جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « ویروس سایتومگال » در نشریات گروه « پزشکی »
-
زمینه و اهدافناباروری ناتوانی زوجین در آبستنی (قطع نظر از علل آن) پس از طی یکسال از مقاربت های متوالی و بدون بهره گیری از روش های کنترل آبستنی می باشد. در 50 درصد زوج های نابارور، مردان در ایجاد ناباروری دخیل می باشند. عوامل متعددی در بروز ناباروری مردان موثر می باشد که از آن جمله می توان به عفونت های تناسلی اشاره نمود. عفونت های تناسلی می توانند دراثر آلودگی های میکروبی، قارچی و ویروسی به وجود آیند. هدف از این تحقیق، شناسایی ویروس سایتومگال در مایع منی مردان نابارور و بررسی تاثیر آن بر پارامترهای عملکردی اسپرم از جمله حرکت، مورفولوژی و تعداد اسپرم ها می باشد.مواد و روش کاردر این تحقیق، 100 نمونه منی افراد بارور (به عنوان کنترل) و 100 نمونه منی افراد نابارور از مرکز ناباروری جهاد دانشگاهی قم جمع آوری شد. آنالیز اسپرم، برطبق روش های استاندارد سازمان بهداشت جهانی (World Health Organization یا WHO ) مورد بررسی قرارگرفت. پس از استخراج DNA، جهت تعیین حضور ویروس سایتومگال از روش PCR Nested- استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون کای دو و تی تست جهت بررسی رابطه ویروس و ارتباط آن با ناباروری مردان و با استفاده از نرم افزار SPSS (version 19) و با احتساب 0/05>P بررسی شدند.یافته هابررسی اسپرموگرام 100 نمونه نابارور نشان داد که به ترتیب 56%،70٪، 82٪ از نظر تعداد، حرکت، مورفولوژی دچار مشکل بودند و 60٪ از 100 نمونه نابارور در هر 3 پارامتر اشکال داشتند. در بین نمونه های بارور و نابارور، در 10 نمونه DNA ویروس سایتومگال تشخیص داده شد که 6 نمونه آن در گروه افراد نابارور و 4 نمونه در گروه افراد بارور مشاهده شد.نتیجه گیریاز نظر آماری، ارتباطی معنی داری بین ناباروری در مردان و عفونت ویروس سایتومگال مشاهده نشد. اگرچه نتیجه بدست آمده ممکن است با تغییر جمعیت مورد بررسی تغییر کند.کلید واژگان: ناباروری مردان, ویروس سایتومگال, کیفیت اسپرم, Nested-PCR}Background And AimInfertility refer to an inability to conceive (irrespective of causes) after having regular unprotected sex. Men are responsible for infertility in 50% of infertile spouses. Numerous factors contribute to male infertility including genital infections that may appear following microbial, fungal, and viral infections. The aim of the present study was detection of Human cytomegalovirus (HCMV) infection in the semen of infertile men and evaluation of its relation with sperm parameters such as motility, count and morphology.Materials And MethodsIn this study, 100 semen samples of fertile men (as a control group) and 100 semen samples of infertile men were collected from Infertility Center of Qom Jahad Daneshgahi, Iran. The semen samples were analyzed according to World Health Organizations standard methods (WHO). After DNA extraction, cytomegalovirus was detected using Nested polymerase chain reaction technique. The results were analyzed using SPSS (version 19) software (Significance level of PResultsThe analyzed sperm parameters of 100 infertile samples showed that 56%, 70%, and 82% of the samples had problems, respectively in terms of count, motility, and morphology. However, 60% of the infertile samples had problems in all three parameters. Human cytomegalovirus DNA was detected in six and four samples of infertile and fertile men respectively.ConclusionsAccording to statistical analysis, no significant correlation was obtained between the cytomegalovirus infection and male infertility. Although the achieved results may vary with changes in population size.Keywords: Male infertility, Human cytomegalovirus, sperm quality, Nested-PCR}
-
سابقه و هدفعفونت ویروس سایتومگال یکی از عوامل رد پیوند در بیماران پیوندی می باشد. این مطالعه به منظور یافتن عوامل دموگرافیک و ریسک فاکتورهای مرتبط با مدت زمان تا بروز عفونت سایتومگال ویروسی (CMV) پس از پیوند کلیه انجام شده است.مواد و روش هااین مطالعه مقطعی در بیماران دریافت کننده پیوند طی سال های 1389 تا 1394 در بخش پیوند کلیه بیمارستان شهید بهشتی بابل انجام شد. مشخصه های دموگرافیک، متغیرهای BMI، وضعیت سیگار کشیدن، نوع بیماری زمینه ای منجر به ESRD، هپاتیت B، هپاتیت C و نوع دیالیز مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل آماری داده ها با استفاده از روش کاپلان مایر برآورد و با آزمون لگاریتم رتبه ای و رگرسیون کاکس مقایسه و بررسی شد.یافته هااز 242 بیمار که پیوند کلیه دریافت کردند، در 73 نفر (30/2%) عفونت CMV با میانه و میانگین بقا 41 و 23/50±48/09 روز بروز کرد. در این مطالعه بین متغیرهای جنسیت، محل زندگی، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات، BMI، وضعیت سیگار کشیدن، هپاتیت B و نوع دیالیز با مدت زمان تا بروز عفونت سایتومگال رابطه ای بدست نیامد. تنها متغیرهای سن بیمار (45mean= و 0/04=p) و اتیولوژی اورولوژی مرحله پایانی بیماری کلیوی (End Stage Renal Desease=ESRD) (0/03=p) رابطه معنی داری با مدت زمان تا بروز عفونت سایتومگال یافت شد.نتیجه گیریبیماران مسن تر و با سوابق بیماری های اورولوژیک احتمال بیشتری برای بروز ویروس سایتومگال پس از پیوند دارند. بنابراین توصیه می شود پیگیری های کوتاه مدت تر در 4 ماه اول پس از پیوند و با تمرکز بیشتر در 2 ماه اول، انجام گردد.کلید واژگان: پیوند کلیه, ویروس سایتومگال, تحلیل بقا, روش کاپلان مایر}
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.