گزارش یک مورد ژانت سل گرانولومای محیطی در پسر ده ساله

ژانت سل گرانولومای محیطی یا اپولیس سلول های ژانت از ضایعات واکنشی به نسبت شایع بافت همبند مخاط دهان است که در واکنش به تحریکات موضعی و تروما ایجاد می شود. این ضایعه بیشتر در زنان و در دهه های چهار تا شش گزارش شده است. درمان گرانولومای محیطی با سلول ژانت شامل جراحی و گاهی با خارج کردن یک یا چند دندان درگیر با ضایعه و کورتاژ حفره دندان است، چرا که عود این ضایعه تا حدودی شایع است. این ضایعه شبه تومورال ممکن است در کودکان به دنبال تحلیل ریشه دندان شیری بروز کرده و می تواند در این گروه سنی رفتار مهاجم تری از خود نشان بدهد.
شرح مورد: در این مقاله ضایعه تا حدودی شایع اما در گروه سنی و جنسی غیر شایع برای بروز گزارش می شود. در یک پسر ده ساله سالم، برجستگی بدون علامت بافت نرم مخاط دهان بدون شواهدی از درگیری استخوان به روش جراحی به طور کامل برداشته شده و در بررسی میکروسکوپی تشخیص ژانت سل گرانولومای محیطی قطعی شد. در طی شش ماه پی گیری محل جراحی بدون عارضه ترمیم یافت.
با وجود آن که ژانت سل گرانولومای محیطی در جنس مونث و سنین میان سالی و بیشتر، شیوع دارد، ممکن است در کودکان نیز همراه با جابه جایی دندان درگیر، ایجاد اشکال در رویش دندان دایمی، تخریب استخوان و لقی دندان ها مشاهده شود. بنابراین هدف از این گزارش، توجه بر احتمال بروز این قبیل ضایعات در سنین پایین، جهت تشخیص و درمان زود هنگام می باشد