به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "محلول پاشی" در نشریات گروه "منابع طبیعی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «محلول پاشی» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • ماریه نادی*، امان الله جوانشاه، نجمه پاکدامن

    کلسیم یکی از مهمترین مواد معدنی است که نقش بسیار مهمی در مقاومت به آفات و بیماری های گیاهان به ویژه در درختان پسته دارد. یکی از محل های تجمع این عنصر، دیواره سلول های گیاهی می باشد. وجود پکتات کلسیم در دیواره سلولی برای زنده ماندن گیاه ضروری است. کمبود کلسیم در میوه پسته باعث عارضه اضمحلال پوست استخوانی یا لکه پوست استخوانی در اوایل اردیبهشت در مرحله ارزنی شدن و هنگام بزرگ شدن میوه می گردد. محلول پاشی کلسیم یکی از راهکارهایی است که امروزه توسط کشاورزان جهت تامین کلسیم گیاه، انجام می شود. در این راستا از ترکیبات مختلف کلسیم دار شامل انواع کلات ها و کودهای کلسیمی استفاده می گردد. لذا بررسی تاثیر این ترکیبات رایج بر افزایش سطح کلسیم در گیاه، ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق اثر محلول پاشی سه ترکیب کلسیم دار (استات کلسیم، کلات کلسیم و نیترات کلسیم) بر غلظت کلسیم، منیزیم و فسفر در بخش هوایی و ریشه و همچنین دو فاکتور رشدی شامل ارتفاع و قطر نهال پسته در دو پایه قزوینی و بادامی زرند مورد بررسی قرار گرفت. جهت کنترل شرایط تغذیه گیاه، بذرهای پسته در بستر آبکشت (هیدروپونیک) کاشته شدند و از محلول غذایی کامل و بدون کلسیم استفاده گردید. داده ها در قالب طرح کاملا تصادفی و با کمک آزمون دانکن مورد آنالیز آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که محلول پاشی ترکیبات مختلف کلسیم دار تاثیر معنی داری بر غلظت کلسیم نهال پسته نداشت. اما استفاده از عنصر کلسیم در محلول غذایی بستر کشت و همچنین نوع پایه بصورت معنی داری روی غلظت کلسیم موجود در گیاه موثر بودند. همچنین محلول پاشی استات کلسیم باعث افزایش معنی دار غلظت فسفر در گیاه گردید.

    کلید واژگان: جذب کلسیم, محلول پاشی, نهال پسته, هیدروپونیک
    Marieh Nadi *, Amanolah Javanshah, Najmeh Pakdaman

    Calcium is one of the most important minerals that plays important role in resistance to plant pests and diseases, One of the accumulation sites of this element is the plant cell wall. The presence of calcium pectate in the cell wall is essential for plant survival. Lack of calcium in pistachio fruit causes the Endocarp Lesion in early May during the millet stage and fruit is growing. Calcium spraying is one of the strategies to eliminate the Endocarp Lesion that has become prevalent in recent years. various calcium-containing compounds are used, including various chelates and calcium fertilizers. The seeds of two cultivars of pistachio Badami Zarand and Qazvini were planted in hydroponic culture medium. After one month, complete nutrient solution (HF) with the percentage of elements and the same solution but without calcium (H) were added to the pots. The nutrient solutions were changed monthly. Calcium-containing solutions including calcium chelate, calcium nitrate and calcium acetate were prepared at a concentration of 2 per thousand and all pots were sprayed in 4 varieties at intervals of 5 days. After 4 months, seedling height, crown diameter and concentrations of calcium, magnesium and phosphorus in the plant were measured. The results showed that foliar application of different calcium-containing compounds had no significant effect on calcium concentration of pistachio seedlings. However, the use of calcium in the nutrient solution of the culture medium and also the type of cultivar had a significant effect on the calcium concentration in the plant. Also, foliar application of calcium acetate caused a significant increase in phosphorus concentration in the plant. It seems that foliar application of calcium acetate probably increased phosphorus uptake due to its acidic nature.

    Keywords: Calcium, Foliar Application, Hydroponic, Pistachio Seedlings
  • سکینه درینی، سید مهدی ناصرعلوی*، جلال قنبری
    اثر غلظت های مختلف آبسیزیک اسید (0، 10، 50 و 100 میکرومولار ABA) در بهبود عملکرد و کارایی مصرف آب در سطوح آبیاری 100 درصد و 60 درصد ظرفیت زراعی (FC)، در آزمایش مزرعه ای در سال زراعی 1402-1401 در منطقه نارجوئیه، جیرفت بررسی شد. نتایج نشان داد که در شرایط نرمال آبیاری، کاربرد غلظت 10 میکرومولار ABA منجر به تولید بیشترین تعداد کپسول رسیده و عدم کاربرد منجر به تولید بیشترین تعداد کپسول نارس در بوته شد. در شرایط اعمال سطح آبیاری 60 درصد FC، کاربرد غلظت 100 میکرومولار ABA منجر به تولید بیشترین کپسول رسیده و نارس در بوته شد. در نتیجه بالاترین تعداد کپسول در بوته و تعداد دانه در بوته از شرایط مذکور حاصل شد. در مقابل، وزن هزاردانه روند متفاوتی نشان داد. در مجموع این تغییرات منجر به عدم واکنش عملکرد دانه نسبت به کاربرد سطوح مختلف ABA در شرایط مختلف آبیاری شد. اعمال کم آبیاری در این مطالعه، اثر بیشتری بر کاهش عملکرد دانه (25/6 درصد) نسبت به عملکرد زیستی (10/6درصد) نشان داد که منجر به کاهش 19 درصدی شاخص برداشت شد. هم‎چنین، کاربرد غلظت 100 میکرومولار ABA منجر به بالاترین عملکرد دانه و عملکرد زیستی شد. متاثر از نتایج حاصله، کاربرد همین سطح ABA به ترتیب 9، 22 و 41 درصد کارایی مصرف آب را نسبت به شاهد و غلظت های 10 و 50 میکرومولار افزایش داد. در نتیجه با توجه به میزان دسترسی به آب می توان از سطوح مختلف آبسیزیک اسید در جهت بهبود عملکرد و کارایی مصرف آب در تولید گیاه ارزشمند کنجد بهره برد.
    کلید واژگان: بهره وری آب, تنش خشکی, محلول پاشی, هورمون گیاهی
    Sakineh Darini, Seyed Mehdi Naser Alavi *, Jalal Ghanbari
    Introduction
    Sesame (Sesamum indicum L.) is an important oilseed crop belonging to the Pedaliaceae family, treasured in different food and cosmetics industries. Sesame as a rich source of protein, carbohydrates, minerals, and various antioxidants, is widely cultivated throughout Africa and Asia. The Sesame plant is well adapted to harsh environments. Adverse environmental conditions, such as drought stress, have severely limited plant growth and reduced plant yield. Some crop management programs have been conducted to develop strategies to mitigate the harmful effects of drought on plant growth, physiology, and yield. To this end, the exogenous application of plant hormones such as abscisic acid (ABA) has been applied to some species. Therefore, this study aimed to investigate the effect of foliar application of different abscisic acid concentrations to improve morphological characteristics, yield components, biomass production, seed yield, and water use efficiency (WUE) of sesame under water-limited conditions.
    Materials and Methods
    A field experiment with the aim of evaluating the effect of different abscisic acid (ABA) concentrations (0: distilled water application, 10: foliar application of 10 µM ABA; 50: foliar application of 50 µM ABA; 100: foliar application of 100 µM ABA), under different irrigation regimes (normal: 100% field capacity (FC), and water-limited condition: 60% FC) was conducted as at Narju region, Jiroft, Iran, during the growing season of 2022-2023. The experimental design was a randomized block design in a split plot scheme with eight treatments replicated three times. Sesame seeds were prepared from the Agriculture and Natural Resources Research and Education Center of Jiroft and were sown on July 23, 2022. After establishment, the plants were thinned to obtain a final density of 60 plants per 3 m2 plot. The plants were treated with ABA at different concentrations two times. Different concentrations of ABA were applied 50 (first time) and 70 days (second time; at the time of stress imposition) after sowing. At the end of the growing season (November 29, 2022), 10 plants were harvested from each plot and various traits including plant height, number of branches, number of mature, immature, and total capsules per plant, number of seeds per plant, 1000-seed weight, biomass production, and seed yield were measured. Harvest index (HI) and WUE were also calculated.
    Results and Discussion
    The results showed that under normal irrigation conditions, the application of 10 μM ABA concentration led to producing the highest number of mature capsules per plant, while no application of ABA resulted in the highest number of immature capsules per plant. In the conditions of application of irrigation level of 60% FC, the application of 100 μM ABA concentration with 25 and 8 capsules, respectively led to the production of more mature and immature capsules per plant. As a result, the highest number of capsules per plant (33 capsules) and the number of seeds per plant (2055 seeds) were obtained from the mentioned conditions. On the other hand, the thousand seed weight showed a different trend. In total, such variations observed led to the insignificant response of seed yield to the application of different ABA levels to different irrigation conditions. Applying limited irrigation in this study showed a greater effect on the reduction of seed yield (25.6%) compared to the biological yield (10.6%), which led to a decrease in harvest index by 19%. As a result of increasing the number of seeds per plant and 1000-seed weight, the application of 100 μM ABA concentration resulted in the highest seed yield (1138 kg ha-1) and biomass production (10054 kg ha1). Influenced by such results, increased water use efficiency by 9, 22, and 41% was observed for the 100 μM ABA level compared with the control and 10 and 50 μM ABA concentrations, respectively.
    Conclusion
    In conclusion, the integration of different ABA concentrations with different irrigation management could be considered an effective strategy to improve the growth, yield, and water use efficiency, and alleviates the adverse effects of drought stress on sesame plants.
    Keywords: Drought Stress, Foliar Application, Phytohormone, Water Productivity
  • فریدون تیماچی، محمد آرمین*، متین جامی معینی، عباس ابهری
    تعدیل کننده های تنش یک روش ساده و کم هزینه برای کاهش اثرات تنش می باشد. به منظور بررسی پاسخ عملکرد دانه و اسانس زیره سبز به محلول پاشی تعدیل کننده های تنش در شرایط دیم و فاریاب آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه شخصی در شهرستان جغتای (خراسان رضوی) در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شرایط کشت در دو سطح دیم و فاریاب به عنوان فاکتور اصلی و نوع تعدیل کننده های تنش در چهار سطح شامل شاهد، گلایسین بتایین 1/5 مولار، برازینواسترویید 7-10 مولار و سدیم نیتروپروساید 3-10 مولار به عنوان فاکتور فرعی بود. برش دهی اثر متقابل نوع تعدیل کننده در سطوح روش کاشت نشان داد که محلول پاشی با برازینواسترویید در شرایط فاریاب و دیم سبب افزایش تعداد چتر در بوته (150 و 137 درصد) تعداد دانه در بوته (85/5 و 41/7 درصد) و عملکرد دانه (57/9 و 44/8 درصد) در مقایسه با عدم محلول پاشی شد. تعداد شاخه جانبی و عملکرد اسانس در شرایط فاریاب تحت تاثیر نوع تعدیل کننده های تنش قرار گرفت و محلول پاشی با گلایسین بتایین بالاترین تعداد شاخه جانبی و محلول پاشی با برازینواسترویید بالاترین عملکرد اسانس را تولید کرد. محلول پاشی با برازینواسترویید در شرایط فاریاب درصد اسانس را 8/81 درصد کاهش داد. در مجموع نتایج آزمایش نشان داد در زیره سبز، جهت حصول عملکرد دانه و اسانس مناسب باید کشت به صورت فاریاب انجام شود و مناسب ترین تعدیل کننده ها برای به دست آوردن حداکثر عملکرد دانه و اسانس را می توان به صورت برازینواسترویید> گلایسین بتایین> سدیم نیتروپروساید در نظر گرفت.
    کلید واژگان: تنش خشکی, روش کاشت, گیاهان دارویی, محافظ های گیاهی, محلول پاشی
    Feridon Tiamchi, Mohammad Armin *, Matin Jamimoeini, Abbas Abhari
    Introduction
    Cumin (Cuminum cyminum L.)  is one of the most important medicinal plants grown in arid and semiarid environments. Cumin is suitable for rainfed cultivation due to its short growing season, leaf shape, canopy structure, and low water requirement. However, when rainfall falls short of crop requirements, rain-fed agriculture does not produce adequate economic yields. Several agronomic and physiological strategies have been implemented to mitigate the negative effects of drought stress and increase plant tolerance to it. Utilizing plant hormones is one of the realistic and promising strategies for increasing crop yields under stressful conditions. Few studies have examined the use of these substances as stress modulators in medicinal plants. This research was conducted to investigate the effect of stress modulator application on seed and essential oil yield of cumin in dryland and irrigated conditions.
    Materials and Methods
    The split-plot factorial experiment was done based on a randomized complete block design with 3 replications on a private farm in the city of Jaghtai (Khorasan Razavi) in 2017-18. The cultivation method at two levels (dryland and irrigated conditions) and sources of stress modulators at four levels (control, 1.5 M Glycine Betaine, 10-7 M Brassinosteroids, and 10-3 M Sodium nitroprusside) were studied as the main plot and subplot, respectively. The experimental field underwent wheat and barley cultivations in the previous first and second years. For soil preparation, the land was plowed in autumn. The fertilizers consisted of P2O5 (75 kg.ha-1), K2O (100 kg.ha-1), and N (100 kg.ha-1) represented ammonium diphosphate, potassium sulfate, and a form of urea, and were applied at sowing under irrigated conditions. In the rain-fed condition, nitrogen fertilizer application was reduced to 50 kg.ha-1. At the end of the growing season, 10 plants were randomly selected from each plot and their cumin yield components were measured, including final plant height, number of branches, number of umbels per plant, number of seeds per plant, and 1000-seed weight. To determine grain yield and biological yield, a 2.5 m2 area was harvested from each plot after removing the margins. Using the steam distillation method, the Clevenger apparatus was utilized to measure the essential oil. For this purpose, 50 grams of the seeds in each treatment were selected, crushed with a laboratory mill, and dissolved in 500 mL of water for three hours.The essential oil yield was obtained by multiplying the essential oil percentage by seed yield. ata analysis was performed using SAS software (ver. 9.4) and tables and charts were drawn using Word and Excel software. Mean data was compared with LSD method.
    Results and Discussion
    Slicing of moderator interaction at the planting method levels revealed that foliar application with brassinosteroids in irrigated and dryland conditions increased number of umbrellas per plant (150 and 137%), number of seeds per plant (85.5% and 41.7%) and seed yield (57.9% and 44.8%) relative to no foliar application. Under irrigated conditions, the type of stress modulators affected the number of lateral branches and essential oil yield, with foliar application of glycine betaine producing the highest number of lateral branches and foliar application of brassinosteroids producing the highest essential oil yield. Foliar application of brassinosteroids decreased the essential oil content of irrigated plants by 8.81%.
    Conclusion
    In general, the results of the experiment indicated that in cumin, in order to obtain proper seed and essential oil yield, cultivation should be done as irrigated and the most suitable modifiers to obtain maximum grain and essential oil yield could be classified as brassinosteroids > glycine betaine > Sodium nitroprusside.
    Keywords: Drought stress, foliar application, medicinal plants, Planting method, Phytoprotectants
  • ژیلا نظری*، محمد صدقی، حامد نریمانی
    برای بررسی اثر اسید هیومیک، نانوذرات آهن و سیلیکون بر عملکرد کمی و کیفی و مولفه پر شدن بذر گندم در شرایط شوری، آزمایشی با سه تکرار به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در گلخانه پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح شوری (عدم استفاده از شوری به عنوان شاهد، شوری 35 و 70 میلی مولار توسط NaCl)، محلول پاشی نانو ذرات در چهار سطح (عدم محلول پاشی به عنوان شاهد، محلول پاشی 8/0 گرم در لیتر نانو اکسید آهن، محلول پاشی 40 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون، کاربرد توام نانو ذرات) و محلول پاشی اسید هیومیک (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد و محلول پاشی 3 گرم در لیتر) بودند. مولفه های پرشدن دانه و برخی از صفات کمی و کیفی مرتبط با عملکرد اندازه گیری کردیم. نتایج نشان داد کاربرد توام اسید هیومیک و محلول پاشی 40 میلی گرم نانو ذرات در شرایط عدم اعمال شوری، طول سنبله، سرعت پر شدن بذر، وزن صد بذر، حداکثر وزن بذر، ارتفاع بوته، تعداد بذر در سنبله، طول دوره و دوره موثر پر شدن بذر، شاخص کلروفیل را (به ترتیب 5/58، 183/1، 53/39، 60/56، 2/51، 6/70، 39، 45/58، 57/57) و وزن تک بوته را (97/46 درصد) نسبت به شرایط عدم کاربرد اسید هیومیک و نانو ذرات تحت شرایط شوری 70 میلی مولار خاک افزایش داد. به نظر می رسد که کاربرد اسید هیومیک و نانو ذرات آهن و سیلیکون می تواند با بهبود سرعت و طول دوره پر شدن بذر، عملکرد بذر گندم را تحت شوری افزایش دهد.
    کلید واژگان: تغذیه گیاه, عملکرد, گندم نان, محلول پاشی, نمک
    Zhila Nazari *, Mohammad Sedghei, Hamed Narimani
    In order to investigate the effect of humic acid, iron and silicon nanoparticles on quantitative and qualitative yield and filling components of wheat seed under salinity conditions, a factorial layout was carried out based on a randomized complete block design with three replications in the research greenhouse of University of Mohaghegh Ardabili during 2021. Treatments included salinity levels (without salinity as a control, salinity of 35 and 70 mM by NaCl and without salinity as a control), foliar application of nanoparticles at four levels (no foliar application as a control, foliar application of 0.8 per liter of nano iron, 40 mg / l nanosilicon spraying, combined application of iron nanoparticles and silicon nanoparticles and no foliar application as a control) and humic acid spraying (spraying with water as a control and spraying 3 g/l. The results showed that combined application of humic acid and foliar application of 40 mg of iron and nanosilicon nanoparticles in the absence of salinity, increased maximum seed weight, seed filling rate, length and effective seed filling period, Spike length, 100-seed weight, plant height, number of seeds per spike, chlorophyll index (56.60, 1.183, 39, 58.45, 58.5, 39.53, 2.51, 70.6, and 57.57 respectively) and increased the yield of single plant (46.97%) compared to the conditions of non-application of humic acid and nano-oxides under the salinity of 70 mm of soil. Nanooxides (iron and silicon) can increase wheat seed yield of wheat under salinity stress conditions by improving seed filling components.
    Keywords: Bread wheat, Foliar application, Plant nutrition, Salt, yield
  • امید سهرابی، عبدالله حاتم زاده، عظیم قاسم نژاد، حبیب الله سمیع زاده لاهیجی، وحید عرفانی مقدم

    امروزه با توجه به اثرات زیست‌محیطی مخرب کود‌ها و سموم شیمیایی، استفاده از عصاره‌های گیاهی جهت بهبود رشد گیاه و مقابله با آفات و بیماری‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در همین راستا با هدف بررسی اثر عصاره برخی از گیاهان بر روند رشدی گوجه‌فرنگی دو آزمایش در قالب درون و برون‌شیشه‌ای در سال 1400-1399 در دانشگاه علوم کشاورزی ومنابع طبیعی گرگان، انجام شد. آزمایش برون‌شیشه‌ای در قالب طرح کاملا تصادفی با شش عصاره‌ی گیاهی گل‌قاصدک (Taraxacum officinale)، کهور (Conocarpus erectus)، بن‌سرخ (Allium jesdianum)، ریواس (Rheum ribes)، کندل (Dorema aucheri) و ارس (Juniperus sabina) با سه غلظت 1000، 5000 و 8000 پی‌پی‌ام و سه تکرار انجام شد. آزمایش درون‌شیشه‌ای با دو غلظت 50 و 100 پی‌پی‌ام عصاره این گیاهان اجرا شد. نتایج نشان داد که محلول‌پاشی عصاره‌های گیاهی در کشت گلخانه باعث افزایش طول ساقه، فاصله میانگره و قطر ساقه در سطح یک درصد در بیشتر تیمارها شد. در مقابل تعداد شاخه، مقدار کلروفیل و تعداد گل با کاربرد عصاره‌های گیاهی نسبت به شاهد در برخی تیمارها کاهش یافت. در آزمایش درون‌شیشه‌ای سرعت جوانه‌زنی، رشد گیاهچه، حجم و وزن کالوس تحت تاثیر استفاده از عصاره‌های گیاهان استفاده شده افزایش یافت. میزان رشد کالوس 75 درصد با کاربرد عصاره‌های گیاهی در مقایسه با شاهد بیشتر بود. ترکیبات آنتی‌اکسیدانی به‌دلیل کاهش تنش‌های محیطی برای سلول سبب بهبود رشد سلول و حتی بهبود جوانه‌زنی بذر شده است. با توجه به رویکرد استفاده از عصاره‌های گیاهی در جهت تغذیه و دفع آفات و بیماری، نتایج این تحقیق در کشت و پرورش گوجه‌فرنگی قابل‌تامل خواهد بود.

    کلید واژگان: کشاورزی سبز, کالوس, گیاه برای گیاه, گیاه دارویی, محلول پاشی
    Omid Sohrabi, Abdullah Hatamzadeh, Azim Ghasemnezhad, Habibollah Samizadeh, Vahid Erfani Moghadam
    Introduction

    Today, due to the destructive environmental effects of fertilizers and chemical toxins, the application of plant extracts to improve plant growth and controlling pests and diseases is of particular importance. For assaying the effect of some plant extract on tomato growth behavior, the present study was conducted both as ex-vitro and in-vitro experiments.

    Material and Methods

    The aim of experiment was to investigate the effect of extract of some plants including Taraxacum officinale, Concharpus erectus, Allium jesdianum, Rheum ribes, Dorema aucheri and Juniperus sabina. Ex-vitro experiment was performed as a completely randomized design with six treatments in three concentrations of 1000, 5000 and 8000 ppm and three replications. In in-vitro study, the experiment was performed with two concentrations of 50 and 100 ppm of plant extracts. The experiment was done at Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources in 2021-2022.

    Results and Discussion

    Results showed that in greenhouse and in most treatments, foliar application of tomato plnts by phytoextracts increased stem length (15 %), internode distance (20 %) and stem diameter. In contrast to that, in some treatments the number of branches (15 %), chlorophyll content and number of flowers (40 %) decreased compared to the control. Under in vitro conditions, germination rate (100 %), seedling growth (37 %), the callus formation (≥ 100 %) and callus weight increased as treated with the plant extracts. The analysis of used plant extracts indicates that they are rich sources of phenolic, flavonoid and antioxidant compounds. High antioxidant activity could be the main reason of observed results. Antioxidant compounds improve cell growth and even improve seed germination via the reducing the stress conditions. However, the role of these compounds in modifying the ratio of endogenous hormones in cultured tissue is not ignorable.

    Conclusion

    According to the approaches of using plant extracts for nutrition and pest and disease control, the results of the present study in Tomato cultivation is considerable.

    Keywords: Callus, Foliar application, Green agriculture, Medicinal plant, Plant for plant
  • فردین قنبری *، جواد عرفانی مقدم، میلاد چراغی

    تنش خشکی به‌عنوان یک عامل محدودکننده غیرزیستی، رشد و بهره‌وری گیاهان را در سراسر جهان محدود می‌کند. هدف از این تحقیق بررسی اثرات کاربرد خارجی کایولین بر رشد، عملکرد و پاسخ‌های فیزیولوژیکی گیاه فلفل شیرین تحت شرایط تنش خشکی بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1398 در دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام انجام شد. عامل اول غلظت کایولین با سه سطح (0، 5/2 و 5 درصد) و عامل دوم دور آبیاری شامل دو، چهار و شش روز یک‌بار بودند. نتایج نشان داد که با افزایش دور آبیاری عملکرد کل، پارامترهای رشدی و مقدار کلروفیل کاهش و محتوای پرولین، مالون دی آلدهید و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان کاتالاز و پراکسیداز افزایش یافت. تیمار کایولین پارامترهای رشدی، عملکرد کل و مقدار کلروفیل گیاه فلفل تحت تنش خشکی را بهبود بخشید و محافظت قابل‌توجهی در برابر تنش خشکی ایجاد کرد. علاوه بر این، کایولین بکار رفته تجمع مالون دی آلدهید را کاهش داد که با افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان در ارتباط بود. به‌طورکلی، نتایج این تحقیق نشان داد که می‌توان از محلول‌پاشی کایولین (به‌ویژه غلظت 5/2 درصد) برای محافظت از گیاهان فلفل در برابر اثرات سوء تنش خشکی استفاده کرد.

    کلید واژگان: آبیاری, آنزیم های آنتی اکسیدان, پرولین, مالون دی آلدهید, محلول پاشی
    Fardin Ghanbari*, Javad Erfani Moghadam, Milad Cheraghi

    Drought stress is considered to be an important abiotic constraint, limiting plant growth and productivity worldwide. The aim of the present experiment was to investigate the effects of exogenous application of kaolin on growth, yield and physiological responses of sweet pepper plants under drought stress. The experiment was conducted in a factorial experiment based on randomized complete block design in three replicates at the Faculty of Agriculture of Ilam University in 2019. The first factor included three concentrations of kaolin (0, 2.5 and 5%) and the second factor included three irrigation intervals (2, 4 and 6 days).The results showed that total yield, growth parameters and chlorophyll content decreased while proline, Malondialdehyde and antioxidant enzymes activities increased with increasing level of water stress. Kaolin treatment improved growth parameters, total yield and chlorophyll content of pepper plant subjected to drought stress and provided significant protection against drought stress. Moreover, kaolin decreased the malondialdehyde accumulation, which was correlated with the increased activities of antioxidant enzymes. In general, the results indicate that foliar application of kaolin (especially 2.5%), could be effectively used to protect pepper’s plants from the adverse effects of drought stress.

    Keywords: Antioxidant enzymes, Irrigation, Proline, Drought, malondialdehyde, Foliar application
  • سمیرا پارسایی، محسن موحدی دهنوی*، حمیدرضا بلوچی، محمود عطارزاده

    تنش خشکی روی گیاه مادری می‏تواند سبب کاهش خصوصیات جوانه زنی بذرهای حاصل ‎شود و استفاده از عناصر کم‏مصرف اثرات سو تنش را کاهش داده و سبب تولید بذرهای با قابلیت جوانه زنی بهتر می‏گردد. این پژوهش در قالب 2 آزمایش در سال 1393 در آزمایشگاه بذر دانشگاه یاسوج اجرا شد. در آزمایش اول بذرهای کنجد رقم داراب 1، بدست آمده از آزمایش مزرعه ای شامل سطوح آبیاری پس از 75، 110 و 145 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر و محلول پاشی سولفات روی 3000 پی پی ام، اسید بوریک 2000 پی پی ام، ترکیب سولفات روی + اسید بوریک و شاهد (بدون محلول‏پاشی) در دمای 30 درجه سلسیوس، مورد آزمون جوانه زنی قرار گرفتند. در آزمایش دوم اعمال تنش خشکی با پلی اتیلن گلایکول 6000 در 3 سطح شامل پتانسیل اسمزی صفر، 2/0- و 4/0- مگاپاسکال و خیساندن بذرها با آب مقطر، محلول های سولفات روی 3/0 درصد، اسید بوریک 3/0 درصد، سولفات روی+ اسید بوریک و بذرهای غنی شده شامل بذر با مقدار روی 159 پی ‏پی ‏ام (روی بالا)، بذر با مقدار بور 3/15 پی‏پی‏ام (بور بالا) و بذر با مقدار 5/139 و 14 پی‏پی‏ام (ترکیب روی و بور بالا) و بذر خشک بدون پیش تیمار بود. نتایج آزمایش اول نشان داد که با تاخیر در آبیاری، محلول پاشی عناصر ک روی، بور و ترکیب روی با بور سبب افزایش صفات جوانه زنی شدند. در آزمایش دوم هر چند تیمارهای خیساندن بذر با محلول های روی و بور، موجب کاهش صفات جوانه زنی شد، اما تیمارهای بذر محتوی روی و بور بالا، تاثیر بسزایی بر افزایش بنیه ی بذر و فعالیت آنزیم های پاداکساینده در برابر تنش خشکی داشت.

    کلید واژگان: پراکسیداز, سرعت جوانه زنی, درصد جوانه زنی, کاتالاز, محلول پاشی
    Samira Parsaie, Mohsen Movahhedi Dehnavi *, H.R. Balouchi, Mahmood Attarzadeh

    Drought stress on maternal plant can negatively affect germination characteristics of produced seeds, and micronutrients application in this circumstance may mitigate drought impacts and leads to seeds with higher vigor. This research was conducted as two experiments in 2015 in seed laboratory of Yasouj University. At first experiment the seeds obtained from a former experiment included of three irrigation levels (after 75, 110 and 145 mm evaporation from class A pan) and four foliar applications included of water, zinc sulfate 3000 ppm, boric acid 2000 ppm and mixture of zinc sulfate and boric acid, were evaluated in germination experiments in 30°c. Second experiment was a factorial based on RCD with three replications. First factor was drought stress, by PEG 6000, in three levels (0, -0.2 and -0.4 Mpa), and second factor in eight levels included of seed soaking in water, ZnSo4, H3Bo3 and ZnSo4 + H3Bo3 and seed with high content of Zn , B and Zn+ B and a dry seed as control. First experiment results showed that with delaying in irrigation time, foliar application of micronutrients, compared to water foliar application, significantly increased germination traits. In second experiment, although seed soaking in nutrients, significantly decreased germination indices, but seed with high zinc and boron contents positively affected on germination vigor and antioxidant activities especially under drought stress condition.

    Keywords: catalase, Foliar application, germination percentage, germination rate, peroxidase
  • بهرام عابدی، مهدی آران*، علی تهرانی فر، مهدی پارسا، سهراب داورپناه، ایوب مزارعی
    در این مطالعه، به منظور بررسی اثر سدیم نیتروپروساید بر کاهش صدمات ناشی از تنش خشکی بر برخی شاخص های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی سه رقم انگور بیدانه سفید، یاقوتی و عسکری، آزمایشی در سال 1394 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. تیمارهای آبیاری در چهار سطح شامل آبیاری کامل (100 درصد ظرفیت زراعی)، تنش آبی متوسط (60 درصد ظرفیت زراعی)، تنش آبی شدید (30 درصد ظرفیت زراعی) و تیمار آبیاری مجدد پس از تیمار تنش شدید و محلول پاشی سدیم نیتروپروساید در سه سطح شامل غلظت های صفر، 5/0 و یک میلی مولار بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش ارتفاع، قطر ساقه، میزان کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ و پایداری غشاء شد و در مقابل میزان قندهای محلول کل، کاروتنویید، پرولین، فعالیت آنزیم های گایاکول پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز تحت شرایط خشکی افزایش یافتند. رقم یاقوتی در بیشتر صفات مورد بررسی در شرایط تنش خشکی وضعیت بهتری داشت و به نظر می رسد که این رقم نسبت به دو رقم دیگر به خشکی مقاوم تر باشد. کاربرد سدیم نیتروپروساید اثرات مضر حاصل از تنش خشکی را در ارقام انگور کاهش داده و سبب افزایش ارتفاع، قطر ساقه، محتوای نسبی آب برگ، محتوای رنگیزه های فتوسنتزی، پایداری غشاء، میزان قندهای محلول کل، کاروتنویید، پرولین، فعالیت آنزیم های گایاکول پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز شد. در مجموع می توان اظهار نمود که مصرف سدیم نیتروپروساید (خصوصا در غلظت 5/0 میلی مولار) می تواند باعث کاهش اثرات سوء تنش و بهبود رشد در ارقام انگور شود.
    کلید واژگان: آنزیم های آنتی اکسیدانی, پرولین, رنگیزه های فتوسنتزی, محلول پاشی
    Bahram Abedi, Mehdi Aran *, Ali Tehranifar, Mehdi Parsa, Sohrab Davarpanah, Ayoub Mazaraie
    This study was conducted in 2015 as a factorial randomized complete block design with four replications to assess the effects of sodium nitroprusside on reducing the drought damage on morphological and physiological parameters of three grapevine cultivars (Yaghooti, Askari and Bidane sefid). Water deficit treatments were applied at four levels including: full irrigation (100% FC), moderate stress (60% FC), severe stress (30% FC) and re-irrigation after severe stress treatment and foliar application of sodium nitroprusside (SNP) (at 0, 0.5 and 1 mM). Water stress decreased plant height, stem diameter, chlorophyll content, relative water content and membrane stability, whereas significantly enhanced total soluble sugars, carotenoids, proline content, guaiacol peroxidase, ascorbic peroxidase and catalase activities. Based on the responses of cultivars to different levels of drought stress, it can be concluded that Yaghooti seems to be a more resistant cultivar to water stress compared to Askari and Bidanesefid cultivars. Foliar applications of SNP significantly decreased the negative effects of water stress in grapevine cultivars and increased plant height, stem diameter, chlorophyll content, relative water content, membrane stability, total soluble sugars, carotenoids, proline content, guaiacol peroxidase, ascorbic peroxidase and catalase activity. Therefore, application of SNP (especially at 0.5 mM) can reduce adverse effects of drought stress and improve growth in grape cultivars.
    Keywords: Antioxidant enzymes, Foliar application, Photosynthetic pigments, Proline
  • صابر تراب احمدی، بهرام عابدی*، سید فرهاد صابرعلی

    پسته یکی از محصولات مهم خشکباری است که جایگاه خاصی را در بین محصولات کشاورزی داراست. در سالیان اخیر میزان عملکرد و تولید پسته کمتر از رشد جهانی بوده است که یکی از دلایل مهم آن تغذیه نامناسب باغات پسته می باشد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر محلول پاشی کودهای حاوی اسیدهای آمینه و عصاره جلبک دریایی بر عملکرد کمی و کیفی پسته مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل محلول پاشی ترکیبات آمینواسیدی (آمینوسورن) و عصاره جلبک دریایی هر دو در سه سطح (0، 1 و 2 میلی گرم در لیتر) بود. در بین تیمارهای مورد بررسی، کاربرد آمینوسورن تاثیر مثبت بیشتری را نسبت به عصاره جلبک دریایی، بر عملکرد داشت. تیمار درختان پسته با غلظت های مختلف آمینوسورن و عصاره جلبک دریایی اختلاف معنی داری را در انس پسته و عملکرد درخت نسبت به نمونه های شاهد نشان داد. بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش مشخص شد که تیمار کاربرد توام آمینوسورن و جلبک دریایی در غلظت 2 میلی گرم در لیتر نسبت به بقیه تیمارها بهترین نتیجه را از نظر تاثیر بر عملکرد (58/4 کیلوگرم در درخت)، میزان سطح برگ (8/109 سانتی متر مربع) و انس پسته (8/18) داشت. با توجه به نتایج پژوهش حاضر مشخص شد که ترکیب کودهای حاوی اسید آمینه و جلبک دریایی می تواند نقش بسزایی در بهبود صفات کمی و کیفی گیاه پسته ایفا کند.

    کلید واژگان: انس, آمینوسورن, آهن برگ, سطح برگ, محلول پاشی
    Saber Torab Ahmadi, Bahram Abedy *, Saiad Farhad Saberali

    Pistachio is one of the most important nut crops that has a special place among agricultural products. In recent years, the rate of yield production in Iran was less than that of global amounts, which the plant nutritional problems are of the most important reason for that. Present study was conducted to evaluate the effect of foliar spray with amino acids and seaweed extract on yield and quality of pistachios (cv Ahmad Aghaei). The experiment was carried out as a factorial randomized complete block design with three replications. Treatments was spraying with amino acids (aminosauren) and seaweed (Ascophyllum nodosum), both at three levels (0, 1 and 2 mg/L).  Among the treatments, aminosuren had more positive effects on the yield of pistachio, than the algae extract of Ascophyllum. Different concentrations of amino acids and seaweed extracts showed significant effects on leaf area and pistachio yield compared with the control samples. Based on the results, combination treatment of aminosauren and seaweed at a concentration of 2 mg/L had the best effect on yield (4.58 kg/tree), leaf area (109/8 cm2) and nut weigh (18.8 ounces). Finally, according to the results of this study, the combined fertilizer containing amino acids and seaweed can play a significant role in improving the yield and quality attributes of pistachio.

    Keywords: Aminosauren, leaf area, Leaf Iron, Owns, Spraying
  • هادی غلامی*، مهدی پارسا، محمد خواجه حسینی، حمید رضا خزاعی

    به منظور تعیین اثرات محلول پاشی اوره و عناصر ریزمغذی در دوره رشدی گیاه مادری بر جوانه زنی، بنیه و سبز شدن بذور تولیدی نخود (رقم کابلی) آزمایشی به صورت طرح بلوک های کاملا تصادفی با 12 تیمار در سه تکرار طی سال زراعی 93-92 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از محلول پاشی با شش سطح: شاهد (محلول پاشی با آب)؛ محلول پاشی اوره (2 %)؛ محلول پاشی اوره (2 %) + سولفات روی (2 در هزار)؛ محلول پاشی اوره (2 %)+ سولفات آهن (3 در هزار اوره (2 %)+ سولفات روی  (2 در هزار) و آهن (3 در هزار)؛ اوره + محلول پاشی با کود کامل (3 در هزار حاوی عناصر ریزمغذی 500 قسمت در میلیون) و محلول پاشی با دو سطح، یک مرحله ای (در آغاز گلدهی) و دو مرحله ای (یکی در آغاز گلدهی و یکی در مرحله دانه بندی) که در مجموع 12 تیمار را شامل گردید. نتایج نشان داد تاثیر تیمارهای محلول پاشی بر درصد جوانه زنی معنی دار نشد ولی بیشترین سرعت جوانه زنی به ترتیب از تیمارهای دو بار محلول پاشی اوره+ روی+ آهن و تیمار اوره+کودکامل در مرحله گلدهی و دانه بندی به دست آمد. بیشترین طول ریشه چه، ساقه چه و گیاهچه و وزن خشک گیاهچه را تیمار دو مرحله محلول پاشی اوره+ روی+ آهن در آغاز گلدهی و دانه بندی مشاهده شد که در سطح 1 % معنی دار بود. تیمار دو مرحله محلول پاشی اوره+روی+آهن بیشترین تاثیر را بر میزان بنیه بذر داشت.

    کلید واژگان: بنیه بذر, شاخصه های رشد, عناصر غذایی, محلول پاشی, نخود
    H. Gholami *, M. Parsa, M. Khajeh Hosseini, H.R. Khazaie

    In order to determine the effects of the foliar applicationof ureaand micro elements during growth periods of maternal plants on germination, vigor and greening of produced chickpea seeds (Kabuli), an experiment was carried out in a randomized complete block design with 12 treatments and three replications at the Agricultural Faculty Research Station, Ferdowsi university of Mashhad during 2013-2014. The treatments consisted of foliar applicationat six levels: control (foliar application with water); foliar applicationof urea (2 %); foliar applicationof urea + (2%)  Zinc (2 per thousand); foliar applicationof urea (2%) + Iron sulfate (3 per thousand); foliar applicationof urea (2%) + Zinc (2 per thousand) and iron (3 per thousand); foliar applicationwith urea+ complete fertilizer (3 per thousand micro-elements containing 500 ppm) and foliar applicationwith two levels, sprayed once at the beginning of flowering and sprayed twice namely, one at the beginning of flowering and one at seeding stage that include 12 treatments in total. The result showed that foliar application was not significant on germination percentage and maximum speed of germination using two times  foliar application of urea + Zinc+ iron and foliar applicationwith urea+ complete fertilizer in flowering and seeding time treatments, respectively. Two times offoliar application using urea + zinc + iron had the highest impact on the vigor index.

    Keywords: Seed vigor, Growth Characteristics, Nutrients, spraying, Chickpea
  • رضا شبانی، محمد آرمین *

    به منظور بررسی اثر زمان و کاربرد توام کود های اسید هیومیک و اوره در شرایط دیم بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 15 تیمار در سه تکرار در سال زراعی 93-1392 در شهرستان جغتای استان خراسان رضوی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: کاربرد تلفیقی اسید هیومیک و اوره به صورت محلول پاشی (100% اسید هیومیک، 75% اسید هیومیک + 25% اوره، 50% اسید هیومیک +50% اوره، 25% اسید هیومیک + 75% اوره و 100% اوره) و زمان محلول پاشی (مرحله رویشی و رویشی + گلدهی) بود. از کود اوره با غلظت 1 درصد و اسید هیومیک با غلظت دو لیتر در هکتار جهت محلول پاشی استفاده شد. نتایج نشان داد که برهمکنش زمان و درصد تلفیق کود اوره و اسید هیومیک بر تعداد شاخه جانبی، تعداد نیام در بوته و تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه و بیولوژیک معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه به ترکیبات تیماری مصرف 75% کود اوره + 25% اسید هیومیک در مرحله رویشی و کاربرد 25% کود اوره + 75% اسید هیومیک با محلول پاشی در مرحله رویشی + گلدهی تعلق داشت. افزایش درصد کود اوره در ترکیب با محلول پاشی در یک مرحله سبب افزایش ارتفاع بوته، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام و وزن هزار دانه و در دو بار محلول پاشی سبب کاهش صفات مورد بررسی شد. در هر دو زمان محلول پاشی اختلاط کود اوره و اسید هیومیک عملکرد و اجزای عملکرد بیشتری نسبت به کاربرد هر کدام از این دو کود به تنهایی داشت. در مجموع نتایج نشان داد که جهت حصول عملکرد دانه مناسب در شرایط دیم یک بار محلول پاشی در زمان رویشی با اختلاط 75% اوره + 25% اسید هیومیک نسبت به سایر تیمارها مناسب تر بود.

    کلید واژگان: اسید هیومیک, عملکرد مناسب, محلول پاشی, نیتروژن
    Reza Shabani, Mohammad Armin*

    An experiment was conducted to evaluate the effects of time and integrated application of urea and humic acid on yield and yield components of chickpea (Cicer arietinum) in rain-fed condition in 2013 at Joghatai, Khorasan-e-Razavi province, Iran. Treatment was arranged as factorial experiment based on completely randomized block design with three replications. Factors were fives combination of urea and humic acid (100% urea, 25% urea+75%humic acid, 50%urea +50%humic acid, 75%urea+25%humic acid and 100% humic acid) and times of foliar application (vegetative and vegetative+flowering). Urea 1% and humic acid (2 lit.ha-1) was used for foliar application. Result showed that interaction between time and integrated application had significant effect on number of lateral branches, number of pods per plant, number of seeds per plant, plant height, economic and biological yield. The greatest economic yield was achieved in combination of 75% Urea+25% humic acid at vegetative stage and combination of 25% Urea+75% humic acid at vegetative+flowering stage. Increasing of urea fertilizer at combination in vegetative stage increased number of pods per plant, number of seeds per plant, plant height, seed weight and number of lateral branches while it decreased these traits on vegetative+flowering stage. In both times, integrated application of humic acid and urea fertilizer had greater yield and yield components compared with two fertilizers alone. Overall results indicated that once spraying with the mixture of 75% nitrogen and 25% humic acid is better than other treatments to achieve good economic yield in dry conditions.

    Keywords: foliar application, Humic acid, nitrogen, Yield
  • ابراهیم خلیلوند بهروزیار*، مهرداد یارنیا
    به منظور بررسی اثرات محلول پاشی ترکیبات مختلف روی پایه مادری ذرت هیبرید سینگل کراس 704 بر برخی از ویژگی های کمی و کیفی بذر، آزمایشی به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده‍ی کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز طی دو سال زراعی1389-1388 و 1390-1389 به اجرا در آمد. فاکتورهای آزمایش عبارت بودند از محلول پاشی در چهار مرحله ی رشدی مختلف، یعنی: 10-8 برگی، ظهور گل تاجی تا رشته های ابریشمی، پر شدن بذر و هر سه مرحله و هفت نوع ترکیب محلول پاشی، یعنی: محلول‍پاشی با سولفات روی، اسید بوریک، سولفات منگنز، سولفات منیزیم، اوره، متانول، مخلوط تما می این ترکیبات و تیمار عدم مصرف. نتایج نشان داد که تاثیر نوع ترکیب محلول‍پاشی و مراحل مختلف رشدی بر غلظت نیتروژن، محتوای پروتئین، نشاسته و عملکرد بذر معنی دار بوده است. در اثر محلول پاشی پایه های مادری ذرت هیبرید سینگل کراس 704 با کود اوره در تمام مراحل رشدی می‍توان مقدار ذخیره ی عنصر نیتروژن و پروتئین بذرها را نسبت به شاهد به ترتیب به میزان 0/3 و 16 درصد افزایش داد. محلول‍پاشی با اوره، سولفات منیزیم، سولفات روی، سولفات منگنز و اسید بوریک در مرحله‍ی پر شدن بذر‍ها و اوره، سولفات منیزیم و سولفات منگنز در مرحله ی ظهور گل تاجی و محلول‍پاشی در همه‍ی مراحل رشدی با اوره، سولفات منیزیم و اسید بوریک به ترتیب با میانگین 100 درصد بیشترین درصد جوانه‍زنی داشتند. به این ترتیب با محلول پاشی پایه های مادری ذرت هیبرید سینگل کراس 704 در مراحل 8-10 برگی، ظهور گل تاجی و پرشدن بذرها با کود اوره مقدار عملکرد 33 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت
    کلید واژگان: ذرت, عناصر, محلول پاشی, متانول
    E. Khalilvand Behrouzyar *, M. Yarnia
    In order to investigate the effect of the foliar application of various combinations on corn maternal plant on some quantitative and qualitative characteristics of the seed an experiment was conducted in factorial form based on RCBD with three replications during growing seasons of 2009-2011. Treatments were four growth stages (the 8-10 leaves, the tasseling, the seed-filling, all the stages), seven levels of foliar application (Methanol, Zn, B, Mg, N, Mn, a mixture of all combinations) and control as a separate plot. The analysis of the data showed a significant effect of the combination type of foliar application in different stages on the reserve of N, protein and starch content and grain yield per plant. The detailed results of the study showed that foliar application with a mixture of all combinations in all stages increased the reserved N and protein content in comparison with control 0/3 and 16 %, respectively. Foliar application with N, Mg, Zn, Mn and B in grain-filling stage, N, Mg and Mn foliar application in tasseling and N, Mg and B foliar application in all stages had the highest germination percent (100%). Therefore, N foliar application in the 8-10 leave, tasseling and the seed-filling stages increased 33% grain yield in comparison with the control.
    Keywords: Corn, Foliar application, methanol, mineral
  • کامبیز مشایخی*، زینب کیخا، سید علیرضا موحدی نایینی، بهنام کامکار، سید جواد موسوی زاده
    ساکارز به عنوان منبع کربوهیدرات و بور به عنوان عامل تاثیرگذار در انتقال کربوهیدرات، در رشد نشاها تاثیر مثبت دارد. در این تحقیق به اثر تغذیه ساکارز و اسیدبوریک روی کیفیت نشا در خزانه و میوه گوجه فرنگی در مزرعه پرداخته شده است. ابتدا بذور رقم سوپرآ در سینی نشا کشت شدند. نشاها به دو گروه 1- محلول پاشی در خزانه، 2- محلول پاشی پس از انتقال به مزرعه، تقسیم شدند. محلول پاشی هر گروه طی سه مرحله با غلظت های 0، 5 و 10 درصد ساکارز و 0، 1/0 و 2/0 درصد اسیدبوریک، انجام شد. نتایج نشان داد که تغذیه با ساکارز و بور در خزانه، طول نشا و سطح برگ را تا 30 درصد نسبت به شاهد کاهش داد که برای کاهش استرس ناشی از انتقال به مزرعه مناسب می باشد. در نتیجه ی کاهش رشد قسمت هوایی، نسبت ریشه به ساقه نشاها تا 35 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت. همچنین محلول پاشی نشاها با 10 درصد ساکارز همراه با 1/0 درصد اسیدبوریک، موجب افزایش وزن خشک ساقه نشا تا 04/0 گرم و کاروتنوئید تا 214/0 میلی گرم در گرم وزن تر شد. پس از انتقال به مزرعه نیز، بیشترین تعداد گل با 86/114 و بالاترین تعداد خوشه با 7/19 عدد در اسیدبوریک 2/0 درصد مشاهده شد. همچنین افزایش تعداد میوه تا 70/18 عدد در ساکارز پنج درصد همراه با اسیدبوریک 1/0 درصد نسبت به شاهد (40/10 عدد) دیده شد. به طور کلی بالا بردن ذخایر کربوهیدراتی نشا از طریق محلول پاشی با ساکارز عامل کلیدی استقرار در مزرعه می باشد. از طرف دیگر بور انتقال ساکارز را درون گیاه میسر می سازد.
    کلید واژگان: خزانه, لیکوپن, رشد, کربوهیدرات, محلول پاشی
    Kambiz Mashayekhi *, Zeynab Keykha, Seyed Alireza Movahedi Naeini, Behnam Kamkar, Seyed Javad Mousavizadeh
    Sucrose and boron as a source of carbohydrates and an effective factor in carbohydrate transport, respectively heve positive effects on seedlings’ growth. In this study, the effect of spraying sucrose and boric acid were evaluated on seedlings and fruits quality of tomato in the nursury and field, respectively. Tomato seeds (Var. SuprA) were planted in seedling tray. Seedlings were subdivided into two groups for foliar application: 1- were sprayed in the nursery, and 2- were sprayed after transplanting into the soil. Foliar application of each group was performed in three stages with concentrations of 0, 5 and 10% sucrose and 0, 0.1 and 0.2% boric acid. The results revealed that nutrition of sucrose and boric acid in nursery reduced seedlings’ height and leaf area upto 30 percent in comparison to the control, which might be desirable to tolerate the potential stress caused by transplanting process. Because of decreased shoot growth, the root to shoot ratio of seedlings increased by all treatments containing sucrose upto 35 percent compared to control. Spraying with 10 percent sucrose and 0.1 percent boric acid in nursery were significantly improved shoot dry weight to 0.04 g and carotenoid upto 0.214 mg/gFW. Also, tomato seedlings sprayed with sucrose and boric acid immediately after transplanting had positive effects on plants growth. The highest number of flowers (114.86) and the highest number of clusters with (19.7) were recorded for 0.2 percent boric acid treatment. Maximum number of fruits per plant (18.70) was recorded for spraying sucrose 5 percent plus boric acid 0.1 percent. For coclusion, increasing the carbohydrate content of transplant through sucrose foliar application is a key factor in plant establishment. It was also found that the boron element allows sucrose transfer into the plant. The simultaneous use of sucrose and boron improved sucrose absorption rates in the plants.
    Keywords: Carbohydrate, Foliar application, growth, Lycopene, Nursery
  • موسی رسولی*
    به منظور بررسی اثر سطوح مختلف فسفیت پتاسیم و اسید بوریک روی درصد تشکیل میوه ارقام مختلف انگور، آزمایشی در شرایط باغ در قالب دو آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح آماری کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. آزمایش اول شامل محلول پاشی فسفیت پتاسیم (صفر، 1500 و 3000 میلی گرم در لیتر) روی ارقام "عسگری"، "سفیدالی" و "رازقی" و آزمایش دوم محلول پاشی اسید بوریک (صفر، 1500 و 3000 میلی گرم در لیتر) روی همین ارقام پس از باز شدن 50 درصد گل ها انجام شد. تعداد کل گل ها، تعداد گل های باز شده و باز نشده، میزان ریزش گل ها، تعداد گل ها بعد از ریزش و درصد تشکیل میوه در هر سه رقم اندازه گیری شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که بین ارقام "عسگری"، "سفیدالی" و "رازقی" و سه سطح مختلف فسفیت پتاسیم و اسید بوریک در اکثر صفات مورد ارزیابی تفاوت معنی داری در سطح یک یا پنج درصد وجود داشت. کمترین تعداد ریزش گل با 69/44 و 85/51 و بالاترین درصد تشکیل میوه با 58/74 و 60/77 درصد به ترتیب در تیمار فسفیت پتاسیم و اسید بوریک 3000 میلی گرم در لیتر حاصل شد. با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش و همچنین با در نظر گرفتن سایر صفات مهم و شرایط آزمایش، کاربرد کود فسفیت پتاسیم و کود اسید بوریک با غلظت 3000 میلی گرم در لیتر در زمان باز شدن 50 درصد گل ها به دلیل اثر مثبت آن روی افزایش میزان تشکیل میوه و بالا بردن میزان عملکرد و همچنین نیاز بالای انگور به آن، پیشنهاد می گردد.
    کلید واژگان: انگور تازه خوری, ریزش گل, درصد تشکیل میوه, محلول پاشی
    Mousa Rasouli *
    In order to study the effect of potassium phosphite and boric acid on fruit set of different grape (Vitis vinifera L.)cultivars,two separate experiments were arranged in a factorial design based on a completely randomized design with 3 replications on orchard conditions. The first experiment was involved foliar application of potassium phosphate (0, 1500 and 3000 mg/L) on Askari, Sefidali and Razeghi cultivars and in second trail spraying of boric acid (0, 1500 and 3000 mg/L) after 50% anthesis on inflorescence were done on same cultivars. The total number of flowers, number of opened and closed flowers, number of fallen flowers, and the number of flowers after abscission and fruit set in all three cultivars were measured. The results showed that there was a significant difference at P≤0.01 for all or some of traits between Askari, Sefidali, Razeghi cultivars and between three concentrations of potassium phosphate and boric acid. The lowest number of flower abscission (44.69 and 51.85) and highest fruit set (74.58 and 77.60%) were obtained from potassium phosphate and boric acid treatments with 3000 mg/L, respectively. According to the results of this study and also regarding to other important traits and experiment conditions, potassium phosphate and boric acid fertilizers at 3000 mg/L after 50% anthesis are suggested due to the positive effects on increases fruit set and crop yield as.
    Keywords: Table grape, Flower abscission, Percentage of fruit set, Spraying
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال