به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « واکسن هپاتیت b » در نشریات گروه « پزشکی »

  • Maryam Ghorbani, Hossein Salimi, Mahin Bandarian, Zahra Momayez Sanat*
    Background

    The aim of this study was to investigate the response rate to the hepatitis B vaccine and the factors affecting it in people with advanced kidney failure undergoing hemodialysis.

    Materials and Methods

    This cross-sectional study was conducted from 2019 to 2021 at Ziyaian Hospital in Tehran. For patients undergoing hemodialysis, serum levels of the nutritional, inflammatory, and bone and mineral markers were measured before hepatitis B vaccine injection. They then received hepatitis B vaccine, and 6 months later the serum level of hepatitis B antibody was measured. In case of no immune response to the vaccine, a second injection was given. Then the rate of lack of immune response to the vaccine in the subjects under study was determined and the levels of nutritional, inflammatory, and bone factors were compared between those who responded to the vaccine and those without an immune response.

    Results

    54 people were included in the study. In the first round of vaccination, 45 people participated, of whom 62.2% responded to the vaccine and 37.8% did not respond. 26 people participated in the second round of vaccination, in which 69.2% (18 people) responded to the vaccine and 30.8% (8 people) did not respond to the second round of the vaccine. In the non-response group to the vaccine, the serum levels of albumin, and cholesterol were significantly lower and the serum level of neutrophils and the ratio of neutrophils to lymphocytes was significantly higher than in the patients with response to the vaccine.

    Conclusion

    Inflammatory and nutritional factors can affect the immune response to hepatitis B vaccine. Therefore, it is recommended to check the nutritional status of these patients and encourage them to follow up on the results of the vaccine.

    Keywords: Hepatitis B vaccine, Vaccine immunogenicity, Advanced kidney failure}
  • مینا میرزایی، ستاره حقیقت، مهدی مهدوی
    اهداف
    تنها راه پیشگیری از عفونت ویروس هپاتیت B تزریق واکسن است، اما برخی افراد نسبت به واکسن تجاری هپاتیت B، پاسخ ایمنی مناسبی نمی دهند. هدف پژوهش حاضر مقایسه ایمنی زایی واکسن تجاری هپاتیت B ایران، واکسن فرموله شده در ادجوانت روغنی مونتانید 720 و واکسن فندریکس شرکت GSK در موش های بالب/ سی بود.
    مواد و روش ها
    در این پژوهش تجربی، به 54 سر موش ماده بالب/ سی ماده اینبرد، در سه دوره، فرمولاسیون های مختلف واکسن به صورت زیرپوستی و با فاصله زمانی دو هفته تزریق شد. سایتوکاین های IFN-γ ،IL-4و IL-2 و نسبت IL-4 IFN-γ/ از طریق سوپ رویی کشت سلول های طحال و سطح آنتی بادی ضد HBs Ag پس از هر تزریق با خونگیری از موش ها با روش الایزا بررسی شدند. داده ها با نرم افزار Graphpad prism 6.1، و توسط آزمون تحلیل واریانس یک طرفه مورد تحلیل قرار گرفتند.
    یافته ها
    گروه های دریافت کننده واکسن، در سایتوکاین های IFN-γ، IL-2 و نسبت IL-4 IFN-γ/ اختلاف معنی داری نداشتند (05/0p>). واکسن تجاری ایران به طور معنی داری موجب افزایش سایتوکاین IL-4 نسبت به گروه های فندریکس و واکسن فرموله شده در ادجوانت روغنی مونتانید 720 شد (05/0p<). پاسخ های آنتی بادی پس از تزریق اول و دوم واکسن فندریکس و واکسن فرموله شده در ادجوانت روغنی مونتانید 720 نسبت به گروه واکسن تجاری هپاتیت B افزایش معنی داری داشت (05/0p<)، اما پس از تزریق سوم اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0p>).
    نتیجه گیری
    پاسخ های سایتوکاینی واکسن فندریکس و واکسن فرموله شده در ادجوانت مونتانید 720 در موش های بالب /سی تاحدی شبیه واکسن تجاری ایرانی است، اما پس از دو تزریق، واکسن فندریکس و واکسن فرموله شده در ادجوانت مونتانید 720، پاسخ آنتی بادی بالاتری از خود نشان می دهند.
    کلید واژگان: ادجوانت آلوم, مونتانید 720, واکسن هپاتیت B, واکسن فندریکس}
    M. Mirzaee *, S. Haghighat, M. Mahdavi
    Aims: Vaccination is the only approach to prevent hepatitis B virus infection, But some people do not get a good immune response to the commercial hepatitis B vaccine. The purpose of the present study was to compare the immunization of Iran's Hepatitis B vaccine, vaccine formulated in montanide ISA 720 adjuvant and Fendrix vaccine from GSK company on the Balb/c mice.
    Materials And Methods
    In this experimental study, 54 female inbred Balb/c mice were injected in three different formulations of vaccine subcutaneously with two-week intervals. Quantitative amount of IFN-γ, IL-4, and IL-2 cytokines and the IFN-γ/IL-4 ratio from spleen cell culture Supernatant and the anti-HBs Ag antibody level After each injection withBlood sampling were evaluated by ELISA method. Data were analyzed by Graphpad prism 6.1 software via one way analysis of variance.
    Findings: The vaccine recipient groups did not show significant differences in IFN-γ, IL-2 cytokines and IFN-γ/ IL-4 ratio (p>0.05). Iranian commercial vaccine significantly increased the cytokine IL-4 in comparison with the Fendrix and HBs-MON720 groups (p0.05).
    Conclusion
    Cytokine responses in The Fendrix vaccine and HBs-MON720 vaccine are partly similar to the Iran's Hepatitis B vaccine but after two injections, Fendrix and HBs-MON720 vaccine showed a higher antibody response.
    Keywords: Alum Adjuvant_Montanide 720_Hepatitis B Vaccine_Fendrix Vaccine}
  • علی اصغر وحیدی، علی حسینی نسب*، مهدی شفیعی، سعیده پرورش، حکیمه زیدآبادی
    زمینه و هدف
    هپاتیت B یکی از بیماری های عفونی مهم بوده که گسترش جهانی دارد و عفونت با این ویروس یکی از مشکلات عمده بهداشتی در جهان و ایران می باشد. واکسینه کردن افراد میتواند از ایجاد بیماری حاد، مزمن هپاتیت B و نهایتا از سیروز، فیبروز و هپاتوسلولار کارسینوما جلوگیری نماید. اگر نوزادان با HBV آلوده شوند، در حدود 90 درصد موارد ممکن است بیماری به حالت مزمن درآید. هدف این مطالعه تعیین ایمنی نسبت به واکسن هپاتیت B بود که در سن یک سالگی 6 ماه از تزریق آخرین دوز آن گذشته است.
    روش کار
    به صورت یک مطالعه مقطعی شیرخواران 12 ماهه ای که برای انجام واکسیناسیون این سن به مراکز بهداشتی و درمانی شهر کرمان مراجعه کرده بودند پرسشنامه و فرم جمع آوری اطلاعات با کمک والدین و رضایت آنها و با استفاده از اطلاعات موجود در کارت واکسن تکمیل شد. پس از آن، 3-4 سی سی خون از کودک گرفته شد و جهت جداکردن سرم و انجام آزمایش به آزمایشگاه فرستاده شد. در آزمایشگاه مذکور تیتر آنتی بادی به روش الایزا اندازه گیری شد. تیتر کمتر از 10 واحد بین المللی به عنوان عدم پاسخ ایمنی و تیتر بالای 100 واحد بین المللی به عنوان پاسخ خوب در نظر گرفته شد. برای تیتر بین 10 تا 100 نیز ایمنی زایی نسبی مطرح شد. سطح معنی داری کمتر از 05/0 درنظر گرفته شد.
    یافته ها
    نتایج این مطالعه نشان داد که ایمنی زایی واکسن هپاتیت B در شیرخواران 12 ماه شهر کرمان 98 نفر از مجموع 120 کودک و 7/81 درصد بود. شش نفر (5 درصد) شیرخواران به واکسن پاسخ ندادند و برای 16 نفر (3/13 درصد) نیز ایمنی زایی نسبی مطرح شد. ایمنی زایی برای کودکان با وزن تولد بیشتر از 2500 گرم 9/86 درصد بود، درحالی که این رقم برای کودکان با وزن تولد مساوی و یا کمتر از 2500 گرم تنها 1/57 درصد بود که این اختلاف از نظر آماری نیز معنی دار می باشد. در کودکان با وزن کنونی بیشتر یا مساوی ده کیلوگرم ایمنی زایی 60 درصد در مقابل 6/82 درصد کودکان کمتر از ده کیلوگرم بود اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نشد. ایمن زایی واکسن هپاتیت B برحسب جنس و سن بارداری (ترم، پره ترم) تفاوت معنی داری نداشت. سابقه خانوادگی ابتلا به هپاتیت B نیز در همه ی افراد مورد مطالعه منفی بود.
    نتیجه گیری
    میزان ایمنی زایی واکسن هپاتیت B در شیرخواران 12 ماهه شهر (تیتر بالاتر از 10 واحد بین المللی) 95 درصد می باشد که به نظر مناسب باشد. واکسن هپاتیت B در کودکانی که با وزن طبیعی به دنیا می آیند ایمنی زایی بهتری نسبیت به کودکان با وزن تولد کم دارد.
    کلید واژگان: ایمنی زایی, واکسن هپاتیت B, وزن بارداری, شیرخوار 12 ماهه, کرمان}
    Aliasghar Vahidi, Ali Hosseininasab *, Mehdi Shafie, Saeideh Parvaresh, Hakimeh Zaidabadi Dr
    Background
    Infection with HBV is the most common chronic viral infection and mortality in children. Prevention of this infection with vaccination is vital. This study was done to compare the antibody level in post hepatitis B vaccination in children with 12 months of age.
    Methods
    This descriptive study was carried out on 120 healthy children with 12 months of age who had not infected with hepatitis B infection in Kerman, Iran during 2014. Gender, body weight, birth weight, gestational age were recorded for each child. Hepatitis B antibody level was measured with ELISA method. Data were analyzed using SPSS-16.
    Results
    Antibody level was high- protective for 81.7% of children, low-responders for 13.3% and no-protective level for 13.3% of children in our study. For 86.9% children over 2500 kg of birth weight the antibody level was highly protective in comparison with 57.1% of fewer than 2500 kg of birth weight. This difference was significant. There was no significantly correlated with gender, bodyweight, and gestational age and antibody level. The family history for hepatitis B infection was negative for all samples.
    Conclusion
    This study showed that the 95% of children have adequate levels of anti-HBs (≥ 10 IU/L) after vaccination. In addition, immune response was higher in normal birth weight children.
    Keywords: HepatitisB, Vaccine, Antibody, 12 month age, kerman}
  • فاطمه عبدلی *، علی راوری، حسن خدادادی، مجتبی خسروانجم
    زمینه و هدف
    واکسیناسیون شایع ترین درد ایاتروژنیک (درمان زاد) در کودکان سالم است که در طب نباید آن را نادیده گرفت. بنابراین هر اقدامی در راستای کاهش درد واکسیناسیون قسمت مهمی از مراقبت های بهداشتی را شامل می شود. از آنجا که ممکن است ترتیب و روش تزریق واکسن نیز بر تجربه درد تاثیر داشته باشد مطالعه ای با هدف تعیین تاثیر ترتیب و روش تزریق واکسن ثلاث و هپاتیت B بر پاسخ درد شیرخواران 2 ماهه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر رفسنجان در سال1391 انجام شده است.
    مواد و روش ها
    پژوهش حاضر یک کارآزمایی میدانی کنترل شده تصادفی دوسوکور است. در این مطالعه 160 شیرخوار 2 ماهه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر رفسنجان به روش تصادفی در چهار گروه (40 نفری) انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه اول ابتدا واکسن هپاتیت B به روش استاندارد، گروه دوم ابتدا همین واکسن به روش حرفه ای، گروه سوم ابتدا واکسن ثلاث به روش استاندارد و گروه چهارم ابتدا واکسن ثلاث به روش حرفه ای تزریق گردید. در هر چهار گروه واکسن دوم به همان روش واکسن اول تزریق گردید. برای جمع آوری داده ها از مشخصات فردی و چک لیست تعدیل شده واکنش رفتاری درد(MBPS) استفاده شده و داده ها با آزمون های آماری توصیفی)میانگین و انحراف معیار(و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    از 160 شیرخوار مورد پژوهش 51/25% پسر بودند. از نظر وزن، قد و مدت زمان تغذیه با شیر مادر قبل از تزریق واکسن، بین چهار گروه تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت. اما میانگین نمره درد بر اساس چک لیست تعدیل شده واکنش رفتاری درد در گروهی که ابتدا واکسن هپاتیت B را به روش حرفه ای دریافت کرده بودند کمتر از سایر گروه ها بود و این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (p<0.001).
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد که شدت درد زمانی که واکسن هپاتیت ب، به روش حرفه ای تزریق شود کمتر می باشد. لذا به نظر می رسد چنان چه واکسیناتورها ضمن رعایت نکات ایمنی از ترتیب واکسنی که درد کمتری ایجاد می کند و هم چنین روش تزریقی که با درد کمتر همراه است استفاده نمایند شیر خواران درد کمتری را تجربه خواهند کرد.
    کلید واژگان: واکسیناسیون, درد, واکسن ثلاث, واکسن هپاتیت B, روش استاندارد, روش حرفه ای}
    F. Abdoli *, A. Ravari, H. Khodadadi, M. Khosroanjam
    Background And Objective
    Vaccination is the most common iatrogenic pain in healthy children that medicine should not be ignored. Therefore, any action in order to reduce the injection pain is an important part of health care. Since the order and method of vaccination may also be influenced by the experience of pain, this study aimed to determine the effect of (diphtheria, pertusis, tetanus) vaccine and Hepatitis B injection on pain response amang two-month infants in 1391, referred to health centers in Rafsanjan.
    Materials And Methods
    The present study was a double-blind randomized controlled field trial. In this study, 160 infants aged 2 months attending Rafsanjan health centers.They are randomly divided into four groups (n = 40). In the first group, the hepatitis B vaccination was administered by standard method, the second group received the same vaccine in pragmatic method, the third group, the DPT vaccine to standard method, and the fourth group, the DPT vaccine in pragmatic method. In all groups the second vaccine was administered as the same way as the first one.Using the Modified Behavioral Pain Scale (MBPS) and a demographic information checklist, the infant’s pain responses were evaluated. Data were analyzed by SPSS18 software. To describe the data, descriptive statistics (mean and standard deviation) and ANOVA were used for statistical analysis.
    Results
    Of the 160 infants (51.25%)were male. In terms of weight, height and duration of breast feeding prior to vaccination did not differ between groups. Mean pain scores (MBPS) in group who had first received hepatitis B vaccine in pragmatic method were significantly lower than the other groups(p<0.001).
    Conclusion
    The results showed that pain intensity is less when hepatitis B vaccine was administered in pragmatic method. Therefore, it is recommended vaccinators having regard to the safety order vaccine that causes less pain, as well as a less painful injection method.
    Keywords: Vaccination_Pain_DPT vaccine_Hepatitis B vaccine_Standard methods_Pragmatic methods}
  • آقای علی ایمانی، خانم فاطمه مرادی*، آقای سیف الله کیقبادی
    زمینه و هدف
    مطالعات قبلی نشان داده اند که ساکاروز باعث تسکین درد در برخی از پروسیجرهای دردناک در نوزادان می شود، ولی اثر ساکاروز بر روی درد تزریق عضلانی کمتر اندازه گیری شده است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ساکاروز خوراکی 30 درصد در تخفیف درد ناشی از تزریق واکسن هپاتیت B در نوزادان ترم می باشد.
    روش بررسی
    در این کارآزمایی بالینی سه سوکور که در سال 89 در سمنان انجام شد، 60 نوزاد انتخاب و به صورت تصادفی به دوگروه تقسیم شدند. 2 دقیقه قبل از تزریق عضلانی واکسن هپاتیتB، در گروه مورد 2 میلی لیتر از محلول ساکاروز 30 درصد و در گروه شاهد 2 میلی لیتر آب مقطر استریل به صورت خوراکی به نوزاد داده شد. قبل از تجویز ساکاروز، بلافاصله و 5 دقیقه بعد از تزریق، درد نوزاد با مقیاس درد نوزادان تازه متولد شده (NIPS: Neonatal Infant Pain Scale) بررسی شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که دو گروه از نظر جنس، نمره آپگار، سن تولد، وزن، سن حاملگی، نوع زایمان و میانگین شدت درد قبل از تزریق تفاوت معنی داری نداشتند. شدت درد بلافاصله و 5 دقیقه بعد از تزریق واکسن در گروه ساکاروز 30 درصد به طور معنی داری از گروه کنترل کمتر بود (p<0/05).
    نتیجه گیری
    ساکاروز 30 درصد درد ناشی از تزریق واکسن را می کاهد و می توان از آن به راحتی در بالین استفاده کرد.
    کلید واژگان: نوزاد, ساکاروز30 درصد, درد, واکسن هپاتیت B, تزریق عضلانی, ایران}
    Mr Ali Imani, Mrs Fatemeh Moradi *, Mr Seifollah Keighobadi
    Background And Objectives
    Several studies have shown that sucrose intake results in pain relief during painful procedures among neonates. The effect of sucrose intake on intramuscular injection pain have less been studied. The aim of this study was to assess the effect of oral sucrose 30% on pain relief of Hepatitis B vaccine injection in full-term infants.
    Materials And Methods
    In this triple-blinded clinical trial, 61 infants were selected and randomly allocated into two intervention and control groups. Two minutes before intramuscular injection of Hepatitis B vaccine, infants in the intervention group received 2 ml of oral sucrose 30%. Infants in the control group received the same amount of sterile distilled water orally. Before the injection, immediately, and five minutes after the injection, infants’ pain was assessed using the Neonatal Infant Pain Scale.
    Results
    Finding showed that there were no significant differences between the two groups regarding sex, gestational age, birth weight, mode of delivery, and mean pain severity prior to injection. Pain severity was significantly reduced immediately and five minutes after the injection in the intervention group (p<0/05).
    Conclusion
    Intake of oral sucrose 30% decreased vaccine injection pain. It can be used in clinic.
    Keywords: infant_sucrose 30%_pain_hepatitis B vaccine_intramuscular injection_Iran}
  • فرانک خرازی، مجتبی داربویی، مهدی مهدوی، محمدحسن نظران*
    سابقه و هدف
    شیوع ابتلا به بیماری هپاتیت ب، وجود جمعیت های غیر پاسخگو به واکسن موجود و ضعف ادجوانت کلاسیک آلوم در القای پاسخ ایمنی سلولی نشان دهنده ضرورت طراحی واکسن های کاراتر می باشد. بررسی های متعددی بر هم کنش عنصر آهن و سیستم ایمنی را به اثبات رسانده اند. در بررسی حاضر، اثرات دو ساختار محتوی آهن، شامل سولفات آهن و نانوکمپلکس AJc-F را بر ارتقای ایمنی زایی واکسن هپاتیت ب مورد ارزیابی قرار دادیم.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی، به موش های Balb/c نر در سه دوره واکسن هپاتیت B تزریق گردید. به یک گروه همراه با واکسن نانوکمپلکس AJc-F و به گروه دیگر سولفات آهن تزریق شد. پاسخ تکثیری ضد HBS Ag لنفوسیت های طحالی با روش BRDU و سطح کلی آنتی بادی اختصاصی ضدHBS Ag، اینترلوکین 4 و اینترفرون گاما با روش الیزا ارزیابی شد. آنالیز آماری داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 18 انجام گردید.
    یافته ها
    نانوکمپلکس AJc-F سطح کلی آنتی بادی اختصاصی ضد HBS Ag و سیتوکین ها را نسبت به گروه سولفات آهن و کنترل به شکل معنی داری افزایش داد. سولفات آهن موجب کاهش شدید سطح آنتی بادی واینترلوکین 4 نسبت به گروه کنترل گردید. هر دو ترکیب تکثیر لنفوسیتی و سطح اینترفرون گاما را نسبت به گروه کنترل افزایش دادند.
    نتیجه گیری
    یافته های این تحقیق نشان می دهد که نانوکمپلکس AJc-F به عنوان ساختار محتوی آهن می تواند سطح ایمنی سلولی و هومورال را در واکسن هپاتیت بی به شدت ارتقا دهد.
    کلید واژگان: ادجوانت, نانو تکنولوژی, واکسن هپاتیت ب, آهن}
    Faranak Kharazi, Mojtaba Darbouy, Mehdi Mahdavi, Umohammad Hassan Nazaran*
    Background
    Prevalence of hepatitis B infection, existence of non-responder populations and the weakness of the classic Alum adjuvant in inducing proper cellular immune responses display the importance of designing more efficient vaccines. Many studies have demonstrated interactions between iron and the immune system. In the present study, we have evaluated the effects of two iron containing structures, ferrous sulphate and AJc-F nano complex on immune response.
    Materials And Methods
    In this experimental study, female Balb/c mice were injected 3 times with hepatitis B vaccine. The proliferative response of the splenocytes was evaluated using bromodeoxyuridine assay and interleukin-4, interferon-gamma (IFN-gamma) levels and total specific antibodies were examined by the ELISA method. Data analysis was done by SPSS software version 18.
    Results
    AJc-F nano complex significantly increased total antibody and cytokine levels compared to ferrous sulfate and control groups. Ferrous sulfate severely decreased total antibody and IL-4 levels compared to control group. Both compounds increased splenocyte proliferation and IFN gamma levels compared to control group.
    Conclusion
    The results show that AJc-F, as an iron-containing nano complex, could efficiently increase humoral and cellular immune responses against hepatitis B vaccine.
    Keywords: Adjuvant_Nanotechnology_Hepatitis B vaccine_Iron}
  • حسن ربابی، علی نویدیان*، فتیحه کرمان ساروی
    زمینه و هدف
    شایع ترین رویه تهاجمی دردناک در کودکان، واکسیناسیون تزریقی است. عدم توجه به تسکین درد ناشی از تزریق واکسن ممکن است موجب عدم مراجعه به موقع جهت واکسیناسیون و کاهش درصد پوشش واکسن گردد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر ترتیب تزریق واکسن سه گانه و هپاتیت ب بر پاسخ درد شیر خواران 2 ماهه انجام شد.
    مواد وروش ها
    در این کارآزمایی بالینی یک سوکور، 140 شیر خوار 2 ماهه واجد شرایط مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر زاهدان در سال 1391 به روش تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه کنترل (70 نفر تزریق معمول)، ابتدا واکسن سه گانه و بعد هپاتیت ب تزریق شد و در گروه مداخله (70 نفر)، ترتیب تزریق عکس گروه کنترل بود. ابزار گردآوری داده ها شامل فرم مشخصات فردی و چک لیست تعدیل شده واکنش رفتاری درد بود. برای توصیف و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون تی مستقل در نرم افزار SPSS نسخه 15 استفاده شد.
    یافته ها
    میانگین نمره درد تزریق واکسن هپاتیت در گروه مداخله (91/0 ± 12/7) کمتر از درد تزریق واکسن سه گانه در گروه کنترل (62/0 ± 70/7) و این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (001/0 = P). میانگین کل نمره درد دو تزریق واکسن نیز در گروه مداخله (83/0 ± 59/7)به نحو معنی داری کمتر از گروه شاهد (62/0 ± 27/8) بود (010/0 = P).
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج این مطالعه، می توان جهت کاهش درد در کودکانی که تزریق همزمان این دو واکسن را دارند، ابتدا واکسن هپاتیت ب و بعد واکسن سه گانه را تزریق نمود.
    کلید واژگان: واکسن سه گانه, واکسن هپاتیت ب, درد, شیرخوار}
    Hassan Robabi, Ali Navidian *, Fathieh Kermansaravi
    Aims and
    Background
    The most common invasive painful procedure during childhood is injective vaccination. Failure to relieve pain causes lack of timely referral for immunization and reduction of vaccine coverage. The purpose of this study was to determine the effect of injection order on infant''s pain response after diphtheria، pertussis، and tetanus (DTP) and hepatitis B vaccination. Methods and Materials: In this single-blind clinical trial study، 140 healthy infants with inclusion criteria at the age of 2 months referred to health centers of Zahedan city، Iran، during 2012 were randomly divided into two groups of control and intervention. In the control group، first the DTP vaccine and later، the hepatitis B vaccine were injected and in the intervention group، the order was vice versa. Using the Modified Behavioral Pain Scale (MBPS) and a demographic information checklist، the infant''s pain response was evaluated. Data were analyzed using descriptive statistics and independent t-test via SPSS15 software.
    Findings
    The mean pain score after injecting hepatitis B vaccine was significantly less in the intervention group (7. 12 ± 0. 91) than injecting DTP vaccine in the control group (7. 70 ± 0. 62) (P = 0. 001). The mean total pain score was significantly lower in the intervention group (7. 59 ± 0. 83) compared with the control group (8. 27 ± 0. 62) (P = 0. 010).
    Conclusion
    According to results of this study، to decrease pain during multiple immunizations in infants، injecting hepatitis B vaccine first and then، the DTP vaccine could be done.
    Keywords: Diphtheria_pertussis_tetanus (DTP) vaccine_hepatitis B vaccine_pain_infants}
  • عباس تقوی اردکانی، بابک سلطانی *، محمدرضا شریف، غلامعباس موسوی، مجید خادمیان
    زمینه و هدف

    برنامه کشوری واکسیناسیون علیه ویروس هپاتیت B از سال 1372 برای نوزادان متولد شده اجرا شده است. این مطالعه به منظور تعیین اثر واکسن هپاتیت B چهارده سال پس از تزریق در کودکان انجام شد.

    روش بررسی

    این مطالعه آینده نگر تاریخی روی 200 کودک 14 ساله (100 پسر و 100 دختر) شهر کاشان در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کاشان طی سال های 88-1387 انجام شد. افراد به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. از هر کودک 2 سی سی خون اخذ و سرم آن جداسازی شد. سپس آزمایش anti-HBS و anti- HBC به روش الیزا انجام گرفت. نتیجه آزمایش anti-HBS بالاتر از IU/L 10 به عنوان ایمنی تلقی شد. در صورت مثبت بودن anti- HBC کودک به عنوان فرد مبتلا به عفونت هپاتیت B تلقی شد و آزمایش HBS Ag برای رد حالت هپاتیت مزمن فعال انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-13، Chi-Square و Fisher’s exat test تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

    92 دختر (92درصد) و 95 پسر (95درصد) و در مجموع 187 نفر (93.5%) سطح سرمی anti-HBS مطلوب داشته و ایمن بودند. anti-HBC در 3 دختر (3درصد) و 5 پسر (5درصد) و در مجموع در 8 نفر (4درصد) مثبت بود که در تمامی آنها سطح سرمی anti-HBS کمتر یا مساوی IU/L 10 بود. در هیچ موردی HBS-Ag مثبت دیده نشد. ایمنی در کودکان با وزن هنگام تولد کمتر از 2.5kg در 11 نفر (61.1%) از 18 کودک و در کودکان با وزن هنگام تولد بیشتر یا مساوی 2.5kg 176 نفر (96.7%) از 182 نفر مشاهده شد (P<0.05).

    نتیجه گیری

    این مطالعه نشان داد که ایمنی ایجاد شده در اثر تزریق کامل واکسن هپاتیت B طبق برنامه کشوری (0-2-6 ماهگی) پس از گذشت 14 سال مطلوب می باشد.

    کلید واژگان: هپاتیت B, واکسن هپاتیت B, anti, HBS}
    Taghavi Ardakani A., Soltani B., Sharif Mr, Moosavi Gha, Khademian M.
    Background And Objective

    Hepatitis B vaccination has been conducted in neonates in the routine vaccination in Iran since 1993. This study was carried out to evaluate the serum hepatitis B antibody level in vaccinated children after 14 years in Kashan، Iran.

    Materials And Methods

    This prospetive cohort study was conducted on 200 fourteen-year-old children which were selected via a simple random sampling method in Kashan، Iran drung 2008-09. This subjects were have been vaccined according to the govermental guildline at 0، 2 and 6 months old. Two ml blood specimens were obtained from children and serum hepatitis B surface antibody (anti-HBs) and hepatitis B core antibody (anti-HBc) were determined by ELISA method. Immunity was interpreted as anti-HBs≥10 IU/L. Data were analyzed using SPSS-13، Chi-Square and Fisher’s exat tests.

    Results

    92% girls and 95% boys، totally 187 (93. 5%) children had serum anti-HBs≥10 IU/L. Anti-HBc was positive in 3 (3%) girls and 5 (5%) boys، totally 8 (4%) which all of them had serum anti-HBS≤10 IU/L. No case of positive HBs Ag was detected. Immunity was detected in 11 of 18 (61. 1%) children with birth weight<2. 5 kg and in 176 of 182 (96. 7%) children with birth weight≥2. 5 kg (P<0. 05).

    Conclusion

    The immunity following the complete series (0، 2، 6 months old) of hepatitis B vaccination remained detectable after 14 years.

    Keywords: Hepatitis B, Hepatitis B vaccine, Anti, HBs}
  • هادی کاظمی، داود یادگاری نیا *، حسن راشکی
    سابقه و هدف

    با توجه به کاهش AntiHBS با گذشت زمان و نیز شیوع بالای تماس با سر سوزن در بیمارستان ها که منجر به دریافت بی مورد واکسن و ایمونوگلوبولین می گردد، این تحقیق به منظور تعیین سطح AntiHBS خون کارکنان بیمارستان خاتم-الانبیا در سال 1389 انجام شد.

    روش بررسی

    در این مطالعه مقطعی، 530 نفر از کارکنان بیمارستان بررسی شدند. با استفاده از کیت آزمایشگاهی Microwen ELISA و به روش آنزیمی ایمونواسی در محیط جامد و به کمک آنزیم نشان دار، سطح سرمی Anti HBS تیتر شد و میزان واقعی آن برآورد و نقش عوامل همراه با آزمون کای دو و E- test مورد قضاوت آماری قرار گرفت. آنتی بادی بیشتر از mIu/mL 10، پاسخ مناسب به واکسن در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    78 نفر (7/14 درصد) میزان آنتی بادی کمتر از حد طبیعی، 229 نفر (2/43 درصد) پاسخ دهی پایین و 223 نفر (1/42 درصد) آنتی بادی بالاداشتند. میانگین میزان آنتی بادی در 27 نفری که واکسن دریافت نکرده بودند 5/9، در 7 نفری که یک بار واکسن گرفتند 6/86 و در 32 نفری که دو بار واکسن گرفتند 160، در 276 نفری که سه بار واکسن زدند 192 و در 58 نفری که بیش از سه بار واکسن گرفتند 321 بود (001/0=p).

    نتیجه گیری

    واکسن تجویزی به کارکنان بیمارستانی مطالعه ما از سطح ایمنی زایی قابل قبولی برخوردار است. به نظر می رسد افزایش بیشتر از سه بار واکسن هپاتیت B در کارکنان مراکز بهداشتی درمانی با سطح بالاتری از آنتی بادی هپاتیت B همراه باشد.

    کلید واژگان: واکسن هپاتیت B, آنتی بادی علیه هپاتیت B, کارکنان مراکز بهداشتی درمانی}
    Hadi Kazemi, Davood Yadegarynia, Hassan Rashk
    Background

    Hepatitis B is one of the most prevalent chronic and persistent hepatitis infections which may lead to chronic hepatitis and hepato-cellular carcinoma. Since hospital personnel are more susceptible to hepatitis B this study was done to determine the relation between number of hepatitis B vaccinations and the presence of anti HBS antibody in personnel working in a large hospital in Tehran.

    Methods

    This was a cross-Sectional study conducted in 2010 on 530 personnel working in Khatam-ol-Anbiya Hospital. Blood samples were collected from the subjects selected through convenience sampling and the level of anti-HBS antibody checked: antibody levels >10 mIU/ml were considered to be protective.

    Results

    Antibody levels were less than the stated cut-off in 78 individuals, (14.7%). Mean antibody levels were 9.5 mIU/ml in the 27 unvaccinated persons; 86.6 mIU/ml in 7 individuals who had received the vaccine only once; 160 mIU/ml in the 32 who had been vaccinated twice; 192 mIU/ml after 3 doses of the vaccine in 276 persons and in the 58 subjects who had received >3doses, the mean level of the antibody was 321 mIU/ml, (p=0.001).

    Conclusion

    Anti-HBS antibody levels show a significant rise after repeated vaccinations.

  • اسدالله ظریف کار، زهرا امیر غفران، حمزه حبیبی، روح الله منصوری
    مقدمه
    حجامت یکی از مهم ترین ارکان طب اسلامی است، که هنوز هم در درمان تب و بیماری های التهابی مورد استفاده می باشد. با آن که حجامت در درمان طیف وسیعی از بیماری ها موثر بوده است، اما مکانیسم دقیق عملکرد آن مشخص نیست. از جمله فرضیاتی که در این زمینه مطرح می باشد، آن است که حجامت در تعدیل سیستم ایمنی اثر دارد. لذا در این مطالعه به بررسی اثر احتمالی حجامت بر تعدیل سیستم ایمنی از طریق اندازه گیری سطح سرمی آنتی بادی هپاتیت B بعد از تزریق واکسن هپاتیت B پرداخته شده است.
    روش ها
    در این مطالعه دو گروه 25 نفری از مردان جوان داوطلب شامل: گروه شاهد و گروه آزمایش در محدوده ی سنی 25-18 سال، مورد بررسی قرار گرفتند. هر دو گروه در دو نوبت به فاصله ی یک ماه واکسن هپاتیت B دریافت نمودند. در گروه آزمایش علاوه بر این یک نوبت حجامت نیز انجام شد. تیتر آنتی بادی هپاتیت Bقبل از واکسیناسیون و یک و سه ماه پس از اولین واکسیناسیون به روش ELISA و برحسب واحد بین المللی در لیتر(IU/L) اندازه گیری شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که مقدار آنتی بادی در گروه شاهد پس از یک ماه به IU/L 81/3 و پس از سه ماه به IU/L 57/46 افزایش می یابد. میانگین مقدار آنتی بادی در گروه آزمایش بعد از یک ماهIU/L 41/3 بود و پس از سه ماه به IU/L 16/26 افزایش یافت. با وجود آن که میزان افزایش تیتر آنتی بادی پس از سه ماه در گروه مورد آزمایش به نسبت گروه شاهد کم تر بود، اما این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود.
    بحث و نتیجه گیری
    انجام ایمونیزاسیون با واکسن هپاتیت B در هر دو گروه شاهد و آزمایش سبب افزایش میزان تولید آنتی بادی اختصاصی می گردد. به نظر می رسد انجام حجامت در مردان با این گروه سنی تاثیری در مقدار تولید آنتی بادی نداشته باشد.
    کلید واژگان: حجامت, آنتی بادی هپاتیتB, واکسن هپاتیت B}
    A. Zarifkar, Z. Amirghofran, H. Habibi, R. Mansuri
    Introduction
    Phlebotomy is one of the main components of the Islamic medicine, which is still in use for the purpose of treatment of fever and inflammatory diseases. Although it has been effective in treatment of a wide spectrum of diseases, its mechanism of action is not still accurately determined. One hypothesis in this regard proposes that phlebotomy modulates immune system. Thus, we have evaluated the probable effect of phlebotomy on immune system modulation by measuring the serum level of hepatitis B antibody after hepatitis B vaccination.
    Methods
    In the study, two groups (experiment and control) each consisted of 25 young male volunteers in the age range of 18-25 were evaluated. The participants of the two groups received hepatitis B vaccine twice, with one month interval. The experiment group participants also underwent phlebotomy one time. The hepatitis B antibody titer was measured three times (before, one month after, and three months after vaccination) using ELISA in IU/L.
    Findings
    The results showed that the antibody level increase to 81.3 and 57.46 IU/L one and three months, respectively, in the control group, while the level in the experiment group was 41.3 and 16.26 IU/L one and three months after vaccination, respectively. In spite of the lower increase in antibody titer of the experiment group after three months, the difference was not statistically significant.Discussion and
    Conclusion
    Immunization with hepatitis B vaccine led to an increase in specific antibody production in both groups. It seems that phlebotomy in men of this age range does not affect the level of antibody production.
  • مسعود خداویسی، ناهید محمدی، افسر امیدی، رویا امینی
    مقدمه و هدف
    هپاتیت B بیماری قرن اخیر است. تخمین زده می شود در سراسر جهان 350 میلیون نفر مبتلا وجود داشته باشد. همچنین یک مشکل جدی سلامت در ایران بوده و دهمین علت مرگ و میر در ایران می باشد. ایمنی فعال موثرترین روش پیشگیری از هپاتیت Bمی باشد. این مطالعه با هدف تعیین تیتر آنتی بادی هپاتیتB دردانشجویان دانشکده پرستاری مامایی همدان در سال 1385 انجام گردید.
    روش کار
    این پژوهش یک مطالعه توصیفی – تحلیلی است که بر روی 50 دانشجوی پرستاری و مامایی که سه نوبت واکسیناسیون هپاتیتBرا دریافت کرده و مدت 4 ماه از نوبت سوم واکسیناسیون آنها گذشته بود، انجام گردید. نمونه ها به روش نمونه گیریتصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه و تست تعیین تیتر آنتی بادی بود. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSتجزیه و تحلیل شد.
    نتایج
    این پژوهش نشان داد در66 درصد دانشجویان واکسینه شده ایمنی مطلوب، در 28 درصد آنها ایمنی متوسط و در 6 درصد ایمنی ضعیف وجود داشت. نتایج آزمون آماری کای اسکوئیر نشان داد که میزان ایمنی واحدهای مورد پژوهش ارتباط آماری معنی داری با جنسیت، وزن و سن آنها نداشت.
    نتیجه نهایی: پیشگیری موضوع مهمی در سلامتی عمومی محسوب می گردد. واکسیناسیون گروه های در معرض خطر خصوصا دانشجویان از روش های پیشگیری محسوب می گردد. با توجه به وجود 6 درصد ضعف ایمنی بدنبال واکسیناسیون هپاتیتB، تعیین تیترآنتی بادی بدنبال واکسیناسیون توصیه می گردد.
    کلید واژگان: تیتر آنتی بادی, دانشجویان, واکسن هپاتیت B}
    M. Khodaveisi, N. Mohammadi, A. Omidi, R. Amini
    Introduction &
    Objective
    Hepatitis B is a recent century disease. Estimated that exist more than 350 million persons suffering from this disease in worldwide. Also hepatitis B is a serious health problem and is among the 10 leading causes of death in Iran. This study aims is to identify the antibody titer hepatitis B in Hamedan's nursing and midwifery students as an alternative preventive measure against HBV infection in 2006.
    Materials and Methods
    A cross-sectional study was conducted to the immunologic status against hepatitis B virus in nursing and midwifery students who received three time vaccination at least four months before this study. Fifty students were randomly enrolled in this study. The tool of data collection was questionnaire and anti-HBs titer. Data were analyzed using SPSS statistical software.
    Results
    It was found that 66% of students achieved high level, 28% moderate level. There was no statistically significant relationship between immunity level of students and their weight, sex and age.
    Conclusion
    The prevention is an important matter in public health. Active immunization is an effective method to prevent HBV infection in high risk groups especially in nursing and midwifery students. Identify antibody titer for hepatitis B immunity in high risk groups recommended.
  • شهلا افراسیابیان، کتایون حاجی باقری، وحید یوسفی نژاد، نادر اسماعیل نسب، شیرزاد سیفی
    مقدمه و هدف
    خطر بروز هپاتیت ب مزمن از میزان 5 درصد در بیماران دارای سیستم ایمنی سالم به بیش از 20 درصد در بیماران آلوده به ویروس نقص ایمنی انسانی افزایش می یابد. اثربخشی واکسن هپاتیت ب در بیماران آلوده به عفونت ویروس نقص ایمنی انسانی، بین 56 8/23 درصد ذکر شده است. هدف از این مطالعه تعیین میزان پاسخ دهی مناسب به واکسن هپاتیت ب در بیماران آلوده به ویروس نقص ایمنی انسانی بود.
    مواد و روش ها
    این مطالعه یک کارآزمایی بالینی خود شاهد است. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مراجعه کننده به مرکز مشاوره بیماران آلوده به ویروس نقص ایمنی انسانی و ایدز سنندج در سال 1385 بود که سرولوژی آنها از نظر وجود آنتی بادی ویروس نقص ایمنی انسانی تایید شده و از نظر ابتلا به عفونت ویروس هپاتیت ب منفی بودند. حجم نمونه شامل 51 نفر بود و روش نمونه گیری سرشماری بود. برای بیماران در سه نوبت واکسن هپاتیت با دوز 20 میکروگرم در فواصل 6 10 ماه تزریق شد و 2 ماه بعد از تلقیح آخرین دوز واکسن، تیتر آنتی بادی در آنها اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و شاخص های توصیفی و رگرسیون و آزمون های آماری ناپارامتری کروسکال والیس و اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    میانگین سنی نمونه های مورد مطالعه 37/8 ± 68/33 سال بود.2 نفر(9/3 درصد) از نمونه ها زن و 49 نفر (1/96 درصد) مرد بودند. میانگین سطح آنتی بادی ضد آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت ب در بیماران 58/71 ± 55/47 میلی واحد بین المللی بر میلی لیتر بود. از نظر پاسخ ایمنی 31 نفر (8/60 درصد) دارای سطح آنتی بادی کمتر از 10 میلی واحد بین المللی بر میلی لیتر و 20 نفر (2/39 درصد) دارای سطح آنتی بادی بیشتر از 10 میلی واحد بین المللی بر میلی لیتر بودند. همچنین بین سطح آنتی بادی و شمارش لنفوسیت های T-CD4+ ارتباط معنی داری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه مؤید پاسخ ایمنی ضعیف تری در بیماران آلوده به ویروس نقص ایمنی انسانی به واکسن هپاتیت ب در مقایسه با افراد عادی می باشد. انجام مطالعات بعدی با دوز دو برابر و یا تکرار دوز روتین خصوصا با توجه به شمارش سلول های لنفوسیت T-CD4+ می تواند کمک کننده باشد.
    کلید واژگان: واکسن هپاتیت ب, بیماران آلوده به ویروس نقص ایمنی انسانی, شمارش سلول های لنفوسیت T, CD4+}
    Afrasiabian Sh.Md, Hajibageri K.Md, Yousefinejad .Md, Sayfi Sh.Md
    Introduction &
    Objective
    The risk of developing chronic hepatitis B virus (HBV) is 5% in general population but can reach up to 20% in HIV patients. The response rate to HBV vaccine in HIV infected patients is 23.8-56 percent. The aim of this study was to evaluate response of HIV-infected patients to 20 µg dose of recombinant HBV vaccine.
    Materials and Methods
    In this quasi experimental study, 51 subjects, sampled through census, were HIV patients who had HBsAg negative test in HIV/AIDS counseling and care center. Patients were vaccinated with 20 µg of recombinant HBV vaccine, IM at intervals of 0, 1 and 6 months. Response to the vaccine was checked 2 months after the last injection. Data were analyzed with SPSS software, using descriptive statistics and nonparametric tests.
    Results
    The mean age of the patients was 33.68±8.37 years. Two patients were female (3.9%) and 49 patients were male (96.1%). Mean of hepatitis B antibody level was 47.55±71.58 mIU/ml. The levels of antibody in different patients were as follow: 31 patients (60.8%) <10 mIU/ml and 20 patients (39.2%)> 10 mIU/ml. There was no significant correlation between antibody levels and CD4+ cell count (correlation coefficient = -0.191).
    Conclusion
    Response to hepatitis B vaccination is low in HIV infected patients. Conventional dose of HBV vaccine is not enough to get protective immunity. Therefore, two-fold dose of vaccine dose, repeat of conventional dose or increasing of interval administration of hepatitis B vaccine should be considered in future studies.
  • نادر نوری ماجلان *
    مقدمه

    کمبود روی سبب اختلالات ایمنی و کاهش پاسخ ایمنی به واکسیناسیون در بیماران دیالیزی می شود. هدف این مطالعه تعیین ارتباط بین روی سرم و پاسخ ایمنی به واکسیناسیون هپاتیتB بود.

    روش بررسی

    این تحقیق از نوع توصیفی و به روش مقطعی بود که بر روی 95 بیمار دیالیزی مزمن (70 بیمار دیالیزخونی و 25 بیمار دیالیز صفاقی) که بعد از واکسیناسیون علیه هپاتیتB در سه دوز انجام گرفت.

    نتایج

    چهار ماه بعد از آخرین دوز واکسیناسیون هپاتیتB 34 بیمار (36%) پاسخ ایمنی مناسب داشتند وتیتر آنتی بادی هپاتیتBHBsAb)) بیشتر یا مساوی10mU/mL بود و 61 بیمار (64%) پاسخ ایمنی مناسب نداشتند (HBsAb

    کلید واژگان: دیالیز کلیوی, واکسن هپاتیت B, روی}
    N Nouri-Majalan*
    Introduction

    Zinc deficiency causes abnormalities in immune response. In chronic hemodialysis (HD) and continuous ambulatory peritoneal dialysis (CAPD) patients, impaired immune responses to vaccination have been reported. Therefore, we performed a study to determine the correlation between serum zinc levels and immune response to hepatitis B vaccination in patients on dialysis.

    Methods

    A cross-sectional study including 95 CRF patients on dialysis (70 HD and 25 CAPD), (63 male and 32 female) with three dose regimens of vaccination against HBV was performed.

    Results

    Four months after vaccination, there were 34 (36%) patients with sufficient HBs Antibody response (HBs Ab≥ 10 mU/mL ) and 61 ( 64% ) patients with insufficient HBs antibody response( HBs Ab< 10mU/mL ). The mean serum zinc level was 23.35±3.87 micmol/L (13.20-33 micmol/L). The mean serum zinc concentration was significantly higher in patients with sufficient HBs antibody level than patients with insufficient HBs antibody levels ( 24.94±4.17 versus 22.15±3.46, P= 0.005 ). In logistic regression analysis, independent variables that correlated with sufficient HBs Ab level ≥ 10 mU/mL included higher mean serum zinc level [OR=1.44 (1.02-2.02), P=0.006 ] and female gender [OR=1.8 (1.01-4.01), P=0.048] . Factors found to be insignificant included type of dialysis, age, diabetes mellitus as a cause of ESRD, serum creatinine and albumin levels.

    Conclusion

    We conclude that failure to respond to HBV vaccination is significantly related to a low levels of serum zinc. However, clinical trial studies should be performed in order to confirm this finding.

    Keywords: Renal Dialysis, Hepatitis B Vaccine, Zinc}
  • محمدجعفر صفار، گلناز گری نورانی، علیرضا خلیلیان، هانا صفار
    سابقه و هدف
    هدف این مطالعه، تعیین وضعیت واقعی پاسخ دهی به واکسن هپاتیت B در تعدادی از کودکان 11.5 ساله ساروی می باشد که ده سال پس از واکسینه شدن بر علیه عفونت هپاتیت B، ایمنی سرمی نداشته و با دریافت نوبت یادآور واکسن نیز ایمنی مناسب نشان نداده بودند.
    مواد و روش ها
    طی یک مطالعه از میان کودکانی که ده سال قبل، سری کامل واکسن هپاتیت B را در دوران نوزادی دریافت کرده بودند، کودکان حساس به عفونت (عیار آنتی بادی کمتر از عیار محافظت کننده) جدا شدند. ابتدا برای همه کودکان حساس فوق، یک نوبت واکسن یادآور تجویز گردید. کودکانی که پس از این مرحله نیز حساس مانده بودند، وارد مطالعه شدند. به کودکان فوق 3 نوبت اضافی از واکسن هپاتیت B به فاصله 6-4 هفته از همدیگر تزریق گردید. قبل از تجویز هر نوبت و 6-4 هفته پس از دریافت آخرین نوبت واکسن اضافی، نمونه سرمی برای بررسی پاسخ ایمنی با روش ELISA تهیه گردید.
    یافته ها
    همه کودکان پس از دریافت اولین نوبت اضافی واکسن، پاسخ تشدید یافته ای نشان داده اند. (عیار قبل از دریافت نوبت اضافی اول 3.39 ±3.8، پس از نوبت اول 27.84± 140.89، 0.000=P) تفاوت معنی داری بین میانگین عیار آنتی بادی سرمی پس از دریافت نوبت اول با نوبت دوم ویا سوم وجود نداشت.
    استنتاج
    نتایج مطالعه نشان داد که در کودکان فوق، خاطره ایمنی بر علیه هپاتیت B وجود داشته و عدم پاسخ دهی آنان به واکسن نوبت یادآور قبلی، نشانه عدم وجود خاطره ایمنی نبوده است.
    کلید واژگان: واکسن هپاتیت B, خاطره ایمنی, نوبت اضافی}
    M.J. Saffar, G. Gari Noorani, A.R. Khallilian, H. Saffar
    Background and
    Purpose
    The aim of the present study was to identify the true extent of non-responsiveness in children vaccinated against Hepatitis B virus (HBV) ten years ago at birth whom were serologically susceptible to HBV,and had poor antibody response to booster HBV vaccine.
    Materials And Methods
    Twenty low-and non-responding 11.5 years old children recuited in by another study received three additional doeses of HB vaccine 4-6 weeks apart. Anti-HbS antibody titers were assessed before and 4-6 weeks after each dose of vaccine by using ELISA method.
    Results
    All children showed anamnestic antibody responses after receiving the first additional dose of vaccine. There was no significant differences between the mean concentration of antibody after the first, second and third doses of vaccine.
    Conclusion
    Study results showed that those children who did not respond to booster does of the HB vaccine may not be real non-responder.HB vaccine at infancy induces long-time immunologic memory which provides seroprotection by exposure to HBs-Ag.
    Keywords: Hepatitis B vaccine_non_responder_Extra_dose}
  • سیدمؤید علویان، حسین اکبری، مسعود احمدزاد اصل، مجید کاظم، امیر داودی
    زمینه و هدف
    به خاطر نقش بالقوه ای که دندانپزشکان به عنوان ناقل و میزبان عفونتهای مختلف می توانند ایفا کنند، این مطالعه به دلیل نگرانی هایی که در مورد وضعیت کنترل عفونت و بخصوص واکسیناسیون در مقابل هپاتیت B در میان دندانپزشکان وجود دارد، طراحی و اجرا شد.
    روش بررسی
    این مطالعه پیمایشی آزمایشی به وسیله یک پرسشنامه خودایفای بدون نام در کنگره سالیانه دندانپزشکان در فروردین 1383 انجام گرفت. میزان پاسخگویی در میان شرکت کنندگان کنگره 334 نفر معادل 31.75% بود. شرکت در این مطالعه کاملا اختیاری بود و اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS روایت 11.5 با آزمونهای آماری Mann-whiteney U، Fisher''s Exact با در نظر گرفتن سطح معنی داری زیر 0.05 آنالیز شدند.
    یافته ها
    میانگین و خطای معیار سن و مدت زمان فعالیت دندانپزشکی در افراد مورد مطالعه به ترتیب 0.57±35.9 سال و 6.4 ±106.9 ماه بود و 54.5% شرکت کنندگان مرد بودند. میزان استفاده معمول از دستکش، ماسک صورت و عینک محافظ چشم به ترتیب 93.1%، 87.1% و 63.8 بود و دندانپزشکان زن در مقایسه با مردان رفتارهای محافظتی بهتری را نشان دادند (P<0.05). واکسیناسیون بر علیه هپاتیت B در 94.9% افراد مورد مطالعه گزارش شد و نیز 1.5% آنان دارای ایمنی اکتسابی در مقابل هپاتیت B بودند. با این حال از بین کلیه افراد تنها در 74.8% افراد دوره کامل واکسیناسیون هپاتیت B انجام شده بود و تنها 47.9% آنها پس از واکسیناسیون نسبت به اندازه گیری سطح آنتی بادی در سرم خود اقدام کرده بودند. بین واکسیناسیون بر علیه هپاتیت B و انجام رفتارهای محافظتی رابطه مستقیمی وجود داشت (P<0.05). بیشترین علت عدم واکسیناسیون در افراد بدون تزریق واکسن عدم دسترسی به واکسن ذکر شده بود (58.1%).
    نتیجه گیری
    میزان پوشش واکسیناسیون دندانپزشکان بر علیه هپاتیت B مشاهده شده در ایران با گزارشات سایر کشورها مشابه است.
    کلید واژگان: کنترل عفونت, واکسن هپاتیت B, دندانپزشکان}
  • کاظم سخا، آرمن ملکیان
    زمینه و هدف
    با توجه به بستری موارد پورپورای ترومبوسیتوپنی ایدیوپاتیک (Idiopathic Thrombocytopenic Purpura) در اوایل شیرخوارگی در مرکز پزشکی کودکان تبریز مطالعه حاضر جهت بررسی نقش واکسیناسیون هپاتیت B در بروز آن انجام شده است.
    روش کار
    پرونده بیماران زیر شش ماه مبتلا به پورپورا که از اوایل سال 1372 لغایت 1381 در مرکز پزشکی کودکان بستری شده بودند مورد مطالعه قرار گرفت. در مجموع تعداد 25 پرونده مربوط به شیرخوارانی بود که با توجه به علایم بالینی، شمارش گلبولی وآسپیراسیون مغز استخوان و رد سایر علل در نهایت تشخیص ITP مسجل شده بود و از آنجا که واکسیناسیون هپاتیت B از سال 1372 در ایران جزو واکسیناسیون مصوب کشوری قرار گرفته است، لذا جهت مقایسه، پرونده شیرخواران مبتلا به ITP مربوط به سال 1361 لغایت 1371 نیز بررسی شدند.
    یافته ها
    نتایج این بررسی نشان داد که بروز ITP درشیرخواران زیر 6 ماه در طی سال های 1372 لغایت 1381 نسبت به دهه قبل از واکسیناسیون هپاتیت B افزایش یافته و این اختلاف از نظر آماری معنی دار می باشد (p=0/0029).
    نتیجه گیری
    اگر چه عدم توانایی در اندازه گیری آنتی بادی ها در کشور ایران و سایر جوامع از علل عدم اثبات ارتباط علتی بین واکسیناسیون هپاتیت B و بروز ITP است ولی بررسی دو مقطع زمانی در این مطالعه تقویت کننده نقش واکسیناسیون هپاتیت B در بروز ITP در شیرخواران می باشد.
    کلید واژگان: ITP, واکسیناسیون, واکسن هپاتیت B}
    Kazem Sakha, Arman Malekian
    Background and Objectives
    Regarding the admitted cases at early infancy in Tabriz Pediatrics Medical Center, this research was carried out to determine the role of Hep.B. vaccination in the incidence of ITP.
    Methods
    We studied all patients’ admission files in Tabriz Pediatrics Center from 1993 to 2002. The patients were under 6 months of age and hospitalized with the impression of ITP. There were 25 infants whose ITP was diagnosed upon their clinical findings, blood counts and bone marrow aspiration and confirmed by exclusion of other causes of thrombocytopenia. Hep. B. vaccination has been included in routine immunization in Iran since 1993. In order to compare the incidence rate of ITP before and after 1993, we also sought all ITP patients’ files at the same age group who had been admitted to Tabriz Pediatrics Center during the decade before the beginning of routine Hep.B. vaccination (i.e. 1982 to 1992).
    Results
    This study shows a considerable increase in incidence of ITP in infants under 6 months of age between 1993 asnd 2002 compared to the decade before the beginning of Hep.B.vaccination, which is statistically significant (P=0.0029).
    Conclusion
    Although there is no facility to measure antibodies in Iran and many other countries, and this is one of the reasons for lack of proof for existence of a relationship between vaccination and ITP incidence, the study of cases in two different periods may strengthen the role of Hep.B. vaccination in the occurrence of ITP at early infancy.
    Keywords: ITP_Vaccination_Hepatitis B Vaccine}
  • ناهید رستمی، وجیهه غفاری، هادی سماعی، فاطمه اسدزاده
    سابقه و هدف
    هپاتیت B یک بیماری قابل انتقال از مادر به نوزاد و قابل پیشگیری از طریق واکسیناسیون است. آکادمی طب اطفال آمریکا توصیه می کند واکسیناسیون هپاتیتB در نوزادان نارس و با وزن کمتر از 2000 گرم که از مادر HBSAg منفی متولد شده اند تا سن 1 ماهگی به تعویق بیفتد. در این مطالعه مقایسه بین پاسخ ایمنی نوزادان نارس و رسیده به واکسیناسیون در بدو تولد مورد بررسی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر یک مطالعه مورد - شاهدی است که با شرکت 48 نوزاد نارس (گروه مورد) و 49 نوزاد رسیده (گروه شاهد) انجام پذیرفت. این نوزادان طبق برنامه روتین کشوری واکسینه شده و پس از 6 ماه از آخرین دوز واکسن از آنها خونگیری و HbsAb آنها اندازه گیری شد.
    یافته ها
    گروه مورد شامل 24 پسر و 24دختر و گروه شاهد شامل 26 پسر و 23 دختر بود. میانگین وزن گروه مورد3/388 ±7/1595 و گروه شاهد 9/511±8/3238 گرم بود. پاسخ محافظتی کلی به واکسن هپاتیتB در 2 گروه 6/85% بود (به ترتیب 4/85%و7/85%) و بین گروه گروه مورد و شاهد تفاوت معنی داری از لحاظ پاسخ به واکسن وجود نداشت. رابطه ای بین جنس و وزن هنگام تولد و پاسخ به واکسن وجود نداشت(NS). بین درمان با رسپیراتور و داشتن سپسیس و پاسخ به واکسن در نوزادان نارس اختلاف معنادار دیده شد (p=0.01).
    نتیجه گیری
    با توجه به یافته های مطالعه می توان نتیجه گرفت که پاسخ به واکسن در نوزادان نارس در بدو تولد مناسب بوده و شاید نیازی به تعویق در تجویز واکسن نباشد.
    کلید واژگان: پاسخ ایمنی, واکسن هپاتیت B, نوزادان نارس}
  • تاثیر تعویض سر سوزن بر عوارض موضعی واکسن هپاتیت B بزرگسالان
    میترا پیامی بوساری، نورالدین موسی نسب
    مقدمه
    بطور معمول در تزریقات عضلانی یا زیر جلدی از دو روش استفاده می شود. روش اول کشیدن دارو و تزریق آن با استفاده از یک سر سوزن و روش دوم تعویض سر سوزن قبل از تزریق به داخل بافت است. به نظر می رسد استفاده از روش دوم به علت کاهش آسیب بافتی در هنگام ورود سر سوزن، بر درد و دیگر عوارض موضعی شامل قرمزی و تورم در روزهای بعد تاثیر داشته باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر دو روش متداول در تزریق (استفاده از یک سر سوزن و یا تعویض آن قبل از تزریق) بر عوارض موضعی واکسن هپاتیت B با فرض بر اینکه تعویض سر سوزن در بروز عوارض موضعی تاثیر دارد انجام شده است. ...
    کلید واژگان: واکسن هپاتیت B, تعویض سر سوزن, درد}
  • مهشید طالبی طاهر، معصومه اکبری، مهدی رضایی، ندا عشایری، زهرا عمرانی، هما قادریان، فاطمه قلی پور، محبوبه محمدزاده
    ویروس هپاتیت (HBV) B یکی از علل عمده هپاتیت ویروسی، سیروز و هپاتوسلولار کارسینوما در سراسر جهان بوده و عامل حدود 000/000/1 مرگ در سال می باشد. این ویروس به عنوان دومین کارسینوژن خطرناک بعد از سیگار در جهان مطرح بوده و براساس گزارش WHO، 37% از مردم جهان آلوده به HBV هستند. با توجه به این که کارکنان بهداشتی از گروه های پرخطر برای ابتلا و انتقال هپاتیت B بوده و در صورت ابتلا، احتمال انتقال ویروس از این گروه به سایر افراد جامعه بالا است و نیز در حال حاضر بهترین راه پیش گیری از هپاتیت B تزریق 3 دوز واکسن آن می باشد، برآن شدیم تا در این مطالعه تیتر آنتی بادی ضد ویروس هپاتیت (Anti-HBS)B را در کارکنان بهداشتی بیمارستان فیروزگر شهر تهران تعیین کنیم. در این مطالعه که به روش مشاهده ای توصیفی مقطعی انجام شد، 102 نفر از کارکنان بهداشتی بیمارستان فیروزگر تهران در 6 گروه (هیات علمی، دستیار، کارورز، کارآموز، پرستار و کارمند) به روش نمونه گیری آسان(convenience) انتخاب شدند و وارد مطالعه گردیدند. شرط ورود به مطالعه دریافت 3 نوبت کامل واکسن هپاتیت B بوده است. پس از خون گیری از افراد مورد مطالعه، نمونه ها به آزمایشگاه بیمارستان فیروزگر منتقل گردید و فرم جمع آوری اطلاعات که شامل سن، جنس، وضعیت تاهل، گروه شغلی در بیمارستان، سابقه مصرف الکل و سیگار، ابتلا به بیماری مزمن کبدی و کلیوی، ابتلا به دیابت، سن ازدواج، مدت زمان گذشته شده از دریافت آخرین نوبت واکسن هپاتیت B بود، برای هر یک از آن ها تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار آماری 5/11SPSS و تست های آماری T، Chi2، Levenes، K.S،Oneway ANOVA و ضریب هم بستگی پیرسون صورت گرفت. هم چنین از شاخص های فراوانی میانگین، انحراف معیار و خطای معیار استفاده شد. سطح معنی داری، کم تر از 5% در نظر گرفته شد و از مدل Multiple Linear regression برای پیش گویی عوامل موثر بر تیتر آنتی بادی استفاده گردید. تیتر Anti-HBS در 102 نفر تعیین شد و میانگین تیتر(%95CI، 57.02-83.84)70.43، Anti-HBS به دست آمد. هم چنین تیتر Anti-HBS در 30 نفر (29.4%) کم تر از 10mIu/ml و 72 نفر (6/70%) برابر یا بیش تر از 10mIu/ml بود. هم چنین ارتباط آماری معنی داری بین تیتر Anti-HBS و 2 عامل سن و مدت زمانی که از دریافت واکسن گذشته بود، وجود داشت (P<0.05). زمان پایدار ماندن پاسخ دهی به واکسن هپاتیت B بعد از دریافت آن به طور دقیق مشخص نیست و پی گیری جهت دریافت 3 دوز کامل، واکسیناسیون در قبل یا زمان شروع به کار در این مراکز و عوامل تاثیرگذار بر پاسخ دهی به واکسن باید مورد توجه قرار گیرد. هم چنین پیشنهاد می شود کارکنان مراکز بهداشتی (HCW) که از گروه های پرخطر ابتلا و انتقال HBV به شمار می روند نسبت به تعیین تیتر Anti-HBS خود پس از تزریق 3 دوز واکسن اقدام نمایند.
    کلید واژگان: ویروس هپاتیت B, آنتی بادی ضد ویروس هپاتیت B, واکسن هپاتیت B}
    M. Talebi Taher*, M. Akbari, M. Rezaee, N. Ashaerii, Z. Omrani, H. Ghaderian, F. Gholipour, M. Mohammadzadeh
    Hepatitis B virus(HBV) is a major cause of viral hepatitis, cirrhosis and liver cancer worldwide and it is estimated to cause one million death worldwide annually. This virus is the second hazardous carcinogen in the world after smoking. According to WHO report 37% of the people in the world are infected by HBV. Healthcare workers(HCWs) are one of the high risk groups in affecting and transmission of Hepatitis B(HB) and also there is high probability of HBV transmission from HCWs to general population. The best way of preventing hepatitis B is three-dose vaccination schedule. Thus, we decided to determine Anti-HBs titer among HCWs in Firoozgar Hospital in Tehran. In this descriptive cross-sectional study, 102 HCWs of Firoozgar Hospital including faculty members, residents, interns, students, nurses and clerks were selected and enrolled through convenience sampling. All participants had to complete three-dose vaccination schedule. After blood sampling the samples were transferred to Firoozgar Hospital labarotary. Checklist was consisted of age, sex, marriage status, occupational group, history of smoking and alcohol abuse, chronic renal and hepatic failure, diabetes, marriage age and duration after the last dose of vaccine. Statistical analysis was done with SPSS 11.5 software. Some statistical tests such as t, Chi2, Levene’s KS, one way ANOVA and Pearson correlation coefficient were also used. Frequency, mean, SD and SEM indexes were applied to report statistical information. P<0.05 was considered statistically significant. Multiple linear regression model was used to predict effecting factors on Anti-HBs titer. 102 Anti-HBs titers of HCWs were determined and the mean was 70.43(95% CL, 57.02-83.84). Also, Anti-HBs titers of 30 individuals(29.4%) were less than 10 mIU/ml and 72 individuals(70.6%) were equal or more than 10mIU/ml. There was a significant statistical correlation between Anti-HBs titer and age and duration after the last dose of vaccine(P<0.05). The permanent response time to HB vaccine is not clearly definite. Following-up for complete three-dose injection, vaccination before or at the onset of working in this centers and effecting factors influencing response to HB vaccine should be attended. HCWs who are one of the high risk groups in affecting and transmission of HBV, are recommended to determine their Anti-HBs titer after three-dose vaccination.
    Keywords: Hepatitis B Virus_Anti_HBs Antibody_Hepatitis B Vaccine}
  • میترا پیامی بوساری، نورالدین موسوی نسب
    به طور معمول در تزریق های عضلانی یا زیر جلدی از دو روش استفاده می شود. در روش اول کشیدن دارو و تزریق آن با استفاده از یک سوزن انجام می گیرد و در روش دوم بعد از کشیدن واکسن و قبل از تزریق آن سوزن تعویض می شود. به نظر می رسد در روش دوم به علت کاهش آسیب بافتی به هنگام ورود سوزن، درد و دیگر عوارض موضعی شامل قرمزی و تورم کاهش می یابد. لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر دو روش عدم تعویض سوزن و یا تعویض آن قبل از تزریق بر عوارض موضعی محل تزریق واکسن هپاتیت انجام شده است.
    این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی محل دو سوکور با روش متقاطع 2×2 انجام شد.
    در این پژوهش تعداد 39 دانشجوی پرستاری و هوشبری ترم یک دانشگاه علوم پزشکی زنجان ورودی سال 1382، بدون سابقه قبلی واکسیناسیون هپاتیت B به طور تصادفی به دو گروه 19 و 20 نفره تقسیم شده و در دو نوبت به فاصله یک ماه بر علیه این بیماری واکسینه شدند. واکسیناسیون گروه الف (19 نفر) در نوبت اول تزریق واکسن با تعویض سوزن و در نوبت دوم بدون تعویض سوزن و واکسیناسیون گروه ب (20 نفر) به حالت عکس انجام شد. در هر دو مرحله 1 میلی لیتر واکسن با سوزن شماره 23 و به طول 30 میلی متر در عضله دلتوئید توسط یک واکسیناتور تزریق شد. واکنش های موضعی واکسن شامل درد، قرمزی و تورم به مدت چهار روز پی گیری شد. جهت اندازه گیری درد از ابزار ده شماره ای شدت درد با تقسیم بندی (0 هیچ، 3-1 خفیف، 6-4 آزار دهنده و 10-7 شدیدتا غیر قابل تحمل) استفاده شد. قرمزی با روش مشاهده و تورم با استفاده از خط کش و بر حسب سانتی متر مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل آماری از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است.
    نتایج به دست آمده نشان داد تعویض سوزن بر مقدار تورم (P-0.02) و قرمزی (P=0.03) محل تزریق موثر است. شیوع احساس درد در افرادی که تزریق آن ها بدون تعویض سوزن انجام شده بود 41 درصد و در گروه با تعویض سوزن 30.7 درصد بود که از نظر آماری معنی دار نبود.
    با توجه به نتایج بدست آمده توصیه می شود جهت کاهش عوارض موضعی بعد از واکسیناسیون در صورت امکان سوزن بعد از کشیدن واکسن به داخل سرنگ و قبل از تزریق آن تعویض شود. با توجه به محدود بودن مردان در پژوهش حاضر پیشنهاد می گردد مطالعه ای با هدف بررسی تاثیر جنس بر شیوع عوارض انجام شود.
    کلید واژگان: واکسن هپاتیت B, روش تزریق عضلانی, عوارض موضعی}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال