جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « تناسب فیزیولوژیک » در نشریات گروه « پزشکی »

انتخاب همه

بررسی تناسب فیزیولوژیک کارکنان تاسیسات، خدمات و انتظامات با مشاغل آن ها

ندا مهدوی، مریم زارعی، نگین کشوری، یونس محمدی، مهدی زارعی، رشید حیدری مقدم*

مجله ارگونومی، سال هشتم شماره 1 (بهار 1399)، صص 42 -55

زمینه و هدف

یکی از مهمترین جنبه‎های برقرار تعادل ارگونومی، برقراری تناسب بین محدودیت‎ها و توانمندی‎های انسان با ویژگی‎ها و نیازمندی‎های شغل است. لذا هدف این مطالعه بررسی مشخصات فیزیولوژیک کارکنان خدمات، تاسیسات و انتظامات یک سازمان کاری و تعیین تناسب آن‎ها با مشاغلشان است.

روش‎کار

70 نفر از کارکنان با استفاده از پله آزمون کویینزکالج، تحلیلگر ترکیبات بدن مدل N20، ترازوی SECA، ضربان‎سنج Polar مدل RS800CX و فرم کوتاه پرسشنامه بین‎المللی فعالیت جسمانی (International Physical Activity Questionnaire: IPAQ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور تحلیل نتایج از آمار توصیفی، مقایسه میانگین‎ها با آزمون ANOVA، بررسی معناداری تفاوت میانگین‎ها با آزمون Tukey و تعیین روابط بین متغیرها با آزمون همبستگی اسپیرمن نرم‎افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد.

یافته‎ها

شاخص توده بدنی (Body Mass Index: BMI) و درصد چربی (Fat percentage: Fat%) در بین کارکنان فراتر از گستره‎های بهینه و نسبت کمر به لگن (Waist to Hip Ratio: WHR) در محدوده مجاز بود. همچنین، میانگین بیشترین اکسیژن مصرفی کارکنان (Maximum Volume of Oxygen consumption: VO2max) mL/kg/min (42/1)62/33 و میانگین بیشینه ظرفیت کاری (Physical Work Capacity: PWCmax) آن‎ها kcal/min (46/4) 63/16 بود.

نتیجه‎گیری

نتایج حکایت از نامناسب بودن سطح برخی ترکیبات بدنی، آمادگی جسمانی ضعیف و عدم تناسب بین قابلیت‎های فرد و نیازمندی‎های شغلی دارد. استفاده از آزمون‎های استاندارد استخدام، فراهم‎آوری امکان فعالیت‎های ورزشی (توسط سازمان‎ها) و یافتن شاخص‎های تلفیقی که به طور همزمان قابلیت‎های جسمانی-روانی-اجتماعی- محیطی افراد را برای تعیین ظرفیت کاری مدنظر قرار دهد (توسط محققان)، می‎تواند گام‎هایی تسهیل‎کننده برای برقراری تعادل ارگونومیکی در محیط‎های کاری باشند.

کلید واژگان: تناسب فیزیولوژیک, VO2max, PWC, تحلیل ترکیبات بدن, IPAQ}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

Investigating the Physiological Fit of Janitor, Safety Guard and Facility Workers with Their Jobs

Neda Mahdavi, Maryam Zareei, Negin Keshvari, Younes Mohamadi, Mahdi Zareei, Rashid Haidarimoghadam*

Journal of Ergonomics, Volume:8 Issue: 1, 2020, PP 42 -55

Background and Aim

One of the most important aspects of ergonomics is physiologic balance between human characteristics and their jobs. This study aimed to investigate the physiological characteristics of janitor, safety guard and facility workers of a work organization and determine their physiological fit

Methods

seventy staff were evaluated using Queen's collage step test, N20 body composition analyzer, SECA scale, RS800CX Polar pacemaker. Descriptive statistics and analytical tests including ANOVA and Pearson correlation were used. SPSS software version 20 used to analyze the data.

Results

Body Mass Index (BMI) and fat percentage (Fat%) of employees were beyond the optimal range, but Waist to Hip Ratio (WHR) were in the range. Also, the average Maximum Volume of Oxygen consumption (VO2max) were 42/1±62/33 mL/kg/min and the average of working capacity (maximum Physical Work Capacity: PWCmax) were 16/63±4/46 kcal/min.

Conclusion

The results indicated that the level of some physical characteristics is inappropriate, physical fitness is poor and individual capabilities and job requirements are not in balance. It is recommended to use standard recruitment tests, providing the possibility of physical activities (organizations). Also, for establishing ergonomic balance should find a physical-psychological-social-environmental index to determine the exact work capacity of employees (researchers).

Keywords: physiological fit, VO2max, PWC, body composition analysis}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
برآورد حداکثر ظرفیت هوازی (VO2-max) و مطالعه عوامل تاثیر گذار بر آن در کارگران مرد کارخانجات صنعتی سنندج در استان کردستان در سال 1392

مهندس فرشاد ارغوانی، مهندس غلامحیدر تیموری، مهندس کمال ابراهیمی*، آقای محمد کریم جوانمردی، خالد رحمانی

مجله دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، سال دوم شماره 1 (بهار 1393)، صص 34 -41

زمینه و هدف
از برآورد ظرفیت هوازی انسان می توان در ایجاد تناسب هرچه بیشتر بین فیزیولوژی کارگر و کار استفاده نمود. این مطالعه با هدف تعیین ظرفیت هوازی کارگران مرد صنایع شهر سنندج و تعیین عوامل موثر بر آن در سال 1392 به انجام رسید.
روش
برای انجام این تحقیق 200نفر از کارگران مرد سالم غیر سیگاری به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای تعیین ظرفیت هوازی کارگران از تست پله تاکسورت و شاهنواز استفاده گردید. برای بررسی روابط بین متغیرهای کیفی با میانگین VO2-max از آزمون t و برای بررسی ارتباط بین متغیرهای کمی و میانگین VO2-max از one way ANOVA و رگرسیون خطی چندگانه و برای ساختن بهترین مدل از آنالیز stepwise در رگرسیون خطی چندگانه استفاده گردید.
یافته ها
بر طبق نتایج میانیگین ظرفیت هوازی کارگران (0/34)±2/92 لیتر بر دقیقه بدست آمد. نتایج این مطالعه نشان داد که بین وزن بدن و وضعیت تاهل با بیشترین ظرفیت هوازی رابطه معنی دار وجود دارد. با توجه به نتایج این مطالعه بین قد، BMI، سن، سطح سواد، عادت ورزش کردن، نظام نوبت کاری و خستگی هنگام انجام کار با بیشترین ظرفیت هوازی رابطه معنی دار وجود ندارد.
نتیجه گیری
وضعیت تاهل و وزن از عوامل موثر بر بیشترین ظرفیت هوازی می باشد.

کلید واژگان: حداکثر ظرفیت هوازی, تناسب فیزیولوژیک, ظرفیت انجام کار فیزیکی, پروتکل تاکسورت و شاهنواز}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Estimation of Maximal Aerobic Capacity (VO2-max) and Study of its Associated Factors among Industrial Male Workers in Snandaj city/Kurdistan Province2013

Arghavani F., Teimori Gh, Ebrahimi K.*, Rahmani Kh, Javanmardi K

Journal of Torbat Heydariyeh University of Medical Sciences, Volume:2 Issue: 1, 2014, PP 34 -41

Background And Aim
Estimating the maximal aerobic capacity in humans can be used to establish the proportionality between the worker and work physiology. This study was conducted to determine VO2-max and its associated factors among male workers of industrial sector of Sanandaj city.
Method
To conduct this study, 200 healthy and non-smoking male workers were randomly selected. Maximal aerobic capacity (VO2-max) was measured by Tuxworth & Shahnavaz method. T test and one way ANOVA test were used to examine the relationship between qualitative variables and VO2max mean and quantitative variables and VO2-max mean, respectively. The stepwise multiple linear regression analysis was used to build the best model.
Results
According to results, workers’ maximal aerobic capacity mean was estimated to be 2.92±0/34 Lit/M. The results showed that there was association between VO2-max and weight and marital status while no association was found between VO2-max and height, BMI, age, education level, shift working, job satisfaction, exercise per week and fatigue.
Conclusion
Weight and marital status are the factors affecting the maximal aerobic capacity.

Keywords: Maximum aerobic capacity, physiologically fitting, Physical work capacity, Tuxworth, Shahnavaz protocol}

Abstract View Paper Original: Persian
برآورد ظرفیت هوازی (VO2-max) و مطالعه اثر عوامل مؤثر بر آن در کارگران مرد کارخانه های صنعتی شهرستان سپیدان/ استان فارس در سال 1388

علیرضا چوبینه، مصطفی برزیده، طاهره غلامی، رضا امیری، سیدحمیدرضا طباطبایی، امیر الماسی حشیانی

مجله علمی پزشکی جندی شاپور، سال دهم شماره 1 (پیاپی 70، فروردین و اردیبهشت 1390)، ص 1

زمینه و هدف
اندازه گیری بیشترین ظرفیت هوازی (VO2-max) در ایجاد تناسب فیزیولوژیک بین کارگر و کار اهمیت دارد. این مطالعه با هدف برآورد ظرفیت هوازی و تعیین عوامل دموگرافیک مؤثر بر آن در کارگران انجام شده است.
روش بررسی
در این مطالعه مقطعی، 184 نفر از کارگران مرد بخش صنعت شهرستان سپیدان/ استان فارس که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند شرکت نمودند. از پرسشنامه متشکل از دو بخش به عنوان ابزار گردآوری داده ها استفاده شد. بخش اول مربوط به ویژگی های دموگرافیک بود که به روش مصاحبه تکمیل می شد. در بخش دوم پرسشنامه پارامترهای قد، وزن، BMI و تعداد ضربان قلب درج می گردید. اندازه گیری VO2-max با روش Tuxworth & Shahnavaz انجام گرفت. بررسی ارتباط بین متغیرهای دموگرافیک با VO2-max با روش تحلیل رگرسیون و مقایسه میانگین VO2-max در گروه های دوتایی با آزمون t-test صورت گرفت.
یافته ها
ظرفیت هوازی در کارگران 35/0 66/2 لیتر در دقیقه برآورد شد. نتایج نشان داد که ظرفیت هوازی با سن کارگران دارای ارتباط معنی دار نمی باشد، اما بین ظرفیت هوازی و وزن، قد و BMI ارتباط معنی داری مشاهده شد. همچنین آزمون های آماری نشان داد که بین VO2-max و سیگار کشیدن ارتباط معنی داری وجود دارد(05/0P<). میانگین ظرفیت هوازی در افراد ورزشکار بیش از میانگین آن در افراد غیر ورزشکار بدست آمد(019/0 P=). نوبت کاری، رضایت شغلی و احساس خستگی ارتباطی با ظرفیت هوازی در جامعه مورد مطالعه نداشتند.
نتیجه گیری
وزن، قد، BMI، ورزش کردن و سیگار کشیدن از عوامل مؤثر بر ظرفیت هوازی کارگران می باشد.

کلید واژگان: بیشترین ظرفیت هوازی, ظرفیت انجام کار فیزیکی, تناسب فیزیولوژیک, عوامل مؤثر بر ظرفیت هوازی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Estimation of Aerobic Capacity (VO2-max) and Study of its Associated Factors among Male Workers of Industrial Factories in Sepidan/Fars Province, 2009

Choobineh A., Barzideh M., Gholami T., Amiri R., Tabatabaei Hr, Almasi Hashyanie A

Jundishapur Scientific Medical Journal, Volume:10 Issue: 1, 2011, P 1

View Paper Original: Persian

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « تناسب فیزیولوژیک » در نشریات گروه « پزشکی »