جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ژانت سل گرانولوما" در نشریات گروه "پزشکی"
-
مقدمه
مطالعه حاضر، با هدف بررسی دانسیته عروقی در ضایعات ژانت سلی با رفتار بیولوژیک متفاوت انجام شد. لذا بیان CD34 در ژانت سل گرانولومای محیطی (PGCG) و مرکزی (CGCG) فکین و آنوریسمال بون کیسیت (ABC) استخوان به روش ایمنوهیستوشیمی ارزیابی شد.
مواد و روش ها15 نمونه PGCG، 15 نمونهCGCG و 8 نمونهABC از آرشیو دانشکده دندانپزشکی مشهد و بیمارستان قایم مشهد، انتخاب شدند. نمونه ها جهت تعیین (MVD) دانسیته عروقی، توسط CD34 به روش ایمنوهیستوشیمی براساس دستورالعمل کارخانه سازنده بررسی شد. دانسیته عروقی برای هر نمونه، توسط شمارش 5 فیلد میکروسکوپی محاسبه شد. یافته ها توسط آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس یک عاملی و ضریب همبستگی پیرسون بررسی شد.
یافته هادانسیته عروقی در CGCG 53/31، در ABC 00/31 و در PGCG 40/26 بود. با وجود بیشترین دانسیته عروقی در CGCG، اختلاف معنی داری بین گروه های مورد مطالعه مشاهده نشد (27/0=P).
نتیجه گیریطبق یافته های مطالعه حاضر، بررسی دانسیته عروقی از طریق بیان CD34نمی تواند نشان دهنده پاتوژنز و تفاوت در رفتار بیولوژیک ضایعات ژانت سلی مورد مطالعه باشد که لزوم تحقیقات گسترده تر در این زمینه را ضروری می سازد.
کلید واژگان: ژانت سل گرانولوما, آنوریسمال بون کیست, CD34IntroductionThe present study aimed to evaluate vascular density in giant cell lesions with different biologic behavior. Therefore, CD34 expression in central and peripheral giant cell granulomas and the aneurysmal bone cyst was evaluated by immunohistochemistry.
Materials and MethodsA total of 15, 15, and 8 samples of PGCG, CGCG, and ABC were selected from the archives of the Dentistry School of Mashhad University and Ghaem Hospital, Mashhad, Iran, respectively. Immunohistochemical evaluation of CD34 expression was performed according to the manufacturer's instructions to assess microvessel density (MVD). MVD was calculated in five microscopic fields and the mean MVD of samples was evaluated. Findings were analyzed using t-test, ANOVA, and Pearson’s correlation coefficient.
ResultsCD34 expression was 31.53, 31, and 26.40 in CGCG, ABC, and PGCG samples, respectively. Although the highest MVD was in CGCGs, no statistical difference was observed between the studied groups (0.270).
ConclusionsAccording to the findings of the present study, evaluation of microvessel density with CD34 expression indicates no pathogenesis and different biological behavior of the studied groups. Therefore, further research seems necessary.
Keywords: Aneurysmal bone cyst, CD34, Giant cell granuloma -
مقدمه
مطالعه ی حاضر با هدف بررسی بیان فیبرونکتین در ژانت سل گرانولومای محیطی (PGCG) و مرکزی (CGCG) فکین و ژانت سل تومور (GCT) استخوان به روش ایمنوهیستوشیمی انجام شد.
مواد و روش هادر این مطالعه گذشته نگر، 15 نمونه PGCG، 15 نمونه CGCG و 10 نمونهGCT از آرشیو دانشکده دندانپزشکی و بیمارستان قایم مشهد انتخاب شدند. الگوی توزیع، الگوی رنگ پذیری و شدت بیان فیبرونکتین در ماتریکس خارج سلولی به روش ایمنوهیستوشیمی براساس دستورالعمل کارخانه سازنده بررسی شد.
یافته هااز نظر شدت بیان، 26 مورد (65 درصد) شدت بیان قوی را نشان دادند. 3/64 درصد از نمونه های PGCG، بیان ضعیف را نشان دادند، در حالی که در 3/46 درصد موارد، ایمنوراکتیویتی شدید در نمونه های CGCG مشاهده شد. تفاوت آماری معناداری بین PGCG و GCT هم در بیان شدید و هم در بیان ضعیف دیده شد. در 19 نمونه از ضایعات مورد مطالعه، الگوی رنگ پذیری به صورت رتیکولار-فیبریلار بود. الگوی رتیکولار-فیبریلار و فیبریلار در ضایعات CGCG و الگوی رتیکولار در ضایعات PGCG شیوع بیشتری داشت. بطور کلی تفاوت معناداری از نظر آماری بین الگوی رنگ پذیری و نوع ضایعه گزارش شد. در 33 نمونه الگوی توزیع به صورت یونیفرم بود که این الگو در ضایعات CGCG توزیع بیشتری داشت و بیشترین موارد الگوی توزیع فوکال در ضایعات PGCG مشاهده شد. الگوی توزیع به نوع ضایعه بستگی نداشت.
نتیجه گیرییافته های مطالعه حاضر نشان دهنده ی شباهت بیشتر بیان مارکر فیبرونکتین در ضایعات CGCG و GCT بود. بنابراین تحقیقات بیشتر جهت بررسی پاتوژنز مشابه در این ضایعات ضروری به نظر می رسد.
کلید واژگان: فیبرونکتین, ژانت سل گرانولوما, ژانت سل تومورIntroductionThis study aimed to evaluate the Fibronectin expression in peripheral and central giant cell granulomas (PGCG and CGCG) of jaws and giant cell tumor (GCT) of bone using immunohistochemistry.
Materials and MethodsIn this retrospective study, PGCG (n=15), CGCG (n=15), and GCT (n=10) samples were selected from the archives of Dental School and Ghaem Hospital, Mashhad, Iran. Distribution pattern, staining pattern, and intensity of Fibronectin expression in extracellular matrix were investigated using the immunohistochemistry method according to the manufacturer's instructions.
ResultsRegarding the intensity of expression, 26 (65%) samples showed strong expression. On the other hand, 64.3 % of the PGCG samples demonstrated weak expression, whereas 46.3% of the CGCG samples showed strong immunoreactivity. There was a statistically significant difference between PGCG and GCT in terms of strong and weak expression. Furthermore, the Reticulate-Fibrillar staining pattern was observed in 19 samples. The Reticulate-Fibrillar and Fibrillar in CGCG lesions and Reticular patternin PGCG lesions were the most prevalent patterns. A statistically significant correlation was reported between the staining pattern and the type of the lesion. The uniform distribution pattern was observed in 33 samples; in addition, it showed the most distribution in CGCG, and most cases of the focal distribution pattern were observed in the PGCG lesions. The distribution pattern was not related to the type of lesion.
ConclusionsThe findings of the present study showed more similarity between CGCG and GCT lesions regarding Fibronectin immunoreactivity. Therefore, further studies are required to evaluate the similar pathogenesis of these lesions.
Keywords: Fibronectin, Giant cell granuloma, Giant cell tumor -
ژانت سل گرانولومای محیطی (PGCG) ، ژانت سل گرانولومای مرکزی (CGCG) فکین و ژانت سل تومور (GCT) استخوان ضایعاتی با نمای هیستوپاتولوژی مشابه ولی رفتار بیولوژیک متفاوت می باشند. هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان بیانTGF-? در این ضایعات به روش ایمنوهیستوشیمی بود.
در مطالعه حاضر، 15 نمونه PGCG، 15 نمونه CGCG و 10 نمونه GCT بررسی شد. ایمنوراکتیویتی TGF-? در سلولهای تک هسته ای (MC) و چند هسته ای (MGC) گروه های مورد مطالعه ارزیابی گردید. آزمونهای Kruskal-Wallis و تست تعقیبی Dunn، برای مقایسه میزان بیان TGF-? در گروه های مورد مطالعه استفاده شد.
بین سه گروه مورد مطالعه تفاوت آماری معناداری هم در مورد سلولهای چندهسته ای و هم تک هسته ای مشاهده شد. بیشترین میانگین رنگ پذیری TGF-? مربوط به GCT و کمترین مربوط بهPGCG بود. در مقایسه دو به دو گروه ها، بین گروه PGCG و GCT هم برای سلولهای چندهسته ای و هم تک هسته ای ارتباط معنادار مشاهده گردید، در حالیکه بین گروه های CGCG و GCT فقط در مورد سلولهای تک هسته ای ارتباط معنادار گزارش شد.کلید واژگان: ژانت سل گرانولوما, ایمنوهیستوشیمی, TGF, ?Background And ObjectivesPeripheral and central giant-cell granulomas (PGCGs and CGCGs) and giant-cell tumor (GCT) of bone have similar histopathological features with different biological behavior. The aim of this study was to evaluate the expression of transforming growth factor beta (TGF-β) in these lesions by the help of immunohistochemistry.Materials And MethodsIn this study, 15 PGCGs, 15 CGCGs, and 10 GCTs were evaluated. The TGF-β immunoreactivity was assessed in mononuclear cells (MC) and multinucleated giant cells (MGC) of the studied groups. Data analysis was performed using Kruskal-Wallis and Dunns tests.ResultsThere was a significant difference between three studied groups regarding both MCs and MGCs. The highest mean of TGF-β immunostaining was observed in GCTs and the lowest in PGCGs. In pairwise comparison of the studied groups, a significant difference was observed between PGCGs and GCTs considering both MCs and MGCs. Additionally, a significant deference was reported only in MCs between CGCGs and GCTs.ConclusionThe results may explain the different biological behavior and pathogenesis of these lesions despite the similarity of histopathologic features.Keywords: Giant, cell granuloma, Immunohistochemistry, Transforming growth factor beta -
فیبروم تحریکی یک ضایعه واکنشی بافت دهان است که اغلب در راستای خط جویدن گونه (پلان اکلوزال) به دلیل گاز گرفتگی گونه به وجود می آید. این ضایعه می تواند در کام، لثه و لب نیز دیده شود، هر چند اکثرا در نواحی بروز می کند که بیش تر تحت تروما هستند. در این مقاله یک فیبروم تحریکی بزرگ در لثه فک بالا که پایه آن با دندان های 4 و 5 چپ سمت کام مرتبط بود در آقایی 22 ساله گزارش می شود. این ضایعه توسط بیوپسی خارج و پس از تحلیل بافت شناسی، فیبروم تحریکی تشخیص داده شد.
کلید واژگان: فیبروم, ژانت سل گرانولوما, لثهIrritation fibroma is a reactive lesion of the buccal mucosa that often occurs in line with the occlusal plane due to cheek biting. This lesion may also be seen on the palate، gingiva and lips; however، it mostly occurs in the areas exposed to trauma. This paper reports a case of extensive irritation fibroma on maxillary gingiva in a 36 year old male that was related to palatal margin of left premolars. The lesion was excised by biopsy and was diagnosed as irritation fibroma after histological analysis.Keywords: Fibroma, Gaint Cell Granuloma, Gingiva -
مقدمهتولید بیش از حد هورمون پاراتیروئید، بیماری هیپر پاراتیروئیدیسم را ایجاد می کند که به سه دسته اولیه، ثانویه و ثالثیه تقسیم می شود. هیپر پاراتیروئیدیسم ثالثیه به ندرت در تعدادی از بیماران مبتلا به هیپر پاراتیروئیدیسم ثانویه به دنبال بیماری های کلیوی طولانی مدت و مزمن و متعاقب هیپرپلازی خود به خود یا آدنوم یک یا چند غده پاراتیروئید ایجاد می شود. علایم سه گانه کلاسیک بیماری هیپر پاراتیروئیدیسم شامل سنگ های کلیوی، تغییرات استخوانی و زخم های دوازدهه در این نوع نیز مشاهده می شود. گاه برخی از ضایعات ژانت سل فکین با هیپر پاراتیروئیدیسم در ارتباط است.
شرح مورد: بیمار خانمی 56 ساله بود که با شکایت از وجود یک ضایعه برجسته در تنه فک پایین مراجعه کرده بود. سابقه پزشکی بیمار نشان داد که مبتلا به بیماری مزمن کلیوی است. با توجه به یافته های بالینی، آزمایشگاهی، رادیوگرافی و بافت شناسی، تشخیص ژانت سل گرانولوما مرتبط با هیپر پاراتیروئیدیسم ثالثیه مطرح گردید.نتیجه گیریدر هیپر پاراتیروئیدیسم ثانویه که در بیماران کلیوی یا بیمارانی که مدت های طولانی تحت درمان دیالیز قرار داشتند ایجاد می شود، میزان کلسیم خون طبیعی یا کمتر از میزان معمول بوده است و میزان فسفر و آلکالین فسفاتاز افزایش می یابد. در هیپر پاراتیروئیدیسم ثالثیه، مشابه با هیپر پاراتیروئیدیسم اولیه، میزان کلسیم و آلکالین فسفاتاز افزایش و میزان فسفات کاهش می یابد. در همه انواع هیپر پاراتیروئیدیسم، تغییرات استخوانی که مهم ترین آن ها ضایعه ژانت سل گرانولوماست، روی می دهد.
کلید واژگان: ژانت سل گرانولوما, هیپر پاراتیروئیدیسم, آلکالین فسفاتازIntroductionExcessive secretion of parathyroid hormone results in hyperparathyroidism which is classified into primary، secondary and tertiary categories. Tertiary hyperparathyroidism develops rarely in some patients with secondary hyperparathyroidism due to long-term and persistent renal disease and consequently autonomous hyperplasia or adenoma of one or more parathyroid glands. Classic triad signs of hyperparathyroidism، including renal stones، osseous changes and duodenal ulcers are also observed in this type. Sometimes giant cell granulomas of jaws are related to hyperparathyroidism. Case report: The patient was a 56-year-old female complaining of a prominent lesion in the left mandibular body. The medical history of the patient indicated chronic renal disease. Based on clinical، laboratory، radiographic and histopathological findings، a diagnosis of giant cell granuloma related to hyperparathyroidism was suggested.ConclusionIn secondary hyperparathyroidism that develops in renal patients or patients undergoing long-term dialysis، blood calcium levels are normal or below normal، but phosphorus and alkaline phosphatase levels increase. In tertiary hyperparathyroidism، similar to primary hyperparathyroidism، calcium and alkaline phosphatase levels increase but phosphorus levels decrease. In all types of hyperparathyroidism، osseous changes occur، the most significant of which is giant cell granuloma.Keywords: Alkaline phosphatase, Giant cell granuloma, Hyperparathyroidism -
مقدمهژانت سل گرانولومای محیطی یا اپولیس سلول های ژانت از ضایعات واکنشی به نسبت شایع بافت همبند مخاط دهان است که در واکنش به تحریکات موضعی و تروما ایجاد می شود. این ضایعه بیشتر در زنان و در دهه های چهار تا شش گزارش شده است. درمان گرانولومای محیطی با سلول ژانت شامل جراحی و گاهی با خارج کردن یک یا چند دندان درگیر با ضایعه و کورتاژ حفره دندان است، چرا که عود این ضایعه تا حدودی شایع است. این ضایعه شبه تومورال ممکن است در کودکان به دنبال تحلیل ریشه دندان شیری بروز کرده و می تواند در این گروه سنی رفتار مهاجم تری از خود نشان بدهد.
شرح مورد: در این مقاله ضایعه تا حدودی شایع اما در گروه سنی و جنسی غیر شایع برای بروز گزارش می شود. در یک پسر ده ساله سالم، برجستگی بدون علامت بافت نرم مخاط دهان بدون شواهدی از درگیری استخوان به روش جراحی به طور کامل برداشته شده و در بررسی میکروسکوپی تشخیص ژانت سل گرانولومای محیطی قطعی شد. در طی شش ماه پی گیری محل جراحی بدون عارضه ترمیم یافت.نتیجه گیریبا وجود آن که ژانت سل گرانولومای محیطی در جنس مونث و سنین میان سالی و بیشتر، شیوع دارد، ممکن است در کودکان نیز همراه با جابه جایی دندان درگیر، ایجاد اشکال در رویش دندان دایمی، تخریب استخوان و لقی دندان ها مشاهده شود. بنابراین هدف از این گزارش، توجه بر احتمال بروز این قبیل ضایعات در سنین پایین، جهت تشخیص و درمان زود هنگام می باشدکلید واژگان: ژانت سل گرانولوما, مخاط دهان, کودکIntroductionPeripheral giant cell granuloma or giant cell epulis is a relatively common reactive lesion of the oral mucosa in response to local irritation and trauma. It is mostly seen in women during the 4th to 6th decades of life. Since recurrence is relatively common surgery with extraction of the involved tooth or teeth and curettage of the alveolar bony socket is the preferable treatment. In children this lesion can occur after deciduous tooth root resorption and might have a more aggressive clinical course in this age group. Case report: Reported here is occurrence of a relatively common lesion in an uncommon age and sex group. A soft tissue lump in an asymptomatic, otherwise healthy, 10-year-old boy with no evidence of bone destruction was surgically excised and submitted for microscopic evaluation. Microscopically a diagnosis of peripheral giant cell granuloma was established. At 6-month follow-up the site of surgery had healed completely with no post-surgical complications. Discussion andConclusionAlthough peripheral giant cell granuloma is more common during the 4th to 6th decades of life, this lesion might occur in children, with alveolar bone resorption, abnormal patterns of eruption of permanent teeth and loose and displaced teeth. Therefore, the aim of this report was to draw attention to the possibility of the occurrence of these lesions at a young age to pave the way for early diagnosis and treatment.Keywords: Child, Giant cell granuloma, Oral mucosa -
زمینه و هدفژانت سل گرانولومای مرکزی (Central giant cell granuloma) که ژانت سل گرانولومای ترمیمی نیز نامیده می شود، ضایعه ای غیر نئوپلاستیک در نظر گرفته می شود؛ البته برخی از این ضایعات دارای رفتار تهاجمی مشابه یک نئوپلاسم هستند. نسبت Central giant cell granuloma (CGCG) در فک پایین نسبت به فک بالا 2:1 تا 3:1 گزارش شده است. ضایعات در قسمت قدامی فکین شیوع بیشتری دارند. هدف مطالعه حاضر، گزارش یک مورد ژانت سل گرانولومای مرکزی بوده است.
شرح مورد: بیمار دختری 11 ساله بود که با تورم چانه و فک پایین بدون درد به بخش کودکان دانشکده دندانپزشکی کرمان مراجعه کرده بود. در معاینات رادیو گرافی بیمار، یک توده رادیولوسنت چند حفره ای دیده شد که تا بوردر تحتانی مندیبل ادامه می یافت. در بررسی پاتولوژی ضایعه، سلول های ژانت در زمینه ای از بافت مزانشیم مشاهده شد. به دلیل پیشرفت ضایعه، مندیبلکتومی انجام شد.نتیجه گیریبیشتر ژانت سل گرانولوماهای مرکزی فکین بدون علامت هستند و برای اولین بار یا طی بررسی های رادیوگرافیک معمول و یا به علت اتساع بدون درد استخوان مبتلا، مورد توجه قرار می گیرند. بنابراین، تشخیص به موقع آن ها برای پیشگیری از پیشرفت ضایعه، بسیار ضروری است.
کلید واژگان: ژانت سل گرانولوما, ژانت سل, ژانت سل گرانولومای ترمیمیBackground And ObjectivesCentral giant cell granuloma formerly called «giant cell reparative granuloma،» is a non-neoplastic lesion. Some lesions demonstrate aggressive behaviors similar to that of a neoplasm. The mandibular / maxillary ratio has been reported as being from 2:1 to 3:1. Lesions are more common in the anterior portions of the jawsResultsAn 11-year old girl was referred with a chief complaint of chin expansion without pain. The radiographic exam ination showed a multilocular radiolucent lesion extended to lower border of the mandible. The histopathological examination showed a highly vascularized fibrous stroma with several multinucleated giant cells. Because of size of lesion، surgical approach was preferred.ConclusionMost giant cell granulomas of the jaws are asymptomatic and usually first come to attention during a routine radiographic examination or as a result of painless expansion of the affected bone. So early diagnosis is very important in the prognosis.Keywords: Giant Cell Granuloma, Giant Cell, Reparative Giant Cell Granuloma -
زمینه و اهدافژانت سل گرانولومای مرکزی یک ضایعه شبه تومور واکنشی استخوان فک می باشد که به دو نوع مهاجم و غیر مهاجم تقسیم می شود. در میان محققین درخصوص پاتوژنز این ضایعات و ماهیت سلول های ژانت و اینکه نمای هیستوپاتولوژی می تواند رفتار کلینیکی ضایعات مرکزی را پیش بینی کند یا نه اختلاف نظر وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی نقش پروتئین Src در پاتوژنز ژانت سل گرانولومای مرکزی و مقایسه بیان این پروتئین در ژانت سل گرانولومای مرکزی مهاجم و غیرمهاجم می باشد.مواد و روش ها15 بلوک پارافینی نوع مهاجم و 15 نمونه غیر مهاجم ژانت سل گرانولومای مرکزی استخوان فک از لحاظ بیان ایمونوهیستوشیمی مورد ارزیابی قرار گرفت. به علاوه، یک شاخص (staining-intensity distribution، SID) نسبت سلول های رنگ گرفته × شدت رنگ نیز برای این ضایعات محاسبه گردید.یافته هاعلیرغم عدم وجود تفاوت معنی دار در بیان Src و شاخص SID بین انواع کلینیکی ژانت سل گرانولومای مرکزی (به ترتیب 299/0=p و 900/0=p)، همبستگی معنی داری بین آن ها در هر دو ضایعه مهاجم و غیرمهاجم مشاهده شد (به ترتیب 001/0>p و 002/0=p).نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان دهنده ماهیت استئوکلاستی سلول های ژانت می باشد ولی از بیان Src و شدت آن نمی توان برای پیش بینی رفتار ضایعات مرکزی استفاده کرد.
کلید واژگان: ژانت سل گرانولوما, ایمونوهیستوشیمی, سلول ژانتBackground And ObjectivesCentral giant cell granuloma is a tumor-like reactive lesion of the jaws، which is classified as aggressive and non-aggressive lesions. There are controversies about its pathogenesis، origin، histopathologic features and clinical behavior. The aim of this study was to investigate role of Src protein expression in the biologic behavior of giant cell granuloma.Materials And MethodsParaffin-embedded tissues from 15 aggressive and 15 non-aggressive cases of central giant cell granuloma were assessed for the expression of Src using immunohistochemistry. In addition، a SID (staining-intensity distribution) score، proportion of stained cells×staining intensity، was evaluated for these lesions.ResultsAlthough no significant difference in Src expression and SID score was recognized between the clinical forms of central giant cell granuloma (p=0. 299 and p=0. 900، respectively)، a statistically significant correlation between them in both lesions was seen (p≤ 0. 002).ConclusionThe results of this study suggest an osteoclastic origin for the giant cells and imply that Src protein expression and its intensity is not a predictor of clinical behavior of these lesions.Keywords: Giant cell granuloma, Src, Giant cell -
سابقه و هدفگرانولومای سلول ژانت، به طور کلی یک ضایعه ی غیر نئوپلاستیک در نظر گرفته می شود. با وجود آنکه این ضایعه قبلا به عنوان گرانولومای ترمیمی سلول ژانت محسوب می شد، اما شواهد کمی وجود دارد که این ضایعه پاسخ ترمیمی باشد. بعضی از این ضایعات دارای یک رفتار تهاجمی، مشابه یک نئوپلاسم هستند. بیشتر آسیب شناسان فک وصورت دیگر از واژه ترمیمی استفاده نمی کنند. امروزه این ضایعات به عنوان گرانولومای سلول ژانت یا عنوان کلی تر ضایعه سلول ژانت، در نظر گرفته می شوند.
گزارش مورد: در این مقاله، یک مورد ژانت سل گرانولومای مرکزی در ناحیه قدامی فک فوقانی و سمت چپ با نمای رادیوگرافی و سیر بالینی غیر معمول گزارش شد.نتیجه گیریدر تشخیص افتراقی تورم هایی که در ناحیه قدامی فک فوقانی بروز می کند، احتمال ژانت سل گرانولومای مرکزی نیز باید مطرح شود همچنین بررسی هیستوپاتولوژی در تشخیص و انتخاب روش درمانی صحیح ژانت سل گرانولومای مرکزی اهمیت ویژه ای دارد.
کلید واژگان: ژانت سل گرانولوما, ضایعه ژانت سل, فک بالا -
زمینهFNAB روش تشخیصی مفیدی است که از ویژگی راحتی، دقت، صحت و قابلیت برخوردار است و به طور معمول برای تشخیص تومورهای غدد بزاقی پاروتید و تیروئید استفاده میشود.هدفمطالعه به منظور تعیین توانایی تشخیصی FNAB برای ژانت سل گرانولومای مرکزی فک انجام شد.مواد و روش هااز بین بیماران مراجعه کننده به بخش جراحی دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، 16 بیمار با ضایعه رادیولوسنت که در تشخیص افتراقی آنها ژانت سلگرانولومای مرکزی فک (CGCG) مطرح بود، انتخاب شدند. در هر بیمار قبل از جراحی توسط سه سرنگ گیج 18 و در سه نقطه متفاوت ضایعه سوراخ و آسپیراسیون انجام و محتویات بر روی سه لام گسترش داده شد. فیکساسیون توسط پاتوفیکس انجام و جهت بررسی آسیبشناختی به بخش آسیب شناسی ارجاع داده شد.یافته هادر 4 نمونه از 16 نمونه FNAB علاوه بر خون ریزی، آماس، لنفوسیت ها و سلول های چند هسته ای، سلول ژانت نیز مشاهده شد. جواب هیستوپاتولوژی 3 نمونه از 4 نمونه مورد نظر پس از جراحی نیز CGCG بود. نتایج حاکی از حساسیت %100 و ویژگی %75 FNAB برای ژانت سل گرانولومای مرکزی فک بود.نتیجه گیریانجام صحیح و دقیق FNAB در کنار یافته های بالینی و پرتوشناختی در تشخیص CGCG موثر خواهد بود. استفاده از این روش می توانند به کاهش هزینه، استرس و آسیب های جسمی بیمار منجر شده و از بذرافشانی (seeding) ضایعه جلوگیری کند.
کلید واژگان: ژانت سل گرانولوما, ضایعات رادیولوسنت فکین, آسپیراسیون با سوزن نازک
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.