جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "روش های درمانی" در نشریات گروه "پزشکی"
جستجوی روش های درمانی در مقالات مجلات علمی
-
زمینه و هدفپژوهش حاضر با هدف فراتحلیل پژوهش های موجود پیرامون اثربخشی انواع روش های درمانی و پیشنهاد موثرترین درمان برای زندانیان دچار اختلالات روانی انجام شد.مواد و روش هاروش تحقیق از نوع فراتحلیل بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه تحقیقات انجام شده با روش نیمه آزمایشی و آزمایشی از سال 1370 الی 1396 به تعداد 1124 مورد در خصوص زندانیان کشور بود. تعداد 50 پژوهش که ملاک های ورود به فراتحلیل را داشتند با استفاده از روش سرشماری انتخاب شدند. جمع آوری داده ها از طریق چک لیست محقق ساخته صورت گرفت. محاسبه اندازه اثر از طریق شاخص r و به وسیله نرم افزار CMA2انجام شد.یافته هااندازه اثر همه مطالعات با مدل اثرات تصادفی 603/0=r بدست آمد و شناخت درمانی با اندازه اثر 696/0=r به عنوان موثرترین روش درمانی ارزیابی شد.نتیجه گیریاستفاده از روش های درمانی جهت درمان اختلالات روانی زندانیان موثر است و میزان تاثیر پژوهش ها در حد بالا ارزیابی شد.کلید واژگان: فراتحلیل, اثربخشی, اختلالات روانی, روش های درمانی, زندانیانBackground & ObjectivesThis study was performed to meta-analysis of available studies on the effectiveness of treatments and offer effective treatment for prisoners suffering from mental disorders.Materials & MethodsThe research method was meta-analysis. The study population included all studies with experimental and quasi-experimental designs from 1991 to 2017 in 1124 cases was about the prisoners. 50 studies that had criteria for entering the meta-analysis were selected using a census method. Data collection was done through a researcher-made checklist. The calculation of effect size was done through index r by CMA2 software.Resultsthe effect size index of all studies according random effects model was t r=0.603 and cognitive therapy with the effect size of r=0.669 was evaluated as the most effective treatment method.ConclusionIn general, the use of therapeutic methods for the treatment of mental disorders in prisoners is effective and the effect of the Cohen classification is high.Keywords: meta-analysis, Effectiveness, mental disorders, methods of treatment, prisoners
-
سابقه و هدفاختلال وسواس- اجباری (OCD) چهارمین اختلال شایع روانی است که هم راه با افکار یا انجام اعمال تکراری و آزار دهنده یا هر دو حالت با هم می باشد که موجبات بروز مشکلات جدی در روابط فردی و اجتماعی شخص می گردد. در گذشته شناخت پاتوفیزیولوژی دقیقی از بیماری های روانی وجود نداشت تا این که در سال های اخیر با استفاده از تکنیک های مولکولی پیشرفته نظیر ژنومیکس، پروتئومیکس و متابولومیکس تحول زیادی در شناخت از این نوع بیماری ها در حال انجام است. این مقاله به بررسی های هرچه تمام تر در زمینه های مختلف می پردازد تا شناخت جامع تری از جنبه های گوناکون این اختلال حاصل شود. بیش از 100 مقاله علمی- پژوهشی به دست آمده از پایگاه های اطلاعاتی Science Direct، Elsevier، Google Scholar، Springer و Pubmed، طی سال های 1984 تا 2015 مورد بررسی این پژوهش است. تحقیقات نشان داده که عامل ایجاد این بیماری فاکتورهای چندعاملی است که در واقع شامل انواع ژن ها و عوامل محیطی است. بدین ترتیب که ژن های مسیرهای دوپامین، سروتونین و گلوتاماترژیک در ارتباط نزدیکی با بروز این فنوتیپ بوده و از عوامل محیطی می توان به فاکتورهای آسیب رسان در مرحله تکوین جنینی و یا بعد از تولد، ابتلا به بیماری باکتری خاص و یا آسیب های مغزی اشاره داشت. روش های درمانی مختلفی نیز برای این اختلال پیشنهاد شده است که هر یک اثرات و نتایج مختلفی را در بردارند. از جمله روان-درمانی و دارو درمانی و یا ترکیبی از هر دو برای این اختلال مورد استفاده است. سازمان بهداشت جهانی این اختلال را جزو دهمین عامل فلج کننده زندگی یک فرد شمارده است.
کلید واژگان: اختلال وسواس, اجباری (OCD), پاتوفیزیولوژی, ژنتیک, روش های درمانی, فاکتورهای ریسکKoomesh, Volume:16 Issue: 4, 2015, PP 475 -487Obsessive:compulsive disorder (OCD) is the fourth common disorder. It is accompanied with repetitive thoughts or behaviors, or even both that can impair personal and social life. Until recent years, it was very difficult and often unsuccessful and has been associated with recurrence. In the past, there was no precise understanding of the pathophysiology of mental diseases until recent years, using advanced molecular techniques such as genomics, proteomics and metabolomics. Great transformation in the understanding of this type of disease is ongoing. This article presents a mini-review on obsessive-compulsive disorder and related aspects to provide a better understanding of this complex disease.More than 100 scientific articles from different sources including Science Direct, Elsevier, Google Scholar, Springer and Pubmed were chosen from 1984 to 2015 for this aim. Studies have been shown that the cause of this disease is multi-factorial. Variety of genes and environmental factors play significant role. In fact, dopamine, serotonin and glutarmatic pathway genes are closely related to these phenotypes. In addition, environmental factors can be refers to teratogenic factors during fetal development or soon after birth, or even certain bacterial infections and brain injury. Either medication or behavior therapy and sometimes both are the options for OCD treatment. The WHO has named it as the tenth paralyzing anxiety disease.Keywords: Obsessive, Compulsive Disorder (OCD), Pathophysiology, Genetics, Treatment, Risk Factors -
ویروس هپاتیت B یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی انسان در جهان می باشد و باعث هپاتیت حاد و مزمن، سیروز کبدی و یا هپاتوسلولار کارسینوما می شود. ویروس هپاتیت B شامل یک DNA دو رشته ای حلقوی و پوشش دار است که به 8 ژنوتیپ مختلف طبقه بندی می شود(A-H). شیوع ژنوتیپ های مختلف HBV در مناطق مختلف متفاوت بوده و ژنوتیپ غالب در ایران ژنوتیپ D می باشد. براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی بیش از دو میلیارد نفر در دنیا با این ویروس مواجهه دارند و در حال حاضر بیش از 350 میلیون نفر یعنی قریب 5 درصد از انسان های کره زمین این ویروس را با خود حمل می کنند و عده ای از آنها مبتلا به هپاتیت مزمن و یا نارسایی و سیروز و یا سرطان کبدی بوده. سالیانه عامل مرگ یک میلیون نفر و منبع آلودگی مهمی برای دیگران می باشد. شیوع هپاتیت B در دنیا 20-1/0 درصد می باشد که که به سه گروه تقسیم می شوند. 1- مناطقی دارای شیوع کمتر از 2 درصد، 2- مناطقی دارای شیوع 7-2 درصد، 3-مناطقی با بیش از 8 درصد. طبق بررسی های انجام شده در ایران 8/3-3/1 درصد افراد ناقل مزمن این ویروس می باشند. با شناسایی این ویروس و راه های انتقال آن دانشمندان در صدد تهیه واکسن برای پیشگیری و کشف داروهایی جهت درمان آن برآمدند که از حدود سه دهه قبل عملی و موفقیت های زیادی نیز کسب شده است. واکسیناسیون علیه این ویروس از سال 1372 در کشور ما شروع شد و در حال حاضر یکی از 9 واکسن مرسوم و الزامی برای کودکان ایران می باشد. در رابطه با پیشگیری از عفونت هپاتیت B از طریق ایمن سازی فعال همه اتفاق نظر دارند ولی در مورد چگونگی شروع درمان و تنوع دارویی و طول مدت درمان اختلاف نظر وجود دارد. هدف مقاله حاضر مروری بر هپاتیت B مزمن، نظرات موجود در رابطه با زمان شروع درمان، داروهای موجود و نحوه استفاده از آن و چگونگی پیگیری بیماران می باشد.
کلید واژگان: ویروس هپاتیت B, هپاتیت Bمزمن, روش های درمانی, هپاتوسلولار کارسینوما, سیروز کبدیHepatitis B virus (HBV) infection is a major global health problem and is a factor for progressive liver diseases such as chronic hepatitis, cirrhosis and epatocellular carcinoma. HBV is an envelope, double stranded DNA virus with a genome of approximately 3200 base pairs. It has been classified into eight major genotypes (A-H) and multiple subtypes, and HBV genotypes have distinct geographical distribution of the world. WHO estimation of HBV prevalence, suggests that there are nearly two billion people worldwide who have been infected with this virus and more than 350 million of people live with chronic infection (up to 5% of the world population), of these; near one million people die annually from complications of chronic hepatitis B, which is the 10th leading cause of death worldwide. Throughout the world, carrier variability rate for hepatitis B infection is estimated to be 0.1% to 20%, with regions classified as having low (<2%), intermediate (2-7%) and high (>8%) endemic. In Iran, it is estimated that near 30% of population have been exposed to HBV and the endemicity is intermediate, with a carrier rate 1.3%-3.8% in the different provinces of this country. In Iran, the HBV vaccination program has been started in 1993 and after that, Iran can be considered as one of the countries with low HBV infection endemicity. The most genotype circulating in some provinces of Iran were genotype D in different clinical forms of HBV infections. The distribution of HBV genotypes may guide us in determining disease burden. It is important to have information about the epidemiology of HBV as response to therapy and vaccination to control HBV infection. Therefore, its successful treatment has major value in quality of life of patients infected by HBV. This study designed a systematic review of chronic HBV infection to determine the successful treatment and following HBV positive patients.Keywords: HBV infection, Chronic Hepatitis, Treatment of HBV, Cirrhosis, Hepatocellular Carcinoma -
زمینه و هدفسکته مغزی نوعی اختلال عصبی با شروع ناگهانی است که در اثر آسیب به عروق مغزی اتفاق می افتد و در بین این افراد 50% همی پلژی هستندکه 53%-23% وابستگی کامل یا ناقص در فعالیت های روزمره زندگی دارند. محدودیت درمانی حرکتی یکی از روش های درمانی برای بیماران سکته مغزی است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر روش محدودیت درمانی حرکتی بر روی کیفیت زندگی، عملکرد و دامنه حرکتی اندام فوقانی بیماران سکته مغزی بزرگسال می باشد.روش بررسیاین تحقیق به روش مداخله ای و تصادفی روی 15 بیمار صورت گرفته است. حرکات اندام فوقانی سمت سالم بیماران 3 روز در هفته و برای 8 ساعت با اسلینگ ارتوپدی محدود شد.دو ساعت از 8 ساعت را به انجام تمرینات آموزش داده شده توسط درمانگر در اندام فوقانی درگیر می پرداختند. مدت زمان مداخله 6 هفته بود.یافته هانتایج آزمون T زوجی نمره ی کل کیفیت زندگی با استفاده از تست 36Short Form قبل و بعد از استفاده از روش محدودیت درمانی بهبودی معناداری را نشان می دهد (008/0=p). همچنین نتایج آزمون T زوجی نمره ی عملکرد اندام فوقانی با استفاده از تست Box&Block قبل و بعد از استفاده از روش محدودیت درمانی معنا دار بوده است(009/0=p). نتایج آزمون T زوجی نمره ی دامنه حرکتی اکستنشن اکتیو مچ دست و اکستنشن آرنج سمت مبتلای اندام فوقانی بهبودی معناداری را نشان نمی دهند) 227.(P=/نتیجه گیریاین مطالعه نشان می دهد که روش محدودیت درمانی حرکتی با سه مکانیسم کاهش عدم استفاده از اندام مبتلا و همچنین پلاستی سیته عصبی و بهبودی سلامت روانی و جسمانی بیماران احتمالا می تواند باعث بهبودی کیفیت زندگی و عملکرد دست شود و این روش می تواند در کار بالینی باعث بهبودی و پیشرفت کیفیت زندگی این بیماران در کلینیک های توانبخشی شود.
کلید واژگان: سکته مغزی, روش محدودیت درمانی, کیفیت زندگی, عملکردBackground And AimConstraint-induce movement therapy is one of the treatment methods to treat those who have stroke disorders. The aim of this study was to determine the effect of constraint-induced movement therapy (CIMT) on quality of life، function and range of motion of upper extremity of patients with stroke.Materials And MethodsThis study was conducted in 15 patients in accordance to random clinical trial during the treatment operation، the patients were asked to restrict their upper extremity movement with orthopedics sling for 3 days per week and each day for 8 hours. They were asked to practice on affected upper extremity for 2 hours while their hands were restricted. Additionally، the present study was conducted for 6 weeks.ResultsThe statistical analysis illustrated that quality of life was significantly changed which measured by SF36 test (p=0. 008). Furthermore، the upper extremity function which was assessed by Box & Black test was statistically analyzed by t-coupled; in this regard، it showed a significant change when the treatment ended up (p=0. 009). However، active range of motions in wrist extension and elbow extension did not significantly changed (p=0. 227).ConclusionBased on the results، it can be implied that Constraint-induce movement therapy is an effective method for improvement of life quality and the upper extremity function. Three mechanisms are discussed: involvement of non used affected limbs، neural plasticity in CNS، and amelioration of mental and physical health of patients can be resulted in life quality and patients'' hand improvement.Keywords: Function, Quality of life, CIMT, Stroke -
زمینه و هدفدرمان های توانبخشی بیماران همی پلژی برای بهبود استقلال فرد در انجام فعالیت های روز مره ی زندگی براستراتژی های جبرانی تمرکز دارند و عموما بیماران استفاده از سمت سالم و ابزار کمکی برای انجام ADL یاد می گیرند. در مقابل، محدودیت درمانی حرکتی استفاده از سمت سالم را محدود و استفاده از سمت مبتلا را تشویق می کند و درنهایت این درمان به بازگردانی عملکرد حرکتی فرد در انجام فعالت های روزمره زندگی کمک می کند. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر روش محدودیت درمانی بر فعالیت های روزمره ی زندگی بوده است.روش بررسیاین پژوهش یک مطالعه ی مداخله ای است که نمونه گیری در آن به صورت در دسترس بوده است. 15 بیمار سکته ی مغزی در برنامه ی درمانی که موجب استفاده از اندام فوقانی مبتلا در فعالیت های روز مره ی زندگی می شد، مورد مطالعه قرار گرفتند. اندام فوقانی سمت سالم بیماران برای مدت 8 هفته ودر هر هفته 5 روز، روزانه 5 ساعت محدود شد و بیماران روزانه 2 ساعت برنامه ی تمرینی مشخصی را با سمت مبتلا انجام می دادند. در پایان به منظور ارزیابی فعالیت های روز مره ی زندگی از تست بارتل و جهت ارزیابی عملکرد اندام فوقانی در فعالیت های روز مره ی زندگی از تست عملکردی بازو استفاده شده است.یافته هادر ارزیابی نمرات مراقبت از خود و تحرک و نمره ی کلی در تست بارتل، اختلاف تغییرات میانگین داده ها در قبل از مداخله و بعد از8 هفته مداخله معنی دار بوده است(001/0p<.). همچنین در ارزیابی عملکرد اندام فوقانی در فعالیت های روز مره ی زندگی اختلاف تغییرات میانگین قبل از مداخله و بعد از 8 هفته مداخله معنی دار بوده است(0001/0p<.).
نتیجه گیرییافته های حاصل از پژوهش حاضر نشان می دهد که روش محدودیت درمانی حرکتی ممکن است روش موثری جهت بهبود توانایی انجام فعالیت های روز مره ی زندگی باشد و موجب استفاده بیشتر از اندام مبتلا در جریان این فعالیت ها شده و بر یادگیری عدم استفاده غلبه کند.
کلید واژگان: روش محدودیت درمانی, همی پلژی, فعالیت های روز مره ی زندگی -
زمینه و هدفسکته مغزی، یکی از علل عمده ای است که موجب ناتوانی در جمعیت بزرگسالان می شود. فرد ترجیح می دهد از اندام غیر مبتلا برای انجام فعالیتهای مراقبت از خود استفاده کند و به این پدیده «یادگیری عدم استفاده» اندام فوقانی مبتلا گفته می شود. محدودیت درمانی یکی از انواع مداخلات توانبخشی است که بنظر می رسد توانایی حرکتی و استفاده عملکردی از اندام فوقانی درگیر را در بعضی از بیماران همی پارزی بعد از سکته مغزی بهبود می بخشد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر زمانی روش محدودیت درمانی بر روی عملکرد، هماهنگی و حرکات اندام فوقانی بیماران همی پلژی بزرگسال بود.روش بررسیدر این تحقیق، 15 بیمار سکته مغزی در درمان ساختار بندی شده (CIT) که موجب استفاده از اندام مبتلا در فعالیتهای مختلف می شد به میزان 5 روز در هفته، تا 12 هفته و روزی 2 ساعت شرکت کردند و اندام سالم آنها 5 روز در هفته و روزی 5 ساعت در طی 12 هفته محدود شد. جهت ارزیابی حرکتی و زبردستی از تست فوگل مایر و مینوسوتا استفاده شد.یافته هابر اساس t تست زوجی، در ارزیابی حرکات شانه و آرنج، حرکات مچ، حرکات دست و هماهنگی و سرعت اندام فوقانی سمت مبتلا با تست فوگل مایر اختلاف تغییرات میانگین قبل و بعد از مداخله و در بازه های مختلف زمانی معنی دار بوده است(05/0>p) و بیشترین افزایش در نمرات تا هفته هشتم بود و از هفته هشتم به بعد افزایش نمرات پیشرفت چشمگیری نداشت.
همچنین در ارزیابی زبردستی با Minnesota Manual Dexterity Test اختلاف تغییرات میانگین قبل و بعد از مداخله و در بازه های زمانی مختلف معنی دار بوده است (05/0>p) و بیشترین افزایش در نمرات تا هفته دهم بود.نتیجه گیریاطلاعات حاصل از تحقیق حاضر نشان می دهد که روش محدودیت درمانی حرکتی ممکن است روش موثری جهت بهبود عملکرد باشد و موجب استفاده بیشتر از اندام مبتلا شده و بر یادگیری عدم استفاده غلبه می کند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که نمرات تست فوگل مایر و تست مینوسوتا می تواند بهبودی مهارتهای عملکردی را نشان دهد.
کلید واژگان: روش محدودیت درمانی, همی پلژی, اندام فوقانی, عملکردBackground And AimStroke is one of the main reasons that would cause disability in adult population. The patient prefers to use his non-involved limb for self-care activities that called disuse learning of involved upper extremity.Constraint-induced therapy is one of the rehabilitative intervention that seems to improve motor ability and functional use of involved upper extremity in some of patients with hemiparesis after stroke. The aim of this study was to investigate the time effects of constraint-induced therapy on functions, coordination and movements of upper extremity of adult patients with hemiplegia.Materials And MethodsIn present study, 15 patients with stroke participated in structured therapy sessions (CIT) emphasizing more affected upper extremity in different activities five times a week for 12 weeks and 2 hours a day and non-involved upper extremity were also restrained five times a week for 12 weeks and 5 hours a dayResultsThe data was analyzed with paired t-test. The scores of different subtests of Fugl-Meyer test such as shoulder and forearm, wrist and hand movements, coordination and speed of involved upper extremities showed significant differences between pre and post interventions in different time periods (p>0.05). Test scores increased up to 8 weeks but no significant increase was seen after 8th week. Dexterity measurements by Minnesota Manual Dexterity test showed significant differences between pre and post intervention in different time periods (p < 0.05) with maximum increase up to 10 weeksConclusionThe present data showed that constraint-induced therapy could be an effective approach to improve function and overcome disuse learning. The results of this study revealed that scores of Fugl-Meyer and Minnesota Manual Dexterity test would reflect functional skills improvement. -
ملانوم واژن بررسی مقالات و گزارش دو موردمقدمهملانوم بدخیم اولیه واژن از جمله تومورهای نادر است که 5-2.8درصد سرطانهای واژن را به خود اختصاص می دهد. ضایعه اغلب در سنین منوپوز دیده می شود. تظاهر بالینی آن خونریزی و ترشح واژینال است. انواع سیتومورفولوژیک آن شامل ملانوم با سلولهای اپیتلیوئید یا دوکی است دارای طرح رشد توپر، آلوئولار، ترایکولار و یا ترکیبی از این نماها باشد. بهترین و قطعی ترین روش تشخیص ملانوم واژن روش ایمنوهیستوشیمی است. درمان انتخابی بیماری جراحی است، گرچه از شیمی درمانی ترکیبی و پرتو درمانی داخلی و خارجی هم استفاده می شود. علیرغم روش های درمانی متنوع، پیش آگهی بیماری بسیار بد است.
معرفی بیماران: در این مقاله دو بیمار 38 و 62 ساله که به فاصله 5 ماه از یکدیگر به مرکز ما مراجعه کرده بودند معرفی می شوند. شکایت هر دو بیمار خونریزی واژینال بود و ضایعه در قسمت میانی تحتانی دیواره جانبی چپ واژن داشتند. بعد از بیوپسی با روش های ایمنوهیستوشیمی، تشخیص بیماری تائید شد. جراحی، شیمی درمانی و پرتو درمانی در هر دو بیمار استفاده شد. عود بیماری در محل به فاصله 5 و 9 ماه در هر دو بیمار دیده شد و فعلا بعد از گذشتن 1.5سال و دو سال هر دو بیمار بدون مشکل می باشند و تحت پیگیری دوره ای قرار دارند.
کلید واژگان: ملانوم واژن, روش ایمنوهیستوشیمی درمانی, جراحی -
سابقه و هدفبا توجه به اهمیت شب اداری در کودکان و نوجوانان و عدم وجود اطلاعات کافی در مورد اثرات روش های درمانی، این پژوهش به منظور بررسی اثر مداخلات درمانی بر روی وضعیت شب ادراری 94 نفر از دانش آموزان شب ادرار در دبستاهای شهر تهران انجام شد.مواد و روش هاجمعیت هدف در این مطالعه تجربی، دانش آموزان دبستانی منطقه 11 و 12 شهر تهران بودند که در فاصله مهرماه 1377 لغایت اردیبهشت ماه 1387 مورد مطالعه قرار گرفتند. ابتدا نمونه های مورد نظر بر اساس شرط ورود به مطالعه و با توجه به معیار تشخیصی DSM-IV انتخاب وبر اساس میزان اطلاعات کسب شده از آگاهی والدین، محتوای الگوی آموزشی بر اساس الگوی مورد نظر (HBM) تهیه گردید و سپس نمونه ها بر اساس نمونه گیری تصادفی به 3 گروه آموزشی،داروئی و توام تقسیم شدند. در این پژوهش گروه شاهد و آزمون یکی بوده و واحدهای مورد پژوهش در 2 مرحله زمانی بصورت بررسی اولیه (قبل از مداخله) و بررسی ثانویه (پس از مداخله) مورد مطالعه قرار گرفتند. طول مدت زمان مداخله برای 3 گروه یکسان بود.یافته هاپسران بیش از دختران از این مساله شکایت داشتند. 7/52% افراد اعلام نموده اند که پس از مداخلات انجام گرفته وضعیت ادرار آنان غیر اردای و 3/47% ارادی بوده است. با توجه به معیار در نظر گرفته شده، در مجموع 67% به مداخلات درمانی جواب داده اند که از این تعداد 35% به گروه دارو درمانی، 33% به گروه توام و 32% به گروه آموزشی اختصاص داشتند. تغییر در حجم ادرار در این نمونه گزارش نگردید. احساس پری در مثانه 47% افراد گزارش شده است. مداخلات درمانی در بعد آموزشی نشان داد که 73% افراد آگاهی خوبی نسبت به خشکی بستر پیدا کرده بودند که از این تعداد 41% در گروه آموزشی قرار داشتند.
نتیجه گیری و توصیه ها: یافته های این بررسی شیوع بیشتر شب اداری در پسران و اثرات مفید روش های درمانی در مهار شب ادراری را در دانش آموزان تهرانی نشان میدهد.
کلید واژگان: شب ادراری, روش های درمانی, رفتار درمانی, تغییر رفتار
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.