به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "بتا دو میکروگلوبولین" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی بتا دو میکروگلوبولین در مقالات مجلات علمی
  • حامد صمدی، شهرام جوادی*، سیامک عصری
    پیش زمینه و هدف
    به منظور مطالعه نقش مفید کروسین در بیماری دیابت ملیتوس و عوارض کلیوی آن، مقادیر سرمی گلوکز، انسولین، اوره، کراتینین وبتا دو میکروگلوبولین (2M&beta) در رت های سالم و دیابتی شده با استرپتوزوتوسین (mg/kg 42) به دنبال تجویز کروسین اندازه گیری شد.
    مواد و روش کار
    در مطالعه حاضر، 45 سر موش صحرایی (رت) نر به 9 گروه 5 تایی شامل: گروه کنترل، گروه کنترل دیابتی، گروه سالم و دیابتی با دریافت کروسین (به مقدار mg/kg40 و 10)، گروه سالم و دیابتی با دریافت انسولین، گروه دیابتی با دریافت هم زمان کروسین (10 mg/kg) و انسولین در یک دوره 20 روزه، تقسیم شدند.
    یافته ها
    نتایج مطالعه نشان دهنده افزایش معنی دار مقادیر 2M&beta، اوره، کراتینین و گلوکز در گروه کنترل دیابتی در قیاس با گروه کنترل سالم بود. مقادیر 2M&beta و گلوکز گروه های دیابتی دریافت کننده کروسین (10،40 mg/kg) در مقایسه با گروه کنترل دیابتی کاهش معنی داری نشان داد. سطوح سرمی اوره و کراتینین نیز در گروه های دیابتی درمان شده با کروسین کاهش یافت، ولی معنی دار نبود.
    نتیجه گیری
    کروسین در بیماری دیابت و کاهش عوارض کلیوی دارای نقش حفاظتی بوده و سطوح سرمی 2M&beta، گلوکز، اوره و کراتینین را در رت های دیابتی کاهش می دهد. به نظر می رسد اثرات سودمند کروسین روی سطوح سرمی 2M&beta و گلوکز در رت های دیابتی با تحریک ترشح انسولین و بهبود مقاومت به انسولین اعمال می گردد.
    کلید واژگان: دیابت ملیتوس, استرپتوزوتوسین, کروسین, انسولین, بتا دو میکروگلوبولین
    Hamed Samadi, Shahrm Javadi, Siamak Asri
    Background and Aims
    In order to evaluate the alleviative effect of crocin on diabetes mellitus and its kidney complications, the serum levels of glucose, insulin, urea, creatinine and &beta2M were examined in healthy and streptozotocin-induced diabetic rats after crocin administration.
    Materials and Methods
    In this study 45 rats were divided into 9 groups (5 each) of healthy control, diabetic control, diabetic treatment with crocin (two dose of 10 and 40 mg/kg) and diabetic positive treatment (with insulin 5 mg/kg) in a period of 20 days.
    Results
    The results indicated that the serum levels &beta2M, urea and creatinine significantly increased in diabetic rats. However, in groups receiving crocin with the dose of 10 and 40 mg/kg the serum levels of &beta2M were significantly lower than the control diabetic rats showing beneficial effect of crocin preventing diabetic nephropathy. Although the serum levels of urea and creatinine decreased in crocin receiving groups but they did not reach to a significant level.
    Conclusion
    Finally, crocin decreased the serum levels of &beta2M, glucose, urea and creatinine in diabetes mellitus causing a protective effect on the disease and its kidney complications. It seems the beneficial effect of crocin was modulating with stimulatory insulin secretion and ameliorative insulin resistance effects.
    Keywords: Diabetes Mellitus, Streptozotocin, Crocin, Insuline, beta, 2 microglobulin
  • علیرضا سلیمانی، سید علیرضا مروجی، محسن اربابی، محمدرضا تمدن، مهدی اسدی
    سابقه و هدف
    در بیماران دیالیزی به علت دفع ناکافی ذرات آملوییدی، بتا دو میکروگلوبولین بر روی ساختمان های اطراف مفصلی رسوب کرده و منجر به ایجاد عوارضی مانند سندروم تونل کارپ می گردد. با توجه به اهمیت اندازه گیری سطح پلاسمای بتا دو میکروگلوبولین به منظور جلوگیری از عوارض سندروم تونل کارپ این طرح در مرکز دیالیز کاشان انجام شد.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر به صورت مقطعی بر روی 60 بیمار تحت همودیالیز به مدت بیشتر از 10 سال از طریق فیستول و با غشاء low flux انجام گرفت. از بیماران cc 5 نمونه خون وریدی در وضعیت ناشتا جهت سنجش میزان بتا دو میکروگلوبولین به روش الایزا جمع آوری گردید. تعیین سندروم تونل کارپ نیز بر اساس نتیجه نوار عصب-عضله شخص و توسط نورولوژیست صورت پذیرفت.
    نتایج
    میانگین سن بیماران 2/13±3/59 سال بود و در کل 44 نفر (3/73 درصد) از این بیماران مبتلابه سندروم تونل کارپ بودند. سطح پلاسمایی بتا دو میکروگلوبولین در بیماران همودیالیزی دارای سندروم 2/6± 2/52 و در در بیماران همودیالیزی بدون سندرم 1/6± 8/44 میکروگرم برلیتر بود و این اختلاف معنی دار بود (002/0=P).
    نتیجه گیری
    شیوع سندروم تونل کارپ در بیماران همودیالیزی با سطح پلاسمایی بتا دو میکروگلوبولین مرتبط بوده و توصیه می شود در این بیماران سطح پلاسمایی بتا دو میکروگلوبولین به طور مرتب اندازه گیری شود.
    کلید واژگان: همودیالیز, بتا دو میکروگلوبولین, سندروم تونل کارپ, آمیلوییدوز
    Alireza Soleimani, Sayyed Alireza Moravveji, Mohsen Arbabi, Mohammad Reza Tamadon, Mahdi Asadi
    Background
    In dialysis patients, insufficient exertion of amyloid particles can cause beta-2-microglobulin (beta 2M) to deposit in periarticular structures and consequently complications like carpal tunnel syndrome. This study was conducted to evaluate the plasma beta 2M level in hemodialysis patients with carpal tunnel syndrome in Kashan.
    Materials And Methods
    This cross-sectional study was performed on 60 hemodialysis patients, with more than 10 years history of hemodialysis with low flux membrane through an AV fistula, referred to dialysis center in Kashan. Samples of venous blood (5cc) were taken from each patient to measure the beta 2M level using the ELISA method. The carpal tunnel syndrome establishment was made through EMG/NCV under the supervision of a neurologist.
    Results
    The mean age of participants was 59.3±13.2 years. A total of 44 subjects (73.3%) had been diagnosed with carpal tunnel syndrome. There was a significant difference in plasma beta 2M level in hemodialysis patients with and without carpal tunnel syndrome (52.2±6.2 and 44.8±6.1, respectively; P=0.002).
    Conclusion
    There is a significant relation between beta 2M level and the incidence of carpal tunnel syndrome in hemodialysis patients. Thus, performing serial beta-2 microglobulin measurement is recommended in these patients.
    Keywords: Hemodialysis, Beta, 2, microglobulin, Carpal tunnel syndrome, Amyloidosis
  • فریده گلبابایی، مرضیه استادی، کاظم محمد، وجیهه استادی، مسعود ریسمانچیان، آرام تیرگر، سید جمال الدین شاهطاهری
    زمینه و هدف
    مواجهه با کروم شش ظرفیتی طی فرایند آبکاری کروم همواره با عوارضی مانند زخم های پوستی، سوراخ شدن تیغه بینی، سرطان ریه و آسیب کلیوی همراه است. در این مطالعه امکان استفاده از پایش های بیولوژیک به منظور بررسی میزان مواجهه کارگران آبکار با کروم شش ظرفیتی مورد تحقیق قرار گرفت. بدین منظور، میانگین تراکم کروم شش ظرفیتی در هوای تنفسی، میانگین غلظت کروم، بتا دو میکروگلبولین ((2M وآنزیم ان استیل بتا دی گلوکز آمینیداز (NAG) در ادرار پایان شیفت کارگران آبکاری و ارتباط میان میزان مواجهه و مقادیر شاخص های بیولوژیکی بررسی شد.
    روش کار
    در این مطالعه 45 کارگر آبکار کروم(گروه مواجهه یافته)و40 کارگر آبکار روی(گروه مواجهه نیافته)شاغل در آبکاری های شهر اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند.نمونه های مورد نظر از هوای منطقه تنفسی و ادرار کارگران در پایان شیفت کاری تهیه شد. تعیین تراکم کروم شش ظرفیتی در هوای تنفسی با.استفاده از روشNIOSH7600،تعیین غلظت کروم ادراری با استفاده از دستگاه جذب اتمی مجهزبه کوره گرافیتی و تعیین مقدار بتا دومیکروگلبولین و آنزیم ان استیل بتا دی گلوکزآمینیداز توسط کیتهای تجاری مربوطه انجام پذیرفت.
    نتایج
    با توجه به نتایج، میانگین هندسی تراکم کروم شش ظرفیتی در هوای تنفسی آبکاران کروم(μg/m3 577/14) بطور معنی داری بیش از میانگین این فاکتور در آبکاران روی (μg/m3 862/0) بوده است (001/0(p<. همچنین میانگین غلظت کروم ادرار در کارگران آبکاری کروم (μg/g creatinine 198/9) بیش از میانگین غلظت کروم در ادرار آبکاران روی (μg/g creatinine 811/1) بود (001/0p<). بعلاوه اختلاف موجود بین میانگین غلظت آنزیمNAG در ادرار پایان شیفت آبکاران کروم (IU/g creatinine607/12) و آبکاران روی (IU/g creatinine824/6) از اختلاف معنی دار آماری برخوردار بوده است. (001/0(p< در حالیکه میان میانگین بتا دو میکروگلبولین ادراری در گروه های مواجهه یافته و نیافته، اختلاف معنی داری آماری مشاهده نشد(05/0(p<. ارزیابی ارتباط میان تراکم کروم شش ظرفیتی در هوای تنفسی و غلظت کروم در ادرار پایان شیفت آبکاران کروم (838/0 = r)، (001/0(p< و غلظت آنزیمNAG(304/0=r (، (001/0(p< گویای همبستگی مثبت و معنی داری بین آنها بوده است.
    نتیجه گیری
    با توجه به عدم تفاوت معنی دار آماری بین میانگین غلظت بتا دو میکروگلبولین در ادرار پایان شیفت آبکاران کروم و میانگین این فاکتور در آبکاران روی می توان اظهار داشت که بتا دو میکروگلبولین اندیکارتور حساسی به منظور بررسی میزان مواجهه کارگران آبکار با کروم شش ظرفیتی نبوده و در مقابل با توجه به تفاوت معنی دار بین میانگین غلظت کروم و غلظت آنزیم NAG در ادرار پایان شیفت دو گروه مذکور، و همبستگی آنها با میزان مواجهه کارگران آبکار این مارکرها را میتوان اندیکاتوری حساس تر، قابل اعتمادتر و اختصاصی تر در بررسی میزان مواجهه افراد و نیز بررسی آسیبهای اولیه کلیوی ناشی از مواجهه شغلی با کروم شش ظرفیتی دانست.
    کلید واژگان: کروم شش ظرفیتی, آبکاری, بتا دو میکروگلوبولین, ان استیل بتا دی گلوکز آمینیداز, پایش بیولوژیکی, اختلالات کلیوی
    F. Golbabaie, M. Ostadi, V. Ostadi, M. Rismanchian, A. Tirgar, Sj Sahtahery
    Background And Aim
    Exposure to hexavalent chromium in plating operations is associated with skin ulceration, contact dermatitis, respiratory tract irritation, cancer, and kidney damage. We investigated the possibility of using biological monitoring to assess exposure to hexavalent chromium in chrome-plating workers. We compared mean Cr6 concentrations in the breathing zone plus urine chromium, β2 microglobulin (B2M), and N-acetyl-B-D- glucosaminidase (NAG) at the end of the working shift. Then we assessed the correlation between exposure to hexavalent chromium and biological indicators.
    Materials And Methods
    This study involved 45 chrome platers (Cases) and 40 zinc platers (Controls) in Isfahan. Air and urine samples were collected at the end of the work shift. Measurement of Cr6 concentrations in the worker's breathing zone was performed using the NIOSH Methods 7600. Urine Cr levels were determined by atomic absorption spectrophotometry, with a graphite furnace (Shimadsu, AA680). B2M and NAG were measured by Kits.
    Results
    Overall, geometric mean of hexavalent chromium concentrations in the breathing zone was significantly higher among chrome platers (14.577 μg/m3) compared to zinc platers (0.862 μg/m3, p<0.001). Moreover, the mean urine Cr concentrations were higher in chrome platers (9.198 vs. 1.811 μg / g creatinine, p<0.001). Similarly, there were significant differences between mean NAG in chrome platers (12.608IU/gr creatinine) and zinc platers (6.824 IU/g creatinine, p<0.001). Differences in B2M concentrations were not significant (p>0.05). A significant correlation was found between Cr6 concentrations in the chrome plater's breathing zone and their urinary chromium levels (r= 0.838, p<0.001). A similar association was found between concentrations of Cr6 and NAG in the breathing zone (r= 0.304, p<0.05).
    Conclusion
    As urinary B2M concentration did not change significantly, it may not be a sensitive indicator in evaluating exposure to hexavalent chromium. There were significant differences between mean urinary Cr and NAG concentrations in the two groups. The significant correlations between Cr and NAG concentrations indicate that these markers may be suitable indicators of exposure to hexavalent chromium. Our results indicate that NAG is an early indicator of renal dysfunction in chrome platers.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال