جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « phenological stages » در نشریات گروه « آبخیزداری، بیابان، محیط زیست، مرتع »
تکرار جستجوی کلیدواژه «phenological stages» در نشریات گروه «کشاورزی»-
In order to compare the effect of sowing date on plant growth, development stages and forage yield of three Astragalus cyclophyllon G. Beek ecotypes, a study was conducted in 2010-2011 cropping years in Hanna station, Semirom county, Iran. Three Astragalus ecotypes were originated from Hanna, Golpayegan and Chadegan in Isfahan province, Iran. Seeds were sown in spring and autumn sowing dates using split plot design based on completely randomized blocks in three replications. The results showed that the effect of year was not significant, but the ecotype by sowing date interaction effect was significant on yield and yield components (P<0.01). The required temperature units such as Growth Degree Days (GDD) for spring and autumn sowing dates were 2848°C and 2793°C, respectively. The effect of sowing date on emergence percent and forage yield was significant (p<0.05). Regardless of the ecotype type, the percentage of seed germination and forage yield in autumn sowing were 51 and 60% higher than spring sowing date, respectively. The dry weight of Hanna ecotype in autumn cultivation was 1280 kg ha-1, which was 55.8% and 58% higher than Golpayegan and Chadegan ecotypes, respectively. The reason for the increased yield in Hanna ecotype was of a higher ratio of its leaves. It was concluded that cultivation of Hanna ecotypes due to its higher forage production was recommended for cultivation in dryland farming and also to prevent its extinction in the study region.
Keywords: Ecotype, Forage yield, Growing Degree Days (GDD), Phenological Stages} -
ظرفیت مرتع به عوامل متعددی ازجمله مقدار تولید علوفه بستگی دارد. تولید علوفه در طی فصل چرا و سال های مختلف متفاوت است. هدف از مشخص کردن ظرفیت چرا، تعیین مقدار تولید علوفه در طی فصل چرا هست. به منظور تعیین میزان تولید و مصرف علوفه در مراحل مختلف رویشی، این طرح به مدت 4 سال (89-1386) با انتخاب 18 گونه چند ساله به همراه گونه های یک ساله در مراتع بادامستان زنجان به اجرا درآمد. بدین منظور با شروع فصل چرا و ورود دام به مرتع، میزان علوفه باقیمانده پس از چرای دام تا زمان خروج دام با فواصل یک ماهه برداشت شد. تولید در داخل قطعه محصور و مجاور مورداندازه گیری و میزان مصرف هر گونه تعیین شد. داده های حاصل از تولید و مصرف گونه ها در ماه ها و سال های مورد بررسی در قالب طرح آماری کاملا تصادفی تجزیه و سپس تحلیل گردید. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که تولید در سال ها و ماه های مختلف فصل رشد متفاوت بود (01/0P<). بیش ترین مقدار تولید در سال 1388 و کمترین آن در سال 1387 ثبت شد. نسبت علوفه تولیدشده در سال نامساعد به سال مساعد 50 درصد بود، به عبارت دیگر تولید علوفه در سال 88 دو برابر سال 87 بود. این نسبت در گونه ها بین 13 تا 79 درصد بود. اوج تولید ماهانه مرتع در خردادماه بود و در بیشتر گونه ها نیز همین طور بود. میانگین تولید مرتع در بررسی چهارساله، حدود 650 کیلوگرم در هکتار و سهم سه گونه Festuca ovina، Bromus tomentellus و Tanacetum polycephalum به ترتیب 24، 20 و 11 درصد بود. بیشترین مقدار مصرف علوفه در ماه تیر و سپس در مردادماه اتفاق افتاد. در طول دوره چرا به طور متوسط حدود 71 درصد علوفه تولید شده مرتع توسط دام استفاده شد. حداقل مصرف در گونه Phlomis olivieri (37 درصد) و حداکثر آن در گونه Silene ampullata (100 درصد) بود.کلید واژگان: تولید, مصرف, بادامستان, مراحل رویشی}Rangelands capacity depends on several factors, including the amount of forage production. Forage production varies during the grazing period and different years. The goal of determining grazing capacity is to estimate the forage production within the grazing period. This project was carried out over a period of 4 years (2006-2010) to determine forage production and consumption at different stages of growth. For this purpose, at the beginning of grazing season, the amount of forage remaining after grazing until the exit time of livestock was harvested at one-month intervals. Forage production was measured within the enclosed and adjacent area, and the amount of consumption of each species was determined. The collected data were analyzed based on a completely randomized design. The combined analysis of variance showed that production was significantly different (P<0.01) in years and months of the growing season. The highest amount of production was recorded in 2009 and the lowest in 2008. The ratio of forage produced in unfavorable to favorable years was 50%. In other words, forage production in 2009 was double that of 2008. This ratio was 13% to 79% among species. The peak of monthly rangeland production was in June and was the same for most species. The average rangelands production at the four-year study was about 650 kg/ha, and the contribution of three species Festuca ovina, Bromus tomentellus, and Tanacetum polycephalum were 24%, 20%, and 11%, respectively. The highest forage consumption was recorded in July and then in August. On average, about 71% of forage production was consumed during the grazing season. The lowest and the highest forage consumption was observed for Phlomis olivier (37%) and Silene ampullata (100%), respectively.Keywords: Production, consumption, Badamestan, phenological stages}
-
اطلاعات کیفیت علوفه ی گیاهان مرتعی به منظور فراهم نمودن رژیم غذایی مناسب برای دامهای اهلی و تعیین نرخ دامگذاری و ظرفیت چرا مراتع ضروری است. turcomanica Salsola یکی از مهمترین گونه های گیاهی در مراتع نیمه خشک غرب استان گلستان، ایران است. این پژوهش در تابستان و پاییز 8931 ، به منظور بررسی ارزش غذایی turcomanica Salsola در مراحل مختلف رویشی آن انجام گردید. نمونه های گیاهی (در سه تکرار) به صورت تصادفی در چهار مرحله رویشی (رشد رویشی، اوایل گلدهی، اوخر گلدهی و بذردهی) از مراتع شهرستان گمیشان جمع آوری شدند. هفت شاخص کیفی شامل: الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، پروتین خام، هضمپذیری ماده خشک، انرژی متابولیسمی، مجموع مواد غذایی قابل هضم و خاکستر کل در هر مرحله اندازه گیری گردیدند. آنالیز داده ها با استفاده از روش تجزیه واریانس یک طرفه و مقایسه میانگینها با استفاده از آزمون دانکن انجام شد. نتایج نشان داد که بین میانگین همه شاخصهای مطالعه شده در مراحل مختلف فنولوژیکی اختلاف معنی داری وجود دارد (08/0 P) نتایج نشانگر آن است که با پیشرفت مراحل فنولوژیک، محتوی پروتئین خام (از 66/52 به 99/1 درصد)، هضم پذیری ماده خشک (از 52/15 به 98/26 درصد)، انرژی متابولیسمی (از 92/85 به 25/5 مگا ژول بر کیلوگرم)، خاکستر (از09/50 به 6/92 درصد)، انرژی قابل هضم) از 5/96 به85/55 مگا کالری بر کیلوگرم(و مجموع مواد مغذی قابل هضم (از 22/15 به 58/29 درصد) کاهش یافت. باتوجه به فصل رشد این گونه گیاهی و مقادیر بالای پروتئین خام، انرژی متابولیسمی و هضم پذیری ماده خشک آن در تمامی مراحل مطالعه شده، نتیجه گیری شد که این گونه گیاهی نقش برجسته ای در رژیم غذایی دامهای اهلی چرا کننده از مراتع نیمه خشک دارد. با توجه به فصل رشد این گونه گیاهی و مقادیر بالای پروتئین خام، انرژی متابولیسمی و هضم پذیری ماده خشک در همه مراحل رشدی این گونه گیاهی میتواند جایگاه ویژهای در رژیم غذایی دام در مراتع نیمه خشک داشته باشد.
کلید واژگان: a Salsola, کیفیت علوفه, مراحل فنولوژیک, مراتع نیمه خشک}The information about the forage quality of rangeland species is essential to supply a reasonable diet to livestock and determine thestocking rate and grazing time on rangelands. Salsola turcomanica is one of the important species of semi-arid rangelands in the Western part of Golestan province, Iran. The present study was conducted to provide information about the nutritive value of S.turcomanica at different growth stages in 2019. Plant samples (with three replications) were randomly collected in four growth stages (vegetative stage, early flowering, late flowering and seed maturity) from Gomishan rangelands during the summer and autumn 2019. Seven quality indices, including Acid Detergent Fiber (ADF), Crude Protein (CP), Dry Matter Digestibility (DMD), Metabolizable Energy (ME), Digestible Energy (DE), Total Digestible Nutrient (TDN) and Ash content (Ash) were analyzed. Data analysis was performed using One-way analysis of variance (ANOVA) method and mean comparisons were done by Duncan test. The results demonstrated that there are significant differences among phenological stages for all the traits (p <0.05). The results demonstrated that the content of CP (from 25.66% to 8.33%), DMD (from 84.45% to 56.31%), ME (from 12.35 to 7.57 MJ/Kg), Ash (from 40.03% to 35.60 %), DE (from 36.17 to 24.12 Mcal/Kg) and TDN (from 82.55% to 53.41%) were decreased by the progress of growth stages. Regarding its growth seasons and high values of CP, ME and DMD in all phenological stages, it is suggested that this species can have aprominent place in the grazing livestock diet in semi-arid rangelands.
Keywords: Salsola turcomanica, Forage quality, Phenological Stages, Semi-arid rangelands} -
Studying plant phenology is very important to regulate the rangeland utilization. Plant phenology can be determined by Growing Degree Days (GDDs). Since temperature varies yearly, the phenological stages may consequently differ yearly. Determining the base temperature is one of the key steps in the calculation of GDDs. The aim of this study was to calculate the required GDDs for each phenological stage to predict phenological stage of Fritillaria imperialis based on GDDs in the consequent years. To do so, Fritillaria bulbs were placed at constant temperatures of 0, 1, 2, 3 and 4°C. The length of sprouts as a growth index was measured as a function of temperature. Plant chronology was recorded in three day intervals from March 1st, 2016 in the field and the date of each phenological stage was recorded in the form of an index developed by combining Fick and Haun indices. Then, 20 plant individuals were selected in Dasht-e-Laleh of Kouhrang County, Iran and their growth stages were recorded. Meanwhile, the required amount of accumulated GDDs (AGDDs) to reach each phenological stage was also calculated. Results showed that Fritillaria imperialis began the sprouting (phase E) after receiving 130.75 GDDs on March 23rd, 2016. The emergence of leaves began on 27th March with 166.30 GDDs and finished on 9th April. Finally, this plant on 9th May received 560 AGDDs and went to senescence. Based on the phenological data, when the plant received 240 AGDDs, flowering stage started. The most appropriate time for tourist entrance is in the R2 stage (flower opening) when the plant receives 298.8 AGDDs and the best exit time is when the plant receives 359.2 AGDDs. So, the relationship between phenological stages of the plant and GDDs will be useful in visiting the site in terms of ecotourism and determining proper visit times.Keywords: Phenological Stages, GDD, Crown imperial (Fritillaria imperialis), Ecotourism}
-
به منظور تامین احتیاجات غذایی حیوانات و تولید پروتئین حیوانی، نیاز به تنظیم جیره متعادل و برنامه غذایی صحیحی می باشد که این موضوع خود بر پایه شناخت درستی از مواد غذایی علوفه استوار بوده و از طریق تجزیه و تعیین مواد مغذی امکان پذیر است. پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه کیفیت علوفه 7 گونه گیاهی مورد چرای شتر شامل Nitraria schoberi، Smirnovia iranica، Seidlitzia rosmarinous، Stipagrostis plumosa، Astragalus squarrosus، Alhaji persarum و Zygophyllum eichwaldii، در مراتع کویر مرنجاب در دو مرحله رشد رویشی و بذردهی انجام شد. به این منظور شاخص های پروتئین خام، انرژی متابولیسمی، ماده خشک، ماده خشک قابل هضم، دیواره سلولی عاری از همی سلولز، فسفر، پتاسیم، نیتروژن و سدیم تحت تجزیه شیمیایی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر شاخص های کیفیت علوفه در بین هر کدام از 7 گونه و همچنین مراحل فنولوژیکی از نظر آماری اختلاف معنی دار در سطح 1 درصد داشتند. در همه گونه ها با پیشرفت مراحل رشد و بلوغ گیاه، از میزان پروتئین خام، انرژی متابولیسمی و فسفر کاسته و بر میزان ماده خشک و دیواره سلولی عاری از همی سلولز افزوده شد. گونه قره داغ (N. schoberi) بیشترین میزان پروتئین خام (51/26) را در مرحله رشد رویشی و گونه اشنان (S. rosmarinous) کمترین پروتئین (91/3) را در مرحله بذردهی داشتند. همچنین در هر دو مرحله فنولوژیکی، بیشترین میزان هضم پذیری ماده خشک، انرژی متابولیسمی، پتاسیم و سدیم در گونه اشنان وجود داشت و بیشترین میزان پروتئین خام، نیتروژن و فسفر در گونه دم گاوی (S. iranica) مشاهده شد.کلید واژگان: تنظیم جیره غذایی, شاخص های کیفی علوفه, کویر مرنجاب, کیفیت علوفه, مراحل فنولوژیکی}In order to provide animal’s nutritional requirements and production of animal protein, it is necessary to adjust the balanced diet and the correct nutrition plan., which is based on proper understanding of food and this is possible through the analysis of nutrients. This research aimed to study and compare of forage quality in seven species that are grazing by camel including: Nitraria schoberi , Smirnovia iranica , Seidlitzia rosmarinous , Stipagrostis plumosa, Astragalus squarrosus, Alhaji persarum and Zygophyllum eichwaldii conducted in two stages of vegetative growth at Maranjab desert rangelands. For this purpose, the indices of dry matter (DM), Crude Protein (CP), Dry Matter Digestibility (DMD), Acid Detergent Fiber (ADF), Metabolic Energy (ME), Nitrogen (N), Phosphorus (P), Potassium (K) and Sodium (Na) were subjected to chemical analysis. The results showed that the forage quality indices between the species and phonological stages were significantly different (P<0.01). In all species, as the growth stages and plant maturity progressed, the amount of crude protein, metabolic energy and phosphorus were decreased and the amount of dry matter and ADF were increased. While N. shoberi had the highest amount of crude protein (26.51) in vegetative growth stage, S. rosmarinous showed the lowest protein (3.91) at seeding stage. In addition to, with regard to both phonological stages, while the highest dry matter digestibility, metabolic energy, potassium and sodium were found in S. rosmarinous species, the highest amount of crude protein, nitrogen and phosphorus was observed in S. iranica species.Keywords: Diet adjustment, Forage quality indices, Maranjab desert, Forage quality, Phenological stages}
-
Determination of forage quality of plant species in natural habitats such as rangelands and deserts is one of the most important factors for grazing management of these ecosystems. For this purpose, the nutritional values of Calligonum comosum in three phenological stages (vegetative growth, flowering, and seedling) were determined in desert habitats located in the northeast of Kashan, Iran (in 2017). Plant samples were collected from five plants as a replication in each phenological stage and the forage quality indices including Crude Protein (CP), Acid Detergent Fiber (ADF), Crude Fiber (CF), Dry Matter Digestibility (DMD), Total Energy (TE) and Metabolic Energy (ME) were determined. The results of ANOVA showed a significant effect of phenological stages on CP and TE (P<0.01) and DMD and ME (P<0.05). Higher and lower values of CP, DMD, TE and ME were obtained in vegetative growth and seed maturity stages, respectively. For these traits, there were no differences between flowering and vegetative growth stages. In contrast, higher and lower values for ADF were obtained in seed maturity and vegetative growth stage, respectively. It was concluded that the Calligonum comosum had higher quality in flowering and vegetative growth stages than that for seed maturity stage. Therefore, the flowering stage was considered as the best stage for grazing of this plant species.Keywords: Phenological stages, Desert habitats, Forage quality, Calligonum comosum}
-
تعیین کیفیت علوفه گونه های گیاهی موجود در مراتع یکی از مهمترین عواملی است که برای مدیریت صحیح و اصولی مراتع لازم و ضروری است. در تحقیق حاضر کیفیت علوفه گونه های مرتعی Onobrychis transcaspica، Onobrychis radiate،Astragalusbrevidens، Melica ciliata، Agropyron pectiniforme، Sangisorba minor، در سه مرحله رویشی، گلدهی و بذردهی در مراتع شهرستان بجنورد مورد بررسی قرار گرفت. در هر مرحله فنولوژیکی پنج تکرار از هر گونه به صورت تصادفی نمونه برداری شد. شاخص های معرف کیفیت علوفه شامل، پروتئین خام(CP)، دیواره سلولی منهای همی سلولز(ADF)، هضم پذیری ماده خشک (DMD) و انرژی قابل متابولیسم (ME) در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان می دهد که کیفیت علوفه در کلیه گونه های مورد مطالعه در مرحله رشد رویشی بالاتر از دو مرحله گلدهی و بذردهی است، به طوری که با پیشرفت سن گیاه از میزان پروتئین خام، ماده خشک قابل هضم و انرژی متابولیسمی کاسته شده و به مقدار دیواره سلولی منهای همی سلولز افزوده شده است. در میان گونه های مورد مطالعه، لگوم ها در هر سه مرحله رشد بالاترین مقدار CP (53/14 درصد) و کمترین میزان ADF (91/43 درصد) را نسبت به گندمیان (10/8=CP و 14/54=ADF) دارند. در بین این گونه های بیشترین و کمترین میزان پروتئین خام به ترتیب به Astragalus brevidens و Agropyron pectiniformeتعلق داشت. تجزیه واریانس داده ها حاکی از آن است که اثر گونه و مرحله فنولوژی در تمامی شاخص های مورد بررسی در سطح یک درصد معنی دار است.کلید واژگان: کیفیت علوفه, مراحل فنولوژیک, گونه های مرتعی, بجنورد}Studying the forage quality of range species is among the important factors required for range management. In the present study, the forage quality of range species including Onobrychis transcaspica, Onobrychis radiate, Astragalus brevidens, Melica ciliate, Agropyron pectiniforme, and Sangisorba minor were investigated at three phenological stages. The study was conducted in the rangelands of Bojnourd. At each phenological stage, sampling was performed randomly with five replicates. Forage quality indices including CP, ADF, DMD, and ME were measured in the laboratory. The results showed that the forage quality of the study species was higher as compared with flowering and seeding stages, so that with the advancing age of the plant, crude protein, dry matter digestibility, and metabolizable energy reduced and ADF increased. In comparison with grasses, Legumes had the highest CP content (14.53% and the lowest ADF content (43.91%) in all three phenological stages. Among the study species, the maximum and minimum crude protein content was recorded for Astragalus brevidens and Agropyron pectiniforme, respectively.
Analysis of variance showed that the effects of species and phenological stages were significant (PKeywords: Forage quality, Phenological stages, Range, Bojnourd} -
شوره زارهای مرطوب و اراضی حاشیه کویرهای ایران هم به لحاظ کمی و هم به لحاظ کیفی نقش مهمی در تامین علوفه دام ایفا می نمایند. در تحقیق حاضر کیفیت علوفه چهار گونه شورپسند (هالوفیت) و مقاوم به شوری شامل Atriplex verrucifera ، ، Halocnemum strobilaceum ، Haloxylon persicumو ، Nitraria schoberi در مراتع شورروی حاشیه کویر میقان اراک (استان مرکزی) در سه مرحله فنولوژیکی رشد رویشی، گلدهی و رسیدن بذر مورد بررسی قرار گرفت. شاخص های کیفیت علوفه شامل ماده خشک(DM) ، پروتئین خام (CP) ، دیواره سلولی منهای همی سلولز(ADF) و دیواره سلولی(NDF) فسفر (P)، ماده خشک قابل هضم(DMD) ، خاکستر خام (Ash)، مصرف ماده خشک (DMI) و ارزش نسبی علوفه (RFV) با روش های استاندارد اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده نشان داد که اثر شاخص های کیفیت علوفه بین چهار گونه و نیز مراحل رشد فنولوژیکی اختلاف معنی داری از نظر آماری در سطح %1 دارند. ضمنا بر طبق آزمون مقایسه میانگین دانکن اثر متقابل گونه گیاهی و مرحله رشد نیز بر روی تمامی این شاخص ها به لحاظ آماری معنی دار بود. در اکثر گونه ها با پیشرفت مرحله فنولوژیکی، از میزان پروتئین خام کاسته و بر میزان ADF و NDFافزوده شد. گونه قره داغ دارای بیشترین میزان پروتئین خام در مرحله رویشی (42/32 درصد) و تاغ دارای کمترین پروتئین در مرحله بذردهی (06/11 درصد) بوده است. بیشترین ارزش نسبی علوفه در گونه قره داغ (77/529) و کمترین آن در مقایسه با بقیه گونه ها، در گونه آتریپلکس (4/217) محاسبه شده است. در مجموع، با وجود کیفیت علوفه نسبتا مناسب این گونه ها، استفاده از مکمل های غذایی و عناصری مانند فسفر برای دام در این منطقه ضروری به نظر می رسد.کلید واژگان: ارزش غذایی, مراحل فنولوژیکی, هالوفیت, ارزش غذایی نسبی, تالاب کویری میقان}Saline areas and marginal rangelands of some playas in Iran have important role to supply forage for livestock. This study was conducted to compare forage quality of four native halophyte and salt tolerant species including: Atriplex verruciferum, Halocnemum strobilaceum, Haloxylon persicum and Nitraria schoberi, collected from Meighan saline rangelands near Arak (Markazi province). Edible parts of aerial biomass of the species were collected in three phonological stages (vegetative growth, full flowering and seed ripening). Forage quality indices such as Crude Protein (CP), Dry Matter Digestibility (DMD), Dry Matter Intake (DMI), Metabolizable Energy (ME), Acid Detergent Fiber (ADF), Neutral Detergent Fiber (NDF) and Phosphorus (P) contents of the plant samples were measured. The results showed that the forage quality were different significantly between the species and various phonological stages (pKeywords: Nutritive value, Phenological stages, Halophyte, Relative feeding value, Mighan desert wetland}
-
گیاه عجوه (Aellenia subaphylla) گونه ای بوته ای چندساله، مقاوم به شوری و خشکی است که در مراتع قشلاقی و میان بند استان سمنان پراکنش دارد. در نیمه دوم تابستان و اوایل پاییز علوفه قابل توجهی تولید می کند و بشدت توسط شتر چرا می شود. برای تعیین ارزش غذایی آن در سه مرحله رشد رویشی، گلدهی و بذردهی، از سرشاخه های 10 پایه در سه تکرار به شکل تصادفی نمونه برداری شد. سپس نمونه ها خشک و آسیاب شد. شش ویژگی مهم کیفیت علوفه شامل قابلیت هضم ماده خشک (DMD)، کربوهیدرات محلول در آب (WSC)، پروتئین خام (CP)، الیاف خام (CF)، انرژی متابولیسمی (ME) و دیواره سلولی منهای همی سلولز(ADF) سنجش و تعیین شد. میانگین DMD برابر14/35 درصد، CP برابر 35/17 درصد، CF برابر 93/40 درصد، WSC برابر9/13 درصد، Ash برابر 58/6 درصد، ME برابر97/3 مگاژول برکیلوگرم علوفه خشک وADF برابر 45/60 درصد برآورد شد. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین صفات نشان داد که بیشترین مقدار پروتئین خام (CP) در مرحله گلدهی(6/20 درصد) و کمترین مقدار در مرحله بذردهی (02/13 درصد) مشاهده شد. با توجه به اینکه حداقل میزان پروتئین خام (CP) برای بیشتر دام ها در حالت نگهداری 5/7 درصد گزارش شده، لذا می تواند پروتئین خام را تامین کند. در مرحله گلدهی، پروتئین خام (CP) افزایش معنی دار نشان داد لذا شرایط بهره برداری از علوفه در زمان گلدهی مناسب تر است. میانگین قابلیت هضم ماده خشک (DMD)، کربوهیدرات محلول در آب (WSC) و انرژی متابولیسمی (ME) در مرحله بذردهی به طور معنی داری بیشتر از سایر مراحل رشد رویشی و گلدهی بود، لذا مرحله بذردهی نیز برای تغذیه دام قابل توصیه است. با توجه به پراکنش این گونه در مراتع قشلاقی و میان بند، زمان بهره برداری از علوفه ی آن منطبق با مرحله گلدهی و بذردهی است. از سوی دیگر بذر زیادی نیز تولید می کند، لذا کیفیت علوفه در مرحله بذردهی افزایش می یابد. با توجه به اینکه طی مراحل گلدهی و بذردهی، کیفیت علوفه گیاه قابل قبول است، لذا با اجرای مدیریت صحیح و اصولی مرتع می توان استفاده مناسبی از این گونه برای تغذیه دام بعمل آورد.کلید واژگان: کیفیت علوفه, انرژی متابولیسمی, قابلیت هضم, مراحل فنولوژیکی, استان سمنان}Aellenia subaphylla is a perennial plant species and resistant to drought and salinity, distributed in the winter rangelands and at the margins of the interior deserts such as Damghan desert. In early autumn that available forage is reduced in rangelands, this species produces a considerable forage in addition to a good annual growth. To study the forage quality of Aellenia subaphylla at three growth stages of vegetative, flowering and seeding stages, the branches of 10 species were randomly sampled with three replications. Then the samples were dried and milled. Six forage quality traits including DMD, WSC, CP, CF, ME and ADF were measured. The average of DMD, CP, CF, WSC, Ash, ME, and ADF were estimated to be 35.14%, 17.35%, 40.93%, 13.9%, 6.58%, 3.97 MJ kg-1 dry matter, and 60.45%, respectively. The results of ANOVA and mean comparisons of the traits studied indicated that the forage quality of Aellenia subaphylla was affected by phenological stages. The highest and the lowest CP content were observed at flowering and seeding stages, respectively. The minimum amount of CP for most domestic or wild herbivores for maintenance is reported to be 7.5%. Therefore, this species could supply the CP requirements of livestock. In the flowering stage, ADF and CP increased significantly while a significant reduction was observed in CF, indicating that flowering stage could be recommended for forage utilization. In addition, the average values of DMD, WSC and ME at seeding stage were significantly higher than those of vegetative and flowering stages. Therefore, seeding stage could also be recommended for livestock nutrition. Our results clearly showed that the best time for forage utilization of Aellenia subaphylla, distributed widely in the winter rangelands, was consistent with flowering and seeding stages. On the other hand, this species produces a large amount of seeds, increasing the forage quality at seeding stage. Given that the forage quality of the species studied here was acceptable during flowering and seeding stages, a proper use of this species could be taken into consideration for livestock feed through a sound range management.Keywords: Aellenia subaphylla, forage quality, metabolizable energy, digestibility, phenological stages, Semnan Province}
-
به منظور بررسی تاثیر مراحل فنولوژی بر عملکرد، کیفیت علوفه و تعیین بهترین زمان برداشت علوفه در سه واریته مختلف گونه Elymushispidus شامل podperae، villosus و hispidus آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی شمال خراسان (سیساب) در طی سال های 1384 و 1385 اجرا شد. واریته های فوق در شش مرحله فنولوژی شامل پنجه زنی، ساقه دهی، سنبله دهی، شیری شدن بذر، خمیری شدن بذر و رسیدگی بذر مورد ارزیابی قرار گرفتند. در هر یک از مراحل فنولوژیکی، عملکرد علوفه خشک و صفات کیفی شامل درصد قابلیت هضم ماده خشک (DMD)، درصد پروتئین خام (CP)، کربوهیدرات های محلول در آب (WSC)، دیواره سلولی بدون همی سلولز (ADF) و خاکستر کل(ASH) به روش NIR اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس کرت های خرده شده در زمان بیانگر اختلاف معنی دار بین مراحل مختلف فنولوژی برای کلیه صفات کیفی و کمی بود. با ادامه رشد گیاه تغییرات درصد قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام و خاکستر در کلیه مراحل فنولوژی روند نزولی داشتند در حالی که برای عملکرد علوفه و ADF روند تغییرات صعودی بود. درصد کربوهیدرات های محلول روند خاصی را نشان نداد. در بین واریته های مورد مطالعه واریته villosus با 3/50 و1/10 درصد به ترتیب برای قابلیت هضم و کربوهیدرات های محلول دارای بیشترین کیفیت علوفه بود. واریته hispidus با تولید 1433 کیلوگرم علوفه خشک در هکتار اختلاف معنی داری با دو واریته دیگر داشت ولی کیفیت آن به نسبت کمتر بود. نتایج نشان داد که بالاترین میزان عملکرد علوفه قابل هضم و عملکرد پروتئین خام در هر سه واریته ها در مرحله ظهورسنبله بدست آمد .ضرایب همبستگی بین قابلیت هضم با درصد پروتئین و خاکستر مثبت و معنی داری بود. در عین حال رابطه بین ADF با صفات مذکور منفی و گاها معنی دار بود. عملکرد علوفه و درصد قندهای محلول با صفات قابلیت هضم و پروتئین خام در مراحل مختلف رشد همبستگی متفاوت و ناپایداری داشتند.کلید واژگان: Elymus hispidus, عملکرد علوفه, کیفیت علوفه, مراحل فنولوژی}In order to determine the effects of phenological stages and the best harvesting time for yield and quality traits in Elymus hispidus (var. hispidus var. podperae var.villosus), an experiment was conducted in Cisab Research Station, Northern Khorasan, Iran during 2005-2006. The seeds of varieties were sown in a randomized completely block design (RCBD) with three replications under dryland farming system. Forage yield was cut at six phenological stages including vegetative, stemmy, ear emergence, milky, soft dough seeds and maturity. Dry matter (DM) yield and five quality traits including Dry Matter Digestibility (DMD), Water Soluble Carbohydrates (WSC), Crude Protein (CP), Acid Detergent Fiber (ADF) and total Ash were estimated using Near Infra-Red spectroscopy (NIRS). Data were analyzed using a split-plot in time design. Results showed significant differences for all traits among the phenological stages. DMD, CP, and ash were highest when the plants were immature and tend to drop sharply as the plants go to soft dough stage. In contrast, the average values of ADF and DM yield increased from vegetative to soft dough stage. WSC values were inconsistent over different phenological stages. Var. villosus with average values of 50.3, 16.3, and 10.1 percent for DMD, CP, and WSC, respectively had higher quality as compared with other two varieties. Var. hispidus with average values of 1433 Kg/ha DM yield had higher production as compared with two other varieties. However, its quality was low. The results showed that the highest digestible yield and protein yield were obtained in ear emergence stage for varieties. The results of correlation analysis showed positive and significant relationship between DMD and both CP and ASH. Whereas, ADF and same traits was negatively correlated. The correlation between DM yield and WSC with both DMD and CF was low and inconsistent over six phenological stages.Keywords: Elymus hispidus, Phenological stages, Dry matter yield, quality}
-
برای مدیریت مناسب مراتع، آگاهی از ترکیبات شیمیایی گونه های مرتعی که متاثر از عوامل مختلف است، ضروری می باشد. هدف این تحقیق بررسی اثر نوع گونه و مراحل مختلف فنولوژی بر روی مقادیر ترکیبات شیمیایی پنج گونه مرتعی بود. گونه ها شامل سه گونه گندمی (Poa alpine، Dactylis glomerata و Bromus persicus) و گونه بوته ای (Onobrychis cornota) و گونه فورب (Thymus vulgari) می باشند. نمونه ها از مراتع ییلاقی رامیان جمع آوری، سپس خشک و در مرحله بعد آسیاب و در آزمایشگاه تجزیه شد. نتایج نشان داد که پروتئین خام، دیواره سلولی منهای همی سلولز، انرژی متابولیسمی و هضم پذیری ماده خشک در مراحل مختلف فنولوژی دارای اختلاف معنی داری بوده و همچنین این ترکیبات در گونه های مختلف دارای اختلاف معنی دار بودند. برای همه گونه با رشد و رسیدن به مرحله بذردهی مقدار پروتئین خام، انرژی متابولیسمی و هضم پذیری ماده خشک کاهش و مقدار دیواره سلولی منهای همی سلولز، افزایش یافت. در بین گونه ها، Onobrychis cornota دارای حداکثر مقدار پروتئین خام (3/ 24)، انرژی متابولیسمی (1/ 10) و هضم پذیری ماده خشک (0/ 69) و گونه Dactylis glomerata دارای حداقل پروتئین خام (2/ 13)، انرژی متابولیسمی (4/ 9) و هضم پذیری ماده خشک (4/ 62) بود.
کلید واژگان: ترکیبات شیمیایی, مراحل رویشی, مراتع ییلاقی, CP, DMD, ME, ADF}For good management in rangeland, information of Chemical composite is essential which is influenced by various factors. The main objective of this research was investigation on effects of species and phenological stages on values of chemical composite of five rangeland species. Species were three grasses (Bromus persicus and Dactylis glomerata, Poa alpine), two forbs (Thymus vulgari, Onobrychis cornota). Samples were collected from highland rangelands of Ramiyan. They were dried, grained and analyzed in Laboratory. The results showed that chemical composite values including crude protein (CP), acid detergent fiber (ADF), dry matter digestibility (DMD) and metabolizable energy (ME) were significantly differed among phenological stages (P<0.01). For all species CP, DMD, and Me decreased and ADF increased with plant growth development. Considering chemical composite values among five species, Onobrychis cornota had highest chemical composite. Among species, Onobrychis cornuta the maximum amount of crude protein (24.3), metabolizable energy (10.1) and dry matter digestibility (69.0) and, Dactylis glomerata has a minimum crude protein (13.2), energy metabolism (9.7) and dry matter digestibility (62.4), respectively.Keywords: chemical composite, phenological stages, highland rangeland, CP, DMD, ME, ADF} -
این تحقیق با هدف بررسی ترکیبات شیمیایی و فراسنجه های تجزیه پذیری گون علفی (Astragalus crenatus Schult.) و تعیین ارزش غذایی آن انجام گرفت. نمونه برداری گیاهی از مراتع ارتفاعات هیر به نئور در دو سایت (سایت یک در محدوده ارتفاعی 1500 تا1700 متری و سایت دو در ارتفاع 1900 تا2100 متری از سطح دریا) در شهرستان اردبیل و در سه مرحله فنولوژیکی (رشد رویشی، گلدهی و بذردهی) انجام شد. پس از آماده سازی نمونه ها، مقدار دیواره سلولی و دیواره سلولی بدون همی سلولز از روش ون سوست و برای اندازه گیری ترکیبات شیمیایی از روش های مرسوم آزمایشگاهی AOAC استفاده شد. تجزیه پذیری و قابلیت هضم شکمبه ای نیز به روش آزمایشگاهی و با استفاده از دو راس گوسفند نر نژاد مغانی دارای فیستوله شکمبه ای تعیین شد. نتایج نشان داد از لحاظ قابلیت هضم و تجزیه پذیری ماده خشک، ماده آلی، دیواره سلولی و دیواره سلولی منهای همی سلولز سایت ارتفاعی دوم به طور معنی داری بیشتر از سایت یک بود (p<0.01). همچنین تجزیه تقریبی نمونه های جمع آوری شده نشان داد مقدار دیواره سلولی و دیواره سلولی منهای همی سلولز به صورت درصد در ماده خشک در سایت یک به طور معنی داری نسبت به سایت دو بیشتر بود و بین مراحل فنولوژیکی نیز تفاوت معنی دار وجود داشت (p<0.01). نتایج نشان داد در هر دو سایت، مرحله رشد رویشی دارای قابلیت هضم شکمبه ای، بعد از شکمبه ای و خاکستر بیشتر و دیواره سلولی، دیواره سلولی منهای همی سلولز و ماده آلی کمتری نسبت به سایر مراحل رشد داشت. بنابراین، پتانسیل تجزیه پذیری ماده خشک گونه در مرحله اول رشد بیشتر بوده و با بلوغ گیاه ارزش غذایی آن برای دام های چراکننده کاهش می یابد، در نتیجه بهترین زمان چرا با توجه به این گونه در منطقه، حداکثر اواخر بهار می باشد. همچنین در مطالعات ارزیابی ظرفیت و مدیریت مراتعی که گونه مورد مطالعه گسترش دارد، می توان از این نتایج استفاده کرد.
کلید واژگان: ارزش غذایی, تجزیه پذیری, مراحل رویشی, مراتع هیر, نئور, استان اردبیل Astragalus crenatus Schult}This study was conducted with the aim of determination of chemical composition, degradability fractions and nutritional value of Astragalus crenatus Schult. Two sites with different elevation ranges (1500-1700 and 1900-2100 meters from sea level) were selected to collect the data in highlands ranges of Hir to Neor, Ardebil County. The data sampling was carried out in three phenological stages (vegetative growth, flowering and seeding stages). Plant samples were analyzed and their NDF and ADF were measured using Van Soest method. AOAC common lab methods were used to measure plant samples chemical composition. Ruminal degradability of samples was determined by in situ technique (e.g. two ruminal cannulated Moghani rams). The results showed that digestibility and degradability of dry matter, organic matter, NDF and ADF of samples from the site located in 1900-2100 meters from sea level ranges were significantly higher than the site in lower site (p<0.01). Moreover, the analysis of the collected samples showed that the NDF and ADF values in form of percentage of dry matter for species in higher elevations range sites were higher. The dry matter contents of plant samples differed significantly in various phenological stages (p<0.01). Results showed that the plant samples in vegetative stage had the highest ash and ruminal and post-ruminal digestibility in both sites. The plants in vegetative stage had lowest NDF, ADF and organic matter content compared to the other phenological stages. In conclusion, the degradability of dry matter of the species in vegetative growth stages was more than other stages, indicating that the nutritional value of plant species is reduced in flowering and seeding stages. It can be concluded that late spring is the best time for grazing this species and it can be considered in grazing management plans of the study area.Keywords: Nutritional value, Degradability, Phenological stages, Hir, Neor rangelans, Ardabil province, Astragalus crenatus Schult} -
Information on quality characteristics of forage species help the range managers to select a suitable grazing program that minimizes the damages to vegetation. Water Soluble Carbohydrates (WSC) -the main photosynthetic products- are stored in various plant parts and are more likely to be consumed when plants require them. In order to investigate the changes of WSC in distinguishable organs in three phenological stages, samples were taken from Bromus tomentellus and Festuca ovina in three phenological stages (vegetation, flowering and maturity). Samples of roots and aerial parts were taken for both species using a completely randomized factorial arrangement-based design with the phenological stages regarded as the first factor and herbage parts as the second factor with 5 replications. Higher WSC values were observed in the leaves of B. tomentellus (4.6%) and F. ovina (4.5%) in maturity and flowering stages, respectively. Maximum WSC values of roots were obtained in B. tomentellus (3.2%) and F. ovina (3.5%) at vegetation and maturity stages, respectively. It was suggested that range utilization in a phenological stage might be managed in which forage species can withstand the defoliation without severe reserve depletion. Results indicate that except flowering stage in B. tomentellus, WSC was increased with the increase of panicle weight in the maturity stage and there was an inverse relationship between plant components and WSC content percent in the other phenological stages.Keywords: Soluble carbohydrates, phenological stages, Plant parts, Grass species}
-
مجله مراتع، سال چهارم شماره 4 (Autumn 2014)، صص 287 -297Information on forage quality in phenological stage could help range managers to choose suitable grazing method to achieve higher animal performance without detriment to vegetation. Vetiver grass (Vetiveria zizanioides) is a non-native perennial grass that was introduced to the Iran in 2008. This plant is a multi use species that could be considered from different viewpoints. Thus, its forage quality in three phenological stages (vegetative, flowering and maturity) was investigated. Samples of each stage were collected and analyzed for 7 quality traits such as Crude Protein (CP), Acid Detergent Fiber (ADF), Dry Matter Digestibility (DMD), Metabolizable Energy (ME), Digestible Energy (DE), Ash content (Ash) and Total Digestible Nutrient (TDN). Data were statically analyzed using One-way analysis of variance (ANOVA) and mean comparisons were done by Duncan method. The results indicate that there was a significant difference among phenological stages for all the traits (p<0.01). As the plant age increased, the quality values including CP (from 8.89% to 5.25%), DMD (34.79% to 31.63%), ME (3.91 to 3.38 MJ/Kg), Ash (6.7% to 5.5 %,), DE (1.71 to 1.64 Mcals/Kg) and TDN (23.07% to 20.79%) were decreased while ADF was increased (from 63.72% to 65.7%). This led to the reduction of Vetiver grass forage quality. Because of lower values of CP, ME and DMD (except vegetative stage) and higher values of ADF, it was suggested that this species had no prominent place in the ruminant's diet. However, it played important roles in soil conservation and it may be complementary to the native vegetation because it is available at different times of the year considering its phenology and growth season.Keywords: Forage quality, Phenological stages, Vetiveria zizanioides, Golestan, Iran}
-
آگاهی از جواب گویی علوفه مرتع به نیاز روزانه واحد دامی چراکننده در مرتع، یکی از موارد ضروری در تعادل دام و مرتع می باشد. به همین منظور در پژوهش حاضر، مطلوبیت مقادیر شاخص های کیفیت علوفه گونه های مورد چرای دام در مراتع ییلاقی سرعلی آباد گلستان به منظور تامین نیاز روزانه واحد دامی مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه از 12 گونه مرتعی شامل: Achillea millifolium، Agropyrontrichophorum، Centureazuvandica، Crepiskhorassanica، Koeleria cristata، Medicagosativa، Poaangustifolia، Taraxacum brevidens، Thymus transcaspicus، Tragopogon graminifolius، Trifolium repens و Artemisiaaucheri در سه مرحله رشد (رشد رویشی، گلدهی و بذردهی) در سال 1387 نمونه برداری شد. در هر مرحله، 3 نمونه و برای هر نمونه حداقل 3 پایه گیاهی قطع گردید. سپس مقادیر شاخص های کیفیت علوفه محاسبه شد. نتایج حاصل نشان داد که مقادیر پروتئین خام مراتع مورد بررسی در تمامی مراحل رشد، بیشتر از مقدار تقریبی سطح بحرانی آن (7 درصد) برای تامین نیاز روزانه واحد دامی است. همچنین هضم پذیری گونه ها در مرحله رشد رویشی و گلدهی بیشتر از سطح بحرانی آن (50 درصد) برای نیاز نگهداری واحد دامی و در مرحله بذردهی کمتر بود. ضمن اینکه مقادیر انرژی متابولیسمی مراتع مورد مطالعه در مرحله رشد رویشی بیشتر و در مرحله گلدهی و بذردهی کمتر از مقدار تقریبی سطح بحرانی آن (8 مگاژول) برای تامین نیاز نگهداری روزانه یک واحد دامی می باشد. این امر بیانگر این است که مطلوبیت کیفیت علوفه مرتع در زمان های مختلف چرا یکسان نمی باشد و لازم است نیاز روزانه واحد دامی بر مبنای کیفیت علوفه مشخص شود. طبیعی است که با توجه به شرایط سال ممکن است، کیفیت علوفه گیاهان قدری تغییر یابد ولی بدلیل هزینه بر بودن تعیین کیفیت علوفه، می توان از نتایج مذکور به منظور برآورد نیاز روزانه دام در سال های مختلف استفاده کرد.
کلید واژگان: کیفیت علوفه, نیاز روزانه دام, مراحل رشد, حد بحرانی, مراتع سرعلی آباد}Knowledge of forage quality is of paramount importance for livestock and rangeland management. For this purpose, the forage quality of range species was investigated in summer rangelands of Saraliabad, Golestan province to meet daily animal unit requirement. In the present study, 12 rangeland species including Achillea millifolium, Agropyron trichophorum, Centurea zuvandica, Crepis khorassanica, Koeleria cristata, Medicago sativa, Poa angustifolia, Taraxacum brevidens, Thymus transcaspicus, Tragopogon graminifolius, Trifolium repens and Artemisia aucheri were sampled at three different phenological stages (vegetative, flowering and seeding) in 2009. In each stage, three samples and for each sample three individuals were cut. Then, forage quality indices were calculated. Results showed that the crude protein values at all growth stages were higher than the critical level (7.0%) to meet daily animal unit requirement. In addition, dry matter digestibility values in vegetative and flowering stages were higher than the critical level (50%) to meet daily animal unit requirement, contrary to the seeding stage. Metabolisable energy values in vegetative stage were higher and in flowering and seeding stages were lower than the critical level (8Mj) to meet daily animal unit requirement. Our results clearly showed that the forage quality of range species varied at different growth stages, indicating that daily animal unit requirement need be determined based on forage quality. The results of this study could be used in determining the daily animal unit requirement in different years since measuring forage quality is costly.Keywords: Forage quality, daily animal requirements, phenological stages, critical level, Saraliabad rangelands} -
به منظور بررسی اثر مرحله رشد بر ارزش غذایی دو گونه مرتعی کرفس کوهی (Kelussia odoratissima Mozaff) و بیلهر (aucheri Boiss Dorema) در مراتع ییلاقی شهرستان کهگیلویه، نمونه برداری در سه مرحله ی رشد رویشی، گلدهی و بذردهی انجام گرفت و در شرایط سایه، خشک و آسیاب شدند و ترکیبات شیمیایی آن ها شامل پروتئین خام (CP)، چربی خام (EE)، خاکستر (Ash)، فسفر(P)، کلسیم (Ca)مقدار الیاف نامحلول در شوینده خنثی ((NDF، مقدار الیاف نامحلول در شوینده اسیدی(ADF) در آزمایشگاه اندازه گیری و قابلیت هضم ماده ی خشک (DMD) و انرژی متابولیسمی (ME) محاسبه گردیدند. برای مقایسه میانگین ها از تجزیه ی واریانس و آزمون توکی استفاده شد. نتایج نشان داد که ارزش غذایی علوفه هر دو گونه در مرحله رشد رویشی بیشتر از مراحل دیگراست. همچنین دوگونه از نظر پروتئین خام، خاکستر، فسفر، کلسیم، قابلیت هضم پذیری، انرژی متابولیسمی، مقدار الیاف نامحلول در شوینده خنثی، مقدار الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در سه مرحله فنولوژی دارای تفاوت معنی داری (0.05 ≤P) با یکدیگر بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که ارزش غذایی گونه کرفس کوهی بیشتر از گونه بیلهر می باشد.کلید واژگان: ارزش غذایی, کرفس کوهی Kelussia odoratissima Mozaff, بیلهرDorema aucheri Boiss, شهرستان کهگیلویه, مراحل فنولوژی}To study the effect of growth stage on the nutritional value of two rangeland species (Kelussia odoratissima mozaff and Dorema aucheri Boiss) in Kohgiloyeh summer Rangelands, sampling at three stages of vegetative growth, flowering and seeding was performed. The samples were dried and milled in the shadows. Then, the chemical compounds contain Crude Protein, Ether Extract, Ash, Phosphorus, Calcium, content of Neutral Detergent Fiber, content Acid Detergent Fiber were measured in the laboratory. In addition, Dry Matter Digestibility and Metabolizable Energy were calculated. Analyses variance and Tukeys test were used for all comparisons. The results showed that nutritive value of both species was higher in the vegetative stage than the others stages. CP, Ash, P, Ca, DMD, ME NDF and ADF had significant difference among the three phenological stages in both species (P≤0.05). In general, the nutritional value of Kelussia odoratissima Mozaff. was higher than Dorema aucheri Boiss.Keywords: Nutritional value, Kelussia odoratissima Mozaff, Dorema aucheri Boiss, Kohgiloyeh, phenological stages}
-
تعیین کیفیت علوفه یکی از مهمترین عواملی است که برای مدیریت صحیح مراتع لازم است. گونه های مرتعی در مکان ها و زمان های مختلف، کیفیت علوفه متفاوتی دارند. در این تحقیق کیفیت علوفه پنج گونه از گندمیان مهم مرتعی Bromus tomentellus، Poa angustifolia، Festuca ovina، Agropyron intermedium و Agropyron trichophorum در مراتع ییلاقی استان گلستان در سه مرحله فنولوژیکی رشد رویشی، گل دهی و رسیدن بذر مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور در هر مرحله فنولوژیکی پنچ تکرار از هر گونه برداشت شد. فاکتورهای کیفی پروتئین خام (CP)، دیواره سلولی بدون همی سلولز (ADF)، الیاف خام (CF)، درصد ماده خشک قابل هضم (DMD) و انرژی متابولیسمی (ME) در آزمایشگاه اندازه گیری شدند. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با نرم افزار آماری SAS تجزیه و تحلیل گردیدند. نتایج بدست آمده نشان داد که کیفیت علوفه هر پنج گونه با هم تفاوت معنی داری در سطح پنج درصد داشتند، همچنین بین مراحل مختلف رشد نیز اختلاف معنی داری در سطح پنج درصد وجود داشت. در بین گونه های مورد بررسی گونه Bromus tomentellus بالاترین کیفیت علوفه و پایین ترین کیفیت مربوط به گونه Agropyron trichophorum بود. از نظر مراحل فنولوژیکی، مرحله رشد رویشی بیشترین و رسیدن بذر پایین ترین کیفیت علوفه را داشت.
کلید واژگان: کیفیت علوفه, گونه های گیاهی, مراحل فنولوژیکی, استان گلستان}Determination of forage quality is one of the fundamental factors for suitable management. There are spatial and temporal variations in quality of rangeland species. In this study، forage quality of five important grasses of Bromus tomentellus، Poa angustifolia، Festuca ovina، Agropyron intermedium and Agropyron trichophorum were measured at three phenological stages (vegetative growth، full flowering and seed ripening) in summer rangelands of Golestan province. For this purpose، five replications were randomly selected from each phenological stage. Quality factors of crude protein، ADF، crude fiber، dry matter digestibility and metabolizable energy were measured using in vitro procedures. The results obtained from chemical analysis were analyzed in a factorial experiment at randomized complete block design with SAS software. Results showed that forage quality differed significantly for differentspecies as well as at different phenological stages (p<0. 05). Among studied species، the highest forage quality was related to Bromus tomentellus while the lowest was related to Agropyron trichophorum. The highest and the lowest forage quality were recorded for vegetative growth and seed ripening stages، respectively.Keywords: Forage quality, plant species, phenological stages, Golestan province} -
این مطالعه به منظور مقایسه کیفیت علوفه دو گونه شورپسند بومی مراتع شورروی کویر میقان اراک شامل Camphorosma monspeliaca و Limonium iranicum انجام گرفت. زی توده هوایی این گونه ها در سه مرحله رشد فنولوژیکی (رشد رویشی، گلدهی کامل و رسیدن بذر) جمع آوری گردید. شاخص های کیفیت علوفه شامل پروتئین خام (CP)، درصد ماده خشک قابل هضم (DMD)، درصد ماده خشک مصرفی(DMI)، دیواره سلولی عاری از همی سلولز (ADF)، دیواره سلولی عاری از همی سلولز (NDF)، انرژی متابولیسمی (ME)، فسفر و ارزش غذایی نسبی (RFV) برای گونه های مختلف تعیین گردید. نتایج حاکی از وجود اختلاف معنی دار بین گونه های مورد مطالعه و مراحل مختلف رشد فنولوژیکی بود. گونه L. iranicum دارای بیشترین میزان پروتئین خام در مرحله رشد رویشی (62/14 درصد) بود، در حالی که گونه C. monspeliaca در مرحله گلدهی کمترین میزان پروتئین (39/5 درصد) را دارا بود. همچنین بیشترین ارزش غذایی نسبی (9/135) برای گونه C. monspeliaca محاسبه گردید که به طور معنی داری با گونه L. iranicum تفاوت داشت. در هردو گونه شاخص های CP، DMD و ME با پیشرفت مراحل فنولوژی کاهش و شاخص های ADF و NDF افزایش یافتند. یافته های این تحقیق نشان داد که گونه های شورپسند محتوی سطوح قابل اطمینانی از پروتئین هستند که قادر است میزان ازت مورد نیاز دام چرا کننده را تامین نماید اما میزان فسفر برای گوسفند ناکافی بوده و بر ضرورت استفاده از مکمل های غذایی تاکید می شود. نتایج همچنین قابلیت خوب گیاهان شورپسند و مقاوم به شوری را به عنوان منبع علوفه دام و نیز اصلاح و احیای مراتع خشک و نیمه خشک تبیین می نماید.
کلید واژگان: کیفیت علوفه, مراحل رشد فنولوژیکی, گیاهان شورپسند, ارزش غذایی نسبی}This study was conducted to compare forage quality of two native halophytespecies Camphorosma monspeliaca and Limonium iranicum collected from Meighansaline rangelands near Arak city in center of Iran. Edible biomass of both species wassampled on three phonological stages (vegetative growth, full flowering and seedripening). Forage quality indices such as Crude Protein (CP), Dry Matter Digestibility(DMD), Dry Matter Intake (DMI), Metabolizable Energy (ME), Acid Detergent Fiber(ADF), Neutral Detergent Fiber (NDF) and Phosphorus (P) were evaluated. The resultsindicated there were significant differences (p<0.01) between species and phenologicalstages. L. iranicum had the highest CP (14.62%) in vegetative stage while C. monspeliacahad the lowest CP (5.39%) in flowering stage. C. monspeliaca also exhibited the highestRelative Feeding Values (RFV=135.9), which was significantly different from those of L.iranicum. In both species, the CP, DMD and ME were decreased with progressingphonological stages while ADF and NDF, increased. Our findings showed that thesehalophyte species contain reasonable CP level which could provide N requirements ofgrazing animals whereas Phosphorus was deficient for sheep, suggesting supplementaryfeeding. The results support the good potential of halophytes and salt tolerant plants assource of livestock fodders and arid and semi-arid rangelands improvement.Keywords: Forage quality, Phenological stages, Halophytes, Relative feeding value} -
تعیین کیفیت علوفه گونه های موجود در مراتع از مهمترین عواملی است که جهت محاسبه ظرفیت چرایی و مدیریت صحیح مراتع لازم و ضروریست. در این تحقیق کیفیت گونه گیاهیlibanoticum Agropyron در سه مرحله فنولوژیک در دره ن‍ژ ارومیه مورد بررسی قرار گرفت. بعد از نمونه-برداری نمونه ها به آزمایشگاه منتقل گردید. شاخصهای کیفی دیواره سلولی منهای همی سلولز (ADF)، درصد ماده خشک قابل هضم (DMD)، انرژی متابولیسمی (ME) و پروتئین خام (CP) اندازه گیری شدند. نتایج بدست-آمده نشان داد تفاوت معنی داری در فاکتورهای مورد اندازه گیری در (سطح احتمال 1%) در مراحل مختلف فنولوژی وجود دارد. در این گونه کیفیت علوفه در مرحله رویشی بیشتر از کیفیت علوفه در مرحله گلدهی و بذردهی می باشد. البته میزان پروتئین خام این گونه از آغاز تا پایان رویش روند کاهشی دارد و تفاوت میانگین آن، در رشد فعال با گلدهی و بذر دهی معنی دار است.
Determination of forage quality of rangeland species is one of the fundamental factors for evaluation of grazing capacity and management of rangelands. In this study, forage quality of Agropyron libanoticum was compared in three phenological stages in Nejh valley, Urmia. After sampling, quality indices such as ADF, CP, ME and DMD were measured in laboratory. Results showed that there were significant differences among the growth stages (at 1 % level of probability). Forage quality of vegetative growth stage was higher than that of flowering and seed ripening stages. Crude protein content decreased from early growth to the end of growth and there was significant difference among vegetative growth stage and flowering as well as seed ripening stage.
Keywords: Agropyron libanoticum hack, forage quality, phenological stages, production, Urmia, Nejh valley} -
آگاهی از میزان نیاز غذایی دام، میزان علوفه در دسترس مرتع و نیز کیفیت آن، اولین گام در مدیریت موفق دام و مرتع به شمار می رود، بنابراین در این پژوهش به بررسی نیاز روزانه نژاد بز ندوشن پرداخته شد. وزن دام بالغ این نژاد 30 کیلوگرم برآورد شده است. برای تعیین کیفیت گونه های گیاهی مورد مطالعه شامل Artemisia sieberi، Salsola kerneri، Aelienia subaphylla و Eurotia ceratoides از سه مرحله فنولوژی (رویشی، گلدهی و بذردهی) نمونه برداری انجام شد. برای هر گونه 5 تکرار و برای هر تکرار، حداقل پنج پایه گیاهی از نقاط مختلف تیپ گیاهی موجود در منطقه انتخاب و رشد سال جاری آنها برداشت شد. نمونه ها پس از خشک شدن آسیاب شدند و انرژی متابولیسمی (ME) آنها با استفاده از دستگاه NIR اندازه گیری شد. تجزیه واریانس و مقایسه میانگین به روش دانکن انجام شد. نتایج بیانگر وجود اختلاف معنی دار در سطح یک درصد بین مراحل مختلف فنولوژی است که حاکی از ضرورت محاسبه نیاز غذایی دام بر مبنای کیفیت علوفه در زمان چراست. نیاز غذایی این نژاد با توجه به شرایط محیط از جمله وضعیت پوشش گیاهی، فاصله و شیبی که دام در روز طی می کند، 60 درصد بیش از مقدار محاسبه شده با دو روش جدول NRC و معادله MAFF برآورد شد. با استفاده از جدول NRC و معادله MAFF مقدار انرژی متابولیسمی مورد نیاز روزانه دام به ترتیب 54/9 و64/8 مگاژول و با توجه به کیفیت علوفه، نیاز روزانه هر دام بالغ بز ندوشن به علوفه خشک با استفاده از جدول NRC و معادله MAFF به ترتیب 26/2 و 04/2 کیلوگرم در مرحله رویشی، 91/2 و 64/2 کیلوگرم در مرحله گلدهی و 38/4 و 97/3 کیلوگرم در مرحله بذردهی محاسبه شد، در مرحله رویشی و گلدهی، مراتع ندوشن نیاز دام را برآورده می کنند، ولی در مرحله بذردهی به دلیل حجم زیاد ماده خشک لازم برای رفع نیازهای دام و اجتناب دام از خوردن این مقدار ماده خشک، باید به دام غذای مکمل داده شود.
کلید واژگان: نیاز روزانه دام, کیفیت, مرحله فنولوژی, علوفه مورد نیاز}Balancing livestock nutritional requirements and rangeland nutritional contents is a key to achieve a sound management in rangeland ecosystem. This study aimed to evaluate Nodooshan goat daily forage requirements. The weight of adult livestock in this goat breed has been estimated as 30 kg. Forage quality of the dominant species including Artemisia sieberi, Salsola kerneri, Aelienia subaphylla & Eurotia ceratoides were measured in vegetative, flowering and seed ripening stages. Metabolisable Energy (ME) of collected samples were measured and variance analysis was conducted. Mean comparison tests were conducted using Duncan's method. The results suggested that the ME contents of studied species were significantly different (α= 0.1 %) in various phenological stages, hence the required forage quantity varies accordingly. Daily forage requirement of this breed was estimated 60 percent more than it's calculated amount by NRC table and MAFF equation due to inappropriate environmental conditions of the studied rangelands. The daily ME for this animal was calculated 9.54 and 8.64 MJ based on NRC table and MAF equation respectively. Considering forage quality of the studied rangeland species and the Nodooshan goat energy requirements based on NRC table and MAF equation, the required daily forages varies respectively2.26 to 2.04 kg in the vegetative stages, 2.91 to 2.64 kg in the flowering stages and 4.38 and 3.97 kg in the seed ripening stages. According to the results, the studied rangeland species in vegetative and flowering stages can provide the energy requirements of the livestock but they need supplements in seed ripening stages because of low quality and low intake of dried forages.Keywords: Livestock daily requirement, Forage quality, Phenological stages, Metabolisable energy}
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.