به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "کاهش فشار خون وضعیتی" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی کاهش فشار خون وضعیتی در مقالات مجلات علمی
  • احمد چیت ساز، محمد سعادت نیا، ملیحه خلیلی بندالی
    مقدمه
    در بیماری پارکینسون کاهش فشار خون وضعیتی یک اختلال شایع اتونومیک است. فرضیه های مهم توجیه کننده ی کاهش فشار خون وضعیتی عبارت هستند از قطع عصب (Denervation) سمپاتیک و درمان با داروهای دوپامینرژیک. هدف مطالعه ی حاضر تعیین سهم هر یک از عوامل فوق در بروز کاهش فشار خون وضعیتی، افزایش فشار خون شبانه و کاهش فشار خون متعاقب صرف غذا بود.
    روش ها
    پژوهش حاضر یک مطالعه ی مورد-شاهدی بود. بیماران پارکینسونی بیش از 6 ماه، روزانه بیشتر از 500 میلی گرم لودوپا دریافت می کردند، در گروه مورد قرار گرفتند. بیمارانی که تا زمان مطالعه لودوپا دریافت نکرده بودند گروه شاهد را تشکیل دادند. با استفاده از فشارسنج جیوه ای وجود یا فقدان کاهش فشار خون وضعیتی و با به کارگیری دستگاه مانیتورینگ فشار خون قابل حمل (Portable)، کاهش فشار خون متعاقب صرف غذا و پر فشاری خون شبانه مورد ارزیابی قرار گرفت. شدت بیماری پارکینسون توسط مقیاس Hoehn and Yahr staging scale تعیین گردید. آنالیز داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه ی 16 و با استفاده از آزمون های 2χ و Student-t انجام شد.
    یافته ها
    50 بیمار در دو گروه (25 بیمار در هر گروه) بررسی شدند. از نظر سن، جنس و شدت بیماری تفاوتی بین دو گروه دیده نشد، که حاکی از آن بود که بیماران گروه شاهد به طور مناسبی با گروه مورد همسان گردیده بودند. توزیع فراوانی فشار خون وضعیتی در گروه مورد و شاهد به ترتیب 12 و 20 درصد، کاهش فشار خون پس از صرف غذا به ترتیب 12 و 24 درصد و پر فشاری خون شبانه به ترتیب 40 و 56 درصد بود. توزیع فراوانی متغیرهای فوق بین دو گروه، تفاوت معنی داری نداشت. توزیع فراوانی کاهش فشار خون وضعیتی و کاهش فشار خون متعاقب غذا به طور مشخص با شدت بیماری مرتبط بود (به ترتیب 015/0 = P و 001/0 > P) ولی ارتباطی با افزایش فشار خون شبانه نداشت.
    نتیجه گیری
    اگر چه شیوع کاهش فشار خون وضعیتی بین گروه مورد و شاهد متفاوت بود ولی این تفاوت معنی دار نبود. از طرف دیگر شدت بیماری یک ارتباط قوی با شیوع کاهش فشار خون وضعیتی و پایین آمدن فشار خون متعاقب صرف غذا در مبتلایان به بیماری پارکینسون داشت.
    کلید واژگان: پارکینسون, کاهش فشار خون وضعیتی, کاهش فشار خون متعاقب صرف غذا, افزایش فشار خون شبانه
    Ahmad Chitsaz, Mohammad Saadatnia, Maliheh Khalili Bandali
    Background
    Orthostatic hypotension is a common autonomic dysfunction in Parkinson's disease. Major hypotheses proposed in the etiology of orthostatic hypotension include sympathetic denervation and treatment with dopaminergic drugs. The purpose of this study was to determine the contribution of each of the above factors in the incidence of orthostatic hypotension in patients with Parkinson's disease.
    Methods
    The current study was conducted as a case-control study in the second half of 2008 and first half of 2009. The study population included patients with Parkinson's disease. Individuals who had received more than 500 mg/day levodopa for over 6 months were placed in the case group. Patients who had not received any levodopa until the time of the study were placed in the control group. Exclusion criteria were having a concomitant disease or taking medications that cause orthostatic hypotension. Study variables included demographic characteristics, severity of the disease, orthostatic hypotension, postprandial hypotension, and nocturnal hypertension. Using a mercury sphygmomanometer, the presence or absence of orthostatic hypotension was determined in all patients. Postprandial hypotension and nocturnal hypertension were identified using a portable device for ambulatory blood pressure monitoring. Hoehn and Yahr staging scale was used in order to identify the severity of the disease. The data was analyzed using appropriate descriptive and analytical tests (chi-square test and t-test) in SPSS16.
    Findings
    Overall, 50 patients were studied in two groups of 25. No significant differences were observed between the two groups in terms of age, sex, and the severity of the disease. Therefore, the patients in the control group were appropriately matched with those in the case group (P > 0.05). The frequency distribution of orthostatic hypotension was 12% and 20% in the case and control groups, respectively. The corresponding values were 12% and 24% for the frequency distribution of postprandial hypotension and 40% and 56% for the frequency distribution of nocturnal hypertension. None of these frequency distributions were significantly different between the two groups. The severity of the disease was strongly related with the frequency distributions of orthostatic hypotension and postprandial hypotension (P < 0.001 and P = 0.015, respectively). However, it was not associated with the frequency distribution of nocturnal hypertension.
    Conclusion
    Although the prevalence of orthostatic hypotension was different between the case and the control groups, the difference was not significant. On the other hand, the severity of the disease was strongly correlated with the prevalence of orthostatic hypotension and postprandial hypotension in patients with Parkinson's disease.
    Keywords: Parkinson's disease, Orthostatic hypotension, Postprandial hypotension, Nocturnal hypertension
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال