به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « پیری سلولی » در نشریات گروه « پزشکی »

  • پیمان کیهان ور، محمدحسین رضائی، حکیمه حضرتی، سولماز حضرتقلی زاد، احمدرضا صفربخشایش*

    نانوروبات ها که به نام نانوربات ها نیز شناخته می شوند، ساختارهای پزشکی امیدوارکننده ای با پتانسیل قابل توجهی برای متحول کردن درمان های پزشکی و جلوگیری از شروع آن ها هستند. نانوروباتیک برای تشخیص، درمان و بازسازی بیماری های مرتبط با افزایش سن نویدبخش است. این ماشین های کوچک می توانند آسیب های سلولی را ترمیم کنند، داروها را تحویل دهند، بازسازی بافت را تحریک کنند و بر درمان ها نظارت کنند. با این حال، کاربرد آن ها در کنترل پیری سلولی در مراحل اولیه است و برای درک کامل پتانسیل و رفع نگرانی های ایمنی به تحقیقات بیشتری نیاز دارد. با وجود این، مزایای نانوروبات ها در مدیریت بیماری های مرتبط با سن، تحقیقات بیشتر را توجیه می کند. این مقاله مروری روایی، مروری بر پیشرفت های اخیر در نانوروباتیک، به ویژه با تمرکز بر کاربردهای پزشکی آن را ارائه می کند. PubMed و Google Scholar برای انجام یک جستجوی جامع با استفاده از کلمات کلیدی مرتبط از جمله «نانوربات ها»، «پیری سلولی»، «سیستم های تحویل دارو»، «تعمیر سلولی»، «درمان» و «تشخیص» استفاده شدند و تنها مقالاتی که بین سال های 2005 تا 2023 منتشر شده اند، برای پشتیبانی از استدلال ها با شواهد به روز انتخاب شدند. اطلاعات استخراج شده شامل طراحی نانوروبات، روش های ساخت، کاربردها و یافته های کلیدی است. ارزیابی کیفیت انجام شد و داده ها به صورت موضوعی برای شناسایی الگوها و روندها طبقه بندی شدند. این مقاله با بررسی وضعیت فعلی و چشم انداز آینده نانوروباتیک در زمینه های مختلف به پایان می رسد. تحقیقات ما نشان داد که نانوروبات ها پتانسیل قابل توجهی در تشخیص، درمان و پزشکی بازساختی بیماری های مرتبط با افزایش سن دارند. آنها می توانند آسیب سلولی ناشی از افزایش سن را شناسایی و ترمیم کنند؛ آسیب DNA و تا زدن اشتباه پروتئین سلولی را هدف قرار دهند؛ نانوروبات ها همچنین می توانند داروها را مستقیما به مناطق آسیب دیده برسانند و عوارض جانبی را کاهش دهند. علاوه بر این، آنها با ارائه فاکتورهای رشد، بازسازی بافت و رشد رگ های خونی جدید را تحریک می کنند. نانوروبات ها همچنین می توانند اثربخشی درمان را با اندازه گیری غلظت دارو در سلول های تومور نظارت کنند. با این حال، نگرانی هایی در مورد ایمنی آنها در استفاده طولانی مدت وجود دارد که نیاز به تحقیقات بیشتر دارد. به طور کلی، نانوروبات ها رویکردی نوآورانه برای رسیدگی به تغییرات سلولی در پیری ارائه می دهند، اما تحقیقات بیشتری برای درک پتانسیل کامل آنها و رفع نگرانی های ایمنی مورد نیاز است. استفاده از نانوروبات ها در درمان پیری سلولی، فرصت های جدیدی را در تشخیص و درمان بیماری های مرتبط با افزایش سن گشوده است و زمینه ای به سرعت در حال تحول با پتانسیل ایجاد انقلابی در درمان بیماری های مرتبط با افزایش سن و بهبود کیفیت زندگی در سطح جهانی است.

    کلید واژگان: نانوروبات, پیری سلولی, دارورسانی, درمان های مبتنی بر بافت و سلول, درمان, تشخیص}
    Peyman Keyhanvar, Mohammadhossein Rezaei, Hakimeh Hazrati, Solmaz Hazratgholizad, Ahmadreza Safar Bakhshayesh*

    Nanorobots, also known as nanobots, are promising medical structures with significant potential for revolutionizing medical treatments and preventing their onset. Nanorobotics shows promise for diagnosing, treating, and regenerating age-related diseases. These tiny machines can repair cellular damage, deliver drugs, stimulate tissue regeneration, and monitor treatments. However, their application in controlling cellular aging is in its early stages, requiring more research to fully understand their potential and address safety concerns. Despite this, the benefits of nanorobots in age-related disease management justify further investigation. This narrative review article provides an overview of recent developments in nanorobotics, specifically focusing on its medical applications. PubMed and Google Scholar were utilized to conduct a comprehensive search using relevant keywords including "nanorobots", "cellular aging", "drug delivery systems", "cellular repair", "therapeutics", and "diagnosis". Only articles published between 2005-2023 were selected to support the arguments with up-to-date evidence. The extracted information includes nanorobot design, fabrication methods, applications, and key findings. A quality assessment was performed, and the data were categorized thematically to identify patterns and trends. The article concludes with an examination of the current state and future prospects of nanorobotics in different fields. Our research showed that nanorobots have significant potential in the diagnosis, treatment, and regenerative medicine of age-related diseases. They can detect and repair cellular damage caused by aging, targeting DNA damage and cellular protein misfolding. Nanorobots can also deliver drugs directly to affected areas, reducing side effects. Furthermore, they stimulate tissue regeneration and the growth of new blood vessels by delivering growth factors. Nanorobots can also monitor treatment effectiveness by measuring drug concentration in tumor cells. However, there are concerns about their safety in long-term use that require further research. Overall, nanorobots present an innovative approach to addressing cellular changes in aging, but more research is needed to understand their full potential and address safety concerns. The use of nanorobots in treating cellular aging has opened new possibilities in diagnosing and treating age-related diseases and it is a rapidly evolving field with the potential to revolutionize age-related disease treatment and improve the quality of life globally.

    Keywords: Nanorobot, Cellular Aging, Drug Delivery, Cell-, Tissue-Based Therapy, Therapeutics, Diagnosis}
  • سپیده فاضلی طاهریان، غزاله اسلامیان*، اعظم شاکری، حمید زند، نیکی تدین، سید حسین اردهالی
    سابقه و هدف

    افزایش استرس اکسیداتیو و رادیکال های آزاد و در نتیجه با آسیب به DNA یکی از عوامل پیری سلولی که چاقی نیز با این عوامل همراه است. از طرفی دریافت آنتی اکسیدان ها با خنثی نمودن رادیکال های آزاد به تعویق پیری بافت ها از جمله بافت ادیپوسیت ممکن است کمک کنند. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه پیری بافت چربی و دریافت های آنتی اکسیدان رژیم غذایی در بزرگسالان چاق انجام شد.

    مواد و روش ها

    مطالعه مورد شاهدی حاضر با 20 بزرگسال کاندید جراحی چاقی و 20 بزرگسال دارای وزن نرمال در بیمارستان شهدای تجریش تهران انجام شد. فعالیت بتاگالاکتوزیداز در بافت چربی احشایی اندازه گیری شد. میزان دریافت آنتی اکسیدان های رژیم غذایی با استفاده از پرسشنامه بسامد خوراک ارزیابی شد.

    یافته ها

    در گروه مورد بین دریافت روزانه ویتامین C (039/0 = P) و سلنیوم (028/0 = P) با فعالیت بتاگالاکتوزیداز در بافت چربی احشایی ارتباط معکوس معنی دار و در گروه شاهد بین دریافت روزانه ویتامین C (001/0 = P)، لیکوپن (027/0 = P)، سلنیوم (037/0 = P) و منیزیم (002/0 = P) با فعالیت بتاگالاکتوزیداز در بافت چربی احشایی ارتباط معکوس معنی دار نشان داده شد. در افراد دارای فعالیت بالای آنزیم بتاگالاکتوزیداز (پیری سلولی) در بافت چربی احشایی، دریافت روزانه ویتامین E (046/0 = P)، ویتامین C (001/0 > P)، لیکوپن (030/0 = P)، سلنیوم (035/0 = P) و منیزیم (01/0 = P) به طور معنی داری کمتر از  افراد گروه دارای فعالیت پایین آنزیم بتاگالاکتوزیداز در بافت چربی احشایی بود.

    نتیجه گیری

    دریافت بالای آنتی اکسیدان های رژیم غذایی با کاهش پیری سلولی در بافت چربی بزرگسالان چاق رابطه دارد. انجام مطالعات با نشانگرهای بیشتر پیری سلولی پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: آنتی اکسیدان ها, بافت چربی احشایی, پیری سلولی, چاقی}
    S .Fazeli Taherian, G. Eslamian*, A .Shakery, H .Zand, N. Tadayon, H. Ardehali
    Background and Objectives

    Senescence is linked to increases in oxidative stress and free radicals, which can potentially damage DNA. Furthermore, obesity is known to exacerbate these factors. In contrast, antioxidants may postpone tissue aging, including adipose tissues, by fighting with free radicals. To investigate this link, this study was carried out to assess associations between dietary antioxidant intake and visceral adipose tissue aging in obese adults.

    Materials and Methods

    A case-control study was carried out at Shahada Tajrish Hospital, Tehran, Iran, with 20 candidates of bariatric surgery and 20 adults of normal weight. The study assessed activity of beta-galactosidase in visceral adipose tissues. Assessment of dietary antioxidants was carried out using food frequency questionnaires.

    Results

    Study indicated significant adverse correlations of the daily consumption of vitamin C and selenium with beta-galactosidase activity in visceral fat tissues of case group (p = 0.039 and p = 0.028, respectively). In the control group, significant adverse relationships were observed between the daily intake of vitamin C (p = 0.001), lycopene (p = 0.027), selenium (p = 0.037) and magnesium (p = 0.002) and beta-galactosidase activity in visceral fat tissues. Moreover, individuals with high beta-galactosidase enzyme activity in visceral fat tissues had a significantly lower daily intake of vitamin E (p = 0.046), vitamin C (p < 0.001), lycopene (p = 0.030), selenium (p = 0.035) and magnesium (p = 0.01), compared to those with low beta-galactosidase enzyme activity in visceral fat tissues.

    Conclusion

    Consuming diets high in antioxidants has been linked to decreased cellular senescence in the visceral adipose tissues of obese adults. To further investigate this relationship, studies including a variety of senescence markers are recommended.

    Keywords: Antioxidants, Visceral Adipose Tissue, Cellular Senescence, Obesity}
  • هاجر شفایی*، اعظم فارانی، زهرا بقایی، فاطمه مرتضوی
    زمینه

    پیوند سلول های کندروسیت، یکی از روش های درمان ضایعات غضروف مفصلی است. برای پیوند کندروسیت ها نیاز به جداسازی این سلول ها از بافت و تکثیر آنها در محیط کشت حاوی سرم هست. سرم ها به دلیل داشتن فاکتورهای رشد، برای رشد سلول ها به محیط کشت افزوده می شوند. سرم جنین گاوی (FBS) در کشت سلولی استاندارد استفاده می شود. اما پروتیین های گاوی موجود در FBS سیستم ایمنی میزبان را به خطر می اندازد. بنابراین برای موارد بالینی، جایگزینی سرم انسانی به جای FBS ضروری به نظر می رسد. همچنین کودکان کندروسیت های با قدرت تکثیر بالا نسبت به بالغین دارند. بنابراین در این مطالعه اثر FBS و سرم خون جفت انسانی روی مورفولوژی و بیان ژن های مرتبط با پیری سلولی کندروسیت های کودکان بررسی شده است.

    روش کار

     کندروسیت ها، پس از جداسازی از نمونه های بافت غضروف افراد پلی داکتیلی، در محیط حاوی 10 درصد سرم FBS و سرم انسانی تا پاساژ پنجم کشت داده شدند. سرم جفتی انسانی از خون وریدی سمت جنینی جفت حاصل شد. مورفولوژی سلول ها در دو محیط رشد با میکروسکوپ معکوس مقایسه شد. برای بررسی پیری سلولی، بیان نسبی ژن های IGF1 و p16 با استفاده از RT-PCR real time انجام شد.

    یافته ها

     تعداد کندروسیت ها در محیط حاوی FBS به طور قابل توجهی نسبت به گروه سرم انسان کاهش یافت. در محیط حاوی FBS، فنوتیپ های سلول ها در طی پنج پاساژ از دوکی به پهن تغییر شکل یافتند. بیان ژن های IGF1 و P16 در کندروسیت های رشد یافته در محیط حاوی FBS به طور قابل توجهی افزایش یافته است و این افزایش در مورد P16 معنی دار بود. نتایج مورفولوژیکی با نتایج RT-PCR مطابقت داشت.

    نتیجه گیری

     سرم جفت انسانی مزایایی مانند سرعت تکثیر بیشتر کندروسیت های انسانی، پیشگیری از پیری سلولی و مشکلات ایمونولوژیک در استفاده از کندروسیت های کشت داده شده برای مهندسی بافت غضروفی دارد.

    کلید واژگان: کندروسیت, پلی داکتیلی, پیری سلولی, سرم, IGF1, P16}
    Hajar Shafaei *, Azam Farani, Zahra Baghaei, Fatemeh Mortazavi
    Background

    Transplantation of chondrocytes is one of the methods for treatment of articular cartilage defects. For this purpose, it is necessary to isolate these chondrocytes and expand in serum containing culture medium. Sera contain growth factors that are added to medium. Fetal bovine serum (FBS) is used for standard cell culture. However bovine proteins of FBS are accompanied with risk of host immune system reactions. Therefore, it is necessary to replace FBS with human serum for clinical cases. In addition, infants have chondrocytes with high proliferation potency versus adults. In this study, the effects of FBS and human placental serum was investigated on morphology and cellular senescence related genes expression of chondrocytes of infants.

    Methods

    Chondrocytes after isolation of from polydactyly cartilage tissue samples, were cultured in 10% FBS and human serum up to passage 5. Human placental serum was obtained from venous blood of embryonic surface of human placenta. Chondrocytes in two culture medium were compared morphologically by inverted microscope. For cellular senescence evaluation, relative expression of IGF1 and P16 genes were assessed by quantitative real-time RT PCR.

    Results

    Proliferation of chondrocytes is markedly decreased in FBS groups in comparison with human serum. In FBS containing medium, phenotypes of cells were changed from spindle shape to flat appearance after five passages. The expression IGF1 and P16 genes are increased in chondrocytes grown in FBS containing medium and it was significant about P16. Morphologic results were in agreement with Real-time RT PCR results.

    Conclusion

    Human placental serum has advantages such as high proliferation rate on human chondrocytes, prevention from cellular senescence and immunological problems in using cultured chondrocytes for cartilage tissue engineering.

    Keywords: Cellular Senescence, Chondrocytes, IGF1, P16, Polydactyly, Serum}
  • لیلا میرزاییان، محمد تقی قربانیان*، تقی لشکر بلوکی، مریم حاجی قاسم کاشانی، رادا دهقان
    سابقه و هدف
    سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) به دلیل توانایی تکثیر، تمایز و ترمیم بالا در سلول درمانی نقش های مهمی ایفا می کنند. یکی از مشکلات در مسیر کشت سلول های بنیادی قبل از استفاده درمانی، ظهور علائم پیری سلول در شرایط کشت است. تغییرات پیری با کاهش ظرفیت تولید آنزیم های آنتی اکسیدانت و تغییرات پروتئین های ماتریکس متالوپروتئیناز (MMPs) هم راه است. هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه ظرفیت تولید آنزیم های آنتی اکسیدانتی سوپراکسیددسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) و 2-MMP در محیط رویی سلول بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان (BMSCs) و بافت چربی (ADSCs) موش صحرایی است.
    مواد و روش ها
    BMSCs و ADSCs به ترتیب از بافت های مغز استخوان های فمور و تیبیا و چربی زیرجلدی جدا شدند. سلول ها در محیطα-MEM غنی شده با 10% سرم جنین گاوی (FBS) تا 7 پاساژ متوالی کشت شدند. بررسی میزان فعالیت آنتی اکسیدانتی وMMPدر محیط رویی فاقد سرم به ترتیب با روش های سنجش آنزیمی و زایموگرافی صورت گرفت.
    یافته ها
    BMSCs و ADSCs از لحاظ فعالیت آنزیم هایSOD و GPx به طور تقریبایکسان، به ترتیب در پاساژهای 5 و 6-4 بیش ترین فعالیت را نشان دادند. هم چنین، از لحاظ فعالیتMMP، پاساژ چهارم مناسب ترین پاساژ است. از طرفی دیگر، سنجش MDA و LDH سلامت غشا در این سلول ها را نشان داد.
    نتیجه گیری
    بافت چربی دارای ظرفیت آنتی اکسیدانتی بالایی است. هم چنین پاساژهای 6-4 زمانی است که ظرفیت تولید آنزیم های آنتی اکسیدانتی و MMP در BMSCs و ADSCs در بالاترین سطح خود قرار دارند
    کلید واژگان: سلول های بنیادی مزانشیمی, آنزیم های آنتی اکسیدانت, ماتریکس متالوپروتئیناز, پیری سلولی}
    Leyla Mirzaeiyan, Mohammad, Taghi Ghorbanian*, Taghi Lashkarbolouki, Maryam Haji, Ghasem, Kashani, Rada Dehghan
    Introduction
    Mesenchymal stem sells (MSCs) have an important role in cell therapy due to those high proliferation, differentiation and cell regeneration capacity. Advent signs of Replicative Cellular Senescence (R.C.S) in culture condition are one of the problems in stem cells culture pathway before treatment. R.C.S is associated with reducing the capacity of antioxidant enzymes and matrix metalloproteinase (MMPs) proteins changes. The aim of this study was to areinvestigate and compare the production capacity of antioxidant superoxiddismutase (SOD) and glutathione peroxidase (GPx) enzymes and matrix metalloproteinases (MMP-2) in conditional medium of rat bone marrow mesenchymal stem cells (BMSCs) and adipose-derived stem cells (ADSCs).
    Materials And Methods
    BMSCs and ADSCs were respectively isolated from the tibia and femur bones and subcutaneous adipose tissues. These cells were cultured for alternative 7 passages in α-MEM supplemented with 10% fetal bovine serum. Evaluation of antioxidant and MMP activity in the conditional medium without serum was respectively assayed by enzymatic assay and zymography.
    Results
    Two types of cells studied almost identical have most activity in the expression of SOD and GPx, respectively, in 5 and 4-6 passages. Also, demonstrated MMP activity is highest in the fourth passage. On the other hand, in these cells, membrane health reported with measurement of MDA and LDH.
    Conclusion
    Adipose tissue has a population of stem cells with high capacity of antioxidant. Also, BMSCs and ADSCs are at highest level of antioxidant and MMP expression capacity in 4-6 passages
    Keywords: Mesenchymal stem cells, Antioxidant enzymes, Matrix metalloproteinases, Replicative Cellular Senescence}
  • ناصر احمد بیگی لاهیجانی، یوسف مرتضوی، مسعود سلیمانی، مسعود سلیمانی، آزاده امید خدا
    سابقه و هدف
    امروزه سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) از بافت های مختلف انسانی از جمله مغزاستخوان جدا می گردند. این سلول ها قدرت تکثیر نسبتا بالایی داشته و به رده های مختلف سلولی با منشا مزودرمی و غیرمزودرمی تمایز پیدا می کنند و از این رو، امیدهایی را در درمان بیماری های مختلف به وجود آورده اند. خصوصیات منحصر به فرد این سلول ها همانند منبع قابل دسترس، جداسازی راحت، تکثیر سریع، توانایی مهاجرت به بافت های آسیب دیده سبب شده است تا از این سلول ها در درمان بیماری ها و مهندسی بافت استفاده گردد. فراوانی کم این سلول ها در بدن و نیاز به تعداد زیاد آن ها در مصارف بالینی، تکثیر آن ها را در محیط آزمایشگاه اجتناب ناپذیر می سازد، اما تکثیر بیش از حد سلول ها قبل از پیوند می تواند منجر به پیری آن ها شده و ممکن است عوارض نامطلوبی را پس از پیوند برای بیمار در پی داشته باشد.
    روش بررسی
    سلول های بنیادی مزانشیمی از آسپیره ی مغزاستخوان انسانی جدا و کشت داده شدند پس از پاساژ اول، برخی مارکرهای سطحی سلولی و قدرت تمایز آن ها مورد ارزیابی قرارگرفت و پاساژ سلول ها تا نقطه ی توقف رشد ادامه یافت، سپس با تکنیک ساترن بلات پس از پاساژهای متعدد تغییرات طول تلومر، به عنوان نشان گر پیری در آن ها مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج نشان می دهد رابطه ی مستقیمی بین تکثیر سلول ها و کاهش طول تلومر وجود دارد؛ در اکثر نمونه ها طول تلومر پس از میانگین 9 پاساژ به اندازه ی 1کیلوباز(kb) کاهش پیدا کرد که این امر نشان دهنده ی پیری این سلول ها به دلیل تکثیر زیاد در محیط in vitro می باشد.
    نتیجه گیری
    توصیه می نماییم برای استفاده از MSCs در مصارف بالینی بهتر است از پاساژهای اولیه استفاده شود. اگرچه تعداد این سلول ها در پاساژهای اولیه خیلی زیاد نیست ولی توانایی تکثیر، تمایز و لانه گزینی آن ها حفظ شده و احتمال این که این تعداد کم، پتانسیل ترمیم بافت را داشته باشند بیشتر از سلول های زیاد در پاساژهای انتهایی می باشد.
    کلید واژگان: سلول های بنیادی مزانشیمی, طول تلومر, پیری سلولی}
    N. Ahmadbeigi Lahijani *, Y. Mortazavi, M. Soleimani, A. Omid Khoda
    Background and Objective
    Mesenchymal stem cells (MSCs) are presently isolated from various human tissues such as bone marrow. These cells have relatively high replication potential and can differentiate into various cell lineages with mesodermal and non-mesodermal origin and therefore, show promising in treatment of diseases. Their striking features like availability of source, ease of isolation and replication, and migration to lesions have made them appropriate for disease treatment and tissue engineering. The low frequency of MSCs in bone marrow necessitates their in-vitro expansion prior to clinical use. However, over-expansion may lead to aging or replicative senescence of MSCs and other complications for the patient.
    Materials and Methods
    In this study, we isolated BM MSCs and cultured them in vitro. After the first passage cell surface markers were determined by flowcytometry and the cells propagated in culture for more passages. Telomere length was assessed using Telo TAGGG Telomere Length Assay kit after each cell passage.
    Results
    Our data showed that there is a direct correlation between in-vitro expansion of MSCs and reduction of telomere length. The telomere length was shortened by 1 kb after nine passages. This means that expansion induces aging through reduction of telomere length.
    Conclusion
    These data suggest that in-vitro expansion of MSCs may restrict their future clinical application due to telomere length shortening which happens in each cell division. Thus, it would be much better to consider early passages of MSCs for cell and gene therapy due to their proliferation, differentiation and homing ability.
    Keywords: Mesenchymal stem cells, Telomere length, Cell senescence}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال