به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "آنالیز اجزای محدود" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی آنالیز اجزای محدود در مقالات مجلات علمی
  • مجتبی حسین نتاج میانده، منیره نیلی احمدآبادی*، میثم مهابادی
    مقدمه
    ایمپلنت های کوتاه معمولا در خلف مندیبل که استخوان ناکافی است، کاربرد دارند. در این موارد اغلب تاج کلینیکی برای هماهنگی با سطح اکلوزال، بلند ساخته می شود. درنتیجه، طول بازوی اهرم و تنش وارد بر مجموعه ایمپلنت و استخوان زیاد شده که می تواند منجر به بروز مشکلات بیومکانیکی منجرگردد. هدف از این مطالعه، بررسی دینامیکی اثر افزایش ارتفاع عمودی تاج بر حداکثر تنش در پیچ اباتمنت و استخوان اطراف ایمپلنت های کوتاه در ناحیه خلف مندیبل به روش آنالیز اجزای محدود بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه ی تجربی آزمایشگاهی، استخوان تحلیل یافته خلف مندیبل، پره مولر دوم با سه طول تاج 8/8، 2/11 و 6/13 میلی متر، دو ایمپلنت mm4 و mm8، دو اباتمنت و دو پیچ اباتمنت با استفاده از نرم افزار SolidWorks مدل سازی شد. برای بازسازی دینامیکی سفت کردن پیچ و وارد کردن نیروی خارجی با زاویه 8/75 درجه نسبت به سطح اکلوزال از نرم افزار Abaqus استفاده شد. مقادیر استرس به پیچ، اباتمنت، فیکسچر و استخوان محاسبه شد.
    یافته ها
    در هر دو ایمپلنت، با افزایش ارتفاع عمودی تاج، تنش پیچ کاهش و تنش اباتمنت و فیکسچر افزایش یافت. مقادیر تنش پیچ در هر سه ارتفاع، برای ایمپلنت mm4 کمتر از mm8 بود. مقادیر تنش اباتمنت و فیکسچر در هر سه ارتفاع، برای ایمپلنت mm4 بیشتر از mm8 بود. با افزایش ارتفاع عمودی تاج، تنش فشاری و کششی در استخوان اطراف هر دو ایمپلنت افزایش یافت که مقادیر این تنش ها در ایمپلنت mm4 بیشتر از mm8 بود.
    نتیجه گیری
    اگرچه افزایش ارتفاع عمودی تاج و نسبت طول تاج به ایمپلنت، تنش وارد بر پیچ اباتمنت را به عنوان ضعیف ترین عضو مجموعه ی ایمپلنت کاهش می دهد اما ممکن است موجب افزایش احتمال شکست ناشی از خستگی در اباتمنت و فیکسچر و نیز تحلیل استخوان اطراف گردد.
    کلید واژگان: ایمپلنت, ارتفاع عمودی تاج, پیچ اباتمنت, آنالیز اجزای محدود
    Mojtaba Hossein Nattaj Miandeh, Monire Nili Ahmadabadi *, Meysam Mahabadi
    Introduction
    Short implants are used in the posterior mandible where the bone is insufficient. In these cases, the clinical crown is often made to match the level of the occlusal. As a result, the length of the lever arm and the stress of the implant complex, as well as the surrounding bone, are increased leading to the biomechanical problems. The purpose of this study was to evaluate dynamically the effect of increasing crown height space on the maximum stress induced in the abutment screw and the surrounding bone of the short dental implants in the posterior mandible using finite element analysis.
    Materials and Methods
    Mandibular bone resorption in the posterior region, second premolar with three-crown lengths of 8.8, 11.2, and 13.6, two implants of 4 and 8 mm, two abutments, and two abutment screws were modeled using Solidworks software in this laboratory experimental study. In addition, Abacus software was used to the dynamic reconstruction of screw tightening and external load at an angle of 75.8 degrees with the occlusal plane. The stress values were calculated for the screw, abutment, fixture, and bone.
    Results
    In both 4- and 8-mm implants, the increased vertical height of the crown decreased the stress on the abutment screw and increased the stress on the abutment and fixture. For a 4-mm implant, the stress to the abutment screw at all three heights was less than 8 mm. At all heights, the stress values to the abutment and the fixture were more than 8mm for the 4-mm implant. The increased vertical height of the crown resulted in an increase in compressive and tensile stress in the surrounding bone for both 4-mm and 8-mm implants. The magnitude of these stresses in the 4-mm implant was more than 8 mm.
    Conclusions
      Increased vertical height of the crown and crown-to-implant ratio reduced the stress on abutment screws as the weakest member of the implant. However, it probably increased the failure due to fatigue in the abutment and fixture as well as bone resorption.
    Keywords: Abutment screw, Finite element analyses, Implant, Vertical height of the crown
  • عبدالرحیم داوری، علیرضا دانش کاظمی*، رضا کارگر بداف
    از روش آنالیز اجزای محدود می توان برای نحوه توزیع استرس در دندان استفاده نمود. این مطالعه برای بررسی توزیع استرس در ترمیمهای غیرمستقیم رزینی حفره های مختلف کلاس II برای بدست آوردن زاویه بهینه تراش دیواره و همچنین بررسی تاثیر بوول زاویه آگزیوپالپال با استفاده از آنالیز اجزای محدود سه بعدی انجام شد.
    یک مدل سه بعدی مولر اول مندیبل سالم و سه مدل حفره کلاس II مزیواکلوزودیستال با زاویه تراش لبه ای مختلف ایجاد شدند. همچنین همه مدلهای تراش با بوول در زاویه اگزیوپالپال بررسی شدند. استرسهای مختلف بر دندان مولر اول مندیبل که با زوایای تراش دیواره مختلف در محیط نرم افزار شبیه سازی شده بود، وارد گردید. نیروی اکلوزالی عمودی100 نیوتن اعمال شد. خصوصیات تمام مواد ایزوتروپیک و الاستیک تعریف شد و با کمک یک تحلیل خطی استاتیک توزیع تنش و حداکثر استرس ایجاد شده در هر مدل بر حسب مگا پاسکال بدست آمد. داده ها با استفاده از شاخصهای توصیفی ارائه شد.
    حداکثر استرس در دندان سالم شبیه سازی شده برابر 63/24 مگا پاسکال بود. توزیع تنش مشخص کننده تجمع فشار در مرکز و ناحیه فورکای دندان مولر اول مندیبل و همچنین در کاسپها در ناحیه اکلوزال بود. در مدل با بوول زاویه آگزیو پالپال با زاویه لبه ای تراش 95 درجه، حداکثر استرس 90/24 مگا پاسکال بود که کاهش 05/0 استرس نسبت به مدل بدون بوول آگزیوپالپال را نشان داد. همچنین در زاویه تراش لبه ای 5/97 درجه، حداکثر استرس 85/24 مگاپاسکال در مدل بدون بوول به حداکثر استرس 80/24 مگاپاسکال در مدل با بوول رسید که سبب کاهش 05/0 استرس گردید. در زاویه لبه ای 100 درجه، از حداکثر استرس 30/25 مگاپاسکال در مدل بدون بوول به حداکثر استرس 20/25 مگاپاسکال در مدل با بوول آگزیوپالپال رسید که باعث کاهش 1/0 مگاپاسکال استرس شد.
    کلید واژگان: آنالیز اجزای محدود, ترمیم, کامپوزیت غیر مستقیم, استرس, بول
    Abdolrahim Davari, Alireza Daneshkazemi*, Reza Kargarbedaf
    Introduction
    This study was performed to investigate the distribution of stress in indirect resin restorations of class II MOD cavities for obtaining the optimum wall angle and also the effect of axiopulpal angle bevel using 3D finite element analysis (FEA).
    Material &
    Methods
    A three-dimensional model of normal mandibular first molar and three class II cavity models with different wall angles were created. Also, all models were examined with axiopulpal angle bevel. The vertical occlusal force of 100 N was applied. The characteristics of all materials were defined as isotropic and elastic and, with the aid of a linear analysis; the distribution of stress and the maximum stress created in each model were obtained in mega-Pascal scale. T test was used for statistical of data.
    Results
    The maximum stress in the simulated normal tooth was 24.63 MPa. Distribution of stress indicates the accumulation of pressure in the center and the furcal region of the first molar, as well as the cusps in the occlusal region. In beveled model of 95-degree angle, maximum stress was 24.90 MPa with a decrease of 0.05 maximum stress compared to the non-beveled model. In the cutting angle of 97.5, the maximum stress was 24.85 in the no-bevel model to the maximum stress of 24.80 in the model compared with axiopulpal angle bevel, which showed achieved a decrease of 0.05 in the maximum stress. At the cutting angle of 100, the maximum stress of 25.30 was in the no-beveled model comparing to maximum stress of 25.20 in the model with axiopulpal angle bevel, which showed red action of MPA.
    Conclusion
    Considering the limitations of such software studies, it seems that according to the results, the best treatment result is at angle of 97.5. Axiopulpal angle bevel reduces the maximum stress in the restoration and reduces the chance of failure
    Keywords: Finite element analysis, Restoration, Indirect composite, Stress, Bevel
  • مجتبی محمودی، علیرضا سعیدی، مریم سادات هاشمی پور، پرویز امینی*
    مقدمه
    در تر میم های پست- کور کراون، استفاده از پست های پیش ساخته کامپوزیتی منجر به تمرکز تنش در ناحیه سرویکال و استفاده از پست های فلزی (پیش ساخته و ریختگی) منجر به تمرکز تنش در اینترفیس ها می شود. به منظور کاهش تنش در ناحیه سرویکال، پست های کامپوزیتی تقویت شده با فیبر (FRC) با سطح مقطع بیضوی (پست های بیضوی) برای تر میم های پست- کور کراون پیشن هاد شده است. هدف از مطالعه حاضر این بود که به کمک آنالیز اجزای محدود سه بعدی، تاثیر پست های کامپوزیتی با سطح مقطع بیضوی را روی توزیع تنش ها در دندان های پرمولر با فرم کانال بیضوی بررسی کند.
    مواد و روش ها
    یک دندان پرمولر کشیده شده مانت و مقاطع متوالی از آن تهیه شد. پس از تهیه عکس هایی از مقاطع عرضی آن یک مدل سه بعدی از آن تهیه شد. بافت های اطراف آن شامل لیگامنت و استخوان های کورتیکال و ترابیکولار نیز مدل شد. هفت پست مخروطی با دو سطح مقطع متفاوت (دایر های و بیضوی) مدل و اثر هندسه پست، جنس پست (کربن فایبر و گلاس فایبر) و جنس سمان به کمک آنالیز اجزای محدود سه بعدی بررسی و توزیع تنش های آن ها با یکدیگر مقایسه شد.
    یافته ها
    در تمام نمونه ها حداکثر تنش های ریشه در ناحیه یک سوم کرونالی آن و حداکثر تنش های لایه های باندکننده در ناحیه سرویکال متمرکز شد. پست های دایر های باریک منجر به تمرکز بیشترین مقدار تنش شد در حالی که با به کارگیری پست های بیضوی ضخیم تنش ها کاهش یافت. استفاده از سمان با مدول الاستیسیته کم تنش در لایه های باندکننده را کاهش ولی تنش در عاج را افزایش داد.
    نتیجه گیری
    نتایج اجزای محدود نشان داد که در تر میم دندان های درمان ریشه شده با فرم کانال بیضوی استفاده از پست های پیش ساخته بیضوی نسبت به پست های رایج دایر های ارجحیت دارد. استفاده از سمان با مدول الاستیسیته کم خطر دباندینگ را کاهش ولی خطر شکست ریشه را افزایش می دهد.
    کلید واژگان: پست FRC, پست بیضوی, آنالیز اجزای محدود, تنش های اصلی
    Mojtaba Mahmoodi, Alireza Saeedi, Maryamsadat Hashemipoor, Parviz Amini *
    Introduction
    In post-core crown restorations, the use of prefabricated composite posts concentrate stress at the cervical region and the use of metal posts (prefabricated and customized posts) concentrates stress at the interfaces. Fiber reinforced composite posts (FRCs) with oval cross-section (oval posts) were proposed for post-core crown restorations to reduce the stress levels at the cervical region. The aim of the present study was to investigate the impact of oval cross-section composite posts on stress distribution of premolar with oval-shaped canal by using three-dimensional (3D) finite element analysis.
    Materials And Methods
    An extracted premolar tooth was mounted, sectioned, and photographed to create a 3D model. The surrounding tissues of the tooth, periodontal ligament, as well as cortical and trabecular bones were modeled. Seven taper posts with two different cross-section geometries (circular and oval shapes) were modeled, as well. Then, the effect of post geometry, post material (carbon fiber and fiberglass), and cement material were investigated by 3D finite element analysis and the stress distribution results were compared.
    Results
    In all the models, the highest stress levels of the dentin were accumulated at the coronal third of the root, and the highest stress levels at the bonding layers were accumulated at the cervical margin. Narrow circular posts induced the highest stress levels, whereas the stress levels were reduced by using thick oval posts. Application of elastic cement reduces the stress at the bonding layers but increases stress at the dentin.
    Conclusion
    Finite element analysis showed that prefabricated oval posts are superior to traditional circular ones. The use of cement with low elastic modulus reduces the risk of debonding but raises the risk of root fracture.
    Keywords: FRC post, oval post, finite element analysis, principal stresses
  • اسدالله احمدزاده، فرنوش گل محمدی*، محمدعلی ناصری
    مقدمه
    به علت مشکلات دنچرها، امروزه اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت رواج یافته اند. به رغم موفقیت بالای ایمپلنت، از دست رفتن ایمپلنت هنوز معضل اساسی است. افزایش نیروی وارد بر ایمپلنت فاکتور مهم تحلیل استخوان و از دست رفتن ایمپلنت می باشد. این مطالعه با آنالیز اجزای محدود اوردنچرهایی با سه ایمپلنت، به بررسی بهترین طراحی و ترکیب اتچمنت که باعث حداقل استرس در استخوان آلوئول شود، پرداخته است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه به روش اجزای محدود، مدل هندسی مندیبل به کمک داده های سی تی اسکن تولید گردید و سه ایمپلنت ITI در میدلاین و محل دندان های پرمولار اول قرار گرفت. کلیه شرائط با استفاده از نرم افزار اجزای محدود شبیه سازی شد. سه طرح درمان Bar-ball، Bar و Ball جهت ساپورت اوردنچر در نظر گرفته شد. حداکثر تنش فون مایزز در سطح کلیه اتچمنت ها و استخوان ساپورت کننده با یکدیگر مقایسه شد و خمش مندیبل نیز در طرح های مختلف اتچمنت با یکدیگر مقایسه گردید.
    یافته ها
    بیشترین میزان استرس در استخوان، اطراف گردن ایمپلنت و Thread های فوقانی بود. اتچمنت های Ball و Bar-Ball به ترتیب بیشترین و کمترین میزان استرس رانشان دادند. بیشترین میزان استرس در اتچمنت Ball در سیستم Bar-Ball دیده شد و بیشترین میزان حرکت اوردنچر در اتچمنت Bar-Ball مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد، طرح درمان Bar-Ball به بهای کاهش Stability اوردنچر، باعث کاهش انتقال استرس به استخوان اطراف ایمپلنت می شود و طرح درمان Ball به بهای افزایش استرس به استخوان اطراف ایمپلنت باعث افزایش Stability اوردنچر می شود.
    کلید واژگان: ایمپلنت های دندانی, اوردنچر, اتچمنت, آنالیز اجزای محدود
    Asadollah Ahmadzadeh, Farnoosh Golmohammadi*, Mohammadali Naseri
    Introduction
    because of problems associated with dentures nowadays implant supported overdentures are used widely. Despite the high success of implants, implant failure remains a major challenge. Implant overload is a factor for cortical bone loss and implant failure. This study, evaluated 3 designs used in overdentures with three implants, using finite element analysis for their stress distribution.
    Materials and Methods
    Using finite element method, a geometrical model of the mandible was produced with CT data and three ITI implants were placed at the midline and at the first premolar teeth. All conditions were simulated using finite element software. Three treatment bar-ball, bar and ball were considered to support the overdenture. Maximum von Mayzz stress levels were compared for all attachments and supporting bone and mandibular flexure attachment was compared in different designs.
    Results
    Results showed that the greatest amount of stress on the bone was around the upper thread and the neck of the implants. Attachment of the ball and the bar-ball induced the greatest and the least amounts of stress to the bone around the implants respectively. The maximum stress could be seen on the ball attachment in the bar-ball design. The maximum amount of the movement was show in bar-ball attachment.
    Conclusions
    According to the results, the bar-ball treatment plan with reducing the stability of over denture will reduce the stress around the bone of implant and ball treatment plan with increasing bone stress around the implant will increse the stability of overdenture.
    Keywords: Dental implant, mandibular overdenture, attachment systems, finite element method
  • مهرو وجدانی، عباس صبوری، کریم جعفری، سالار خواجه پور، احسان فرجود
    سابقه و هدف
    پروتزهای متکی بر ایمپلنت علیرغم موفقیت بالای کلینیکی، در برخی موارد با شکست مواجه می شوند. یکی از عوامل مهم در موفقیت یا شکست ایمپلنت، کنترل نیروهای اعمال شده می باشد. فهم کامل اصول بیومکانیک در پروتزهای متکی بر ایمپلنت، امکان ارائه طرح درمان مناسب برای هر بیمار و کاهش خطر مشکلات فانکشنال را فراهم می کند. آنالیز اجزاء محدود یک روش عددی و کمی است و برای بررسی نحوه توزیع نیرو در ساختارهای پیچیده استفاده می شود. این مطالعه با هدف مقایسه اثر مواد مختلف سازنده ساختار فلزی روکش بر توزیع تنش در استخوان های اطراف ایمپلنت با آنالیز اجزاء محدود سه بعدی انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه آزمایشگاهی، مدل سه بعدی استخوان با استفاده ازCone Beam Computerized Tomography (CBCT) بیمار تهیه شد. در محیط نرم افزار CATIA V5R20 (Dassault System، France) ایمپلنتNobel Replace tapered (Nobelpharma، Gothenburg، Sweden) با طول 13و قطر 3/4 میلی متر در ناحیه قدام فک بالا قرار گرفته، اباتمنت از جنس تیتانیوم، سمان ZOE و روکش با فریم ورک های مختلف (آلیاژ نقره- پالادیوم، نیکل- کروم و کامپوزیت تقویت شده با فایبر) طراحی شد. نیروی 178 نیوتن در سه زاویه صفر، 30 و 45 درجه نسبت به محور ایمپلنت اعمال و حداکثر تنش von-Mises و حداکثر کرنش برای استخوان کورتیکال و ترابکولار محاسبه شد.
    یافته ها
    با تغییر در جنس فریم ورک روکش در میزان تنش وکرنش والگوی توزیع آنها تفاوت اندکی مشاهده شد. با افزایش زاویه اعمال نیرو، میزان تنش و کرنش در استخوان اطراف ایمپلنت افزایش یافت. بیشترین مقدار تنش و کرنش مربوط به زاویه 45 درجه بود. در اعمال نیروی صفر درجه حداکثر میزان تنش در استخوان کورتیکال پیرامون ایمپلنت با فریم ورک نیکل-کروم: 326/17مگاپاسکال، نقره-پالادیوم: 383/17 مگاپاسکال و در کامپوزیت تقویت شده با فایبر: 321/17مگاپاسکال بود. در اعمال نیروی 30 درجه حداکثر میزان تنش در استخوان کورتیکال با فریم ورک نیکل-کروم: 95/136 مگاپاسکال، نقره-پالادیوم: 03/136 مگاپاسکال و در کامپوزیت تقویت شده با فایبر: 18/136 مگاپاسکال بود. در اعمال نیروی 45 درجه حداکثر میزان تنش در استخوان کورتیکال با فریم ورک نیکل-کروم: 37/161مگاپاسکال، نقره-پالادیوم: 21/161 مگاپاسکال و در کامپوزیت تقویت شده با فایبر: 4/160 مگاپاسکال بود.
    نتیجه گیری
    استفاده از مواد مختلف در فریم ورک روکش های ایمپلنت در میزان و نحوه توزیع تنش ها در استخوان اطراف ایمپلنت تاثیر چندانی نداشت.
    کلید واژگان: آنالیز اجزای محدود, ایمپلنت, تنش, فریم ورک, استخوان کورتیکال, کرنش
    Dr. Mahroo Vojdani, Dr. Abbas Sabouri, Dr. Karim Jafari, Salar Khajehpour, Dr. Ehsan Farjoud
    Objectives
    Despite the high success rate, implant-supported prostheses fail in some cases. Control of the applied forces is an important factor determining the success or failure of implants. Complete understanding of the biomechanical principles in implant-supported prostheses is necessary for offering an appropriate custom-made treatment plan for each patient and reducing the risk of functional complications. Finite element analysis is a quantitative method for the assessment of force distribution in complex structures. This study sought to compare the effect of different framework materials on stress distribution in bone supporting implants using three-dimensional finite element analysis.
    Methods
    In this in-vitro study, a three-dimensional model of bone was obtained using Cone Beam Computerized Tomography (CBCT). Using CATIA V5R20 (Dassault Systemes, France) software, a NobelReplace tapered implant (Nobelpharma Co., Gothenburg, Sweden) measuring 13 mm in height and 4.3 mm in diameter was virtually inserted in the anterior maxilla. A titanium abutment, ZOE cement and superstructure with different frameworks (Ag-Pd, Ni-Cr, and fiber-reinforced composite) were designed. Force was applied in an amount of 178 N at three angulations of zero, 30 and 45° relative to the implant axis and the maximum von-Mises stress and maximum strain were calculated for cortical and trabecular bone.
    Results
    Changing the framework material caused a small change in level of stress and strain and their distribution pattern. By increasing the angulation of the applied force, amount of stress and strain in the implant-supporting bone increased. Maximum stress and strain were applied at 45° angulation. At zero degree angulation, maximum stress in the cortical bone was 17.326 MPa with Ni-Cr framework, 17.383 MPa with Ag-Pd and 17.321 MPa with fiber-reinforced composite. In loading at 30° angulation, maximum stress in the cortical bone was 136.95 MPa with Ni-Cr framework, 136.03 MPa with Ag-Pd framework and 136.18 MPa with fiber-reinforced composite framework. In loading at 45° angulation, maximum stress in the cortical bone was 161.37 MPa with Ni-Cr, 161.21 MPA with Ag-Pd and 160.4 MPawith fiber-reinforced frameworks.
    Conclusion
    The difference between framework materials with higher and lower strengths in amount and pattern of cortical stress and strain distribution was insignificant
    Keywords: Finite element analysis, Implant, Stress, Framework, Cortical bone, Strain
  • روشنک بقایی نایینی، سعید نوکار، هستی برقعی*
    زمینه و هدف
    طرح All-on-4 با ویژگی های منحصر بفرد خود برای بازسازی فک پایین بی دندان مناسب به نظر می رسد. مسلما بررسی چگونگی توزیع تنش و کرنش این طرح، می تواند در کنار مطالعات کلینیکی قدمی در جهت انتخاب طرح درمان مناسب باشد. هدف از این مطالعه تحلیل اجزای محدود، تعیین توزیع تنش و کرنش استخوان اطراف ایمپلنت در طرح All-on-4 در مندبیل بی دندان بود.
    روش بررسی
    مدل سه بعدی فک پایین با استفاده از داده های حاصل از CT-Scan تهیه شد. ایمپلنت 5/13×4 میلی متر Nobel Biocare نیز مدل سازی شد. ایمپلنت های خلفی با زاویه 45 درجه و قدامی ها به صورت عمودی و موازی در فک پایین بی دندان جایگذاری شدند. ایمپلنت ها با بارتیتانیومی و آکریل اسپلینت شدند. نیرو در دو حالت N 178 در قدام و N 300 در اولین مولر سمت چپ اعمال گردید. پس از مش بندی، تعریف خصوصیات مواد و شرایط مرزی، تحلیل توسط نرم افزار ABAQUS انجام گرفت.
    یافته ها
    میزان تنش Von-Mises و کرنش در استخوان اطراف ایمپلنت ها تعیین شد. به هنگام بارگذاری قدامی، حداکثر تنش (MPa 9/38) در اطراف ایمپلنت های قدامی و به هنگام بارگذاری خلفی، حداکثر تنش (MPa 3/77) در اطراف ایمپلنت های خلفی نزدیک به محل اعمال نیرو متمرکز بود. حداکثر کرنش در بارگذاری خلفی، اطراف ایمپلنت نزدیک محل اعمال نیرو و هنگام بارگذاری قدامی اطراف ایمپلنت های خلفی دیده شد.
    نتیجه گیری
    در هنگام بارگذاری خلفی، مقدار قابل توجه کرنش در استخوان اطراف ایمپلنت های خلفی زاویه دار مشاهده شد. در نتیجه در این ناحیه احتمال تحلیل استخوان وجود دارد. این در حالی است که به هنگام بارگذاری قدامی، مقادیر تنش و کرنش بدست آمده مطلوب بود
    کلید واژگان: ایمپلنت, آنالیز اجزای محدود, توزیع تنش
    R. Baghai Naini, S. Nokar, Sh. Borghei *
    Background And Aims
    The All-on-4 design with its significant advantages is an appropriate model in reconstruction of edentulous mandible. Evaluation of stress and strain distribution in this model is necessary for better judgment. The purpose of this FEA study was to measure stress and strain distribution on peri-implant bone in All-on-4 design in edentulous mandible.
    Materials And Methods
    Three dimensional finite element model of human mandible was simulated according to data from CT-Scan of a cadaver. The model of 4×13.5 mm Nobel Biocare implant was simulated. Posterior implants were inserted in 452 inclination and anterior implants were parallel and vertical. Implants were splinted with a titanium bar and an acrylic superstructure was then simulated around the bar. Vertical loads of 178 N and 300 N were applied at incisor and left first molar positions, respectively. After meshing, defining boundary conditions and materials properties, analysis was performed with the aid of ABAQUS.
    Results
    Maximum Von-Mises stress of 38.9 MPa during anterior loading was located in peri-implant bone of anterior implants but maximum strain was observed in peri-implant bone of posterior implants. In posterior loading, maximum stress (77.3 MPa) was in peri-implant bone of posterior implant which was next to the place of load insertion. Maximum strain was found in the same area.
    Conclusion
    During posterior loading, significant amount of strain was observed in peri-implant bone of posterior angulated implant. As a result, there was a possibility of resorption in this area. During anterior loading, detected stress and strain was absolutely favorable.
    Keywords: Implant, Finite element analysis, Stress distribution
  • سعید نوکار، اعظم سادات مصطفوی
    زمینه و هدف
    تاکنون تحقیقهای متعددی در مورد ویژگی های مختلف سیستم پست - کور از جمله جنس پست به عنوان عاملی موثر در توزیع تنشهای ریشه مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی توزیع تنشهای عاج ریشه ناشی از جنسهای مختلف پست و ارائه کردن یک راهنمای نظری جهت استفاده در کار بالینی می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی، با استفاده از روش المان محدود و نرم افزار ANSYS، پنج مدل سه بعدی از دندان سانترال ماگزیلا در رایانه شبیه سازی شدند. مدل ها عبارت بودند از: 1- پست استنلس استیل 2- پست تیتانیوم 3 - پست کربن فایبر 4 - پست گلاس فایبر 5- پست کوارتز فایبر که همگی دارای کور کامپوزیتی و روکش PFM بودند. همچنین برای هر مدل لثه، استخوان کورتیکال و اسفنجی، PDL و گوتاپرکا نیز شبیه سازی شدند. پس از اتمام شبیه سازی، هر یک از نمونه ها تحت نیروی صد نیوتن که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی دندان به سینگولوم وارد می شد، قرار گرفتند و در نهایت، مدل ها تحلیل شدند.
    یافته ها
    در تمامی مدل ها، تنشها بر روی دو ناحیه از ریشه متمرکز بود: یکی در ناحیه حد فاصل میانی و سرویکال ریشه و دیگری در ناحیه سرویکالی ریشه. تنشهای ناحیه بین میانی و سرویکال در پست های تقویت شده با فایبر نسبت به پست های فلزی در حدود یک مگاپاسکال بیشتر گزارش شد، همچنین تنشهای ناحیه سرویکال به ترتیب این طور گزارش شد؛ 5/20، 21، 6/21، 5/21، 21.
    نتیجه گیری
    برطبق نتایج این مطالعه، پست های فلزی نسبت به پست های تقویت شده با فایبر، تنشهای کمتری را در عاج ریشه سبب می گردند و جهت کار بالینی توصیه می شوند. در میان پست های تقویت شده با فیبر، پست Quartz fiber کمترین تنشها را سبب شد.
    کلید واژگان: جنس پست, آنالیز اجزای محدود, توزیع تنش
    Saeed Nokar *, Azam Sadat Mostafavi
    Background And Aim
    This study was designed to evaluate the stress distributions of different post materials in radicular dentine for providing a useful clinical guideline.
    Materials And Methods
    In this experimental study, 5 three - dimensional models of maxillary central incisors were simulated by using ANSYS software and Finite Element Method. The models included: 1) Stainless Steel post 2) Titanium post 3) Carbon fiber post 4) Glass fiber post, and 5) Quartz fiber post. A composite core and PFM crown was constructed for all samples. Each model contained gingival, cortical and spongy bone, PDL and gutta-percha as well. All specimens were subjected to a compressive load at 45-degree angle to its long axis with a constant intensity of 100N.
    Results
    In all models there were two stress concentration sites: 1- a point between middle third and cervical third of the root and 2 - the cervical edge of the root. The amount of stresses between middle and the cervical third of fiber reinforced posts were nearly 1 MPa greater than those of the metallic ones.
    Conclusion
    Compared to other materials, the metallic posts caused less stress in the radicular dentin and therefore are recommended for clinical use. Among fiber reinforced posts, Quartz fiber post showed the lowest stress peak.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال