جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "آمفوتریسین" در نشریات گروه "پزشکی"
-
عفونت های قارچی مهاجم یکی از مشکلات در حال گسترش دربیمارستان ها و مراکز درمانی می باشند که میزان مرگ و میر بالایی دارند. این عفونت ها معمولا در افراد با سیستم ایمنی ضعیف ایجاد می شود.هدف از این نوشتار مروری اجمالی بر داروهای ضد قارچی و تجویز آنها در شایع ترین بیماری های قارچی مهاجم می باشد.
داروهای ضد قارچی شامل چهار گروه پلی ین ها، آزول ها، اکینو کاندین ها و داروهای موثر بر سنتزDNA و RNA می باشند. آمفوتریسین ب یکی از مهم ترین داروهای ضدقارچی است که فعالیت زیادی بر علیه گونه های آسپرژیلوس، کاندیدا و موکور دارد ولی به علت عوارض جانبی زیادی که دارد، برای پروفیلاکسی استفاده نمی شود. فرمولاسیون لیپیدی این ترکیب دارای اثرات سمی کمتری می باشد. داروهای خانواده آزول ها، فعالیت های گسترده ای علیه طیف وسیعی از قارچ های رشته ای و گونه های کاندیدا دارند. در افراد مستعد ابتلا به عفونت آسپرژیلوسی برای پروفیلاکسی و درمان اولین داروی پیشنهادی وروکونازول است. پوساکونازول یک آزول خوراکی برای درمان موکورمایکوزیز می باشد. 5-فلوسایتوزین داروهای موثر بر سنتزDNA می باشند که به صورت روتین برای درمان بیماری مننژیت کریپتوکوکی مورد استفاده قرار می گیرند. جدیدترین خانواده عوامل ضدقارچی اکینو کاندین ها (کسپوفانژین، آنیدولافانژینو میکافانژین) می باشندکه در درمان کاندیداها موثر بوده و می توانند جایگزین مناسبی برای آزول ها به شمار آیند.
برای درمان عفونت های قارچی مهاجم انواع مختلف داروهای ضد قارچی وجود دارد. بهترین روش درمانی تا امروز استفاده از دارو به صورت منوتراپی بوده است ولی برای جلوگیری از عوارض دارویی یک دارو با دوز بالا و یا جلوگیری از مقاومت، استفاده از ترکیب چند داروی ضد قارچی در حال بررسی است.کلید واژگان: پلی ین ها, آزول ها, اکینو کاندین ها, آمفوتریسین, فلوکونازولInvasive fungal infections with high mortality rate are a growing health concern in hospitals and medical centers. The infection usually occurs in people with compromised immune systems. The purpose of this paper is a review of the most commonly prescribed antifungal drugs for invasive fungal diseases. Antifungals consist of the four main groups; polyenes¡ azoles¡ echinocandins and DNA and RNA synthesis inhibitors. Amphotericin B is one of the most significant antifungal agents effective against Aspergillus¡ Candida and Mucor species¡ but due to several side effects¡ it is not used for prophylaxis. Its lipid formulation has lower toxicity. Azoles have an extensive activity against a broad spectrum of filamentous fungi and Candida species. Voriconazole is the drug of choice in the prophylaxis and treatment of the patients susceptible to Aspergillus infections. Posaconazole is an oral azole used to treat mucormycosis.5fluorocytosine is an antifungal drug with intracellular mechanisms that is used routinely for the treatment of cryptococcal meningitis. Echinocandins are the latest family of antifungal agents and include caspofungin¡ anidulafungin and micafungin. They are effective against Candida and can serve as an alternative for azoles. There is a variety of antifungal treatments and monotherapy has been the best; however¡ to prevent side effects of a medicine with high-dose and resistance¡ combination treatments are under investigation.Keywords: Polyenes, Azoles, Echinocandins, Amphotericin B, Fluconazole -
مقدمه
هدف از انجام مطالعه ی حاضر، تعیین عوامل موثر در بروز عفونت های قارچی مهاجم سینوس در بیماران بستری در بیمارستان های دانشگاهی شیراز بود.
روش ها36 بیمار مشکوک به سینوزیت قارچی مهاجم، که دارای شرایط انجام بیوپسی بافتی بودند، در طول 18 ماه (از اول فروردین 1388 تا پایان شهریور 1389) از بخش های داخلی سه بیمارستان دانشگاهی شیراز در این مطالعه وارد شدند. تمامی نمونه ها هم از جهت یافته های هیستوپاتولوژی ارزیابی شدند و هم کشت و آنتی بیوگرام آن ها مورد بررسی قرار گرفت. همه ی بیماران ضمن انجام سی تی اسکن سینوس از نظر عوامل خطرزا بررسی و به سه سطح قطعی (Proven)، محتمل (Probable) و ممکن (Possible) تقسیم شدند. برای تحلیل آماری داده ها در نرم افزار 14SPSS از آزمون آماری 2χ و جداول توصیفی استفاده شد.
یافته هادر مجموع 35 نفر از بیماران با یکی از بیماری ها یا درمان های ضعیف کننده ایمنی یا با دیابت به طور منفرد یا به طور همراه با دیگر بیماری ها درگیر بودند. تعداد 20 نفر از بیماران، یافته های رادیولوژیک تهاجم بیماری به خارج از سینوس یا نکروز را نشان دادند که 18 نفر در معاینه دارای علایم نکروز، خوردگی استخوان های بینی و کام یا درگیری حدقه چشم و... را نشان دادند. 21 نمونه دارای یافته های هیستوپاتولوژی بودندکه این 21 نفر در گروه Proven قرار داشتند و 16 نمونه کشت حاصل شد: 4 کاندیدا 7 آسپرژیلوس (6 فلاوس و1 فومیگاتوس) و 5 موکورمایکوزیس. از مجموع 16 ارگانیسم رشد یافته تمامی دارای هیستوپاتولوژی مثبت) بودند. از بین 8 بیماری که هیستوپاتولوژی به نفع موکور مایکوز داشتند، 6 نفر به دیابت مبتلا بودند، بنابراین موکورمایکوزیس با دیابت بیشترین ارتباط را دارد (05/0 > P). هیچ یک از داروهای ضد قارچ موجود توان لازم جهت پوشش هر سه دسته ارگانیسم شایع را ندارند.
نتیجه گیریباید شرایطی که زمینه ساز بیماری سینوزیت قارچی مهاجم بوده یا مانع درمان می شود را اصلاح کرد. پیش از بررسی نتایج وقت گیر کشت و آنتی بیوگرام می توان درمان را بر پایه ی هیستوپاتولوژی با اعتماد زیاد آغاز نمود ولی انجام دبریدمان وسیع جراحی بافت آلوده و نکروزه و آغاز داروی ضد قارچ مناسب با شک بیشتر به موکور یا آسپرزیلوس الزامی است. تا کامل شدن داده ها و انجام مطالعات بیشتر، درمان ترکیبی برای عفونت های مهاجم قارچی مجاز نیست.
کلید واژگان: سینوزیت قارچی, موکورمایکوز, آسپرژیلوس, قارچ مهاجم, ووری کونازل, آمفوتریسینBackgroundThis study aimed to determine the causes of invasive fungal sinusitis in patients of Shiraz University hospitals, Iran.
MethodsThis cross sectional study was conducted during 18 months (from 21 March 2009 till 22 September 2010) in three Shiraz University Medical Hospitals Thirty six patients with sings of invasive fungal sinusitis were enrolled, and tissue samples were investigated for histopathology, culture and antifungal susceptibility test. The laboratory results with host factor and sinus computed tomography scan were evaluated for classification of patients as proven, probable and possible invasive fungal sinusitis.
FindingsThirty five patients have involved with at least one risk factor (immune compromised disease, diabetes mellitus, or use of immune suppressed drugs). Radiological findings of para sinus invasion or necrosis were present in 20 patients. By histopathology, 21 patients was considered as proven, from these 17 samples had positive growth. The culture etiology agents were 4 Candida, 8 Aspergillus, and 5 Mucor. All positive culture samples were “Match”ed with histopathology findings. Significant association were considered for radiologic finding and histopathology and culture (P < 0.05). From 8 patients with mucormycosis histopathology, 6 suffered from diabetes mellitus. None of the antifungal agents were effective on these three types of infections.
ConclusionImaging procedures can be used for diagnosis of infection in early stage of complication in high risk patients.
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.