به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "بایوفلاک" در نشریات گروه "شیلات"

تکرار جستجوی کلیدواژه «بایوفلاک» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی بایوفلاک در مقالات مجلات علمی
  • عبدالجبار ایرانی*، فرزانه نوری

    در این مطالعه، شاخص های رشد، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و بار باکتریایی در سیستم های چرخشی، بایوفلاک-چرخشی و بایوفلاک مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان جوان کپور معمولی با میانگین وزن 91/0±99/70 گرم وتراکم ذخیره سازی 25/6 کیلوگرم بر مترمکعب در نه سیستم در قالب سه تیمار و سه تکرار برای هر تیمار ذخیره و به مدت سه ماه پرورش داده شدند. میانگین وزن، کل تولید، نرخ رشد ویژه، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی هر 15 روز یک بار، بار باکتریایی در اول، وسط و انتهای دوره و آنزیم های آنتی اکسیدانی در پایان دوره پژوهش اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که میانگین وزن، افزایش وزن و رشد ویژه ماهیان سیستم بایوفلاک به طور معنی داری کم تر از سایر سیستم ها بود (05/0>p)، اما بین سیستم های چرخشی و بایوفلاک-چرخشی اختلاف آماری مشاهده نشد. ضریب تبدیل غذایی در سیستم بایوفلاک (96/1) به طورمعنی داری بیش تر از سیستم های چرخشی (59/1) و بایوفلاک-چرخشی (55/1) بود (05/0>p). بیش ترین مقدار ظرفیت آنتی اکسیدانی کل و فعالیت آنزیم کاتالاز در ماهیان سیستم بایوفلاک مشاهده شد و کم ترین فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در سیستم بایوفلاک-چرخشی بود. بار باکتریایی سیستم ها اختلاف معنی داری داشتند (05/0>p). به طوری که کم ترین مقدار مربوط به سیستم چرخشی و بیش ترین مقدار مربوط به سیستم بایوفلاک بود. به طورکلی، می توان نتیجه گرفت که سیستم های چرخشی و بایوفلاک-چرخشی نسبت به سیستم بایوفلاک در شرایط تعویض آب ناچیز، از نظر رشد و تغذیه ماهیان پرورشی عملکرد بهتری نشان دادند.

    کلید واژگان: آنزیم آنتی اکسیدانی, بایوفلاک, کپور معمولی, سیستم چرخشی
    Abdoljabbar Irani*, Farzaneh Noori

    In this study, growth performance, antioxidant enzymes activity, and bacterial load were investigated in recirculating aquaculture system (RAS), biofloc-RAS (BRAS) and biofloc system. Common carp juveniles with initial body weight of 70.99±0.91 g and stocking density of 6.25 kg/m3 were farmed in nine designed systems for three months. The mean weight, specific growth rate (SGR), weight gain, and food conversion ratio (FCR) were measured once every 15 days, bacterial load at the beginning, middle and end, and antioxidant enzymes at the end of the study period. Results showed the mean weight, weight gain and SGR in the biofloc system were significantly lower than other systems (p<0.05). However, the fish in the RAS and BRAS did not show any statistical difference in terms of the mentioned indicators. The FCR in the biofloc system (1.96) was significantly (p<0.05) higher than the RAS (1.59) and the BRAS (1.55). The highest amount of total antioxidant capacity and catalase enzyme activity was observed in the biofloc system and the lowest amount of superoxide dismutase enzyme activity was in the BRAS. In terms of bacterial load, a significant difference was observed amongst the three systems. So that the lowest value was observed in the RAS and the highest value was in the biofloc system. In general, it can be concluded that growth performance and feeding efficiency of common carp in the RAS and BRAS were better than the biofloc system in conditions of low water exchange.

    Keywords: Antioxidant Enzymes, Biofloc, Common Carp, Recirculating System
  • محمود آقابراری، سورنا ابدالی، ایوب یوسفی جوردهی*

      بایوفلاک به عنوان یک فیلتر بیولوژیکی عمل می کند و محیط مناسبی برای باکتری هایی است که می توانند آمونیاک موجود در آن را حذف کنند. تحقیق حاضر به منظور تعیین اثر سیستم بایوفلاک بر برخی شاخص های خونی و ایمنی فیل ماهی جوان پرورشی طی 8 هفته انجام شد. بدین منظور، 120 فیل ماهی با وزن اولیه 9/2 ± 2/168گرم در 6 مخزن فایبرگلاس 2000 لیتری معرفی شدند. تیمارها شامل تیمار شاهد و یک تیمار بایوفلاک و هر تیمار با 3 تکرار بود. بر اساس نتایج، بین تیمارها از نظر NO2، NO3، NH3، NH4، TAN و تعداد کل باکتری اختلاف معنی داری مشاهده شد (05/0<p). بطوریکه کمترین مقادیر pH،NO3 ، NH3، NH4 و TAN در تیمار 1 (سیستم بایوفلاک) بود. شاخص های شوری، نسبت نیتروژن به فسفر، قلیاییت و ارتوفسفات بین دو تیمار اختلاف معنی داری نشان نداد (05/0>p). ولی میزان کل جامدات معلق (TDS) در تیمار بایوفلاک به طور معنی داری بیشتر از شاهد بود (05/0<p). بر اساس نتایج حاصل، تعداد گلبول های قرمز و گلبول سفید، نوتروفیل، درصد هماتوکریت و MCV در تیمار بایوفلاک بطور معنی داری بیشتر از تیمار شاهد بود (05/0<p). نتایج شاخص های ایمنی نشان داد که سطوح ایمونوگلوبولین M، لیزوزیم و ایمونوگلوبولین کل در تیمار بایوفلاک نسبت به شاهد بهبود یافت، ولی معنی دار نبود (05/0<p). علاوه بر این، تیمار بایوفلاک بطور معنی داری تعداد باکتری بیشتری نسبت به شاهد داشت (05/0<p). بطورکلی، سیستم بایوفلاک باعث بهبود شرایط فیزیولوژیک فیل ماهی جوان در مقایسه با شاهد گردید و بکارگیری آن در سیستم های پرورشی توصیه می شود.

    کلید واژگان: بایوفلاک, شاخص های خونی, ایمنی, فیل ماهی
    Mahmoud Aghabarai, Soorena Abdali, Ayoub Yousefi Jourdehi*

    The basis of biofloc technology is biomaterials, dead organic particles, microbes, algae, protozoa and other organisms. The present study was conducted to evaluate the effect of biofloc system on blood indices in juvenile H. huso in the International Sturgeon Research Institute of the Caspian Sea during one year. For this purpose, 120 fish with an initial weight of 168.2 ± 2.9 g were introduced in 6 fiberglass tanks with volume 2000 liter. Treatments included control treatment and one biofloc treatment and each treatment had 3 replications. During the experiment blood and immunological indices of fish were measured. In terms of blood indices, biofloc treatment was better. The lowest number of white blood cells, neutrophils and the highest number of red blood cells, hematocrit and Measn corposcular volume (MCV) were observed in the biofloc treatment and there was a significant difference with the control treatment (P<0.05). Immunological results showed the levels of immunoglobulin M, lysozyme and total immunoglobulin in biofloc treatment improved compared to the control, but were not significant difference (P <0.05). In addition, biofloc treatment had more bacteria than the control and showed a significant difference (P<0.05). Therefore, biofloc treatment can be selected as the superior treatment according to its performance. Because it improved the conditions and increased the efficiency of the breeding system and also improved the living conditions.

    Keywords: Biofloc, Hematological indices, Immunity, Huso huso
  • مزدک عالی محمودی، حمید محمدی آذرم*
    هدف این مطالعه بررسی نحوه اثر گذاری نسبت های مختلف کربن به ازت و روش انجام آن به جهت پرورش بچه ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) در سیستم بایوفلاک از طریق شاخص های ایمنی بود. لذا تعداد 750 عدد بچه ماهی با میانگین وزن اولیه 05/0± 17 گرم انتخاب و به طور کاملا تصادفی میان 30 عدد تانک فایبرگلاس با حجم تقریبی250 لیتر آب تقسیم شدند. تیمارهای مورد استفاده شامل سه سطح کربن به نیتروژن با سطوح مختلف 15، 20 و 25 و سه سطح پروتیینی جیره شامل 25درصد،30 درصد و 35 درصد با سه تکرار در طی یک دوره 56 روزه در نظر گرفته شدند. همچنین یک گروه شاهد در سیستم مرسوم همراه با تعویض آب با سطح پروتیین 35 درصد تغذیه شد. بر اساس نتایج بدست آمده مقدار پروتیین کل، آلبومین و گلوبولین در تیمارهای بایوفلاک افزایش عددی را همراه با سطح بالای درصد پروتیین جیره در نسبتهای مختلف کربن به ازت در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنی داری نشان داد(05/0P<). همچنین کمترین میزان پروتیین کل و آلبومین سرم خون در تیمار شاهد بود. از طرفی کمترین میزان فعالیت لیزوزیم، کمپلمان و قدرت باکتری کشی در تیمار شاهد مشاهد شد که به طور معنی داری کمتر از تیمار بایوفلاک با سطح پروتیین 30 درصد و نسبت کربن به ازت 15 بود(05/0P<). در نتیجه استفاده از نسبت بهینه کربن به ازت 15 با پروتیین 30 درصد با توجه به فعالیت لیزوزیم و کمپلمان روش مناسبی برای تولید بچه ماهیان کپور معمولی در مراحل اول زندگی در این سیستم است.
    کلید واژگان: بایوفلاک, کپور معمولی, باکتری هتروتروف, سیستم ایمنی, سرم خون
    Mazdak Alimahmoudi, Hamid Mohammadiazarm *
    The aim of this study was to investigate the effect of different carbon to nitrogen ratios and its method for rearing common carp (Cyprinus carpio) in the biofloc system through immunological parameters. A total of 750 fish species with a mean weight of 17 ± 0.5 g were selected and randomly divided into 30 fiberglass tank with a volume of approximately 250 liters of water. The treatments included three levels of carbon to nitrogen with different levels of 15, 20 and 25 with three levels of dietary protein including 25%, 30%, and 35% by three replications during the 56-day period of trial. Also, a control group was fed with 35% dietary protein in usual system with water exchange. Based on the results, The amount of total protein, albumin, and globulin showed significantly a numerical increase with increasing the percentage of dietary protein in biofloc treatments compared to the control treatment (P<0.05). Also, the lowest serum total protein and albumin were observed in the control treatment. Furthermore, the lowest serum bactericidal activity, lysozyme, and total complement (ACH50) were in control treatment that significantly different from the biofloc treatment with 30% protein and the ratio of C/N 15 (p<0.05). As a result, using the optimal ratio of carbon to nitrogen 15 with 30% protein due to the activity of lysozyme and complement is a good strategy for the production of common carp juveniles at the early stage in this system.
    Keywords: Biofloc: Common carp, Heterotrophic bacteria, Immunity system, Blood serum
  • مونا تبرک، سید جعفر سیف آبادی*، غلام رضا ضالحی جوزانی، حبیب الله یونسی

    تحقیق حاضر به منظور سنجش و مقایسه سیستم های پرورش ماهی بر اساس شاخص های تغذیه، رشد، ایمنی غیر اختصاصی و ترکیبات لاشه ماهی کپور معمولی انجام شد. ماهیان با میانگین وزنی حدودی3/0±5/21 گرم انتخاب و بعد از طراحی سیستم های مورد نظر و طی دوره سازگاری، در تانک های فایبرگلاس 100 لیتری در چهار تیمار (بایوفلاک، مداربسته و دو تیمار شاهد) به مدت دو ماه پرورش داده شدند. در انتهای دوره پرورش شاخص های رشد، ایمنی و ترکیبات لاشه ماهیان مورد آزمایش قرار گرفت. در نهایت بین شاخص های رشد و تغذیه مانند وزن نهایی، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و درصد بازماندگی و نیز شاخص های ایمنی غیر اختصاصی بین تیمارهای بایوفلاک و مداربسته اختلاف معنی دار مشاهده شد .(p<0/05) دربین تیمارهای بایوفلاک، مداربسته و شاهد 1 از لحاظ ترکیبات پروتیین، چربی و رطوبت اختلاف معناداری مشاهد نشد (p>0/05). اما بین این تیمارها با تیمار شاهد 2 اختلاف معنا داری وجود داشت .(p<0/05) از لحاظ شاخص های ایمنی نیز اختلاف معناداری بین سیستم مداربسته و بایوفلاک مشاهده نشد، اما میزان سوپر اکسیداز دیسموتاز در تیمار بایوفلاک سطح بالاتری را نشان داد. به طور کلی، نتایج نشان می دهد که تیمار بایوفلاک از نظر شاخص های رشد، ایمنی غیر اختصاصی مانند سوپراکسیداز دیسموتاز و نیز ترکیبات لاشه با توجه به کاهش غذای مصرفی روزانه شرایط بهتری را جهت پرورش کپور ماهی معمولی فراهم نماید.

    کلید واژگان: بایوفلاک, مداربسته, کپور معمولی, رشد, ترکیبات لاشه
    Mona Tabarrok, Seyed Jafar Seyfabadi*, Gholamreza Salehi Jouzani, Habibollah Younesi

    This study was carried out to compare the effect of different culture systems on the growth performance and body composition of common carp (Cyprinus carpio). Fish juvenile was selected by initial average weight of 21.5 ±0. 3 after designs the systems and adaptation period were randomly distributed in fiberglass tanks (with 100 liters capacity). The experiment lasted for 2 months.  At the end of experiment, growth parameters including final weight, weight gain percentage, specific growth rate, survival; and whole body proximate analyses including protein, fat and ash levels were examined. Finally, there were significant differences in final weight, specific growth rate, and feed conversion ratio and survival rate between experimental treatments (p<0.05). There was no significant difference between treatments (biofloc, recirculating aquaculture system) for whole body’s moisture, fat and protein (p>0.05). But there was a significant difference among body protein, ash and fat among control 2 treatment and other treatments (p<0.05). Also there was no significant difference between biofloc and recirculating aquaculture system for lysozyme and complement activity in treatments whereas the fish in biofloc showed a significant higher superoxide dismutase than the others (p<0.05). The results obtained in this experiment, suggest that biofloc improves growth parameters, immune response even with decreasing percentage of daily feeding in common carp.

    Keywords: Biofloc, Closed system, Common carp, Growth, Body compounds
  • ملیحه براتی قلعه شیری، حجت الله جعفریان*، ضیا کردجزی، حسین آدینه، محمد فرهنگی
    در مطالعه حاضر تاثیر منابع مختلف کربن بر کیفیت آب و عملکرد رشد بچه ماهیان کپور معمولی (Cyprinus carpio) با افزودن سین بیوتیک در سیستم بیوفلاک طی مدت 45 روز بررسی شد. سه تیمار آزمایشی (B، C و D) حاوی آرد ذرت، آرد گندم و آرد جو همراه با یک گروه شاهد (A) آماده شدند. سین بیوتیک مورد استفاده که شامل مخلوطی از باکتری های Bacillus circulans و B. lichiformis همراه با پری بیوتیک تجاری سلماناکس مایع در غلظت نهایی CFU/ml 108×1/5 به هر تیمار اضافه شد. بچه ماهیان (1/93±15/98 گرم) به شکل تصادفی در 12 مخزن (3 تکرار × 4 تیمار) با ظرفیت 30 لیتر آب تقسیم شدند. در پایان آزمایش، میزان سختی کل و مواد جامد معلق در هر سه تیمار آزمایشی نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری نشان دادند (0/05>P). میزان اکسیژن محلول در هر سه تیمار به شکل معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (0/05>P). میزان نیترات نیز فقط در تیمارهای آرد ذرت و آرد گندم بیشتر از گروه شاهد اندازه گیری شد (0/05>P). بالاترین وزن نهایی (11/20±40/31 گرم)، نرخ رشد ویژه (0/27±1/59 درصد)، ضریب رشد حرارتی (0/09±0/98 درصد)، فاکتور وضعیت (0/17±2/21)، کارایی غذا (20/47±106/09 درصد)، نسبت کارایی پروتئین (1/31±4/71)، چربی (5/04±18/22) و انرژی (0/04±0/13) در تیمار آرد ذرت ثبت شد. کمترین ضریب تبدیل غذایی (0/25±1/01) و غذای نسبی خورده شده (3/79±11/94 درصد) نیز در تیمار آرد ذرت مشاهده شد (0/05>P). بیشترین میزان ترشح آمونیاک (mg.kg-1 BW.day-1 1011/14±45/27)، اوره (mg.kg-1 BW.day-1 25/3±30/57) و انرژی اتلاف شده از طریق ترشح آمونیاک (mg.kg-1 BW.day-1 25/3±36/50) و اوره (mg.kg-1 BW.day-1 6/0±21/78) در تیمار آرد جو ثبت شد (0/05>P). در مجموع، نتایج نشان داد استفاده از آرد ذرت همراه با سین بیوتیک در سیستم بیوفلاک نسبت به سایر منابع کربنی در بهبود پارامترهای کیفی آب و ارتقاء عملکرد رشد بچه انگشت قد ماهیان کپور معمولی موثرتر بود.
    کلید واژگان: سین بیوتیک, بایوفلاک, کپور معمولی, پارامترهای رشد, کیفیت آب
    Malihe Barati Ghaleshiri, Hojatollah Jafaryan *, Zia Kordjazi, Hossein Adineh, Mohammad Farhangi
    In the present study, the effect of different carbon sources on water quality and growth performance of common carp (Cyprinus carpio) fingerlings by adding synbiotic into biofloc system (BFT) were investigated for 45 days. Three experimental treatments (B, C and D) containing corn, wheat and barley flours together with a control group (A) were prepared. The used synbiotic was a mixture of Bacillus circulans and B. lichiformis along with a Celmanax liquid commercial prebiotic at a final concentration of 1.5×108 CFU/ml to each treatment. Fish fingerling (15.98±1.93 g) was distributed randomly into 12 tanks (4 treatments × 3 riplicated) with 30 liters of capacity. At the end of the experiment, the nitrate, total hardness and total suspended solidsin in all treatments significantly increased compared with the control (P<0.05). While, the dissolved oxygen in all treatments was lower than the control (P<0.05). NO3 was measured higher than the control only in corn and barley treatments (P<0.05). The highest final weight (40.31±11.20 g), SGR (1.59±0.27%), TGC (0.98±0.09%), condition factor (2.21±0.17), FCE (106.09±29.47%), PER (4.71±1.31), PEL (18.22±5.04) and PEE (0.13±0.04) were recorded in corn flour treatment. However, the lowest feed conversion ratio (1.01±0.25) and relative feed intake (11.94±3.79%) were observed in corn flour treatment (P<0.05). The highest excretion rates of ammonia (1011.45±14.27 mg.kg-1BW.day-1), urea (25.30±3.57 mg.kg-1BW.day-1) and energy wast by excretion rates of ammonia (25.36±3.50 mg.kg-1BW.day-1) and urea (6.21±0.78 mg.kg-1BW.day-1) were recorded in barley flour (P<0.05). In conclusion, the results demonstrat that the use of corn flour with synbiotic in the BFT system, compared to other carbon sources was more effective to improve the water quality and promoting of growth preformance of common carp fingerlings.
    Keywords: Synbiotic, Biofloc, Common carp, Growth parameters, Water Quality
  • اکبر عباس زاده*، وحید یاوری، سیدجواد حسینی، محمود نفیسی بهابادی

    هدف این تحقیق بررسی تاثیر بایوفلاک (با منابع قندی شیره ضایعات خرما و ملاس) بر کارایی رشد، بار باکتری های آب و بافت روده میگوی وانامی ((Litopenaeus vannamei با استفاده از سطوح مختلف پروتئینی بود. چهار تیمار بایوفلاک مشتمل بر بایوفلاک خرما+جیره با پروتئین 25% (P25)، بایوفلاک ملاس+جیره با پروتئین 25% (M25)، بایوفلاک خرما+جیره با پروتئین 15% (P15) و بایوفلاک ملاس+جیره با پروتئین 15% (M15) و یک تیمار شاهد (حاوی 38% پروتئین) با 3 تکرار بود. در یک دوره 35 روزه 35 قطعه میگوی جوان (33/0±37/5 گرم) به طور تصادفی در 15 تانک 300 لیتری (تراکم 175 قطعه در متر مکعب) ذخیره سازی گردید. بالاترین میزان پارامترهای رشد (وزن به دست آمده، ضریب تبدیل غذایی، نرخ رشد و بازماندگی) در میگوهای تیمار P25 و کمترین آنها در تیمار شاهد دیده شد (05/0p<). بالاترین درصد شاخص وزن بدن، کارایی غذا و نرخ رشد ویژه در تیمار P25 و کمترین آن در تیمار M15 دیده شد (05/0p<). نتایج حاکی از افزایش تعداد باکتری های هتروتروف در طول پژوهش بود که در همه تیمارهای بایوفلاک از شاهد بیشتر بودند. بیشترین و کمترین تعداد قارچ ها، ویبریو و باسیلوس به ترتیب در تیمار P25 و شاهد مشاهده گردید. طول سلول های اپی تلیال در بافت روده در همه تیمارهای بایوفلاک نسبت به شاهد افزایش یافت اما این اختلاف فقط در اولین بند شکمی معنی دار بود. نتایج حاکی از برتری شیره خرما نسبت به ملاس بود که می تواند به دلیل حضور ترکیبات مفیدی چون محرک های رشد و ایمنی باشد.

    کلید واژگان: میگوی وانامی, بافت روده, بایوفلاک, شیره ضایعات خرما, بار باکتریایی
    A Abbaszade*, V Yavari, S.J Hosseini, M Nafisi Bahabadi

    The aim of this study was to evaluate the effects of biofloc (with addition of spoilage date palm extract (SDE) and molasses as sugar sources) on bacterial load of water, growth performance and intestine of Litopenaeus vannamei using diets containing different protein levels. Four biofloc treatments were designated including the biofloc treatment with SDE + a diet containing 25% protein (P25), biofloc treatment with molasses + a diet containing 25% protein (M25), biofloc treatment with SDE + a diet containing 15% protein (P15), biofloc treatment with molasses + a diet containing 15% protein (M15) and the control treatment with a diet containing 38% protein (Control). All treatments were conducted in triplicates. A 35-day study was conducted on 35 juvenile shrimp (with average weight of 5.37±0.33 g) which randomly stocked in fifteen tanks (each 300 L) at a stocking density of 175 shrimp m−3. The highest amounts of growth parameters (weight gain, Feed Conversion Ratio (FCR), growth rate and survival) were observed in P25 treatment and the lowest amounts of growth parameters were observed in the control (P<0.05). Moreover, the highest percentages of body weight index, feed efficiency and specific growth rate were observed in P25 and the lowest percentages of those were observed in M15 treatment (P<0.05). Results showed that the number of total heterotrophic bacteria was increased during the study and the numbers of total heterotrophic bacteria in all biofloc treatments were higher than that of the control. The highest and the lowest numbers of fungi, vibrio and bacillus were found in P25 treatment and the control treatment, respectively. The length of the epithelial cells of the intestine was increased in all biofloc treatments as compared to the control but this difference was significant in the first abdominal segment, only. The result demonstrated that the effects of SDE were better than molasses, which could be due to the presence of useful compounds such as the growth and immunity promoters in it.

    Keywords: Litopenaeus vannamei, Intestinal tissue, Biofloc, Spoilage date palm extract, Bacterial load
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال