به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "پلی ساکارید" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی پلی ساکارید در مقالات مجلات علمی
  • شراره رضائیان*، حمیدرضا پوریان فر

    قارچ ری شی با نام علمی Ganoderma lucidum یک قارچ دارویی منحصربه فرد است که بیش از 4 هزار سال قدمت استفاده برای درمان بیماری های مختلف در کشورهای آسیایی دارد. امروزه در اکثر نقاط دنیا از این قارچ در درمان های مرتبط با طب سنتی استفاده می شود. اخیرا در میان فعالیت های متنوع زیستی قارچ ری شی، اثرات مثبت آن در بهبود کیفیت پوست و درمان بیماری های پوستی مورد توجه محققین قرار گرفته است. پلی ساکاریدها و تری ترپن ها در زمره مهم ترین متابولیت های اثرگذار و اصلی این قارچ هستند که به دلیل عملکرد آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی خود در بحث درمان و بهداشت پوست حایز اهمیت است. این مقاله مروری به تجمیع آخرین دستاوردهای تحقیقاتی بر روی نقش این قارچ در بهداشت و درمان پوست می پردازد. تحقیقات متعدد نشان داده است که عصاره های قارچ ری شی در مواردی هم چون تسریع ترمیم زخم، تسکین عفونت های پس از سوختگی و پیشگیری از فلاپ پوست در اثر آسیب ایسکمی (خون رسانی مجدد) قابلیت دارد. تاثیر عصاره های قارچ ری شی بر جلوگیری و درمان چروکیدگی و تاثیر بر سفیدکردن پوست، آن ها را به یک ماده طبیعی برای مراقبت از پوست تبدیل کرده است. هم چنین مطالعات صورت گرفته بر روی اثرات قارچ ری شی در درمان برخی از بیماری های پوستی نظیر آتوپیک (درماتیک و اگزما)، سارکوییدوز جلدی و کاربرد بالقوه این قارچ در درمان سرطان پوستی در این مقاله مروری بررسی شده اند.

    کلید واژگان: قارچ ری شی, گانودرما, پلی ساکارید, تری ترپن, آنتی اکسیدان, درمان و بهداشت پوست
    Sharareh Rezaeian*, Hamidreza Pourianfar

    Reishi mushroom (Ganoderma lucidum) is a unique medicinal mushroom that has been used for the treatment of various diseases in Asian countries for more than 4 thousand years. Today, this mushroom is also used in treatments related to traditional medicine. In addition to its diverse biological properties, its positive effects in improving the quality of the skin and treating skin diseases have attracted the attention of researchers. Polysaccharides and triterpenes are among the most important and effective metabolites of this mushroom, which are important in skin treatment and health due to their antioxidant and anti-inflammatory functions. This review summarizes the latest research achievements on the role of this mushroom in skin health and treatment. A number of studies have shown that the extracts of Reishi mushroom can accelerate wound healing, relieve post-burn infections, and prevent skin flaps due to ischemia (re-perfusion) damage. The effect of Reishi mushroom extracts on the prevention and treatment of wrinkles and the effect on skin whitening has made them a natural ingredient for skin care. Also, studies conducted on the effects of Reishi mushroom in the treatment of some skin diseases such as atopic dermatitis (eczema), cutaneous sarcoidosis, and the potential use of this mushroom in the treatment of skin cancer have been discussed.

    Keywords: reishi mushroom, ganoderma, polysaccharide, triterpene, antioxidant, skin health, treatment
  • ارغوان حسین پوری*، مهدی محمدی، نرگس عبیدی
    زمینه و هدف

    جلبک های دریایی حاوی ترکیبات زیست فعالی هستند که متابولیت های متنوعی از آن ها تولید شده است. این متابولیت ها فعالیت های زیستی متنوعی دارند. فوکوئیدان ها پلی ساکاریدهای سولفاته ای هستند که انواعی از جلبک ها آن ها را تولید می کنند و فعالیت های زیستی آن ها بسیار موردمطالعه قرارگرفته است، فوکوئیدان ها پلی ساکاریدهای غنی از سولفاته حاوی ترکیبات متنوعی ازجمله گالاکتوز، زیلوز و گلوکورونیک اسید و فوکوز هستند.

    مواد و روش ها

    فوکوئیدان ها دارای خواص درمانی هستند که این خواص درمانی با درجه سولفاته شدن آن ها افزایش پیدا می کند. خواص ضد سرطانی، ضدویروسی، ضد باکتری، ضد قارچ، ضدالتهاب و ادجوانتی آن ها در بسیاری از گونه های جلبک ها ثابت شده است که این تاثیرات به واسطه تاثیر بر روی تکثیر و چرخه سلولی و تنظیم مسیرهای متابولیک مختلف است.

    نتایج

    این پلی ساکارید اثرات مفیدی بر سلامت انسان دارد و بنابراین در صنایع آرایشی، مواد غذایی و داروسازی کاربرد دارد. سمی نبودن ویژگی مهم فوکوئیدان است که به عنوان ترکیب ساختاری مطمئن به کار گرفته می شود و محصولی ایمن برای مصرف است.

    نتیجه گیری

      امروزه ترکیبات متنوعی از فوکوئیدان ساخته شده است؛ انواع نوشیدنی قرص و کپسول آن هم اکنون در بازار موجود است. امید می رود با مطالعات کامل تر و انجام کارآزمایی های بالینی بیشتر بتوان از این ترکیب به طور موثرتری برای پیشگیری، تشخیص و درمان استفاده کرد.

    کلید واژگان: فوکوئیدان, جلبک قهوه ای, سرطان, پلی ساکارید, جلبک دریایی
    Arghavan Hosseinpouri*, Mahdi Mohammadi, Narges Obeidi
    Background & Objective

    Marine algae contain bioactive compounds that produce a variety of metabolites. These metabolites have diverse biological activities. Fucoidan is a polysaccharide of sulfates produced by algae, and its biological activity has been studied extensively. Fucoidan is a sulfate-rich poly-saccharide containing a variety of compounds including, galactose, zylose, glucuronic acid and fucose.

    Materials & Methods

    Fucoidan has therapeutic properties that increase their healing properties with their degree of sulfation. Anticancer, antiviral, antibacterial, antifungal, anti-inflammatory and adjuvant properties in many species of algae have been proven to have an effect on cell proliferation and cellular regimens and the regulation of various metabolic pathways.

    Results

    This polysaccharide has beneficial effects on human health and therefore is used in cosmetics, food and pharmaceutical industries. Non Toxicity is an important feature of Fucoidan, which is used as a confident structural compound that is a product of safety for consumption.

    Conclusion

    Today, a variety of Fucoidan compositions have been made; a variety of beverage, tablets, and capsules are now available on the market. It is hoped that more complete studies and clinical trials will be carried out for better utilization of this combination in the prevention, diagnosis, and treatment.

    Keywords: Fucoidan, Brown Algae, Cancer, Polysaccharide, seaweed
  • پریچهر حناچی*، راحله احسانی، سید داور سیادت، شهره خاتمی
    مقدمه
    هموفیلوس آنفلوانزا تیپ b (Hib) یکی از علل اصلی مننژیت در نوزادان و کودکان در کشورهای در حال توسعه است و هر ساله حداقل 3 میلیون مورد بیماری ناشی از Hib در سراسر جهان ایجاد می شود. کپسول Hib، عامل اصلی بیماری زایی می باشد. کپسول پلی ساکارید کونژوگه شده به پروتئین حامل در پیشگیری از عفونت ها موثر است. واکسیناسیون علیه Hib تاکنون در برنامه واکسیناسیون معمول کشور قرار نگرفته است. هدف از این مطالعه، دستیابی به یک روش کارآمد جهت تولید واکسن کونژوگه علیه مننژیت ناشی از هموفیلوس آنفلوانزا است.
    مواد و روش ها
    در این تحقیق، مشتق پلی ساکارید Hib (PRP) در حضور 1-اتیل-3-(3-دی متیل آمینو پروپیل) کربودی ایمید (EDAC) با وزیکول غشاء خارجی (OMV) نیسریا مننژیتیدیس گروه B کونژوگه شد. دو روش با واسطه آدیپیک اسید دی هیدرازید (ADH) به عنوان فاصله گذار به کار برده شد. پلی ساکارید به صورت جداگانه با سیانوژن بروماید (CNBr) و EDAC فعال شد. در روش اول، ADH به PRP فعال شده با CNBr متصل و مشتق PRPCNBr AH تشکیل شد. در روش دوم، ADH به PRP فعال شده توسط EDAC متصل و PRPEDAC AH تشکیل شد. دو مشتق ایجاد شده توسطEDAC به OMV کونژوگه شدند و PRPCNBr AH-OMV، PRPEDAC AH-OMV تشکیل شدند.
    نتایج
    این تحقیق نشان داد که بازده کونژوگه PRPCNBr AH-OMV بر حسب پروتئین متصل شده به پلی ساکارید 3/63% و برای PRPEDAC AH- 47% OMV.
    نتیجه گیری
    متوسط بازده کونژوگاسیون توسط سیانوژن بروماید فعال کننده بیشتر از فعال کننده دیگری است. با این حال به مطالعه بیشتر در مورد روش های دیگر و مقایسه آنها با یکدیگر برای دستیابی به یک واکسن کونژوگه موثر، نیاز است.
    کلید واژگان: کونژوگه, هموفیلوس آنفلوانزا, پلی ساکارید, واکسن
    Parichehr Hanachi, Raheleh Ehsani, Sayed Davar Siadat, Shohreh Khatami
    Introduction
    The Haemophilus influenzae type b (Hib) infection is a leading cause of meningitis in infants and children in the developing countries, estimated that at least three million serious cases of disease worldwide are caused by Hib each year. The capsular of Hib, is the most important cause of its virulence. The capsular polysaccharide conjugated to a carrier protein is effective in the prevention of such infections. The routine vaccination against Hib has not been defined in the national immunization program of Iran. The aim of this study was to achieve an efficient method for producing vaccines against meningitis caused by haemophilus influenzae.
    Methods
    In this study, a derivative of Hib Polysaccharide (PRP) was conjugated to outer membrane vesicle (OMV) of Niesseria meningitides group B by 1-ethyl-3-(3-dimethylaminopropyl) carbodiimide (EDAC). Two methods, involving adipic acid dihydrazide (ADH) as a linker, were used. The polysaccharide activated with cyanogen bromide (CNBr) and EDAC separately. The first, ADH was bounded to PRP activated with CNBr to form PRPCNBr AH, second ADH was bounded to PRP activated with EDAC to form PRPEDAC AH. These derivatives were bound to OMV by EDAC to form PRPCNBr AH-OMV and PRPEDAC AH-OMV.
    Results
    On the basis of the bounded protein to polysaccharide, the yield of conjugated PRPCNBr AH-OMV and PRPEDAC AH-OMV were calculated 63.3% and 47%, respectively.
    Conclusion
    The results indicated that average yield of conjugation with CNBr activator was higher than other activators, however more study required to other methods and comparing them together to achieve an effective conjugated vaccine.
    Keywords: Conjugate, Haemophilus influenzae, Polysaccharide, Vaccine
  • شقایق شیخ زاده، محمد علیزاده، محمود رضازاد
    سابقه و هدف
    نانوکمپلکس های بیوپلیمری علاوه بر مزایای بی شماری که دارند، دارای معایبی از جمله دشواری کنترل دقیق اندازه ذرات و عدم توانایی در جلوگیری از تجمع ذرات می باشند. در این تحقیق تاثیر تویین20 بر برهمکنش الکترواستاتیکی سدیم کازئینات و صمغ عربی حامل ترکیب آنتی اکسیدانی کورکومین مورد بررسی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    ابتدا فاز آلی (کورکومین در اتانول) به فاز آبی (سدیم کازئینات، صمغ عربی و تویین20) اضافه شد. در مرحله بعدی با کاهش pH، نانوذرات تشکیل شدند. به منظور بررسی اثر متغیرهای مستقل بر پاسخ ها از طرح Box–Behnken سطح پاسخ استفاده شد. فعالیت آنتی اکسیدانی نمونه ها با استفاده از روش مهارکنندگی 1-1 دی فنیل 2-پیکریل هیدازیل (DPPH) انجام شد.
    یافته ها
    تویین20 تاثیر معنی داری بر اندازه و توزیع اندازه ذرات داشت (0001/0p<). همچنین سدیم کازئینات و تویین 20 بر کارایی کپسولاسیون و فعالیت آنتی اکسیدانی کورکومین کپسوله شده تاثیر معنی داری داشتند (0001/0p<). با استفاده از روش بهینه سازی تابع مطلوبیت، شرایط بهینه به صورت 28/0% سدیم کازئینات، 69/0% صمغ عربی، 18/0% تویین20 و pH 02/5 به دست آمد.
    نتیجه گیری
    با توجه به کارایی کپسولاسیون و فعالیت آنتی اکسیدانی بالای نانوکمپلکس های کورکومین و عدم نیاز به تجهیزات با انرژی بالا، این روش به عنوان روشی ساده، سریع و کم انرژی پیشنهاد می شود.
    کلید واژگان: کورکومین - نانوکمپلکس پروتئین, پلی ساکارید, سورفاکتانت غیریونی, فعالیت آنتی اکسیدانی
    Shaghayegh Sheikhzadeh, Mohammad Alizadeh, Mahmoud Rezazad
    Background And Objectives
    In addition to the numerous benefits of biopolymeric nanocomplex, it has drawbacks including difficulty in strict control of particle size and to prevent particle agglomeration. In this study, the influence of Tween 20 on the electrostatic interaction between sodium caseinate and gum Arabic was evaluated.
    Materials And Methods
    Initially, the organic phase (curcumin in ethanol) was introduced to aqueous phase (sodium caseinate, gum Arabic and Tween 20). Then by reducing the pH, the nanoparticles were formed. To evaluate the effects of the independent variables on the responses, the Box-Behnken design was used. The antioxidant activity of samples was evaluated by 1, 1diphenyl 2 picryl hydrazyl radical inhibition assay.
    Results
    Tween 20 has a significant effect on particle size, and particle size distribution (p
    Conclusion
    Due to the high encapsulation efficiency and antioxidant activity of curcumin nanocomplex and no need for high energy equipment such as homogenizer, this method is suggested as a simple, fast and low-energy technique.
    Keywords: Curcumin, Nonionic surfactant, Protein, polysaccharide nanocomplex, Antioxidant activity
  • مهتاب حسندخت فیروز، پریوش هراتیان، رزیتا کمیلی فنود، محمد امین محمدی فر *
    سابقه و هدف
    بررسی رفتار کلوئیدی سامانه های پروتئین- پلی ساکارید، اهمیت روزافزونی برای فراهم آوری پایه ای مناسب در راستای دستیابی به کاربرد های مختلف آن ها (مانند تولید میکرو و نانو ذرات بیوپلیمری، طراحی آنالوگ های غذایی و فناوری ریزپوشینه کردن) پیدا کرده است. هدف این پژوهش، بررسی گذارهای کلیدی ناشی از تغییر pH در جریان جدایش فازی تجمعی بتالاکتوگلوبولین و تراگاکانتین بود.
    مواد و روش ها
    تشکیل کمپلکس های الکترواستاتیک در پراکنش های حاوی مخلوط بتالاکتوگلوبولین و تراگاکانتین (غلضت کل پلیمر 3/0 درصد وزنی و نسبت پروتئین به پلی-ساکارید 2 به 1) تابع pH(6-2) با استفاده از طیف سنجی و آنالیز اندازه ذرات بررسی شد. از رئومتری به موازات اسیدی کردن آرام پراکنش مخلوط، با گلوکونودلتالاکتون، برای پایش گذارهای ساختاری سامانه استفاده شد. اثر نوع و غلظت نمک روی تشکیل میکروذرات حاصل تعیین شد.
    یافته ها
    تشکیل کمپلکس های محلول در 20/5= pHآغاز شد؛ در 85/4= pH انبوهش کمپلکس های درون پلیمری رخ داد و به انجام جدایش فازی در 30/4= pHمنتهی شد. پارامترهای ثبت شده نشان داد که توده ای شدن مرکب در 15/4= pH رخ می دهد. در نهایت، مخلوط به حالت یک سامانه ی تک فازی در 50/2= pHبازگشت. آنالیز اندازه ی ذرات نشان داد که ساختارهای مرکب نوعی فرایند جمع و فشرده شدن را در جریان کمپلکس شدن تجربه می کنند. رئومتری دریافت های عمیق تری از رفتار کلوئیدی سامانه را فراهم آورد و نتایج در توافق با گذارهای ناشی از pH، تعیین شده با تیتراسیون با HCl بود. تشکیل میکروذرات به شدت وابسته به نمک بود.
    نتیجه گیری
    تحت شرایط کنترل شده pH، میان کنش های الکترواستاتیک بتالاکتوگلوبولین و تراگاکانتین می تواند برای تشکیل گونه های مختلف ذرات بیوپلیمری به کار گرفته شود. این میکرو و نانو ذرات حاصل می توانند در صنعت غذا به عنوان سامانه های تحویل دهنده ی طبیعی یا جایگزین چربی به کار روند.
    کلید واژگان: بتالاکتوگلوبولین, تراگاکانتین, میان کنش های پروتئین, پلی ساکارید, جدایش فازی تجمعی, میکروذرات بیوپلیمری
    M. Hassandokht Firouz, P. Haratian, R. Komeili Fanood, Ma Mohammadifar
    Background And Objective
    Investigation of the colloidal behaviour of protein-polysaccharide systems is becoming increasingly important to provide a foundation for their applications in areas such as production of biopolymer micro-and nano-particles، designing food analogues، and microencapsulation technology. The aim of the present study was to investigate the pH-induced critical transitions during associative phase separation between β-lactoglobulin (BLG) and tragacanthin (T).
    Materials And Methods
    The formation of electrostatic complexes in BLG/T dispersions (0. 3wt. % total concentration; BLG: T ratio 2:1) was investigated as a function of pH (2. 00-6. 00) by spectrophotometry and particle size analysis. In addition، coupling of slow in situ acidification of the blend، with glucono-delta-lacton، and rheometry were used to monitor the structural transitions during the associative phase separation. The influence of salt type and concentration on the formation of micro-particles were also determined.
    Results
    The formation of soluble complexes started at pH ~5. 20، and at pH ~4. 85 the aggregation of intrapolymeric complexes occurred، followed by a bulk phase separation at pH ~4. 30. The data indicated that coacervation occurred at pH 4. 15. Finally، the mixture returned to a mono-phasic system at pH 2. 5. Particle size analysis showed that the assembled structures experienced a contraction process upon complexation. Rheometry provided deeper insights into the colloidal behaviour of the system and the results were in good agreement with quiescent pH-induced transitions established by HCl titration. The formation of the micro-particles was strongly salt-dependent.
    Conclusion
    Under controlled pH conditions، electrostatic interactions between β-lactoglobulin and tragacanthin can be used to form a variety of biopolymer particles. These biopolymeric micro- and nano-particles may be used in the food industry as natural delivery systems or fat-replacers. Keywords: β-Lactoglobulin، Tragacanthin، Protein-polysaccharide interactions، Associative phase separation، Biopolymer micro-particles
    Keywords: β, Lactoglobulin, Tragacanthin, Protein, polysaccharide interactions, Associative phase separation, Biopolymer micro, particles
  • قربان بهزادیان نزاد، حسن حسین زاده، سید محمد موذنی
    لیپوپلی ساکارید (LPS) دیواره سلولی پسودوموناس آئروژینوزا یکی از پادگن های (Antigen) مهم در ایمنی زای این باکتری است که اخیرا در ساخت واکسن های کونژوگه علیه عفونت های این میکروارگانیزم از آن استفاده می شود.
    در این مطالعه ابتدا با استفاده از فنل و حرارت، LPS غشاء پسودوموناس آئروژینوزا سویه 1310 CIP استخراج گردید و بعد از طی مراحل تخلیص و حذف پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک با استفاده از اسید ضعیف و حرارت، لیپیدزدایی شد. میزان سمیت LPS و پلی ساکارید- O حاصله در موش سوری مورد مطالعه قرار گرفت و پس از اطمینان از غیر سمی بودن پلی ساکارید- O، برای افزایش قابلیت ایمنی زایی آن با توکسوئید کزاز کونژوگه گردید، و قابلیت تحریک پاسخ ایمنی و ایجاد پادتن توسط پلی ساکارید- O کونژوگه شده و کونژوگه نشده در خرگوش مورد مقایسه قرار گرفت.
    نتایج به دست آمده نشان دهنده افزایش عیار پادتن تولید شده علیه پلی ساکارید- O پس از کونژوگاسیون آن با توکسوئید کزاز می باشد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که با حذف لیپید- A از ساختمان LPS و کونژوگاسیون آن با پروتئین های مناسب می توان، از طرفی باعث حذف اثر سمی آن گردید، و از سوی دیگر قابلیت ایمنی زایی آن را افزایش داد.
    روش کونژوگاسیون پلی ساکارید باکتری های گرم منفی با پروتئین ها در صورت انجام آزمایش های تکمیلی و تایید کارایی آن می تواند، در آینده در کشور ما نیز به عنوان روشی مناسب برای تولید واکسن علیه عفونت های حاصله از این باکتری ها همانند معدودی از کشورهای مطرح گردد
    کلید واژگان: پسودوموناس آئروژینوزا, کونژوگاسیون, پلی ساکارید, O, توکسوئید کزاز
    Behzadian Neghad G., Hossam-Zadeh H., Moazzem S.M
    Pseudomonas aeruginosa lipopolysaccharide(LPS) is one of the most important and immunogenic antigens of this microorganism, that is used in construction of conjugated vaccines against it's infections.In this study the LPS of Pseudomonas aeruginosa CIP 1310 strain, was extracted by heating the bacterial pellet in phenolic solution, followed by elimination of proteins and nucleic acids. After extraction of a-polysaccharide by heating in weak acidic solutions the toxicity of LPS and a-polysaccharide was studied in mice. None-toxic a-polysaccharid was conjugated with tetanus toxoid to increase it's immunogenecity and the ability of none-cojugated and cojugated a-polysaccharide in induction of humoral immune response was compared in rabbit.The obtained results indicates that the antibody titer against LPS increases by conjugation. Our results showed that by eliminating the lipid-A from the structure of LPS and conjugation of it with appropriate carriers we can detoxify it as well as increase it's immunogenecity.Conjugation of gram negative bateria a-polysaccharides with appropriate proteins can be considered as a probable route of vaccine production against their infections, in our country like some other counteries, although it needs complementary researchs and confimation of it's efficiency.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال