جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « روغن حیوانی » در نشریات گروه « پزشکی »

انتخاب همه

اثرات ناشی از روغن های حیوانی در مقایسه با روغن های گیاهی بر هیستوپاتولوژی و آنزیم های کبدی: مطالعه مداخله ای و تجربی

بهروز یحیایی*، جعفر طهماسبی، معین مهری

مجله مطالعات علوم پزشکی، سال سی و دوم شماره 5 (امرداد 1400)، صص 376 -387

پیش زمینه و هدف

هدف از این مطالعه بررسی اثرات ناشی از روغن های حیوانی دنبه و کره در مقایسه با روغن های کنجد و کلزا بر روی هیستوپاتولوژی و آنزیم های کبدی بوده است.

مواد و روش کار

این مطالعه مداخله ای و تجربی بر روی 36 سر موش صحرایی بالغ نر و ماده در محدوده وزنی 20±200 گرم انجام شد. گروه های موردبررسی توسط جیره 10 و 20 درصد شامل روغن کنجد، کلزا، دنبه و کره مورد تغذیه قرار گرفتند؛ گروه شاهد بدون استفاده از روغن های فوق و طبق استاندارد تغذیه شد. در پایان 6 هفته تغییرات وزن، سطوح آنزیم های کبدی (آلکالین فسفاتاز (ALP)، آسپارتات ترانس آمیناز (AST)، آلانین ترانس آمیناز (ALT)) و هیستوپاتولوژی کبد موردبررسی قرار داده شد.

یافته ها:

جیره حاوی 10 درصد دنبه (5/202 گرم)، و 20 درصد کره و کنجد (75/196 گرم) باعث افزایش وزن می شود که در مقایسه کره و کنجد، کنجد باعث افزایش وزن بیشتری گردید (05/0˃p). روغن کره و کنجد در هر دو سطح 10 درصد و 20 درصد در جیره ی غذایی موش های صحرایی نر و ماده باعث کاهش میزان ALP شده که در مقایسه کره و کنجد می توان گفت روغن کنجد منجر به کاهش بیشتر ALP گردید (75/226). روغن کلزا و دنبه در هر دو سطح 10 درصد و 20 درصد باعث افزایش میزان ALP می شود که در مقایسه کلزا و دنبه می توان گفت روغن کلزا باعث افزایش بیشتر ALP شد (559 میلی گرم). در جیره حاوی 10 درصد دنبه (75/114 میلی گرم) و در 20 درصد کلزا (5/139 میلی گرم) افزایش بیشتر ALT دیده شد. روغن های گیاهی کنجد و کلزا و روغن های کره و دنبه در جیره ی غذایی در سطح 10 و 20 درصد منجر به افزایش میزان AST شده که در سطح 10 درصد کره (25/211 میلی گرم) و در سطح 20 درصد کنجد باعث افزایش چشمگیر AST گردید (5/233 میلی گرم).

بحث و نتیجه گیری:

روغن های حیوانی در هر دو سطح چربی باعث افزایش وزن و روغن های گیاهی باعث کاهش وزن می شوند. روغن های گیاهی و حیوانی در هر دو سطح چربی باعث افزایش AST و همچنین روغن های گیاهی و روغن دنبه در هر دو سطح چربی منجر به افزایش ALT می شود. روغن های کره و کنجد در هر دو سطح باعث کاهش و روغن کلزا و دنبه در هر دو سطح باعث افزایش ALP می شود. بافت شناسی نیز بیشترین تغییرات را به ترتیب در سطح 20 درصد روغن های کلزا و کنجد و سپس کره نشان داد.

کلید واژگان: آنزیم کبدی, موش صحرایی, روغن حیوانی, روغن گیاهی}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

EFFECTS OF ANIMAL OILS COMPARED TO VEGETABLE OILS ON HISTOPATHOLOGY AND LIVER ENZYMES: INTERVENTIONAL AND EXPERIMENTAL STUDY

Behrooz Yahyaei*, Jafar Tahmasebi, Moein Mehri

Journal of Medical Science Studies, Volume:32 Issue: 5, 2021, PP 376 -387

Background & Aims

This study aimed to investigate the effects caused by butter and fat animal oils in camparison to rapeseed and sesame oils on liver histopathology and liver enzymes in rats.

Materials & Methods

This experimental study was performed on 36 adult male and female rats (20±200 g). The studied groups were fed by two levels of 10 and 20% and including sesame oil, canola oil, tail and animal butter; the control group was fed according to the standard without using the above oils. At the end of 6 weeks of weight change, Alkaline Phosphatase (ALP), Alanine Transaminase (ALT) and Aspartate Aminotransferase (AST) levels were measured.

Results

Diet containing 10% tail (202.5 g), and 20% butter and sesame (196.75 g) caused weight gain, which compared to butter and sesame, sesame caused more weight gain (p˃0.05). Butter and sesame oil at both levels of 10% and 20% in the diet of male and female rats reduced the amount of ALP, which in comparison to butter and sesame can be said to lead to a further reduction in ALP (226.75). Rapeseed and tail oil increased ALP levels by 10% and 20% at both levels. Compared to rapeseed and tail oil, it can be concluded that rapeseed oil increased ALP (559 mg). A higher increase in ALT was observed in diets containing 10% of tail (114.75 mg) and in 20% of rapeseed (139.5 mg). Vegetable oils of sesame and rapeseed and butter and tail oils in the diet at the level of 10 and 20% led to an increase in AST, which at the level of 10% butter (211.25 mg) and at the level of 20% sesame caused a significant increase in AST (233.5 mg).

Conclusion

Animal oils cause weight gain in both fat levels while vegetable oils cause weight loss. Vegetable and animal oils at both fat levels increase AST, and vegetable and tail oils at both fat levels increase ALT. Butter and sesame oils at both levels decrease and rapeseed and tail oils at both levels increase ALP. Histology also showed the highest changes in the level of 20% of rapeseed and sesame oils and then butter, respectively.

Keywords: Liver enzyme, Rat, Animal oil, Vegetable oil}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
بررسی تاثیر روغن حیوانی در التیام زخم سوختگی درجه دو عمقی در رت

توران باقری، محمد جواد فاطمی*، سیدابوذر حسینی، سیدجابر موسوی، شیرین عراقی، میترا نیازی

مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال هفتاد و پنجم شماره 9 (پیاپی 201، آذر 1396)، صص 645 -652

زمینه و هدف
امروزه از ترکیباتی با منشا طبیعی در درمان زخم ها به ویژه زخم سوختگی، به علت هزینه های بالای درمان و بازتوانی آن ها، استفاده می شود. پژوهش کنونی با هدف بررسی تاثیر روغن حیوانی بر ترمیم زخم سوختگی در مدل حیوانی رت انجام گردید.
روش بررسی
در این پژوهش تجربی که در آزمایشگاه حیوانات مرکز آموزشی درمانی حضرت فاطمه (س) در اردیبهشت و خرداد 1394 انجام شد، در قسمت خلف 36 رت نر بالغ نژاد Sprague-Dawley به وزن تقریبی g 250-300، سوختگی درجه دو عمقی به ابعاد cm 4×2 ایجاد گردید و سپس رت ها به طور تصادفی به سه گروه 12 تایی تقسیم و به ترتیب با کرم سیلور سولفادیازین، روغن حیوانی و وازلین پانسمان شدند. روند بهبودی زخم با نرم افزارImage J، ver. 1.4.5 (NIH، Maryland، USA) پایش شد. در روز 17 و 30 نیز نمونه ها جهت بررسی پاتولوژی فرستاده شد.
یافته ها
نتایج نشان داد در روزهای 5، 15 و 25 وسعت زخم در گروه های روغن حیوانی و وازلین در مقایسه با سیلور سولفادیازین به طور معناداری کاهش یافته بود (0/001P=)، اما این تفاوت میان گروه روغن حیوانی و وازلین معنادار نبود. در بازه زمانی 17 روز، نتایج از نظر آرایش کلاژنی (0/001P<) و در روز 30، نتایج اپیتلیزاسیون (0/04P=)، سلول های التهابی حاد (0/001P=) و فیبروپلازی (0/001P<) در گروه روغن حیوانی و وازلین به طور معنادار بهتر بود.
نتیجه گیری
این پژوهش نشان داد روغن حیوانی نمی تواند ترمیم زخم سوختگی را تسریع و ایندکس های هیستوپاتولوژی را افزایش دهد.

کلید واژگان: سوختگی ها, روغن حیوانی, سیلور سولفادیازین}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

Investigating effect of ghee on treating second-degree burn wound in rats

Tooran Bagheri, Mohammad Javad Fatemi *, Seyed Aboozar Hosseini, Seyed Jaber Mousavi, Shirin Araghi, Mitra Niazi

Tehran University Medical Journal, Volume:75 Issue: 9, 2017, PP 645 -652

Background
High costs of treatment and rehabilitation lead to increased tendency of researchers in complementary therapies and using the compounds which have natural origin and are cheaper. Sheep ghee, known as yellow oil, is one of the compounds used in many parts of Iran for wound healing. Considering that few studies have been performed on the effect and rate of these materials on burn wound healing, the present work is aimed to investigate the effect of ghee on burn wound healing in rats.
Methods
In this experimental study which was performed in the animal lab of the Hazrat Fatemeh Hospital in Tehran, 36 adult male Sprague-Dawley rats with the relative weight of 250-300 g were selected and second-degree burn with the area of 2×4 cm was induced in them. Then, they were randomly divided into 3 groups, 12 in each. To dress the burn point in 1 to 3 groups, silver sulfadiazine cream, ghee, and Vaseline were used, respectively. The evaluation process was monitored by photography with 5 days intervals using an accurate ruler and ImageJ software, version 1.45 (National Institutes of Health, Bethesda, Maryland, USA). On the 17th and 30th days, Tissue biopsies was performed for the epithelialization rate, degree and arrangement of collagen, and chronic and acute inflammatory cells, the sample of burn wound was sent for pathological investigation.
Results
Results showed that, wound area was significantly reduced in ghee, and Vaseline groups compared with silver sulfadiazine cream on days 5th, 15th, and 25th (P= 0.001). however, the difference between ghee and Vaseline group was not significant. In the 17-day time period, results of collagen arrangement (P= 0.000) and epithelialization results (P= 0.04), acute inflammatory cells (P= 0.001), and fibroplasias (P= 0.000) in 30th day were significantly better in ghee, and Vaseline groups.
Conclusion
This study showed that, in contrast to the public belief in some regions in Iran, ghee could not accelerate healing of burn wound and promote histopathological indices. Therefore, they are not recommended.

Keywords: burns, ghee, silver sulfadiazine}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
بررسی میزان ایزومرهای ترانس و درصد اسیدهای چرب در روغن های حیوانی و دنبه مصرفی در استان لرستان

روشنک هدایتی فر *

نشریه یافته، سال نوزدهم شماره 2 (پیاپی 70، تابستان 1396)، صص 1 -8

مقدمه
اسیدهای چرب ترانس جزو چربی های مضر برای سلامتی به حساب می آیند. سازمان غذا و دارو اعلام کرده است که مصرف اسیدهای چرب ترانس باید به کمتر از یک درصد مصرف انرژی برسد. هدف از این مطالعه تعیین میزان اسیدهای چرب با تاکید بر اسیدهای چرب ترانس و اشباع از روغن حیوانی و دنبه بود.
مواد و روش ها
10 نمونه روغن حیوانی و 5 نمونه دنبه جهت استری شدن به آزمایشگاه منتقل گردید و با دستگاه کروماتوگرافی گازی با ستون 100 متری و دتکتور FID و حجم تزریق یک میکرولیتر، جهت تعیین پروفایل اسیدهای چرب، نمونه ها مورد آنالیز قرار گرفت.
یافته ها
نتایج نشان داد که مجموع درصد اسیدهای چرب ترانس در روغن های حیوانی 5/2 ± 3/4 و مجموع درصد اسیدهای چرب اشباع 7/4 ± 6/47 و در روغن دنبه مجموع درصد اسیدهای چرب ترانس 1/0 ± 3/0 و مجموع درصد اسیدهای چرب اشباع 4/6 ± 7/40 به دست آمد.
بحث و نتیجه گیری
روغن حیوانی و دنبه گوسفند شامل درصد بالایی از اسیدهای چرب ترانس و اشباع هستند؛ بنابراین ریسک بیماری های قلبی عروقی در افراد مصرف کننده بالا می رود.

کلید واژگان: اسیدهای چرب ترانس, روغن حیوانی, دنبه, گاز کروماتوگرافی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Evaluation the rate of trans fatty acids isomers in ghee and tail sheep consumption in Lorestan

Roshanak Hedayatifar *

Yafteh, Volume:19 Issue: 2, 2017, PP 1 -8

Background
Trans fatty acids are known as the most harmful type of dietary fats. Food and Drug Administration (FAD) has announced that TFAs consumption should be reduced to less than 1% of energy consumption. The aim of this study was to compare the amount of fatty acids with emphasis on trans fatty acids of ghee (animal oil) and tail sheep.
Materials And Methods
10 samples of ghee and 5 samples of tail sheep were transformed into methyl ester and analysis of fatty acid methyl esters were performed by gas chromatography (GC) with 100 meter capillary column and flame ionization detector (1m lit injected to GC).
Results
Results show that total trans fatty acid in tail sheep samples were 4.3 ± 2.5 and total saturated fatty acid were 47.6 ± 4.7 g/100g fat, and in ghee oil samples were 0.3 ± 0.1 and 40.7 ± 6.4 g/100g fat, respectively.
Conclusion
Ghee and tail sheep contains high percentage of saturated fatty acids including trans and saturated fatty acids. Therefore, people who consume these foods may put themselves at elevated risk of cardiovascular disease.

Keywords: Trans fatty acids, Ghee, Tail sheep, Gas chromatography}

Abstract View Paper Original: Persian
اثرات مصرف رژیم غذایی حاوی روغن دنبه بر سیستم تولید مثلی موش صحرایی نر

سمیرا ایزی، مهران حسینی، مهسا حسن زاده طاهری، فرناز جهانی، محمد افشار، محمد مهدی حسن زاده طاهری*

نشریه دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، سال بیست و سوم شماره 1 (پیاپی 66، بهار 1395)، صص 1 -10

زمینه و هدف
آمار جهانی ناباروری در مردان در حال افزایش است. یافته های اخیر نشان می دهد که وضعیت تغذیه ای، تعیین کننده عملکرد طبیعی سیستم تولید مثل می باشد؛ از این رو توجه دانشمندان به نقش مواد مغذی خوراکی جلب شده است. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات مصرف رژیم غذایی حاوی روغن دنبه بر عملکرد تولید مثلی موش های صحرایی نر طراحی و اجرا گردید.
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 30 سر رت نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند. گروه ها به ترتیب با غذای استاندارد حیوانات آزمایشگاهی (کنترل)؛ غذای استاندارد حاوی 10درصد روغن دنبه و غذای استاندارد حاوی 20درصد روغن دنبه، به مدت 5 ماه متوالی تغذیه شدند. پس از 5 ماه، حیوانات مورد آسان کشی قرار گرفتند و وزن بدن و وزن بیضه آنها تعیین گردید. نمونه بیضه برای مطالعه بافت شناسی تهیه و مقاطع با روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شدند و مورد آنالیز کمی قرار گرفتند. نمونه خون موش ها برای تعیین غلظت پلاسمایی هورمون تستوسترون استحصال گردید.
یافته ها
در مقایسه با گروه کنترل، موش های دریافت کننده رژیم حاوی 20 درصد روغن دنبه به طور معنی داری دارای وزن بدن بیشتر و وزن بیضه کمتر بودند. همچنین تغییرات بافتی نشان داد که روغن دنبه به صورت وابسته به دوز، سبب کاهش معنی دار در تعداد اسپرماتوگونی ها، ضخامت لایه زایشی و مساحت لوله های اسپرم ساز شد. غلظت تستوسترون در بین گروه ها اختلاف معنی داری را نشان نداد.
نتیجه گیری
مصرف طولانی مدت و زیاد روغن دنبه می تواند سبب ایجاد هیپوگنادیسم و افزایش احتمال ناباروری در موش صحرایی نر گردد.

کلید واژگان: ناباروری مردان, بیضه, هیپوگنادیسم, روغن حیوانی, رت}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Effects of Tail fat enriched diet on male Wistar rat reproductive system

Samira Ezi, Mehran Hosseini, Mahsa Hassanzadeh, Taheri, Farnaz Jahani, Mohammad Afshar, Mohammadmehdi Hassanzadeh, Taheri*

Birjand University of Medical Sciences, Volume:23 Issue: 1, 2016, PP 1 -10

Background And Aim
Male infertility is increasing worldwide. There is now emerging evidence that nutritional status is regarded as a critical determinant of normal reproductive function. Hence, today, the role of dietary nutrition has attracted the attention of researchers. Thus, the present study was conducted to elucidate the effects of tail fat (TF) enriched diet on male rat reproductive function.
Materials And Methods
In this experimental study, 30 adult male Wistar rats were randomly allocated into three equal groups and were fed with either standard diet (control) or standard diet enriched with 10 % of TF oil or standard diet enriched with 20% TF for 5 consecutive months. Finally, the rats were euthanized, the weights of their bodies, and their testes were measured. Then, the testes were dissected and the sections were stained with Hematoxylin-Eosin for quantitative histopathological examination. Besides, blood samples were collected for testosterone (T) assessment.
Results
Compared to the control group, the rats fed with a diet enriched with 20% TF had significantly (P≤0.05) more body weight, while, their testes weight significantly (P≤0.0001) decreased. Also, histological changes showed that TF, in a dose dependence manner, significantly decreased germinal layer, seminiferous area, and spermatogonia number in the rats testes. There was no significant difference in T concentration between the groups.
Conclusion
It was clearly found that excessive and long term intake of TF can be causative of hypogonadism and increase infertility in male rats.

Keywords: Male infertility, Testis, Hypogonadism, Animal fat, Rat}

Abstract View Paper Original: Persian
اثر روغن حیوانی، روغن زیتون و جو بر پروفایل های لیپیدی خون و بافت قلب در موش رت نر بالغ

فرزانه رحیمی، مهدی محمدزاده، صمد زارع، مینو ایلخانی پور، فرح فرخی

مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، پیاپی 121 (بهمن 1393)، صص 9 -20

سابقه و هدف
برخی مواد غذایی مصرفی با کلسترول و اسیدای چرب بالا می تواند به عنوان یکی از عوامل بیماری زا در تشکیل پلاک آترواسکلروتیک در جدار سرخرگ ها موثر باشد. هدف از این مطالعه بررسی مکمل های غذایی حاوی میزان متفاوتی از کلسترول و استرول های گیاهی بر پروفایل های لیپیدی خون در رت است.
مواد و روش ها
در این روش 28 رت نر بالغ در 4 گروه 5 تایی تقسیم شدند و در طول دوره آزمایش تحت شرایط کنترل شده از نظر دمایی، طول مدت شبانه روزی، دسترسی به آب و مواد غذایی قرار گرفتندکه به غذای گروه های تحت بررسی به صورت جداگانه مکمل های غذایی شامل روغن حیوانی، جو و روغن زیتون اضافه گردید. پس از 21 روز تیمار، فرایند خون گیری از قلب و استخراج بافت قلبی به ترتیب برای بررسی پارامترهای بیوشیمیایی خون و مطالعات بافتی انجام شد. مطالعه توسط نرم افزار SPSS آنالیز شد و 05/0p< معنی دار تلقی شد.
یافته ها
کلسترول سرمی و LDL-c در گروه های تحت تیمار با روغن حیوانی، روغن زیتون و جو کاهش معنی داری را در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. مقادیر HDL-c درگروه تحت تیمار با روغن حیوانی اندکی افزایش یافت. هم چنین TG در گروه تیمار شده با جو و روغن حیوانی کاهش معنی داری را نشان داد. در مطالعات بافتی آثار آترواسکلروز در گروه تیمار شده با جو در مقایسه با سایر گروه های تحت تیمار مشاهده شد.
استنتاج
نتایج نشان داد مصرف روغن حیوانی و روغن زیتون تاثیر مثبت روی پروفایل های لیپیدی خون و برخی فاکتورهای دخیل در آترواسکلروز دارد.

کلید واژگان: آترواسکلروز, روغن حیوانی, روغن زیتون, موش رت نر, بافت قلب}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

The Effects of Ghee, Olive Oil and Barley Oil on Blood Lipid Profiles and Heart Tissue in Adult Male Rat

Farzane Rahimi, Mehdi Mohamadzade, Samad Zare, Minoo Ilkhanipour, Farah Farokhi

Journal of Mazandaran University of Medical Sciences, Volume:24 Issue: 121, 2015, PP 9 -20

Background and
Purpose
Food with high cholesterol and saturated fatty acids may play a role in formation of plaque in the walls of arteries. The purpose of this study was to evaluate the effects of dietary supplements containing different amounts of cholesterol and phytosterol on blood lipid profiles in rat.
Material And Methods
In this study, 28 adult male rats were divided into 4 groups (n=5 per group). They were kept under a 12 h light/dark cycle at constant temperature with food and water available freely throughout the study. The dietary supplement containing ghee, barley oil and olive oil were added to the foods in three groups. After 21 days of treatment, to measure various blood biochemical parameters and performing histological studies, the process of extracting blood from the heart and cardiac tissue were performed, respectively. Data were analyzed by one way ANOVA and Tukey test in SPSS software. The significance level was considered as P<0.05.
Results
Serum cholesterol and LDL-c in the groups treated with ghee, olive oil and barley oil decreased significantly compared with that of the control group. HDL-c levels increased slightly in the group receiving ghee supplement. Also, the level of TG decreased significantly in the group treated with barley and ghee. In histological study of heart tissue, signs of atherosclerosis were found more in the group treated with barley.
Conclusion
The results showed that consumption of ghee and olive oil have positive impact on blood lipid profiles and some of the factors associated with atherosclerosis.

Keywords: Atherosclerosis, heart tissue, ghee, male rat, olive oil}

Abstract View Paper Original: Persian
بهبودی زخم ناشی از سوختگی (درجه دو) پس از درمان با پماد سولفادیازین نقره 1% در مقایسه با ترکیب روغن حیوانی- سقز

بهنام مسموعی، علیرضا مولازاده، سید امین کوهپایه، محمدحسین لهراسب، سهراب نجفی پور، یونس مهدی علمدارلو، محمدحسن مشکی باف*

Journal of Advanced Biomedical Sciences، سال چهارم شماره 3 (پیاپی 15، پاییز 1393)، صص 268 -274

زمینه و هدف
سوختگی و آسیب های مربوط به آن یکی از معضلات جامعه امروزی است. با توجه به کاربرد سولفادیازین نقره در بالین و از طرفی استفاده از ترکیب سقز-روغن حیوانی در برخی مناطق ایران جهت بهبود زخم های سوختگی، این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر ترکیب سقز-روغن حیوانی با پماد سولفادیازین نقره 1% در درمان سوختگی درجه دو طراحی گردید.
مواد و روش ها
در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی یک سوکور، پس از بیهوش کردن گروه های دهگانه رت ها با سدیم تیوپنتال (تزریق داخل صفاقی)، ایجاد گردید. در طول دوره درمان چهار هفته ای با پماد سولفادیازین نقره 1%، وازلین، روغن حیوانی خالص، و یا ترکیب سقز- وازلین در سه دوز (50، 100 و 200 میلی گرم سقز در گرم وازلین) و همچنین ترکیب سقز-روغن حیوانی در دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم سقز در گرم روغن حیوانی، تاثیر این مواد بر بهبودی زخم ها به صورت کیفی و کلنیکی مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج
در دو هفته اول پس از سوختگی، بیشتر گروه ها از روند بهبودی تقریبا مشابهی برخوردار بودند اما در دو هفته بعدی روند بهبودی گروه های تیمار شده با پماد سولفادیازین نقره، ترکیب سقز-وازلین با دوز 200 میلی گرم و گروه وازلین به ترتیب از بیشترین کیفیت بهبودی (مطابق نظر متخصص پوست) برخوردار بودند.
نتیجه گیری
طبق این مطالعه توصیه می شود جهت درمان سوختگی (درجه دو) حتی الامکان از ترکیب سقز-روغن حیوانی استفاده نشود و پماد سولفادیازین نقره 1% به عنوان گزینه بهتر در بهبود زخم ناشی از سوختگی مورد استفاده قرار گیرد.

کلید واژگان: پماد سولفادیازین نقره, سقز, روغن حیوانی, سوختگی درجه دو}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

The Comparison of Burn Injury (Second Degree) Recovery Using Silver Sulphadiazine Ointment 1% and the Combination of Mastic Gum with Ghee

Behnam Masmoei, Alirza Molazadeh, Seyyed Amin Kouhpayeh, Mohammad Hosein Lohrasb, Sohrab Najafipour, Yunes Mehdi Alamdarloo, Mohammad Hasan Meshkibaf *

Journal of Advanced Biomedical Sciences, Volume:4 Issue: 3, 2015, PP 268 -274

Background and Objective
Burn injuries are one of the health hazards of today society. Considering the use of silver sulphadiazine in clinics and mastic gum-ghee mixture in some regions of Iran for burn recovery, this study was designed to compare the effect of mastic gum-ghee mixture and silver sulfasalazine ointment 1% in treating second degree burns.
Materials and Methods
This experimental single blind study was performed after anesthetizing 10-rat groups with sodium thiopental (Intra Peritoneal Injection). During the four -week treatment with silver sulfadiazine ointment1%, Vaseline, pure ghee, or mastic gum-Vaseline mixture in three dosages (50,100. and 200 mg mastic gum in Vaseline in gram) and mastic gum-ghee in dosages of 50,100, and 200 mg mastic gum in ghee in gram, the effects of this substances on the remission of the ulcers were evaluated qualitatively and clinically.
Results
In the first two weeks of treatment after burn, most groups had almost similar trend of remission. But in the next two weeks of treatment, the degree of recovery changed in different groups. The silver sulfadiazine group, the mixture of mastic gum- Vaseline (200mg/ g) and Vaseline showed the highest improvement, respectively (according to the dermatologist opinion).
Conclusion
According to this study, it is suggested not to use mastic gum-ghee mixture for second degree burns. We recommend that sulfadiazine ointment 1% is the better choice for the recovery of burn injuries.

Keywords: silver sulfadiazine ointment, mastic gum, ghee, second degree burn}

Abstract View Paper Original: Persian
گزارش یک مورد درمان زخم پای دیابتی با استفاده از بره موم حرارت دیده درداخل روغن زیتون

حسین خادم حقیقیان، یعقوب کوشان، اکبرعلی عسگرزاده

مجله دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی، سال ششم شماره 4 (زمستان 1390)، ص 35

مقدمه

زخم پای دیابتی، یکی از مشکلات اصلی سلامتی در افراد دیابتی می باشد. امروزه چندین روش برای درمان زخم پای دیابتی وجود دارد، ولی با این حال بعضی از بیماران مجبور به قطع عضو می شوند. زن 45 ساله ای که سابقه دیابت نوع دو داشت، با زخمی در ناحیه انگشت بزرگ پا که به علت عدم رعایت بهداشت پا 3 ماه قبل ایجاد شده بود، به کلینیک دیابت و غدد مراجعه کرد. زخم در این مدت با پودر پنی سیلین و بتادین تحت درمان قرار گرفته، ولی هیچ گونه بهبودی حاصل نشده بود و به علت عفونت شدید بیمار، جراح به قطع عضو او توصیه کرده بود. در این گزارش نمونه ای از درمان زخم پای دیابتی با بره موم حرارت دیده در داخل روغن زیتون معرفی می گردد.

مواد و روش ها

بیمار هنگام مراجعه زخمی در ناحیه انگشت پا به ابعاد 2×1 سانتی متر مربع و عمق 1 سانتی متر داشت. بعد از مراجعه، استفاده از پودر پنی سیلین و شستشو با بتادین قطع و درمان به صورت پانسمان روزانه با مخلوط موضعی از بره موم حرارت دیده در داخل روغن زیتون و روغن حیوانی شروع شد. به بیمار توصیه شد که زخم خود را قبل از پانسمان با سرم شستشو دهد و سپس مخلوط موضعی را روی یک گاز استریل به ابعاد 4×4 بگذارد و روی محل زخم قرار دهد و پانسمان هر 12 ساعت یک بار عوض شود.

نتایج

بعد از گذشت یک هفته از شروع درمان، بافت جدید در زخم دیده شد و زخم در طول 2 هفته کاملا بسته شد.

نتیجه گیری

. بره موم حرارت دیده در داخل روغن زیتون و روغن حیوانی برای درمان زخم پای دیابتی مناسب است.

کلید واژگان: زخم پای دیابتی, بره موم, روغن زیتون, روغن حیوانی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Treatment of Diabetic Foot Ulcer with Propolis and Olive Oil: A Case Report

Hossein Khadem Haghighian, Yaghob Koushan, Akbarali Asgharzadeh

Journal of Knowledge & Health, Volume:6 Issue: 4, 2012, P 35

Introduction

Diabetic foot ulcers are one of the main health problems in diabetic patients. Nowadays, there are several ways for the treatment of diabetic foot ulcers, but some patients are still forced to amputation. A 45-year-old woman who had been suffering from type 2 diabetes mellitus referred to Diabetes and Glands Clinic with a wound of the big toe, which was caused 3 months ago due to lack of healthy conditions. Her foot ulcer was under treatment with betadine and penicillin, but remained without healing, and therefore, she was referred to a surgeon for amputation. The aim of this study is to report this diabetic foot ulcer treatment with propolis and olive oil.

Methods

When the patient referred to the clinic, she had a foot ulcer with 2 cm² wound size. After her presenting, the use of betadine and penicillin was halted, and treatment with propolis and olive oil began. The patient was advised to wash her ulcer with serum and put topical admixture on the wound and change it every 12 hours.

Results

A week after treatment, ulcer healed completely.

Conclusion

Propolis with olive oil can remedy diabetic foot ulcer.

Abstract View Paper Original: Persian
بررسی ترکیب اسیدهای چرب در روغن زیتون و روغن حیوانی با تاکید براسیدهای چرب ترانس توسط گاز کروماتوگرافی

بهار نظری، صدیقه عسگری، نضال صرافزادگان، سلبعلی صابری، رضا حاجی حسینی، امیرحسین ازهری

مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، سال دهم شماره 4 (پیاپی 40، زمستان 1387)، ص 57

اسید چرب ترانس یک اسید چرب غیر اشباع می باشد که مشابه با اسیدهای چرب اشباع عمل می کند. با توجه به تمایل مردم به مصرف روغن های طبیعی از قبیل روغن زیتون و روغن حیوانی در کشور ما، این تحقیق با هدف بررسی میزان اسیدهای چرب با تاکید بر اسید چرب ترانس در روغن حیوانی و روغن زیتون انجام شد.
روش بررسی
در این مطالعه توصیفی آزمایشگاهی اسیدهای چرب از دو نمونه روغن زیتون و روغن حیوانی استخراج و تبدیل به متیل استر گردید. سپس 1 میکرولیتر از متیل استر اسیدهای چرب به دستگاه گاز کروماتوگرافی تزریق و میزان و نوع اسیدهای چرب موجود در روغن ها تعیین گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها
مجموع اسیدهای چرب ترانس لینولئیک اسید و الائیدیک اسید در دو نمونه روغن حیوانی 15/0±5/8 و67/0±26/8 و در روغن زیتون 68/0±5/5 و 2/0±1/2 گرم در 100 گرم چربی بود. مجموع اسیدهای چرب اشباع (SFAs) در روغن های حیوانی14/4±0/56 و 95/1±9/58 و در دو نمونه روغن زیتون 69/0±6/17 و 02/1±2/15 بدست آمد. مجموع اسیدهای چرب غیر اشباع دارای یک باند دوگانه(MUFAs)، در روغن های حیوانی 85/0±8/24 و 46/1±6/22 و در دو نمونه روغن زیتون 39/3±9/65 و 06/1±1/67 گرم در 100 گرم چربی ارزیابی گردید. مجموع «اسیدهای چرب دارای چند باند دوگانه» (PUFAs) در روغن های حیوانی 45/1±9/6 و 17/0±8/8 گرم و در دو نمونه روغن زیتون 35/0±6/10 و 96/0±0/14 گرم در 100 گرم چربی می باشد.
نتیجه گیری
روغن حیوانی در مقایسه با روغن زیتون میزان بالایی از اسیدهای چرب اشباع شامل اسیدهای چرب کوتاه زنجیر می باشد.

کلید واژگان: اسیدهای چرب, اسیدهای چرب ترانس, روغن حیوانی, روغن زیتون, گاز کروماتوگرافی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Determination of fatty acid profiles in ghee and olive oil with emphasis on trans fatty acids by gas chromatography

Bahar Nazari, Sedigheh, Nazal Sarafzadegan, Salbali Saberi, Reza Hajihosseini, Amirhosin Azhari

Journal of Shahrekord University of Medical Sciences, Volume:10 Issue: 4, 2009, P 57

Background And Aim
Trans fatty acids (TFAs), unsaturated fatty acids with at least one double bond in the trans configuration, are naturally present in animal fats or formed during the processing of fats or oils. TFAs consumptions are associated with some diseases, such as heart disease, cancer, asthma and allergies, infertility etc. Essentially, TFAs are unsaturated fatty acids that act more like saturated fatty acids. Food and Drug Administration (FAD) has recommended that TFAs intake should be reduced to less than 1% of energy intake. The aim of this study was to compare the amount of fatty acids with emphasis on TFAs of ghee (animal oil) and olive oil
Methods
Two different commercial samples of olive oil and ghee were transformed into methyl ester and analysis of fatty acid methyl esters were performed by gas chromatography(GC) with 60 meter capillary column and flame ionization detector (1µ lit injected to GC).
Results
Total TFAs in ghee samples, that is, linoleic acid and elaidic acid were 8.5±0.15 and 8.26±0.67 g/100g fat; and in olive oil samples were 5.5±0.68 and 2.1±0.2 g/100g fat, respectively. Total saturated fatty acids (SFAs) in ghee samples were 56.0±4.14 and 58.9±0.85 g/100g fat; and in olive oil samples were 17.6±0.69 and 15.2±1.02 g/100g fat, respectively. Total monounsaturated fatty acids (MUFA) in ghee samples were 24.8±0.85 and 22.6±1.46 g/100g fat; and in olive oil samples were 65.9±3.39 and 67.1±1.06 g/100g fat, respectively. Total polyunsaturated fatty acids (PUFAs) in ghee samples were 6.9±1.45 and 8.8±0.17 g/100g fat; and in olive oil samples were 10.6±0.35 and 14.0±0.96 g/100g fat, respectively.
Conclusion
Ghee contains high percentage of saturated fatty acids including short-chain fatty acids. Olive oil has low percentage of trans and saturated fatty acids and it is free of short-chain fatty acids but contains high percentage of MUFAs. Amounts of TFAs in Ghee samples were higher than olive oil samples.

Abstract View Paper Original: Persian
بررسی تاثیر روغن حیوانی بر پروفایل چربی خون و یادگیری اجتنابی غیرفعال در موشهای صحرایی نر

ناصر احمدی اصل، محمدرضا علیپور، ساسان عندلیب، هادی ابراهیمی

مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، سال سی‌ام شماره 3 (پیاپی 79، پاییز 1387)، ص 7

زمینه و اهداف
یکی از مسائل مطرح در تحقیقات حاضر، نقش تغذیه ای روغن های خوراکی بر حافظه و یادگیری است. با توجه به استفاده زیاد از روغن حیوانی بخصوص در برخی مناطق ایران مثل کرمانشاه و آذربایجان غربی و شرقی، در این مطالعه به بررسی اثر این روغن بر پروفایل چربی خون و حافظه و یادگیری پرداخته ایم.
روش بررسی
20 رت نژاد ویستار در 2 گروه غذایی مساوی مورد مطالعه قرار گرفتند: گروه کنترل و گروه روغن حیوانی. بعد از 5 هفته، حافظه اجتنابی غیر فعال رتها توسط دستگاه جعبه دو سره و پروفایل چربی خون توسط دستگاه اتوآنالایزر و کیت های راندوکس تعیین شد.

یافته ها
روغن حیوانی شاخص High-Density-Lipoprotein، HDL و کلسترول را در مقایسه با گروه کنترل به طورمعنی داری افزایش داد (05/0> p). همچنین این روغن در مقایسه با گروه کنترل اثرات مطلوبی در فراخوانی حافظه 24 و 72 ساعت ایجاد کرد(05/0> p).
بحث و نتیجه گیری
روغن حیوانی در مقایسه با گروه کنترل اثرات مفیدی در تقویت حافظه و یادگیری داشت.

کلید واژگان: روغن حیوانی, پروفایل چربی, حافظه, یادگیری اجتنابی غیرفعال}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
بررسی رابطه مصرف طولانی مدت روغن حیوانی با چربی های خون

مجید جعفرنژاد، معصومه یاوری، سید علیرضا سعادتجو

مجله فیض، سال پنجم شماره 3 (پیاپی 19، پاییز 1380)، ص 29

سابقه و هدف
با توجه به اهمیت و نقش چربی های خون با بروز بیماری های قلبی و عروقی و عوارض شناخته شده آن و عدم گزارش یک تحقیق از نقش روغن حیوانی (روغن زرد) ایرانی با وضعیت چربی های خون، این تحقیق در مناطق روستایی بیرجند انجام گرفت.
مواد و روش ها
تحقیق به روش هم گروهی بر روی 30 نفر زن و مرد روستایی که به طور عمده، روند مصرفی آن ها روغن حیوانی (گروه مورد) و تعداد 30 نفر زن و مرد روستایی که به طور عمده روغن نباتی جامد استفاده می کردند صورت پذیرفت. خصوصیات فردی، فعالیت های اجتماعی و بیماری های اعضای دو گروه مشابه بود. خون ناشتای هر یک از افراد دو گروه که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، اخذ و میزان کلسترول تام، تری گلیسیرید، HLD و LDL دو گروه مقایسه و با t-test مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
یافته ها
اعضای دو گروه به لحاظ سن، جنس و سایر عوامل مرتبط با سطح چربی های خون دو گروه مشابه بوده و یا اختلاف آن ها به لحاظ آماری معنی دار نبود. میزان کلسترول تام در مصرف کنندگان روغن نباتی جامد 7.6±232 و در مصرف کنندگان روغن حیوانی 40.9±195.3 بود (P<0.001) و میزان سایر شاخص های چربی در مصرف کنندگان روغن حیوانی از حداقل 8 و حداکثر 20% کمتر از مصرف کنندگان روغن نباتی جامد بود.
نتیجه گیری و توصیه ها: مصرف طولانی مدت چربی حیوانی موجب کاهش سطح چربی های خون می شود. انجام تحقیق مشابه در سایر مناطق را توصیه می نماید.

کلید واژگان: چربی های خون, روغن حیوانی, روغن گیاهی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

A relationship between long-term consumption of animal fats and blood lipids

Majid Jafarnejad *, Masoume Yavari, Sayed Ali Reza Saadatjou

Feyz, Volume:5 Issue: 3, 2001, P 29

History and
Objectives
Considering the significance and role of blood lipid in cardiovascular disorders and lack of information on the effect of consumption of Iranian animal fat on blood lipids, this study was carried out in rural areas of Birjand.
Materials And Methods
This study was conducted on 30 rural inhabitants, consuming mainly animal fat (Case group) and 30 ones consuming mainly saturated solid plant-derived oil (Control group). Both groups were similar regarding personal characteristics, social activities and existing disorders. Fasting blood samples were collected and levels of total cholesterol, triglyceride, HDL and LDL were determined. For statistical analysis, t-test was used.
Results
Both groups were similar regarding age, gender, related factors and level of blood lipids. In this respect the difference between two groups was not significant. The level of total cholesterol was 232±7.6 in case group and in control group was 195.3±40.9 (P<0.001). The level of other parameters in case group was 8-20% of control group. Conclusion and Recommendations: Long-term consumption of animal fat could lower the level of blood lipids. Therefore, it is recommended to carry out similar studies in other regions.

Abstract View Paper Original: Persian

نمایش نتایج بیشتر...

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « روغن حیوانی » در نشریات گروه « پزشکی »