جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "عوارض نورولوژیک" در نشریات گروه "پزشکی"
-
پیش زمینه و هدف
فنیل کتونوری نوعی بیماری متابولیک مادرزادی و ژنتیکی از نوع اتوزومال مغلوب است که به علت کمبود یا فقدان آنزیم فنیل آلانین هیدروکسیلاز، اسیدآمینه فنیل آلانین به تیروزین تبدیل نشده و باعث افزایش فنیل آلانین در خون به ویژه در مغز شده و درنتیجه، موجب عوارض جبران ناپذیر ازجمله عقب ماندگی ذهنی برگشت ناپذیر می شود. مطالعه حاضر باهدف بررسی ضریب هوشی کودکان فنیل کتونوری شناسایی شده در برنامه کشوری غربالگری PKU کودکان بالای 5 سال انجام گردید.
مواد و روش هااین مطالعه مقطعی-توصیفی در مرکز اطفال بیمارستان شهید مطهری ارومیه طی سال های 1401-1391 انجام شد. 25 کودک به روش تمام شماری وارد مطالعه و اطلاعات موردنیاز از پرونده بیماران استخراج و مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
یافته هامیانگین سنی کودکان موردمطالعه 33/4±32/6 سال و میانگین سن تشخیص 24/52±28/30 روز بود. میانگین سطح فنیل آلانین mg/dl 33/4±40/5 و میانگین بهره هوشی 99/12±56/93 بود. نتایج نشان داد، 18 کودک (72درصد) بهره هوشی متوسط به بالا دارند. رعایت رژیم غذایی در اکثریت مبتلایان 21 نفر (84درصد) مشاهده شد. نتایج تحلیل نشان داد بهره هوشی با رعایت رژیم غذایی و سطح فنیل آلانین ارتباط آماری معنادار دارد (05/0>P).
بحث و نتیجه گیریبرنامه غربالگری PKU در استان آذربایجان غربی اثربخشی لازم را داشته و شاهد کاهش عوارض این بیماری بوده ایم. اما باوجود پیگیری ها و اجرای برنامه هنوز شاهد برخی عوارض خاص مانند عقب ماندگی ذهنی هستیم که انسجام و تداوم برنامه در راستای به حداقل رساندن عوارض ناشی از این بیماری ضروری است.
کلید واژگان: ضریب هوشی, درمان زودرس, عوارض نورولوژیک, فنیل کتونوری, غربالگری فنیل کتونوریBackground & AimPhenylketonuria is a type of congenital and genetic metabolic disease of autosomal recessive type, which due to the deficiency or lack of phenylalanine hydroxylase enzyme, the amino acid phenylalanine is not converted to tyrosine and causes an increase of phenylalanine in the blood, especially in the brain, and as a result, causes irreversible complications including irreversible mental retardation. The aim of this study was to investigate the IQ of children with phenylketonuria identified in the national PKU screening program for children over 5 years of age.
Materials & MethodsThis cross-sectional study was conducted in the pediatric center of Shahid Motahari hospital in Urmia during 2011-2014. The participants in this study were selected from children with phenylketonuria who referred to the pediatric clinic of Shahid Motahari Hospital in Urmia and were included in the study. Twenty-five children were included in the study using the full number method, and the required information was extracted from the patients' files and analyzed.
ResultsThe mean age of the studied children was 6.32±4.33 years and the average age of diagnosis was 30.28±52.24 days. The mean level of phenylalanine mg/dl was 5.40±4.33 and the mean IQ was 93.56±12.99. The results showed that 18 children (72%) have medium to high IQ. Adherence to the diet was observed in the majority of 21 patients (84%). The results of the analysis showed that IQ has a statistically significant relationship with dietary compliance and phenylalanine level (P<0.05).
ConclusionThe PKU screening program in West Azerbaijan province has been effective and we have seen a reduction in the complications of this disease. However, despite the follow-up and implementation of the program, we still see some special complications such as mental retardation, which requires the coherence and continuity of the program in order to minimize the complications caused by this disease.
Keywords: IQ, Early Treatment, Neurological Complications, Phenylketonuria, Phenylketonuria Screening -
هدفهدف این مطالعه، بررسی مقایسه ای انواع روش های ایجاد هایپوترمی پس از ایست قلبی تنفسی و مراقبت های مربوط است. زمینه. در سندرم پس از احیاء که پس از ایست قلبی تنفسی اتفاق می افتد، بیمار نیازمند پایش مداوم و انجام مراقبت در بخش مراقبت های ویژه می باشد. برخی از بیمارانی که ایست قلبی تنفسی را تجربه می کنند، حتی پس از ترخیص از بیمارستان دچار عوارض نورولوژیک و مغزی خفیف تا شدید می گردند. در این وضعیت، محافظت از مغز در برابر عوارض نورولوژیک، از توجهات عمده پس از احیاء قلبی ریوی (سندرم پس از احیاء) می باشد. یکی از روش ها، برای پیشگیری از عوارض و پیامدهای نورولوژیک ایست قلبی تنفسی یا بهبود آنها استفاده از هایپوترمی خفیف به عنوان درمان می باشد.روش کارمطالعه مروری حاضر با بررسی برخی مقالات پژوهشی موجود در زمینه هایپوترمی و ایست قلبی ریوی که در پنج سال گذشته در پایگاه های اطلاعات علمی نمایه شده بود تهیه شده است. همچنین، از کتب مرجع مرتبط نیز استفاده شده است.یافته هاروش های سرد کردن به دو دسته غیرتهاجمی و تهاجمی تقسیم می شوند. از روش های سرد کردن غیرتهاجمی می توان به استفاده از کیف یخ در نواحی سر، گردن، چین های بدن و انتهای اندام ها اشاره کرد. روش های سرد کردن تهاجمی شامل تزریق مایعات سرد و یخی، سرد کردن داخل عروقی، و روش ورید به ورید (venovenous) هستند. هر کدام از روش ها مزایا و محدودیت هایی دارند که متناسب با موقعیت و وضعیت بیمار می توانند مورد استفاده قرار گیرند.نتیجه گیریبا توجه به یافته های مطالعه حاضر، استفاده از هایپوترمی به عنوان روشی کارآمد برای کاهش عوارض ناشی از ایست قلبی ریوی توصیه شده است.کلید واژگان: هایپوترمی درمانی, ایست قلبی تنفسی, سندرم پس ازاحیاء, عوارض نورولوژیکAimThis paper reviews various types of inducing hypothermia and related nursing care after cardiopulmonary arrest.BackgroundThe patient experiencing post-resuscitation syndrome after cardiopulmonary arrest, requires admission in critical care unit to receive intensive care and constant monitoring.MethodElectronic databases was searched out to find related articles published within the last 5 year about hypothermia therapy and cardiopulmonary arrest. Some textbooks was also read to prepare this paper.FindingsCooling techniques can be divided to noninvasive and invasive methods. Ice packs application to the groin, torso, axillae, and neck is an example of noninvasive cooling technique. Invasive cooling techniques include cold infusion, Intravascular cooling, and venovenous technique. Conclusion. Hypothermia therapy can be recommended as an effective method to reduce complications following cardiopulmonary arrest.Keywords: Hypothermia therapy, Cardiopulmonary arrest, Post-resuscitation syndrome
-
پیش زمینه و هدفعوارض نورولوژیک به دنبال جراحی قلبی موجب افزایش مورتالیته و موربیدیته می شود. اگرچه میزان این عارضه در بیمارانی که تحت اعمال جراحی داخل حفرات قلب قرار می گیرند بالاتر است، مطالعات اخیر نشان داده اند که شیوع سکته مغزی پس از اعمال جراحی پیوند عروق کرونر نیز 4-1درصد می باشد. فاکتورهای پیش بینی کننده زیادی در مطالعات مختلف پیشنهاد شده است ولی صحت آن ها در جمعیت های مختلف به اثبات نرسیده است.مواد و روش هادر یک مطالعه توصیفی و مقطعی گذشته نگر پرونده های بیمارانی که پس از اعمال جراحی قلب باز دچار عوارض نورولوژیک شده بودند مورد بررسی قرار گرفت. داده های دموگرافیک، سابقه هیپرتانسیون قبلی، دیابت ملیتوس، سکته قلبی و شرایط پیرامون عمل ثبت شد. تمامی موارد فوق از روی اسناد پرونده های بیماران در بیمارانی که عوارض عصبی آن ها به صورت علایم کلینیکی و پاراکینیکی و یا مشاوره های نورولوژیک در طی سه روز بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی، ثابت شده است به طور دقیق جمع آوری و ثبت شد.یافته هادر طی سه سال حدود 514بیمار تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند. 21بیمار (08/4درصد) در مدت بستری در بخش مراقبت های ویژه مشکلات نورولوژیک داشتند. حوادث عروق مغزی در 9بیمار (7/1درصد) و اختلالات شناختی در 12 بیمار (33/2درصد) ثبت شده بود، که از این افراد 5نفر (8/23درصد) سابقه دیابت ملیتوس و 9نفر (8/42درصد) سابقه هیپرتانسیون داشتند.بحث و نتیجه گیریعوارض نورولوژیک پس از اعمال جراحی قلب باز ممکن است حتی در بیماران کم خطر نیز دیده شود. مطالعات بیشتری برای ایجاد فن هایی برای جلوگیری و یا تخفیف این عوارض و یا پیش بینی احتمال آن در بیماران با ریسک بالا نیاز است.
کلید واژگان: عوارض نورولوژیک, جراحی قلب, حوادث عروق مغزی, اختلال شناختیBackground and AimsNeurologic complications following cardiac surgery result in increased morbidity and mortality. Although the incidence of overt squeal has traditionally been higher in patients undergoing isolated intracardiac procedures, recent studies show that the incidence of stroke for coronary artery bypass grafting (CABG), in the range of 1 to 4%. Postoperative cognitive deficits also are a source of morbidity and occur frequently even in low-risk patients undergoing cardiac surgery. Certain predictors have been validated in multiple studies but have not been validated in multiple populations.Materials and MethodsIn a retrospective descriptive cross-sectional study we evaluate d documents of patients who had neurologic complication after open heart surgery. Demographic data, the history of previous hypertension, diabetes mellitus, stroke, perioperative conditions such as pump time, serum cratinine, blood sugar, and hematocrit were recorded. All the data were collected in patients with neurologic complications that were confirmed by consult.ResultsApproximately 514 patients had open heart operation during May 2005-2007. Twenty one patients (4.08%) had neurologic problems during intensive care unit staying. Cerebrovascular accident occurred in 9 (1.7%) and cognitive disorders in 12 (2.33%) of patients. Five (23.8%) patients had history of diabetes mellitus, and nine (42.8%) patients had history of hypertension.ConclusionNeurologic complications can occur in low risk patients after cardiac anesthesia. Some predictors were postulated but the reliability of these criteria is not clear. Further research about techniques of preventing or mitigating cerebral injury or predictors particularly in high-risk patients is needed.
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.