به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "پیشرفت ژنتیکی" در نشریات گروه "شیلات"

تکرار جستجوی کلیدواژه «پیشرفت ژنتیکی» در نشریات گروه «کشاورزی»
جستجوی پیشرفت ژنتیکی در مقالات مجلات علمی
  • رضا پسندیده*، محمد خلیل پذیر، مجید پسندیده، عقیل دشتیان نسب

    رسیدن به اهداف توسعه آبزی پروری پایدار در کشور، مستلزم استفاده از جمعیت‏های متنوع ژنتیکی و عاری از بیماری و پرورش میگوهای اصلاح نژاد شده با رعایت موارد امنیت زیستی است. امروزه بیماری‏ها و همه‏گیر‎‏ی‏ ناشی از آن‏ها به عنوان اساسی ترین مشکل در سیستم های پرورش متراکم میگو، مورد توجه قرار گرفته‏اند. از آنجا که مقابله با عوامل بیماری‏زا، ریشه‏کنی و یا کنترل آن‏ها در شرایط پرورشی دشوار است، لذا اصلاح نژاد انتخابی میگو به منظور تولید لاین‏های مقاوم در برابر عوامل بیماری‏زا، می‏تواند یک گزینه مناسب برای کنترل بیماری باشد. دو ویروس سندرم لکه سفید (WSSV) و سندرم تورآ (TSV) بیشترین خسارات اقتصادی را بر صنعت پرورش میگو داشته‏اند، بنابراین اصلاح‏گران میگو بیشتر تلاش خود را برای تولید لاین‏های مقاوم در برابر آن‏ها متمرکز نموده‏اند. محققان توانسته‏اند مقاومت در برابر ویروس سندرم تورآ را با موفقیت بهبود بخشند. با این حال، به دلیل وراثت پذیری خیلی پایین صفت مقاومت به ویروس سندروم لکه سفید، افزایش بازماندگی به آن دشوارتر بوده است. اخیرا تحقیقات امیدوارکننده‏تری به منظور تولید لاین‏های مقاوم به ویروس سندروم لکه سفید گزارش شده است. در کنار انتخاب فنوتیپی، استفاده از روش‏های انتخاب ژنوتیپی نظیر ردیابی ژن‏های بزرگ اثر برای مقاومت در جمعیت و انتخاب به کمک نشانگر (MAS) می‏توانند راهکار‏های موثری جهت تولید لاین ‏های مقاوم در برابر عوامل بیماری‏زا به ویژه ویروس سندروم لکه سفید باشند. لذا هدف از این مقاله، آشنایی با مفاهیم پایه‏ ای اصلاح نژاد در میگو و نیز مرور برنامه ‏های بهبود ژنتیکی جهت تولید لاین‏های مقاوم به بیماری در میگوی سفید غربی (وانامی) است.

    کلید واژگان: اصلاح نژاد, پیشرفت ژنتیکی, لاین, مقاومت به بیماری, میگوی سفید غربی (وانامی)
  • رضا پسندیده*، محمد خلیل پذیر، محمدعلی نظاری، احترام محمدی، ژیلا رنجبری

    سال‏ها است که اصلاح نژاد انتخابی توسط انسان به منظور بهبود تولید گیاهان و دام‏ها مورد استفاده قرار گرفته است. این فرآیند در پرورش میگو، علیرغم داشتن یک سابقه کم 20 ساله، دستاوردهای چشمگیری در بر داشته است. عواملی مانند کنترل بیماری، مکانیزاسیون استخر، کیفیت خوراک و مدیریت تغذیه و آب می‏توانند منجر به افزایش بهره‏وری صنعت میگو گردند، با این حال، اصلاح نژاد مهمترین نقش را در این زمینه می‏تواند داشته باشد. امروزه مشاهده شده که به گزینی میگو برای برخی از صفات مطلوب همانند رشد و مقاومت در برابر بیماری منجر به افزایش بهره وری و تولید در صنعت میگو شده است. از طرفی، ویژگی‏های منحصر به فرد میگو نظیر فاصله نسل کوتاه، تعداد بالای تولید تخم (هماوری)، وراثت پذیری نسبتا بالا و تنوع ژنتیکی و فنوتیپی زیاد صفت رشد و اغلب صفات مهم اقتصادی، زمینه را برای رسیدن به پیشرفت ژنتیکی بالا از طریق انجام برنامه‏های اصلاح نژادی فراهم آورده است. هدف از این مقاله تبیین نقش برنامه‏های اصلاح نژادی در بهبود بهره وری مزارع میگو و نیز مرور مطالعات صورت گرفته در زمینه بهبود صفات رشد و مقاومت به بیماری، به منظور آشنایی و تشویق به امر اصلاح نژاد میگو در کشور است.

    کلید واژگان: به‏گزینی, پیشرفت ژنتیکی, رشد, مقاومت به بیماری, میگوی سفید غربی
  • سید حسین مرادیان*، رقیه محمودی
    امروزه بخش اعظم تولیدات گیاهی و دام ها از طریق دانه ها و ذخایر بهگزینی شده تولید می شوند. با این حال، بهره گیری از این تکنولوژی در آبزی پروری نسبت به گیاهان و دام های اهلی با تاخیر همراه بوده است و علی رغم این حقیقت که پیشرفت ژنتیکی سالانه در گونه های آبزی خیلی بیشتر از دام ها می باشد، تنها کمتر از 10 درصد تولیدات آبزیان بر مبنای ذخایر بهگزینی شده است. معمولا پیشرفت ژنتیکی صفت رشد در دام ها 5 درصد به ازای هر نسل گزارش شده که 6-5 برابر کمتر از آبزیان است. وراثت پذیری نسبتا بالا و تنوع ژنتیکی و فنوتیپی زیاد صفت رشد و اغلب صفات مهم اقتصادی در آبزیان همراه با توان بالای تولید نسل، فاصله نسل کوتاه از جمله دلایل پیشرفت ژنتیکی زیاد در برنامه های اصلاح نژاد آبزیان هستند. از جمله مزایای برنامه های اصلاح نژاد می توان به افزایش تولید، بهبود کارایی تغذیه و بازماندگی اشاره نمود که در نهایت منجر به     بهره وری بهتر از منابع از جمله غذا، نیروی کاری، آب و زمین خواهد شد. علاوه بر این چون با بهره گیری از منابع یکسان     می توان به تولید بیشتری دست یافت، در نتیجه هزینه های تولید نیز کمتر می شوند. دلایل متعددی برای عقب ماندگی توسعه برنامه های اصلاح نژاد در آبزیان نسبت به گیاهان و دام ها وجود دارد که از آن جمله می توان به دسترسی پرورش دهندگان به بچه ماهیان وحشی، عدم دستیابی به دانش کنترل تولید مثلی برخی گونه ها، عدم آگاهی از مزایای اقتصادی برنامه های اصلاح نژاد، دانش پایین در زمینه ژنتیک کمی و چگونگی شروع و اجرای برنامه های اصلاح نژاد، حجم سرمایه گذاری بالای مورد نیاز، عدم اشتیاق پرورش دهندگان جهت همکاری با محققین، عدم توانایی محققین در تبیین مزایای برنامه های اصلاح نژاد و عدم وجود دانش فنی و اطلاعات در خصوص پتانسل های برنامه های اصلاح نژاد در بین مروجین، اشاره نمود.
    کلید واژگان: بهگزینی, بهبود ژنتیکی, پیشرفت ژنتیکی, آبزیان, ماهی
    Seyed Hossein Moradyan *, Roghaye Mahmoodi
    The majority of plants and farm animal production is presently based on genetically improved seeds and stocks. Genetic improvement in aquaculture, however, lags far behind plants and farm animals. It is estimated that at present less than 10% of aquaculture production is based on genetically improved stocks, despite the fact that annual genetic gains reported for aquatic species are substantially higher than that of farm animals. In livestock, genetic gain in growth rate is typically 5 percent per generation, which is 5-6 times less than in aquatic species. The relatively high heritabilities and Large Phenotypic and genetic variation for growth rate and most other traits of economic importance combined with high fecundity and short generation intervals in most species explain the high genetic gains obtained in many aquaculture breeding programs. If genetically improved animals are used, production may be dramatically increased and feed conversion and survival were improved, that leads to better utilization of limited resources such as feed, labour, water, and land. Genetic improvement also reduces production costs as more animals can be grown using the same resources. There could be several reasons why use of selective breeding in aquaculture is far behind plants and terrestrial farm animals, including availability of  fry of wild stock, little knowledge about controlling reproduction of some pieces, lack of knowledge about the economic benefit of breeding programs, lack of knowledge about quantitative genetics and how to start and run breeding programs, substantial investments needed, many aquaculture farmers do not willing to cooperate with researchers, researchers working in the field have not effectively been able to promote the benefits of selective breeding and those extending knowledge to aquaculture lack information and knowledge about the potential of selective breeding.
    Keywords: selection, Genetic improvement, Genetic gain, aquatic species, Fish
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال