جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "براکت سرامیکی" در نشریات گروه "پزشکی"
-
سابقه و هدف
اصطکاک بین آرچ وایر و براکت مشکل اصلی در حین حرکت دندان است. سیستم های براکت سلف لیگیت در سال های اخیر بسیار رایج شده اند. هدف از این مطالعه، بررسی و مقایسه تاثیر براکت های سلف لیگیت زیبایی فعال و غیر فعال بر نیروی اصطکاک ایستایی در آرچ وایرهای ارتودنسی مختلف در شرایط مرطوب می باشد.
مواد و روش هااین مطالعه آزمایشگاهی شامل 180 براکت سلف لیگیت سرامیکی، 90 براکت غیر فعال (Damon Clear) و 90 براکت فعال (Empower Clear) بود که برای بررسی مقاومت اصطکاکی در سه نوع آرچ وایر 0/018 اینچی، یعنی آرچ وایر NiTi مسی و دو آرچ وایر زیبایی (آرچ وایر NiTi با روکش اپوکسی و رودیوم) مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به انواع براکت و آرچ وایر مورد استفاده، شش گروه تعریف شد. در این مطالعه، از یک مدل تجربی با سه براکت غیر همسطح در شرایط مرطوب با بزاق مصنوعی، استفاده شد. تست اصطکاک توسط دستگاه تست Instron Tinius Olsen انجام شد. آزمایش در دمای اتاق بین 25-24 درجه سانتی گراد انجام شد.
یافته هابراکت های Empower Clear با آرچ وایر CuNiTi بیشترین سطح میانگین نیروی اصطکاک ایستایی را با میانگین (53/43±327/85) و آرچ وایر NiTi با روکش اپوکسی کمترین میانگین (10/87±58/06) را نشان داد. تفاوت قابل توجهی در نیروی اصطکاک ایستایی ایجاد شده در هر دو سیستم براکت، در هنگام جفت شدن با آرچ وایر اپوکسی (0/000=p) و هنگام جفت شدن با آرچ وایر CuNiTi و رودیوم (0/001=p) وجود داشت.
نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد که براکت های Damon Clear نسبت به براکت های Empower Clear نیروی اصطکاک کمتری تولید می کنند و آرچ وایر NiTi با پوشش اپوکسی می توانند نیروی اصطکاک کمتری نسبت به آرچ وایر NiTi با روکش رودیوم و CuNiTi ایجاد کنند.
کلید واژگان: اصطکاک, آرچ وایر پوشش داده شده, براکت سرامیکی, براکت سلف لیگیتBackground and ObjectiveFriction between the archwire and bracket is the main problem during tooth movement. Self-ligating bracket systems have become common in recent years. The aim of this study was to investigate and compare the effect of active and passive esthetic self-ligating brackets on static frictional force with different orthodontic archwires under wet conditions.
MethodsThis in vitro study included 180 ceramic self-ligating brackets, 90 passive brackets (Damon Clear), and 90 active brackets (Empower Clear), which were tested for frictional resistance using three different types of 0.018-inch archwires, namely copper NiTi archwires and two esthetic archwires (Epoxy- and rhodium-coated NiTi archwires). According to the types of brackets and archwires, six groups of ten were defined. An experimental model with three non-leveled brackets in wet condition using artificial saliva was adopted. The friction test was conducted by Instron Tinius Olsen testing device. The test was performed at a room temperature ranging from 24-25°C.
FindingsEmpower clear with Cu NiTi archwire showed the highest mean value of static frictional force with the mean value of (327.85±53.43) and Damon clear with epoxy coated NiTi archwire showed the lowest mean value (58.06±10.87). There were significant differences in the static frictional forces generated in both bracket systems when coupled with the Epoxy wires (p=0.000) and when coupled with the CuNiTi and Rhodium archwires (p=0.001).
ConclusionThe result of this study showed that the Damon Clear brackets produce lower frictional forces than Empower Clear brackets and Epoxy-coated NiTi archwires can produce lower static frictional force compared to Rhodium-coated NiTi and CuNiTi archwires.
Keywords: Friction, Coated Archwire, Ceramic Bracket, Self-Litigating Bracket -
سابقه و هدف
با افزایش نیاز بزرگسالان به درمان ارتودنسی و محبوبیت روز افزون دندانپزشکی زیبایی، ارتودنتیست ها اغلب با موضوع باندینگ اتصالات به دندان های ترمیم شده با پرسلن مواجه می شوند. هدف از این مطالعه تعیین موثرترین روش اچینگ سطح برای به دست آوردن استحکام برشی بهینه براکت های سرامیکی به سطح پرسلن بدون آسیب به سطح سرامیکی پس از جداسازی می باشد. همچنین برای ارزیابی استحکام باند برشی، از روش های مختلف بر روی سطح پرسلن استفاده شد.
مواد و روش هادر این مطالعه، 40 دیسک پرسلن فلدسپاتیک تهیه شد و به طور تصادفی در چهار گروه 10 تایی قرار گرفت. گروه (1) شامل براکت سرامیکی متصل به دیسک های پرسلن اچ شده با HFA، گروه (2) براکت سرامیکی متصل به دیسک های پرسلن اچ شده با PHA، گروه (3) براکت سرامیکی متصل به دیسک های پرسلن آماده شده با لیزر 3W Er, Cr: YSGG و گروه (4) براکت سرامیکی متصل به دیسک های پرسلن آماده شده با لیزر 6W Er, Cr: YSGG بود. نمونه های اضافی از هر گروه قبل از اتصال برای آزمایش توپوگرافی سطح سرامیکی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) انتخاب شدند. سطح پیوند زدایی با یک استریومیکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت.
یافته هاروش های آماده سازی سطح باعث ایجاد تفاوت معنی داری در استحکام باند در بین گروه ها شد (0/001=p). بالاترین استحکام باند 1/74±22/40 مگاپاسکال در گروه HFA-etched و کمترین استحکام باند 2/95±11/40 مگاپاسکال در گروه 6W Er, Cr: YSGG بود. در میان همه گروه ها، گروه اچ شده با HFA بیشترین آسیب به سطح پرسلن را در جداسازی باند نشان داد.
نتیجه گیریبر اساس نتایج این مطالعه، گروه لیزر Er, Cr: YSGG یک درمان سطحی مستمر برای اتصال بین براکت های سرامیکی ارتودنسی و سطوح سرامیکی فلدسپاتیک بوده و حداقل آسیب سطحی در طول جداسازی را ایجاد می کند. در نتیجه، روش لیزر Er, Cr: YSGG برای سطوح سرامیکی مناسب است.
کلید واژگان: ارتودنسی, پرسلن فلدسپاتیک, براکت سرامیکی, لیزر Er, Cr: YSGGBackground and ObjectiveAs the need for adult orthodontic treatment develops and cosmetic dentistry becomes more fashionable, orthodontists are frequently faced with the issue of bonding attachments to porcelain-restored teeth. The purpose of this study was to determine the most effective surface etching technique to obtain the optimum shear bond strength of ceramic brackets to porcelain surface without damage to the ceramic surface after debonding. Also, different methods were used on the porcelain surface to evaluate the shear bond strength.
MethodsIn this study, 40 feldspathic porcelain discs were fabricated and randomly assigned to four groups (n=10). Group (1) ceramic bracket bonded to HFA-etched porcelain discs; Group (2) ceramic bracket bonded to PHA-etched porcelain discs; Group (3) ceramic bracket bonded to 3W Er, Cr: YSGG laser-conditioned porcelain discs; Group (4) ceramic bracket bonded to 6W Er, Cr: YSGG laser-conditioned porcelain discs. Extra samples from each group were selected before bonding to test the topography of the ceramic surface using Scanning Electron Microscopy (SEM). Debonding surfaces were investigated under an optical stereomicroscope.
FindingsSurface treatment conditioning methods caused significant differences in bond strength among groups (p=0.001). The highest bond strength was 22.40±1.74 MPa in the HFA-etched group, and the lowest bond strength was 11.40±2.95 MPa for 6W Er, Cr: YSGG laser-conditioned group. Among all groups, the HFA-etched group exhibited damage to porcelain surfaces on debonding.
ConclusionAccording to the results of this study, the Er, Cr: YSGG laser group produced a more consistently conditioned surface treatment for bonding between orthodontic ceramic brackets and feldspathic ceramic surfaces, and minimal surface damage during debonding. Consequently, the Er, Cr: YSGG laser conditioning method is appropriate for ceramic surfaces.
Keywords: Orthodontics, Feldspathic Porcelain, Ceramic Bracket, Er, Cr: YSGG Laser -
سابقه و هدف
پروسه ی باندینگ و افزایش سرعت آن در درمان ارتودنسی از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از این مطالعه، مقایسه استحکام باند برشی براکت های فلزی و سرامیکی با دو نوع کامپوزیت نوری سه مرحله ای ترانس باند (Transbond XT) و دو مرحله ای (GC orthoconnect) می باشد.
مواد و روش ها:
در این مطالعه آزمایشگاهی 80 دندان پرمولر اول و دوم ماگزیلا و مندیبل که به هدف درمان ارتودنسی کشیده شدند، به صورت تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. تمامی دندان ها با ژل اسید فسفریک 35 درصد اچ شدند. سپس در گروه اول براکت های فلزی با کامپوزیت GC orthoconnect در گروه دوم براکت فلزی با کامپوزیت ترانس باند، در گروه سوم براکت سرامیکی با کامپوزیت GC و در گروه چهارم براکت سرامیکی با کامپوزیت ترانس باند، باند شدند.24 ساعت پس از ترموسایکلینگ و فرآیند مانت، استحکام باند برشی براکت ها با دستگاه universal testing machine اندازه گیری شد. میزان رزین باقیمانده در سطح دندان توسط استریومیکروسکوپ ارزیابی گردید. سپس داده ها توسط نرم افزار SPSS22 و تست های آماری واریانس و kruskal_Wallis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها:
میانگین استحکام باند برشی (برحسب mpa) در گروه اول (99/1±71/18)، در گروه دوم (75/8±82/19)، در گروه سوم (78/5±4/18) و در گروه چهارم (42/5±52/18) بود. استحکام باند برشی گروه ها اختلاف معنی داری نداشت (05/0<P). اختلاف میزان ایندکس اثر چسبندگی گروه ها نیز معنی دار نبود(641/0P=).
استنتاجدر این مطالعه میزان استحکام باند برشی GC orthoconnect با استفاده از هر دو نوع براکت فلزی و سرامیکی مشابه با کامپوزیت ترانس باند بود. در نتیجه استفاده از GC orthoconnect می تواند جایگزینی برای استفاده از (TBXT)Transbond XT باشد.
کلید واژگان: استحکام باند برشی, براکت فلزی, براکت سرامیکی, باندینگ ارتودنسیBackground and purposeThe bonding process is highly important in orthodontic treatment for its fast speed. The purpose of this study was to compare the shear bond strength of ceramic and metallic brackets between three stage (transbondTM XT) and two stage (GC ortho connectTM) light cure composites.
Materials and methodsIn this experimental study, 80 maxillary and mandibular first and second premolar teeth, extracted for the purpose of orthodontic treatment, were randomly divided into four groups (n=20 per group). All teeth were etched using 35% phosphoric acid. They were then bonded with metallic brackets with GC ortho connectTM composite (group I), and TransbondTM XT composite (group II), and ceramic brackets with GC ortho connectTM composite (group III) and TransbondTM XT composite (group IV). The shear bond strength of the brackets was measured by universal testing machine 24 hours after thermocycling and mounting procedures. The amount of resin remained on the tooth surface was determined by stereomicroscope. Data were analyzed by SPSS V22 applying Kruskal–Wallis one-way analysis of variance.
ResultsThe average shear bond strength in groups I, II, III, and IV were 18.71±1.99, 19.82±8.75, 18.4±5.78, and 18.5±52.42 MPa, indicating no significant differences between the groups studied (P> 0.05). Also, we found no significant differences in adhesive remnant index (ARI) between all groups (P=0.641).
ConclusionThe shear bond strength of GC ortho connectTM composite was similar to that of the TransbondTM XT composite in both metallic and ceramic brackets. Therefore, GC ortho connectTM can serve as a substitute for TransbondTM XT.
Keywords: shear bond strength, metallic bracket, ceramic bracket, orthodontic bonding -
مقدمه
دیباندینگ براکت های سرامیکی، باعث آسیب های مینایی دندان و شکستگی براکت می شود و علت آن استحکام پیوند بالای براکت های سرامیکی و مقاومت پایین آنها به شکست می باشد. هدف از این مطالعه، مقایسه ی میزان آسیب های مینای دندان در دیباند براکت های سرامیکی با لیزر CO2 و بدون آن در درمان های ارتودنسی بود.
مواد و روش هادر این بررسی تجربی آزمایشگاهی، تعداد 44 دندان پر مولر اول کشیده شده انتخاب شد و به روش تصادفی در دو گروه 22 تایی قرار گرفت. بعد از باندینگ، دندان ها به دو گروه برای دیباندیگ با تاباندن لیزر CO2 و بدون لیزر تقسیم شدند. برای تعیین دقیق شمار و طول ترک های مینایی در پیش و پس از برداشتن براکت از استریومیکروسکوپ با بزرگ نمایی 10 برابر استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل و تی زوجی و نرم افزار SPSS نسخه ی 23 تجزیه و تحلیل شدند و سطح معنی داری 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته هادر دندان های گروه بدون لیزر، 4/5 درصد شکستگی مینا و 9/1 درصد شکستگی قاعده ی براکت وجود داشت. در گروه دیباند با لیزر CO2، هیچ موردی از شکستگی براکت یا مینا دیده نشد و میانگین طول ترک ها در این گروه، به طور معنی داری کمتر بود (0/001 > p value). تعداد ترک های مینای دندان در دو گروه قبل و بعد از دیباندینگ به طور معنی داری اختلاف نشان داد (0/018 > p value) و اگر چه بعد از دیباندینگ در هر دو گروه افزایش یافت اما این افزایش در دندان های گروه دیباندینگ با لیزر CO2 کمتر بود (0/001 > p value).
نتیجه گیریدیباندینگ براکت های سرامیکی با استفاده از لیزر CO2، می تواند آسیب های مینا حین دیباندینگ را کاهش دهد.
کلید واژگان: براکت سرامیکی, دیباندینگ, لیزر CO2, مینای دندانIntroductionDebonding of ceramic brackets results in enamel damage and bracket fracture due to a strong bond of ceramic brackets and low fracture resistance. The aim of this study was to compare enamel damage upon debonding of ceramic brackets with and without CO2 laser in orthodontic treatment. Materials &
MethodsIn this experimental study, 44 extracted first premolar teeth were selected and randomly divided into two groups (n = 22). After bonding, the teeth were divided into two group with and without the use of CO2 laser for debonding of brackets. A stereomicroscope was used at ×10 to determine the exact number and length of enamel cracks before and after debonding of the brackets. Data were analyzed with paired t-test and t-test using SPSS 23 (α = 0.05).
ResultsIn the group without laser, the rate of enamel fracture was 4.5% and in 9.1% of the cases there were fractures in the bracket base. There were no fractures or cracks in the enamel or bracket bases. In this group, the mean length of cracks was significantly low (p value < 0.001). There were significant differences in the lengths of the cracks in both groups before and after debonding (p value < 0.018). Although the number of cracks in the enamel in both groups increased after debonding, this increase was not significant in the laser group (p value < 0.001).
ConclusionDebonding of ceramic brackets with CO2 laser resulted in a decrease in enamel damage during debonding.
Keywords: Ceramic brackets, Debonding, CO2 laser, Enamel -
بیان مساله:
در مرحله ی دباندینگ اگر شکست باند در جای پیوند مینای دندان و ادهزیو رخ دهد، احتمال ایجاد آسیب های مینایی وجود خواهد داشت.
هدفهدف از این بررسی، تعیین جای شکست باندینگ دو گونه براکت فلزی و سرامیکی در محیط آزمایشگاهی بود.
مواد و روش60 دندان کشیده شده ی پرمولر فک بالا به روش تصادفی از بیماران ارتودنسی مطب خصوصی انتخاب گردیدند. همه ی دندان های انتخابی به دو گروه بخش شده، که بر 30 عدد آنها براکت های فلزی و بر 30 عدد دیگر براکت های سرامیکی با گیر مکانیکی به وسیله ی کامپوزیت نوری باند شدند. پس از آن همه ی براکت ها به وسیله ی یک نیروی فشاری پلایر متصل به ماشین آزمون، دباند گردیده و سپس با استریومیکروسکوپ نوری و روش عبور نور (Trans-illumination)، میزان کامپوزیت بر جا مانده در زیر سطح براکت و سطح دندان با استفاده از نرم افزار فتوشاپ و اتوکد (Auto Cad)، محاسبه و جای شکست باند مشخص گردید. از آزمون آماری توصیفی برای بیان نسبت فراوانی یافته ها و از آزمون آماری استیوانت تی مستقل (Independent T-test) برای بیان تفاوت میان دو گروه براکتی و از آزمون مجذور کای برای مقایسه ی جای شکست باند استفاده شد.
یافته هادر همه ی گروه ها شکست باند بیشتر در جای پیوند میان براکت و ادهزیو و نیز، در درون ادهزیو رخ داده بود، اما از نظر آماری رابطه ای معنادار میان دو گروه به لحاظ جای شکست باند مشاهده نگردید.
نتیجه گیریبه دلیل احتمال اندک شکست باند در میان مینا و ادهزیو در هر دو گونه براکت فلزی و سرامیکی، احتمال صدمه به مینای دندان پس از دباندینگ ناچیز است.
کلید واژگان: دیاندینگ دندانی, براکت سرامیکی, براکت فلزیStatement of the problem:
New techniques have recently been employed to reduce the time used for clinical procedures and multi-step polishing systems have been replaced by one-step systems.
PurposeDetermination of the effect of multi-step and one-step polishing systems on microhybrid and nanofilled composites and ceramic restorations.
Materials and MethodPoint-4 and Premise composites and Colorlogic porcelain were selected for this study. 33 specimens of each material were prepared. Composite specimens were cured with LED-Starlight. Porcelain specimens were prepared according to the manufacture's instruction. All the specimens were roughened with 25 diamonds and then polished with Enhance (3 steps), Super-Snap (4 steps) and One-Gloss (1 step) polishing systems. Roughness was measured with Taylor-Hobson-Surtronic profilometer. The data was analyzed with one-way ANOVA and Duncan's tests.
ResultsMean surface roughness of cured or glazed surfaces, roughened surfaces, surfaces polished with Enhance, Super-Snap and One-Gloss were 0.39, 2.49, 0.54, 0.44 and 0.45 for Point-4 and 0.31, 2, 0.42, 0.38, 0.39 for Premise and 1.19, 1.38, 0.65, 0.64, 0.57 for Colorlogic, respectively. The difference of surface roughness between roughened subgroups and other subgroups in the composite group was significant. Also, glazed and roughened porcelain specimens were significantly different. Differences between glazed porcelain, cured composites and roughened surfaces of the three materials were significant. The specimens polished with Enhance had a significant difference (P<0.05).
ConclusionMulti-step polishing systems can be replaced by one-step systems for polishing of composite and porcelain restorations.
Keywords: Dental debonding, Ceramic, Metal, Brackets
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.