به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « بیماری روانی » در نشریات گروه « پزشکی »

  • سمیه عربی خلیل آباد، نوشین خادم الرضا، امیرسینا همایونی، شیوا ثریا، سجاد عفت نژاد، علی کبیر، فاطمه هادی، محمدرضا شالبافان*

    اهداف:

     این مطالعه وضعیت نگرش و پذیرش دارویی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به اختلالات نوروتیک روا ن پزشکی مراجعه کننده بار اول به درمانگاه روا ن پزشکی بزرگسالان انستیتو روا ن پزشکی تهران را ارزیابی می کند.

    مواد و روش ها:

     این مطالعه به صورت مقطعی و با پیگیری 6 ماهه بر روی بیماران مبتلا به اختلالات نوروتیک روا ن پزشکی که برای بار اول به درمانگاه روا ن پزشکی انستیتو روا ن پزشکی تهران مراجعه کرده اند انجام شد. در این مطالعه بیمارانی که برای بار اول مراجعه کردند و شرایط ورود به مطالعه را داشتند وارد مطالعه شدند و در ابتدای مطالعه، ماه های 1 و 6 تحت سنجش با پرسش نامه های جمعیت شناختی، کیفیت زندگی 26 سوالی و پرسش نامه 10 سوالی نگرش به دارو جهت سنجش نگرش دارویی قرار گرفتند. همچنین پذیرش دارویی ایشان با استفاده از فرمول میزان تبعیت از درمان دارویی در ماه های 1 و 6 ارزیابی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 26 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج برای متغیرهای کمی به صورت میانگین و انحراف استاندارد و برای متغیرهای کیفی طبقه ای به صورت فراوانی و درصد فراوانی بیان شدند. در بررسی متغیرهای کیفی از آزمون کای دو و مک نمار استفاده شد. همچنین جهت مقایسه متغیرهای کمی در صورت نرمال بودن توزیع از آزمون تی مستقل و جهت مقایسه نمرات در ابتدا و پیگیری مطالعه جهت متغیرهای زوجی از آزمون تی زوجی استفاده شد و درمورد متغیرهایی که در 3 مرحله ارزیابی شده اند از آنالیز واریانس با مقادیر تکراری استفاده شد. در صورت نرمال نبودن توزیع از آزمون غیرپارامتریک من یو ویتنی استفاده شد. همچنین به منظور محاسبه همبستگی از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون در شرایط پارامتریک و ضریب همبستگی اسپیرمن در شرایط غیرپارامتریک استفاده شد.

    یافته ها:

     100 بیمار مطالعه شدند. پذیرش دارویی در ماه ششم نسبت به ماه اول به طور معنی داری افزایش یافت. در مقایسه بین نمره کلی کیفیت زندگی در ماه های 1 و 6 نسبت به نمرات ابتدای مطالعه و همچنین ماه 6 به ماه 1، بهبودی معنی دار مشاهده شد (P<0/001). در بررسی زیرمقیاس های پرسش نامه کیفیت زندگی، سلامت روان و سلامت عمومی در هر برهه نسبت به ارزیابی پیشین به صورت معنی داری بهتر شده بود (P<0/001). میانگین زیر مقیاس سلامت جسمانی به صورت معنی داری افزایش یافت (P<0/001)، اما در مقایسه دو به دو، تنها اختلاف ماه اول و ششم معنی دار بود (P<0/001). میانگین زیرمقیاس روابط جتماعی نیز روند صعودی معنی داری داشت (P<0/05) اما در بررسی دوبه دو تنها اختلاف ماه های صفر و 1 معنی دار بود (P=0/001). تغییرات میانگین شاخص سلامت محیطی نمایانگر اختلافی معنی دار بود (P=0/019) اما این شاخص تنها در ماه اول نسبت به ماه صفر افزایش داشت و پس از آن ثابت باقی ماند. همچنین در مقایسه میانگین نمره پرسش نامه نگرش دارویی در ماه نخست با ماه ششم، نشان داده شد که نگرش بیماران به درمان به صورت معنی داری بهبودی پیدا کرد (P<0/001).

    نتیجه گیری :

    نتایج پژوهش نشان داد در یک دوره 6 ماهه پس از مراجعه بار اول به درمانگاه روا ن پزشکی، کیفیت زندگی و برخی ابعاد آن و پذیرش درمان دارویی و نگرش بیماران به درمان دارویی در بیماران افزایش یافت. البته تفاوت معنی داری بین نمره کیفیت زندگی بیماران بر اساس پذیرش دارویی ایشان در این مطالعه یافت نشد.

    کلید واژگان: نتیجه درمان, بیماری روانی, پذیرش درمانی}
    Somayeh Arabi Khalilabad, Nooshin Khademoreza, Amirsina Homayooni, Shiva Sorayya, Sajjad Effatnejat, Ali Kabir, Fatemeh Hadi, Mohammadreza Shalbafan*
    Objectives 

    This study aims to investigate the attitude towards medication, medication adherence, and quality of life (QoL) in outpatients with neurotic disorders referred for the first time to the psychiatric clinic of Tehran Psychiatric Institute in Iran.

    Methods 

    In this study, participants were adult outpatients with neurotic disorders referred to the psychiatric clinic of Tehran Psychiatric Institute for the first time, who had met the inclusion criteria (age 18-60 years, having a neurotic disorder diagnosed by the psychiatrist, and consent to participate in the study). At baseline and in one and six months after the first visit, they completed a demographic form, the World Health Organization Quality of Life-BREF (WHOQOL-BREF) and the drug attitude inventory (DAI-10). Their medication adherence was assessed using the medication possession ratio.

    Results

    Of 100 participants, 76 were females and had a mean age of 35.9 years. Favorable medication adherence significantly increased in the sixth month compared to the first month, and the number of patients with favorable medication adherence increased from 38 to 63. In comparing the overall score of QoL, a significant improvement was observed in the 1st and 6th months compared to baseline and in the sixth month compared to the first month (P<0.001). Regarding the domains of the QoL, mental health and general health in the first and sixth months were significantly increased compared to the baseline (P<0.001). Physical health domain was significantly increased in the sixth month compared to the first month (P<0.001). Social relationships domain was significantly increased in the first month compared to the baseline (P= 0.001). Environmental health domain was significantly increased in the first month compared to the baseline (P=0.019). Comparison of the QoL score between patients with favorable and unfavorable medication adherence showed no significant difference (P=0.6). Attitude towards medication was significantly improved from baseline to the sixth month (P<0.001).

    Conclusion

    The QoL and its some domains as well as medication adherence and attitude towards medication in outpatients with neurotic disorders seem to be improved after six months of follow-up. There is no significant difference in QoL between outpatients with favorable and unfavorable medication adherence.

    Keywords: Treatment outcome, Mental disorders, Treatment compliance}
  • مرجان محمدی، جمیله محتشمی*، زهرا عرب خانقلی
    مقدمه

    استیگما (برچسب خوردن) یک مشکل فردی یا جزئی از بیماری نیست بلکه یک مسئله اجتماعی است که عواقب آن بیشتر از خود بیماری است. این موضوع در اختلالات روان پزشکی اهمیتی دو چندان پیدا می کند، چرا که نزدیک به 300 میلیون نفر از مددجویان مبتلا به اختلالات روانی به علت ترس از برچسب خوردن برای درمان اقدام نمی کنند.

    هدف

    این مطالعه با هدف بررسی پژوهش های مرتبط با استیگما در بیماران دارای اختلالات روانی انجام شده است.

    روش

    در مقاله مروری حاضر، جستجوی واژه های کلیدی stigma, mental disorders depression, schizophrenia در پایگاه های اطلاعاتی نظیر PubMed, Biomed Central, Wiley Library , Google Scholar, Science Direct و کلمات استیگما، اختلالات روانی، افسردگی، اسکیزوفرنی در پایگاه های اطلاعاتی فارسی زبان مانند IranMedex, SID, Magiran انجام شد. جهت پوشش مناسب در انتخاب پژوهش های پیشین، مطالعاتی به زبان های فارسی و انگلیسی از سال 2001 تا سال 2015 در این مطالعه وارد شدند.

    یافته ها

    در جستجو انجام شده 83 مطالعه یافت شد که پس از لحاظ کردن معیارهای ورود و خروج، نهایتا 29 مقاله انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان می دهد که بیشتر مطالعات انجام شده به بررسی استیگما در بین عموم بیماران دارای اختلالات روان و همچنین بیماران اسکیزوفرنی پرداخته بودند. نتایج این مطالعه در 4 گروه پژوهش های مربوط به دیدگاه جامعه درباره بیماری های روانی، دیدگاه کارکنان و کادر درمان، مطالعات مرتبط با نظرات بیماران مبتلا به اختلالات روانی و خانواده های ایشان و پژوهش های مربوط به کاهش استیگما طبقه بندی و مورد بررسی قرارگرفته است.

    نتیجه گیری

    یافته های این مطالعه نشان داد که با توجه به دیدگاه های منفی افراد نسبت به بیماران روان، استیگما به عنوان یک عامل مهم عدم موفقیت در درمان مطرح می شود. چراکه اهمیت به ادامه روند درمان و پیگیری افراد مبتلا به اختلالات روانی، در ایجاد نتایج مطلوب درمانی این بیماران بر کسی پوشیده نیست. لذا پیشنهاد می شود با عنایت به وجود قومیت های مختلف و کمبود اطلاعات کافی در رابطه با وجود استیگما و راهکارهای برخورد با آن در ایران، با طراحی پژوهش های مناسب زمینه ای برای شناخت بهتر این مسئله فراهم شود.

    کلید واژگان: استیگما, بیماری روانی, افسردگی, اسکیزوفرنی}
    M .Mohamadi, J .Mohtashami*, Z. Arab Khangholi
    Introduction

    Stigma is not an individual problem or part of a disease but a social problem that have worse consequences than the disorder. Stigma is a world-shaking matter in psychiatry owing to the fact that about 300 million clients with mental health problem do not take action for treatment, as they are afraid of being stigmatized and labeled.

    Objective

    The aim of this study is to evaluate researches associated with stigma and social discrimination with mental disorders patients.

    Method

    In this review, all searches were done with Persian and English key words such as "stigma, mental disorders, depression, schizophrenia" in Pubmed, BioMed Central, Wiley Library, Science Direct databases ,Google Scholar and Iranian databases such as IranMedex, SID, Magiran. For adequate coverage, articles have been chosen in Persian and English from 2001 to 2015.

    Results

    we have found 83 articles. after assessing them based on inclusion and exclusion criteria, we have selected 29 articles. Most of articles were assessed stigma among all patients with mental disorders in general and schizophrenia patients. Results of this study categorized in four groups such as community' view about mental disorder patients, staffs' view, patients and his/her families' view and stigma-reduction researches.

    Conclusion

    The review of articles shows that stigma is an important reason for unsuccessful treatment. Considering the importance of treatment and follow-up of patients with mental disorders, it seems essential to pay extra attention to the issue of stigma in this group of patients. We recommend that, because to the different ethnicities and lack of sufficient information about the stigma and its solutions in Iran, designing further researches would help to clarify the problem.

    Keywords: Stigma, Mental Disorder, Depression, Schizophrenia}
  • فرحناز رضوانی فر، سید وحید شریعت، همایون امینی، مریم رسولیان، محمدرضا شالبافان*
    اهداف

     جهت برنامه ریزی متناسب با نیاز های بیماران روان پزشکی این نیاز وجود دارد که ابعاد مختلف پدیده انگ اجتماعی در ایران در گروه های هدف مورد بررسی قرار گیرد. از آنجا که دسترسی به پرسش نامه های سنجش انگ به زبان فارسی در حال حاضر محدود است، ما در این مطالعه که بر اساس یک مرور مفهومی است، بر آن شدیم پرسش نامه های طراحی یا ترجمه شده به زبان فارسی جهت سنجش انگ را مورد بررسی قرار دهیم.

    مواد و روش ها

     نوع مطالعه مرور مفهومی است و هدف تحقیق، جمع آوری پرسش نامه های طراحی یا ترجمه شده به زبان فارسی جهت سنجش انگ است. به منظور یافتن مطالعات و منابع مرتبط با انگ اجتماعی در نظام سلامت، پس از مرور گسترده منابع، مقالات و پایان نامه های مرتبط با مفهوم، وارد مطالعه شدند. جامع آماری در این منابع شامل کارکنان نظام سلامت و دانشجویان، مراقبت کنندگان یا خانواده های بیماران، بیماران روان پزشکی، مادران دارای فرزند مبتلا به اتیسم، مادران دارای فرزند مبتلا به سندرم داون و جمعیت عمومی بود که با روش نمونه گیری تصادفی یا نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. بر این اساس اطلاعات و ساختار پرسش نامه های فارسی مورد استفاده در مقالات استخراج شد و طی تماس و ارسال نامه الکترونیک به نویسندگان مقالات مورد نظر، اطلاعات تکمیلی و متن کامل پرسش نامه ها جمع آوری شد.

    یافته ها

    بر اساس یافته های مطالعه حاضر، 21 پرسش نامه برای سنجش انگ به زبان فارسی مورد استفاده قرار گرفته اند که امکان دسترسی و تحلیل متن کامل 19 پرسش نامه فراهم شد. بیشتر پرسش نامه های در دسترس به زبان فارسی برای سنجش انگ اجتماعی، ترجمه پرسش نامه هایی به زبان دیگر هستند و تنها چهار پرسش نامه توسط محققین فارسی زبان به وجود آمده و اعتباریابی شده اند.

    نتیجه گیری

    برخلاف آنچه در سایر زبان ها و مطالعات کشورهای مختلف یافت شد (مبنی بر اینکه بیشتر پرسش نامه های انگ اجتماعی برای ارزیابی این پدیده در جمعیت عمومی و سپس بیماران به وجود آمده و به کار برده می شوند) در ایران و به زبان فارسی، عمده پرسش نامه ها جهت استفاده در ارایه دهندگان خدمت و دانشجویان و سپس مراقبت کنندگان یا خانواده های بیماران تهیه شده و مورد استفاده قرار گرفته است و پرسش نامه های سنجش انگ اجتماعی استفاده شده در جمعیت عمومی و بیماران محدود است. همچنین پرسش نامه ای برای سنجش انگ در کودکان و نوجوانان به زبان فارسی یافت نشد.

    کلید واژگان: انگ اجتماعی, بیماری روانی, پرسش نامه}
    Farahnaz Rezvanifar, Seyed Vahid Shariat, Homayoun Amini, Maryam Rasoulian, Mohammadreza Shalbafan*
    Objectives

     In order to plan according to the needs of psychiatric patients, there is a need to study different aspects of social stigma in target groups. Due to the limited access to questionnaires used for assessment of social stigma in Persian, this study aims to review all of the tools available for assessment of social stigma, which have been designed in Iran or have been translated to Persian. 

    Methods

     This is a conceptual review study. After extensive review of resources, articles related to social stigma in the health system and conducted on health care staff, students, caregivers or patientschr('39') families, psychiatric patients, mothers with children with autism, mothers with children with Down syndrome, and the general population were included in the study. We extracted the information of Persian questionnaires used in the reviewed articles. The questionnaires and additional information were collected by contacting the authors of the articles via E-mail.

    Results

     There were 21 questionnaires for assessing social stigma in Persian language. Of these, 19 questionnaires could be accessed and analyzed. Most of the questionnaires were the translated version of other tools, and only 4 questionnaires had been developed and validated in Persian.

    Conclusion

     Most of the questionnaires in Persian are used to measure social stigma in health care staff and students followed by caregivers or patientschr('39') families. There is limited number of questionnaires for the assessment of social stigma in general population and patients. This is in contrast to the other languages that have mainly focused on assessment of stigma in general population and patients. To date, no questionnaire in Persian exists for the assessment of social stigma in children and adolescents.

    Keywords: Social stigma, Mental disorders, Questionnaires, surveys}
  • بررسی قرآنی روایی نقش ایمان در سلامت روان
    عظیمه سادات سجادی ابرقوئی، ابوالقاسم عاصی مذنب*، اعظم اعتمادی فرد
    آرامش روانی اساس زندگی سالم است. دین باوری و یاری خواستن از خداوند موجب آرامش روحی انسان مومن در حوادث زندگی می شود.دراین پژوهش در راستای بررسی اهمیت سلامت روانی از منظر دین اسلام و قرآن و روش های رسیدن به آن، با روش مطالعه کتابخانه ای انجام شده است. قرآن روش های متعددی را برای حصول آرامش روانی متذکر شده است. از این آموزه های قرآنی می توان در روان درمانی برای متعادل کردن شخصیت و رفتار استفاده کرد. خداوند در قرآن انسان را اشرف مخلوقات نامیده است و برای رسیدن به آرامش و دوری از اضطراب انسان بهترین مسیر را نشان می دهد. انسان موجودی دو بعدی است: روان و جسم؛ قرآن با بیان مسایل غریزی و فطری انسان، راهکارهایی برای کنترل و مدیریت این غرایز ارایه داده است که نتیجه آن رسیدن به توازن و تعادل در میان این دو بعد است. در این مقاله برخی از شیوه های قرآنی برای درمان روان بیان شده است.در روانشناسی علمی، شناخت دلایل ایجاد بیماری از اهمیت بالایی برخوردار است و بدون شناخت این دلایل درمان بیماری تقریبا کاری عبث است. نکته ی دیگری که امروزه مد نظر روانشناسان قرار گرفته است تاثیر عوامل فرهنگی و اجتماعی در شخصیت هر انسان و تعیین نیازهای اوست.
    کلید واژگان: قرآن, روان درمانی, سلامت روانی, بیماری روانی}
    Quranic study of the role of faith in mental health
    Azimesadat Sajadiabrghoei, Abolghasem Asimazhab *, Azam Etemadifard
    Peace of mind is the basis of a healthy life. Belief in religion and asking for God's help causes peace of mind for the believer in life events. The Qur'an mentions several ways to achieve peace of mind. These Qur'anic teachings can be used in psychotherapy to balance personality and behavior. In the Qur'an, God has called man the Ashraf of creatures and shows the best way to achieve peace and avoid human anxiety. Man is a two-dimensional being: mind and body; The Qur'an, by expressing human instinctual issues, has provided solutions to control and manage these instincts, the result of which is to achieve balance between these two dimensions. In this article, some Qur'anic methods for the treatment of the psyche are stated. In scientific psychology, knowing the causes of the disease is of great importance, and without recognizing these causes, the treatment of the disease is almost futile. Another point that is considered by psychologists today is the impact of cultural and social factors on the personality of each person and determining his needs.
    Keywords: Quran, Psychotherapy, Mental health, mental illness}
  • زهرا نیک نهاد، هادی رستمی*
    مقدمه

    بیماری روانی محکوم، یکی از مباحث چالش برانگیز حقوق کیفری است که تدوین مقررات مناسب برای آن نیازمند هم اندیشی متخصصین و کارشناسان روان پزشکی و استفاده از مهارت و توانمندی آن ها است. سیاست جنایی تقنینی ایران به امر اخیر کم توجهی نموده و ثمره آن استقرار جنون در کنار بیماری های روانی است که موجب تعلیق یا تاخیر مجازات می شوند.

    روش

    تحقیق حاضر از روش ترکیبی (توصیفی-تحلیلی و میدانی) بهره می برد. اطلاعات نخست از روش کتابخانه ای جمع آوری شده و سپس، تحقیقات میدانی به روش کیفی (مطالعه موردی) در قالب بررسی هفتاد مورد پرونده ارجاع شده به کمیسیون روان پزشکی اداره کل پزشکی قانونی همدان در بازه زمانی مشخص و مصاحبه با متخصصین صورت گرفته است. دیدگاه های کارشناسی کمیسیون وارد نرم افزار SPSS گردیده و خروجی به روش استنتاجی تحلیل شده است.

    یافته ها

     نقطه مشترک تعاریف ادیبان، فقها، حقوقدانان و برخی متخصصین روان پزشکی از جنون، فساد عقل است. این مفهوم در پیوند با روان پزشکی دسته ای از اختلال های روانی را دربر می گیرد که قوای درک و تمییز را از بیمار می ستانند؛ حال آنکه در کارشناسی عدم تحمل کیفر، جنون و معنای آن مورد نظر نیست.

    نتیجه گیری

    به رغم اشاره قوانین کیفری به جنون در دوران پسامحاکمه، این عنوان، در خصوص محکوم علیه کاربرد ندارد و از نظر متخصصین، به طور کلی بیماری روانی در شرایطی موجب عدم تحمل کیفر می شود که بیم آن برود که کیفردهی موجب کندشدن روند بهبودی، تشدید علایم بیماری یا آسیب رساندن محکوم علیه به خود یا دیگران گردد.

    کلید واژگان: بیماری روانی, جنون, محکوم علیه, پزشکی قانونی, عدم تحمل کیفر}
    Zahra Niknahad, Hadi Rostami*
    Background

    The convicted mental illness is one of challenging issues in criminal law that requires the formulation of rules that require consultation with experts in the psychiatry and the use of their skills. Iran's criminal policy has ignored this issue and the consequence is that the notion of insanity in sentencing regulations remains condemned, along with some of the mental illnesses that are aggravated or delayed by punishment.

    Method

    The present study uses a combination method (descriptive-analytical and field). Initially, the data were collected from the library method, then the field research was conducted through qualitative method (case study) in the form of reviewing 70 cases referred to the Psychiatric Commission of Hamadan Forensic Medicine General Directorate during a specified time interval and interviews with specialists. Commission comments were entered into SPSS software and output was analyzed inferential.

    Results

    The common denominator of the definitions of scholars, jurists, law scholars, and some psychiatrists of insanity is the corruption of reason, and in conjunction with the psychic sciences, this concept encompasses a set of mental disorders that deprive the patient of understanding and distinction.

    Conclusion

    Despite the criminal law's reference to insanity in the post-trial period, the term does not apply to convicted offenders, and according to experts, mental illness in general leads to impunity when it is feared that punishment slows the healing process, exacerbates the symptoms of the disease, or Injury to a person convicted of himself or others.

    Keywords: Mental illness, insanity, convict, forensic medicine, intolerance of punishment}
  • سریه شیخ محمدی دیزجی، مولود رادفر، حمیدرضا خلخالی، ماه منیر حقیقی
    پیش زمینه و هدف
    اگر چه الکتروشوک یکی از روش های درمانی سریع و موثر می باشد اما عوارض شناختی موجب محدودیت استفاده از آن شده و تاثیر اساسی بر روی پذیرش درمان دارد. در این میان نقش آموزشی و حمایتی پرستاران را نباید نادیده گرفت. این مطالعه به منظور تعیین تاثیر مداخلات حمایتی-آموزشی پرستاری بر وضعیت شناختی بیماران تحت درمان با الکتروشوک درمانی در مرکز آموزشی درمانی رازی ارومیه انجام شد.
    مواد و روش کار
    این مطالعه شبه تجربی بر روی 102 نفر از بیماران بستری تحت درمان با الکتروشوک، انجام شد. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مداخله (51 نفر) و کنترل (51 نفر) تخصیص یافتند. مداخلات شامل دو بخش آموزش بیماران و مداخلات حمایتی بود. مدت زمان ارائه مداخلات از زمان توصیه به دریافت الکتروشوک تا پایان جلسه ششم بود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی و معاینه مختصر وضعیت شناختی استفاده شد. وضعیت شناختی بیماران در هر دو گروه کنترل و مداخله در فاصله زمانی 15، 30، 60 دقیقه و 24 ساعت بعد از اولین، سومین و ششمین شوک ارزیابی گردید. داده ها با کمک ویرایش شانزدهم نرم افزارSPSS و با استفاده از آزمون های کای دو، تی تست و آزمون اندازه های تکراری مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    وضعیت شناختی بیماران بعد از سومین شوک(048/0P=) و ششمین شوک (01/0P=) اختلاف معنی داری را بین گروه مداخله و کنترل نشان داد، به طوری که وضعیت شناختی در گروه مداخله بهتر از گروه کنترل بود، اما بعداز شوک اول تفاوت آماری بین دو گروه معنی دار نبود (065/0P=).
    بحث و نتیجه گیری
    با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که مداخلات حمایتی آموزشی پرستاری بر وضعیت شناختی بیماران دریافت کننده الکتروشوک موثر بوده است. پرستاران با اجرای برنامه های آموزشی و حمایت از بیمار موجب دستیابی به نتایج مثبت در زمینه کاهش عوارض درمانی خواهند شد.
    کلید واژگان: مداخلات حمایتی, مداخلات آموزشی, وضعیت شناختی, الکتروشوک درمانی, بیماری روانی, پرستار}
    Sarieh Sheikh Mohammadi Dizaji, Moloud Radfar, Hamid Reza Khalkhali, Mahmonir Haghighi
    Background and Aims
    Although Electroconvulsive Therapy is one of effective and fast therapeutic methods, but its cognitive adverse effects often cause patients to reject it, thus, it can limit its widespread use. This study assessed the effect of supportive-educative nursing interventions on cognitive status of patients treated with Electroconvulsive Therapy, at Razi Psychiatric Hospital, Urmia, Iran.
    Material and
    Methods
    This quasi-experimental study was conducted on 102 inpatients (N=102) who had been receiving electroconvulsive therapy. The patients were selected through the convenience sampling and randomly assigned to intervention (N=51) and control (N=51) groups. Interventions consisted of two parts, educational and supportive. These interventions started right after the patients and their psychiatrist’s agreement on treatment, and it continued after the 6th session. Demographic questionnaire and Mini Mental Status Exam (MMSE) were used to collect the data. Cognitive statuses of the patients were examined at 15, 30, 60 minutes and 24 hours after delivering the electric charge in 1st, 3rd and 6th sessions. The data were analyzed via SPSS v.16, using chi-square, t-test and repeated measures test.
    Results
    Cognitive status of the patients in intervention group after 3rd (P=0.045) and 6th (P=0.01) sessions were better compared to the control group, although the results after 1st session did not significantly differ between two groups (P=0.065).
    Conclusion
    Supportive-educative nursing interventions may have some benefits on cognitive status of patients treated with electro convulsive therapy. Nurses could achieve better patient care by reducing cognitive adverse effects via conducting educational and supportive programs.
    Keywords: Supportive interventions, educational interventions, cognitive status, electroconvulsive therapy, psychiatric disorder, nurse}
  • عادله هاشمی فرد، سیداحسان صفاری *، اکرم قاسمی حسین آبادی، حمیدرضا هاشمی فرد، مجید هاشمی فرد
    زمینه و هدف
    خودکشی، یک معضل بزرگ در جامعه ی امروزی می باشد. باتوجه به شیوع این پدیده، به خصوص در قشر جوان، این پژوهش با هدف تعیین عوامل موثر در اقدام خودکشی در مراجعه کنندگان به مراکز درمانی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام گرفته است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و به صورت مقطعی بود. جمعیت آماری این تحقیق را کلیه ی مراجعه کنندگان با علت اقدام به خودکشی به بیمارستان واسعی سبزوار در سطح شهرستان در سال 1392 هستند که درنهایت، 242 مورد به روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان موارد ثبت شده در واحد مدارک پزشکی بیمارستان وارد این تحقیق شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه-ی 16 و روش های آمار توصیفی و آزمون کای اسکوئر در سطح معناداری 5 درصد استفاده شد.
    یافته ها
    موارد اقدم به خودکشی در این مطالعه دارای میانگین سنی 9±77/25 بودند که 6/45% مجرد و 78/86% ساکن شهر هستند. شایع-ترین روش در اقدام به خودکشی روش استفاده از قرص (68/56%) و مهم ترین علت و انگیزه در اقدام به خودکشی، مشکلات خانوادگی (02/38%) گزارش شده است. همچنین رابطه ی بین متغیرهای نتیجه، روش، علت و تعداد دفعات اقدام به خودکشی با متغیرهای دموگرافیک در سطح 5 درصد به دست آمده اند.
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد که فاکتورهای جنسیت، سن، وضعیت تاهل، سوابق بیماری های روانی و جسمانی و سابقه ی اقدام به خودکشی در خودکشی منجر به مرگ موثر می باشند.
    کلید واژگان: خودکشی, عوامل موثر, بیماری جسمی, بیماری روانی}
    Adeleh Hashemi Fard, Seyed Ehsan Saffari *, Akram Ghasemi Hosseinabadi, Hamidreza Hashemifard, Majid Hashemifard
    Background
    Suicide is a huge problem in today's society. Due to the prevalence of this phenomenon especially amongyouth, this study was aimed atinvestigatingthe possible factors affecting on suicide attempts in patients of health centers of Sabzevar University of Medical Sciences.
    Material And Methods
    The present study was a descriptive-analytical and cross-sectional study. All patients who have madesuicide attemptsand referred to Vasei Hospital of Sabzevar University of Medical Sciences in 2013 were subjected as study population, and finally 242 cases among all registered cases in the Medical Records Unit of the hospital were entered to this study using the simple random sampling. SPSS 16 was used as well as the descriptive statistics and Chi-square test to analyze the data with %5 significance level.
    Results
    The suicide attempt cases in this study have the mean age of 25.77±9, with %45.6 of singles and %86.78 of urban. The most prevalent method in suicide attemptswas found to betheuse ofmedicine (%56.68) and the most important reason leading tosuicide attemptswas found to be the family problems (%38.02). Furthermore, the relationship between result, method, reason and the number of suicide attempts,varieswith demographic variables,obtained about%5 of significance level.
    Conclusions
    The results showed that lots of factors such as gender, age, marriage status, history of Psychosis, history of physical illness and history of suicide attemptsplay important roles in suicide attempt as a leading cuase of dead.
    Keywords: Suicide, effective factors, physical disease, mental disease}
  • عباس حیدری، علی مشکین یزد، پروانه سودمند*
    زمینه و هدف
    انگ به عنوان یک بیماری روانی، اغلب در رشته روانپزشکی و روانشناسی بحث شده اما توسط پرستاران به رسمیت شناخته نشده است. انگ یک مسئله جدی در تمام فرهنگهاست و تاثیر زیانآوری بر تمام حوزه های زندگی دارد. هدف از این تحلیل تعیین مفهوم انگ بیماری روانی است.
    روش بررسی
    در این مطالعه به منظور تحلیل مفهوم از مدلWalker و Avant استفاده شد. بدین ترتیب که پس از مرور گسترده منابع، مقالات مرتبط با مفهوم وارد مطالعه شدند و بر آن اساس تعریف، کاربردها، ویژگی ها، مقدمات، پیامدها و ارجاعات تجربی مفهوم انگ استخراج شد.
    یافته ها
    انگ یک پدیده اجتماعی قدرتمند، فراگیر و پایدار است و جمعیتهای آسیبپذیر را درگیر میکند. انگ ناشی از بیماری روانی در افراد برچسب خورده باعث تبعیض، از دست دادن وضعیت اجتماعی، رفتارهای مقابله ای، کاهش کیفیت زندگی، تشدید بیماری، سوء مصرف مواد، عدم مصرف دارو و پیگیری درمان و نابسامانی در خانواده میشود.
    نتیجه گیری
    ضروری است که پرستاران ماهیت فراگیر و اجزای انگ نسبت به بیماری روانی را درک کنند. درک انگ، عمل پرستاری را ارتقا میدهد و کمک میکند که پرستاران مراقبت را برای هر بیمار به صورت مجزا و انفرادی انجام دهند.
    کلید واژگان: انگ, بیماری روانی, تحلیل مفهوم, واکر و اوانت}
    A. Heydari, A. Meshkinyazd, P. Soodmand *
    Background And Aim
    While stigma is discussed in psychiatry and psychology as a mental illness, it is hardly recognized by nurses. Stigmatization is a serious problem in all cultures and can have detrimental impacts on all spheres of life. The purpose of this analysis is to clarify the stigma of mental illness.
    Materials And Methods
    In this study, we built on Walker and Avant’s (2005) model to do our analysis. After an extensive review of relevant literature, sources were excluded on the basis of the definition, functions, properties, premises, consequences and empirical referents.
    Results
    Stigma is a powerful, widespread, permanent, social phenomenon which involves vulnerable populations. Stigmas coming from mental illnesses can result in discrimination, loss of social status, coping behavior, reduced quality of life, severe illness, substance abuse, lack of treatment and follow-up, and family turmoil.
    Conclusions
    It is essential that nurses understand the comprehensive nature and components of mental illness stigmatization. By understanding stigmas, nursing practice can improve, and nurses would choose to care for every person individually.
    Keywords: Stigma, Mental Illness, Concept Analysis, Walker, Avant}
  • سودابه تیرگر طبری، شکوفه موسوی، نینا فروزان
    زمینه و هدف
    در سال های اخیر تاثیر متقابل بین روان و پوست در ایجاد برخی از بیماری ها مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی انواع بیماری های پوستی در بیماران بخش روان پزشکی بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل انجام گردید.
    روش اجرا: این مطالعه ی مقطعی بر روی 250 بیمار بستری در بخش روان پزشکی بیمارستان شهید یحیی نژاد شهرستان بابل انجام شد. پوست این بیماران توسط کارورز، مورد معاینه ی قرار گرفته و در صورت لزوم معاینه توسط متخصص پوست انجام شد. برای تمامی بیماران، پرسش نامه ی از پیش طراحی شده بر مبنای معاینه تکمیل گردید. هم چنین شرح حال بیمار و اطلاعات پرونده ی مربوط به تشخیص بیماری روانی استخراج شده و در پرسش نامه ثبت گردید. توصیف و تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام و 05/0>P معنی دار تلقی شد.
    یافته ها
    در افراد مورد بررسی 109 بیمار (6/43%) مرد و 141 بیمار (4/56%) زن بودند. شایعترین بیماری روانی افسردگی ماژور (6/35%) و اختلال وسواسی جبری (6/21%) بود. 166 مورد (4/66%) بیماری های پوستی داشتند که 66 نفر (8/39%) مرد و 100 نفر (2/60%) زن بودند. آکنه، آلوپسی آره آتا، خارش مزمن لیکنیفیه، کاندیدیازیس دهانی شایعترین بیماری های پوستی در بیماران مورد بررسی بودند. بین وجود عامل تنش (stressor) در شش ماه پیش از بروز بیماری پوستی در بیماری های اگزمای تماسی، خارش مزمن لیکنیفیه، آکنه و روزاسه ارتباط معنی داری وجود داشت. ابتلا به اسکیزوفرنی با هرپس دهانی در ارتباط بود (002/0=P). هم چنین شپش سر با استرس پس از سانحه ارتباط معنی داری داشت (004/0=P).
    نتیجه گیری
    با توجه به شیوع بالای بیماری های پوستی در بیماران بستری در بخش روان پزشکی، همکاری بیشتر بین درماتولوژیست و روان پزشک می تواند در درمان بسیاری از بیماری ها کمک کننده باشد
    کلید واژگان: سایکودرماتولوژی, بیماری پوستی, بیماری روانی}
    Tirgar Tabari Soodabeh, Moosavi Shokoofeh, Farzan Nina
    Background And Aim
    The correlation between diseases and psychiatric problems had been evaluated recently. The aim of this study was to determine the prevalence of skin diseases in patients in psychiatric department of Yahya-Nejad Hospital in Babol, North of Iran, in 2008.
    Methods
    This cross sectional study was performed on 250 patients hospitalized in psychiatric department of Yahya-Nejad Hospital in Babol. They were examined by a dermatologist and laboratory examinations (skin smear and biopsy) were done if needed. Then a questionnaire including information about sex, age, job, past medical history and history of addiction, major stress, general appearance, psycological problems, previous and new dermatological diseases and treatment protocols was completed for every patient. Data were analyzed by SPSS 11 and P<0.05 was significant.
    Results
    Among two hundred and fifty patients (109 male and 141 female) with psychological problems, 166 patients had dermatologic diseases. Sixty six were male and 100 cases were female. Major depression and obsessive-compulsive disorders had highest frequency in psychologic disorders. Seventy patients had treated their skin disorders.There was a significant relationship between stressors in the last six months with eczema, lichen simplex chronicus, acne, and rosacea. Correlations between schizophrenia and herpes simplex labialis (P=0.02), and PTSD with pediculosis were significant (P=0.004).
    Conclusion
    Dermatological disorders are associated with a variety of psychological problems that can affect patients. Increased understanding of biopsychosocial approches and laision among physicians, psychiatrists and dermatologists can be very useful and highly beneficial.
  • سپیده امیدواری، علی شهیدزاده ماهانی، منتظری علی، حمیدرضا برادران، سیدعلی آذین، امیرمحمود حریرچی، حمید سوری، فاطمه گودرزی، حاجیه جعفری
    زمینه
    نگرهای برچسب زننده بر جنبه های مخلتف زندگی مبتلایان به بیماری های روانی و خانواده های آنان اثر می گذارد. مطالعه حاضر، به منظور بررسی دانش مردم در مورد بیماری های روانی و نگرش آنان درباره این گروه از بیماران، طراحی گردیده است.
    روش کار
    یک مطالعه جمعیت شناختی با مراجعه به درب منازل با استفاده از نمونه گیری تصادفی در مناطق 22 گانه شهر تهران در مورد افراد 18 تا 65 سال انجام شد. 1210 شرکت کننده، پرسشنامه ای حاوی سوالات مرتبط، برگرفته از بررسی متون و دیدگاه های متخصصین مختلف بهداشتی را پر کردند.
    یافته ها
    اکثر پاسخ دهندگان (%57) دارای دانش متوسط بودند. دیدگاه های برچسب زننده، کلیشه های منفی و تمایل به فاصله اجتماعی در اکثر شرکت کنندگان (%66) وجود داشت. درک دیدگاه های منفی در جامعه در مورد بیماران روانی با عدم مراجعه درمانی علیرغم احساس ابتلا به بیماری روانی، ارتباط داشت.
    نتیجه گیری
    یافته های مطالعه بیانگر آنند که طراحی برنامه هایی جهت ارتقا دانش مردم و بهبود نگرش آنان در مورد بیماران روانی امری اساسی می باشد.
    کلید واژگان: برچسب, بیماری روانی, نگرش, مطالعه جمعیت شناختی, ایران}
  • علی اصغر بیانی، عاشور محمد کوچکی، قربان محمد کوچکی
    زمینه و هدف
    سلامت روانی معلم به دلیل نقشی که در سلامت فکری و روانی دانش آموزان ایفا می کند، بیش از سایر طبقات اجتماعی بااهمیت است. پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت سلامت روانی معلمان مقاطع مختلف تحصیلی در استان گلستان انجام شد.
    روش بررسی
    این پژوهش از نوع توصیفی - مقطعی بود. جامعه مورد مطالعه شامل معلمانی می شد که در سال تحصیلی 84-1383 در یکی از مدارس استان گلستان به صورت رسمی، پیمانی یا حق التدریس مشغول تدریس بودند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای نمونه ای به حجم 535 نفر از معلمان سه مقطع تحصیلی از شهرستان ها و مناطق مختلف استان گلستان انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه SCL.90.R و با احتساب نقطه برش 5/2 در هر بعد و نقطه برش 3/1 در بعد شاخص علایم کلی (Globas Symptom Indes) مورد بررسی و غربال قرار گرفتند.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که 1/81 درصد از معلمان استان به لحاظ روانی سالمند و 9/18 درصد از آنان مشکوک به یکی از علائم روان پزشکی (8/21 درصد در زنان و 9/14 درصد در مردان) بودند. شکایات جسمانی (3/7 درصد)، افکار پارانوئیدی (8/5 درصد) و افسردگی (9/4 درصد) شایع ترین علائم روان پزشکی بودند. بالاترین میزان شیوع در میان معلمان ابتدایی (6/21 درصد)و کمترین میزان در معلمان مقطع متوسطه (9/14 درصد) بود. بین مدرک تحصیلی و میزان اضافه کار با شاخص علایم کلی GSI ضریب همبستگی معنی دار مشاهده شد (05/0P<).
    نتیجه گیری
    نتیجه پژوهش حاکی از متوسط بودن میزان شیوع علائم روان پزشکی در میان معلمان استان گلستان بود که در مقایسه با پژوهش های مشابه انجام شده در میان جمعیت معلمان، از شیوع کمتری برخوردار است.
    کلید واژگان: سلامت روانی, بیماری روانی, همه گیرشناسی, میزان شیوع, معلمان}
    Bayany Aa, Koocheky Am, Koocheky Ghm
    Background and Objective
    Teacher’s mental health, due to its effect on the formation of attitude and mental health of students, play more important role than any other social-class. This research focuses on the extend of teacher’s mental health with various levels of education as its main objective.
    Materials and Methods
    This is a descriptive cross-sectional research. Statistical population is comprised of all teachers in Golestan province who involved teaching at schools in the educational year of 1383-84. a sample of 535 teachers was obtained through multi-phase random cluster sampling. Symptom checklist questionnaire with a cut-point of 2.5 on each dimension and 1.3 cut-point for global symptom index (GSI) were considered in determining teacher’s mental disorder.
    Results
    Finding showed %81.1 of teachers are of sound mental health and %18.9 of them (%21.8 in female and %14.9 in mal) seem to suffer at least from one of the symptoms of mental disorder. The sequence of disorder symptom prevalence was as follow: somatization %7.3, paranoid ideation %5.8 and depression % 4.9. the highest mental disorder was seen among elementary school teachers(%21.6) and the lowest among senior high school teachers(%14.9). a significant correlation coefficient between teacher’s level of education and overtime work with global symptom index(GSI) was seen(P<0.05).
    Conclusion
    Result of study showed that the prevalence of mental disorders among Golstan teachers are medium and this finding are indicative of lower mental disorder among the teachers in Golestan province in comparison to the finding of similar researches done in other provinces.
    Keywords: Mental health, Mental disorder, Epidemiology, Prevalence, Teachers}
  • جعفر بوالهری، سیدکاظم ملکوتی*، میترا حکیم شوشتری، مرضیه نجومی، مرجان پشت مشهدی، صفیه اصغرزاده امین، علی اصغر اصغرنژاد، ناصر حاجیان مطلق

    سازمان جهانی بهداشت، خودکشی را یک مساله مهم بهداشت روانی در کشورهای پیشرفته و در حال رشد شناخته است. این سازمان به منظور افزایش دانش مربوط به رفتار خودکشی و بررسی اثربخشی پیشگیری از اقدام به خودکشی، مطالعه ای را در 8 کشور انجام داده است. این مقاله فقط اطلاعات مربوط به ایران را مورد بررسی قرار می دهد.

    روش کار

    شهر کرج به عنوان میدان پژوهشی انتخاب و تمامی مراکز اورژانس پزشکی، تحت پوشش 24 ساعته قرار گرفتند. پرسش نامه ارسالی از سازمان جهانی بهداشت حاوی اطلاعات فردی، خانوادگی، اجتماعی، جسمانی، روانی و مشخصات جامعه مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده ها پس از استخراج با استفاده از روش آماری کای دو و توسط نرم افزار SPSS انجام گرفت.

    یافته ها

    طی ده ماه 945 اقدام کننده به خودکشی به مراکز اورژانس ارجاع داده شدند (12/0% جمعیت شهری در سال). سن، تحصیلات، تاهل، شغل و روش اقدام، رابطه معناداری با جنس اقدام کنندگان داشت (001/0p<). 2/0% موارد اقدام به فوت منجر گردید. تنها 5/5 % آزمودنی ها به مراکز مشاوره روان پزشکی معرفی شدند. شایع ترین روش اقدام، استفاده از داروهای آرام بخش بود.

    نتیجه گیری

    نشان داده شده است که مردان مجرد، زنان متاهل با تحصیلات متوسطه و در محدوده سنی 25-15 به عنوان گروه پرخطر، نیازمند تدوین پروتکل پیشگیری از اقدام به خودکشی می‎باشند.

    کلید واژگان: خودکشی, اقدام به خودکشی, بیماری روانی, پیشگیری}
    Bolhari J., Malakouti Sk, Hakim Shooshtari M., Nojomi M., Poshtmashadi M., Asgharzadeh Amin S., Asgharnejad Aa, Hajian Motlagh N., .
    Introduction

    World Health Organization has recognized suicide behaviors as one of the mental health problems in developed and developing countries. In order to increase the knowledge regarding suicide behaviors, WHO has developed a multi-site study across 8 countries. This paper reports the data from Iran.

    Methods

    Karaj was selected as a catchment area and all its emergency departments (EDs) were covered for 24 hours. The questionnaire, which was provided by WHO consisted of comprehensive data on personal, family, social, somatic, psychiatric and descriptive features of the individuals in catchment area was used.

    Results

    During 10 months, 945 suicide attempters were referred to EDs (0.12% of the urban population in the same year). Age, education, marital status, employment, occupation and the method of attempt had significant relation with sex of the attempters (P<0.001). 0.2% of subjects died due to suicide attempt. At the time of discharge, only 5.5% of the subjects were referred to psychiatric or consultation services.

    Conclusion

    Single me and, married women with high school education and in age range of 15-25 are high risk groups and require specific prevention protocols.

  • بهمن شاه ویسی*، سعید شجاع شفتی، فربد فدایی، بهروز دولتشاهی
    هدف

    این مطالعه، با هدف مقایسه انگ بیماری روانی و عوامل مرتبط با آن، در خانواده های بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا و اختلال افسردگی عمده بدون خصایص روانپریشی، مطابق معیارهای DSM – IV – TR انجام شد.

    روش بررسی

    مطالعه مقطعی- مقایسه ای حاضر با استفاده از روش نمونه گیری موارد در دسترس درمانگاه و بیمارستان روانپزشکی رازی و با انتخاب 40 نمونه از هر گروه اجرا گردید. ابزار اصلی جمع آوری داده ها، پرسشنامه 34 سئوالی خوداجرا بود، که در مطالعات پیشین دارای اعتبار شناخته شده و جهت بررسی انگ زدن طراحی شده است.

    یافته ها

    نتایج مطالعه نشان داد که 45 درصد از افراد گروه اسکیزوفرنیا و 5/32 درصد از افراد گروه افسردگی عمده بدون خصایص روانپریشی، مورد تبعیض و تمسخر قرار گرفته اند. در گروه اسکیزوفرنیا بین مدت بیماری فرد، دفعات بستری شدن او و مورد تبعیض و تمسخر قرار گرفتن، رابطه آماری معنادار وجود داشت(05/0 P<). همچنین در گروه اسکیزوفرنیا بین تشخیص بیماری و مخفی نگه داشتن بیماری فرد توسط خانواده ارتباط آماری معنادار بود (05/0 P<).

    نتیجه گیری

    نیمی از خانواده های بیماران روانی مورد تمسخر قرار می گیرند، و به علت انگ بیماری روانی احساس ناراحتی و شرم می کنند. میزان انگ با نوع بیماری ارتباط دارد. استفاده از آموزش روانی خانواده ها و نیز آموزش در سطح جامعه در بالا بردن سطح آگاهی و کاهش انگ بیماری روانی می توانند موثر باشد.

    کلید واژگان: انگ, بیماری روانی, خانواده, آموزش روانی, اسکیزوفرنیا, اختلال افسردگی عمده}
    Bahman Shah, Veysi, Saeed Shoja, Shefti, Farid Fadaei, Behrouz Dolatshahi
    Objective

    This study was directed to compare the effect of mental illness stigmatization and its related features on the families of the patients with the schizophrenia and major depressive disorder (MDD) without psychotic features, based on the criterion of DSM-IV-TR conducted on 2005.

    Materials and Methods

    This research was a cross – sectional and comparative study which performed on 40 family members in each group of above mentioned disorders, who had such medical record at Razi psychiatric center or clinic. The interviews were performed using a self–administered 34 items questionnaire which has shown its validation in previous studies.

    Results

    The findings indicated that forty - five percent of the schizophrenia group and thirty – two point five percent of the MDD without psychotic features, have been under discrimination and humiliation. The results have also shown that there is only in the schizophrenia group, a significant correlation between the stigma in the family and the duration of patient’s mental disorder and the frequency of their hospitalization (P<0.05). There has also been a significant correlation between the diagnosis of the illness and it’s denying and hiding by the family members (P<0.05).

    Conclusion

    One half of the families of psychiatric patients experiences the humiliation and discrimination and suffering from the stigmatization which in turn makes them feel uncomfortable and ashamed. The type of the psychiatric disorder play a major role in the stigmatization. The psycho – education of the family along with the general education of the community can have a significant effect on the reduction and hopefully elimination of such stigma.

    Keywords: Stigma, Mental illness, Family, Psycho education, Schizophrenia, Major depressive disorder}
  • سیدکاظم ملکوتی، آرش میراب زاده، پریدخت فتح الهی، مژده صلواتی، شمس الدین کهایی، عزیزه افخم ابراهیمی، طاهر زندی
    اهداف
    به دلیل روند روبه رشد جمعیت سالمند حتی در کشورهای در حال رشد، وجود اختلالات روانی در آنان از مشکلت بهداشتی درمانی این کشورها محسوب می گردد. بدین منظور وجود ابزارهای غربالگری هنجارشده برای انجام مطالعات همه گیرشناسی و بالینی ضروری است. هدف اصلی این تحقیق ساخت نسخه ایرانی فرم 28 سوالی مقیاس سلامت عمومی (GHQ) در سالمندان بود.
    مواد و روش ها
    نسخه فارسی پرسشنامه با مطابقت ترجمه و ترجمه معکوس آن تهیه شد. 204 سالمند ساکن شهرک اکباتان تهران به صورت تصادفی انتخاب شده و این مقیاس تکمیل شد. مصاحبه ساختار یافته CIDI به عنوان ملاک استاندارد برای تعیین تشخیص آزمودنی ها طبق ملاک های DSM-IV انجام گرفت.
    یافته ها
    در فرم ایرانی تغییراتی در طبقه بندی سوالات ایجاد شد و ضرایب پایانی مطلوبی اعم از آلفای کرونباخ (0.94)، تنصیف (0.86)، آزمون-بازآزمون (0.6) به دست آمد. تحلیل عوامل چهار عامل «افسردگی»، «عملکرد اجتماعی»، «اضطراب» و «علایم جسمانی» را مشخص نمود. با انجام آزمون ROC، با حساسیت 0.83 و ویژگی 0.76 بهترین نقطه برش 19.20 به دست آمد. فرم کوتاه 14 سوالی از فرم اصلی استخراج گردید.
    نتیجه گیری
    فرم های 28 و 14 سوالی مقیاس سلامت عمومی از پایانی و اعتبار مطلوبی برای استفاده در مطالعات همه گیرشناسی و بالینی در جمعیت سالمند به ویژه در مناطق شهری برخوردارند. لازم است اعتباریابی فرم 14 سوالی در مطالعات مستقل مورد ارزیابی قرار گیرد.
    کلید واژگان: سالمند, مقیاس سلامت عمومی, 28, بیماری روانی, غربالگری}
    Seyed Kazem Malekooti, Arash Mirabzadeh, Paridokht Fathollahi, Mozhde Salavati, Shamsodin Kahali, Azize Afkham Ebrahimi, Taher Zandi
    Objectives
    Given the increasing trend of old population even in the developing countries, mental disorders of elderly are public health problems in these countries. Access to valid and reliable screening instruments is needed for conducting community surveys and clinical trials. The main objective of this study is to provide the Iranian version of the General Health Questionnaire-28 (GHQ) in old people.Methods & Materials: The GHQ-28 Persian version was developed by translation and back translation. 204, subjects 59 years or older, who were chosen randomly from residents of Ekbatan, district of Tehran, the capital city of Iran, completed the GHQ-28 Composite International Diagnostic Interview (CIDI) was used to establish a gold standard diagnosis of major depressive disorders.
    Results
    GHQ-28 was found to be an internally consistent measure. Alpha, split-half coefficients and test-retest reliability were 0/94, 0/86 and 0/6 respectively. Four factors were extracted by using factor analysis and the principle component analysis (varimax rotation): "depression, anxiety, somatic symptoms, social function". Using Receiver Operating Curve (ROC) analysis, the ptimum cutoff score for GHQ-28 is 19/20, yielding a sensitivity of 0/83 and a specificity of 0/76. GH0-28 was derived from a long form.
    Conclusion
    The long and short forms of GHQ have excellent properties as screening instruments for mental disorders in older dwellers in Iran, particularly in urban areas, as presented in our finding.
  • رضا دواساز ایرانی
    هدف
    هدف از اجرای این پژوهش بررسی وضعیت ادغام برنامه ی بهداشت روان در مراکز بهداشتی- درمانی و تعیین میزان بیماریابی بیماران روانی در مناطق روستایی اندیمشک بوده است.
    روش
    دراین بررسی توصیفی، 16 خانه ی بهداشت، 3 مرکز بهداشتی- درمانی روستایی، یک مرکز بهداشتی- درمانی شهری و جمعیتی برابر با 23308 نفر که از سال 1371 زیر پوشش برنامه ی بهداشت روان بوده اند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده های مورد نیاز با بررسی پرونده ها و گزارش های آماری مرکز بهداشت شهرستان گردآوری گردید. برای تحلیل داده ها، روش های آمار توصیفی و آزمون تقریب Z به کار برده شد.
    یافته ها
    این بررسی نشان داد که میزان شیوع بیماری های روانی برپایه ی ارزیابی گروه بهداشتی 10 نفر در هر هزار نفر می باشد. این میزان برای گروه روانی شدید 1/1 در هزار، گروه روانی خفیف 7/3 در هزار، صرع 7/2 در هزار و گروه عقب ماندگی ذهنی 5/2 در هزار می باشد. تحلیل های آماری تفاوت معنی داری را در میان انواع بیماری های روانی (بیماری های خفیف روانی، صرع و عقب ماندگی ذهنی) با شاخص های مورد انتظار کشوری نشان نداد، اما در گروه بیماران روانی شدید تفاوت معنی داری دیده شد (05/0p<).
    نتیجه
    ادغام بهداشت روان پس از یک دهه در شهرستان اندیمشک مطابق برنامه ی کشوری موفق بوده است و می تواند با تغییر و اصلاح هایی در این زمینه، خدمات اساسی بهداشت روان را در مناطق روستایی فراهم آورد.
    کلید واژگان: ادغام, بهداشت روان, شیوع, بیماری روانی, صرع, عقب ماندگی ذهنی, مرکز بهداشتی, درمانی, اندیمشک}
    R. Davasaz Irani
    Objectives
    The purpose of this project was to evaluate the status of integration of mental health program in health centers and also to determine the prevalence of mental disorders in Andimeshk rural areas.
    Method
    In this descriptive study, 16 health houses, three rural health centers, one urban health center, and a population of 23308 that have been under the coverage of mental health program since 1992 were evaluated. The required data were collected via reviewing case files and statistical re-ports of city health center. Data were analyzed by statistical-descriptive methods and z-test.
    Findings
    Prevalence of mental disorders based on assessment of the health group was ten in every thousand. The rate is 1.1 for severe mental group, 3.7 for mild mental group, 2.7 for epilepsy, and 2.5 for mental retardation. Statistical analysis did not indicate a significant difference between the types of mental disorders (neurotics,epilepsy, and mental retardation) with the expected indices at the national level. However,a significant difference was found in the severe mental group (P<0.05).
    Results
    After a decade,�integration of mental health in Andimeshk appears to be successful and with some modifications and corrections, it can provide essential mental health services in rural areas.
    Keywords: integration, mental health, prevalence, mental disorder, epilepsy, mental retarda, tion, health center, Andimeshk}
  • بررسی مقایسه ای نگرش دانشجویان پزشکی نسبت به بیماری روانی
    سید علیرضا سجادی، هادی سالاری
    امروزه علیرغم پیشرفتهای علمی در حوزه شناخت و درمان بیماری های روانی هنوز هم ارایه خدمات روانپزشکی به دلیل نگرشهای خرافی و کلیشه با اشکال مواجه می گردد. لذا مطالعه حاضر که یک نوع مطالعه توصیفی - تحلیلی است بروی نمونه ای متشکل از 300 دانشجوی پزشکی در مقاطع مختلف تحصیلی در دو نقطه کشور با یک ابزار انجام شده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای بود که توسط نمونه ها تکمیل گردید. نتایج نشان داد که بین نمره نگرش و جنسیت، وضعیت تاهل، تحصیلات پدر، بومی و غیر بومی بودن و مقطع تحصیلی ارتباط معنی داری وجود ندارد.
    اما بین سن و نمره نگرش همبستگی مثبت مشاهد شد (r=0.27) به علاوه 9.5 درصد دانشجویان به تاثیر درمانهای خرافی در مداوای بیماران روانی اعتقاد داشتند. 52 درصد افراد نسبت به حفظ رابطه اجتماعی با بیماران روانی نگرش منفی داشته و حدود 15 درصد دانشجویان از نگرش منفی کلیشه ای نسبت به بیماران روانی برخوردار بودند. نتایج کلی نشان داد که 59 درصد دانشجویان نگرش مثبت نسبت به بیماران روانی داشتند.
    کلید واژگان: نگرش, بیماری روانی, دانشجویان پزشکی}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال