنج تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1) جیره پایه حاوی 11/0 درصد فسفر قابل دسترس؛ 2، 3 و 4) مکمل کردن جیره پایه با 05/0 و 1/0 و 15/0 درصد فسفر از منبع مونوکلسیم فسفات؛ 5، 6 و 7) مکمل کردن جیره پایه با 05/0، 1/0 و 15/0 درصد فسفر از منبع خاکستر استخوان. درصد زیست فراهمی فسفر خاکستر استخوان براساس فسفر مصرفی نسبت به افزایش وزن روزانه و خاکستر استخوان با روش نسبت شیب خط به دست آمد. نتایج نشان داد که براساس افزایش وزن پرنده، فسفر خاکستر استخوان در دوره رشد و در دوره پایانی به ترتیب 37/82 درصد و 24/93 درصد اثربخشی زیستی داشته است. براساس نتایج حاصل از عملکرد و افزایش درصد زیست فراهمی فسفر خاکستر استخوان در دوره پایانی، می توان نتیجه گرفت که با افزایش زمان مصرف خاکستر استخوان، زیست فراهمی فسفر آن نیز افزایش یافته و توانسته است کمبود رشد اولیه را جبران کند. همچنین، براساس درصد خاکستر و فسفر استخوان درشت نی، قابلیت زیست فراهمی فسفر خاکستر استخوان نسبت به مونوکلسیم فسفات به ترتیب 86/92 و 39/96 درصد بود. آنالیز فاکتوریل نتایج قابلیت هضم نشان داد که با افزایش سطح فسفر خوراک و استفاده از مونوکلسیم فسفات، درصد قابلیت هضم ماده خشک خوراک به طور معناداری افزایش می یابد. به طور کلی، می توان نتیجه گرفت که قابلیت زیست فراهمی فسفر خاکستر استخوان نسبت به مونوکلسیم فسفات 92 تا 96 درصد است. این نتیجه بیانگر قابلیت خوب خاکستر استخوان برای استفاده به عنوان منبع معدنی فسفر و کلسیم است.
    کلید واژگان: خاکستر استخوان, فسفر, قابلیت زیست فراهمی, قابلیت هضم, کیفیت استخوان
    Mohammad Sedghi *, Zahra Sarrami, Raziye Ghasemi, Mahdi Zanghae
    Introduction
    Phosphorus (P) and calcium (Ca) are macro-minerals for normal growth and development. Phosphorus plays a vital role in muscle function, enzyme activity, lipid metabolism, bone mineralization, maintaining osmotic and acid-base balance, energy metabolism, amino acid metabolism, and protein synthesis. In addition, in layers, P is required to replace tissue metabolites such as nucleotides and phospholipids, maintain skeletal integrity, and produce the egg. Also, Ca is essential for eggshell formation, coagulation, muscle, and nerve function. Bone is a rich source of P and Ca, which can be converted into bone ash (BA) as an organic source to supply P and Ca. Today, BA has been introduced as a suitable alternative for mineral sources of P and Ca in the poultry industry. Barshan et al reported in 2019 that the use of BA compared to dicalcium phosphate caused a significant increase in weight in broilers. The purpose of this study was to use bone ash as a dietary P source and to investigate the P bioavailability in it compared to monocalcium phosphate (MCP) as a standard source.
    Materials and Methods
    350 one-day-old broilers were used in a completely randomized design with 7 treatments and 5 repetitions. The dietary treatments were: 1) basic diet containing 0.11% of available P; 2, 4, 3) supplementing the basic diet with 0.05, 0.1, and 0.15% P from MCP source; 5, 6, 7) supplementing the basic diet with 0.05, 0.1, and 0.15% P from BA source. All experimental diets contained 0.78% Ca. At the end of the experiment, the P bioavailability in the BA was obtained based on the P consumed in relation to the daily weight gain and tibia bone ash by the slope-ratio method. Also, the investigated parameters such as digestibility and antibody titer against sheep red blood cells (SRBC) were analyzed in a factorial design.
    Results and Discussion
    The results showed that based on the weight gain in the grower (10 to 25 days) and finisher (26 to 35 days) periods, the bioavailability of P in BA was 82.37% and 93.24%, respectively. Therefore, it can be concluded that with the increase in the consumption time of BA, its P bioavailability has also increased and it has been able to compensate for the lack of growth well and almost similar to monocalcium phosphate. Also, based on the percentage of ash and P of tibia bone, the P bioavailability was 92.86% and 96.39%, respectively.The factorial analysis of digestibility results also showed that by increasing the level of P in diet and using MCP, the percentage of dry matter digestibility increases significantly (P<0.05). Also, the percentage of P digestibility increased numerically with the increase in diet P and the use of BA. Also, factorial analysis of the data related to the production of antibody titer against sheep red blood cells, we observed that the only significant difference in the main effects was for the total antibody titer and IgG in the secondary response; So that the antibody titer produced in the secondary response was significantly higher in chickens fed with monocalcium phosphate than in chickens fed with bone ash (P<0.05). The results of the bone quality test showed that the shear and tensile stress for the tibia was significantly higher in chickens fed with 0.26% P (P<0.05); but there was no significant difference between chickens fed with MCP and BA. An increase in tensile and shear stress means that more force is required to break these bones, which indicates the greater strength of these bones. Measuring the percentage of ash and phosphorus (P) in tibia bones showed that as the dietary phosphorus level increased, the percentage of ash and phosphorus in the tibia also increased significantly (P<0.05). Additionally, using monocalcium phosphate (MCP) in the diet resulted in a significant increase in tibia phosphorus (P<0.05); however, there was no significant difference in the percentage of tibia bone ash. Given the limited availability and high cost of phosphorus and calcium mineral resources, it is essential to find suitable alternatives. Bone ash (BA) is a rich source of phosphorus and calcium, which can be used as an organic source to supply these minerals in industrial poultry diets. Consistent with our results, Van Haren et al. reported that BA can compensate for growth deficits in broiler chickens, similar to diets supplemented with dicalcium phosphate (DCP) and MCP, compared to diets without a phosphorus source.
    Conclusion
    In general, according to the results, it can be concluded that the bioavailability of P in BA is 92 to 96% compared to MCP. This result shows the good ability of BA to replace mineral sources of P. Also, since the absorbability of MCP is higher than dicalcium phosphate (DCP), it can be concluded that BA can have the same efficiency as DCP and be introduced as a substitute in the poultry industry.
    Keywords: Bioavailability, Bone Ash, Bone Quality, Digestibility, Phosphorus
  • ایمان چاکسری، حسین جانمحمدی، روح الله کیان فر*، مجید علیایی
    مقدمه و هدف

    کلسیم موجود در جیره جوجه های گوشتی بر رشد، بازدهی خوراک، رشد استخوان، سلامت پا، عملکرد سیستم عصبی و ایمنی بدن موثر است. تامین کلسیم به مقدار کافی برای رسیدن به عملکرد مطلوب در جوجه های گوشتی امری حیاتی است. جهت تامین دقیق نیاز طیور به کلسیم می بایست از میزان زیست فراهمی کلسیم موجود در مواد خوراکی و منابع کلسیم آگاهی داشت. از این رو آزمایشی به منظور ارزیابی زیست فراهمی کلسیم برخی از کربنات کلسیم های تجاری و تاثیر آن بر عملکرد و ویژگی های فیزیکی و شیمیایی استخوان در جوجه های گوشتی انجام شد.

    مواد و روش ها

      ابتدا چهار نمونه کربنات کلسیم تجاری که بیشترین سهم تولید در ایران را داشتند تهیه و سپس مطابق روش های استاندارد مقادیر کلسیم و عناصر سمی، و میزان حلالیت در اسید کلریدریک 2/0 درصد تعیین شد. با توجه به شاخصه های اندازه گیری شده، دو کربنات کلسیم معدنی با نام های تجاری اطلس و البرز که حلالیت بیشتری داشتند انتخاب و میزان زیست فراهمی کلسیم با استفاده از 180 قطعه جوجه نر گوشتی با روش منحنی استاندارد برآورد شد. هر یک از جیره های غذایی با 6 تکرار و 5 پرنده در هر تکرار به مدت دو هفته از 7 تا 21روزگی در اختیار جوجه ها قرار گرفت.

    یافته ها:

     نتایج نشان داد که بین کربنات های کلسیم مورد آزمایش بالاترین ضریب حلالیت در اسید را به ترتیب کربنات اطلس و کربنات البرز داشتند و مابقی کربنات ها از انحلال پذیری پایین تری برخوردار بودند (0/01>p). بالاترین میزان کلسیم در کربنات اطلس (37/8%) و کربنات البرز (37/13%) بود. مابقی نمونه ها محتوی کلسیم کمتری  داشتند. کربنات های  اطلس و  البرز کمترین مقادیر عناصر سمی را داشتند. کربنات کلسیم کلسی پیور به عنوان استاندارد استفاده شد. زیست فراهمی نسبی برآورد شده بر اساس وزن بدن برای کربنات اطلس، 99 درصد و برای کربنات البرز، 98/6 درصد بود. زیست فراهمی نسبی برآورد شده بر اساس ضریب تبدیل غذایی برای کربنات اطلس ، 121/7 درصد و کربنات البرز ، 92/8 درصد بود. زیست فراهمی برآورد شده بر اساس خاکستر استخوان درشت نی در کربنات اطلس، 9/111 درصد و کربنات البرز، 106 درصد بود. زیست فراهمی نسبی برآورد شده بر اساس محتوای کلسیم استخوان درشت نی در کربنات اطلس  ، 101/4 درصد و برای کربنات البرز، 5/89 درصد بود. زیست فراهمی برآورد شده بر اساس استحکام استخوان در برابر شکستگی درشت نی در کربنات اطلس ، 9/108 درصد و در کربنات البرز، 101/4 درصد بود.

    نتیجه گیری

    نتایج نشان داد که در کربنات های کلسیم اطلس و البرز به دلیل حلالیت بیشتر و زیست فراهمی بالای کلسیم، قابلیت مصرف در جیره طیور به عنوان منبع کلسیم را دارند.

    کلید واژگان: استخوان, جوجه گوشتی, حلالیت, زیست فراهمی, کربنات کلسیم
    Iman Chaksari, Hossein Janmohammadi, Ruhollah Kianfar*, Majid Olyaee
    Introduction and Objective

    Calcium in the diet of broiler chickens is effective on growth, feed efficiency, bone growth, leg health, nervous system function and body immunity. It is essential to provide calcium in sufficient amount to achieve optimal performance in broiler chickens. In order to accurately meet the calcium needs of poultry, one should be aware of the amount of bioavailable calcium in food and calcium sources. Therefore, an experiment was conducted to evaluate the calcium bioavailability of some commercial calcium carbonates and its effect on the function and physical and chemical characteristics of bone in broiler chickens..

    Material and Methods

    Four samples of commercial calcium carbonate, which have the highest production in Iran, were prepared. Then, according to standard methods, the amounts of heavy elements and their solubility in acid were determined. According to the measured characteristics, two carbonates which had better quality were selected and the bioavailability of calcium was determined using 180 male chickens by the standard curve method. Each diet was provided to chickens with 6 replications and 5 birds in each replication for two weeks from 7 to 21 days.

    Results

    The results of the present study showed that among the carbonates tested, the highest solubility was carbonate Atlas, then carbonate Alborz, and the rest of the carbonates had lower solubility (p<0.01). The highest amount of calcium was related to carbonate Atlas (37.8) and then carbonate B (37.13).  The other calcium soureses had less calcium levels. Carbonate Atlas and Alborz had less poisonus elements. Calcipiure was applied as standard calcium source. The estimated bioavailability based on body weight was 99% for carbonate Atlas and 98.6% in carbonate Alborz. The estimated bioavailability based on the FCR for carbonate A was 121.7% and carbonate B was 92.8%. Estimated bioavailability based on tibial ash was 111.9% for carbonate Atlas and 106% in carbonate Alborz. The estimated bioavailability based on the percentage of tibia calcium was 101.4% for carbonate A and 89.5% in carbonate Alborz. The estimated bioavailability based on tibia calcium strength was 108% for carbonate Atlas and 101% in carbonate Alborz.

    Conclusions

    In general, the results of the present study showed that the selected carbonates have an acceptable quality as a source of calcium in poultry diets.

    Keywords: Bioavailability, Bone, Calcium carbonate, Chicken, Solubility
  • رعنا دلکش طالشمکائیل، محمدحسن فتحی نسری*، همایون فرهنگ فر، محسن مجتهدی

    هدف از این پژوهش بررسی اثر بنتونیت، کایولن و کربن فعال بر جذب مس، آهن و منگنز به روش های برون تنی و درون تنی در بره بلوچی بود. در آزمایش برون تنی، اثر جاذب بر جذب مواد معدنی در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل با محلول های استاندارد مس، آهن و منگنز با غلظت های به ترتیب هفت، 20 و 30 میلی گرم بر لیتر، چهار سطح جاذب ها (بدون جاذب، 10، 20 و 40 گرم در لیتر) و PH سه  5/5، 6/4 و 7/5 و به مدت 60 دقیقه انکوباسیون بررسی شدند. در آزمایش درون تنی، اثر افزودن بنتونیت، کایولن و کربن فعال در سطوح صفر (شاهد)، 10 و 20 گرم در کیلوگرم به خوراک با استفاده از 36 راس بره پرواری در سن 7-6 ماهگی، به مدت 90 روز در قالب طرح کاملا تصادفی بررسی شد. مصرف خوراک، افزایش وزن و غلظت مس، آهن و منگنز خون و پشم در روزهای صفر، 45 و 90 آزمایش اندازه گیری شد. در آزمایش برون تنی، کربن فعال بیشترین و کایولن کمترین جذب عناصر معدنی را با افزایش جاذب و pH داشتند (p<0/05). در آزمایش درون تنی اثر تیمارها بر مصرف خوراک، وزن بدن، افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک و مقدار آهن پشم و خون معنی دار نبود. مقدار مس و منگنز خون و پشم در بره های تغذیه شده با جاذب کمتر از تیمار شاهد بوی (p<0/05). به طورکلی، استفاده از جاذب ها به خصوص کربن فعال در غلظت پایین باعث جذب کمتر مواد معدنی می شود. همچنین، از روش آزمایشگاهی می توان برای انتخاب جاذب بدون انجام آزمایش های حیوانی استفاده کرد.

    کلید واژگان: افزودنی های خوراک, پشم, جذب, ریزمغذی: زیست فراهمی
    Rana Delkash Taleshmekail, MohammadHassan Fathi Nasari *, Homayoun Farhangfar, Mohsen Mojtahedi

    The aim of this study was to investigate the effect of bentonite, kaolin and activated carbon on the absorption of Cu, Fe and Mn by in vitro and in vivo methods in Baluchi lambs. In vitro experiment, the binders effect on the minerals absorption was investigated in a completely randomized design with factor arrangement with standard solutions of Cu, Fe and Mn with concentrations of 7, 20 and 30 mg/l, respectively, four levels of binders (no binders, 10, 20 and 40 g/l) and three pHs 5.5, 6.4 and 7.5 and incubation for 60 min. In vivo experiment, bentonite, kaolin and activated carbon including 0, 10 and 20 g/kg DM were added to diet of 36 fattening lambs (6-7 months) for 90d in a completely randomized design. Feed intake, weight gain and blood and wool concentration of Cu, Fe and Mn were measured on 0, 45 and 90d. In vitro experiment, activated carbon had the highest and kaolin had the lowest mineral absorption by increasing binders levels and pH (P<0.05). In vivo experiment, the effect of treatments on feed intake, body weight, weight gain, feed conversion ratio and blood and wool concentration of Fe were not significant.The concentration of Cu and Mn in the blood and wool in lambs fed with binder were lower than control treatment (P<0.05). In general, the use of binders, especially activated carbon at low concentrations, causes less absorption of minerals. In vitro methods can be used to select binders instead of animal experiments.

    Keywords: Asorption, Bioavailability, feed additives, micronutrients, wool
  • مهدی نعمت پور، کامران رضایزدی*، مهدی گنج خانلو، آرمین توحیدی

    سی و پنج راس گاو هلشتاین دو شکم زایش کرده و بالاتر با هدف بررسی تاثیر منابع مختلف روی بر تولید و ترکیب شیر، پارامترهای خونی، و قابلیت هضم مورد استفاده قرار گرفت. حیوانات در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تکرار به یکی از جیره های آزمایشی اختصاص داده شدند که 1) جیره کنترل؛ بدون مکمل روی 2) جیره همراه با منبع گلایسینات روی 3) جیره همراه با هیدروکسی کلراید روی 4) جیره همراه با اکسید روی و 5) جیره همراه با سولفات روی، بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از منابع مختلف روی تاثیر معنی داری بر گلوکز، کلسترول و تری گلیسرید نداشت (10/0>p). استفاده از منابع مختلف روی در تغذیه گاوهای شیری به طور معنی داری میزان روی موجود در سرم خون را نسبت به گروه کنترل افزایش می دهد (010/0<p).  نتایج همچنین نشان داد که تولید شیر، شیر تصحیح شده برای انرژی، شیر تصحیح شده برای چربی و ترکیب شیر به طور معنی داری تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (10/0>p). شمار سلول های بدنی در دام های مصرف کننده گلایسینات روی (054/0=P) و هیدورکسی کلراید (069/0=P) روی نسبت به گروه شاهد تمایل به کاهش داشت. میزان ماده خشک مصرفی تفاوت معنی داری بین تیمارهای آزمایشی نداشت (10/0>p). روی مصرفی روزانه، روی دفعی در مدفوع، روی دفعی در شیر به ازای هر لیتر و روزانه، روی جذب شده و همچنین روی ابقا شده به طور معنی داری درگروه های مصرف کننده مکمل روی بیشتر از گروه شاهد بود (010/0<p). همچنین استفاده از منابع روی تاثیر معنی داری بر قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و خاکستر نداشت (10/0>p). بنابرین، نتایج به دست آمده پیشنهاد می کند که استفاده از منابع گلایسینات روی و هیدروکسی کلراید روی زیست فرآهمی بالاتری از منابع معدنی اکسید روی و سولفات روی دارند و همچنین می توانند موجب بهبود کیفیت شیر از طریق کاهش شمار سلول های بدنی شوند.

    کلید واژگان: روی, زیست فرآهمی, عملکرد تولیدی, قابلیت هضم, گاوهای شیرده
    Mahdi Nematpoor, Kamran Rezayazdi*, Mahdi Ganjkhanlou, Armin Towhidi

    Thirty multiparous Holstein dairy cows used to aim the investigation of the effects of zinc from different sources on bioavailability, production performance, and digestibility. Dairy cows in a complete randomized design randomly allocated to one of five dietary treatments that consist of 1) control (no supplement Zn), 2) Zn glycine complex (ZnGly), 3) Zn Hydroxychloride (ZnHcl), 4) Zn oxide (ZnO), 5) Zn sulfate (ZnSO4). The result indicated that different sources of zinc had not affected glucose, cholesterol and triglyceride (P>0.10). The used of different sources of zinc significantly increased of serum zinc to compare control (P<0.010).  Results showed that, BCS, milk, energy-corrected milk, fat-corrected milk yield and milk yield composition in dairy cows were not significantly affected by Zn source (P>0.10). Somatic cell count tended to decrease in ZnGly (P=0.096) and ZnHcl (P=0.073) in compare of control group. Dry matter intake was not different between treatment (P>0.10). Daily zinc intake, fecal zinc, the zinc concentration in milk per liter/or day, the zinc concentration in milk per liter/or day, apparent absorption and retention of zinc significantly were higher in zinc supplemented group in compare of control (P<0.010). Also, the used of different sources of zinc had not significantly affected on digestibility of dry matter, organic matter, and Ash (P>0.10). Therefore, the results of this study suggested that used of zinc sources in dairy cows diet ZnGly and ZnHcl have higher bioavailability than inorganic sources of zinc and also might improve milk quality throw decrease of somatic cell count.

    Keywords: Zinc, Bioavailability, Production Performance, Digestibility, Dairy Cows
  • محمود صحرایی*، سید عبدالله حسینی، اباذر قنبری، علی مصطفی تهرانی، سولماز رحیمی
    برای بررسی ترکیبات معدنی صدف معدنی تولیدی در شهرستان کوثر استان اردبیل، دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول در 6 نمونه مرکب و یک نوع صدف تجاری، میزان کلسیم، فسفر، منیزیم، فلوئور و فلزات سنگین تعیین و میزان حلالیت در اسید کلریدریک 1/0 نرمال و آب مقطر دوبار تقطیر، انجام شد. فقط میزان کلسیم و حلالیت صدف اردبیل کمتر از صدف تجاری بود(05/0p<). در آزمایش دوم از 240 قطعه جوجه گوشتی جنس نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار دارای 12 قطعه از سن 1 الی46 روزگی استفاده شد. تیمارها شامل یک جیره شاهد متوازن شده با صدف تجاری به عنوان منبع کلسیم و 4 جیره آزمایشی که در آنها به ترتیب 25، 50، 75 و 100 درصد کلسیم تامین شده که با کلسیم حاصل از صدف اردبیل جایگزین شده، بودند. شاخص های عملکردی رشد، خصوصیات لاشه، صفات مورفولوژیکی استخوان درشت نی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نداشت. ابقاء ظاهری کلسیم و غلظت کلسیم خون در تیمارهای شاهد و 25 درصد صدف اردبیل بالاتر از تیمار 100 درصد صدف اردبیل بود(05/0p<). در مرحله رشد بالاترین ارزش زیست فراهمی نسبی کلسیم به میزان 63/110 در جیره با 25 درصد صدف اردبیل و 75 درصد صدف تجاری و در مرحله پایانی در جیره با 75 درصد صدف اردبیل و 25 درصد تجاری به میزان 88/105حاصل شد. به طور کلی مطابق شاخص های عملکردی و مورفولوژیکی استخوان می توان صدف تجاری را در جیره غذایی جوجه های گوشتی با صدف اردبیل به صورت صددرصد جایگزین کرد.
    کلید واژگان: اردبیل, صدف معدنی, زیست فراهمی, جوجه گوشتی
    Mahmood Sahraei *, S. A. Hoseini, A. Ghanbari, A. Mostafa Tehrani, S. Rahimi
    To investigate the mineral composition of mineral oyster produced in Khowsar city of Ardabil province, two experiments were performed. In the first study, in six composed samples and one type commercial oyster level of calcium, phosphorus, magnesium, fluorine and their solubility of in 0.1 N of HCL and double distillated water, were done. Only calcium amount and solubility rate in Ardabil oyster, lower than commercial oyster (p
    Keywords: Ardabil, Mineral oyster, Bioavailability, Broiler chicken
  • معصومه غلامی، ابوالقاسم گلیان، حسن کرمانشاهی، سعید زره داران
    این آزمایش برای مقایسه زیست فراهمی نسبی پروتئینات و اکسید منگنز با جذب بافتی در جوجه های گوشتی اجرا شد. شمار 432 جوجه یک روزه نر سویه تجاری کاب500 به طور کامل تصادفی بین نه تیمار آزمایشی با هشت تکرار و شش جوجه در هر تکرار توزیع شد. جیره ها در قالب طرح کامل تصادفی با ترتیب فاکتوریل با دو منبع پروتئینات و اکسید منگنز خالص و چهار سطح منگنز افزودنی (35، 70، 105 و 140 میلی گرم در کیلوگرم) به همراه یک تیمار شاهد (بدون منگنز افزودنی)، تهیه و جوجه ها در سنین 21-1 روزگی با آن ها تغذیه شدند. نوع منبع منگنز بر مصرف غذایی، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی اثر معنی داری نداشت. با افزایش سطح منگنز، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی از رابطه درجه دوم پیروی کرده است. با افزایش سطح منگنز جیره، تراکم منگنز در درشت نی، کبد و کلیه به طور خطی افزایش معنی داری داشته است. شیب به دست آمده از بررسی تابعیت خطی محتوای منگنز استخوان نسبت به سطوح منگنز جیره، در مقایسه با دیگر بافت ها بیشترین میزان بود و به دنبال آن به ترتیب کلیه و کبد شیب کمتری داشتند. با مقایسه شیب خطوط تابعیت، مقادیر زیست فراهمی نسبی پروتئینات منگنز در مقایسه با اکسید منگنز خالص در استخوان 7/101 درصد تعیین شد که نشان دهنده نبود تفاوت در زیست فراهمی بین دو منبع منگنز در این آزمایش است.
    کلید واژگان: اکسید منگنز, پروتئینات منگنز, درشت نی, زیست فراهمی, جوجه های گوشتی
    Masoumeh Gholami, Abolghasem Golian, Hasan Kermanshahi, Saeed Zerehdaran
    This study was conducted to evaluate the relative bioavailability value of Mn proteinate and Mn oxide in broiler chicks. A total of 432 day-old Cobb 500 commercial male broiler chicks were randomly distributed into nine treatments with eight replicate pens of six chicks each. In a completely randomized design experiment with a 2×4 factorial arrangement of two manganese sources (proteinate and reagent grade of oxide) with four levels of supplemental manganese (35, 70, 105 and 140 mg/kg diet) was provided by the use of a basal diet (control). Diets were fed from day one to 21 d of age. Manganese sources did not affect feed intake, body weight gain and feed conversion ratio (FCR), but body weight gain and FCR had a quadratic relationship with supplemental dietary Mn level. Tibia, kidney and liver manganese concentrations increased linearly, with increasing dietary Mn level. Tissue Mn analysis indicated that the tibia response to dietary Mn level was the greatest, followed by kidney and liver organs. The slope ratio regression analysis for tibia manganese content with supplemental manganese level revealed that the relative bioavailability value of manganese proteinate to Mn oxide was 101.7%. Thus, the relative bioavailability of Mn proteinate and Mn oxide was almost similar in this study.
    Keywords: Bioavailability, broiler chicks, manganese oxide, manganese proteinate, tibia
  • محمود صحرایی *، حسین جانمحمدی
    آزمایشی با هدف تخمین زیست فراهمی و ارزیابی خصوصیات شیمیایی منابع مختلف عنصر روی از قبیل سولفات روی، اکسیدروی A، اکسیدروی B و بیوپلکس روی در جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های نیمه خالص انجام شد. در ابتدا برای ارزیابی خصوصیات شیمیایی و حلالیت منابع مختلف عنصر روی در حلال های مختلف مطابق روش های استاندارد، به ترتیب از سه نمونه یک گرمی و 1/0 گرمی استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان عنصر روی از 15 درصد در بیوپلکس روی تا 75 درصد در اکسیدروی A متغیر است و بیش ترین حلالیت به میزان 100 درصد در آب مقطردوبار تقطیرشده، هیدروکلریک اسید 4/0 درصد و اسید سیتریک دو درصد مربوط به سولفات روی و کم ترین میزان حلالیت در آب مقطر دوبار تقطیرشده، هیدروکلریک اسید 4/0 درصد و اسید سیتریک دو درصد مربوط به بیوپلکس روی می باشد. در ادامه برای مطالعه زیست فراهمی منابع مختلف عنصر روی، از جیره نیمه خالص مکمل شده با سطوح 50، 100 و 150 میلی گرم از منابع مذکور در کیلوگرم جیره پایه استفاده شد که به 260 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب 13 جیره آزمایشی مختلف تغذیه شد. این آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی، در سیستم قفس با چهار تکرار پنج قطعه ای از سن 21-8 روزگی انجام شد. برای تخمین زیست فراهمی نسبی از روش رگرسیون نسبت شیب استفاده شد. که در این روش ارزش زیست فراهمی نسبی منابع مختلف بر اساس تقسیم ضریب رگرسیون معادله هر منبع نسبت به ضریب رگرسیون معادله سولفات روی به عنوان منبع استاندارد محاسبه شد. بیش ترین مقدار زیست فراهمی بر اساس افزایش وزن در اکسیدروی A و B در سطح 100 میلی گرم در کیلوگرم و در بیوپلکس روی در سطح 50 میلی گرم در کیلوگرم جیره پایه حاصل شد (05/0P<). بالاترین مقدار زیست فراهمی برطبق غلظت روی استخوان درشت نی، در سطح 50 میلی گرم در کیلوگرم از اکسیدروی A و بر اساس غلظت روی کبد و پانکراس به هنگام استفاده از سطح 100 میلی گرم بیوپلکس روی در کیلوگرم جیره پایه مشاهده شد (05/0P<).
    کلید واژگان: زیست فراهمی, حلالیت, جیره نیمه خالص, روی, جوجه گوشتی
    M. Sahraee*, H. Janmohamadi
    An experiment was conducted to estimate the bioavailability and evaluation chemical properties of different zinc sources such as zinc sulfate, zinc oxide A, zinc oxide B and Bioplex Zn in broiler chickens fed by semi-puirfeid diets., At first, for chemical and solubility evaluation of different zinc sources in different solvents based on standards methods, 3 samples each containing 1 and 0.1 g, respectively, were used the results showed that zinc concentration is varied from 15 % in Bioplex Zn to 75 % in zinc oxide A. The highest solubility about 100 % obtained in the double distilled water, 0.4% HCL and 2 % citric acid is related to zinc sulfate but the lowest solubility observed in the double distilled water, 0.4% hydrochloric acid and 2 % citric acid is related to Bioplex Zn. In the following, for study the bioavailability of different zinc sources, of a 13 semi-purified diets supplemented by 50,100 or 150 mg of different zinc sources per kg of diet in feeding of 260 Ross-308 male broiler chickens in completely randomized design with 4 replicates and 6 birds per each in cage system from 8-21days of age were used. For estimation of relative bioavailability slope ratio method was used. In this method relative bioavailability of different zinc sources, calculated by dividing of regression equation coefficient to regression equation coefficient of zinc sulfate as a standard sources. The highest bioavailability value, based on weight gain, was obtained in diets supplemented by 100 mg zinc oxide A and B, but the highest bioavailability value for Bioplex Zn was found in 50 mg zinc supplemented per kg of basal diet (P
    Keywords: Bioavailability, Broiler chicken, Semi, puirfeid diet, Solubility, Zinc
  • لیلا لطفی، مجتبی زاغری، سعید زین الدینی، محمود شیوازاد، داریوش داوودی
    این پژوهش به منظور بررسی زیست فراهمی منابع مختلف نانو منگنز در مقایسه با میکرو سولفات منگنز، به عنوان منبع استاندارد این ماده، در خوراک طیور و بررسی اثر این مواد بر فراسنجه های استخوانی اجرا شد. 208 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 در 10 روزگی در طرحی کاملا تصادفی با 13 گروه آزمایشی، چهار تکرار و چهار پرنده در هر تکرار به مدت 35 روز مطالعه شدند. ترکیبات منگنز از چهار منبع مختلف (نانو اکسید، نانو کربنات، نانو سولفات و میکرو سولفات منگنز)، در سه سطح (70، 120 و 170 میلی گرم در کیلوگرم جیره) به عنوان سطوح درجه بندی شده به جیره هایی حاوی 20 میلی گرم در کیلوگرم منگنز (تیمار شاهد)، اضافه شدند و آزادانه در اختیار پرندگان قرار گرفتند. نتایج نشان داد که نانو منگنز در مقایسه با میکرو سولفات منگنز، سبب افزایش معنا دار مقاومت استخوان در برابر نیروی فشاری شکننده شد (01/0P<). زیست فراهمی ترکیبات مختلف نانو منگنز، در مقایسه با میکرو سولفات منگنز، به طور معنا داری بیشتر بود (01/0P<). برای محتوای منگنز استخوان، زیست فراهمی نانو سولفات، نانو کربنات و نانو اکسید منگنز در مقایسه با میکرو سولفات منگنز، به ترتیب برابر با 324، 158 و 125 درصد بود. به طور کلی نتایج این بررسی بیانگر قابلیت جایگزینی میکرو سولفات منگنز به وسیله ترکیبات نانو منگنز در جیره، به منظور کاهش مشکلات پا در جوجه های گوشتی، بدون مشاهده اثر منفی در عملکرد بود.
    کلید واژگان: استحکام درشت نی, جوجه گوشتی, زیست فراهمی, فراسنجه های عملکردی, نانو منگنز
    Leila Lotfi, Mojtaba Zaghari, Saeed Zeinoddini, Mahmood Shivazad, Dariush Davoodi
    This study was conducted to evaluate the bioavailability of nano and micro sources of manganese in broiler chickens. Two hundred and eight، 10-d-old male Ross 308 broilers in a completely randomized design with 13 treatments، 4 replications and 4 chicks per replicate were studied for 35 days. During the experimental period، a basal corn-soybean meal diet containing 20 ppm Mn (control treatment) was supplemented with 70، 120، and 170 mg/Kg، Mn as graded levels، from four different sources (nano manganese oxide، carbonate and sulfate and micro manganese sulfate) and fed ad libitum. Results indicated that in comparison with micro MnSO4، nano manganese increased bone breaking strength significantly (P<0. 01). The bioavailability of different sources of nano manganese in comparison to micro MnSO4 was higher significantly (P<0. 01). The bioavailability of nano manganese sulfate، Carbonate and Oxide in comparison to micro manganese sulfate، on the basis of bone manganese content، was 324، 158 and 125 percent respectively. In conclusion، nano manganese had the substitutability of micro manganese sulfate in broilers diet to reduce leg abnormalities with no negative effect on performance.
    Keywords: broilers, nano manganese, tibia strength, bioavailability, performance parameters
  • مختار ملاکی، محمد علی نوروزیان، علی اکبر خادم
    تاثیر منابع گوناگون روی (آلی و معدنی) بر عملکرد، غلظت مواد معدنی، و فراسنجه های خون بره های زندی با استفاده از 18 راس بره نر در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار بررسی شد. تیمارها عبارت بودند از: جیره فاقد مکمل روی (شاهد)، جیره حاوی ppm 25 روی معدنی (روی سولفات) و جیره حاوی ppm 25 روی آلی (روی پپتید). وزن نهایی، افزایش وزن روزانه، و مصرف خوراک بره هایی که در جیره خود روی آلی دریافت کرده بودند از سایر تیمارها بیشتر بود و ضریب تبدیل بهتری داشتند (05/0P<). از غلظت مس و آهن در خون بره هایی که با جیره های حاوی روی (آلی و معدنی) تغذیه شدند، کاسته شد، ولی غلظت روی در خون آنها افزایش یافت (05/0P<). تعداد گلبول های سفید خون در بره های با تیمار روی پپتید از سایر تیمارها کمتر بود (05/0>P). باتوجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد می شود که ppm 25 روی آلی به جیره بره های پرواری اضافه شود.
    کلید واژگان: بره پرواری, زیست فراهمی, سلول های خونی, مصرف خوراک, منابع آلی
    Mokhtar Malaki, Mohammadali Norouzian, Aliakbar Khadem
    This research was conducted to evaluate the effect of different zinc (Zn) sources on performance، blood mineral and cell counts of Zandi lambs. 18 male lambs at weaning were supplemented with two different sources of zinc، 25 ppm ZnSO4 and 25 ppm zinc-peptide added to the basal diet as control. Live body weight، weight gain and feed efficiency improved with Zn-peptide supplementation (P 0. 05). Sera Zn concentration was higher and copper and iron concentration was lower in zinc supplemented groups (P<0. 05). Supplementation of zinc had no effect on blood cell counts except for white blood cells that decreased with zinc peptide supplementation (P<0. 05). It was concluded that adding 25 ppm zinc peptide to fattening lamb diet improved performance and cause to higher level of blood zinc.
    Keywords: Bioavailability, Blood cells, Feed intake, Finishing lamb, Organic source
  • شیلا هادی نیا، محمود شیوازاد، حسین مروج
    تعداد160 قطعه جوجه نر(راس 308) در سن 4 روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی به 8 تیمار و 4 تکرار برای هر تیمار در قفس های آزمایشی تقسیم شدند. جیره های آزمایشی شامل: تیمار 1: جیره پایه بدون متیونین افزودنی (شاهد)، تیمار 2: جیره پایه + 06/0، تیمار 3: جیره پایه + 11/0، تیمار 4: جیره پایه + 17/0درصد متیونین سنتتیک، تیمار 5: جیره پایه+ 06/0، تیمار 6: جیره پایه + 11/0، تیمار 7: جیره پایه + 17/0، تیمار 8: جیره پایه +22/0درصد متیونین گیاهی بودند. در سنین 28 و 42 روزگی به منظور ارزیابی پاسخ سیستم ایمنی ازتست آنتی بادی علیه آنتی ژن گلبول قرمز گوسفند (SRBC) و تست ایمنی 1-کلرو 2و3 دی نیترو بنزن (DNCB) استفاده شد. تابعیت چندگانه نمایی و چندگانه خطی برای تعیین کارایی زیستی متیونین گیاهی نسبت به متیونین سنتتیک بر پایه عملکرد رشد و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی به کار گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد افزایش وزن و خوراک مصرفی جوجه های گوشتی بدون در نظر گرفتن نوع منبع متیونین دریافتی نسبت به جیره پایه بهبود یافت. نتایج سیستم ایمنی در سن 28 روزگی پاسخ معنی داری را نشان نداد (05/0p>) درحالیکه در سن 42 روزگی، جوجه های گوشتی تحت تاثیر سطوح افزایشی منابع متیونین قرار گرفتند.
    کلید واژگان: جوجه گوشتی, متیونین گیاهی, زیست فراهمی, تابعیت چندگانه
    Hossein Moravej
    A total of 160 day-old male broiler chickens (Ross 308) were divided in a completely randomized design experiment، and assigned to 8 treatments and 4 replicates in their experimental units (cages). Treatments included: T1: basal diet with no additional methionine، T2: basal diet plus 0. 06، T3: basal diet plus 0. 11، T4: basal diet plus 0. 17 % of DL-methionine، T5: basal diet plus 0. 06، T6: basal diet plus 0. 11، T7: basal diet plus 0. 17، T8: basal diet plus 0. 22 % of Herbal methionine. To investigate the immunocompetence of birds at 28 and 42 days of age، two tests were conducted: responding to antibody titer against antigen of Sheep Red Blood Cell (SRBC) and responding to dilution 1-choloro 2-3- DiNitroBenzene (DNCB). Multiexponential and multilinear regressions were employed to determine bioavailability of Herbal Methionine (H-Met) ® relative to DL-Met on growth performance and immunocompetence of broilers. Body weight gain and feed intake of the broilers (fed either H-Met or DL Met) improved in the experiment، regardless of Met sources، in comparison with broilers fed basal diet. Immunocompetence results of broilers were not significant at 28 day of age (p)
    Keywords: Broiler chickens, Herbal methionine, Bioavailability, Multi regression
  • A. Moharrery *, M. Karimi, E. Asadi Khoshoei
    Ruminal bacteria and protozoa provide excellent organic phosphorus (P) sources for the host animal. This experiment was conducted to compare the bioavailability of bacterial and protozoal P in comparison with that of dicalcium phosphate (DCP) as a reference phosphorus source. Bacteria and protozoa were isolated from the rumen contents of dairy cows and the chick-model was used to determine the phosphorus bioavailability. Fifteen day-old chicks were used in a completely randomized design with 4 treatments consisting of a control diet (without P, as a basal diet), bacterial P涫 diet, protozoalP涫 diet, and DCP涫 diet. Phosphorus balance was selected as the response criterion for phosphorus bioavailability assessment, using multiple linear regressions. The results showed a higher phosphorus bioavailability of protozoal P and DCP compared with bacterial P (P
    Keywords: Rumen bacteria, rumen protozoa, phosphorus, bioavailability, chick, model, dairy cows
  • حسین مروج، شیلا هادی نیا، محمود شیوازاد، محمد مهدی نبی
    این آزمایش به منظور تعیین کارایی زیستی متیونین گیاهی نسبت به متیونین سنتتیک بر پایه عملکرد رشد جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد160 قطعه جوجه نر (راس 308) در سن چهار روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی به 8 تیمار و 4 تکرار در قفس های مربوطه تقسیم شدند. تیمارها شامل سطوح افزایش تدریجی از هر یک از دو منبع متیونین گیاهی و سنتتیک طی سه دوره پرورشی بودند. از رگرسیون چندگانه نمایی برای تعیین زیست فراهمی متیونین گیاهی نسبت به متیونین سنتتیک بر پایه عملکرد رشد جوجه های گوشتی استفاده شد. افزایش وزن و خوراک مصرفی جوجه های گوشتی بدون در نظر گرفتن نوع منبع متیونین دریافتی نسبت به جیره پایه بهبود یافت. زیست فراهمی متیونین گیاهی نسبت به متیونین سنتتیک در دوره آغازین با در نظر گرفتن شاخص های افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی به ترتیب 45 درصد، 77 درصد و 82 درصد، در دوره رشد به ترتیب 55 درصد، 69 درصد و 75 درصد و در دوره پایانی به ترتیب 57 درصد، 71 درصد و 75 درصد است. به طور کلی، میانگین زیست فراهمی متیونین گیاهی در مقایسه با متیونین سنتتیک برای جوجه های گوشتی 65 درصد است.
    کلید واژگان: جوجه گوشتی, رگرسیون چندگانه نمایی, زیست فراهمی, متیونین گیاهی
    Sh. Hadinia, H. Moravej, M. Shivazad, M. M. Nabi
    This experiment was carried out to determine the bioefficacy of herbal methionine (H-Met)® versus to DLmethionine (DL-Met) on growth performance basisin broiler chickens. A total of 160 day-old male broiler chickens (Ross 308) were used in a completely randomized design and were randomly assigned to treatments, 4 replicates and 5 chicks in every experimental unit (cage).Treatments included basal diet supplemented increasingly with Herbal methionine and DL-methionine during three growth periods of chickens. Multiexponential regression was used to determined bioavailability of H-Met® relative to DL-Met on growth performance basis in broilers. Body weight gain and feed intake of the broilers fed H-Met or DL Met improved in the experiment, regardless of Met sources, relative to those broilers fed basal diet. The bioavailability of HMet ® relative to DL-Met with considering body weight gain, feed intake and feed conversion ratio in starter period were 45, 77 and 82% respectively, in grower period were 55, 69 and 75% respectively and in finisher period were 57, 71 and 75% respectively. Totally, the average bioavailability of H-Met® versus to DL-Met is 65% for broiler chickens.
    Keywords: Bioavailability, Broiler chicken, Herbal methionine, Multiexponential regression
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال