به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "bacteriology" در نشریات گروه "پزشکی"

  • مهدی اصغری عظمی*، مسعود لاهوتی، نیلوفر فلاحی آلیله، سینا مهدوی، مسعود اصغری عظمی، جواد نژادی، امین عباسی، محمد اصغرزاده
    مقدمه

    ساختار باکتری ها متشکل از ماکرومولکول های مختلفی ازجمله پروتئین ها، پلی ساکاریدها، فسفولیپیدها و اسیدهای نوکلئیک می باشد که علاوه بر ایفای نقش در تشکیل ساختمان آن ها، نقش اساسی در حفظ حیات و بیماری زایی آن دارند. هدف از این مطالعه، بررسی کاربرد پروتئومیکس در تجزیه و تحلیل نمایه پروتئومی باکتریایی و پست بیوتیک های تولیدی می باشد.

    روش کار

    در این مطالعه مروری داده های مربوطه با جستجوی کلید واژه های «پروبیوتیک، پست بیوتیک، پروتئوم، پروتئومیکس، بیوفیلم، مقاومت آنتی بیوتیکی» در پایگاه های اطلاعاتی وب آو ساینس، پاب مد، مدلاین و اسکاپوس گردآوری شده است، تمامی مقالات مرتبط با مطالعات تجربی وارد مطالعه شده و مقالاتی که حاوی متن کامل نبودند از مطالعه خارج شدند.

    نتایج

    برای مطالعه ماکرومولکول های میکروبی علاوه بر روش های ژنومیکی، روش های پروتئومیکی نیز وجود دارند که اطلاعاتی در مورد پروتئین های ساختاری و عملکردی باکتری ها ارائه می دهند.در محدوده مطالعات پروتئومیکسی باکتریایی،علاوه بر باکتری های بیماری زا، باکتری های پروبیوتیکی نیز مطرح می باشند که به عنوان بخشی از ساختار این میکروارگانیسم ها و همچنین در اثر فعالیت متابولیکی آن ها، ترکیباتی موسوم به پست بیوتیک تولید می گردند که مسئول اثرات مفید آن ها بوده ودارای خواص مختلفی از جمله اثرات ضدمیکروبی،ضد التهابی و تعدیل کنندگی سیستم ایمنی می باشند.

    نتیجه گیری

    بهره گیری از پروتئومیکس کاربردی در زمینه تجزیه و تحلیل نمایه پروتئومی باکتری ها از جمله پروبیوتیک ها می تواند رویکردی نوین در جهت شناخت همه جانبه متابولیت های پست بیوتیک عنوان گردد که به مراتب زمینه ساز غنی سازی ماتریکس مواد غذایی جهت توسعه غذاهای فراسودمند برای اهداف سلامت بخشی می باشد.

    کلید واژگان: باکتری شناسی, پست بیوتیک, پروبیوتیک, پروتئوم, پروتئومیکس
    Mahdi Asghari Ozma *, Masoud Lahouty, Niloofar Fallahi Alileh, Sina Mahdavi, Masoud Asghari Ozma, Javad Nezhadi, Amin Abbasi, Mohammad Asgharzadeh
    Introduction

    The structure of bacteria consists of various macromolecules such as proteins, polysaccharides, phospholipids and nucleic acids, which, in addition to their role in forming their structure, play an essential role in maintaining their viability and pathogenicity. This study aimed to investigate the application of proteomics in the analysis of proteomic profiles of bacteria and their derived postbiotics.

    Material and Method

    In this review study, relevant data were collected by searching for the keywords "probiotics, postbiotics, proteome, proteomics, biofilm, antibiotic resistance" in the Web of Science, PubMed, Medline, and Scopus databases. All articles related to experimental studies were included in the study and articles that did not contain the full text were excluded.

    Results

    To study microbial macromolecules, in addition to genomic methods, there are also proteomic methods that provide information about the structural and functional proteins of bacteria. In the scope of bacterial proteomics studies, in addition to pathogenic bacteria, probiotic bacteria are also mentioned, which are part of the structure of this Microorganisms, as well as due to their metabolic activity, produce compounds known as postbiotics, which are responsible for their beneficial effects and have various properties, including antimicrobial, anti-inflammatory and immune system modulating effects.

    Conclusion

    Utilizing applied proteomics in the field of proteomic profile analysis of bacteria, particularly probiotics can be considered a new approach towards the comprehensive knowledge of postbiotic metabolites, which is the basis for the enrichment of the food matrices for the development of functional foods for health-promoting objectives.

    Keywords: Bacteriology, Postbiotic, Probiotic, Proteome, Proteomics
  • سعید امانلو*، حبیب ضیغمی، فرهاد رمضانی بدر، نیما معتمد، منصور اوجاقلو
    سابقه و هدف

     دروس عملی و آزمایشگاهی در پرورش مهارت های تخصصی دانشجویان پزشکی اهمیت و جایگاه ویژه ای دارد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه روش استفاده از لاگ بوک و روش سنتی گزارش کار، در آموزش و ارزیابی دروس میکرب شناسی عملی در دانشگاه علوم پزشکی زنجان می باشد.

    مواد و روش ها

     در این مطالعه نیمه تجربی با یک گروه کنترل،  ابتدا دانشجویان رشته پزشکی به دو گروه شاهد و آزمون تقسیم شدند. ابتدا لاگ بوک ساختارمند برای درس عملی باکتری شناسی مطابق با  طرح درس و سرفصل دروس ابلاغی وزارت بهداشت طراحی شد. سپس دانشجویان گروه مداخله با تکمیل لاگ بوک مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان رضایتمندی و یادگیری دانشجویان در پایان ترم تحصیلی با استفاده آزمون تی مستقل مورد مقایسه قرار گرفت.

    یافته ها

      در نمرات درس باکتری شناسی عملی اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه آزمون (31/2 ± 82/14) و شاهد (87/2 ± 04/15) مشاهده نشد. رضایتمندی از کاربرگ طراحی شده در حیطه های مختلف اهداف آموزشی، انگیزش، ارزشیابی و روش تدریس در سطح زیاد تا خیلی زیاد به دست آمد.

    نتیجه گیری

      استفاده از لاگ بوک آزمایشگاه، موجب شفاف سازی اهداف آموزشی، انسجام مطالب و اطلاعات طبقه بندی شده، ترغیب دانشجویان به جستجوی مطالب علمی مرتبط با موضوعات درسی، افزایش یادگیری فعال، تعامل بیشتر دانشجویان با استاد درس و با یکدیگر می گردد.

    کلید واژگان: ارزشیابی, کاربرگ آزمایشگاه, لاگ بوک, باکتری شناسی
    S Amanloo*, H Zeighami, F Ramezani Badr, N. Motamed, M Ojaghloo
    Background and Objective

    Laboratory courses have a special importance in developing of medical students' Practical skills. The aim of this study was to comparison of logbook and traditional Laboratory worksheet in teaching and evaluating of Bacteriology courses in accoedance with the educational objectives.

    Methods

    The students were divided into control and experimental groups. The logbook for practical courses in bacteriology was designed according to the lesson plan and course plan. Then, the students of the intervention group were evaluated by completing the logbook. Students' satisfaction and learning at the end of the semester in the two groups were compared using independent t-test.

    Findings

    Bacteriology course scores were no statistically significant difference between the control and experimental groups (P = 0.137). Satisfactory level in all areas was high to very high.

    Conclusion

    According to the analysis of the results of the satisfaction questionnaire, The use of the laboratory log book, causes clarification of educational objectives, classified information, encouraging students to search for scientific materials related to subjects, increasing active learning, and more interaction between students and teacher.

    Keywords: Evaluation, Laboratory Worksheet, Log Book, Bacteriology
  • زهرا پورمنتصری، شهناز کریمی، ژیلا فریدونی، سهراب نجفی پور، اکبر فرجادفر، عباس عبداللهی*
    زمینه و هدف

    در استراتژی رویکردهای نوین آموزشی SPICES، یکی از مهم ترین و اساسی ترین ارکان، دانشجومحور بودن امر آموزش است. یادداشت برداری، یکی از ساده ترین شیوه های افزایش مشارکت دانشجو در یادگیری است. هدف از این مطالعه، طراحی، اجرا و ارزشیابی برنامه مدل تدریس به روش تدریس فعال-مشارکتی توسط کتاب کار تکمیل-فرم، در آموزش درس باکتری شناسی بوده است.

    مواد و روش ها

    این مطالعه در سه مرحله طراحی، اجرا و ارزشیابی، انجام شد. در مرحله طراحی، پیش نویس برنامه از طریق برگزاری جلسات با حضور اساتید گروه های میکروب شناسی و بیماری های عفونی مشخص گردید؛ کتاب کار منطبق با کوریکولوم آموزشی، بر اساس نقشه ذهنی، طراحی شد؛ سپس، تدریس بر اساس کتاب کار و مشارکت دانشجویان در کلاس های درس صورت گرفت. درنهایت، ارزشیابی مطالعه توسط تکمیل فرم ارزشیابی توسط دانشجویان رشته پزشکی و علوم آزمایشگاهی انجام گردید و آنالیز آماری انجام شد.

    نتایج

    نتایج آماری در مقایسه دانشجویان رشته پزشکی و علوم آزمایشگاهی، نشان دهنده بیشترین موارد رضایت دانشجویان در استفاده از کتاب کار، مربوط به گویه پیشنهاد استفاده از کتاب کار برای سایر دروس و کمترین رضایت مندی مربوط به گویه مناسب بودن گرافیک کتاب و طراحی ساختاری کتاب، در هر دو گروه بود. در بررسی معناداری تفاوت بین دو گروه، نتایج نشان داد که مناسب بودن گرافیک کتاب ازنظر دانشجویان رشته پزشکی نسبت به دانشجویان رشته علوم آزمایشگاهی تفاوت معناداری داشته است (049/0 = p).

    نتیجه گیری:

     استفاده از کتاب کار تکمیل-فرم، نقش بسزایی در افزایش تعامل و مشارکت دانشجویان در آموزش درس باکتری شناسی پزشکی داشته است. پیشنهاد می شود، ساختاری مشابه با این کتاب جهت تدریس سایر دروس میکروب شناسی، موردبررسی قرار گیرد.

    کلید واژگان: دانشجو محور, یادداشت برداری, باکتری شناسی, مدل آموزشی
    Zahra Pourmontaseri, Shahnaz Karimi, Zhila Freydooni, Sohrab Najafipour, Akbar Farjadfar, Abbas Abdollahi*
    Background & Objectives

    One of the most important elements in SPICES model is student-centered education. Taking notes is one of the simplest ways to increase student interaction and participation in learning. The purpose of this project was to design, implement, and evaluate an active-interactive education model in teaching the bacteriology course.

    Materials & Methods

    This project was carried out in three stages including design, implementation and evaluation. At the design stage, the outline of the program was determined through meetings with faculty members from Microbiology and Infectious Diseases departments; the curriculum-based workbook was designed based on a mind map form; then, teaching was based on the workbook and student participation in the classes. Finally, project evaluation was done by completing the evaluation form by students and then statistical analysis was performed.

    Results

    Statistical results comparing the students of Medicine and Laboratory Science showed the highest student satisfaction with using book and suggestion of using book for other courses, and least satisfaction with graphical suitability and structural design in both groups. Significant differences between the two groups were found to be statistically significant for the students of Medicine compared to the students of the Laboratory Science (p = 0.049).

    Conclusion

    The use of filling-out form textbooks has an important role in enhancing studentschr('39') interaction and participation in Medical Bacteriology education. It is suggested that a similar structure to this book be explored to teach other Microbiology courses.

    Keywords: student-centered, note-taking, Bacteriology, educational model
  • Fariba Sadeghi Fazel, Ahad Mohammadnejad, Saeid Amanpour, Alireza Abdollahi, Asal Derakhshanrad, Nazi Derakhshanrad, Mir Saeed Yekaninejad, Hooshang Saberi*
    Background
    Infection is a common problem in chronically denuded skin, especially in pressure ulcers (PUs). It is one of the main reasons for delayed wound healing, in addition to morbidity and even mortality after spinal cord injury (SCI).
    Objectives
    The current study aimed at determining the pathogenic microorganisms, as well as their antimicrobial sensitivity, isolated from active PUs in post-rehabilitated cases with SCI.
    Methods
    The current cross sectional study was conducted from January 2015 to January 2016, on 55 outpatients with traumatic SCI and active stage II, III, and IV PUs in the Brain and Spinal Cord Injury Research Center (BASIR), Tehran, Iran. The largest PU in each case was rinsed with sterile saline and deeply sampled with sterile swabs. The cultures were bacteriologically identified and antibiogram was performed.
    Results
    The current study population included 55 cases with a mean age of 32.7 ± 11.5 years, of which 87.3% were male. The sacral region was the most common site (n = 31; 56.4%) for PU, followed by trochanteric area (n = 9; 16.4%). The wound swab culture was positive in 51 patients (92.7%). Majority of the bacteria isolated from smaller lesions of stage II and III PUs was Escherichia coli (E. coli) (P = 0.027), while larger lesions with advanced stage were more commonly colonized with Staphylococcus epidermidis (P = 0.0378). Antimicrobial assessment of the isolated microorganisms revealed multidrug resistant E. coli and staphylococci as the prevailing organisms.
    Conclusions
    Microorganisms invade PUs are multi-drug resistant, and their anti-microbial sensitivity patterns may be quite different from that of normal flora.
    Keywords: Pressure Ulcer, Bacteriology, Spinal Cord Injury, Infection, Anti-microbial Sensitivity
  • Parastoo Majidipour, Alisha Akya*, Nader Naderi Naderi
    Introduction
    Lack of coordination between academic education and their application in the workplace is a common gap between theory and practice. This issue of concern has been discussed among planners of medical education. In this study, the attitude of medical students, externs and interns, was evaluated about the clinical applications of bacteriology.
    Methods
    One hundred and fifty four medical students, externs and interns, in the first semester of 2013-14 at Kermanshah University of Medical Sciences were included in this study. The research tool was a researcher made questionnaire containing the demographic information and questions to evaluate the clinical application of bacteriology. There were 16 questions for evaluation of students’ attitude and the collected data was analysed using statistical methods and t test.
    Results
    The population included 97(63%) externs and 57(37%) interns. There was no significant difference between the attitude of externs and interns toward the clinical application of general bacteriology. However, the interns had a stronger positive view on clinical application of systematic bacteriology comparing to the externs. Moreover, the students had a positive view on dividing the bacteriological curriculum into two parts and its teaching in general and clinical parts of medical education.
    Conclusion
    The results indicated the intermediate satisfaction of students, externs and intern for clinical application of bacteriology. Furthermore, there was a strong positive attitude among students for division of bacteriological curriculum into two parts and teaching them duringgeneral and clinical courses. From clinical students’ point of view, in particular for interns, the systematic bacteriology has a better clinical application than general bacteriology.
    Keywords: Bacteriology, Clinical application, Medical students
  • Seyyed Abdollah Madani, Seyyed Abbas Hashemi, Mehran Fazli, Kiomars Esfandiar
    Background
    Chronic rhinosinusitis is an inflammatory-infectious disease involved paranasal sinuses as a common site of microbial pathogens and infections in patients suffering from the disease. The disease is labeled chronic when it lasts for more than 12 weeks..
    Objectives
    As these infections constitute an important cause of morbidity it can be a strong life-threatening factor, in this investigation we examine the bacterial strains involved in development of chronic rhinosinusitis..
    Materials And Methods
    This research was a prospective study of the bacterial strains involved in development of chronic rhinosinusitis in patients referred to Bou-Ali Sina Hospital in Sari, Iran. The study population included 253 patients with chronic rhinosinusitis. Samples were collected from all patients’ nasal discharge, which were cultured to investigate the type of microbial infection. The staining methods were Gram staining, Chinese ink staining, acid-fast staining and Papanicolaou staining. Finally, specific tests for detection and differentiation of the strains were performed..
    Results
    Out of 253 patients, 124 (49.1%) were adult male, 49 (19/36%) were adult female and 80 patients (31.62%) were children under 5 years. The most common clinical symptoms including post-nasal drip (40.47%) and headache (32.62%). In general, the most isolated bacteria were Staphylococcus aureus (37.1%) and Pneumococcus (23.53%)..
    Conclusions
    In this study, it was found that S. aureus and Pneumococcus contributed the most to development of chronic rhinosinusitis..
    Keywords: Chronic rhinosinusitis, Bacteriology, Staphylococcus aureus
  • Yavuz Selim Yidi Ri M., Tayfun Apuhan, Esra KoÇoĞ
    The objective of this study was to investigate the effect of intranasal phototherapy on nasal microbial flora in patients with allergic rhinitis.This prospective, self-comparised, single blind study was performed on patients with a history of at least two years of moderate-to-severe perennial allergic rhinitis that was not controlled by anti-allergic drugs. Thirty-one perennial allergic rhinitis patients were enrolled in this study. Before starting the test population on their intranasal phototherapy, the same trained person took a nasal culture from each subject by applying a sterile cotton swab along each side of the nostril and middle meatus. Each intranasal cavity was irradiated three times a week for two weeks with increasing doses of irradiated. At the end of the intranasal phototherapy, nasal cultures were again obtained from the each nostril.The study found that after intranasal phototherapy, the scores for total nasal symptoms decreased significantly but bacterial proliferation was not significantly different before and after phototherapy.We have shown that intranasal phototherapy does not change the aerobic nasal microbial flora in patients with perennial allergic rhinitis.
    Keywords: Adult, Allergy, Allergic rhinitis, Bacteriology, İntranasal phototherapy, Middle nasal meatus, Nasal microbial flora, Phototherapy
  • Maryam Amini, Ali Davati, Masomeh Piri
    Background And Objective
    Diabetes mellitus is one of the main problems in health systems in the world. Diabetic Foot infection (DFI) is one of the main complications and the most cause of non-traumatic lower limb amputation. This study aimed to determine the prevalence of bacteria involved in DFI and their antibiotic resistance in patients with DFI diagnosis.
    Material And Methods
    This descriptive-analytical and cross-sectional study was designed from 2007 to 2010 on 90 patients in Shahid Mostafa Khomeini Hospital، Tehran، Iran. For bacteriological analysis، all wound samples culture grown by standard methods of bacteriology and disk diffusion method was used for antibiogram. Patient’s clinical and epidemiologic data were collected from recorded file. The data were analyzed using SPSS16 statistical software.
    Results
    Totally، 104 bacteria were isolated from 90 patients. 57. 70% were Gram-positive and 42. 30% were Gram-negative. Among Gram-positive bacteria، Staphylococcus aureus (60%) and Enteroccoci spp. (33. 3%) and among gram-negative bacteria E. coli (47. 73%)، Pseudomonas aroginosa (22. 73%) and Proteus spp. (18. 18%) were the most common isolates respectively. Of isolates 75% were resistant to two antibiotics or more. Previous antibiotic therapy was significant risk factor for multidrug resistant (MDR) infections (P: 0. 003). All Gram-positive isolates were sensitive to vancomycin، imipenem and amikacin had good activity against Gram-negative bacteria.
    Conclusion
    Infection with MDR bacteria in patients with diabetic foot ulcers is high and has significant association with recent antibiotic therapy. So the proper use of antibiotics in order to prevent the creation of multi-drug resistant bacteria is recommended.
    Keywords: Diabetic Feet Infections, Bacteriology, Antibacterial Drug Resistance
  • مهدی عسکری، آزیتا مشهدی ابوالقاسم، مرجان فرشادی، مژگان رحیمی ایسینی
    مقدمه
    هیپرتروفی لوزه های حلقی (آدنوئید) و عوارض ناشی از آن، از بیماری های شایع اطفال می باشد. این مطالعه با هدف تعیین میکروارگانیسم های فعال در بافت آدنوئید، مقایسه مشابهت کشت باکتریولوژیک پرنازال و فارنژیال با کشت آدنوئید و مقایسه مقاومت میکروبی میکروارگانیسم های فعال در بافت آدنوئید در دو گروه بیماران عارضه دار (مبتلا به سینوزیت یا اوتیت میانی همراه با افوزیون) و بدون عارضه دچار هیپرتروفی آدنوئید انجام گرفت..
    روش کار
    در این مطالعه توصیفی، تعداد 50 بیمار مبتلا به هیپرتروفی آدنوئید که به علت انسداد تنفسی کاندید عمل جراحی آدنوئیدکتومی بوده و در 4 هفته قبل از عمل آنتی بیوتیک استفاده نکرده بودند، در دو گروه 25 نفری تحت بررسی قرار گرفتند: گروه I: بدون عارضه و گروه II: عارضه دار. از مخاط بینی، حلق و قسمت مرکزی بافت آدنوئید هر بیمار، یک نمونه کشت و یک اسمیر تهیه شد و تحت بررسی باکتریولوژیک قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری نتایج با استفاده از نرم افزار Epi-info 2000 انجام پذیرفت.
    نتایج
    در مجموع در مدت 26 ماه، 50 بیمار مبتلا به هیپرتروفی آدنوئید تحت بررسی قرار گرفتند. در هر گروه از بیماران مورد مطالعه، ارگانیسم های شایع به ترتیب شیوع، هموفیلوس آنفلوانزا، استرپتوکوک بتا همولیتیک، استرپتوکوک پنومونیه و استافیلوکوک آرئوس بودند که از این وجه در دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در مقایسه تشابه کشت باکتریولوژیک آدنوئید با مخاط بینی و حلق، به طور کلی کشت مخاط بینی تشابه بیشتری با کشت از بافت آدنوئید داشت (01 /0>P). همچنین در مورد حساسیت آنتی باکتریال، 1 /70 % از میکروارگانیسم های فعال در گروه عارضه دار نسبت به آنتی بیوتیک های معمولی (بدون اثرات ضد بتالاکتاماز) مقاوم بوده و تنها در برابر آنتی بیوتیک های خاص حساسیت نشان دادند که درمقایسه با گروه بدون عارضه (2 /21%) از لحاظ آماری اختلاف معنی دار مشاهده شد (01 /0>P).
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهاد می شود در بیماران عارضه دار، از آنتی بیوتیک های قوی تر با اثرات آنتی بتالاکتاماز، اما در درمان بیماران بدون عارضه از آنتی بیوتیک های معمولی جهت کنترل عفونت و جلوگیری از مقاومت میکروبی استفاده شود. همچنین این مطالعه نشان داد که کشت پرنازال برای دستیابی به میکروارگانیسم فعال از ارزش بالایی برخوردار است.
    کلید واژگان: آدنوئید, هیپرتروفی, باکتریولوژی
    M. Asgari, A. Mashhadi, M. Farshadi, M. Rahimi
    Introduction
    Adenoid hypertrophy and its complications such as otitis media and sinusitis are common problems in childhood. Rapid and appropriate detection of interfering microorganisms in chronic nasopharyngitis is very important for better medical and surgical interventions. The aims of this study were to detect major core adenoidal microorganisms and to compare similarity of pernasal and oropharyngeal cultures with adenoidal culture, and also to compare bacteriological resistance in patients with and without complications.
    Methods
    In this descriptive study, 50 patients with adenoid hypertrophy and chronic nasopharyngitis were recruited and divided into 2 groups: group I (n=25) with complications such as otitis media with effusion and group II (n=25) without complication. All patients underwent adenoidectomy. A pressure equalizing tube was inserted for patients in group I. The smear and culture specimens were collected for bacteriological study.
    Results
    After 26 months of prospective bacteriological study on 50 patients with adenoidal enlargement, major results were as follow: the most common adenoidal growing microorganisms in two groups of patients, in decreasing frequency were hemophilus influenza, type B beta hemolytic streptococcus and staphylococcus auresus. Pernasal smear and culture results were more similar than oropharyngeal results to core adenoidal cultures (p<0.01). 70.1% of adenoidal microorganisms in group I patients and 21.2% in group II patients were resistant to ordinary antibiotics (without anti-betalactamase activity) (P<0.0001).
    Conclusion
    For better medical management of chronic nasopharyngitis (pre and/or post adenoidectomy), we recommend that in antibiotic selection, the hemophilus influenza type B should be considered as the major growing organism. Pernasal culturing is more appropriate for detection of interfering microorganisms. In complicated patients (cases of otitis media with effusion and/or sinusitis) it is advisable to use more potent antibiotics with anti-betalactamase activity. For infection control in non-complicated patients, use of ordinary antibiotics can reduce the resistance to potent antibiotics in general population.
    Keywords: Adenoid, Hypertrophy, Bacteriology
  • کتایون وحدت، روح الله رضایی، امید غریبی
    شناخت عفونت های بیمارستانی، به علت شیوع جهانی و دربرداشتن عوارضی چون افزایش مرگ و میر و بار اقتصادی در تمام کشورها اعم از فقیر یا پیشرفته اهمیت خاصی دارد و مطالعات فراوانی در زمینه شناسایی عوامل ایجاد کننده آن در تمام دنیا در حال انجام است، لذا به منظور بررسی شناخت عوامل ایجاد کننده این عفونت ها و حساسیت آنتی بیوتیکی آنها در یک مطالعه آینده نگر 203 مورد عفونت بیمارستانی در بیمارستان دانشگاهی فاطمه زهرا (س) مورد بررسی قرار گرفتند. طی یک سال 89 مورد پنومونی بیمارستانی، 76 مورد عفونت ادراری، 8 مورد باکتریمی، 16 مورد عفونت ملتحمه، 5 مورد مننژیت، 3 مورد عفونت زخم، 2 مورد آمپیم و یک مورد پریتونیت یافت شدند. بیشترین میزان عفونت از بخش های مراقبت های ویژه جراحی (53.2 درصد) و سپس بخش مراقبت ویژه داخلی (15.6 درصد) و کمترین موارد نیز از بخش اورژانس (2 مورد) گزارش گردید. شایعترین ارگانیسم های جدا شده به ترتیب شامل: پسودوموناس آئروژینوزا 52 مورد (25.6 درصد)، استینوباکتر بومانئی 40 مورد (19.7 درصد)، اشریشیاکلی 27 (13.3 درصد)، کلبسیلا پنومونی 23 (11.3 درصد) استاف اورئوس 17 (8.4 درصد)، استاف اپیدرمیس 16 (7.9 درصد)، انتروباکتر 14 (7.0 درصد)، استرپتوکوک ها 13 (6.4 درصد) و پروتئوس یک مورد. مقاوم ترین باکتری بدست آمده اسنیتوباکتر و سپس پسودوموناس آثروجینوزا بود که هر دو مورد بیشترین مقاومت را نسبت به نسل سوم سفالوسپورین ها (97 و 93.3 درصد به ترتیب) نشان دادند. گونه های استافیلوکوک جدا شده بیشترین مقاومت را به امیکاسین (94 درصد) مورد داشته اند. در یک نتیجه کلی، ارگانیسم های گرم منفی، شایعترین علت عفونت بیمارستانی بوده و ارگانیسم های جدا شده نیز نسبت به سفالوسپورین های نسل سوم و امیکاسین مقاومت از خود نشان می دهند که لزوم تدوین استراتژی درمانی جدیدتر در مقابله با این ارگانیسم ها توصیه می شود.
    کلید واژگان: عفونت های بیمارستانی, باکتریولوژی, مقاومت آنتی بیوتیکی, بیمارستان
    Mrs Katayoon Vahdat, Mr Roohollah Rezaee, Mr Omid Gharibi
    Nosocomial infection is an increasing problem. The global problem of antimicrobial resistance is particularly pressing in developing countries, where the infectious disease burden is high and cost constraints prevent the widespread application of newer, more expensive agents. In a prospective study, 203 consecutive cases with hospital-acquired infection in a university hospital in Bushehr port were evaluated. The most common hospital-acquired infection was urinary (76 cases), conjunctivitis (16 cases), bacteremia (8 cases), meningitis (5 cases), wound (3 cases), empyema (2 cases) and peritonitis (1 case). The patients with hospital-acquired infection were from surgical and internal medicine I.C.Us (53.2% & 15.6%, respectively). The most frequent isolated organisms were Pseudomonas aeruginosa (25.6%), Acinetobacter baumannii (19.7%), E. coli (13.3%), Klebsiella pneumoniae (11.3%), Staphylococcus aureus (8.4%), Staphylococcus epidermidis (7.9%), Enterobacter species (7%), Streptococcus species (6.4%), and Proteus mirabilis (0.5%). The most resistant organisms to antimicrobial agents were Acinetobacter baumannii and Pseudomonas aeruginosa 97 & 93.3% of these bacteria were resistant to third generation cephalosporins. The isolated Staphylococcal species were resistant to amikacin (94%). In conclusion, gram negative bacteria were the most common etiologic agent of hospital-acquired infection and had a high level of resistance to amikacin and third generation cephalosporins. Therefore, new therapeutic strategies should be designed to combat these microorganisms.
    Keywords: hospital, acquired infection, bacteriology, antibiotic resistance, hospital
نمایش نتایج بیشتر...
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال