به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "emergency nurse" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی emergency nurse در مقالات مجلات علمی
  • محمد نجفی، رضا شبانلوئی*، زهرا شیخعلی پور
    پیش زمینه و هدف

    آگاهی و نگرش پرستاران یکی از فاکتورهای اصلی در کاربرد فرآیند پرستاری و اجرای آن در مراقبت از بیمار است. لذا این پژوهش باهدف تعیین آگاهی و نگرش پرستاران در خصوص فرآیند پرستاری در اورژانس مراکز دانشگاه علوم پزشکی تبریز (8 مرکز) اجرا گردید.

    موارد و روش ها

    این پژوهش از نوع توصیفی می باشد که در بخش های اورژانس مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. 263 نفر از پرستاران اورژانس به شکل تمام شماری وارد مطالعه شدند. آن ها پرسشنامه الکترونیکی آگاهی و نگرش نسبت به فرآیند پرستاری را تکمیل نمودند. درنهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    نتایج نشان داد میانگین نمره کلی نگرش برابر 33/50 و میانگین نمره کلی آگاهی در خصوص فرآیند پرستاری برابر 19/24 می باشد که هر دو در محدوده متوسط می باشند. همچنین نتایج نشان داد بین سن پرستاران و سابقه خدمت پرستاران با آگاهی رابطه آماری معنی داری وجود داشت (016/0=p).

    بحث و نتیجه گیری

    با توجه به نتایج مطالعه می توان نتیجه گرفت اگرچه میزان آگاهی و نگرش پرستاران در مورد فرآیند پرستاری در حد متوسط بوده و فرآیند پرستاری را به عنوان چارچوب مراقبتی قبول داشتند، اما بررسی گویه ها نشان داد ازنظر پرستاران اجرای فرآیند پرستاری وقت گیر بوده و بیشتر نوشتاری است. لذا می توان با استفاده از آموزش های لازم، و نیز حذف وظایف غیرضروری، پرستاران را در به کارگیری سریع فرآیند پرستاری توانمند و تشویق نمود.

    کلید واژگان: نگرش, آگاهی, بخش اورژانس, پرستار اورژانس, فرآیند پرستاری
    Mohammad Najafi, Reza Shabanloei*, Zahra Sheikhalipour
    Background & Aim

    The knowledge and attitude of nurses are among the main factors in the application of the nursing process and its implementation in the patient care. Thus, this study was conducted to investigate the knowledge and attitude of nurses regarding the nursing process in the emergency departments (8 centers) of Tabriz University of Medical Sciences.

    Materials & Methods

    This descriptive research was conducted in the Emergency Departments of Medical and Educational centers of Tabriz University of Medical Sciences. Two hundred and sixty-three emergency nurses were included in the study. Sampling was done by census method and nurses completed the electronic questionnaire of knowledge and attitude toward the nursing process. Finally, the data was analyzed using SPSS v22.

    Results

     The results show that the overall mean score of attitude toward the nursing process is 50.33, and the overall mean score of awareness towards the nursing process is 24.19; both of them are at the average range. Also, the results show a statistically significant relationship between the nurses' age and the nurses' experience with their knowledge (p=0.016).

    Conclusion

    According to the results of the study, it can be concluded that although the nurses' level of knowledge and attitude about the nursing process was average, they accepted the nursing process as a care framework. Investigating the items of the questionnaire showed that the nursing process implementation is time-consuming and also is mainly written. Therefore, it is possible to empower and encourage nurses to use the nursing process quickly by using the necessary training and eliminating unnecessary tasks.

    Keywords: Attitude, Awareness, Emergency Department, Emergency Nurse, Nursing Process
  • مجتبی کریمی، پریسا بزرگ زاد*، طاهره نجفی قزلجه، حمید حقانی، بهاره فلاح
    زمینه و هدف

    بخش اورژانس به عنوان قلب بیمارستان و نقطه ورود بیماران برای ارایه خدمات بهداشتی درمانی است و پرستاران اورژانس یکی از بزرگ ترین گروه های کاری در بیمارستان و تاثیرگذارترین نیروها در تعیین کیفیت خدمات ارایه شده هستند. هسته اصلی رسالت این بخش نجات جان بیماران است، از این رو پرستاران بخش اورژانس، مسئولیت سنگینی برعهده دارند و لازم است در کنار دانش و مهارت کافی از انگیزه و تعهد حرفه‎ای لازم نیز برخوردار باشند. بنابراین اطلاعات پیرامون بهره وری و کیفیت زندگی کاری کارکنان آن می‎توانند پایه ای برای انجام اقدامات مناسب باشند و زمینه را برای رسیدن به شرایط مطلوب آماده سازند. هدف از این مطالعه تعیین بهره وری و کیفیت زندگی کاری پرستاران بخش اورژانس بود.

    روش تحقیق

    این مطالعه از نوع مقطعی-توصیفی بود و از شهریور تا آبان ماه 1399 بر روی 189 نفر از پرستاران شاغل در بخش اورژانس مراکز آموزشی-درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، که به روش تخصیص طبقه ای انتخاب شدند انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری پرستاری (بروکس و اندرسون، 2005) و پرسشنامه بهره وری پرستاران دهقان نیری و همکاران (1392) بود. برای تجزیه تحلیل داده ها از آزمون های ANOVA و t-test در نرم افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد.

    یافته ها

    براساس نتایج، میانگین و انحراف استاندارد بهره وری پرستاران شاغل در بخش اورژانس(68/11±) 55/92 به دست آمد.. میانگین و انحراف معیار نمره کل کیفیت زندگی کاری نیز (98/26±)  67/143 به دست آمد. کیفیت زندگی کاری در بعد زمینه کاری با میانگین و انحراف معیار(90/15±)  73/71 بالاترین و در بعد جهانی با میانگین و انحراف معیار (22/4±) 61/15 پایین ترین میانگین نمره را در بین سایر ابعاد داشت. نتایج نشان داد، بین هیچ کدام از مشخصات جمعیت شناختی مورد بررسی با بهره وری کاری پرستاران اورژانس مورد مطالعه ارتباط معنی دار آماری وجود نداشت. از بین مشخصات کاری مورد بررسی، اشتغال هم زمان با بهره وری کاری پرستاران اورژانس ارتباط معنی دار آماری داشت (05/0 <p). بین کیفیت زندگی کاری پرستاران با وضعیت تاهل (01/0 p<) و تحصیلات (05/0 <p) ارتباط معنی دار آماری وجود داشت. اضافه کاری (05/0 <p) و انتخاب ساعت کاری (01/0< p) با کیفیت زندگی کاری پرستاران اورژانس ارتباط معنی دار آماری داشت.

    نتیجه گیری

    با توجه به یافته ها، میانگین بهره وری و کیفیت زندگی کاری در پرستاران بخش اورژانس به ترتیب در سطح متوسط و نسبتا مطلوب قرار داشت. برهمین اساس هنوز تا دست یابی به بهره وری و کیفیت زندگی مطلوب فاصله وجود دارد. بنابراین ضروری است برنامه ریزی های همه جانبه جهت ارتقای بهره وری و کیفیت زندگی کاری پرستاران صورت گیرد. این برنامه ریزی می تواند در سطح کلان توسط مدیران رده بالای نظام سلامت و در سطح خرد نیز توسط مدیریت مجموعه بیمارستانی صورت گیرد.

    کلید واژگان: بهره وری, کیفیت زندگی کاری, پرستار اورژانس
    M Karimi, P Bozorgzad*, T Najafi Ghezeljeh, H Haghani, B Fallah
    Background & Aim

    The emergency department is the heart of the hospital and the entry point for patients to provide health services and emergency nurses are one of the largest working groups in the hospital and the most influential force in determining the quality of services provided. The main mission of this department is to save the lives of patients. Therefore, emergency department nurses have a heavy responsibility and it is necessary to have the necessary professional motivation and commitment along with sufficient knowledge and skills. Therefore, information about the productivity and quality of work life of its employees can be a basis for taking appropriate measures and prepare the ground for achieving the desired conditions. this study was conducted to determine the productivity and quality of work life of emergency department nurses.

    Materials & Methods

    This study was a cross-sectional descriptive study and From September to November 2016, it was performed on 189 nurses working in the emergency department of educational and medical centers affiliated to Shahid Sadoughi University of Medical Sciences, who were selected by stratified allocation method. Data were collected  as self-report using  a demographic questionnaire and  Manpower Productivity Questionnaire and Work Quality of Life Questionnaire (QNW). ANOVA and t-test in SPSS software version 18 were used to analyze the data. 

    Results

    The average productivity of nurses working in the emergency department was 92.55 with a standard deviation of 11.68. The average score of total quality of working life was 143.67 with a standard deviation of 26.98. The quality of working life had the highest average score in the field of work with an average of 3.58 and the lowest average score in the personal life dimension with an average of 3.04 The results showed that there was no statistically significant relationship between any of the demographic characteristics and nurseschr('39') work productivity. Among the studied job characteristics, there was a statistically significant relationship with the employment productivity of emergency nurses (p <0.05). There was a statistically significant relationship between nurseschr('39') quality of work life with marital status (p <0.01) and education (p <0.05). Overtime (p <0.05) and choice of working hours (p <0.01) had a statistically significant relationship with the quality of working life of emergency nurses.

    Conclusion

    The findings of the present study showed that productivity and quality of work life in emergency nurses was at a moderate and relatively desirable level, respectively. Therefore, there is still a long way to go to achieve the desired productivity and quality of life. Therefore, it is necessary to make comprehensive plans to improve the productivity and quality of work life of nurses. This planning can be done at the macro level by senior managers of the health system and at the micro level by the management of the hospital complex.

    Keywords: Productivity, Quality of Work Life, Emergency Nurse
  • Sanaz Rezaei, Fariborz Roshangar, Azad Rahmani, Faranak Jabbarzadeh Tabrizi, Parvin Sarbakhsh, Kobra Parvan
    Background

    The emergency department (ED) is a multidisciplinary department and seriously needs interprofessional collaboration (IPC).

    Objectives

    The purpose of this study was to examine the emergency nurses’ attitudes toward IPC and teamwork and their affecting factors.

    Methods

    A cross‑sectional study was conducted on 138 emergency nurses working in teaching hospitals affiliated to Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran, from January to April 2019. Data were collected using a three‑part questionnaire including a demographic data sheet, the Jefferson Scale of Attitudes toward Physician‑Nurse Collaboration, and the Testing Team Attitude Questionnaire. The data were analyzed using descriptive statistics, Pearson’s correlation coefficient, analysis of variance, and multivariate regression analysis.

    Results

    The majority of the study participants were female (68.1%), in the age range of 30–40 years old (44.2%), and had a working experience of 1–5 years in the ED (63.8%). The mean scores of nurses’ attitudes toward IPC and teamwork were 48.68 ± 5.14 and 96.15 ± 8.97, respectively. A direct and strong correlation was found between nurses’ attitudes toward IPC and teamwork (r = 0.594, P = 0.001). Regression analysis showed that, among all variables, only the participants’ employment status (compulsory governmental services, P < 0.031 and B = 2.356), overall work experience between 1 and 5 years (P < 0.001 and B = -3.769), and the attitude toward teamwork (P < 0.001 and B = 0.350) could significantly predict nurses’ attitude toward IPC.

    Conclusion

    The attitudes of emergency nurses toward IPC and teamwork were at an optimal level. Nurses’ belief in IPC and especially belief in nurse–physician collaboration plays an important role in providing quality care and keeping patient safety in ED. Joint in‑service workshops on the philosophy and principles of IPC and teamwork for nurses and physicians working in EDs can further strengthen the IPC.

    Keywords: Attitude, Emergency nurse, Health care, Interprofessionalcollaboration, Teamwork
  • فاطمه علی اکبری *، فرشته آیین
    زمینه و هدف
    پرستاران موثرترین نیروهایی هستند که پس از بروز حادثه در محل حاضر می شوند، بنابراین باید بتوانند با استفاده از مهارت و سرعت عمل خود مراقبت های مورد نیاز را برای افراد حادثه دیده فراهم کنند. ارزیابی سطح صلاحیت آن ها قبل از حضور در موقعیت های بحرانی می تواند موجب بالا بردن سطح آمادگی آن ها گردد. این مقاله به ارزیابی صلاحیت پرستاران بیمارستان های آموزشی اصفهان پرداخته است.
    روش بررسی
    در این مطالعه مقطعی 400 پرستار در سال 1393 با روش نمونه گیری سرشماری وارد مطالعه شدند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه دارای 50 سوال بود که صلاحیت پرستاران را در چهار حیطه مختلف در قالب طیف لیکرت مورد ارزیابی قرار می داد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی استفاده گردید.
    یافته ها
    یافته های مطالعه نشان داد که میانگین نمرات نمونه های پژوهش در حیطه مدیریتی (8/87±42/53)، حیطه اخلاقی و قانونی (3/19±19/77)، حیطه توانایی های خاص فردی (6/11±32/73)، حیطه صلاحیت های تخصصی و تکنیکی (16/64±77/92) و نمره کلی صلاحیت آن ها (30/32±172/96) می باشد.
    نتیجه گیری
    یافته های مطالعه حاضر نشان داد که صلاحیت پرستاران جهت ارائه مراقبت در موقعیت های بحرانی در سطح مطلوبی قرار ندارد، لذا لازم است کلیه پرستاران یکسری مهارت های تکنیکی و تخصصی علاوه بر مهارت های پایه که معمولا در دوره آموزشی خود دریافت می کنند، کسب کنند تا بتوانند در حین ارائه مراقبت در بحران به طور موثر عمل کنند.
    کلید واژگان: پرستار اورژانس, صلاحیت, بحران
    Fatemeh Aliakbari *, Fereshteh Aein
    Background And Aims
    Nurses are the most effective of groups who are present after incidence of disaster. So, they should provide requirement cares using skills and fast performance. Assessing competence before participation in this situation can promote their readiness. The aim of this study was to assess the disaster nurse competence in Isfahan educational hospital.
    Methods
    In this cross-sectional study, 400 nurses were selected by census in 2013. Data were gathered by a questionnaire included 50 questions in NCDS (Nurse Competence Disaster Scale) in 4 domains. The data were analyzed using SPSS software and analytic and descriptive statistical tests.
    Results
    The mean score of samples was (42.53±8.87) in management domain, (19.77±3.19) in ethical and legal domain, (32.73±6.11) in personal domain, (77.92±16.64) in technical and total score was (172.96±30.32).
    Conclusion
    The findings of the current study showed nurse's competence for presenting care in disaster situations is unfavorable. So, it is necessary nurses to acquire specific and technical skills more than base skills that they occasionally received in educational courses to be able to act effective during care in disaster.
    Keywords: Emergency Nurse, Competence, Disaster
  • شیوا مهدوی فشتمی، شهلا محمدزاده زرنکش *، محمد اسماعیل پور بندبنی
    سابقه و هدف
    پریشانی اخلاقی، پدیده شناخته شده ای درحرفه پرستاری است که می تواند استرس جسمی روانی زیادی بر پرستاران وارد کند و باعث عدم رضایت آنان، کاهش کارایی و کیفیت مراقبت ها شود. علل، فراوانی، شدت و اثر پریشانی اخلاقی با توجه به نوع بخش و بیمارستان متفاوت است. این مطالعه به منظور بررسی ابعاد سه گانه پریشانی اخلاقی (فراوانی، شدت، و اثر) و عوامل مرتبط با آن در پرستاران اورژانس انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه مقطعی به روش سرشماری در میان 125 پرستار شاغل در 7 بیمارستان غیر آموزشی دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه پریشانی اخلاقی هامریک «2012» جمع آوری شد و با آزمون های آماری T- test، ANOVA و ضریب همبستگی Pearson در نرم افزار SPSS 21 تحلیل شد.
    یافته ها
    میانگین فراوانی پریشانی اخلاقی 58/0±4/1، شدت آن 92/0±7/1 از 4 و میانگین اثر آن 38/2±4 از 16 به دست امد که نشان می دهد پرستاران اورژانس از پریشانی اخلاقی در حد متوسطی رنج می برند. ضریب همبستگی پیرسون ارتباط مثبت و معنی داری بین تعداد پرستاران و تخت های موجود در بخش و ابعاد سه گانه پریشانی اخلاقی نشان داد (01/0>p).
    نتیجه گیری
    پریشانی اخلاقی در بخش اورژانس، اثرات منفی بر پرستاران، در ابعاد مختلف حرفه پرستاری و بیمارستان دارد. لذا برنامه ریزان و تصمیم گیرندگان حوزه سلامت، باید در سطح کلان به این معضل اخلاقی توجه و برنامه های مناسب برای پیشگیری آن پیشنهاد کنند.
    کلید واژگان: پریشانی اخلاقی, پرستار اورژانس, بیمارستان غیر آموزشی
    Shiva Mahdavi Fashtami, Shahla Mohammadeh Zadeh Zarankesh *, Mohammad Esmaeilpour Bandboni
    Background
    Moral distress is a common phenomenon in nursing profession and emergency nurses are constantly faced with moral distress in emergency situation. According to the kind of ward and the kind of the hospital, cause of its frequency, intensity and effect is different. This study was conducted to investigate the triple dimensions of moral distress and some related factors in nurses those working in emergency department.
    Materials And Methods
    This cross- sectional study was carried out using census sampling on 125 nurses those working in 7 emergency department of non- teaching hospitals in Guilan province in 2015. Data were collected using the standard Hamric’s moral Distress Scale (2012) and have been analyzed by ANOVA, Pearson Correlation and T- test using SPSS 21 software.
    Results
    The mean score for the frequency of moral distress, the intensity of moral distress and the effect of moral distress were 1.4±0.58, 1.7±0.92 (of 4), and 3.4±2.8 (of 16), respectively. The results indicated that emergency nurses experienced a moderate level of distress. Based on Pearson correlation, there was a significant positive correlation between the number of nurses, the number of bed in emergency department and the triple dimensions of moral distress (P
    Conclusion
    Moral distress in emergency department is accompanied by many disadvantages that have negative effects on nurses in various aspects, nurses’ profession and on hospital climate. Therefore, managers, the planners and the decision-makers in the field of health, should consider this ethical issue at the macro level and suggest appropriate programs to prevent of these issues.
    Keywords: Moral distress, Emergency nurse, Non, teaching hospital
  • هادی حسن خانی، فرحناز عبدالهه زاده، صمد وحدتی، جواد دهقان نژاد، عباس داداش زاده
    مقدمه
    پرستاران برای جوابگویی افزایش نیازهای مراقبتی در زمان بحران باید از آموزش کافی برخوردار باشند. لذا این مطالعه با هدف «بررسی نیازهای آموزشی پرستاران در بخش اورژانس با توجه به معیارهای آمادگی در شرایط بحرانی انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه توصیفی- مقطعی بوده و جامعه پژوهش کلیه پرستاران شاغل در بخش های اورژانس بیمارستان های آموزشی شهر تبریز در سال 1390 انجام شد. ابزار گردآوری (Questionnaire Emergency Preparedness Information بود. داده ها با استفاده از نرم افزار 17 SPSS و آزمون های آمار توصیفی استنباطی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
    نتایج
    از تعداد140 پرسشنامه توزیع شده 102 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد 6/66 درصد پرستاران اورژانس شرکت کننده در مطالعه حاضر مونث بودند. 44% از شرکت کنندگان توسط هیچ ارگانی آموزش ویژه ای جهت شرایط بحرانی ندیده بودند. میانگین نمره کلی برای تمام سئوالات در شرایط بحرانی (97/0±30/2) بود و میانگین و انحراف معیار نمرات داده شده به زیر مجموعه ها، بیشترین مربوط به تریاژ (7/0 ± 51/2) و کمترین مربوط به گزارش و دسترسی به منابع حیاتی (9/0 ±0 3/ 2) بود و میانگین نمرات هرکدام از زیرمجموعه ها نشان داد که در تمام هشت زیرمجموعه (بجز تریاژ) پایین تر از متوسط بود.
    بحث و نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که پرستاران شاغل در اورژانس آمادگی لازم جهت پاسخ دهی مناسب در شرایط بحرانی را ندارند، لذا باید برنامه ریزی های لازم در محتوای آموزشی دوره های پرستاری و آموزش های مداوم جهت پرستاران شاغل در بیمارستان برای آمادگی در شرایط بحرانی انجام گیرد. به نظر می رسد حرکت به سمت تدوین دوره های تحصیلات تکمیلی پرستاری بحران در دانشکده های پرستاری امری ضروری و اجتناب ناپذیر است.
    کلید واژگان: آمادگی, شرایط بحرانی, نیاز آموزشی, پرستار اورژانس
    Hadi Hasankhani, Farahnaz Abdollahzadeh, Samad Vahdati Shams, Javad Dehghannejad, Abbas Dadashzadeh
    Aims
    Because of increased critical situation in the world, it is essential for all health care professionals, especially nurses, to be ready to manage emergency situations. T his study assessed the educational nee ds of nurses for critical situations preparedness on which, educational planning could be done.
    Methods
    According to a d escriptive cross-sectional study design, emergency nurses (No. 140) in Tabriz’s educational hospitals selected. Emergency Preparedness Information Questionnaire (EPIQ) was used as a tools to assess preparedness of nurse parts. The questionnaire consisted of two parts. The part one, consisted of demographic profile questions and part 2, EPIQ, included of 44 questions in the eight subs-scales. Data analyzed by using SPSS ver. 17 software.
    Results
    Data analysis showed 66.6% of samples were female. 44% of the nurses had no experience of s pecial training in crisis situations. The total score of emergency condition preparedness of sample was (2.30 ± 0.97); the lowest and highest scores of the subject was Reporting and Accessing Critical Resources subscale (2.03 ± 0.9) and Triage subscale (2.51 ± 0.7) respectivly. The mean scores of each items, in all eight sections (e xcept triage), were moderate to low.
    Conclusion
    According to the results, the emergency nurses are not prepared enough to respond appropriately in crisis situations. Therefore crisis situations trainings should be offered for the nurses as Continuing education. In addition, the development of crisis nursing courses in nursing post graduate departments is suggested.
    Keywords: preparedness, emergency condition, Educational needs, emergency nurse
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال