به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « قرص های ضد بارداری خوراکی » در نشریات گروه « پزشکی »

  • مقدمه

    بیماری های قلبی عروقی قابل پیشگیری هستند، بنابراین شناخت عوامل خطر این بیماری ها برای ارائه دهندگان خدمات بهداشتی بسیار ضروری می باشد

    هدف

    هدف اصلی این تحقیق، دستیابی به یک بینش عمیق تر درباره تاثیر استفاده طولانی مدت از قرص های ضد بارداری خوراکی با دوز کم (OCP) در مورد عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی است.

    مواد و روش ها

    این پژوهش یک مطالعه کوهورت ترکیبی (تاریخی و آینده نگر) است که بر روی 100 زن دارای چرخه قاعدگی طبیعی در سنین 15 تا 35 سال انجام شده است که به مراکز بهداشتی و درمانی یزد مراجعه کرده اند. شرکت کنندگان در دو گروه قرار گرفتند: گروه OCP برای 0-3 ، 4-23 و 24-36 ماه و گروه غیر OCP قرص ها را مصرف می کرد. شرکت کنندگان برای حداقل 3 ماه و حداکثر شش ماه پیگیری شدند.

    نتایج

    بالاترین سطح لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL)، هموسیستئین، کلسترول، تری گلیسیرید و فشار خون سیستولیک در گروه OCP در مدت زمان 24 تا 36 ماه مشاهده شد. آزمایش توکی نشان داد که اختلاف معنی داری درLDL  (01/0 =p)، کلسترول (01/0 =p)، تری گلیسیرید (001/0 >p) و میزان هموسیستئین (001/0 >p)، فشار خون سیستولیک (04/0 =p) وجود دارد.

    نتیجه گیری

    نتایج مطالعه نشان می دهد که مصرف طولانی مدت OCP با دوز پایین می تواند در بروز برخی از عوامل خطر (فشار خون سیستولیک، سطح هموسیستئین، کلسترول، LDL-c و تری گلیسیرید) افزایش یافته و منجر به بروز بیماری های قلبی عروقی در بین زنان سالم شود.

    کلید واژگان: قرص های ضد بارداری خوراکی, هموسیستئین, اکسید نیتریک, نمایه چربی, بیماری های عروق کرونر}
    Zahra Momeni*, Ali Dehghani, Hossein Fallahzadeh, Moslem Koohgardi, Maryam Dafei, Masoud Mohammadi
    Background

    Cardiovascular diseases could be preventable; as a result, understanding the risk factors was regarded as the major priority for healthcare providers.

    Objective

    The main objective of this research was to achieve a deeper insight into the effect of long-term use of low-dose oral contraceptive pills (OCP) on the risk factors of cardiovascular diseases.

    Materials and Methods

    This research was a retrospective cohort conducted (historical and prospectively) conducted on 100 women with normal menstrual cycles aged 15 to 35 yr, who were referred to the healthcare centers in Yazd, Iran. The participants were categorized into two groups: The OCP group was consuming the pills for 0-3, 4-23, and 24-36 months, and the non-OCP group. Participants were followed up for a minimum of 3 months and a maximum of six months

    Results

    The highest level of low-density lipoprotein (LDL), homocysteine, cholesterol, triglyceride levels, and systolic blood pressure was observed in the OCP group in the duration of 24 to 36 months. The Tukey’s test demonstrated that there were comprehensible differences in the LDL (p = 0.01), cholesterol (p = 0.01), triglyceride (p < 0.001), and homocysteine levels (p < 0.001), also systolic blood pressure (p = 0.04).

    Conclusion

    It was realized that the long-term consumption of low-dose OCP can augment the incidence of some risk factors (systolic blood pressure, homocysteine levels, cholesterol, LDL-c, and triglyceride) and lead to developing cardiovascular diseases amongst the healthy women.

    Keywords: Birth control pills, Homocysteine, Nitric oxide, Dyslipidemias, Coronary artery diseases}
  • غزاله حیدری، ناهید سعادت ملی
    مقدمه
    تصور می شود که هورمون های استروئیدی (استروژن و پروژسترون) نقش فعالی در بروز علایم افسردگی ایفا می کنند. بنابراین، هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی ارتباط بین مصرف قرص های خوراکی ضد بارداری (Oral contraceptive pills یا OCPs) و افسردگی در زنان مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر اصفهان طی سال های 96-1395 بود.
    روش ها
    در این پژوهش آینده نگر و تحلیلی- مقطعی، 204 نفر از زنان شرکت کننده به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول زنانی که انواع مختلفی از OCPs را مصرف کرده بودند (102 نفر) و گروه دوم زنانی که از روش های طبیعی جلوگیری از بارداری استفاده نمودند (102 نفر). مقیاس افسردگی Beck (Beck Depression Inventory یا BDI-II) و پرسش نامه ی اطلاعات دموگرافیک برای جمع آوری اطلاعات استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون Independent t در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    رابطه ی معنی داری بین شدت (930/0 = P، 09/0- = r) و نمره ی افسردگی (889/0 = P، 014/0- =r) با مصرف انواع OCPs وجود نداشت؛ در حالی که ارتباط مثبت و معنی داری بین شدت (001/0 > P، 507/0 = r) و نمره ی افسردگی (001/0 > P، 528/0 = r) با مدت زمان مصرف OCPs مشاهده گردید. در گروه اول، رابطه ی منفی و معنی داری بین میزان تحصیلات و شدت و نمره ی افسردگی وجود داشت، اما در گروه دوم فقط ارتباط منفی بین میزان تحصیلات و نمره ی افسردگی معنی دار بود (018/0 = P، 235/0 = r).
    نتیجه گیری
    در صورت بروز علایم افسردگی پس از مصرف OCPs، استفاده از روش های مطمئن غیر هورمونی پیشنهاد و توصیه می شود. علاوه بر این، مصرف OCPs برای مدت طولانی (بیشتر از 5 سال) توصیه نمی گردد.
    کلید واژگان: افسردگی, بارداری, روش های کنترل بارداری, قرص های ضد بارداری خوراکی}
    Ghazaleh Heidari, Nahid Saadat Melli
    Background
    Steroid hormones (estrogen and progesterone) have been hypothesized to play significant role in the cause of depressive symptoms. Therefore, this study examined the association between the use of oral contraceptive pills (OCPs) and depression in women referred at health care centers in Isfahan City, Iran during the years 2016-2017.
    Methods
    In this cross-sectional anterograde study, 204 participants were assessed in two equal groups of women who used OCPs (group 1) or natural methods of birth control (group 2). Beck Depression Inventory (BDI-II) and demographic information questionnaires were used to collect the data. Pearson test was then applied to examine possible significant relationships. Findings: There was no significant relationship between depression severity (P = 0.930, r = -0.09) and depression score (P = -0.889, r = -0.014) with the use of OCPs; while there was a significant positive relationship between depression severity (P < 0.001, r = 0.507) and depression score (P < 0.001, r = 0.528) with the duration of using OCPs. In group 1, there was a negative relationship between the level of education with depression severity and score (P < 0.001, r = -0.36 for both). In group 2, only a negative relationship was found between the degree of education and depression score (P = 0.018, r = -0.235).
    Conclusion
    To reduce depression symptoms and rate in women after taking OCPs, it is recommended to use other safe non-hormonal methods. Moreover, taking OCPs should not be utilized for more than a five-year period.
    Keywords: Depression, Pregnancy, Contraceptive methods, Oral contraceptives}
  • انسیه شاهرخ تهرانی نژاد، فاطمه بختیاری قلعه*
    مقدمه

    هر دو نوع قرص های ضد بارداری خوراکی (OCP) و استرادیول والرات (E2) جهت برنامه ریزی در تحریک تخمک گذاری در سیکل های IVF به کار برده می شوند ولی 5-7 روز پس از توقف مصرف OCP، مهار FSH اتفاق می افتد. لذا به نظر می رسد که تحریک تخمک گذاری در زمان های متفاوت پس از قطع قرص می تواند تاثیر گذار باشد .

    هدف

    هدف این مطالعه تعیین پروتکل مناسب در انتقال جنین تازه با دو روش استرادیول و قرص های پیشگیری از بارداری با فاصله ثابت 6 روزه از قطع مصرف آن ها و شروع تحریک تخمک گذاری با پروتکل آنتاگونیست می باشد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه کارآزمایی بالینی که 210 نفر از زنان (18-35 سال، کمتر از دو بار IVF شکست خورده) جهت تحریک تخمک گذاری با پروتکل GnRH انتاگونیست به طور تصادفی به سه گروه درمانی (پیش درمانی باOCP ، پیش درمانی با E2 و بدون پیش درمانی) تقسیم شدند .نویسندگان از جمع آوری داده ها و آنالیز بی اطلاع بودند. 53 بیمار در گروه قرص (30)OCP میکروگرم E2، و 150 میکروگرم لوانورژسترول) به مدت 10 روز از روز 20 سیکل قبلی، دریافت کردند و تحریک با پروتکل آنتاگونیست GnRH از 6 روز پس از توقف مصرف OCP انجام شد. 63 بیمار 4 Mg روزانه قرص استرادیول والرات از روز 20 سیکل قبلی به مدت 10 روز دریافت نمودند. و تحریک تخمک گذاری با پروتکل آنتاگونیست GnRH، نیز 6 روز پس از توقف مصرف E2 انجام شد. و در گروه سوم یا گروه کنترل (70 نفر) هیچ نوع پیش درمانی قبل از تحریک GnRH آنتاگونیست دریافت ننمودند.

    نتایج

    نتایج نشان داد که هر سه گروه از نظر سن؛ BMI، سطح هورمونی، نوع و علت ناباروری اختلافی نداشتند. میانگین تعداد تخمک بالغ؛ کیفیت جنین و حاملگی بالینی و شیمیایی تفاوت معنی داری نداشت. اگر چه میزان حاملگی در گروه استرادیول والرات بیشتر از دو گروه دیگربود (42/9 در مقابل 39/6 و 34/3 به ترتیب در گروه قرص ضد بارداری و کنترل) اما تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت (0/59p=).

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه نشان داد که به نظر می رسد پیش درمان با OCP یا E2 می تواند جهت برنامه ریزی در سیکل های IVF به کار برده شود و پیامد بارداری را در سیکل های IVF با جنین تازه افزایش نمی دهد.

    کلید واژگان: IVF, آنتاگونیست GnRH, برنامه ریزی سیکل IVF, قرص های ضد بارداری خوراکی, استرادیول والرات}
    Ensieh Shahrokh Tehrani Nejad, Fatemeh Bakhtiari Ghaleh *, Bita Eslami, Fedyeh Haghollahi, Maryam Bagheri, Masoumeh Masoumi
    Background

    Both oral contraceptive pills (OCPs) and estradiol valerate (E2) have been used to schedule a gonadotropin-releasing hormone antagonist in vitro fertilization (IVF) cycles. Since the suppression of follicle-stimulating hormone by OCPs can stay 5-7 days after stopping the pills, it seems that starting the gonadotropin-releasing hormone (GnRH) after 6 days of pre-treatment discontinuation may be important in IVF outcomes.

    Objective

    The aim of the present study was to determine the number of mature oocyte and pregnancy rate of three pretreatment methods for fresh embryo transfer cycles.

    Materials And Methods

    In this randomized controlled trial, two-hundred ten women (18-35 yr and less than 2 previous IVF attempts) undergoing IVF with the GnRH antagonist protocol were randomized to the OCP, E2, and no pretreatment arms. OCP group (n=53) received OCP (ethinyl estradiol30 μg and levonorgestrel150 μg), E2 group (n=63) received 4 mg/day oral E2 (17β‐E2) for 10 days from day 20 of the previous cycle and GnRH antagonist stimulation was started 6 days after the interruption of OCP and E2. The control group (n =70) did not receive any pretreatment.

    Results

    No significant difference was observed in the mean number of the mature oocyte, endometrial thickness, and embryo quality. The pregnancy rate in E2 group was higher than the two other groups (42.9% vs 39.6% and 34.3% in OCP and control group, respectively), but the difference was not statistically significant (p=0.59).

    Conclusion

    It seems OCP or E2 pretreatment could not improve the fresh IVFembryo transfer outcomes.

    Keywords: IVF, GnRH antagonist, Oral contraceptives, Estradiol}
  • مهردخت مزده
    زمینه
    هنوز مدت زیادی از رواج قرص های ضد بارداری خوراکی (OCP) نگذشته بود که گزارش های موردی (Case Reports) حاکی از رخداد آمبولی ریوی و سکته مغزی در زنان استفاده کننده از این قرص ها ارائه شد. مطالعه حاضر با هدف تعیین توزیع فراوانی مصرف قرص های ضد بارداری در زنان مبتلا به حوادث عروقی مغزی بستری در بیمارستان فرشچیان همدان طی سال های 1376 تا 1386، انجام شده است.
    مواد و روش ها
    هر خانم مبتلا به حادثه عروقی مغزی که در طی سال های 1376 تا 1386 در بیمارستان فرشچیان همدان بستری شده و پرونده وی در بخش بایگانی بیمارستان موجود بود، در صورت نداشتن معیارهای خروج وارد مطالعه شد. برای هر بیمار مشخصات مربوط به نوع حادثه عروقی مغزی، سن، نوع قرص مصرفی و مدت زمان مصرف قرص، از اطلاعات موجود در پرونده بیمار استخراج و در چک لیست مربوطه ثبت گردید.
    نتایج
    از 1587 پرونده واجد شرایط، 1/24% سابقه مصرف قرص های ضد بارداری و 9/76% فاقد سابقه مصرف بودند. میانگین سنی بیماران در هر دو گروه 45 سال بود. میانگین مدت زمان مصرف قرص 33 ماه بود. 1/73% از گروه مصرف کنندگان قرص های ضد بارداری و 4/66% در گروه فاقد سابقه مصرف دچار استروک ایسکمیک بودند که تفاوت موجود معنی دار بود. 6/24% از گروه مصرف کنندگان قرص های ضد بارداری و 1/29% در گروه فاقد سابقه مصرف دچار استروک هموراژیک شدند که این تفاوت معنی دار نبود. 3/2% از گروه مصرف کنندگان قرص های ضد بارداری و 5/4% از افراد فاقد سابقه مصرف دچار ترومبوز سینوس ساژیتال شدند که این تفاوت معنی دار نبود. 85% بیماران قرص OCP نوع LD و 15% قرص OCP نوع HD مصرف کرده بودند.
    نتیجه گیری
    یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد که وقوع استروک ایسکمیک در بیماران با سابقه مصرف قرص های ضد بارداری به طور معنی داری بیشتر از بیماران فاقد مصرف قرص های ضد بارداری می باشد.
    کلید واژگان: استروک ایسکمیک, استروک هموراژیک, حادثه عروقی مغزی, قرص های ضد بارداری خوراکی}
    Mehrdokht Mazdeh
    Background and Objectives
    Although there is no prolonged time elapsed from propagation of oral contraceptive pills (OCP), case reports demonstrated occurrence of pulmonary embolism and cerebral infarction in women using these pills. Present study was done to specify distributive frequency of oral contraceptive pills consumption in women with cerebrovascular events admitted in Farshchian hospital of Hamadan between 1997 to 2007.
    Materials and Methods
    Every woman with cerebrovascular events during years 1997-2007 who was admitted in Farshchian hospital of Hamadan and her dossier was present in archive of hospital, were carefully checked and those who hadn’t exclusion criteria, were include in this study, a total of 1587 of them with respect to their Characteristics such as type of cerebrovascular event, age, type of oral contraceptive pill and duration of pill use were extracted from patient dossier and registered in respective checklist.
    Results
    24.1% of patient used oral contraceptive pill and 76.9% of patients were non users. Mean age of OCP users and non users were 45 years. Mean duration of pill use among these patients was 33 months. In assessing type of vascular events, in the group OCP users 73.1% and non users 66.4% had ischemic stroke.Which was statistically significant. In the group OCP users 24.6% and non users 29.1% were hemorrhagic stroke.. Also in the group OCP users 2.3% and non users 4.5% were affected sagital sinuses thrombosis that showed no significant difference. Among OCP users 85% of the patients used OCP, LD and 15% of the patients OCP, HD.
    Conclusion
    The present study showed, the ischemic stroke rate of the patients with OCP consumption were significantly more than those of non users.
    Keywords: Cerebrovascular Accident, Oral Contraceptive Pills, Ischemic Stroke, Hemorrhagic Stroke}
  • مریم رف رف، رضا مهدوی، محمدرضا رشیدی، حسین کوشاور، لعیا فرزدی
    مقدمه
    ویتامین A یکی از مهم ترین سیستم های دفاعی آنتی اکسیدان غیر آنزیمی به شمار می رود و یک عامل رژیمی مهم برای کاهش وقوع بیماری های قلبی - عروقی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی وضعیت سرمی ویتامین A در بانوان مصرف کننده قرص های ضد بارداری خوراکی (OCs) با دوز پایین محتوی 0.15 mg لونورژسترول و 0.03 mg اتینیل استرادیول و نیز در بانوان یائسه تحت درمان جایگزینی هورمون (HRT) و مقایسه آن ها با گروه های شاهد انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مورد - شاهدی، 139 نفر از زنان سالم غیر باردار و غیر شیرده با میانگین سنی 32 سال (70 نفر استفاده کننده از OCs و 69 نفر از غیر کاربران OCs) و 60نفر زنان یائسه سالم با میانگین سنی 51 سال (30 نفر تحت درمان HRT و 30نفر بدون درمان HRT) با استفاده از روش های بیوشیمیایی، تن سنجی و مصاحبه مورد مطالعه قرار داده شدند. داده ها با استفاده از آزمون t و x2 تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    بر اساس یافته های به دست آمده، اختلاف معنی داری از نظر میانگین BMI، تعداد بارداری، دریافت ویتامین A و فیبر بین دو گروه OCs و غیر OCs و نیز بین دو گروه HRT و غیر HRT وجود نداشت. در گروه مصرف کننده OCs میانگین سطح ویتامین A سرم به طور معنی داری (P<0.001) بیش از گروه غیر 79.97±23.56 μg/dl) OCs در مقابل (64.56±22.15 μg/dl بود. بین میانگین سطح سرمی ویتامین A سرم در دو گروه HRT و غیر HRT اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد (به ترتیب 71.76±15.91 μg/dl و (67.65±22.39 μg/dl. با استفاده از آزمون x2 رابطه آماری معنی داری بین وضعیت ویتامین A سرم و استفاده از OCs به دست آمد (p<0.004). این آزمون در گروه های یائسه رابطه معنی داری نشان نداد.
    نتیجه گیری
    استفاده ازOCs و تغییرات هورمونی ناشی از آن عاملی موثر بر افزایش سطح ویتامین A سرم در بانوان سنین باروری است. درمان باHRT با ترکیب به کار رفته تغییری بر وضع این ویتامین در گروه یائسه ایجاد نکرده است.
    کلید واژگان: ویتامین A, قرص های ضد بارداری خوراکی, درمان جایگزینی هورمون}
    Maryam Rafraf, Reza Mahdavi, Mohammad Reza Rashidi, Hosein Koshavar, Laya Farzadi
    Background
    One of the most important nonenzymatic antioxidant defense systems is vitamin A, and is considered as an important dietary agent for reducing cardiovascular diseases.
    Objective
    The objective of this study was to investigate the serum vitamin A status in women who used low-dose oral contraceptives (OCs) containing 0.15 mg levonorgestrol and 0.03 mg ethinyl estradiol and also in postmenopausal women who took hormone replacement therapy (HRT) and comparison of them with control group.
    Materials And Methods
    In this case – control study one hundred and thirty nine healthy, non pregnant and non lactating women with a mean age of 32 years old (70 were OCs users and 69 were non-OCs Users) and sixty healthy postmenopausal women, with a mean age of 51 years old (30 were under HRT treatment and 30 were untreated) were studied using biochemical procedures, anthropometrics measurements and interview with the subjects. Data were analyzed using the t-test and x2 test.
    Findings
    There was no significant difference between either OCs and non-OCs users or HRT and non-HRT groups in terms of mean BMI, number of pregnancies and dietary intakes of vitamin A and fiber. Mean serum vitamin A level in OCs Users was significantly (p<0. 001) higher than that of non – OCs users (79.97±23.56 μg/dl vs. 64.56±22.15 μg/dl). There was no significant difference between HRT and non-HRT groups in terms of mean serum vitamin A level (71.76±15.91 μg/dl and 67.65±22.39 μg/dl respectively). There was a significant (P<0.004) relationship between serum Vitamin A status and use of OCs analyzed using x2 test. This test did not show significant relationship in postmenopausal women.
    Conclusions
    Using OCs and subsequent hormonal alteration are an effective factor for increasing serum vitamin A level in childbearing aged women. Taking HRT has not resulted in altered vitamin A levels in postmenopausal women.
    Keywords: Vitamin A, Oral contraceptives, Hormone replacement therapy}
  • مهدوی رضا، رف رف مریم، رشیدی محمد رضا
    هدف مطالعه حاضر، بررسی وضعیت سرمی ویتامین E و نسبت های آن به کلسترول تام و LDL-C سرم در بانوان استفاده کننده از قرص های ضد بارداری خوراکی (Oral Contraceptives;OCs) با دوز پائین محتوی 0.15 mg لونورژسترول و 0.03mg اتینیل استرادیول و نیز در بانوان یائسه تحت درمان جایگزینی هورمون (Hormone Replacement Therapy; HRT) و مقایسه آنها با گروه های شاهد بود. در این دو مطالعه مورد - شاهدی، 139 نفر زنان سالم غیرباردار و غیر شیرده با میانگین سنی 32 سال (70 نفر استفاده کننده از OCs و 69 نفر غیر استفاده کننده از (OCs و 60 نفر زنان یائسه سالم با میانگین سنی 51 سال (30 نفر تحت درمان HRT و 30 نفر غیر درمان (HRT با استفاده از روش های بیوشیمیایی (اندازه گیری ویتامین E و لیپیدهای سرم)، تن سنجی (اندازه گیری وزن و قد) و مصاحبه مورد مطالعه قرار گرفتند. طبق نتایج بدست آمده، اختلاف آماری معنی داری از نظر میانگین (Body Mass Index;BMI)، دریافت ویتامین E، چربی کل و فیبر کل بین دو گروه OCs و غیر OCs و نیز بین دو گروه HRT و غیر HRT وجود نداشت (P<0.05). از نظر میانگین سطوح ویتامین E سرم و نسبت سرمی ویتامین E به کلسترول تام اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه OCs و غیر OCs و نیز بین دو گروه HRT و غیر HRT مشاهده نگردید (P<0.05). در زنان یائسه میانگین نسبت سرمی ویتامین E به LDL-C در گروه HRT بطور معنی دار (P<0.01) بیشتر از گروه غیر HRT بود (به ترتیب 7.13±3.48 در مقابل 5.32±2.10). بین. میانگین این نسبت در گروه های OCsو غیر OCs تفاوت معنی دار وجود نداشت (P<0.05). چنین نتیجه گیری می شود که استفاده از OCs با دوز پائین تغییری در متابولیسم ویتامین E در گروه OCs در مقایسه با گروهی که از OCs استفاده ننموده اند، ایجاد نکرده است. از طرفی در زنان یائسه، HRT بکار رفته در مطالعه فعلی اثر مثبتی بر نمایه سرمی ویتامین E به LDL-C سرم که نمایانگر بهتری از وضعیت ویتامین E هست داشته باشد.
    کلید واژگان: ویتامین E, قرص های ضد بارداری خوراکی, درمان جایگزینی هورمون}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال