جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "design-research" در نشریات گروه "هنر و معماری"
-
بیان مسئله:
این نوشتار موید آن بوده که فرایند طراحی به مثابه یکی از موضوعات مشترک در حوزه های طراحی پژوهی، مطالعات طراحی، تفکر طراحی و... با مدل های متعددی ازسوی صاحب نظران تبیین شده و همین امر نیازمند واکاوی نظرات درجهت رسیدن به اجماع است.
هدف پژوهش:
این نوشتار به دنبال ارائه کلیتی از کنش های طراحان در فرایند طراحی بوده است؛ یعنی به دنبال آن بوده که طراحان در تبدیل وضعیت فعلی به وضعیت مطلوب چه می کنند. اما ازآنجاکه، در مدل های پیشین غالبا، این وجه از فرایند با استفاده از فعالیت ها یا مراحل طراحی معرفی شده، مقاله پیش رو نیز در بازشناسی کلیت کنش های طراحان، از همین اجزاء کمک گرفته است.
روش پژوهش:
این مقاله که ماهیتی مروری دارد، براساس راهبرد استدلال منطقی و برپایه مقایسه مدل های مختلف از فرایند طراحی شکل گرفته است.
نتیجه گیرینتایج موید آن بوده که کلیت کنش های طراحان را می توان در مدلی متشکل از مراحل ذهنی (در دو مقطع خودآگاه و ناخودآگاه) و مراحل عینی (اعم از برنامه ریزی، طراحی، ساخت، راه اندازی، مستندسازی/تحویل) که براساس دو طیف فعالیت های تحلیلی (ارزیابی، قیاس، تجزیه وتحلیل، آزمون و...) و ترکیبی (آفرینش، حدس، تصور، ترکیب، بیان، استقراء، تولید و...) وضعیت فعلی را به وضعیت مطلوب تبدیل می کند، تبیین کرد. در این مدل، کلیت کنش های طراحان، علاوه بر ویژگی های اجزای فوق به روابط میان آنها نیز وابسته است. به عبارت دیگر، کلیت کنش های طراحان در فرایند طراحی، چیزی فراتر از تقلیل انجام شده در مدل های پیشین به دو جزء فعالیت ها و مراحل است.
کلید واژگان: طراحی پژوهی, فرایند طراحی, کنش های طراحان, مراحل, فعالیت هاProblem statement:
The design process, one of the common topics among design research, design studies, design thinking, etc. has long been explained by experts using various models. Such divergence necessitates the analysis of opinions to reach a consensus.
Research objectiveThis study aims to present a totality of designers’ actions in the design process to find what designers do to convert the existing situation into a desirable one. Since this aspect of the process has been mainly introduced based on the activities or design stages in the previous models, the extant study also has adopted these components to recognize the totality of designers’ actions.
Research MethodThis is a review study drawing upon logical reasoning and the comparison of different models of the design process.
ConclusionThe results imply that the totality of designers’ actions can be explained in a model composed of subjective stages (within two conscious and unconscious levels) and objective stages (including planning, design, construction, documentation/handover), which convert the existing situation to desirable one based on two ranges of analytic (evaluation, comparison, analysis, test, etc.) and synthetic (genesis, conjecture, image, synthesis, expression, production, etc.) activities. In this model, the totality of designers’ actions, not only depends on the specifications of the components mentioned above but also on their relationships. In other words, the totality of designers’ actions in the design process is beyond the reduction done in the previous models that consisted of two components of activities and stages.
Keywords: Design Research, Design Process, Actions Of Designers, Stages, Activities -
The development and evolution of architectural design software have always impacted the quality of architectural work. Flexible software in architectural design has exacerbated architects' undeniable need for this software. The purpose of this study is to study the flexibility of architectural design software in the process of personalizing architectural designs in architectural design software. The present study has been used to analyze the flexibility of AutoCAD, Archi-CAD, Revit, Sketchup, 3Ds Max, and V-Ray software and their impact on the process of personalization of architectural designs. The data collection method is library and field studies with interview and survey tools. The results of this study show that, among architectural design software, AutoCAD software has the least amount of flexibility and the least impact on the personalization of designs. 3Ds Max and V Ray software have the most flexibility and the most impact on the personalization of designs in the architectural design process. Also, Sketchup and Archicad software have a moderate degree of flexibility and a moderate effect on the personalization of designs in the architectural design process. Therefore, it can be concluded that the greater the flexibility of architectural design in the process of architectural design, the greater the degree of personalization of designs, from the idea to the final design.
Keywords: Architecture, Design Research, Flexibility, Personalizing, Design Process, Technology -
بیان مساله:
طراحی پژوهی گستره ی پرداختن به نظریه های محتوایی و رویه ای در طراحی است. به نظر می رسد طراحی، نتیجه ی هم پیوندی میان کنش گران مختلف در این روند است. ظهور رویه های فناور محور، سبب گسترده تر شدن طیف این کنش گران و نقش آفرینی ماشین در روند طراحی شده است. این تحولات، مواجهه طراحان با مساله های طراحی معماری را تغییر داده اند؛ و روند طراحی همچون شبکه ای کنش پذیر، خوانده می شود. در این راستا، نظریه کنش گر-شبکه، با تحلیل رویدادها و شفاف سازی جزییات، نحوه هم پیوندی روند طراحی را بازتاب می دهد.
سوال تحقیق:
پژوهش حاضر تلاش دارد تا به دو پرسش پاسخ دهد: 1) کارکرد نظریه کنش گر-شبکه در تحلیل روند طراحی معماری چیست؟ 2) تحلیل روند طراحی توسط نظریه کنش گر-شبکه، چه نتیجهای بر کنش طراحان دارد؟
اهداف تحقیق:
هدف این پژوهش، تبیین ارزش روش شناختی نظریه کنش گر-شبکه و تحلیل کارکرد آن در طراحی پژوهی، ردیابی و ردگیری جزییات روند طراحی و بازتاب پیوندهای آن است.
روش تحقیق:
این پژوهش به خانواده ی طراحی پژوهی تعلق دارد و بعدی کیفی و کاربردی را در بر می گیرد؛ و از نظریه ی کنش گر-شبکه به عنوان روش پژوهش بهره می برد. در این راستا، داده های مشاهداتی را دسته بندی می کند، روایت کنش گران در روند پژوهش را جمع آوری می کند و با استفاده از نمودارهای اجتماعی-فنی و راهبرد استدلال منطقی داده ها را تحلیل می کند.
مهم ترین یافته ها و نتیجه گیری تحقیق:ماهیت شبکه ای طراحی معماری، بستری پژوهشی فراهم می کند و کنش گر-شبکه در سه سطح بکار گرفته نمی شود. تحلیل ساختار نمونه عملی (مسابقه معماری) و هستی شناسی طراحی جمعی، نشان داد پیوندهای شبکه ای روند طراحی، در قالب سلسله مراتبی تحلیل پذیر نیستند؛ بلکه سیری روایی و چندرگه دارند. در این ماهیت، پذیرش نقش لایه های پنهان ضروری است و با ایجاد فضایی آمیخته، بر رخ دادهای پیش بینی نشده و تحول مواجهه طراحان، تاکید دارد. در نهایت، سهم کنش گر-شبکه علاوه بر تبیین شبکه ی طراحی، به نوعی ساختن بستری جهت تفسیر نتایج طراحی و مداخله طراحان پس از پایان روند طراحی است؛ به گونه ای که چالش طراحان را از به تصویر کشیدن و نگاشت روند طراحی، به یافتن و طراحی پیوندهای روند تغییر می دهد.
کلید واژگان: معماری, طراحی پژوهی, فضای طراحی, فن آوری, مسابقه معماریResearch Problem:
Design research is the field of dealing with content and procedural areas. Architectural design is the result of assemblage between diverse actors. The advent of technology-driven procedures has broadened the range of actors in the design process. This has led the balance of the share of designers and technical objects in the final result of the design disturbed. With the advent of technology-based procedures, machines are playing substantial roles in design and hence, changed the way designers face architectural challenges. Accordingly, it seems that the current design process has shifted from a reciprocal relationship to a spiral movement in which the role of each actor can be analyzed as an actor in the multidimensional network of design. Consequently, the design procedure would be analyzed as a network of actants. The actor-network theory, as a result, provides an approach to analyze events in the design process and is profoundly applied as a methodological tool. Every detail in the design process is like an actor who changes the course of the design. Therefore, the main problem this research is going to undertake is to explain how the actor network theory works in clarifying the role of actors and their impact on the collective design process.
Research Question:
The main objective of this research is to enlighten the essence of actor-network theory as a research methodology and tries to find the answer to the subsequent questions: How to analyze the architectural design process with actor-network theory and how does this theory influence designers’ interactions?
Research MethodThe current research is applying design research methodology in a qualitative approach and tries to explain actor-network theory as a research method in architectural design. A practical experiment is demonstrated due to actor-network theory and socio-technical diagrams were qualitatively described.
The Most Important Results and ConclusionThe networked nature of the design process has enabled research studies to investigate the design process by actor-network theory. The analysis of the experiment (architectural competition) revealed that connections of nodes in the network were not hierarchically observable and they had a hybrid characteristic. In this sense, non-human existence in the design process was inevitable. The results of the analysis also revealed that collective design can be network-oriented if, in addition to being valuable among human actors, it accepts non-humans in an influential position. Such a design has a very mixed atmosphere and any (unforeseen) event in it can change the design process like an action. Human and non-human actors must actively participate in the design process to stay in the network. Finally, not only the contribution of the actor-network theory in the identification of the design network was revealed, but also it facilitated the analysis of nodes’ connections. Thus, in answer to the research questions, it should be acknowledged that by using actor-network theory in the analysis of the design process, the black box of design could be opened and with a new composition, design actors could be expressed in a socio-technical way so that designers, users and technical objects have an equal and interconnected role. This provides a new reflection of the links in design process and makes a unique narrative of design to each project. In addition, the role of the actor-network theory is to track actors, highlight links, and provide unseen details in the design network. Moreover, it also changes the way designers deal with design issues; as designers with a socio-technical approach would advance the design process in the context of networks and use any event as an opportunity to intervene in the design process.
Keywords: Architecture, Design Research, Design Space, Technology, Architectural Competition -
نشریه معمار شهر، پیاپی 3 (پاییز 1401)، صص 50 -69
طراحی امری چندلایه است که در جهت پاسخ به نیازهای امروزه تغییر یافته است. طراحی جمعی با نقد رویکرد فردی، بر مبنای همبازیمیان کنشگران طراحی تکامل مییابد. اساس این روند بر گفت وگوی کنشگران تمرکز دارد و در آن، امر یادگیری درون تیمی قابل توجه»؟ گفت و گو در طراحی جمعی چه تاثیری بر تفکر و یادگیری کنشگران دارد « است. در این راستا پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به پرسش گام بر میدارد. پژوهش حاضر، در دسته پژوهش های طراحی، به صورت کیفی صورت گرفته و ماهیتی کاربردی دارد. داده ها در این پژوهش از مطالعات کتابخانهای و مشاهده اقدام عملی طراحی جمعی جمع آوری شده و پس از کدگذاری، با راهبرد استدلال منطقی تحلیل شده اند. تعامل در روند طراحی، ماهیت طراحی را از امری شهودی و فردی به رویدادی جمعی دگردیس میکند. یافته ها نشان میدهد چهارمدل چیدمانی باز، بسته، سلسله مراتبی و شبکه ای در طراحی جمعی قابل حصول است که در جهت دستیابی به نتایج مختلف از ادغام این چیدمان ها میتوان بهره برد. همه این مدلها، گفت و گو محور هستند. مشاهدات تجربه عملی طراحی جمعی نشان میدهد کیفیتگفتوگوها بیشتر انتقادی بوده و نقش تفکر انتقادی در آن قابل توجه است. همچنین، با توجه به سه سطح یادگیری فعال، تجربی ومشارکتی که بر تعامل جمعی تاکید دارند؛ چرخه گفتوگوها، بر یادگیری کنشگران تاثیر داشته و موجب تحول فکری میشود. این یادگیری منطبق بر مدل یادگیری اجتماعی است و به دنبال ارایه راهکارهای موازی به مثابه ماشین ایده زایی عمل میکند.
کلید واژگان: طراحی پژوهی, معماری, روند طراحی جمعی, گفتوگومندی, رویکرد تعاملی, یادگیری اجتماعیDesign is a multi-layered thing that has changed to meet today's needs. Collective design evolves by criticizing the individual approach, based on the cooperation between design actors. The basis of this process focuses on the dialogue of actors, and in it, learning within the team is significant. In this regard, the current research seeks to answer the question "What effect does dialogue in collective design have on the thinking and learning of actors?" takes a step The current research, in the category of design research, is conducted qualitatively and has a practical nature. The data in this research were collected from library studies and observing the practical action of collective design, and after coding, they were analyzed with logical reasoning strategy. Interaction in the design process transforms the nature of design from an intuitive and individual matter to a collective event. The findings show that four models of open, closed, hierarchical and network layouts can be obtained in collective design, which can be used to integrate these layouts in order to achieve different results. All these models are conversational. Observations of the practical experience of collective design show that the quality of conversations is more critical and the role of critical thinking is significant in it. Also, considering the three levels of active, experiential and collaborative learning that emphasize collective interaction; The cycle of dialogues affects the learning of activists and causes intellectual transformation. This learning conforms to the social learning model and works as an idea generation machine by providing parallel solutions.
Keywords: Design-research, architecture, collective design process, dialogue, interactive approach, social learning -
از میانه سده بیستم که مایکل پولن یی مفهوم «معرفت ضمنی» را مطرح کرد، این مفهوم به تدریج به حوزه های گوناگون علم وارد شد و با چندین رویکرد تبیین شد؛ اما در حوزه معماری همچنان معرفت ضمنی را بیشتر با تکیه بر اندیشه پولن یی و همچون معرفتی مرموز که مبنای عمل طراحی است تبیین می کنند. هدف تحقیق حاضر پیش نهادن یکی از اندیشه هایی مطرح شده درباره معرفت ضمنی، کاربست آن در معماری و سنجیدن امکانات و محدودیت های آن برای تبیین معرفت ضمنی معماری است. اندیشه یادشده مدل هری کالینز، جامعه شناس علم، درباره معرفت و اقسام ضمنی و صراحی آن است. مقاله حاضر این هدف را از طریق فهم اندیشه کالینز، آن گونه که در آخرین آثار مکتوب او درباره معرفت ضمنی نمود یافته است، دنبال می کند. بر مبنای کاربست این اندیشه در معماری، معرفت صراحی معماری معرفتی است که از طریق واسطه های مادی به معمار انتقال دادنی است. معرفت ضمنی معماری نیز معرفتی است که بنا به سرشت آن از طریق واسطه های مادی انتقال دادنی نیست و از طریق هم نشینی معمار با دارندگان این معرفت یا از طریق تجربه عملی معماری به معمار منتقل شود. معرفت های تنانی و جمعی گونه هایی از معرفت ضمنی معماری اند؛ اما معماری بر معرفت های ضمنی دیگری نیز مبتنی است که در طبقه بندی کالینز نمی گنجد.
کلید واژگان: معرفت معماری, عمل معماری, طراحی پژوهی, معرفت ضمنی, معرفت صراحیThe concept of ‘tacit knowledge,’ first introduced by Michael Polanyi in the mid-twentieth century, has been used in several academic fields and developed in some approaches. However, in architectural theory, it has maintained its commitment to Polanyi’s original definition as a type of mysterious knowledge on which designers work. This article aims to apply one of the developed tacit knowledge approaches to architecture and examine its potentials and limitations. This approach is of Harry Collins in the field of sociology of science, as it is represented in some of his latest written works. Knowledge is transmittable based on Collins’ model. The one that can be transmitted through physical means is called explicit knowledge, while tacit knowledge is the knowledge that cannot be explicated or is not explicated and can only be transmitted through hanging around with others who already have it. There are three types of tacit knowledge. The first type is called “the Relational Tacit Knowledge,” which includes the knowledge remaining unspoken due to some social contingencies. The second type is “the Somatic Tacit Knowledge,” inscribed in the human body and brain’s natural substance. The third type is “the Collective Tacit Knowledge,” which is stored in the society and can be transmitted through sustained living in it.Applying this model to architecture, the transmittable part of architectural knowledge divides into two parts: explicit and tacit knowledge. The architectural tacit knowledge involves the somatic and the collective types. The architectural somatic knowledge is stored in the architect’s body and brain and can be transmitted to him/ her through individual contact with the other agents who have it. However, it can also be acquired through practical experience, try and error, and so on, without having any human sender. Architectural collective knowledge is the knowledge that is mostly stored in the collective memory of three groups: the colleagues group, the architectural community, and the society. It includes these groups members’ expectations and their values about pleasant and desirable architectural practices. Nonetheless, it seems that architectural practice is based on some kinds of tacit knowledge which are neither somatic nor collective. This issue makes this question still open: Is architectural tacit knowledge only composed of somatic and collective types? If it is not, which theoretical basis can be used for discerning the other types/ aspects of architectural tacit knowledge.
Keywords: Architectural Knowledge, Architectural Practice, Design Research, Tacit Knowledge, Explicit Knowledge -
طراحی پژوهی، رویکردی ضروری برای طراحی معماری در حال و آینده است. این مقاله به رابطه بین پژوهش و فرآیند طراحی معماری می پردازد. هدف از این تحقیق، استفاده از پژوهش به صورت کاربردی و بهینه سازی فرایند آموزش است. بدین منظور مدلی برای استفاده از طراحی پژوهی در کارگاه های طراحی معماری ارایه شد. آزمون کاربست این مدل با استفاده از یک طرح تحقیق شبه آزمایشی پیش آزمون_پس آزمون با گروه گواه انجام شد نمونه های این تحقیق، 48 نفر از دانشجویان طرح یک معماری مقطع کارشناسی ارشد بود که در دو نیم سال مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند؛ با آزمون این مدل در کارگاه های معماری، این راهکار به نتایج عملی پیوند داده شد. نمرات ارزیابی دانشجویان به روش آزمون تحلیل واریانس یک طرفه، تجزیه وتحلیل شد. یافته های این تحقیق نشان دهنده تاثیر مثبت پژوهش بر بالا رفتن کیفیت طراحی و توسعه دانش است. تحلیل ارزیابی داده های تحقیق، نشان دهنده برتری مطالعات ترکیبی در طبقه بندی پژوهش بود.
کلید واژگان: طراحی پژوهی, کارگاه معماری, فرایند طراحی, آموزش معماری, کیفیت طراحیResearch by design is an appropriate and also necessary approach for future architectural design. This article deals with the relationship between research and architectural design process. The purpose of this research is to use applied one, to create the interaction between theory, practice and optimize the learning process. This research is a practical way of how to use design in research, and it attempts is to answer the question how research is conducted to maximize the use of information or data collected also how does this method affect the quality of student's performance during the design process. The paper attempts to collect data on research on architecture and the relationship between research and the design process in various sources also interpretation that different designers and researchers have done, and to analyze and summarize previous studies, a model for applying research in the training architectural design was achieved then examined this method in the course of architectural design education. This model can provide a new insight into the relationship between research and design process of architecture. In order to apply the type of research in the model, Milburn & Brown classification were used and intrinsic research, case studies and combined studies were investigated in different groups.The test was carried out using a quasi-experimental pre-test and post-test with control group. The statistical target in this study can be used to encompass all architecture students who are undergoing architecture design course. In this method, the dependent variable was measured one time before the independent variable was manipulated, and again after. In this research, independent variable, proposed design process and dependent variable, design quality and student performance. The data of the study were gathered by qualified judge panel using functional evaluation and scoring method. The test of this model was carried out at the architecture studio.In this study, 48 master degree students has been analyzes in two semester. The work of students in different groups as well as their projects with them was evaluated and compared five times in different stages of the design process, in order to compare student design performance and design quality. The student's assessment scores were analyzed by ANOVA test. The findings of this study indicates that superiority of using combined research in this specific model. Based on the findings of this study, there was a significant different between the groups that were based on the designed model and the test group showed better performance and quality of students projects based on this model. In selecting the type research, the mean sources of the case group were higher than the library, and the significant difference between the combined group with the library group and case study indicates the superiority of using the combined research. Another issue was the type of that, according to Kolb’s learning classification, learning in the control group is through the learning by experiencing; in the library study group, learning by thinking and in the case group, it was conducted through learning by observation.
Keywords: Design research, Architectural studios, Design Process, Architecture education, Design quality -
مجله صفه، پیاپی 90 (پاییز 1399)، صص 25 -36
مطالعه موردی اصطلاح رایجی در معماری است که هم اشاره به استفاده از پروژه های انجام شده در گذشته، به مثابه پیشینه طراحی، دارد و هم اشاره به راهبردی برای تحقیق به شکل عام. از این رو پرداختن به مسئله روش شناسی مطالعه موردی به طور خاص برای معماران در شکل آموزشی و تحقیقی ضرورت می یابد؛ چراکه به سبب رایج بودنش در معماری، همان قدر که گسترش سردرگمی در آن می تواند باعث ضعف شود، مسلط شدن بر ویژگی های خاص منطبق بر اهداف معماری، به منزله یک رشته مهندسی/ هنری، می تواند ظرفیت های مغفول آن را آشکار و تقویت کند. در این خصوص تاکنون، به دو موضوع «نادیده گرفتن مطالعه موردی، به مثابه ابزار آموزشی نظام مند»، و نیز «روشن نبودن مرز کپی برداری و برداشت صحیح از آن» پرداخته شده است.
در تحقیق حاضر در ادامه تلاش های فوق، به سنجش فنون رایج در مطالعه موردی برای طراحی نزد دانشجویان معماری پرداخته شده است. این کار از دو جنبه «وضوح روش شناختی» و «نحوه تاثیر بر طراحی» صورت گرفته است تا یکی دیگر از ملزومات ساماندهی راهبردی نقش مطالعه موردی برای تولید دانش در حوزه معماری تامین شود. طی این تحقیق، نه فن رایج شناسایی و در میان چهار حوزه اصلی «واضح آموزشی»، «واضح تحقیقی»، «غیرواضح آموزشی» و «غیرواضح تحقیقی» موقعیت یابی شده اند. نتایج نشان می دهند که فنون ذهنی و متکی بر هندسه و گرافیک در مقایسه با فنون مقایسه ای و متکی بر محاسبه و آزمایش به مراتب بیشتر به کار می روند. در موقعیت یابی این فنون درمی یابیم که آن ها محدود و بدون پشتیبان کافی نظری هستند و بیشتر به صورت آموزشی و به مثابه یک سرمشق محقق شده اند تا تحقیقی انتقادی و دگرگونی خواه. به نظر می رسد که ظاهر ساده برخی فنون، به علاوه دیر آشکار شدن عیوب آن ها، باعث تصور مسلط بودن و استفاده شایع از آن می شود؛ ضمن آنکه خطای غیرمفید پنداشتن آن ها نیز می تواند به جای تلاش بیشتر برای یادگیری، باعث حذف و خروج کلی آن ها از چرخه فنون شود.کلید واژگان: تولید دانش معماری, روش شناسی, تحقیق طراحی, فنون مطالعه موردیSoffeh, Volume:30 Issue: 90, 2020, PP 25 -36‘Case study’ is a common term in architecture referring to both the use of past projects as backdrops and a research strategy in a more general sense. Case study methodology is of particular importance in architectural pedagogy and research, because on one hand its widespread use cause confusion and weaknesses, and on the other hand having a good command of architecturally oriented features of case studies can shed light on the discipline’s neglected aspects. The two topics studied so far in this connection are its negligence as a systematic pedagogical tool and the vagueness of the boundaries between copying and proper adoption of the studied cases.
The aim of this study is to identify and assess case study techniques in two respects: methodological clarity and the ways in which case studies influence design, in order to fulfil prerequisites of its strategic organisation for the production of architectural knowledge. Nine current techniques are identified in this research. They are then positioned among four main areas, namely, ‘clear-pedagogical’, ‘clear-research-oriented’, ‘unclear-pedagogical’, and ‘unclear-research-oriented’. The results show that those techniques that are subjective and geometry-/ graphic-based are much more widely used than comparative, calculation-/ examination-based techniques. The positioning of the former show that they are limited in scope, lacking sufficient theoretical support, and mostly realised in pedagogy as paradigms rather than critical, transformational research. Apparently, the simple looks of certain techniques plus the late manifestation of their shortcomings gives the impression of their prevalence, whilst ruling them out as unhelpful can in turn result in their elimination instead of prompting attempts for their improvement.Keywords: Production of architectural knowledge, methodology, Design research, Case study techniques -
مجله منظر، پیاپی 51 (تابستان 1399)، صص 58 -67
برداشت از پیشینه طرح ها در حوزه معماری به عنوان امری رایج، از یک سو دچار تابوی «تقلیدی بودن»، و از سوی دیگر دچار اتهام «بدعت گذاری» است. در این زمینه تاکنون به سه مسئله «استخراج دانش کاربردی از پیشینه ها»، «تعریف برداشت صحیح از پیشینه ها» و «ابهام زدایی از تفاوت آموزشی و تحقیقی بودن مطالعه موردی» پرداخته شده است. آنچه همچنان معنای «برداشت صحیح از پیشینه های معماری منظر» را نیازمند تحقیق بیشتر می کند، اجتناب ناپذیری تفسیر به واسطه نقش فاعل شناسا در معماری منظر است. پرسش تحقیق حاضر این است که اجتناب ناپذیری تفسیر چه تاثیری بر معنا و روش برداشت صحیح از پیشینه های معماری منظر دارد؟ هدف این تحقیق، کاهش موانع نظری است که می تواند توان تولید دانش این دیسیپلین را دچار اختلال کند. برای این کار، ابتدا مفهوم «تولید دانش» تدقیق می شود. سپس «شرایط پیشینه ها به عنوان منبعی از دانش» از یک سو و «شرایط محقق به عنوان فاعل شناسای مداخله گر» از سوی دیگر به عنوان مولفه های تشکیل دهنده «برداشت» در قالب چارچوبی نظری تدوین می شوند. در نهایت موضع معماری منظر در مقایسه با این چارچوب تبیین می شود. نتایج نشان می دهد برای تولید دانش در دیسیپلین معماری منظر می توان -علاوه بر چهار شکل برداشت «بی قاعده»، «سطحی»، «عمیق» و «ساختاری» که در تحقیقات گذشته برای معماری تبیین شده است- به سطح دیگری از برداشت به شکل «پیوستاری» نیز توجه داشت. سطحی که به کمک دو فن «سه سویه سازی» و «تبلور»، می تواند افق های تازه ای در معماری منظر برای مواجهه با مسایل دارای تعدد تفسیر فاعل شناسا، و تامین اعتبار یافته ها باز کند.
کلید واژگان: معماری منظر, برداشت از پیشینه, مطالعه موردی, طراحی پژوهی, کل گراییMANZAR, Volume:12 Issue: 51, 2020, PP 58 -67A proper understanding of precedents in architectural design as a common practice, suffers from the taboo of “imitation”, on the one hand, and, is also accused of “heresy”, on the other hand. In this regard, three issues have been studied until now: “Extracting the backgrounds of applied knowledge”, “Defining the proper understanding of precedents” and “Clarifying the difference between an educational or a research-based case study”.
What still requires further research for defining the “proper understanding of landscape architecture precedents” is the inevitability of interpretation due to the role of humans as a “subject” in landscape architecture. So the question here is what effect does the inevitability of interpretation have on the meaning and method of proper understanding of landscape architectural background knowledge? This study aims to reduce the theoretical difficulties that could impair the ability of knowledge production in this field of study. To do this, the concept of “knowledge production” is first thoroughly examined, then, “the conditions of precedents as a
source of knowledge” together with the “researcher`s conditions as an intervening subject” are determined as the main components of “understanding” in a theoretical framework. Finally, the standing point of landscape architecture is explained in comparison with this framework. The results show that to produce knowledge in landscape architecture, in addition to four common forms of understanding/perception in the field of architecture including “Irregular”, “Superficial”, “Deep” and “Structural”, which have already been determined in previous architectural research, another level should also be considered that is generally known as “Continuous” understanding. By focusing on this level of understanding and using the two techniques of “Triangulation” and “Crystallization”, it can open up new horizons in landscape architecture to address issues with multiple interpretations of subjectivity and to validate the findings.Keywords: Landscape architecture, understanding of precedents, case study, Design research, Holistic -
طراحی به مثابه... / بازخوانی استعاره های مفهومی «طراحی»مجله صفه، پیاپی 83 (زمستان 1397)، صص 5 -24در طی پنجاه سال گذشته نظریه های طراحی پژوهی روشنگر مفهوم «طراحی» بوده است. از آنجا که این مفهوم امری پیچیده و انتزاعی است، به چارچوب های مفهومی و روش های شناختی متناسبی نیاز است تا بتوان وجوه متنوع و پیچیده این تجربه و فعالیت انسانی را وضوح بخشید. از جمله مهم ترین نظریات شناختی معاصر «نظریه استعاره مفهومی» است که در طراحی پژوهی نیز مورد توجه و استقبال پژوهشگران این حوزه بوده است. با دقت در دو پارادایم اصلی مطرح شده در طراحی پژوهی، یعنی پارادایم «حل خردگرایانه مسئله» و «تامل در عمل»، می توان در هریک از این دو حوزه، به واسطه استعاره مفهومی، نظریات مبسوطی را مشاهده کرد. طی بیست سال گذشته ضمن بازنگری در این دو پارادایم، استعاره های متعدد دیگری برای تکمیل آن ها و تبیین مفهوم طراحی مطرح شده است. در این پژوهش، با مرور و تحلیل محتوای مقالات مرتبط در دو نشریه معتبر و قدیمی از نشریات عرصه طراحی پژوهی، استعاره های مفهومی کلیدی در تبیین مفهوم طراحی انتخاب شده است. در کنار دو پارادایم ذکرشده، مهم ترین این استعاره ها «بریکولاژ»، «تطور مشترک»، «آشکارگی»، «گفتگو» و «بازی» هستند. درنهایت با ترسیم مجموعه نگاشت و مدل تصویری هر استعاره، وجوه آشکار و پنهان مفهوم طراحی در هریک از این استعاره ها تبیین شده است. نتیجه این پژوهش درنهایت چنین می شود که استعاره های هرمنوتیک (فهم) یعنی «آشکارگی»، «گفتگو»، و «بازی» برای روشن کردن مفهوم طراحی، به دلیل قرابت بیشتر با سازوکار طراحی، جزو مناسب ترین استعاره های مفهومی در به کارگیری آن ها در حوزه طراحی پژوهی هستند.کلید واژگان: طراحی پژوهی, مفهوم طراحی, نظریه استعاره مفهومی, استعاره های طراحیSoffeh, Volume:28 Issue: 83, 2019, PP 5 -24During the past 50 years design research theories have cast light on the concept of ‘design’. Since this is a complicated, abstract concept, it needs appropriate conceptual and methodological frameworks in order to clarify the multifaceted, complex aspects of this human act. Among more important contemporary epistemological theories is the ‘conceptual metaphor’ theory, which has also been welcome in design research circles. Scrutinising design research’s two main paradigms, namely, ‘rational problem solving’ and ‘reflection in action’, one can find the development extended theories thanks to ‘conceptual metaphor’. Whilst the two above paradigms have been undergoing revisions in the past 20 years, various complementary, explanatory metaphors have emerged on the concept of design. The present research focuses on the contents of two creditable early design research publications to select key conceptual metaphors for explaining design concept. Alongside the two above-mentioned paradigms, the most important metaphors include ‘bricolage’, ‘co-evolution’, ‘disclosure’, ‘dialogue’ and ‘play’. In the end a series of graphics illustrate each metaphor, and with them their implicit and explicit aspects of the concept of design in each metaphor. The paper concludes that hermeneutic metaphors i.e. ‘disclosure’, ‘dialogue’, and ‘play’ best suit the clarification of the concept of design, which is due to their proximity with design mechanisms. As such, they are among the most suitable design metaphors for design research.Keywords: Design Research, the Concept of Design, ConceptualMetaphor Theory, Design Metaphors
-
The use of building regulations in architectural design has been a controversial issue for a long time. From the view point of critics, building regulations inhibit innovation, promote conservative design and are incapable of insuring design quality. From the defenders point of view, some professional mentalities of architects regarding building regulations are problematical and must be changed. The present research aims to illuminate the reasons for the abovementioned tension between architectural design and building regulations. This is done by examining the structural match between architectural design and building regulations. Seeing from a designer point of view, the paper compares formal characteristics of building regulations with architectural design. Three general characteristics of building regulations are found in contrast to characteristics of architectural design. Building regulations are analytical in nature, while architectural design is a synthesis-oriented act. Building regulations are mainly based on a reductionist approach towards defining design problems and solutions, while innovation and originality are considered as fundamental values by most architects. And thirdly, building regulations are usually framed in a way that matches an evaluative mode of thought, while architects often have to work in a generative and predictive mode. These explain why architects from time to time feel frustrated with regulations. The paper continues to make recommendations to both architectural designers and regulators. To the designers some facts and points are stated to help them better understand the nature and performance of building regulations and guide them safely and positively use regulations in their design process. Addressing the legislators, the paper offers some recommendations to facilitate the use of building regulations in architectural design. Moving towards performance-based regulations, a broader involvement of information technology in building regulations, and production of designer-oriented guidance documents are some of these recommendations.Keywords: building regulations, architectural design, design research
-
به دلیل توسعه شهرها و به ویژه تراکم بافت های مسکونی و شبکه های دسترسی، حرکت افراد پیاده در امتداد بزرگراه های شهری برای انجام سفرهای روزانه و استفاده از مراکز حمل ونقل عمومی چشم گیرتر از گذشته است. در این مورد، منظر بزرگراهی برای مسافران پیاده، به نوعی طبیعت روزانه است که شهروندان همه روزه به واسطه رفتن به محل کار ، منزل یا انجام فعالیت خاص با آن مواجهند. البته، مفهوم طبیعت روزانه و آنچه در منظر روزانه درک می شود، از مفهوم یک پارک یا فضایی تفریحی، سرگرمی، ورزشی و هواخوری زمانبندی شده متفاوت است.
در این مقاله، مسئله چگونگی بهسازی مسیرهای پیاده در امتداد محورهای بزرگراه درون شهری و جنبه های کیفی برنامه ریزی و طراحی آنها بررسی شده است. این موضوع با تکیه بر نمونه موردی قطعه ای از بزرگراه رسالت حدفاصل پایانه های بیهقی و سیدخندان به عنوان یکی از مهم ترین مناطق اسکان جمعیت و حمل و نقل شهر تهران که مسایل زیادی درزمینه تردد پیاده حاشیه بزرگراه دارد، بررسی و آسیب شناسی شده است. چارچوب نظری با ابتناء بر مفهوم اکولوژی منظر فرمن و منظر روزانه کاپلان تدوین شده است. روش کار نیز، نوع تلفیقی راهبرد نمونه موردی-ترکیبی (synthesizing case) است. در این روش بررسی از طریق طراحی و موردپژوهی است که به شناخت موضوع، برنامه ریزی و جستجوی راه حل می پردازد. در این مورد، جمعبندی کلی حاصل تلفیق مفروضات به کمک متون تخصصی و بررسی های میدانی و به ویژه مطالعه موردی است که متکی بر فهم تجربه های پیشین به روش های کمی و کیفی است.
دستاوردها و نتیجه نهایی نشان می دهد که در برخی نقاط خاص از شهر، امتداد بزرگراه فرصت مناسبی برای سفرهای کوتاه روزانه به صورت ایمن و سریع است. همچنین در محدوده مورد مطالعه، برای ارتقاء ایمنی، آرامش جسمی - روانی و کیفیت پیاده روی در امتداد نمونه موردی و حدفاصل پایانه ها، ایستگاه مترو و مراکز فعالیت، می تواند مسیر پیاده ای با توجه به مفاهیم منظر روزانه به صورت ترکیب پل، پیاده روهای موجود و اتصال لکه های سبز ایجاد شود. در پایان، تدوین شاخص های چگونگی شناسایی نیاز به بهسازی و همچنین معیارهای چگونگی بهسازی قابل تعمیم به مسئله های مشابه در موقعیت های دیگر نیز ارایه شده است.کلید واژگان: پیاده راه, بزرگراه شهری, منظر روزانه, بزرگراه رسالت, منظر بزرگراهیDue to recent urban developments, the undesireable presence of pedestrians along urban expressways for access to public transportation facilities, daily trips and evading traffic is a typical trend. This problem decreases the urban life quality and health of citizens in a metropolis like Tehran. New viewpoints consider this daily travel along "expressway landscapes" as a kind of "everyday nature". It is important to notice that, the meaning of everyday nature and what be perceived in everyday landscape are different form a park or sites with recreation, sports goals. Review of debates over "presence of pedestrians along expressways" shows the opposing views have reduced dramatically over time. This article addresses the quality of "pedestrian connections improvements" along expressways and their related aspects of programing and design. The research is based on the case study of Resalat expressway, as one of most important population core and transportation systems of Tehran. The question is can landscape architects use bridges, existing sidewalks, parallel pedestrian, green patch and other facilities to plan a "continuous pedestrian connection" where daily travel is requested? Does experiences like Tabiat bridge in Tehran or Highline in NewYork, which both are recreational places, have a role in development and improvement of such pedestrian connections as an everyday nature of cities?
The framework is based on "Forman model of landscape ecology" and "viewpoint of Kaplan about everyday nature"; through using case study/combined research strategy with synthesizing case procedure. After evidences review, phenomenon survey in the flowing steps. First is inspect and analysis of "quality-oriented approach of landscape", "landscape ecology of Forman", "Kaplans view point of everyday nature", definitions and principles of "pedestrian and expressway design". Second is study of real cases and acquire essential needs for design research through the production and use of a template module of analysis which is generated from the previous step. Third is case study area Pathology and quality of related improvement identifying. This step also uses the previous step structure of template module of analysis. Final step present the findings and Indicators to identify demands for improvement (table5) and some standard offer for this kind of design (table6), which can be generalized to similar problems in other situations (transferability).
Findings associated with proponents of "pedestrian presence along expressways", conditionally consider "pedestrian connecting" along expressways as an opportunity. Its important to consider this kind of request for commuters as a real aspect of today cities. This phenomenon can be "ignored", "prohibited" or "improved as an opportunity". Last approach have a holistic theory to balance the needs of city with new conditions to achieve higher quality of everyday urban life.Keywords: Pedestrian connection, Everyday nature, Expressway landscape, Design research -
امروزه مابین فعالیت های متعدد در طراحی پژوهی معماری، «برنامه دهی» به عنوان یکی از مراحل فرآیند طراحی محسوب می شود که توسط آن طراح با موضوع و اهداف یک پروژه ی طراحی بخصوص در زمینه ی نیازهای استفاده کنندگان، محیط و بستر پروژه آشنا می گردد و به صورتی نظام مند این اطلاعات و ایده های مناسب را در سطوح مختلف مراحل طراحی به کار می گیرد. اگرچه توجه به مقوله ی «برنامه دهی معماری» از اواخر دهه ی 1960 میلادی در حرفه و مراکز آموزش معماری مطرح شد، ولی با تامل بر روی فعالیت آن می توان ادعا نمود که «برنامه دهی» در طول تاریخ جدا از «طراحی» معماری نبوده است. این مقاله ضمن معرفی ویژگی های «برنامه دهی معماری»، به معرفی بخشی از مطالعات و تجربیات آموزشی نگارنده با دانشجویان دوره کارشناسی ارشد معماری دانشگاه تهران در قالب یک نمونه موردی، «به سازی بخشی از محور خیابان انقلاب حدفاصل میدان انقلاب و چهارراه ولی عصر (عج)»، می پردازد. توجه به مزایای «برنامه دهی»، به خصوص در شرایط حاضر اقتصادی و حرفه ای در کشور، می تواند نقش بسزایی در پیشرفت حرفه ی معماری داشته و معماری کشور را یک گام نزدیک تر به سوی ایجاد «معماری خوب» بنماید. در این میان ضرورت دارد که برنامه ریزان آموزشی، به جایگاه صحیح بحث «برنامه دهی معماری» پی برده و برگزاری دروسی در این زمینه را در سطوح مختلف کارشناسی و کارشناسی ارشد معماری در دستور کار قرار دهند.
کلید واژگان: طراحی پژوهی, ضروریات عملکردی, کانسپت, فرآیند طراحی, اهداف, برنامه دهی معماریArchitectural programming, as a realm in the design process, is considered to be one of the most valuable assets of the design research. Through the use of architectural programming, a designer becomes familiar with different issues of the project and establishes his/her goals to produce an appropriate design solution. An ideal design solution requires a thorough understanding about the needs of the users, the environment, and the context of the project. An architectural programmer utilizes these data in a systematic order to analyze, synthesize, and evaluate design ideas. Although articles and discussions about architectural programming did not start formally until the latter part of the 1960’s, during the discussions about demolishing the Pruitt Igoe residential project, one could suggest that programming has always been part of the design process throughout the history of architecture. This article reviews different characteristics of programming and its benefits for the design process. Four major benefits of programming include: 1- earlier time to design, 2- more efficient use of sources, 3- diminishing mistakes, 4- the correct use of man and environmental forces. The article also introduces a case study conducted by 22 graduate students of architecture at the University of Tehran, using Donna Duerk’s programming model on a project: Revitalizing A City Block on Enghelab Street - between the Enghelab Square and the Vali-Asr Intersection - in Tehran. For their studies, students started with a research to identify the shortcomings of that street to respond to the physical as well as perceptual needs of the users. Different issues were examined and three categories were developed: 1- Circulation: looking at pedestrian as well as vehicular issues; 2- The built environment (investigating about the problems with building facades, land-use planning, and the lack of green spaces); 3- The natural environment (considering the macro as well as micro climatic issues). In order to use Duerk’s model, students were required to introduce a “mission”, set some “goals” to overcome the identified problems, and investigate about the “performance requirement” (PR) necessary to reach those goals, and produce some “concepts” to provide an architectural solution for each PR. In Duerk’s model, a “mission” defines the special purpose that a project must fulfill; a project “goal” relates only to the outcome desired for the project; a “performance requirement” is a statement about the measurable level of function that a designed object must provide for a goal to be met; and a “concept” is an idea about the appropriate relationship between parts of a project. Considering the growing number of issues facing an architectural problem today, programming could be used as a systematic tool to mange those issues and produce appropriate solutions. The author recommends that since the use of programming could enhance the quality of architectural design, schools of architecture, particularly in Iran, should include such programming courses in their undergraduate as well as graduate curriculums.Keywords: Goals, Design Research, Concepts, Performance Requirements, Architectural Programming, Design Process
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.