جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "تصویر هنری" در نشریات گروه "هنر و معماری"
-
طاهره صفارزاده یکی از شاعران صاحب سبک شعر نوی فارسی بالاخص از حیث توجه به تصاویر شعری و فرم و شکل ظاهری آن است. واکاوی شعر او نشان می دهد که علاوه بر تاکید وی بر حضور اندیشه و معنا در شعر، شکل ظاهری و تصاویر هنری هم در سخنان او مورد توجه قرار گرفته است؛ به طوری که در ساختار شعری خود، بیش از همه عناصر شعری، به مسئله شکل و تصاویر شعری اهمیت می دهد. پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده های منابع کتابخانه ای انجام شده است. درواقع، آنچه به شعر او، بیش از هر عنصر دیگر وجه شعری می بخشد بیان معانی و مفاهیم ذهنی در قالب تصاویر عینی است. او برای تحقق این هدف از دو نوع تصویر و یا بهتر است بگوییم از سه نوع تصویر کمک می گیرد. نوع اول تصاویر جزئی هستند که در قالب بیان های هنری از قیبل استعاره، تشبیه، مجاز، کنایه و... متبلور می شوند و نوع دوم آن است که از پیوستن همین اجزای تصاویر جزئی، به صورت کلی که همان بیان هنری شعری است، متجلی می شوند؛ سرانجام تصویر و شکل ظاهری یا همان فرم شعر است که در بسیاری از مواقع به کمک تصاویر درونی شعر می آید و با تشکیل و تداعی تصویری عینی در سیمای بیرونی شعر، انتقال معنی و مفهوم شعری را قوی تر می گرداند و شاید این امر، یکی از مختصات سبک ساز شعر صفارزاده است که ادبیات او را شایان توجه کرده است.اهداف پژوهش:بررسی تصاویر هنری شعر طاهره صفارزاده.بررسی و تحلیل ابعاد تصاویر هنری شعر طاهره صفارزاده.سوالات پژوهش:تصاویر هنری شعر طاهره صفارزاده چگونه است؟ابعاد تصاویر هنری شعر طاهره صفارزاده چگونه است؟کلید واژگان: تصویر هنری, صفارزاده, محتوا
-
این تحقیق به مطالعه پدیدارشناسی تصویر هنری در نقاشی معاصر بر اساس نظریه تصویر شعری گاستون باشلار می پردازد. هدف آن تبیین پدیدارشناسی تصویر هنری معاصر در آفرینش، وجود و تعالی آن است و مبتنی بر سه محور می باشد؛ نخست به آفرینش تصویر هنری، به عنوان ترکیبی از عینیت و ذاتیت، می پردازد. سپس تصویر هنری را کوششی برای هستی شناسی مستقیم می پندارد، سپس به بررسی وجود آن به عنوان کوششی برای پدیدارشناسی روح می پردازد. نتایج بحث چنین است: 1. پیدایش تصویر هنری حاصل تبادل وظائف بین ماده و اندیشه (عینیت و ذاتیت) است؛ یعنی پدیدارگرایی و تصویر هنری معاصر، هم ذات پنداری بین تعبیر و معنا است. 2. تصویر هنری معاصر، اتفاق لحظه ای و اوج آگاهی و کوشش در جهت هستی شناسی مستقیم است؛ مستقل از قانون علیت؛ ارتباط بین تصویر هنری جدید و صورت مثالی ناخودآگاه آن، علی نیست؛ نه جای گزین ساده ای برای واقعیت عینی است و نه نماد آن؛ تصویر هنری تبیین می کند، زیرا بدون تاریخ است؛ اما نمادگرایی تاکید می کند، زیرا مملو از تاریخ است. 3. نقاشی معاصر بیش تر بر پدیدارگرایی روح تمرکز می کند تا برپدیدارگرایی عقل؛ زیرا ناخودآگاه، منشا آگاهی و مقدم بر آگاهی و نیز دارای ماهیتی پدیدارشناختی است؛ یعنی ماده اثر هنری در آن واحد همان علت مادی و صوری است.کلید واژگان: پدیدارشناسی, تصویر هنری, تصویر شعری, نقاشی معاصرThis research studying the phenomenology of artistic image in the contemporary painting according to Gaston Bachelard's theory of poetic imagewhich is combines and identifies between the material and thought, consciousness and subconscious, assuming the existence of a correlation between the artistic and aesthetic production of contemporary painting and Bachelard's phenomenological poetic image. It aims to detect the phenomenology of artistic image in the contemporary painting and its dimensions in terms of: its creativity, its existence, and its sublimation. So that, and in order to achieve its goal, the research came on three sections: the first one dealt with the creativity of artistic image as a combination between objectivity and subjectivity and the resulting cooperation between realistic and unrealistic and with the help of their functions, while the second one took up its existence by considering itan intense moment of consciousnessand an attempt to direct Anthology, and the third one interested by studying its cosmic considering it phenomenology of spirit because it is both spirit and mind, material and thought, expression and form. The research found a set ofResults1-The artistic image generates as a result of the exchange of jobs between the matter and thinking; it is a combination between the objectivity and subjectivity (communication and estrangement); ie: phenomenological, and the artistic image in contemporary painting is an installation and similarity between the expression and meaning. 2-The artistic image is a phenomenon of isolation that carries the imagination. It must be imagined to know it; the imagined consciousness, which opens up to an isolated self-image, is a primal consciousness open to innumerable experiences; therefore, the artistic image is original. 3-The artistic image in the contemporary painting is a moment of intense consciousness; it is an attempt to direct anthology; because it is independent of causality. The relationship between the new artistic image and archetype in the depths of the unconsciousness is not causality; that is, it is not a simple alternative toa certain reality, which is not a symbol; as it turns out, the symbolism confirms; because it has history. 4-Art is not subject to the control of thought, it is a phenomenon of freedom belonging to the self, to the interrupted time of the matter (moment), not to the time of continuous thought (permanence), and tampering is the source of this freedom.5-The artistic image in contemporary painting is a synthesis between the soul and the mind; it is an idea when it acquires a cosmic value, and this cosmic image belongs to the isolated and solitary soul. It is a reality and phenomenon; therefore, we are accompanied by its phenomenology (its cosmic and its materialistic) towards an ethereal world, a spiritual world away from objective reality. 6-The contemporary painting is a phenomenology of the Spirit rather than a phenomenology of mind; because the unconsciousness is the origin of consciousness; this unconsciousness that precedes the consciousness has phenomenology nature; ie: the material of artwork is both material and formal cause at the same time (expression and shape).Keywords: Phenomenology, Artistic Image, Poetic Image, Contemporary Painting
-
نظریه تخیلی (نحو تخیل) سعی دارد روشی را نشان دهد تا به کمک آن خواننده بتواند ساختار و ترکیب نحوی تصاویر هنری را در یک اثر هنری پیدا کند و خوانشی علمی از آنها داشته باشد. با این حال این احتمال وجود دارد که از نظر بسیاری تفکر اساسی این نوع کارها و خوانش ها که تقریبا از روش های ساختگرایی سود می جویند کمی متناقض به نظر آید. اما به نظر نگارنده تخیل نیز از قواعد تخیل، از قواعد حاکم بر تولیدات متنوعش پیروی می کند. و موضوع اصلا انکار آزادی تخیل فردی نیست بلکه تنها آزمایش شرایطی است که تخیل در آن به کار بسته می شود به منظور اینکه خصوصیت اصلی و مفهوم ذاتی آن بهتر درک گردد. کثرت بررسی ها در این زمینه ها به وضوح مانع از هر گونه ادعایی برای جامعیت انتقادی بود. بنابر این نگارنده مقاله به گزینش یک روش شناسی یعنی روش ژان بورگوس بسنده می کند. این روش شناسی خط سیر پیوسته ای را مشخص می کند که از تخیل جمعی آغاز و به سوی تخیل فاعل شناسائی ختم می شود، یعنی اگر بخواهیم یک سر این نظریات تخیل را نظریات یونگ و سر دیگر آن را نظریات لکان که در ارتباط با تخیل فاعل شناسایی هستند در نظربگیریم، نظریه های ژان بورگوس در میانه این دو خط سیر قرار می گیرد.. به همین خاطر، پرسش خود را مطرح می سازیم و به جستجوی پاسخی برای آن می پردازیم: چرا این یا آن تصویر به ذهن تحمیل می شود، چه دلالت معنایی را در بر می گیرد و چه تصاویر دیگری را به صورت بافتی فرا می خواند، یا چه نحو تخیلی را نشان می دهد؟ و چگونه باید این قواعد حاکم بر تولیدات تخیل را فراگرفت.
کلید واژگان: نحو تخیل, نحو حیله, نحو رد, نحو شورش, تخیل, تصویر هنری, محرکه, کهن الگو, نمادImagination theory (imagination syntax) tries to display a method by which readers can find the structure and the syntax of a work of art; they can as well have a scientific reading of that work. It is, however, possible that these theories and readings, which practically enjoy structuralist methods, to be regarded as paradoxical. But the writer believes that imagination likewise follows the imagination rules and also the rules dominating various imagination creations. Believing in these rules does not lead to the denial of the individual freedom, but it is solely an examination of the circumstances in which imagination is taken into play in order to have a better understanding of its main features and inherent meanings. The numerous studiies in those fields have obviously prevented any claim to a critical consensus. The writer of this article has limited himself to the methodology proposed and practiced by Jean Burgos. This methodology elucidates a constant process which starts from collective imagination and ends up with subjective imagination. In other words, if we draw a line and put Jung’s and Lacan’s theories, which are about subjective imagination, at the two ends, Burgos stands somewhere in the middle. Hence we put our questions forward and search for the answers. Why does this or that image occur to the mind? What does it signify? And what other images does it include as a texture? Which imagination syntax does it display? And how can we learn the grammars underlying the imagination creations?
Keywords: Imagination syntax, refutation syntax, revolt syntax, trick synax, imagination, image, motivation, archettype, symbol
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.