به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « ماهی شانک زرد باله » در نشریات گروه « شیلات »

تکرار جستجوی کلیدواژه «ماهی شانک زرد باله» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • فرحناز کیان ارثی*، علیرضا صفاهیه، نگین سلامات، امیر پرویز سلاطی، حسین هوشمند

    جیوه با تولید رادیکال های آزاد اکسیژن و از بین بردن منابع آنتی اکسیدان باعث ایجاد استرس اکسیداتیو می شود. مهم ترین کاربرد سلنیوم، نقش آن در ساختمان آنزیم های آنتی اکسیدانی از قبیل گلوتاتیون پراکسیداز است و عملکرد آن حذف رادیکال های آزاد و گونه های اکسیژن فعال می باشد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر آنتی اکسیدانتی نانو ذرات سلنیوم و سلنیت سدیم بر پارامترهای بیوشیمیایی و دفاع آنتی اکسیدانی در ماهی شانک زرد باله (Acanthopagrus latus) در مواجهه با کلرید جیوه می باشد. دراین مطالعه تعداد 300 قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی 3±25 گرم در پنج تیمار و با جیره غذایی سلنیت سدیم و نانو ذره سلنیوم با دو غلظت 1 و 5/1میلی گرم برکیلوگرم به مدت 6 هفته تغذیه شدند، سپس به مدت دوهفته در معرض کلریدجیوه با دوز تحت کشنده قرار گرفتند. در پایان از همه تیمارها نمونه های خون و کبد برداشت و فعالیت آنزیم های کبدی و آنتی اکسیدانی مورد سنجش قرارگرفتند. نتایج نشان دادند که فرم نانوذره سلنیوم باعث افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز، کاهش محتوای مالون دی آلدیید، آسپارتات آمینو ترانسفراز و آلکانین فسفاتاز شد (05/0>p). در طول دوره در معرض گذاری، فرم نانو ذره سلنیوم در بالا بردن فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز اثر بخش تر از شکل معدنی سلنیوم بود. کاهش محتوای مالون دی آلدیید در کبد ماهیان تغذیه شده با نانوذره سلنیوم نشان دهنده کاهش پراکسیداسیون لیپید و کاهش استرس اکسیداتیو بود. فعالیت آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز تحت تاثیر فلز جیوه درگروه های تغذیه شده با سلنیت سدیم نسبت به گروه های تغذیه شده با نانو ذره افزایش بیشتری داشت (05/0>p) و بالارفتن سطح این آنزیم ها در خون نشانه آسیب کبدی است. به طورکلی، افزودن نانو ذره سلنیوم در جیره غذایی پایه اثر بخشی بهتری از نظر شاخص های آنتی اکسیدانی در ماهی شانک زرد باله متعاقب مواجهه با کلرید جیوه داشت.

    کلید واژگان: ماهی شانک زرد باله, سلنیت سدیم, نانوذره سلنیوم, جیوه}
    FARAHNAZ KIANERSI*

    Mercury causes oxidative stress in the body by producing oxygen free radicals and destroying antioxidant sources. The most important application of selenium is its role in the construction of antioxidant enzymes such as glutathione peroxidase, the function of which is to eliminate free radicals and reactive oxygen species. The aim of this study was to investigate the antioxidant effect of selenium nanoparticles and sodium selenite on biochemical parameters and antioxidant defense in Acanthopagrus latus in the presence of mercury chloride. A total number of 300 fish (25±3 g) were randomly distributed in five groups according to diet: control, nanoSe and sodium selenite (1 and 1.5 mg/kg). Fish were fed with experimental diets for six weeks. They were then exposed to a sublethal dose of HgCl2 for two weeks. At the end of the feeding period and after exposure, blood and liver samples were taken from all treatments and the activity of liver enzymes and antioxidants were measured. After six weeks of feeding the results showed that the form of selenium nanoparticles improved growth performance, increased the activity of antioxidant enzymes GPX and CAT and reduced the content of MDA, AST and ALT (p<0.05). The results showed that the form of selenium nanoparticles was more effective than the inorganic form of selenium during the period of exposure in increasing the activity of the antioxidant enzymes GPX and CAT. Decreased MDA content in the liver of fish fed selenium nanoparticles indicated a reduction in lipid peroxidation and a reduction in oxidative stress. The activity of ALT, AST and ALP enzymes increased more in the groups fed with selenium sodium than in the groups fed with nanoparticles (p<0.05). This study showed that the addition of selenium nanoparticles to the basic diet was more effective in terms of growth and antioxidant indices in yellowfin porgy (A. latus) after exposure to mercury chloride.

    Keywords: Yellowfin porgy, Selenium nanoparticles, Sodium Selenite, Mercury}
  • فرحناز کیان ارثی، علیرضا صفاهیه*، نگین سلامات، امیر پرویز سلاطی، حسین هوشمند

    در این مطالعه اثرات دو شکل معدنی و نانوذره سلنیوم بر رشد، آنزیم های کبدی و وضعیت آنتی اکسیدانی ماهی شانک زرد باله (Acanthopagrus latus) مقایسه شده است. بدین منظور 300 قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی 3±25 گرم در پنج گروه تیماربندی شده و با جیره غذایی حاوی سلنیت سدیم و نانو ذره سلنیوم با دو غلظت 1 و 5/1میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 6 هفته تغذیه شدند. در پایان دوره نمونه های خون و کبد از همه گروه ها گرفته و فعالیت آنزیم های کبدی و آنتی اکسیدانی مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که افزودن فرم نانوذره سلنیوم به جیره غذایی نسبت به فرم معدنی آن باعث بهبود عملکرد رشد شده است. درصد افزایش وزن در گروه شاهد معادل 59/15±95 و در گروه های تغذیه شده با نانوذره سلنیوم بترتیب 52/3±73/121 و 63/11±52/115 و درگروه های تغذیه شده با سلنیت سدیم برابر 28/3±58/90 و 58/1±61/66 بود. بالاترین میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و کاتالاز (CAT) و کمترین میزان آنزیم های کبدی آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) و آلکانین فسفاتاز (ALP) در تیمار حاوی نانوذره سلنیوم بود (05/0>p) که میزان ALT با سایر تیمارها دارای اختلاف معنی دار بود (05/0> p). همچنین کمترین میزان مالون دی آلدئید (MDA) در کبد ماهیان تغذیه شده با نانوذره بود که با تیمار شاهد و سلنیت سدیم اختلاف معنی داری نداشت. به طورکلی، نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که نانوذره سلنیوم نسبت به فرم معدنی آن بر عملکرد رشد و سیستم دفاع آنتی‎اکسیدانی ماهی شانک زرد باله اثرات مثبت داشته است.

    کلید واژگان: ماهی شانک زرد باله, نانو ذره سلنیوم, سلنیت سدیم, ایمنی}
    F Kianersi, Amir Parvize Salati, Hosein Hosmand Hosmand

    In this study, the effects of both mineral and nanoparticles selenium were investigated on growth performance, liver enzymes, and antioxidant status of yellowfin porgy, Acanthopagrus latus. A total number of 300 fish (average weight = 25±3 g) were randomly distributed in five groups according to according to diet: control (basal diet), nanoSe (1 and 1.5 mg/kg -supplemented diet) and sodium selenite (1 and 1.5 mg/kg -supplemented diet). Fish were fed with experimental diets for six weeks. At the end of the experiment, liver and blood samples obtained to assay the liver and antioxidant enzymes activities. The results showed that addition of 1 and 1.5 mg/kg nanoSe to the diet promoted growth, as weight gain increased significantly in A. latus fed by nanoSe (p<0.05). Also, the highest glutathione peroxide and catalase activity were recorded in treatment containing nanoSe (p<0.05). While the lowest ALT activity were seen in 1.5 mg/kg nanoSe (p<0.05). The lowest level of Malondialdehyde (MDA) was in the liver of fish fed by nanoSe, while there were no significant differences with the control and Sodium Selenite groups (p>0.05). Our findings showed that Selenium nanoparticles had beneficial effects on growth performance and antioxidant defense system of A. latus.

    Keywords: Yellow fin porgy, Selenium nanoparticles, Sodium Selenite, Immunity}
  • پریا اکبری*
    مطالعه حاضر، به منظور بررسی اثر گرسنگی بر شاخصهای رشد، ترکیبات شیمیایی و ایمنی غیر اختصاصی ماهی شانک زرد باله در دو اندازه وزنی مختلف طراحی گردید. در این تحقیق،120 ماهی با میانگین طولی cm 98/0± 05/8 و وزنی g 07/1±46/7 (سایز A) و 120 ماهی با میانگین طولی cm 86/0± 05/11 و وزنی g 07/3±01/18 (سایز B)، هر کدام به دو گروه تغذیه شده و تغذیه نشده و سه تکرار (20 قطعه ماهی در هر تکرار) در مخازن پلاستیکی L 60 مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه برداری از ماهی در10، 20 و 30 روز محرومیت غذایی انجام شد. نتایج به دست آمده حاکی از کاهش معنی دار شاخص های رشد (ضریب رشدویژه، وزن نهایی، افزایش وزن بدن، شاخص کبدی و فاکتور وضعیت) گروه تغذیه نشده در سایز A شده است (05/0>P). در حالی که تفاوت معنی داری در این شاخص ها (به استثنای شاخص کبدی و فاکتور وضعیت) و ترکیب لاشه در سایز B بین گروه تغذیه شده و تغذیه نشده مشاهده نشد (05/0P). افزایش معنی داری در سطوح لیزوزیم در گروه تغذیه نشده از روز 20 محرومیت غذایی در مقایسه با گروه تغذیه شده هر دو سایز مشاهده شد و اختلاف معنی داری درکلیه شاخص های رشد، ترکیبات شیمیایی لاشه و سطوح لیزوزیم بین دو سایز مشاهده گردید (05/0>P). نتایج حاضر نشان می دهد که در سایز A ماهی شانک زرد باله، هم الگوی رشد و هم کیفیت لاشه به طور معنی داری در گروه تغذیه نشده در مقایسه با گروه تغذیه شده کاهش یافتند.
    کلید واژگان: محرومیت غذایی, اندازه, ضریب رشد ویژه, شاخص کبدی, لیزوزیم, ماهی شانک زرد باله}
    Paria Akbary *
    The present study investigated effects of starvation on growth, body chemical composition and non-specific immune parameters in yellow fin seabream. In this study, 120 fish with a mean length of 8.05± 0.98 cm and weight of 7.46± 1.07 g (was referred as size A) and 120 fish with a mean length of 11.05 ± 0.86 cm and weight of 18.01± 3.07 g (was referred size B) were used with each size was comprised of those fed and starved with three replicates (20 fish per replicate) in a 60- L plastic tanks. The specimens were sampled at 10, 20 and 30 days of food deprivation. The results showed that in starved group of size A, specific growth ratio (SGR), condition factor (CF), final weight, increased weight gain (IWG), hepatic- somatic index (HSI), decreased significantly (P
    Keywords: Food Deprivation, Size, Specific Growth Ratio, Hepatic Somatic Index, Lysozyme, Acanthopagrus latus}
  • پریا اکبری*
    ال کارنیتین به عنوان یکی از مکمل های ضروری و مهم جهت تغذیه انسان و حیوان شناخته شده است. مطالعه حاضر، به منظور بررسی اثر مکمل ال- کارنیتین بر عملکرد رشد ( وزن نهایی بدن، میزان رشد روزانه، ضریب تبدیل غذایی، کارایی تبدیل غذایی، میزان غذای دریافتی، میزان کارایی پروتئین، میزان کارایی چربی، میزان تولید پروتئین و میزان تولید چربی) و ترکیبات شیمیایی لاشه ( پروتئین، چربی، خاکستر و رطوبت)، پروفایل اسید های چرب بدن و فعالیت فاکتور رشد شبه انسولین1 (IGF-1) ماهی شانک زرد باله طراحی گردید. در این تحقیق، 240 ماهی با میانگین وزنی 46/0±23/3 گرم به صورت تصادفی در 4 گروه 60 تایی ( با سه تکرار و در هر تکرار 20 قطعه ماهی) در مخازن پلاسنیکی 60 لیتر قرار گرفتند و با رژیم غذایی محتوی 0، 400، 800 و 1200 میلی گرم ال-کارنیتین بر کیلوگرم غذا به صورت روزانه مورد تغذیه قرار گرفتند. بعد از 64 روز، رژیم غذایی محتوی 800 میلی گرم ال- کارنتین بر کیلوگرم غذا منجر به افزایش معنی دار عملکرد رشد ( به استثنای میزان رشد روزانه)، میزان پروتئین و چربی لاشه، اسید های چرب بدن و فعالیت شبه انسولین شد. همبستگی مثبت بین فعالیت شبه انسولین و میزان رشد روزانه به استثنای رژیم غذایی محتوی 1200 میلی گرم ال- کارنیتین بر کیلوگرم غذا مشاهده شد. با توجه به نتایج حاضر می توان بیان نمود که رژیم غذایی 800 میلی گرم ال- کارنیتین بر کیلوگرم غذا می تواند منجر به افزایش رشد، کیفیت لاشه، فعالیت فاکتور رشد شبه انسولین 1 و متابولیسم لیپید در ماهی شانک زرد باله شود.
    کلید واژگان: ماهی شانک زرد باله, ال, کارنیتین, متبولیسم لیپید, عملکرد رشد, کیفیت لاشه, فعالیت فاکتور رشد شبه انسولین}
    Paria Akbary*
    L- carnitine has been recognized as a new and important dietary supplementation, essential for human and animal nutrition. This study was conducted to evaluate the use of dietary l- carnitine supplementation and its effects on the growth (body final weight, daily growth rate (DGR), feed efficiency (FE), feed conversion ratio (FCR), daily feed intake (DFI), protein efficiency ratio (PER), lipid efficiency ratio (LPE), protein productive value (PPV), lipid productive value (LPV), body compositions (crude protein, crude lipid, ash and moisture), body fatty acid profile and IGF-1 activity in yellowfin seabream. In this study, a number of 240 fish with a mean weight of 3.23± 0.46 g were randomly allocated into four groups (three replicates, 20 fish per tank) in 60-L plastic tanks and fed with four experimental diets having carnitine with the concentrations 0, 400, 800, and 1200 mg kg-1 diet (referred as C0, C400, C800 and C1200 respectively). After 9 weeks of the feeding trial, there was a significant increase in growth performance (except for DGR), carcass quality (crude protein and crude lipid), muscle fatty acid and IGF‑1 activity in the fish fed C800 diet compared to those fed the other diets. Also a positive correlation was detected between plasma IGF-1 activity and DGR except for C1200 diet. The diet containing 800 mg kg-1 dietary L‑carnitine can have marked effects on growth yield, carcass quality, IGF-1 activity and lipid metabolism of yellowfin seabream
    Keywords: Acanthopagrus latus, L, carnitine, Lipid Metabolism, Growth Performance, Carcass Quality, IGF, 1 activity}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال