جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « ورزش با تردمیل » در نشریات گروه « پزشکی »
-
پیش زمینه و هدف
دیابت نوع دو یک اختلال متابولیک رایج است که جمعیت زیادی در سراسر دنیا درگیر آن هستند. هدف از این مطالعه یافتن اثربخشی سدیم بوتیرات (NaB) و ورزش تردمیل بر روی وزن بدن و پارامترهای گلیسمی در مدل تجربی دیابت نوع 2 بود.
مواد روش ها35 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 5 گروه کنترل، دیابت، دیابت+سدیم بوتیرات، دیابت+ورزش و دیابت+سدیم بوتیرات+ورزش تقسیم شدند. دیابت نوع 2 از طریق 4 هفته رژیم پرچرب و سپس تزریق استرپتوزوتوسین به آن ها القا شد. حیوانات دیابتی با NaB (400 میلی گرم بر کیلوگرم و به صورت روزانه) و ورزش تردمیل (5 روز در هفته) به مدت 6 هفته مورد درمان قرار گرفتند. وزن بدن و پارامترهای گلیسمی مانند قند خون ناشتا، تحمل گلوکز، سطح انسولین، شاخص مقاومت به انسولین، و میزان حساسیت به انسولین در آن ها ارزیابی شد.
یافته هانتایج این مطالعه نشان داد که سدیم بوتیرات توام با ورزش تردمیل، باعث افزایش معنادار وزن بدن (p < 0.05) نسبت به گروه دیابت می شود. همچنین سطح گلوکز خون به معناداری در گروه های سدیم بوتیرات (p < 0.05) ، ورزش (p < 0.01) و سدیم بوتیرات+ورزش (p < 0.001) در مقایسه با گروه دیابت کاهش یافت. میزان قند خون در تست تحمل گلوکز به صورت معناداری در گروه های سدیم بوتیرات (p < 0.05) ، ورزش (p < 0.01) و سدیم بوتیرات+ورزش (p < 0.001) در مقایسه با گروه دیابت کاهش یافت. در گروه سدیم بوتیرات+ورزش، افزایش معنادار انسولین (p < 0.05) و نیز حساسیت به انسولین (p < 0.05) مشاهده شد. همچنین اگرچه مقاومت به انسولین در گروه سدیم بوتیرات+ورزش در مقایسه با گروه دیابت کاهش داشت، اما این کاهش معنادار نبود (p > 0.05).
نتیجه گیریسدیم بوتیرات توام با ورزش می تواند باعث بهبود وزن بدن و بهبود پارامترهای گلیسمی در بیماران مبتلا دیابت نوع 2 شود.
کلید واژگان: گلوکز خون, وزن بدن, انسولین, سدیم بوتیرات, ورزش با تردمیل}Background & AimsType 2 diabetic mellitus is a popular metabolic disorder affecting enormous population around the world. The present study aimed to find out the effectiveness of sodium butyrate (NaB) and treadmill exercise on body weight and glycemic parameters in an experimental model of type 2 diabetes.
Materials & MethodsThirty-five male Wistar rats were divided into 5 groups of control, diabetes, diabetes+sodium butyrate, diabetes+exercise, and diabetes+sodium butyrate+exercise. Type 2 diabetes was induced through 4 weeks of high-fat diet and then streptozotocin injection. Diabetic rats were treated with NaB (400 mg/kg daily) and treadmill exercise (5 days per week) for 6 weeks. Body weight and glycemic parameters such as fasting blood sugar, glucose tolerance, insulin level, insulin resistance index, and insulin sensitivity were evaluated in them.
ResultsThe results of this study showed that sodium butyrate combined with treadmill exercise causes a significant increase in body weight compared to the diabetic group (p < 0.05). Also, the blood glucose level significantly decreased in sodium butyrate (p < 0.05), exercise (p < 0.01) and sodium butyrate+exercise (p < 0.001) groups compared to the diabetes group. The level of blood sugar in the glucose tolerance test significantly decreased in sodium butyrate (p < 0.05), exercise (p < 0.01), and sodium butyrate+exercise (p < 0.001) groups compared to the diabetes group. In the sodium butyrate+exercise group, a significant increase in insulin (p < 0.05) and insulin sensitivity (p < 0.05) was observed. Also, although insulin resistance was reduced in the sodium butyrate+exercise group compared to the diabetes group, this reduction was not significant (p > 0.05).
ConclusionSodium butyrate combined with exercise can improve body weight and glycemic parameters in type 2 diabetes patients.
Keywords: Blood glucose, Body weight, Glucose tolerance, Insulin, Sodium Butyrate, Treadmill Exercise} -
هدف
کمبود هورمون های تیروئیدی در دوران تکامل می تواند اثرات زیان باری بر ساختار و عملکرد سیستم عصبی داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات کمبود هورمون های تیروئیدی در دوران تکامل بر بقاء نورونی و بیان ژن های پروآپوپتوتیک Bax و آنتی آپوپتوتیک Bcl-2 در قشر پره فرونتال موش های صحرایی هیپوتیروئید مادرزادی بود. نقش محافظتی احتمالی ورزش با تردمیل نیز بررسی شد.
مواد و روش هامدل هیپوتیروئید مادرزادی از طریق تیمار موش های صحرایی باردار نژاد ویستار با پروپیل تیواوراسیل (PTU) در آب آشامیدنی از روز ششم بارداری تا پایان دوره شیردهی ساخته شد. مادران کنترل در این دوره آب دریافت کردند. سپس فرزندان نر به دو گروه با/بدون تمرین چهار هفته ای با تردمیل تقسیم شدند. در ادامه، حیوانات قربانی شدند و قشرهای پره فرونتال برای برسی بقاء نورونی و بیان ژن های مرتبط با آپوپتوز (Bax و Bcl-2) به ترتیب توسط رنگ آمیزی کرزیل ویوله و واکنش زنجیره ای پلیمراز ریل تایم جدا شدند.
یافته هانتایج ما نشان داد کاهش بقاء نورونی با افزایش Bax و کاهش Bcl-2 در قشر پره فرونتال موش های صحرایی هیپوتیروئید مادرزادی همراه شد. ورزش با تردمیل توانست با کاهش Bax و افزایش Bcl-2 منجر به افزایش تعداد نورون های زنده شود؛ با این حال، اختلافات معنی دار با گروه کنترل هنوز باقی ماند.
نتیجه گیریکمبود هورمون های تیروئیدی در زمان تکامل از طریق فعال کردن مکانیسم آپوپتوز منجر به آسیب عصبی می شود. ورزش می تواند با مهار آپوپتوز منجر به بهبود بقاء نورونی در قشر پره فرونتال موش های صحرایی هیپوتیروئید مادرزادی شود.
کلید واژگان: هیپوتیروئیدی مادرزادی, آپوپتوز, ورزش با تردمیل, قشر پره فرونتال, بقاء نورونی}Koomesh, Volume:25 Issue: 4, 2023, PP 452 -459IntroductionThyroid hormone deficiency during development can have detrimental effects on the structure and function of the nervous system. This study aimed to examine the effects of developmental thyroid hormone deficiency on neuronal survival and gene expression of pro-apoptotic Bax and anti-apoptotic Bcl-2 in the prefrontal cortex of congenital hypothyroid rats. The possible protective role of treadmill exercise was also investigated.
Materials and MethodsA congenital hypothyroid model was made by treatment of pregnant Wistar rats with propylthiouracil (PTU) in drinking water from the sixth day of gestation until the end of the lactation period. Control mothers received water during this period. The male offspring were then divided into two groups with/without four weeks of treadmill exercise. Next, the animals were sacrificed and prefrontal cortices were isolated to examine neuronal survival and expression of apoptosis-related genes (Bax and Bcl-2) using cresyl violet staining and real-time polymerase chain reaction, respectively.
ResultsOur results demonstrated that decreased neuronal survival was associated with a significant increase in Bax and a significant decrease in Bcl-2 gene expression in congenital hypothyroid rats. Treadmill exercise was able to increase the number of surviving neurons by decreasing Bax and increasing Bcl-2 levels; however, significant differences still remained compared to the control group.
ConclusionDevelopmental thyroid hormone deficiency leads to neuronal damage by activating the apoptosis mechanism. Exercise can improve neuronal survival by inhibiting apoptosis in the prefrontal cortex of congenital hypothyroid rats.
Keywords: Congenital Hypothyroidism, Apoptosis, Treadmill Exercise, Prefrontal Cortex, Neuronal Survival} -
مقدمهبا توجه به اثرات مثبت ورزش بر سیستم مرکزی اعصاب، هدف از این پژوهش، بررسی تاثیرات دویدن روی تردمیل بر یادگیری و حافظه در رت های آلزایمری شده از طریق تزریق استرپتوزوتوسین به داخل بطن های مغزی بود.روش هارت ها در 4 گروه شم- استراحت، شم- ورزش، آلزایمر- استراحت و آلزایمر- ورزش مورد بررسی قرار گرفتند. جهت ایجاد مدل آلزایمری در رت ها داروی استرپتوزوتوسین (STZ یا Streptozotocin) به درون بطن های طرفی مغز تزریق گردید. پروتکول ورزش شامل دویدن بر روی دستگاه تردمیل با سرعت 20 متر در دقیقه، شیب صفر درجه و به مدت 50 دقیقه در روز طی 4 هفته بود. جهت ارزیابی یادگیری و حافظه در رت ها از آزمون رفتار یادگیری اجتنابی غیرفعال استفاده شد.یافته هابه طور کلی 37 رت در 4 گروه مورد بررسی قرار گرفتند. تاخیر زمانی برای اولین ورود به اتاق تاریک یک روز و یک هفته پس از اعمال شوک در گروه آلزایمر- استراحت به طور معنی داری از گروه آلزایمر- ورزش و شم- استراحت کمتر بود.نتیجه گیرینتایج این مطالعه پیشنهاد کننده ی استفاده از ورزش در پیش گیری و بهبود اختلالات شناختی بیماری آلزایمر است.
کلید واژگان: آلزایمر, ورزش, تردمیل, استرپتوزوتوسین, یادگیری و حافظه}BackgroundGiven the positive effects of exercise on the central nervous system, the aim of the present study was to evaluate the effects of treadmill running on learning and memory in rats with induced Alzheimer’s disease and intracerebroventricular injection of streptozotocin (STZ).MethodsStudied rats were divided in 4 groups: the sham-rest, the sham-exercise, the alzheimer-rest and the alzheimer-exercise. To produce rat Alzheimer’s model, STZ was infused in lateral ventricles of the brain. The exercise program was treadmill running with 20 m/min velocity and 0O inclination for 50 min/day, for 4 weeks. For evaluation of learning and memory in rats, passive avoidance learning test was used.FindingsTotally 37 rats in 4 groups were examined. The latency time for the first entrance to dark chamber one day and one week after shock was significantly shorter in Alzheimer–rest group comparing to Alzheimer–exercise and sham–rest groups.ConclusionThese results suggest that exercise probably is effective in prevention and alleviation of cognitive disorders in Alzheimer’s disease.
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.