جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "تعامل انسان-رباتیک" در نشریات گروه "پزشکی"
-
زمینه و هدف
اختلال طیف اوتیسم با نارسایی های شناختی مرتبط است؛ ازاین رو تدوین و اجرای مداخلات نوین با تمرکز بر عملکردهای شناختی می تواند مفید باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تعامل انسان-ربات بر کارکردهای اجرایی (حافظه کاری، توجه پایدار، بازداری پاسخ) کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم انجام گرفت.
روش بررسیروش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را کودکان سنین 6تا10ساله مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره و روان شناسی شهر مشهد با تشخیص اختلال طیف اوتیسم در سال 1397 تشکیل دادند. نمونه آماری 32 شرکت کننده واجد شرایط داوطلب بودند که ازطریق نمونهگیری دردسترس وارد مطالعه شدند و به طور تصادفی در دو گروه مداخله و گواه (هر گروه شانزده نفر) قرار گرفتند. به منظور انتخاب افراد گروه نمونه، از مصاحبه بالینی ساختاریافته (فیرست، 2015) و مقیاس ارزیابی اوتیسم در دوران کودکی (اسچوپلر و همکاران، 1980) استفاده شد. در گروه مداخله، آموزش گروهی تعامل انسان-رباتیک طی دوازده جلسه شصت دقیقه ای، هفته ای سه بار انجام گرفت؛ اما گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. دادهها با آزمون کامپیوتری تکلیف N تعداد به عقب (جگی و همکاران، 2010) و آزمون جامع سنجش دیداری و شنیداری (اربل و همکاران، 2014) جمع آوری شد. تحلیل داده ها با آزمون های تحلیل کوواریانس و تی مستقل در سطح معناداری 0٫05 توسط نرم افزار SPSS نسخه 21 صورت گرفت.
یافته هابعد از حذف اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش و گروه گواه در متغیرهای سرعت اجرا (0٫001>p) و توجه پایدار دیداری (0٫001>p) و بازداری پاسخ دیداری (0٫001>p) تفاوت معناداری وجود داشت؛ همچنین براساس شاخص اندازه اثر، به ترتیب 68درصد و 50درصد و 31درصد از تغییرات نمره متغیرها در اثر اعمال مداخله تعامل انسان-رباتیک بود.
نتیجه گیریبراساس نتایج مطالعه، استفاده از مداخله تعامل انسان-رباتیک در بهبود کارکردهای اجرایی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم اثربخش است؛ بنابراین به کارگیری این روش در کنار سایر مداخلات موجود، مفید و موثر است.
کلید واژگان: تعامل انسان-رباتیک, کارکردهای اجرایی, اختلال طیف اوتیسمBackground & ObjectivesAutism spectrum disorder (ASD) is a neurodevelopmental disorder characterized by persistent deficits in social interactions and communication along with repetitive patterns of behavior, interests, or activities. It is a chronic and debilitating psychiatric condition of children with cognitive impairment. One of the damaged areas in these children is executive functions, a topic of great interest for investigation in autism. The psychological components of executive functions include attention, memory, and response inhibition problems. Technological interventions show remarkable results in improving social communication skills in children with ASD. Therefore, developing and implementing new interventions focusing on cognitive functions can be helpful. This study aimed to investigate the effectiveness of human–robot interaction on executive functions (working memory, sustained attention, and response inhibition) in people with ASD.
MethodsThe research method was quasi–experimental with a pretest–posttest design and a control group. The study's statistical population comprised all children aged 6 to 10 years referred to counseling and psychology clinics in Mashhad City, Iran, diagnosed with ASD in 2017. The study sample included 32 children selected through available sampling and were randomly assigned to the intervention and control groups. The inclusion criteria were as follows: having a diagnosis of ASD, not participating in other treatment programs at the same time, not receiving individual counseling or using psychiatric drugs, living with their parents, providing written consent form of parents, and willingness of children to cooperate and participate in the intervention. The exclusion criteria were as follows: not attending more than two training sessions and suffering from a physical or mental illness that occurred during the sessions. The Structured Clinical Interview for DSM–5 Disorders: Clinician Version (First, 2015) and Childhood Autism Rating Scale (Schopler et al., 1980) were used to select the sample group. The study data were gathered via a Computerized N–Back Task (Jaeggi et al., 2010) and the Integrated Visual and Auditory (IVA) test (Arble et al., 2014). In the intervention group, human–robotic interaction group training was conducted in twelve 60–minute sessions, three times a week. However, the control group did not receive any intervention. Descriptive (mean and standard deviation) and inferential statistics (analysis of covariance and the independent t test) were used at a significance level of 0.05 in SPSS version 21 software to describe and analyze the data.
ResultsFindings showed that after removing the effect of the pretest, there was a significant difference between the average posttest scores of the experimental group and the control group in the variables of execution speed (p<0.001), sustained visual attention (p<0.001), and visual response inhibition (p<0.001). Also, based on the effect size, 68%, 50%, and 31% of the variable score changes were respectively due to human–robotic interaction intervention.
ConclusionBased on the findings of this study, human–robotic interaction intervention effectively improves the executive functions of children with ASD. Therefore, this method and other existing interventions can be useful and effective.
Keywords: Human–Robotic interaction, Executive functions, Autism spectrum disorder
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.