به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ورزش های رزمی" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی ورزش های رزمی در مقالات مجلات علمی
  • منصور صاحب الزمانی*، رامین بیرانوند
    مقدمه و اهداف
    هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی چهارچوب علمی تحقیقات مرتبط با آسیب های ورزشکاران رشته های رزمی و همچنین انجام یک جمع بندی مطلوب و ارائه اطلاعات مناسب تری از تحقیقات پیشین می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه جستجوی مقالات در پایگاه های تخصصی صورت پذیرفت و 17 مقاله مرتبط بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند.
    یافته ها
    بررسی ها نشان داد که بیشترین آسیب های کاراته در ناحیه سر و گردن و در مورد رشته های تکواندو و جودو در ناحیه اندام تحتانی رخ می دهد که بیشتر این آسیب ها از نوع کوفتگی و کبودی می باشند. بر اساس این بررسی ها مشخص شد که اکثر آسیب های گزارش شده در هنگام تمرین اتفاق افتاده اند که البته این آسیب ها بطور عام از نوع خفیف می باشند. بررسی ها همچنین نشان داد که خطای تکنیکی حریف بعنوان مهم ترین عامل ایجاد آسیب در هر سه رشته کاراته، تکواندو و جودو محسوب می شود.
    نتیجه گیری
    مطالعه حاضر نشان داد که اختلافات آشکاری بین شیوه گزارش تحقیقات موجود در زمینه آسیب ورزشکاران رشته های رزمی وجود دارد که امکان جمع بندی دلخواه نتایج را دشوار می کند و بر همین اساس، نیاز به همسان سازی این ویژگی ها در تحقیقات آتی ضروری به نظر می رسد؛ با این وجود به نظر می رسد که الگوی آسیب ها در تحقیقات داخلی به طور کلی مشابه گزارش های صورت گرفته در خارج از کشور می باشد. از طرفی با توجه به اینکه هیچکدام از تحقیقات پیشین به بررسی تاثیر اقدامات مداخله ای بر کاهش آسیب ها نپرداخته اند و از آنجا که پیشنهادها پیشگیرانه ی ارائه شده در این تحقیقات تنها بر اساس حدس و گمانه زنی و یا با استناد به نتایج تحقیقات خارجی ارائه شده اند، به نظر می رسد که بسیاری از این پیشنهادها قابل اتکا نمی باشد و لازم است در تحقیقات آتی تلاش بر این باشد تا از استراتژی های پیشگیری از آسیب و اقدامات مداخله ای برای کنترل خطرپذیری فاکتورها و مکانیسم های آسیب در رزمی کاران ایرانی استفاده شود.
    کلید واژگان: آسیب های ورزشی, ورزش های رزمی, کاراته, تکواندو, جودو
    Mansour Sahebozamani *, Ramin Beyranvand
    Background And Aims
    The purpose of the present study was to evaluate the scientific framework of studies related to martial arts injuries and to provide a comprehensive review of the previous studies.
    Materials And Methods
    The search for articles was performed in specialized databases and 17 articles were selected based on the inclusion and exclusion criteria.
    Results
    The study showed that most injuries in karate occur in the head and neck, and in taekwondo and judo they occur in the lower extremities. Most of these injuries are contusions and bruises. It was also found that most of the reported injuries occurred during practice, but these injuries are generally mild. The study also showed that the opponent's technical foul is the most important cause of injuries in karate, taekwondo, and judo.
    Conclusion
    The present study revealed that there are clear differences between the method of research report related to martial arts injuries, that results in difficult conclusions, so matching the features seems to be necessary in future studies. However, it seems that the pattern of injuries in domestic investigations is similar to those reported abroad. Since none of the previous studies examined the effect of interventions on the reduction of injuries and the preventive suggestions offered are presented based on speculations or studies in other countries, it appears that many of these suggestions are not reliable and future attempts should aim to study the injury prevention strategies and interventions to control risk factors and injury mechanisms in Iranian martial artists.
    Keywords: Sport Injuries, Martial Arts, Karate, Taekwondo, Judo
  • پیوند معینی، دکترمحمد جواد خرازی فرد، مهناز رفیعی انارکی، ایلناز صدرا
    سابقه و هدف

    تروما به دندان ها از مشکلات رایجی است که درکودکان دیده می شود. جدا شدن کامل دندان ازحفره خود یکی از پیچیده ترین آسیب های دندانی است که درصورت عدم درمان به موقع مشکلات متعددی ایجاد می کند. از آنجایی که یکی از علل تروما، فعالیت ورزشی است آگاهی مربیان از نحوه برخورد با آن نقش مهمی در پیشگیری و درمان دارد. این مطالعه با هدف تعیین آگاهی این افراد در ورزشگاه های رزمی شهر تهران در سال 1389 انجام شد.

    مواد و روش ها

    دراین تحقیق روش مقطعی انجام گرفت،کلیه مناطق تهران به 4 ناحیه شمال، جنوب، شرق و غرب تقسیم شدند که از این 4 ناحیه، مناطق3،6،7و15 انتخاب شد و از 18ورزشگاه مورد بررسی درمجموع112مربی مورد بررسی قرار گرفتند. ازطریق مصاحبه، تک تک سوالات از مربیان پرسیده شد. پس از پایان مصاحبه، پاسخنامه ی مربوط به سوالات پرسیده شده به همراه راهنمایی درمورد نحوه ی برخورد با دندان Avulse شده به مربیان داده شد. پس از جمع آوری فرم ها، جهت تعیین نقش هر کدام از عوامل موثر موجود در پرسشنامه بر میزان آگاهی، از مدل رگرسیون خطی با استفاده از نرم افزار spss(V11.5 2009)استفاده شد.

    یافته ها

    ازبین112نفرمورد بررسی، 3/30 درصدآگاهی خوب،6/51 درصد آگاهی متوسط و1/17درصد آگاهی ضعیف داشتند. بین میزان آگاهی مربیان زن ورزش های رزمی از نحوه ی برخورد با Avulsion و سابقه کاری ارتباط معناداری وجود داشت. (03/0=P) همچنین بین آگاهی مربیان و میزان تحصیلات آنها رابطه ی معناداری وجودداشت. (002/0=P)

    نتیجه گیری

    مربیان ورزش های رزمی از چگونگی ریپلنت کردن دندان هایavulsed و ماده مناسب برای نگهداری آن آگاهی غیرقابل قبولی دارند. بررسی تاثیر آموزش مربیان در زمینه ترومای دندانی را توجیه می نماید.

    کلید واژگان: ریپلنت کردن دندان, آگاهی, ورزش های رزمی, مربی
    Moieni P., Kharazi Fard Mj, Rafii Anaraki M., Sadra E
    Background And Aim

    Avulsion is one of the most complicated cases of dental trauma. If treatment is delayed; it could have a negative impact on proper function as well as occlusion. The patient may also be faced with esthetic deformities and mental problems. One of the most common causes of dental trauma is sport activities. Martial arts instructors are the first ones to come into contact with individuals who have suffered a dental trauma during a sports activity and they often have the opportunity to replant an Avulsed tooth. This study was done with the aim to evaluate the knowledge of female martial arts instructors regarding tooth avulsion and related factors.

    Materials And Methods

    This descriptive study included 112 female participants who were all martial arts trainers from 18 different sports complexes spread out in 5 districts of the city of Tehran. In addition to a questionnaire that was handed out to each participant, all trainers were asked individual question through an interview and their knowledge along with related factors were assessed afterwards. The linear regression method and spss software (version 11.5) was used to analyze associated factors.

    Results

    The survey on 112 participants indicated that 34 people (30.3%) had good knowledge, 58 people (51.6%) had average knowledge and 20 people (17.1%) had weak knowledge of dental trauma. The level of knowledge was significantly associated with working experience (P =0.03) and educational level (P = 0.002)

    Conclusion

    Most martial arts instructors do not acquire sufficient knowledge of tooth avulsion and the emergency means of re-implanting a traumatized tooth. Proper education in this area seems to be a necessity for all sports trainers.

    Keywords: Tooth replantation, Knowledge, Martial arts, instructor
  • نادر شوندی، رضا افشار، ابوالفضل سمیعی، رحمان شیخ حسینی
    مقدمه و هدف
    هدف از این تحقیق، بررسی اثر یک جلسه تمرین شدید کاراته بر برخی شاخص های آسیب عضلانی و عملکرد کلیه در کاراته کارهاست.
    مواد و روش ها
    در این تحقیق مقطعی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، 10 نفر کاراته کار نخبه مرد به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و در یک جلسه تمرینی 2 ساعته شرکت کردند. نمونه خون و ادرار آزمودنی ها پیش از تمرین، 1 ساعت بعد از تمرین و نمونه ادراری 6 ساعت بعد از تمرین گرفته شد. مقادیر کراتین کیناز ولاکتات دهیدروژناز و کراتینین به روش های آزمایشگاهی محاسبه شدند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون اندازه گیری تکرارشونده، آزمون t همبسته و آزمون ویلکاگسون و در سطح اطمینان 95 درصد انجام شد ((P<0.05.
    یافته ها
    بین مقادیر کراتین کیناز ولاکتات دهیدروژناز ادرار بین سه زمان اندازه گیری، اختلافی معنی دار وجودداشت. میان مقادیر کراتین کیناز ولاکتات دهیدروژناز و کراتینین خون و ادرار پیش و بعد از تمرین، اختلافی معنی دار وجودداشت و همچنین، میان مقادیر کراتین کیناز ولاکتات دهیدروژناز و کراتینین ادرار در فاصله 1 ساعت بعد از تمرین و 6 ساعت بعد از تمرین اختلافی معنی دار مشاهده شد ((P<0.05.
    نتیجه گیری
    به نظرمی رسد که یک جلسه تمرین شدید کاراته سبب افزایش برخی شاخص های آسیب عضلانی بدون کاهش در عملکرد کلیوی شده، ولی این مقادیر، 6 ساعت بعد از تمرین به حالت اولیه بازگشته است.
    کلید واژگان: ورزش های رزمی, کراتین کیناز, لاکتات دهیدروژناز, کراتینین
    Nader Shavandi, Reza Afshar, Abolfazl Samiei, Rahman Sheikh Hoseini
    Objective
    Aim of this investigation was to study the effect of one-session karate training on muscle and renal damage markers in karate athletes.
    Materials And Methods
    In this cross-sectional study with pre- and post-test design، 10 elite volunteer male athletes were selected and participated in one-session training (2 hours). Urine and blood samples were collected before training and one hour after training and urine samples was collected 6 hours after training، too. Urinary and plasma creatinine، LDH and CK values were measured through laboratory methods. Data was analyzed using descriptive statistics، repeated measures، paired sample t test and Wilcoxon with 95% of confidence level.
    Results
    There were significant differences between urinary values of creatinine، LDH and CK in the three sampling phases (p<0. 05 There were also significant differences between the mean urinary and blood values of creatinine، LDH and CK within pre-exercise and 1 hour post-exercise values and urinary values of creatinine، LDH and CK within 1 hour post-exercise value and 6 hours post-exercise، too (p<0. 05).
    Conclusion
    It seems that a session of intensive karate training can increase muscular damage and renal function markers but these values decreased to initial measures 6 hours after training.
    Keywords: Martial arts, Creatine kinase, Lactate dehydrogenase, Creatinine
  • محمدحسین علیزاده، الهام شیرزاد، پریسا صداقتی
    سابقه و هدف
    آسیب ورزشی موضوعی نگران کننده برای ورزشکاران، مربیان و مسئولان ورزشی می باشد. ورزش های رزمی از جمله فعالیت های پر طرفدارند که به دلیل ماهیت برخوردی از شیوع بالای آسیب دیدگی برخودار می باشند. مطالعه حاضر به بررسی همه گیری شناسی و مقایسه آسیب های ورزش رزمی تکواندو، کاراته و جودو می پردازد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه جستجوی مقالات مرتبط در پایگاه های تخصصی انجام شده و محدوده پوشش مقالات در سه زمینه ورزش رزمی تکواندو، کاراته و جودو از سال های 1943 تا 2008 بود.
    نتایج
    بررسی ها نشان داد که آسیب های نواحی سر، گردن و تنه در کاراته با میانگین 06/57 درصد، تکواندو با میانگین 27/38 درصد و جودو با میانگین 93/25 درصد از کل آسیب بدن از شیوع بالایی برخوردار است. بیشترین درصد بروز آسیب در تکواندو آسیب اندام تحتانی و سپس سر و گردن، در کاراته ناحیه سرو گردن و سپس اندام تحتانی و در جودو ناحیه اندام فوقانی و سپس اندام تحتانی بود. بررسی ها در مورد بیشترین درصد نوع آسیب در تکواندو و کاراته ابتدا کبودی و سپس پیچ خوردگی و در جودو ابتدا پیچ خوردگی و سپس کبودی را نشان دادند.
    نتیجه گیری
    آسیب در نواحی سر، گردن و تنه سهم زیادی از آسیب های کل بدن را در ورزش های رزمی شامل می گردد. از مهم ترین فاکتورهای موثر در این آسیب ها را می توان به ترتیب خطای حریف و سپس اجرای غلط تکنیک ها نام برد. شناسایی و پیشگیری از فاکتور های مستعد کننده در بروز آسیب ها، نقش مهمی در کاهش آسیب های این نوع ورزش ها خواهد داشت.
    کلید واژگان: ورزش های رزمی, همه گیری شناسی, آسیب, ستون فقرات, تکواندو, کاراته و جودو
    Mohammad Hosein Alizadeh, Elham Shirzad, Parisa Sedaghati
    Background
    Sport injury is a matter of concern for both athletes and coaches. Due to a public tendency for martial arts and its traumatic nature, prevalence for injury is high in such sports. The aim of the present study was to review the epidemiology of high prevalent injuries in taekwondo, karate and judo.
    Materials And Methods
    Searching in specific scientific citations was carried out for relevant articles with the subject coverage of three martial arts (taekwondo, karate and judo) during 1943-2008.
    Results
    Findings showed an average prevalence of the total body injuries (57.06%, 38.27% and 25.93%) for hand, neck and torso in karate, taekwondo and judo, respectively. Comparing the injury incidence percent revealed the high rate of lower limb, head and neck injuries for taekwondo; head, neck and then inferior limb for karate; superior limb and then inferior limb for judo, respectively. The highest percentage of injury types in taekwondo and karate were for contusion and sprain; in judo firstly sprain and then contusion.
    Conclusion
    Injuries in hand, neck and torso account for a high rate of bodily injuries in martial arts. Among the factors involved are the technical errors in the maneuvers made on victims and the mis-performance of the techniques. Determining the predisposing factors for injuries have a significant role in the prevention of forthcoming competitive injuries.
    Keywords: Martial arts, Epidemiology, Injury, Spine, Taekwondo, Karate, Judo
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال