جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « جراحی های پروستات » در نشریات گروه « پزشکی »

انتخاب همه

مقایسه دو روش پروستاتکتومی باز مدیفیه و برداشتن پروستات از طریق مجرای ادراری در بیماران مبتلا به هایپرپلازی خوش خیم پروستات; یک کارآزمایی بالینی

هرمز کرمی، علیرضا آیت اللهی*، محسن احراری، معین بیغمیان، فرزان صفی دهج، امیرعلی اسلامی

مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، سال سی‌ام شماره 1 (پیاپی 185، فروردین 1401)، صص 4483 -4493

مقدمه

این مطالعه با هدف مقایسه نتایج حاصل از بهبودی بیماران مبتلا به هایپرپلازی خوش خیم پروستات(BPH) Benign prostatic hyperplasia ‎ از طریق دو روش جراحی شامل برداشتن پروستات از طریق مجرای ادراری TURP) Transurethral resection of prostate ‎) و روش پروستاتکتومی باز مدیفیه (Modified Open prostatectomy) انجام گرفت.

روش بررسی

در این مطالعه کارآزمایی بالینی 100 بیمار مبتلا به BPH که از سال96تا97به کلینیک اورولوژی بیمارستان شهید رهنمون مراجعه کرده بودند، بر اساس معیارهای ورود و خروج وارد مطالعه شدند و به روش تصادفی در یکی از گروه های جراحی به روش پروستاتکتومی باز مدیفیه و یا TURP وارد شدند. نتایج حاصل از مطالعه در هر 2 گروه به وسیله نرم افزا16 SPSS، مورد آنالیز قرار گرفت. با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها از تست های آماری T-test و Chi-Square جهت تحلیل داده ها استفاده شد.

نتایج

میانگین سنی درگروه OP مدیفیه، 8/35±70/36 و درگروهTURP، (8/44±69/39) سال بود. میانگین جریان ‏حداکثر ادرار(Qmax‏) بعد از عمل درگروهOP مدیفیه به صورت معنی داری بیشتر از گروه TURP بود (0/001<P). هم چنین، میانگین مدت زمان عمل در گروه OP مدیفیه نیز به صورت معنی داری کمتر از گروه TURP بود (0/001=P). افزایش علایم انسدادی و تحریکی 6 ماه بعد از عمل درگروه TURP از لحاظ آماری معنی دار بود (به ترتیب 0/009=P و0/011 P=).

نتیجه گیری

هر چند TURP یک روش استاندارد درمان بیماران مبتلا به BPH می باشد، اما نتایج این مطالعه نشان می دهد که OP مدیفیه یک روش بی خطرتر و موثرتر با عوارض بعد از عمل کمتر می باشد. توصیه می شود OP مدیفیه به عنوان یک روش درمانی برای بیماران BPH در نظر گرفته شود.

کلید واژگان: هایپرپلازی خوش خیم پروستات, جراحی باز پروستات, برداشتن پروستات از طریق مجرای ادراری}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

Comparison of Modified Open Prostatectomy and Classic TURP in Patients with Benign Prostatic Hyperplasia: A Clinical Trial

Hormoz Karami, Alireza Ayatolahi*, Mohsen Ahrari, Moein Bighamian, Farzan Safi Dahaj, Amirali Eslami

Journal of Shaeed Sdoughi University of Medical Sciences Yazd, Volume:30 Issue: 1, 2022, PP 4483 -4493

Introduction

The aim of this study was to compare the results of recovery of patients with benign prostatic hyperplasia through two surgical methods, including TURP (Transurethral resection of prostate) and modified open prostatectomy (OP) was performed.

Methods

In this clinical trial study, 100 patients with benign prostatic hyperplasia who were referred to the Urology Clinic of Shahid Rahnemon Hospital from 1996 to 1997 were admitted to the study on the inclusion and exclusion criteria and were randomly assigned to one of the surgical groups using the modified OP or TURP approach. The results of the study in both groups were analyzed through SPSS 16 software. Due to the normal distribution of data, T-test and Chi-Square statistical tests were applied to analyze the data.

Results

The mean age of the patients undergoing modified OP surgery and the TURP patients was 70.36 ± 8.35 and 69.39 ± 8.44 years, respectively. The maximum urinary flow (Qmax) was significantly higher in the modified OP group than in the TURP group (P <0.001). In addition, the mean duration of operation in the modified OP group was significantly lower than the TURP group (P = 0.001). The increase in obstructive and excitatory symptoms in the TURP group was statistically significant 6 months after surgery (P = 0.009 and P = 0.011, respectively).

Conclusion

While TURP is the standard therapy for patients with BPH‎, the findings of this study indicate that modified OP is a safer and more reliable procedure with fewer postoperative complications. It is recommended that modified OP be considered as a treatment for the patients with BPH

Keywords: Benign Prostatic Hyperplasia, Open prostatectomy, Transurethral resection of the prostate}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
تاثیر بلاک موضعی پروستات با استفاده از بوپیواکائین بر احساس ناخوشایند ناشی از کاتتر مجرای ادراری بعد از عمل جراحی رزکسیون پروستات از طریق مجرا

داریوش ایرانی، علی اصلاحی، فتانه جمشیدی*، علی اکبری، مهرداد سالاری، اشکان پناه، شهریار ضیغمی، بهاره ابراهیمی، علی کرمی

نشریه ارمغان دانش، سال بیست و ششم شماره 3 (پیاپی 146، امرداد و شهریور 1400)، صص 293 -306

زمینه و هدف

رزکسیون پروستات از طریق مجرای ادراری (TURP)، نوعی جراحی تلسکوپی در درمان هیپرپلازی خوش خیم پروستات می باشد که از عوارض آن، احساس ناخوشایندی ناشی از وجود سوند کاتتر ادراری است. بررسی ها نشان دادند که آنتاگونیست گیرنده های موسکارینی و اپیوییدها می توانند بروز و شدت این احساس ناخوشایند را کاهش دهند. لذا هدف از این مطالعه، تعیین و تاثیر بلاک موضعی پروستات با استفاده از بوپیواکایین بر احساس ناخوشایند ناشی از کاتتر مجرای ادراری بعد از عمل جراحی رزکسیون پروستات از طریق مجرا بود.

روش بررسی

مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی شده می باشد. جامعه آماری شامل 42 بیمار برنامه ریزی شده برای TURP در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود. بیماران به دو گروه یک(گروه درمان با بوپیواکایین (5/0 میلی گرم بر کیلوگرم) به روش ترانس پرینیال در فضای پری پریوستاتیک دو طرف) و دو (گروه کنترل) تقسیم شدند. در این مطالعه میزان ناخوشایندی تا زمان خروج از ریکاوری هر نیم ساعت، مدت زمان رسیدن امتیاز آلدریت (Aldrete) به 9 و میزان نارضایتی ناشی از سوند مجرای ادراری در بیماران جراحی رزکسیون پروستات از راه مجرا، مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنوف، تی تست و من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها

هر دو گروه مطالعه از نظر مشخصات پایه مشابه بودند. میزان نارضایتی ناشی از کاتتر مجرای ادراری پس از جراحی ارزیابی شد و تفاوت معنی داری ببین این دو گروه مشاهده شد. میانگین مدت زمان حضور بیماران در اتاق ریکاوری در گروه دو به صورت معنی داری بیشتر از گروه یک بود (165/0≤p) و این بیماران در بازه زمانی طولانی تری به اسکور امتیاز آلدریت (Aldrete) به 9 رسید. میانگین مدت زمان حضور بیماران گروه کنترل در اتاق ریکاوری 45/56±81/118 دقیقه و در گروه درمان 90/27±14/97 دقیقه بوده است. میزان مصرف مورفین میان دو گروه از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشت و عارضه خاصی نیز در هردو گروه مشاهده نشد.

نتیجه گیری

استفاده از بوپیواکایین به منظور بلاک موضعی پروستات در بیماران جراحی رزکسیون پروستات می تواند احساس ناخوشایندی ناشی از وجود سوند ادراری، مدت زمان حضور در بخش ریکاوری و میزان نارضایتی بیماران بخش ریکاوری را کاهش می دهد.

کلید واژگان: جراحی رزکسیون پروستات, هیپرپلازی خوش خیم پروستات, بوپیواکایین, درد, ریکاوری, بلاک موضعی}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

The Effect of Prostatic Regional Block Using Bupivacaine on the Unpleasant Sensation Caused by Urethral Catheter after Prostate Resection through Urethra

D. Irani, A. Islahi, F .Jamshidi*, A .Akbari, M. Salari, A .Panah, SH. Zeighami, B .Ebrahimi, A .Karami

Armaghane-danesh, Volume:26 Issue: 3, 2021, PP 293 -306

Background & aim

Transurethral resection of the prostate (TURP) is) is a routine telescopic surgery for the treatment of benign prostatic hyperplasia, which results in an unpleasant sensation due to the presence of a urinary catheter. Studies have shown that muscarinic receptor antagonists and opioids can reduce the incidence and severity of this unpleasant sensation. Therefore, the aim of the present study was to determine the effect of localized prostate blockade using bupivacaine on the unpleasant sensation caused by a urethral catheter after prostate resection surgery.

Methods

The present study was a double-blind randomized clinical trial research. The statistical population included 42 patients scheduled for TURP in the hospitals of Shiraz University of Medical Sciences. Patients were divided into two groups: one bupivacaine treatment group (0.5mg/kg) by trans-perinatal method in periprostatic space on both sides and two (control group). In this study, the degree of discomfort until recovery was evaluated every half hour, the duration of Aldrete score to 9 and the degree of dissatisfaction caused by urethral catheter in patients undergoing prostate resection. The collected data were analyzed using statistical tests of Kolmogorov-Smirnov test, t-test, Mann-Whitney.

Results

Both study groups were similar in terms of baseline characteristics. Urinary catheter dissatisfaction was assessed after surgery and a significant difference was seen between the two groups. The mean time of patients in the recovery room in group two groups of control was significantly longer than group one (p≤0.165) and these patients reached the Aldrete score of 9 in a longer period of time. The mean duration of patients in the control groups in the recovery room was 118.81±56.45 minutes and in the treatment group were 97.14±27.90 minutes. No statistically significant difference was observed in morphine use between the two groups and no specific complication was observed in either groups.

Conclusion

Consuming bupivacaine for localized blockade of the prostate in patients undergoing prostate resection surgery can reduce the discomfort caused by the presence of a urinary catheter, the length of time in the recovery ward and the level of dissatisfaction in recovery ward patients. Keywords: Transurethral Resection of the Prostate, TURP, Benign Prostatic Hyperplasia, Bupivacaine, Pain, Recovery, Localized Blockade

Keywords: Transurethral resection of the prostate, TURP, Benign prostatic hyperplasia, Bupivacaine, Pain, Recovery, localized blockade}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
بررسی تاثیر روش تجویز توپیکال ترانگزامیک اسید ‏بر کاهش خونریزی در جراحی برداشتن پروستات ازطریق پیشابراه

امیرعلی بحرینی، افسانه نوروزی*، بهنام محمودیه، علیرضا کمالی، حسام الدین مدیر، رسول جعفری اریسمانی

نشریه آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه ایران، سال چهل و یکم شماره 4 (پیاپی 108، زمستان 1398)، صص 21 -30

مقدمه

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر روش تجویز توپیکال ترانگزامیک اسید ‏بر کاهش خونریزی در جراحی های ‏پروستات ‏بود .

روش اجرا:

این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سو کور بود که 93 بیمار که کاندید عمل جراحی پروستات در بیمارستان ولیعصر اراک بودند وارد مطالعه شدند. بیماران به صورت تصادفی ساده با استفاده از روش پاکت نامه به سه گروه تقسیم شدند. یک گروه ترانگزامیک اسید وریدی و در گروه دوم ترانگزامیک اسید خوراکی و در گروه سوم ترانگزامیک اسید توپیکال داده شد. تعداد ضربان قلب ، متوسط فشار خون شریانی و درصد اشباع اکسیژن شریانی ، میزان خونریزی و میزان رضایتمندی جراح و میزان هموگلوبین (قبل و 6 ساعت بعد از جراحی) ثبت شد. داده ها توسط نرم افزار Spss 20 تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج

کمترین مقدار خونریزی در گروه ترانگزامیک اسید وریدی و بیشترین میزان خونریزی در گروه ترانگزامیک اسید توپیکال مشاهده شد. هموگلوبین بیماران قبل و 6 ساعت بعد از جراحی در سه گروه اختلاف آماری معنی داری نداشت. هیچ کدام از بیماران نیازمند دریافت خون نشدند. بیشترین میزان رضایت جراح از گروه ترانگزامیک اسید وریدی و کمترین رضایت جراح در گروه ترانگزامیک اسید توپیکال بود.

نتیجه گیری

ترانگزامیک اسید وریدی در کنترل خونریزی تاثیر بهتری نسبت به سایر روش های داروی ترانگزامیک اسید داشت وسبب بروز عوارض قلبی و عروقی در بیماران در حین جراحی نشد. از طرفی رضایت جراح را در حین جراحی به همراه داشت. لذا توصیه می شود در بیماران کاندید جراحی پروستات از ترانگزامیک اسید وریدی جهت مدیریت خونریزی استفاده شود.

کلید واژگان: ترانگزامیک اسید توپیکال و وریدی و خوراکی, کاهش خونریزی, جراحی های پروستات}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « جراحی های پروستات » در نشریات گروه « پزشکی »