به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "اپیستاکسی" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی اپیستاکسی در مقالات مجلات علمی
  • صبا مومنی، نرگس علیزاده *
    مقدمه

     اپیستاکسی به خونریزی از حفره بینی یا نازوفارنکس گفته می شود که مشکل شایع در بسیاری از افراد به شمار می رود. هرچند اپیستاکسی معمولا خود به خود محدود شونده است، اما در برخی موارد همچون بیماران سالمند یا افراد مبتلا به بیماری زمینه ای، می تواند تهدید کننده حیات باشد.

    مواد و روش ها

     این مطالعه به صورت توصیفی-تحلیلی به روش نمونه گیری در دسترس بر روی 226 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان کامکار و عرب نیا دانشگاه علوم پزشکی قم با شکایت اپیستاکسی مراجعه کرده بودند انجام شد. داده ها با استفاده از چک لیستی که شامل اطلاعات دموگرافیک و اقدامات انجام شده بود جمع آوری شد که بعد از جمع آوری وارد SPSS شده و با کمک آمار توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شد.

    نتایج

     بیشتر بیماران با تشخیص نهایی، علل لوکال (محدود به بینی و بدون بیماری زمینه ای) بودند (117 نفر (8/51%)). در بررسی آماری بین تزریق پک سل با تعبیه سرجی سل (001/0P<)، تزریق پک سل با نوع تامپون گذاری (قدامی یا قدامی- خلفی یا درمان دیگر) (005/0P=)، بین جنسیت با تعبیه سرجی سل (48/0P=)، بین سن و تعبیه سرجی سل (001/0P<)، سن و نوع تامپون گذاری (002/0P<)، سن و علت مراجعه (001/0P<) رابطه معنی داری وجود داشت ولی بین جنسیت با نوع تامپون گذاری (511/0P=) رابطه معنی دار وجود نداشت.

    نتیجه گیری

     با توجه به وجود رابطه معنادار بین متغیرها و کاهش میزان دفعات مراجعه در بیمارانی که سرجی سل تعبیه شده است و احتمال دریافت پک سل در موارد شدید، اقدام مناسب و حیاتی در جهت بهبود بیماران و در صورت امکان تعبیه سرجی سل توصیه می شود.

    کلید واژگان: اپیستاکسی, تامپون, اورژانس, بیمارستان
    Saba Momeni, Narges Alizadeh *
    Introduction

     Epistaxis, also known as a nosebleed, is the bleeding from the nasal cavity or nasopharynx and is a common issue among individuals. Although epistaxis often resolves spontaneously, it can be life-threatening in certain cases, such as in elderly patients or those with underlying health conditions.

    Methods

     In this descriptive-analytical study, a convenience sampling method was used to evaluate 226 patients presenting with epistaxis at Kamkar and Arabnia Hospitals affiliated with Qom University of Medical Sciences. Data were collected using a checklist that included demographic information and interventions performed, and were analyzed in SPSS using descriptive and inferential statistics.

    Results

     A majority of patients diagnosed with epistaxis had local etiologies confined to the nasal area without systemic diseases, representing 51.8% (117 individuals). The study found significant correlations between pack-cell injection and Surgicel application (P<0.001), pack-cell injection and tampon type (anterior, anterior-posterior, or other treatments) (P=0.005), age and Surgicel application (P<0.001), age and tampon type (P<0.002), and age and referral reason (P<0.001). No significant relationship was observed between gender and tampon type (P=0.511).

    Conclusion

     Considering the significant correlations between the variables and the decrease in patient revisits for those treated with Surgicel, along with the potential use of pack-cell in critical cases, it is recommended to undertake essential actions to improve patient outcomes. The adoption of Surgicel for patient management is suggested for enhanced care.

    Keywords: Epistaxis, Tampon, Emergency, Hospital
  • علیرضا ابوطالبی قهنویه*، ابولفضل تشیعی، محمد نصر اصفهانی، کیهان گلشنی
    زمینه و هدف

    اپیستاکسی یکی از شایع ترین علل مراجعه به بخش اورژانس است که درمان مناسب و موثر در کوتاه مدت نیاز دارد. بنابراین هدف این مطالعه مقایسه نتایج ترانکسامیک اسید موضعی (TA) با تامپون بینی در درمان اپیستاکسی بود.

    مواد و روش ها

    مطالعه کار آزمایی بالینی حاضر بر روی 150 بیمار با خونریزی بینی در سه گروه انجام شده است. بیماران گروه اول به عنوان گروه کنترل تحت درمان با تامپونی قرار گرفتند که با پماد تتراسایکلین چرب شده بود. در گروه دوم (گروه TA) گاز cm15 با ترانکسامیک اسید تزریقی با غلظت mg 500 در هر ml5 خیسانده شده و در مجرای بینی خونریزی دهنده جای گرفت و بعد از قطع خونریزی، از بینی خارج شد. در گروه سوم، گاز cm15 با ترانکسامیک اسید تزریقی با غلظت mg 500 در هر ml5 خیسانده شده و در مجرای بینی خونریزی دهنده جای گرفت و بعد از قطع خونریزی، از بینی خارج شد و بلافاصله تامپونی که با پماد تتراسایکلین چرب شده بود. سپس وضعیت خونریزی و تهوع در 24 ساعت اول و هفته اول پس از مداخله ارزیابی و ثبت شد. در نهایت تجزیه و تحلیل آماری با نرم افزار SPSS انجام و آزمون های کای اسکور و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد.

    یافته ها

    زمان توقف خونریزی در گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر از گروه های مداخله بود (0/04= P). بروز عوارض جانبی نظیر تهوع و استفراغ در گروه های دریافت کننده TA به مراتب کمتر از گروه کنترل بود (0/05<P). 

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه نشان دهنده تاثیر مثبت TA در کاهش زمان خونریزی بینی با عوارض جانبی کمتر است که می تواند به عنوان درمانی همراه درمان استاندارد تجویز شود و به طور چشمگیری باعث کنترل خونریزی در کوتاه مدت شود.

    کلید واژگان: ترانگزامیک اسید موضعی, تامپون بینی, اپیستاکسی
    Alireza Abootalebi Ghahnavieh*, Abolfazl Tashayoie, Mohammad Nasr Esfahani, Keyhan Golshani
    Background and Aim

    Epistaxis is one of the most common symptoms referring to emergency department, which suitable and effective treatment needs in short term. Therefore the purpose of the present study was to compare the outcome of topical tranexamic acid (TA) with nasal tampon in management of epistaxis.

    Materials and Methods

    The present clinical trial study was performed on 150 patients with epistaxis in three groups. The patients of the first group were treated as a control group with a tampon that was lubricated with tetracycline ointment. The second group (TA group) received 15 cm gauze coated with TA and put in the nasal cavity. The third group received 15 cm gauze coated with TA and then nasal tampon coated with lubricant and tetracycline ointment. Then bleeding and nausea were assessed and recorded in the first 24 hours and the first week after intervention. Finally, statistical analysis was performed with SPSS software and Chi-square and one-way analysis of variance tests were used.

    Results

    The time of bleeding cessation was significantly more in control groups as compared to intervention groups(P=0.04). The incidence of complications such as nausea and vomiting was much lower in the TA group than in the control group (P<0.05).

    Conclusion

    The results of this study showed the beneficial effects of TA in reducing the time of nasal bleeding with lower side effects, which could be prescribed as a treatment in addition to standard therapy and significantly lead to better control of nasal bleeding in the short term.

    Keywords: Topical Tranexamic Acid, Nasal Tampon, Epistaxis, Complication
  • حمیدرضا شتابی، سیدجلال هاشمی، یاسر فتونی*
    مقدمه

     تعداد قابل توجهی از بیماران تحت عمل جراحی دهان و فک و صورت، نیاز به لوله گذاری نازوتراکئال دارند. در انجام لوله گذاری نازوتراکئال، انتخاب مناسب ترین سوراخ بینی از نظر طبیعی بودن شرایط آناتومیک، می تواند در کاهش زمان لازم برای عبور دادن لوله در بینی و اپیستاکسی موثر باشد. به همین منظور، مطالعه ی حاضر با هدف ارزیابی تاثیر انتخاب مجرای بینی راست یا چپ جهت لوله گذاری نازوتراکئال در بروز عوارض پس از آن صورت گرفت.

    روش ها

    در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، تعداد 111 نفر از بیماران تحت جراحی های فک و صورت تحت لوله گذاری نازوتراکئال از سوراخ چپ بینی (55 نفر) و سوراخ راست بینی (56 نفر) قرار گرفتند. زمان لوله گذاری و عوارضی نظیر خونریزی موضعی، اپیستاکسی، برونکواسپاسم، استفراغ و لوله گذاری ساب موکوزال در تمام بیماران ثبت و بین دو گروه مقایسه گردید.

    یافته ها

    زمان لوله گذاری از سوراخ راست بینی (51/47± 55/27ثانیه)، اختلاف معنی داری با سوراخ چپ بینی (48/85± 57/36ثانیه) نداشت (0/826 = P). در مقابل، بروز اپیستاکسی در لوله گذاری از سوراخ راست بینی (0/25 درصد)، به طور معنی داری کمتر از مجرای چپ بینی (43/6درصد) بود (0/039 = P).

    نتیجه گیری

    بر اساس یافته های این مطالعه، اگر چه زمان لوله گذاری از دو سمت سوراخ بینی در بین دو گروه اختلاف نداشت، اما بروز اپیستاکسی و شدت آن در لوله گذاری از سوراخ راست بینی به مراتب کمتر از سوراخ چپ بینی بود. بنابراین، به نظر می رسد سوراخ راست بینی در بیماران با بینی به ظاهر طبیعی، می تواند به عنوان یک مسیر لوله گذاری مناسب باشد.

    کلید واژگان: جراحی های فک و صورت, لوله گذاری, بینی, اپیستاکسی
    Hamidreza Shetabi, Seyyed Jalal Hashemi, Yaser Fatouni
    Background

    A significant number of patients undergoing maxillofacial surgery needs nasotracheal intubation. In nasotracheal intubation, selecting the most appropriate nostril regarding normal anatomical conditions can be effective in reducing the time needed to pass the tube through the nose and epistaxis. The purpose of this study was to evaluate the effect of choosing right or left nostril on the post nasotracheal intubation complications.

    Methods

    In this study, 111 patients underwent maxillofacial surgery with nasotracheal intubation of the left (n = 55) and the right nostril (n = 56), were enrolled. Intubation time and complications such as bleeding, epistaxis, bronchospasm, vomiting, and submucosal intubation were recorded and compared between the two groups.

    Findings

    The time of intubation through the right nostril with 55.72 ± 51.47 seconds was not significantly different from the left nostril with 57.86±48.88 seconds (P = 0.826). In contrast, the incidence of epistaxis in intubation through the right nostril with 25.0% was significantly lower than the left one with 43.6% (P = 0.039).

    Conclusion

     According to the results of this study, although the time of intubation through the both nostrils was not different between the two groups, the incidence of epistaxis and its severity in the intubation through the right nostril were far less than the left one. Therefore, it seems that the right nostril be an appropriate pathway of intubation in the patients with a natural-looking nose.

    Keywords: Maxillofacial surgery, Intubation, Nose, Epistaxis
  • محمد افشار*، انسیه صباغیان
    سابقه و هدف
    خون ریزی از بینی اختلالی است که حدود 60 درصد از جمعیت آن را تجربه می کنند و عدم درمان و پیشگیری از آن مشکلات زیادی را برای فرد ایجاد می کند. در این مطالعه اثربخشی بسته آموزشی بر کاهش عود خون ریزی بینی مورد بررسی قرار گرفته است.
    مواد و روش ها
    کارآزمایی بالینی حاضر روی 60 بیمار مبتلا به اپیستاکسی راجعه مراجعه کننده به بیمارستان متینی شهر کاشان انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در گروه های مداخله (30 نفر) و کنترل (30 نفر) قرار گرفتند. هر دو گروه درمان های معمول را به صورت یکنواخت دریافت کرده و آموزش از طریق بسته آموزشی که شامل گفتگوی چهره به چهره به مدت 20 دقیقه و در اختیار قرار دادن پمفلت آموزشی بود به گروه مداخله داده شد. پس از گذشت یک ماه از آموزش در پایان هفته چهارم و هشتم و دوازدهم میزان شدت و عود خون ریزی از بینی مورد بررسی قرار گرفت.
    نتایج
    میزان 60 درصد بیماران گروه مداخله و 66/7 درصد بیماران گروه کنترل زن و بقیه مرد بودند. میانگین سنی افراد در گروه مداخله 19/39±50/8 و در گروه کنترل 18/19±51/47 سال بود. فراوانی عود خون ریزی از بینی طی چهار هفته اول در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 20 و 46/7 درصد بود (0/03=P) ، در حالی که این میزان طی هفته های هشتم به ترتیب 7/6 و 7/16 درصد (0/43=P) و دوازدهم صفر و 7/6 درصد (0/49=P) در گروه های مداخله و کنترل بود. همچنین، شدت خون ریزی در هفته اول (0/07=P) نسبت به هفته های هشتم (0/37=P) و دوازدهم (0/35=P) کمتر بود.
    نتیجه گیری
    آموزش چهره به چهره و پمفلت برای بیماران مبتلا به اپیستاکسی در کوتاه مدت می تواند موجب کاهش عود خون ریزی شده، در حالی که بر شدت خون ریزی تاثیر کمی دارد.
    کلید واژگان: شدت خون ریزی, عود خون ریزی, بسته آموزشی, اپیستاکسی
    Mohammad Afshar*, Ensieh Sbagin
    Background
    Epitasis is a disorder that affects about 60% of the population, and the lack of treatment of this disorder causes a lot of problems for the patient. Therefore, this study aimed at examining the effect of the educational package on reducing the recurrence and severity of bleeding in patients with epistaxis.
    Materials and Methods
    This clinical trial study was performed on 60 patients with epistaxis referred to Matini Hospital, Kashan, Iran. Patients were randomly assigned into two equal groups of intervention and control (n=30, each group). In addition to routine care services, patients in the intervention group received an educational package including face to face education and educational pamphlets. Patients in the control group only received routine care services. After one month of training, at the end of the 4th, 8th and 12th weeks, the intensity and recurrence of epistaxis were evaluated.
    Results
    Sixty percent of the patients in the intervention group and 66.7% of the control group were female and the rest were male. The mean age of the subjects in the intervention group was 50.8±19.39 and in the control group was 47.51±19.19 years. The frequency rates of recurrence of nasal bleeding during the first four weeks in the intervention and control groups were 20% and 46.7%, respectively (P=0.03), whereas in the 8th week, 6.7 and 16.7 percent (P=0.43) and in the 12th week were 0 and 6.7 in intervention and control groups (P=0.49). Also, the severity of bleeding was lower in the first week (P=0.07) than in the eighth week (P=0.37) and twelfth (P=0.35).
    Conclusion
    A short-time education through face-to-face and pamphlet can reduce recurrence of epistaxis while having a modest effect on severity of bleeding.
    Keywords: Severity of bleeding, Recurrence of bleeding, Educational package, Epistaxis
  • پیمان اتابکی، رضا ثمره ای، میرسالار اریبی، امین سهیلی، حمیدرضا مهریار*
    پیش زمینه و هدف
    اپیستاکسی به خونریزی از سوراخ، بخش داخلی و حفره بینی یا نازوفارنکس گفته می شود که مشکلی شایع در بسیاری از افراد به شمار می رود. لذا مطالعه حاضر باهدف مقایسه تاثیر فنیل آفرین موضعی با فرم تزریقی ترانگزامیک اسید با کاربرد موضعی در مدیریت خونریزی بیماران با خونریزی قدامی بینی انجام گردید.
    مواد و روش کار
    مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور می باشد که در آن 120 نفر از بیماران دچار خونریزی قدامی بینی مراجعه کننده به اورژانس مرکز آموزشی درمانی امام خمینی ارومیه که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، به صورت تصادفی به دو گروه 60 نفره کنترل و مداخله تخصیص شدند. در گروه کنترل، 1 سی سی فنیل آفرین و در گروه مداخله، 1 سی سی ترانگزامیک اسید داخل پنبه ریخته شده و داخل حفره بینی گذاشته شد و بعد از 10 دقیقه ازنظر بند آمدن خونریزی ارزیابی گردید.
    یافته ها
    نتایج این مطالعه نشان داد از 60 بیمار گروه کنترل دریافت کننده فنیل آفرین، در 17 نفر (3/28 درصد) اپیستاکسی قطع گردید، این در حالی است که از 60 بیمار گروه مداخله دریافت کننده ترانگزامیک اسید، در 40 نفر (7/66 درصد) اپیستاکسی برطرف شد که نشانگر تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه ازنظر کنترل اپیستاکسی بود (001/0p<).
    بحث و نتیجه گیری
    با توجه به نتایج مطالعه، فرم تزریقی ترانگزامیک اسید با کاربرد موضعی می تواند به عنوان داروی ایده آل جهت قطع خونریزی بینی مورداستفاده قرارگرفته و متعاقبا منجر به کاهش هزینه های اضافی و مدت زمان اقامت در اورژانس گردد.
    کلید واژگان: اپیستاکسی, ترانگزامیک اسید, فنیل آفرین
    Peyman Atabaki, Reza Samarei, Mir Salar Aribi, Amin Soheili, Hamid Reza Mehryar*
    Background and Aims
    Epistaxis is defined as acute hemorrhage from the nostril, nasal cavity, or nasopharynx. It is a frequent Emergency Department (ED) complaint and often causes significant anxiety in patients and clinicians. Accordingly, this study aimed to compare the administration of topical Phenylephrine with topical Tranexamic Acid (TXA) in management of epistaxis.
    Materials and Methods
    This double-blind, randomized clinical trial was conducted on 120 patients with epistaxis referred to Imam-Khomeini University in Urmia, Iran. Patients who met the inclusion criteria, were randomly allocated into two intervention and control groups. Sixty patients in the intervention group received one pledget soaked with TXA for 10 minutes in each nasal cavity. Sixty patients in the control group received Phenylephrine 0.5% with the same way. The cessation of bleeding in ED were evaluated by 10 minutes after the administration of the above-mentioned drugs.
    Results
    Nasal hemorrhage was stopped in 17 out of 60 patients of control group received Phenylephrine (28.3%) while in the intervention group received TXA, 40 out of 60 patients (66.7%) experienced the cessation of their nosebleed that the difference was clinically and statistically significant (P
    Conclusion
    According to study results, topical application of injectable form of TXA (500mg/5mL) can be used as an ideal drug in management of epistaxis in prehospital and hospital settings and subsequently leads to a reduction of extra costs and length of stay in the EDs.
    Keywords: Epistaxis, Tranexamic acid, Phenylephrine
  • حسین مشهدی نژاد، سارا مشهدی نژاد
    مقدمه
    آنوریسم تروماتیک شریان کاروتید داخلی، مورد نادری است که ممکن است با پاره شدن به داخل سینوس اسفنویید و وقوع اپیستاکسی شدید تظاهر کند. وجود علایم بالینی اپیستاکسی شدید راجعه وکوری یک طرفه بعد از ضربه ی سر از نشانه های آنوریسم تروماتیک کاروتید داخلی می باشد و برای تایید تشخیص آن آنژیوگرافی شریان کاروتید می بایست انجام شود.
    معرفی مورد: در این مقاله مردی 22 ساله با آنوریسم تروماتیک کاروتید که مکررا به علت اپیستاکسی تحت درمان قرار گرفته بود، گزارش شده و علایم و روش های تشخیصی و درمانی مورد بحث قرار می گیرد.
    نتیجه گیری
    این گزارش بر عارضه ی نادر اما بالقوه کشنده ی آنوریسم شریان کاروتید داخلی بعد از ضربه ی سر تاکید داشته که آشنایی با علایم آن منجر به درمان سریع و موفق بیمار می شود.
    کلید واژگان: آنوریسم, اپیستاکسی, تروماتیک, شریان کاروتید داخلی
    Mashhadinezhad H., Mashhadinezhad S
    ntroduction: Post-traumatic pseudoaneurysm of internal carotid arteries is rare entity. The patients may present with massive epistaxis due to rupture of the aneurysm into the sphenoid sinus. The clinical features of unilateral blindness and massive epistaxis after head injury should indicate the diagnosis. Carotid angiography will lead to the correct diagnosis.Case report: We present a 22-year old man with the history of recurrent epistaxis after head trauma diagnosed with traumatic internal carotid artery aneurysm. Clinical features, diagnostic approaches and patient’s treatments are reviewed.
    Conclusion
    This case report emphasizes the rare but potentially fatal complication of internal carotid artery aneurysm after head trauma. Knowledge of the clinical features causes early and successful treatment.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال