جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « مولفه های ارتقاء دهنده سلامت » در نشریات گروه « پزشکی »
-
زمینه و اهداف
یکی از عوامل موثر در پیشرفت تحصیلی دانشجویان خودکارآمدی تحصیلی است که برخواسته از تاثیر عوامل متفاوتی است. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین مولفه های ارتقاء دهنده سلامت با خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اهواز انجام شد.
مواد و روش هاپژوهش حاضر به روش میدانی در سال 1401 انجام شده است. جامعه آماری شامل 1790 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اهواز بوده که به روش نمونه گیری تصادفی، تعداد نمونه آماری 317 نفر تعیین شد. جهت جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه (استرس، تغذیه، مسئولیت پذیری در قبال سلامت روان و بهداشت عمومی) استفاده شد. آزمون های مورد استفاده شامل همبستگی اسپیرمن و رگرسیون بود. ملاحظات اخلاقی در تمام مراحل اجرای مطالعه درنظر گرفته شد.
یافته هانتایج نشان داد که مولفه استرس (با متغیر رده سنی 22 تا 25 و 59% جنسیت زن) با همبستگی معکوس و معناداری و با ضریب بتای 0/645 بیشترین اثر را بر خودکارآمدی تحصیلی داشته است. اثر سه متغیر تغذیه (0/638)، مسئولیت پذیری در قبال سلامت (0/564)، بهداشت عمومی (0/615) با خودکارآمدی تحصیلی نیز همبستگی مثبت و معناداری بوده است. در مجموع نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد که به طور معنی دار مولفه های ارتقاء دهنده سلامت قادر به پیش بینی 58 درصد از واریانس خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان می باشند.
نتیجه گیرینتایج این پژوهش نشان داد که بین خودکارآمدی تحصیلی و مولفه های ارتقاء دهنده سلامت (استرس، تغذیه، بهداشت عمومی و مسئولیت پذیری در قبال سلامت روان) ارتباط معنی دار و مثبتی وجود دارد. بدان معنا که وجود مولفه های ارتقاء دهنده سلامت در دانشجویان باعث افزایش باورهای خودکارآمدی در آن ها می شود.
کلید واژگان: دانشجویان, خودکارآمدی تحصیلی, مولفه های ارتقاء دهنده سلامت, استرس}Background and AimsOne of the effective factors in the academic progress of students is academic self-efficacy, which in turn is governed by different factors. This research was aimed to investigate the relationship between health promoting components and academic self-efficacy among students in Ahvaz University of Medical Sciences.
Materials and MethodsThe current study was carried out by field method in 2023. The statistical population consisted of 1790 students affiliated by Ahvaz University of Medical Sciences. Based on Morgan's table, the sample size was determined to be 317 people. Accordingly, three questionnaires (stress, nutrition, responsibility towards mental health and public health) were used. The Spearman's correlation and multiple linear regression tests were considered. Compliance with ethical considerations was considered in all stages of the study.
ResultsThe results showed that the stress component (with the variable age group of 22 to 25 and 59% female gender) had the greatest effect on academic self-efficacy with a significant inverse correlation and a beta coefficient of 0.645. Three variables of nutrition (0.638), taking responsibility for mental health (0.564), and public health (0.615) showed a positive and significant correlation with academic self-efficacy. According to the results, health promoting components were able to significantly predict 58% of the variance of academic self-efficacy in students.
ConclusionThere is a significant and positive relationship between academic self-efficacy and health-enhancing components (stress, nutrition, public health and responsibility for mental health). It means that the presence of health-enhancing components in students advance their self-efficacy beliefs.
Keywords: Students, Academic self-efficacy, Health promoting components, Stress}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.