به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ظرفیت آنتی اکسیدانی تام" در نشریات گروه "پزشکی"

  • شهرام آذررنگ، محمد پرستش*، عباس صارمی
    مقدمه

    دیابت به همراه مورفین با ایجاد استرس اکسیداتیو، آسیب های متابولیسمی متعددی در بیضه ها ایجاد می کند. این مطالعه با هدف کاهش عوارض اکسیداتیو ناشی از دیابت و مورفین بر کیفیت باروری مردان با کمک تمرین هوازی فزاینده با شدت متوسط صورت گرفت.

    روش بررسی

    از 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در این مطالعه تجربی استفاده شد. موش ها به صورت تصادفی به 4 گروه 8 تایی تقسیم شدند: کنترل دیابت (D)، دیابت مورفینی (D.M)، دیابت+ تمرین استقامتی (D+ ET)، دیابت مورفینی+ تمرین استقامتی (D. M+ET). سپس القاء دیابت و مورفین انجام شد. گروه های تمرین 8 هفته پروتکل تمرین استقامتی را اجرا نمودند. در پایان مطالعه همه موش ها کشته شدند و بافت بیضه آن ها جدا شد. شاخص های اکسیدانی و آنتی اکسیدانی این مطالعه اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 16 و با استفاده از از آزمون تحلیل واریانس یک راهه در سطح معنا داری 05/0 بررسی شدند.

    نتایج

    نتایج نشان داد غلظت شاخص اکسیدانی MDA گروه دیابت، نسبت به سایر گروها افزایش معناداری داشت (0/001 =p). با این حال تمرین استقامتی فزاینده باعث کاهش معنادار غلظت MDA (001/0 =p) و افزایش معنادار میزان شاخص های آنتی اکسیدانی TAC، GPX و  SOD(0/001 =p) سایر گروه ها در مقایسه با گروه دیابت شد.

    نتیجه گیری

    تحقیق حاضر نشان داد که تمرین استقامتی فزاینده با شدت متوسط باعث کاهش شاخص اکسیدانی و افزایش شاخص های آنتی اکسیدانی در بافت بیضه موش های دیابتی همراه با سندروم ترک شد. و این نشان دهنده کاهش عوارض ناباروری در موش ها می باشد.

    کلید واژگان: تمرین استقامتی, دیابت, مورفین, مالون دی آلدئید, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, گلوتاتیون پراکسیداز, سوپراکسید دیسموتاز
    Shahram Azarrang, Mohammad Parstesh*, Abbas Saremi
    Introduction

    Diabetes along with morphine causes many metabolic damages in the testicles by causing oxidative stress. This study aimed to reduce the oxidative effects caused by diabetes and morphine on the fertility quality of men with the help of increasing moderate intensity aerobic exercise.

    Methods

    32 male Wistar rats were used in this experimental study. Mice were randomly divided into 4 groups of 8: diabetes control (D), morphine diabetes (D. M), diabetes + endurance training (D+ ET), diabetes + morphine endurance training (D. M+ ET). Then induction of diabetes and morphine was done. The training groups performed 8 weeks of endurance training protocol. At the end of the study, all mice were killed and their testis tissue was isolated. The oxidant and antioxidant indices of this study were measured. Data were analyzed by SPSS software version 16 using one-way ANOVA at a significant level of 0.05.

    Results

    The results showed that the concentration of MDA in the diabetes group had a significant increase compared to other groups (P=0.001). However, increasing endurance training caused a significant decrease in the concentration of MDA (P=0. 001) and a significant increase in the amount of TAC, GPX and SOD (P=0. 001) in other groups compared to the diabetes group.

    Conclusion

    The present research showed that increasing endurance training with moderate intensity caused a decrease in the oxidant index and an increase in the antioxidant index in the testicular tissue of diabetic rats with withdrawal syndrome. And this shows the reduction of infertility complications in mice.

    Keywords: Endurance training, Diabetes, Morphine, MDA, TAC, GPX, SOD
  • پریا هاشمی*، هلیا رحمانی، محمد رامان مولودی، ذکریا وهاب زاده، اسماعیل ایزدپناه
    زمینه و هدف

    استرس اکسیداتیو از عوامل مهم در بروز اختلال در حافظه و یادگیری است که سبب آسیب نورونی در ناحیه هیپوکامپ می گردد. آلفا پاینن ترکیبی پلی فنولیک از خانواده ترپن ها است که اثرات ضدالتهابی، ضد اضطرابی، آنتی اکسیدانی و حفاظت عصبی مهمی را در سیستم عصبی مرکزی نشان داده است که می تواند بر حافظه موثر باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر آلفاپاینن بر بهبود حافظه کاری و فضایی در موش های صحرایی بود.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه 24 سر موش صحرایی نر به صورت تصادفی به 3 گروه کنترل، آلفاپاینن دوز mg/kg 5 و10 (به مدت 3 هفته، تزریق داخل صفاقی) تقسیم شدند. حافظه فضایی و کاری به ترتیب، از طریق ماز آبی موریس و ماز Y ارزیابی شدند. سپس، میزان مالون دی آلدیید و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در بافت هیپوکامپ اندازه گیری گردید. یافته ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی آنالیز شدند.

    یافته ها

    درصد تناوب در ماز Y در گروه آلفاپاینن mg/kg 10 نسبت به گروه های کنترل و دریافت کننده آلفاپاینن با دوز mg/kg 5 افزایش یافت. همچنین مدت زمان سپری شده در ناحیه هدف در دوز mg/kg 10 آلفاپاینن نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد، اما تفاوت معنی داری میان گروه ها از نظر مدت زمان رسیدن به سکوی هدف وجود نداشت. همچنین آلفاپاینن mg/kg 10 میزان مالون دی آلدیید بافت هیپوکامپ را نسبت به گروه کنترل کاهش داد، اما تفاوت معنی داری میان گروه ها از نظر میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام مشاهده نشد.

    نتیجه گیری

    آلفاپاینن سبب افزایش در عملکرد حافظه فضایی و کاری در موش های صحرایی گردید. یکی از مکانیسم های احتمالی بهبود حافظه در مطالعه حاضر، می تواند ناشی از کاهش میزان مالون دی آلدیید بافت هیپوکامپ، به عنوان یکی از شاخص های مهم استرس اکسیداتیو سیستم اعصاب مرکزی باشد.

    کلید واژگان: استرس اکسیداتیو, آلفاپاینن, حافظه کاری, حافظه فضایی, مالون دی آلدئید, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام
    Paria Hashemi*, Helia Rahmani, Mohammad Raman Moloudi, Zakaria Vahabzadeh, Esmael Izadpanah
    Background and Aim

    Oxidative stress is an important factor in the development of memory and learning disorder which can cause neuronal damage in the hippocampus. Alpha-pinene is a polyphenolic compound from the terpene family that has shown important anti-inflammatory, anti-anxiety, antioxidant and neuroprotective effects in the central nervous system and can affect memory. The aim of the present study was to investigate the effect of alpha-pinene on the improvement of working and spatial memory in rats. 

    Materials and Methods

    In this study, 24 male rats were randomly divided into 3 groups: control and 2 alpha-pinene groups (5 and 10 mg/kg IP) for 3 weeks. Spatial and working memories were assessed by Morris water maze and Y maze, respectively. Then, malondialdehyde level and total antioxidant capacity in hippocampal tissue were measured. Data were analyzed using one-way analysis of variance and Tukey's post hoc test.

    Results

    The percentage of alternation in the Y maze increased in the group which had received 10 mg/kg alpha-pinene group compared to those in the control group and the group which had received 5 mg/kg alpha-pinene. The time spent in the target area at the dose of 10 mg/kg of alpha-pinene showed a significant increase compared to that in the control group, but there was no significant difference among the groups in terms of the time to reach the target platform. Alpha-pinene at the dose of 10 mg/kg decreased the level of malondialdehyde in hippocampal tissue compared to the control group, but no significant difference was observed between the groups in terms of total antioxidant capacity.

    Conclusion

    Alpha-pinene increased spatial and working memory performance in rats. One of the possible mechanisms of memory improvement in the present study could be due to the reduction of malondialdehyde in the hippocampal tissue, as one of the important indicators of oxidative stress in the central nervous system.

    Keywords: Oxidative stress, Alpha-pinene, Working memory, Spatial memory, Malondialdehyde, Total antioxidant capacity
  • امیر نصرتی، بابی سان عسکری*، معصومه حبیبیان
    سابقه و هدف

    کنترل چاقی و کمبود ویتامین  Dکه با بروز بیماری قلبی - عروقی، اختلالات متابولیکی و افزایش هموسیستیین همراه هستند؛ از اهداف مهم مداخله های درمانی می باشند. در مطالعه حاضر، اثر تمرین مقاومتی تناوبی با شدت بالا (HIIRT) و ویتامین D بر سطوح هموسیستیین و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) در زنان دارای اضافه وزن با کمبود ویتامین D بررسی شد.

    مواد و روش ها

     در این مطالعه کارآزمایی بالینی، زنان دارای اضافه وزن همراه با کمبود ویتامین D موردبررسی قرار گرفتند. آزمودنی ها به طور تصادفی به چهار گروه 13تایی (شاهد، تمرین، ویتامین D و تمرین + ویتامین D) تقسیم شدند. گروه های تمرین، HIIRT را با شدت 80 درصد یک تکرار بیشینه انجام دادند و گروه های ویتامین D، یکبار در هفته ویتامین D مصرف نمودند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و تی زوجی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.

    نتایج

    پس از 8 هفته مداخله های تحقیق، سطح هموسیستیین در گروه های تجربی، کاهش و TAC افزایش معنادار یافت (0/001>P). به علاوه مداخله ترکیبی با تغییرات بیشتری در سطوح هموسیستیین و TAC در مقایسه با HIIRT و ویتامین D همراه بود (0/001>P)؛ اما HIIRT و ویتامین D تاثیر مشابهی بر تغییرات این متغیرها داشتند (0/05 >P).

    نتیجه گیری

     به نظر می رسد که بخشی از اثرات بهینه HIIRT و مصرف ویتامین D در توسعه سلامت زنان دارای اضافه وزن با کمبود ویتامین D، می تواند ازطریق افزایش TAC و کاهش هموسیستیین القا شود.

    کلید واژگان: تمرین تناوبی با شدت بالا, هموسیستئین, اضافه وزن, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, ویتامین D
    Amir Nosrati, Babisan Askari*, Masoumeh Habibian
    Background

    One of the important goals of therapeutic interventions is to control obesity and vitamin D deficiency, which are associated with the occurrence of cardiovascular disease, metabolic disorders and increased homocysteine. In this study, the effect of high-intensity interval resistance training (HIIRT) and vitamin D on homocysteine and total antioxidant capacity (TAC) ​​levels in overweight women with vitamin D deficiency was investigated.

    Materials and Methods

    In this clinical trial study, overweight women with vitamin D deficiency were investigated. The subjects were randomly divided into four groups of 13 (control, exercise, vitamin D and exercise+vitamin D). The exercise groups performed HIIRT with an intensity of 80% of one maximum repetition, and the vitamin D groups consumed vitamin D once a week. The collected data were analyzed using one-way analysis of variance and paired t-tests.

    Results

    After 8 weeks of research interventions, homocysteine level decreased and TAC significantly increased in the experimental groups (P<0.001). In addition, combined intervention was associated with more changes in homocysteine and TAC levels compared to HIIRT and vitamin D intervention (P<0.001), but HIIRT and vitamin D had a similar effect on the changes of these variables (P>0.05).

    Conclusion

    It seems that part of the optimal effects of HIIRT and vitamin D consumption in the health development of overweight women with vitamin D deficiency can be induced by increasing TAC and decreasing homocysteine.

    Keywords: High-intensity interval training, Homocysteine, Overweight, Total antioxidant capacity, Vitamin D
  • الناز جاهد، مهدی مقرنسی*، اصغر زربان، رضا قهرمانی
    زمینه و هدف

     مصرف مکمل‌های گیاهی همراه با فعالیت ورزشی به منظور پیشگیری و کنترل بیماری‌ها حایز اهمیت است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر چهار هفته تمرین در منزل و مصرف مکمل انار بر وضعیت استرس اکسایشی در زنان یایسه دارای اضافه وزن و چاق انجام شد.

    روش تحقیق:

     مطالعه حاضر تک سوکور و از نوع نیمه تجربی و کاربردی است. 60 زن یایسه دارای اضافه وزن و چاق با شاخص توده بدن بیشتر از 25 (کیلوگرم بر متر مربع) با رنج سنی 45 تا 65 سال انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه 15 نفری گنجانده شدند. با ریزش آزمودنی ها، در چهارگروه (15 نفر تمرین+مکمل انار، 13 نفر تمرین+دارونما، 14 نفر مکمل انار، و 14 نفر دارونما) تقسیم شدند. گروه مداخله و دارونما طی چهار هفته روزانه یک عدد کپسول 225 میلی‌گرمی مکمل انار و دارونما مصرف کردند. به دلیل شرایط کرونا، مدت تمرینات مقاومتی چهار هفته و شامل 28 جلسه 90 دقیقه‌ای در منزل بود.

    یافته‌ها: 

    نتایج ما نشان داد که تمرین ورزشی و مصرف مکمل افزایش معناداری در ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام و کاهش معناداری در مالون دی آلدهید دارد 0/05>P. اما در سه گروه دیگر اثر معناداری مشاهده نگردید. آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که چهار هفته تمرین و مصرف مکمل در مقایسه با گروه کنترل توانسته غلظت مالون دی آلدهید را به طور معناداری کاهش دهد 0/05>P.  اما تفاوت معناداری بین گروه‌ها برای متغیر ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام مشاهده نشد.

    نتیجه‌گیری:

     مکمل انار همراه با تمرینات مقاومتی در منزل احتمالا با کاهش استرس اکسایشی همراه است و از مشکلات مربوط به چاقی جلوگیری می‌کند.

    کلید واژگان: تمرین در منزل, مالون دی آلدهید, یائسگی, چاقی, اضافه وزن, مکمل انار, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام
    Elnaz Jahed, Mehdi Mogharnasi *, Asghar Zarban, Reza Ghahremani
    Background and Aims

     Exercises and consumption of plant-based supplements are essential to prevent and control diseases. The present study aimed to investigate the effect of a four-week home workout plan and pomegranate supplementation on oxidative stress in overweight and obese postmenopausal women.

    Materials and Methods

     The present single-blind, quasi-experimental, and practical study was conducted on 60 overweight and obese women between 45 to 65 years with a body mass index over 25 (kg/m2) who were randomly divided into four groups. After participant dropout, 56 women were divided into four groups. The first group (n=15) took pomegranate supplements and had exercise, the second group (n=13) took the placebo and had exercise, the third group (n=14) was given the pomegranate supplement and the fourth group (n=14) was given the placebo. The intervention and placebo groups took a 225 mg capsule of pomegranate supplementation and placebo daily for four weeks, respectively. Resistance training was performed in 28 90-min training sessions for four weeks at home due to the Covid-19 pandemic.

    Results

     The results of the present study indicated that exercise and supplementation significantly increase total antioxidant capacity, and decrease Malondialdehyde (MDA) (P<0/05); however, no significant effect was observed in the other groups. One-way ANOVA demonstrated that four weeks of training and supplementation significantly reduce the concentration of MDA compared to the control group (P<0.05). However, no significant difference was observed among the four groups in the total antioxidant capacity.

    Conclusion

     Pomegranate supplementation together with a home workout plan can possibly reduce oxidative stress and prevent difficulties related to obesity.

    Keywords: Home Workout Plan, Malondialdehyde, Menopause, Obesity, Overweight Pomegranate Supplementation, Total Antioxidant Capacity
  • محمدحسن احمدی، محمد رحمانی*، محسن خلیلی نجف آبادی
    مقدمه و هدف

    هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین تناوبی سرعتی (SIT) بر میزان آنزیم های کبدی، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) و ماالوان-دی-آلدهید (MDA) بافت کبدی بود.

    مواد و روش ها

    در یک کارآزمایی تجربی، 16 سر موش بزرگ آزمایشگاهی نر (موش) تصادفی به دو گروه کنترل (8=CO, n) و تمرین(8= EX, n) تقسیم شدند. موش ها پس از دوران سازگاری با محیط و آشنایی با تمرین، 8 هفته، هفته ای 3 جلسه تحت تمرین قرار گرفتند. در پایان دوره، پس از بیهوشی و خونگیری مستقیم از قلب، سرم برای سنجش های آنزیم های کبدی استخراج و بافت کبد جهت بررسی میزان TAC و MDA بافتی برداشته شد. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری t مستقل در سطح آلفای 05/0 در محیط SPSS نسخه 22 استفاده شد.

    نتایج

    تحلیل آماری داده ها حاکی از بالاتر بودن معنی دار میزان TAC بافت کبد گروه EX نسبت به گروه CO  بود (01/0=P)؛ اما تفاوت  معنی دار بین گروهی در رابطه با  میزان MDA بافتی کبد مشاهده نشد (24/0=P). در رابطه با میزان آنزیم های کبدی ALT (26/0=P) و GGT (44/0=P) نیز تفاوت بین گروهی معنی داری مشاهده نشد؛ اما میزان آنزیم  AST (01/0=P) و (001/0=P) ALP گروه EX نسبت به گروه CO به طور معنی داری کمتر بود.

    نتیجه گیری:

     نتایج نشان داد، تمرین SIT باعث افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی و تغییرات مطلوب در میزان آنزیم های کبدی می شود و این نوع پروتکل تمرینی می تواند پیامد مفیدی بر وضعیت سلامتی وعملکردی کبد داشته باشد.

    کلید واژگان: پراکسیداسیون لیپیدی, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, تمرین SIT, آنزیم های کبدی
    Mohammadhasan Ahmadi, Mohammad Rahmani *, Mohsen Khalili Najafabadi
    Objective

    The aim of this study was to evaluate the effect of Sprint Interval Training (SIT) on the plasma liver enzymes, liver tissue total-antioxidant-capacity (TAC) and Malondialdehyde (MDA) levels in male rats.

    Materials and Methods

    In an experimental trial, 16 male rats were randomly divided into two groups: control (CO,n=8) and exercise (EX,n=8). The rats after the period of adaptation to the environment and familiarization with exercise were trained 3 sessions per week for 8 weeks. Finally, after anesthesia and direct blood sampling from the heart, serum was extracted for liver enzymes and liver tissue was removed to assess tissue TAC and MDA. Independent t-test was used to analyze the data at the alpha level of 0.05 in SPSS version 22.

    Results

    Statistical analysis of the data showed a significantly higher liver tissue TAC in the EX group compared to the CO group (P=0.01); but no significant intergroup difference was observed related to liver tissue MDA (P=0.24). There was no significant difference between the groups in the ALT (P=0.26) and GGT (P=0.44) level; but the AST (P=0.01) and ALP (P=0.001) level in EX group was significantly lower than CO group.

    Conclusion

    The results showed that SIT increases the antioxidant capacity and induces desirable changes in the liver enzymes levels and this training protocol can have a beneficial effect on the health status of the liver.

    Keywords: Malondialdehyde (MDA), Total Antioxidant Capacity (TAC), sprint Interval training (SIT), Liver enzymes
  • سارا اختگان، سیروان آتشک*، رضا رشدی بناب
    مقدمه

    پیشنهاد شده است که انجام فعالیت های ورزشی منظم می تواند روش موثری جهت کاهش سطوح استرس اکسیداتیو و اختلالات ناشی از آن باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییرات سطوح برخی شاخص های پراکسیداسیون لیپیدی و آنتی اکسیدانی تام سرم زنان یایسه غیرفعال به دنبال تمرینات ترکیبی و تناوبی شدید انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه نیمه تجربی در سال 1399 بر روی 45 زن یایسه بی تحرک در شهرستان بناب انجام شد. افراد به طور تصادفی، در یکی از سه گروه تمرینات تناوبی شدید، تمرینات ترکیبی و گروه کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینی 3 روز در هفته و به مدت 12 هفته انجام شد. نمونه گیری خون 48 ساعت قبل و بعد از دوره تمرینات گرفته شد و سطوح سرمی شاخص های مالون دی آلدیید (MDA) و ظرفیت آنتی اکسیدان تام (TAC) مورد اندازه گیری و آنالیز قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 24) و آزمون های آماری تی همبسته و آنالیز کوواریانس در سطح معناداری 05/0 انجام شد.

    یافته ها

    در مقادیر شاخص های جسمانی و فیزیولوژیکی قبل از اجرای پروتکل تمرینی، تفاوت معنی داری بین سه گروه مورد مطالعه وجود نداشت (05/0<p). هر دو روش تمرینات ترکیبی و تناوبی شدید به مدت 12 هفته باعث کاهش معنا دار سطوح MDA و همچنین افزایش معنادار TAC در زنان یایسه بی تحرک شد (05/0>p)، در حالی که نتایج گروه کنترل نشان دهنده عدم تغییر معنادار این شاخص ها زمان انجام پژوهش بود (05/0<p). همچنین، تفاوت معناداری بین دو گروه تمرینی در هیچ کدام از متغیرهای مذکور وجود نداشت (05/0˃p). به علاوه، بین دامنه تغییرات سطوح این شاخص ها با تغییرات برخی از شاخص های ترکیب بدن در گروه های تمرین همبستگی معناداری مشاهده شد (05/0>p).

    نتیجه گیری

    انجام روش های تمرین ترکیبی و تناوبی شدید به مدت 12 هفته می تواند باعث افزایش سطوح ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرمی و کاهش نشانگر پراکسیداسیون لیپیدی شود، لذا می توان انجام این روش های تمرینی را به زنان یایسه بی تحرک جهت بهبود وضعیت استرس اکسیداتیو توصیه نمود.

    کلید واژگان: تمرینات ترکیبی, تمرینات تناوبی شدید, زنان یائسه, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, مالون دی آلدئید
    Sara Akhtegan, Sirvan Atashak *, Reza Roshdi Bonab
    Introduction

    It has been proposed that regular exercise training is effective methods to reduce the levels of oxidative stress and its disorders. Therefore, this study was performed aimed to evaluate the changes of some total antioxidant capacity and lipid peroxidation markers following the combined with high intensity interval training in sedentary postmenopausal women.

    Methods

    This semi-experimental study was performed  in 2020 on 45 sedentary menopause women  in Bonab city. The subjects were randomly assigned to 3 groups: high-intensity interval training, combined exercise training and control. Exercise training programs were done in 3 nonconsecutive days for twelve week. Blood samples were collected 48 hours before and after exercise training and the level of malondialdehyde (MDA) and total antioxidant capacity (TAC) were measured. Data were analyzed by SPSS software (version 24) and correlated t-test and Covariance of analysis (ANCOVA) test. P<0.05 was considered statistically significant.

    Results

    There were no differences between three groups in the physical physiological indices at the beginning of the study (p>0.05). The twelve week of both type of exercise training methods significantly decreased the MDA and significantly increased the TAC levels in sedentary menopause women  (p<0.05). While, there were no significant differences in these indicators during the study period in the control group. However, there were no significant difference between two exercise training methods (p>0.05). Moreover, significant correlation was observed between the changes of this markers with the changes in some of body composition indices in training groups (p<0.05).

    Conclusion

    Performing 12 weeks of combined and high intensity interval training can lead to increase of total antioxidant capacity and decrease lipid peroxidation indicators, therefore, it can be recommend these exercises training methods for postmenopausal women to improve oxidative stress.

    Keywords: Combined training, High Intensity Interval Training, Malondialdehyde, Postmenopausal women, Total antioxidant capacity
  • رقیه فخرپور*، یوسف یاوری، یوسف صابری
    مقدمه

    مصرف مواد مخدر القای التهاب و بروز استرس اکسیداتیو را در پی دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و پروتئین واکنش دهنده C خون در مردان معتاد به مت آمفتامین در حال ترک می باشد.

    روش کار

    مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی و جامعه مورد مطالعه آن مردان معتاد در حال ترک بود که 44 تن از آن ها به روش نمونه گیری تصادفی ساده در پژوهش شرکت کردند. با حداقل سه ماه حضور در کمپ ترک اعتیاد انتخاب شده و در دو گروه، تمرین و کنترل تقسیم شدند. تمرین های پیلاتس به مدت 8 هفته و سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60 دقیقه اجرا گردید. نمونه های خونی در شرایط پیش و پس آزمون به مقدار 5 سی سی از ورید بازویی گرفته شد. مقادیر خونی ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و پروتئین واکنش دهنده C با استفاده از کیت های آزمایشگاهی اندازه گیری شد. داده ها در نرم افزار اس پی ا س اس  نسخه 20  تحلیل شد.

    یافته ها

    مقادیر سرمی پروتئین واکنش دهنده C در گروه کنترل بدون تغییر معنادار (638/0=P) ولی در گروه تمرین با کاهش معنادار همراه بوده است (039/0=P). مقادیر سرمی ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در گروه کنترل بعد از هشت هفته بدون تغییر معنادار (288/0=P) ولی در گروه تمرین بعد از هشت هفته مداخله افزایش معناداری داشته است (05/0=P).

    نتیجه گیری

    پیلاتس سبب کاهش التهاب و افزایش ظرفیت  آنتی اکسیدان در افراد معتاد می شود. پیشنهاد می شود از این نوع تمرین برای تقویت سیستم ایمنی افراد معتاد به کار گرفته شود.

    کلید واژگان: پیلاتس, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, CRP, معتاد, مت آمفتامین
    Rogayeh Fakhrpour*, Yousef Yavari, Yousef Saberi
    Introduction

    Drug use induces inflammation and oxidative stress. The aim of the present study was to determine The effect of eight weeks of Pilates training on total antioxidant capacity and C-reactive protein in the blood in men addicted to methamphetamine who are quitting

    Methods

    The present study was a quasi-experimental study and the study population was addicted men who were leaving, 44 of whom participated in the study by simple random sampling. With at least three months in the addiction treatment camp, they were selected and divided into two groups, training and control. Pilates exercise was performed for 8 weeks, three sessions per week and each session for 60 minutes. Blood samples were taken from the brachial vein in pre- and post-test conditions. Blood levels of total antioxidant capacity and C-reactive protein were measured using laboratory kits. Data were analyzed using SPSS. 20.

    Results

    Serum CRP levels in the control group did not change significantly (P=0.638) but in the exercise group was associated with a significant decrease (P= 0.039). Serum levels of total antioxidant capacity in the control group after eight weeks without significant change (P=0.288) but in the exercise group after eight weeks of intervention had a significant increase (P= 0.05).

    Conclusions

    Pilates caused reduce inflammation and decreased antioxidant capacity in addict persons. It is recommended that this type of exercise be used to strengthen the immune system of addicts.

    Keywords: Pilates Exercise, Total Antioxidant Capacity, CRP, Addicted, Methamphetamine.
  • امیر خسروی*
    زمینه

    استفاده از یک وهله سونا جهت کاهش سریع وزن اثرات منفی چشم گیری بر سلامت می گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر عصاره آبی زعفران بر توان هوازی بیشینه، پراکسیداسیون لیپیدی و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم مردان جوان ورزشکار متعاقب یک وهله سونای منتهی به کاهش 4 درصدی وزن بدن انجام شد.

    روش کار

    در یک مطالعه نیمه تجربی20 مرد جوان ورزشکار به ترتیب با میانگین سنی وزنی و درصد چربی بدن به طور تصادفی به دو گروه دارونما (10 نفر)، و مکمل (10 نفر) تقسیم شدند. افراد گروه مکمل، عصاره زعفران را روزانه 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت 4 روز مصرف کردند و گروه دیگر نیز به همان میزان دارونما (لاکتوز) دریافت کردند. تمامی آزمودنی ها پس از 4 روز مکمل یاری، چهار درصد وزن بدن خود را با آب زدایی در سونای خشک از دست دادند. ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و مالون دی آلدئید سرم آزمودنی ها طی سه مرحله (پایه، 4 ساعت قبل و بلافاصله بعد از سونا) و توان هوازی بیشینه در دو مرحله (یک هفته پیش و بلافاصله بعد از سونا) اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس مکرر، تی وابسته و مستقل در سطح معناداری کمتر از 05/0 تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

    نتایج نشان دادند که متعاقب سونای خشک توان هوازی بیشینه هر دو گروه به طور معنی داری کاهش نشان داد (05/0P <). هم چنین میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و مالون دی آلدئید سرم گروه کنترل به طور معنی داری به ترتیب کاهش و افزایش نشان داد (001/0=P).

    نتیجه گیری

    بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق مصرف عصاره زعفران منجر به بهبود ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم شد و از افزایش معنی دار مالون دی آلدئید سرم پس از سونا جلوگیری کرد. با این وجود مصرف عصاره زعفران در جلوگیری از کاهش توان هوازی بیشینه متعاقب سونا تاثیر معنی داری نداشت.

    کلید واژگان: پراکسیداسیون لیپیدی, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, زعفران, توان هوازی بیشینه, سونا
    Amir khosravi*
    Background

    The use of a single sauna for decreasing weight quickly has a significantly negative impact on the health. The present study aimed to investigate the effect of Saffron aqueous extracts on maximal oxygen uptake, serum lipid peroxidation and total antioxidant capacity of young men athlete following a single Sauna leads to a 4 percent body weight loss.

    Methods

    In a semi-experimental study twenty young athletic men were randomly divided into two equal groups of 1- control 2- supplement. Subjects in supplement group consumed 5 mg /kg/day of saffron for 4 days, whiles other group received the same amount of placebo (lactose). After four days of supplementation all subjects lost 4% of their body weight by dehydration in dry sauna. Serum total antioxidant capacity and malondialdehyde levels were measured in three stages, (baseline, and 4h before and immediately after sauna) and vo2 max was measured in two stages (1week before and immediately after sauna).

    Results

    The mean age, weight, and body fat were 22.60±0.98 years, 76.07±5.11 kg, and 18.06±1.64 percent, respectively. The vo2 max in the two groups after sauna significantly decreased (p=0/001). As well as total antioxidant capacity and malondialdehyde levels in the only control group after sauna significantly decreased and increased respectively (p=0/001).

    Conclusion

    It can be concluded that the use of saffron extract improved levels of serum total antioxidant capacity, and thereby it significantly prevented the increase of in serum malondialdehyde after sauna. However the uses of saffron extract no significant effect on prevented the decrease in vo2 max after sauna.

    Keywords: Lipid peroxidation, Total Antioxidant Capacity, Saffron, vo2 max, Sauna
  • نازنین کامیاب، محمود شیخ فتح الهی، معصومه عدالت، زهره موردویی*
    مقدمه
    سیستم آنتی اکسیدان از مهم ترین مکانیسم های دفاعی بزاق علیه رادیکال های آزاد است. یکی از مهم ترین عوامل آنتی اکسیدانی، ویتامین C است که در درمان و جلوگیری از استرس اکسیداتیو موثر می باشد. با توجه به تاثیر عوامل محیطی، ژنتیکی و تغذیه ای بر تعادل بین تولید و دفع رادیکال های آزاد، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر ویتامین C بر ظرفیت تام آنتی اکسیدانی بزاق در افراد غیرسیگاری انجام شد.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده بود که بر روی 60 فرد سالم غیرسیگاری مراجعه کننده به کلینیک دندان پزشکی رفسنجان در سال 1396 انجام شد. پس از تقسیم تصادفی افراد به سه گروه، به گروه اول و دوم به ترتیب 1000 و 500 میلی گرم قرص جوشان ویتامین C، به مدت سه هفته داده شد. گروه سوم هیچ گونه مکمل ویتامین C دریافت نکرد. ظرفیت آنتی اکسیدانی تام بزاق، قبل و سه هفته پس از مداخله، به وسیله کیت سنجش آنتی اکسیدان و دستگاه ELISA Reader اندازه گیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t زوجی، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی دانکن استفاده شد.
    یافته ها
    آزمون مقایسات چندگانه دانکن نشان داد که میانگین تغییرات (افزایش) ظرفیت آنتی اکسیدانی تام بزاق در گروه دریافت کننده 500 و 1000 میلی گرم ویتامین C دارای اختلاف معنی دار نبود (05/0<P). در حالی که میانگین تغییرات ظرفیت آنتی اکسیدانی تام بزاق در گروه کنترل به طور معنی داری کمتر از گروه دریافت کننده ویتامین C بود (001/0>P).
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان داد که استفاده از ویتامین  Cبه عنوان یک عامل آنتی اکسیدان، باعث افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام بزاق می شود.
    کلید واژگان: ویتامین C, غیر سیگاری, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, بزاق
    Nazanin Kamyab, Mahmood Sheikh Fathollahi, Masoumeh Edalat, Zohreh Mordouei *
    Introduction
    Antioxidant system is one of the most important protective mechanisms of saliva against free radicals. One of the most important antioxidant agents is vitamin C, which is effective in the treatment and prevention of oxidative stress. With regard to the effect of environmental, genetic, and nutritional factors on the balance between the production and expulsion of free radicals, the present study aimed to determine the effect of vitamin C on salivary total antioxidant capacity (TAC) in non-smokers.
    Materials and Methods
    This randomized clinical trial was conducted on 60 healthy non-smokers referring to the Dental Clinic of Rafsanjan, Kerman, Iran, in 2017. After random division of the participants into three groups, the first and second groups were given 1000 and 500 milligrams of vitamin C effervescent tablet for 3 weeks, respectively. The third group did not receive any vitamin C supplements. The salivary TAC was measured before and after the intervention using an antioxidant kit and an ELISA reader. Data were analyzed using the paired t-test, one-way ANOVA followed by Duncan's post hoc test.
    Results
    Duncan's multiple comparisons test indicated that the mean changes (increase) in salivary TAC of the receiving groups of 500 and 1000 milligrams of vitamin C were not significantly different (P>0.05). However, the mean changes in salivary TAC in the control group were significantly lower than those receiving 500 and 1000 milligrams of vitamin C (P<0.001).
    Conclusion
    The results of this study showed that the use of vitamin C as an antioxidant agent increases the salivary TAC.
  • طاهره جعفری، احمد شهدادی*، عباس صالحی کیا
    مقدمه
    استرس اکسیداتیو نقش مهمی در بروز بیماری های مختلف دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر یک جلسه تمرین ترکیبی به همراه مصرف مکمل سیر بر مارکرهای اکسیداتیو استرس در دختران شناگر ماهر بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه، از بین شناگران خانم شهرستان زاهدان، 40 نفر به صورت هدفمند انتخاب و بطور تصادفی به چهار گروه، کنترل، تمرین-مکمل، تمرین-دارونما و مکمل تقسیم شدند و خون گیری مرحله اول انجام شد. گروه مکمل و دارونما بمدت 14روز، روزی دو بار، به ترتیب دو عدد قرص 400 میلی گرمی سیر و کپسول نشاسته را مصرف کردند. بعد از دو هفته مصرف مکمل، یک جلسه تمرین ترکیبی که شامل تمرین مقاومتی در سه ست با هشت تکرار و 75 درصد قدرت بیشینه انجام شد و تمرین هوازی بر روی تردمیل با 75 درصد VO2max به مدت 30 دقیقه انجام و خون گیری مرحله دوم انجام شد. برای آنالیز بیوشیمیایی و سنجش مقادیر ظرفیت ضداکسایشی تام و مالون دی آلدئید انجام شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و در سطح معناداری 0/05 انجام شد.
    یافته ها
    14 روز مصرف عصاره ی سیر و انجام یک جلسه تمرین ترکیبی تغییر معنی داری بر شاخص استرس اکسایشی و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در بین گروه های مختلف ایجاد نکرد.
    نتیجه گیری
    با وجود اثرات آنتی اکسیدانی سیر و عصاره آن، مطالعه ما نشان داد که دو هفته مصرف مکمل سیر در پیش گیری از استرس اکسیداتیو ناشی از یک جلسه تمرین ترکیبی با شدت بالا موثر نیست.
    کلید واژگان: استرس اکسایشی, تمرین ترکیبی, دختران شناگر, سیر, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام
    Tahereh Jafari Of Science, Ahmad Shahdadi*, Abbas Salehikia
    Introduction
    Oxidative stress has pivotal role in many complications. The purpose of this study was to assess the effect of a single session of combined training along with garlic extract supplementation on oxidative stress markers in professional girl swimmers.
    Materials and Methods
    In this study, we purposefully chose 40 girl swimmers of Zahedan city, then were divided them into four separate groups as control, combined training along with supplement, combined training along with placebo and supplement groups. Blood samples in the first day were collected. Then, the supplement and placebo groups received two garlic tablets (800 mg/day) and starch capsules, respectively. After two weeks, a single session of combined training was performed by training placebo supplement training groups. Then, blood samples were again collected immediately after exercise. Malondialdehyde and total antioxidant capacity levels were determined by the commercial assay Kits. Data were analyzed by one-way ANOVA using SPSS software.
    Results
    The results showed that two weeks garlic supplementation and a single combined training session didn’t make a significant difference in the levels of oxidative stress indices i.e. malondialdehyde and total antioxidant capacity between groups (P>0.05). But, it seems that the total antioxidant capacity in supplement group was significantly greater than other groups.
    Conclusion
    Due to the antioxidant properties of garlic, the induction of oxidative stress during exercise and the disturbance of redox balance, the present results suggest that the two weeks consumption of garlic supplementation cannot reduce or prevent oxidative stress.
    Keywords: Oxidative Stress, Combined training, Girl swimmers, Garlic, Total Antioxidant Capacity
  • زهره امیرخانی، محمدعلی آذربایجانی*
    استرس اکسایشی نقش مهمی را در پاتوژنز بسیاری از بیماری ها مانند آترواسکلروز دارد و اجرای فعالیت بدنی شدید منجر به افزایش استرس اکسایشی می شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر هشت هفته تمرین مقاومتی بر شاخص های پراکسیداسیون لیپیدی، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، آنزیم های کبدی و نیمرخ لیپیدی زنان دارای اضافه وزن و چاق انجام شد.
    در این مطالعه شبه تجربی 16 زن دارای اضافه وزن و چاق در دو گروه مداخله (9 نفر) و کنترل (7 نفر) به روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. برنامه تمرین مقاومتی شامل تمرینات مقاومتی (با شدت50 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه) بود که به مدت هشت هفته، هرهفته سه جلسه یک ساعتی انجام شد. شاخص های پراکسیداسیون لیپیدی، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، آنزیم های کبدی و نیمرخ لیپیدی اندازه گیری و در پیش آزمون و پس آزمون مورد مقایسه قرار گرفت.
    هشت هفته تمرین مقاومتی سبب افزایش آماری معنی دار ظرفیت آنتی اکسیدانی، لیپوپروتئین پرچگال و تری گلیسرید و کاهش آماری معنی دار آلانین آمینو ترانسفراز در مقایسه با گروه کنترل گردید (p<0. 05).
    کلید واژگان: تمرین مقاومتی, پراکسیداسیون لیپیدی, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, آنزیم های کبدی, افزایش وزن, زن
    Zohre Amirkhani, Mohammad Ali Azarbayjani *
    Background And Objective
    Oxidative stress plays an important role in the pathogenesis of some diseases such as atherosclerosis and doing high intensity training may enhance oxidative stress. This study was done to evaluate the effect of eight weeks resistance training on malondialdehyd, total, antioxidant capacity, liver enzymes and lipid profile in overweight and obese women.
    Methods
    In this quasi-experimental study, 16 overweight and obese women were non-randomly divided into intervention (n=9) and control (n=7) groups. The resistance training included the resistance training (with intensity of 50-80% one repetition maximum) that lasted for 8 weeks and 3 sessions per week. Every session lasted for 60 minutes. Malondialdehyd, total antioxidant capacity, liver enzymes and lipid profile for each subject was measured.
    Results
    The eight weeks resistance training significantly increased total antioxidant capacity high density lipoprotein and triglyceride in interventional group in compared to controls (p
    Conclusion
    Eight weeks resistance training by reducing malondialdehyd and increasing total antioxidant capacity may reduce the risk of atherosclerosis disease and improving cardiovascular health.
    Keywords: Resistance training, Lipid peroxidation, Total antioxidant capacity, Liver enzyme, Overweight, Woman
  • بابک هوشمند مقدم، فاطمه شبخیز*
    امروزه اضافه وزن و اختلالات متابولیکی همراه آن به یکی از نگرانی های مهم حوزه سلامتی تبدیل شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین طناب زنی و مصرف مکمل زیره سبز بر شاخص های تن سنجی، ترکیب بدن، متابولیک، آنتی اکسیدانی و التهابی در مردان مبتلا به اضافه وزن بود.
    در این مطالعه کار آزمایی بالینی،40 مرد جوان دارای اضافه وزن انتخاب و تصادفی به چهار گروه کنترل، تمرین، مکمل و ترکیبی تقسیم شدند. برنامه گروه های تمرین شامل هشت هفته تمرین طناب زنی منتخب بود. گروه مکمل و ترکیبی، روزانه 2 عدد قرص 25 میلی گرمی زیره سبز مصرف می کردند. خون گیری قبل و بعد از هشت هفته به دنبال 12-10 ساعت ناشتایی شبانه انجام شد.
    نتایج نشان داد پس از 8 هفته بین مقادیر وزن بدن تمام گروه ها با گروه کنترل اختلاف معناداری وجود دارد (05/0p?). همچنین بین مقادیر چربی بدن، BMI، لپتین و CRP گروه های تمرین و ترکیبی اختلاف معناداری با گروه کنترل مشاهده شد. که این اختلاف در مقادیر TAC تنها در گروه های مکمل و ترکیبی بارز بود (05/0p?).
    کلید واژگان: طناب زنی, زیره سبز, لپتین, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, التهاب, اضافه وزن
    Babak Hooshmand Moghadam, Fatemeh Shabkhiz*
    Introduction
    Today, overweight and associated metabolic disorders have become one of the major health concerns. The purpose of the present study was to investigate the effect of rope skipping and supplementation of cumin cyminum L. on anthropometric, body composition, metabolic, antioxidant and inflammatory in overweight men.
    Materials And Methods
    In this clinical trial study, 40 overweight young men were randomly divided into four groups of control, exercise, supplementation and combination. The exercise group program included eight weeks of selected creeping training. The supplementation and combined groups consumed 2 caps of 25 mg cumin cyminul daily. Blood samples were taken after 10 to 12 hours of fasting before and after eight weeks.
    Results
    The results showed that after 8 weeks, there was a significant difference between body weight values of all groups and control group (P≤0.05). Also, there was a significant difference between body fat, BMI, leptin and CRP in the training and combination groups. This difference was apparent in TAC values only in complementary and combination groups (P≤0.05).
    Conclusion
    According to the findings of this study, it can be concluded that the use of cranberries and cumin in reducing the amount of leptin and inflammatory agents and increasing total antioxidant capacity plays an important role in regulating the body weight of overweight men. Although it seems, cumin and creeping exercises creeping and cumin exercises each independently show significant impacts
    Keywords: Rope Skipping, cumin cyminum L, Leptin, Total antioxidant capacity, Inflammation, overweight
  • مژگان یوسف پور، علی قاسم نیان *، احمد رحمانی
    زمینه و هدف
    پژوهش ها نشان داده اند که رادیکال های آزاد باعث ایجاد بیش از 60 نوع بیماری می شوند و عاملی که ممکن است باعث توقف روند تخریبی رادیکال های آزاد در بدن شود، سیستم آنتی اکسیدانی (ضد اکسایشی) است. همچنین یکی از مهمترین عواملی که موجب افزایش شکل گیری رادیکال های آزاد در بدن می شود تنفس شدید حین فعالیت بدنی است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید بر میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما و مالون دی آلدهید بافت کبدی موش های صحرایی نر ویستار بود.
    روش بررسی
    در این مطالعه 16 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با میانگین وزن 200 گرم به صورت تصادفی به 2 گروه کنترل(8سر) و تناوبی شدید(8 سر) تقسیم شدند. تمرینات تناوبی شدید به مدت 8 هفته و هر هفته به مدت پنج روز انجام شد. آب و غذای استاندارد به صورت آزاد در اختیار همه حیوانات قرار گرفت. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین و پس از 8 ساعت ناشتایی شبانه ، پس از بیهوشی حیوانات نمونه های خونی و بافتی جمع آوری شد و با استفاده از روش رنگ سنجی فعالیت ظرفیت تام آنتی اکسیدانی پلاسما و غلظت مالون دی آلدهید بافت کبد اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون تی تست مستقل استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج این تحقیق نشان داد 8 هفته تمرین تناوبی شدید تاثیری بر میزان فعالیت ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما و همچنین غلظت مالون دی آلدهید بافتی نداشت (05/0
    نتیجه گیری
    با توجه به این که 8 هفته تمرین تناوبی شدید تاثیری بر تغییرات ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و غلظت مالون دی آلدهید نداشته است، شاید بتوان با احتیاط عنوان کرد که تمرینات ورزشی منظم تناوبی، با ایجاد سازگاری مفید در سیستم آنتی اکسیدانی، بدن را در مقابل تولیدات استرس اکسیداتیو مقاوم تر ساخته است.
    کلید واژگان: تمرینات تناوبی شدید, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, مالون دی آلدهید
    Mozhgan Usefpor, Agha Ali Ghasemnian Dr *, Ahmad Rahmani Dr
    Background And Aim
    The results of many studies have shown that free radicals are cause of more than 60 diseases and antioxidant system (antioxidant) can stop the damaging process induced by free radicals in the body. One of the most important factors which can increase the production of free radicals is heavy breathing during physical activity. The aim of this study was to investigate the effect of a period of high intensive interval training on plasma total antioxidant capacity and malondealdehyde level in liver tissue of male Wistar rats.
    Materials And Methods
    In this study, 16 adult male Wistar rats (195-220 g) were randomly divided into control (n = 8) and training (n=8) groups. The training protocol consisted of running on treadmill 5 days a week, for 8 weeks. Standard meal and water were provided and the subjects were allowed to choose their food freely. 48 hours after the last session of training and 8 hours of overnight fasting, blood and tissue samples were collected to measure the total antioxidant capacity and MDA level by using colorimetric method. We used independent T test for data analysis.
    Results
    The results showed that 8 weeks of intensive interval exercise had no significant effect on the plasma antioxidant activity and capacity and also tissue level of MDA (p>0.05).
    Conclusion
    Since 8 weeks of high intensive interval training had no effect on the total antioxidant capacity and malondialdehyde level, it can be said cautiously that exercise at regular intervals can induce useful adaptation in antioxidant system which can lead to resistance against oxidative stress.
    Keywords: Intensive interval training, Total antioxidant capacity, Lipid peroxidation
  • میرمحمد میری، پوریا محمدی *
    زمینه و هدف
    کارسینومای مدولاری تیروئید، توموری بدخیم با منشاء سلول های پارافولیکولار C مشتق شده از ستیغ عصبی است و حدود 10% کل انواع سرطان های تیروئید را شامل می شود. با وجود اینکه عوامل متعددی در ایجاد و پیشرفت سرطان دخیل می باشد، اخیرا نقش استرس اکسیداتیو در پاتوژنز انواع سرطان ها بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در مطالعه حاضر فعالیت آنزیم کاتالاز و ظرفیت انتی اکسیدان تام در بیماران مبتلا به کارسینومای مدولاری تیروئید سنجیده شده و با افراد سالم مقایسه گردید.
    روش ها
    در این مطالعه مورد-شاهدی، افراد مبتلا به کارسینومای مدولاری تیروئید، که سرطان آنها با توموگرافی، سی تی اسکن و یافته های پاتولوژی تایید شده و هنوز اقدام درمانی برای ایشان انجام نگرفته، بعنوان گروه مورد وارد مطالعه شدند. در ادامه از اعضای درجه یک خانواده بیماران که افراد سالمی بودند بعنوان گروه شاهد دعوت به همکاری شد. اطلاعات دموگرافیک و آنتروپومتریک بیماران شامل سن، جنس، وضعیت تاهل، مصرف سیگار، سابقه بیماری و مصرف دارو، قد و وزن افراد بیمار و سالم ثبت شد. در ادامه از همه افراد شرکت کننده 5 میلی لیتر خون جهت سنجش فعالیت آنزیم کاتالاز و ظرفیت انتی اکسیدان تام اخذ شد و با استفاده از کیتهای مربوطه سنجیده شد و یافته ها با هم مقایسه گردید.
    یافته ها
    یافته ها نشان داد که اختلاف معنی داری بین اطلاعات دموگرافیک و آنتروپومتریک بین دو گروه سالم و کارسینومای مدولاری تیروئید وجود ندارد (P<0.05) و گروه ها همسان بودند. گروه کارسینومای مدولاری تیروئید شامل 16 (41 %) مرد و 23 (59 %) زن با میانگین سنی 11±6/30 سال و گروه سالم شامل 20 (6/47 %) مرد و 22 (4/52 %) زن با میانگین سنی 12±6/31 سال بودند. ظرفیت انتی اکسیدان تام (p=0.001) و کاتالاز (p=0.001) بطور معنی دار در گروه کارسینومای مدولاری تیروئید پایین تر از گروه سالم بود.
    نتیجه گیری
    در این مطالعه سطح ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و کاتالاز در بیماران مبتلا به کارسینومای مدولاری تیروئید، کاهش یافته بود. این یافته های اولیه نشان میدهد که استرس اکسیداتیو میتواند با کارسینومای مدولاری تیروئید مرتبط باشد و یا احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
    کلید واژگان: سرطان مدولاری تیروئید, کاتالاز, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام
    Mir Mohammad Miri, Pouria Mohammadi *
    Background And Aim
    Medullary thyroid carcinoma is a malignant tumor originates in the thyroid parafollicular cells derived from neural crest cells and include about 10% of all thyroid cancers. Although many factors are involved in the development and progression of cancer, most recently, the role of oxidative stress in the pathogenesis of cancer is highly regarded. In the present study the enzyme activity of catalase and total antioxidant capacity in patients with medullary thyroid carcinoma were measured and compared with healthy subjects.
    Methods
    In this case-control study, patients with medullary thyroid carcinoma, whose cancer was confirmed with findings of CT and pathological data and treatment has yet been done to them, were enrolled as a case group. Then, from family members of patients who were healthy people was invited to patriated as a control group. Demographic and anthropometric data of patients included age, sex, marital status, smoking and medical history, medication use, height and weight were recorded. Then 5 ml blood of all participants was taken for measuring the activity of catalase and total antioxidant capacity were obtained and findings were compared.
    Results
    No statistical difference was observed in the demographic and anthropometric data between cases and controls and groups were matched (P
    Conclusion
    In this study, total antioxidant capacity and catalase levels in patients with medullary thyroid carcinoma was decreased. These preliminary findings suggest that oxidative stress may be associated with medullary thyroid carcinoma or increase the risk of developing the disease.
    Keywords: Medullary Thyroid Carcinoma, Catalase, Total Antioxidant Capacity
  • مهدی مقرنسی، جواد بیات، محسن فوادالدینی*، عباس صالحی کیا، مهران حسینی، فرهاد شهامت نشتیفانی
    زمینه و هدف
    مصرف مکمل های خوراکی جهت از بین بردن آسیب های اکسیداتیو ناشی از تمرین ورزشی در بین ورزشکاران متداول می باشد. مطالعات گذشته نشان داده اند که کلستروم(آغوز) گاوی دارای خاصیت آنتی اکسیدانی می باشد اما تاکنون مطالعه ای که اثربخشی آنرا بر استرس اکسایشی و ظرفیت آنتی اکسیدانی مورد ارزیابی قرار داده باشد یافت نشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات مصرف مکمل آغوز گاوی به همراه تمرین هوازی و بی هوازی بر استرس اکسایشی و ظرفیت آنتی اکسیدانی موشهای صحرایی نر ویستار انجام شد.
    روش کار
    در این مطالعه تجربی 48 موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به شش گروه مساوی تقسیم شدند(کنترل، مکمل آغوز، تمرین هوازی، تمرین بی هوازی، مکمل آغوز و تمرین هوازی، مکمل آغوز و تمرین بی هوازی). گروه های دریافت کننده آغوز روزانه به مدت ده هفته دوزmg/kg 300 پودر آغوز گاوی را به صورت خوراکی دریافت نمودند. گروه های تمرینی سه جلسه تمرین در هفته به مدت 10 هفته روی تریدمیل مخصوص جوندگان انجام دادند. خونگیری قبل و 24 ساعت پس از انجام آخرین جلسه تمرین در شرایط ناشتایی از تمام موش ها انجام شد. داده ها با استفاده از آزمونهای کلموگروف-اسمیرنوف، آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی در سطح 05/0>&alpha تحلیل شدند.
    یافته ها
    مقادیر پلاسمایی شاخص استرس اکسایشی(MDA) در تمام گروه ها بجز گروه مکمل آغوز و تمرین بی هوازی به طور معناداری در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری پیدا کرد(05/0>p). ظرفیت آنتی اکسیدانی نیز در تمام گروه ها بجز گروه تمرین بی هوازی در مقایسه با گروه کنترل با افزایش معناداری همراه بود(05/0>p).
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد، ده هفته مصرف مکمل آغوز به همراه تمرین هوازی اثر بخشی بهتری در کنترل استرس اکسایشی و بهبود ظرفیت آنتی اکسیدانی نسبت به گروه تمرین بی هوازی دارد.
    کلید واژگان: آغوز گاوی, تمرین هوازی, تمرین بی هوازی, استرس اکسایشی, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, موش صحرایی
    M. Mogharnasi, J. Bayat, M. Foadoddini *, A. Salehikia, M. Hosseini, F. Shahamat Nashtifani
    Background And Aim
    The consumption of food supplements in order to eliminate oxidative damages induced by exercise are common among athletes. Previous studies have shown that bovine colostrum has antioxidant properties, but no study has ever been done to evaluate its effectiveness on Oxidative stress and antioxidant capacity. This Study was carried out to investigate the effects of supplementation with bovine colostrum along with aerobic and anaerobic exercise on oxidative stress and antioxidant capacity in male Wistar rats.
    Methods and materials: In this experimental study, 48 male Wistar rats were divided randomly into six groups (control, colostrum supplement, aerobic exercise, anaerobic exercise, colostrum supplements and aerobic exercise, colostrum supplements and anaerobic exercise). Groups receiving colostrum daily for ten weeks dosing 300 mg / kg bovine colostrum powder were fed orally. Exercising groups worked out three times a week for a period of 10 weeks on a custom-made treadmill for rodents. Blood samples were taken before and 24 hours after the last exercise session on an empty stomach. Data were analyzed using Kolmogorov-Smirnov tests, one-way ANOVA and post-hoc Tukey at &alpha
    Results
    The plasma levels of oxidative stress index (MDA) in all groups except colostrum supplement and anaerobic exercise compared with the control group was significantly reduced (p
    Conclusions
    The results showed that colostrum supplementation with ten weeks of aerobic exercise had better effect in the control of oxidative stress and antioxidant capacity compared to anaerobic exercise.
    Keywords: Bovine Colostrum, Aerobic Exercise, Anaerobic Exercise, Oxidative Stress, Antioxidant Capacity, Wistar rat
  • رسول جوان امانی، بابک نخستین روحی*
    زمینه و هدف
    گلوتامین آمینو اسیدی دارای خواص آنتی اکسیدانی است که می تواند در درمان بیماری ها مورد استفاده قرار گیرد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر یک هفته ای مکمل گلوتامین بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، گلوتاتیون احیا شده و مالون دی آلدئید خون می باشد.
    روش کار
    تعداد 19 نفر آزمودنی مرد جوان و سالم با دامنه سنی 2/73 ± 23/48 به طور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. این مطالعه در بهار 1393 در آزمایشگاه بیوشیمی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل انجام گرفت. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی با استفاده از گروه کنترل و دوسویه کور بود. آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه گلوتامین (9 نفر) و دارونما (10نفر) تقسیم شدند. از آزمودنی ها ابتدا به صورت ناشتا خونگیری به عمل آمد و سپس هر گروه مکمل مورد نظر را دریافت کردند. مکمل عبارت بود از 0/15 گرم گلوتامین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به اضافه 15 گرم شیرین کننده محلول در 250 میلی لیتر آب در گروه گلوتامین و 15 گرم شیرین کننده محلول در 250 میلی لیتر آب در گروه دارونما. پس از یک هفته مصرف مکمل، خونگیری مجددا به صورت ناشتا انجام گردید و سپس میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) پلاسما، گلوتاتیون احیا شده (GHS) سرم و مالون دی آلدئید (MDA)پلاسما مورد اندازه گیری قرار گرفت.نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 16تجزیه و تحلیل گردید. برای بررسی تفاوت های درون گروهی از روش t همبسته و بین گروهی از روش t مستقل استفاده گردید. سطح معنی داری 0/05>P درنظر گرفته شد.
    یافته ها
    میزان GHS در گروه گلوتامین پس از مصرف مکمل نسبت به قبل ازمصرف مکمل گلوتامین به طور معنی داری افزایش یافت (0/05>P). تفاوت معنی داری در سایر شاخص ها به صورت درون گروهی و بین گروهی مشاهده نشد (p>0.05).
    نتیجه گیری
    میزان GHS پس از یک هفته مصرف گلوتامین افزایش معنی داری نشان داد که به نظر می رسد به علت در دسترس بودن بیشتر این ماده در گروه گلوتامین باشد.
    کلید واژگان: گلوتامین, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, گلوتاتیون احیاشده, مالون دی آلدئید
    Rasool Javanamani, Babak Nakhostin, Roohi *
    Background and Objectives
    Glutamine has antioxidant properties and can be used to treat some diseases. This study was conducted to assess the effect of one-week glutamine supplementation on oxidative stress indices in young healthy men.
    Methods
    Nineteen active healthy men volunteered for this study. This study was conducted in biochemistry lab of Ardabil branch of Islamic Azad University in Spring 2014. Participants were randomized in a double-blind placebo-controlled method into two groups: Glutamine (n = 9) and placebo group (n = 10). The participants took supplement (0.15 g/kg glutamine + 15g sweetener + 250ml water) or placebo (15g sweetener + 250ml water) daily for 7 days before main trial.Fasting blood samples were taken before and after supplementation. Total antioxidant capacity (TAC) of plasma, reduced glutathione (GHS) level of serum, and malondialdehyde (MDA) of plasma were measured.
    Results
    GHS significantly increased after treatment compared with pre-treatment in Glutamine group (p<0.05). There were no other within and between group significant differences in any indices (p>0.05).
    Conclusions
    These results showed that one-week daily oral supplementation of glutamine has been able to increase GHS probably because of greater glutamine availability.
    Keywords: Glutamine, Total Antioxidant Capacity, Reduces Glutathione, Malondialdehyde
  • پروین دهقان، علی اکبر علی عسگرزاده، محمد اصغری جعفرآبادی، بهرام پورقاسم گرگری *
    پیش زمینه و هدف
    با توجه به شیوع بالای استرس اکسیداتیو و پایین بودن ظرفیت آنتی اکسیدانی در بیماران مبتلا به دیابت نوع2، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر اینولین بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسیددیسموتاز و کاتالاز در این بیماران انجام شد.
    مواد و روش کار
    در این کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل دار، 49 زن دیابتی نوع 2 به دو گروه تقسیم شدند. بیماران در گروه مداخله (n=24)، روزانه 10 گرم پودر اینولین و بیماران در گروه کنترل (n=25)، روزانه 10 گرم مالتودکسترین به مدت 8 هفته دریافت کردند. دریافت های غذایی، شاخص های تن سنجی، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسیددیسموتاز و کاتالاز در ابتدا و انتهای مطالعه اندازه گیری شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار11.5. SPSSو آزمون های تحلیل کوواریانس و تی زوج انجام گرفت.
    یافته ها
    در پایان مطالعه، کاهش معنی داری در گلوکز خون ناشتا (40/8درصد) و هموگلوبین گلیکوزیله(40/10درصد) و افزایش معنی داری در سطح میانگین ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (80/18درصد) و سوپراکسید دیسموتاز (40/4درصد) گروه اینولین در مقایسه با گروه مالتو دکسترین وجود داشت(p<0.05). تفاوت آماری معنی داری در فعالیت آنزیم های کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز در گروه اینولین در مقایسه با مالتو دکسترین مشاهده نشد. کلیه متغیرهای فوق به غیر از گلوتاتیون پراکسیداز، در گروه اینولین، در پایان مطالعه نسبت به ابتدای مطالعه، به طور معنی داری افزایش یافت. در طول مطالعه، تغییرات آماری معنی داری در هیچ یک از متغیرهای فوق در گروه مالتودکسترین مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    مکمل یاری با اینولین ممکن است برخی از شاخص های آنتی اکسیدانی را در زنان دیابتی بهبود بخشد.
    کلید واژگان: اینولین, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, آنزیم های آنتی اکسیدانت, دیابت نوع 2
    Parvin Dehghan, Ali Akbar Aliasgharzadeh, Mohammad Asghari Jafar, Abadi, Bahram Pourghassem Gargari *
    Background and Aims
    Considering the high prevalence of oxidative stress and lower total antioxidant status in type 2 diabetic patients, the aim of the present study was to investigate the effects of inulin on total antioxidant capacity, glutathione peroxidase, superoxide dismutase and catalase activities in these patients.
    Materials and Methods
    In this controlled, randomized clinical trial, 49 women with type 2 diabetes were assigned into two groups. Patients in the intervention group (n=24) received 10g/d inulin and patients in the control group (n=25) received 10g/d maltodextrin for 8 weeks. Dietary intakes, anthropometric measurements, total antioxidant capacity, glutathione peroxidase, superoxide dismutase, and catalase activities were measured both at the baseline and at the end of the study. Statistical analyses were performed using SPSS 11.5 software, and the statistical analysis of covariance and paired-samples t-test were done.
    Results
    At the end of study, there was a significant decrease in fasting blood sugar (8.40%), HbA1c (10.40%) and a significant increase in total antioxidant capacity (18.80%) and superoxide dismutase activity (4.40%) in inulin compared to maltodextrin group (p<0.05). Change in glutathione peroxidase and catalase activities was not significant in inulin compared to maltodextrin group. All variables except glutathione peroxidase in the inulin group significantly increased at the end of study compared to baseline. The changes of variables in the maltodextrin group were not significant.
    Conclusion
    Inulin supplementation may improve antioxidant indices in women with type 2 diabetes.
    Keywords: Inulin_Total antioxidant capacity_Antioxidant enzymes_Type 2 diabetes
  • سعید ناظری، مهدی هدایتی، آزاده توکلی دارستانی، حسن احمدوند *
    زمینه و هدف
    استروژن نقش مهمی در جمع آوری رادیکال آزاد دارد. قطع ترشح استروژن در یائسگی به عنوان منبع افزایش گونه های فعال اکسیژن در نظر گرفته می شود. به علت کاهش استروژن، سیستم دفاع آنتی اکسیدانی در این فاز تحت تاثیر قرار می گیرد. هدف از این مطالعه بررسی ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در زنان یائسه است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه از نوع شاهد موردی روی 75 زن یائسه به عنوان گروه آزمون و 74 زن غیریائسه به عنوان گروه کنترل انجام شد. واحدهای پژوهش به روش نمونه گیری آسان انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. میزان فعالیت سرمی آنزیم کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در حالت ناشتا سنجیده شد.
    یافته ها
    میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در زنان بعد از یائسگی (میلی مولارترولوکس 4/4±4/11) که نسبت به قبل از یائسگی (میلی مولارترولوکس 2/1±3/10) به طور معنی داری کاهش یافت. (05/0P<). میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در زنان بعد از یائسگی (واحد بر میلی گرم پروتئین 14/0 ± 92/1) که نسبت به قبل از یائسگی (واحد بر میلی گرم پروتئین 09/0±07/2) به طور معنی داری کاهش یافت. (05/0 P<).
    نتیجه گیری
    داده های این تحقیق حاکی از آن است که احتمالا در زنان یائسه کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، کاهش فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در زنان یائسه به خاطر افزایش استرس اکسیداتیو است.
    کلید واژگان: یائسگی, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, کاتالاز, سوپراکسید دیسموتاز
    Saeed Nazeri, Mehdi Hedayati, Azadeh Tavakkoli Darestani, Hasan Ahmad Vand *
    Background
    Regarding estrogen role in free radical scavenging، secretion cessation of estrogen in menopause is considered as the source of ROS increase. due to deficiency of estrogen، antioxidant defence system seems to be affected in this phase. The aim of this study was Assay of total antioxidant capacity and superoxide dismutase and catalase activities in menopausal women.
    Materials And Methods
    This case-control study was performed on 75 postmenopausal women as a case group and 74 volunteer premenopausal women as a control was performed. Serum enzyme activity of catalase، superoxide dismutase and total antioxidant capacity was measured in the fasting state.
    Results
    The amount of total antioxidant capacity in postmenopausal (11. 4±4. 4 mM Trolox) compared to the control group (10. 3±1. 2 mM Trolox) were significantly decreased (p<0. 05). The activity of superoxide dismutase in postmenopausal (1. 92±0. 14 Unit/mg-protein) compared to the control group (2. 07±0. 09 Unit/mg-protein) were significantly decreased (p<0. 05).
    Conclusion
    The obtained data showed that total antioxidant capacity and activity of superoxide dismutase enzymes decrease in the postmenopausal women. Increasing of Oxidative stress cause probably result in reduction of total antioxidant capacity and superoxide dismutase enzymes activity.
    Keywords: menopause, Superoxide dismutase, Catalase, Total antioxidant capacity
  • مژگان عرفانی، فاطمه شهابی زاده، مرجان عرفانی، مهناز رضایی، اسلام خرازی نژاد، علیرضا نخعی
    مقدمه
    اضطراب امتحان در صورت شدید بودن می تواند، مشکلات جسمانی را برای افراد ایجاد کند. یکی از عواملی که می تواند در بروز مشکلات جسمانی در شرایط اضطرابی نقش داشته باشد، عدم تعادل آنتی اکسیدان ها و اکسیدان های بدن است. هدف مطالعه حاضر بررسی وضعیت آنتی اکسیدانی/اکسیدانی سرم در شرایط اضطراب امتحان است.
    روش پژوهش: این مطالعه که از نوع قبل و بعد است، در دو مرحله بر روی 48 دانشجو انجام شد. در هر مرحله کورتیزول، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و اکسیدان های تام در سرم اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون t زوجی یا آزمون رتبه ای ویلکوکسون مقایسه شدند. ارتباط شاخص ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون مورد آنالیز قرارگرفت و 05/0P< از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    غلظت کورتیزول و اکسیدان های تام سرم در دوره امتحانات به طور مشخصی بیشتر از دوره پس از تعطیلات بود (001/0P<). در حالیکه ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و ضریب استرس اکسیداتیو در دوره امتحانات در مقایسه با دوره پس از آن به طور مشخصی کمتر بود (001/0P<). بین غلظت کورتیزول و آنتی اکسیدان تام در دوره امتحانات ارتباط منفی و معنی داری وجود داشت (42/-0r= و 01/0P<). ولی بین غلظت کورتیزول و اکسیدان تام ارتباطی وجود نداشت (275/0r= و 05/0P>).
    نتیجه گیری
    بالا بودن میزان کورتیزول سرم در دوره امتحانات در مقایسه با پس از تعطیلات نشان دهنده وجود اضطراب امتحان در دانشجویان است. بالا بودن اکسیدان های توتال و پایین بودن ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و ضریب استرس اکسیداتیو در ایام امتحانات در مقایسه با دوره بعد از آن دلالت بر وقوع استرس اکسیداتیو در دوره اضطراب امتحان دارد.
    کلید واژگان: اضطراب امتحان, استرس اکسیداتیو, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, اکسیدان تام
    Moghgan Erfani, Fatemeh Shahabizadeh, Marjan Erfani, Mahnaz Rezaei, Eslam Kharazi Negad, Alireza Nakhaee
    Introduction and
    Objective
    Exam anxiety, if it be severe can also cause health problems for the individuals. The one of mechanisms that is involved in nxiety-related physical diseases is imbalance of antioxidants and oxidants. The aim of this study was to investigate total antioxidants and oxidants in exam anxiety condition.
    Materials And Methods
    The present study is a before and after research that was conducted on 48 female students and performed in two stage. In each stage 4ml of blood was taken from each individual. Cortisol, total antioxidants and oxidants were determined in serum. Mean markers of proteins in two stages were compared using paired t-test or Wilcoxon rank test. Correlations between parameters were examined by Pearson Correlation test. The minimal level of significance was set at P<0.05.
    Results
    Cortisol and total oxidants levels were significantly higher during the exam period than after vacation (P<0.001). The level of total antioxidants and oxidative stress index were significantly lower during exam period compared with the post exam period (P<0.001). In exam period, there was a negative correlation between serum total antioxidant levels and cortisol concentration (r = -0.42, P<0.01). We found no significant correlation between serum cortisol level with total oxidants in exam period (r=0.275, P<0.05).
    Discussion
    High serum cortisol level in exams period compared with after vacation is indicated that the students experience the anxiety during exam. The high level of total oxidants and low level of total antioxidants during the exam period compared with non-exam period denoted occurrence of oxidative stress in exam anxiety.
    Keywords: Exam anxiety, Oxidative stress, Total antioxidant, Total oxidant
  • پوران بادکوبه هزاوه، کاظم پریور، سید مهدی کلانتر، سیدداوود حسینی، علیرضا صلابت
    مقدمه

    داکسوروبیسین یک آنتی بیوتیک آنتراسایکلین و یک داروی ضد سرطان است که کاربرد کلینیکی گسترده آن به دلیل عوارض جانبی از جمله آسیب غدد جنسی محدود می شود.

    هدف

    هدف از این مطالعه، بررسی اثر حفاظتی نانواکسیدروی، به عنوان یک آنتی اکسیدان شناخته شده، بر اختلالات اسپرمی القاشده توسط داکسوروبیسین می باشد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه تجربی رت های نر بالغ ویستار به چهار گروه تصادفی شامل یک گروه کنترل و سه گروه تجربی تقسیم شدند. گروه کنترل تحت تزریق درون صفاقی سالین قرار گرفت. سه گروه تجربی با تزریق درون صفاقی، به ترتیب داکسوروبیسین (mg/kg body weight 6)، نانواکسید روی (mg/kg body weight 5)، و داکسوروبیسین همراه با نانواکسید روی دریافت نمودند. بعد از 28 روز اندازه گیری ظرفیت آنتی اکسیدانی، پراکسیداسیون لیپیدی، هورمون های جنسی در پلاسما و بررسی تغییرات اسپرمی انجام گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با کمک نرم افزار SPSS-14 و آزمون ANOVA یک طرفه انجام شد.

    نتایج

    در رت های تیمار شده با داکسوروبیسین ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما (TAP) (425/50±32/33) و میزان تستوسترون (69/0±38/3) کاهش معنی دار نشان داد. پراکسیداسیون لیپیدی (LPO) (3/70±0/44) و آسیب (DNA(11/51±3/45 افزایش معنی دار نشان داد، درحالی که تعداد اسپرم (157/98±6/29) کاهش یافت. همچنین میزان LH نیز کاهش معنی دار (0/26±0/05) نشان داد.

    نتیجه گیری

    استفاده از نانواکسید روی سبب بهبود معنی دار تغییرات ناشی از داکسوروبیسین در مورد ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما، پراکسیداسیون لیپیدی، میزان تستوسترون، LH، و فاکتورهای اسپرمی شد. یافته های این مطالعه نقش حفاظتی نانواکسید روی را در ممانعت از سمیت القا شده توسط داکسوروبیسین در سیستم تولیدمثلی نر نشان می دهد.

    کلید واژگان: داکسوروبیسین, نانواکسید روی, ظرفیت آنتی اکسیدانی تام, پراکسیداسیون لیپیدی, تستوسترون, LH
    Puran Badkoobeh, Kazem Parivar, Seyed Mehdi Kalantar, Seyed Davood Hosseini, Alireza Salabat
    Background

    Doxorubicin (DOX), an anthracycline antibiotic, is a widely used anticancer agent. In spite of its high antitumor efficacy, the use of DOX in clinical chemotherapy is limited due to diverse toxicities, including gonadotoxicity.

    Objective

    We investigated the protective effect of nano-zinc oxide (nZnO) as an established antioxidant on DOX-induced testicular disorders.

    Materials And Methods

    In this experimental study 24 adult male Wistar rats were divided into four groups including one control and three experimentals (6 rats per group). They received saline (as control), DOX alone (6 mg/kg body weight, i.p.), nZnO alone (5 mg/kg body weight, i.p.), and nZnO followed by DOX. Animals were sacrificed 28 days after treatment and evaluations were made by sperm count and measuring sex hormone levels in plasma. Also total antioxidant power (TAP) and lipid peroxidation (LPO) in plasma were tested. Data was analyzed with SPSS-14 and one way ANOVA test. P<0.05 were considered to be statistically significant.

    Results

    In the DOX-exposed rats significant differences were found compared with the control group (p=0.001) in plasma total antioxidant power (TAP) (425.50±32.33 vs. 493.33±18.54 mmol/mL), Lipid peroxidation (LPO) (3.70±0.44 vs. 2.78±0.68 μmol/mL), plasma testosterone (3.38±0.69 vs. 5.40±0.89 ng/dl), LH (0.26±0.05 vs. 0.49±0.18 mlU/mL), sperm count (157.98±6.29 vs. 171.71±4.42×106/mL) and DNA damage (11.51±3.45 vs. 6.04±2.83%). Co-administration of nZnO significantly improved DOX-induced changes (p=0.013) in plasma TAP (471.83±14.51 mmol/mL), LPO (2.83±0.75 μmol/mL), plasma testosterone (5.00±1.07 ng/dl), LH (0.52±0.08 mlU/mL), sperm count (169.13±5.01×106/mL) and DNA damage (7.00±1.67%).

    Conclusion

    At the dose designed in the present investigation cytoprotective role of nano-zinc oxide through its antioxidant potential is illuminated in DOX-induced male gonadotoxicity.

    Keywords: Doxorubicin, Antioxidant, DNA damage, Lipid peroxidation, Spermatogenesis, Testosterone
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال