به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "integrin" در نشریات گروه "پزشکی"

  • Filiz Yılmaz *, Selma Aydemir, Bayram Yilmaz, Orkun Ilgen, Sefa Kurt, Basak Baykara
    Objective (s)

    Using histopathological and immunohistochemical methods, we aimed to examine the dose-dependent effects of chronic caffeine consumption on the recovery of burn wounds in an in vivo rat model.

    Materials and Methods

    Forty-five rats were randomly assigned to a high-dose group (20 mg/kg per day for eight weeks; n=15), a low-dose group (10 mg/kg per day for eight weeks; n=15), or a control group (n=15). The burn model was created in rats. The groups were separated into three subgroups (n=5) based on the day after injury (7th, 14th, or 21st day). The wound area, wound closure percentage, and histopathological and immunohistochemical reactivity were evaluated.

    Results

    Successful wound healing was noted in rats treated with low doses of caffeine, similar to the control group. Pathology revealed low re-epithelization, low inflammation, and high granulation in the high-dose group. In addition, there was a significant difference between the control and high-dose groups regarding the immunohistochemical reactivity of αVβ3 integrin, VEGF, and MMP-9 (P<0.05).

    Conclusion

    We demonstrated that chronic caffeine consumption in rats adversely affects the recovery process of wounds in a dose-dependent manner. This effect may occur through delayed wound healing via the molecules MMP-9, αVβ3 integrin, and VEGF. Treatment that modulates these molecules can lead to enhanced and quicker recovery of damaged skin in coffee lovers.

    Keywords: Caffeine, Integrin, MMP-9, VEGF, Wound Healing
  • آیدا ناحومی، مریم پیمانی، اسداله اسدی*، آرش عبدالملکی، یاسین پناهی، محمد علی شاه محمدی
    زمینه و هدف

     شناسایی برهمکنش های پروتئین ها یکی از چالش های اصلی در زمینه زیست ساختاری و بیولوژی مولکولی است. با وجود پیشرفت های گسترده، هنوز الگوهای دقیق برهمکنش های پروتئین- پروتئین ناشناخته است. هدف اصلی این مطالعه ارزیابی محاسباتی برهمکنش های فیبرونکتین1 ماتریکس خارج سلولی نای سلول زدایی شده و اینتگرین های سلول بنیادی بافت چربی جهت ارائه دقیق ترین تصویرسازی ممکن از این تعاملات و نقش آن ها در فرآیندهای بیولوژیکی است.

    روش کار

     پس از فرآیند سلول زدایی نای گوسفند از طریق روش دترجنت- آنزیمی، ارزیابی های بافت شناسی و عکس برداری از فراساختار نمونه ها به وسیله میکروسکوپ الکترونی نگاره انجام گرفت. همچنین شبیه سازی های اتصال پروتئین فیبرونکتین1 ماتریکس خارج سلولی با اینتگرین αvβ1 و α5β3سلول بنیادی مشتق از بافت چربی مورد بررسی قرارگرفت و تجزیه و تحلیل انرژی برهمکنش برای پیش بینی ساختار کمپلکس های پروتئین- پروتئین با استفاده از الگوریتم های موجود در سرورهای HDOCK و ClusPro اعمال شد.

    یافته ها

     یافته ها حاکی از حفظ اجزای ماتریکس خارج سلولی و فراساختار داربست بود. همچنین برای یافتن مطلوب ترین حالت های اتصال از نظر انرژی، تعدادی از آن ها از بین انواع اتصالات برتر به عنوان برهمکنش های پایدار گزارش شدند. این بینش درک ارزشمندی از چسبندگی ماتریکس سلولی، مهاجرت و سیگنال دهی، با پیامدهای بالقوه برای توسعه درمانی ارائه میدهد.

    نتیجه گیری

     داربست های تهیه شده، برای کاربردهای مهندسی ایده آل بوده و با تحلیل های محاسباتی و داده های تجربی، حالت های اتصال پایدار با بهره وری انرژی بین فیبرونکتین و اینتگرین تجسم یافته است. همچنین در آینده مطالعات بیشتر در مدل سازی چسبندگی سلولی در ارتباط با علم مهندسی بافت، می تواند بستر مناسبی جهت توسعه پزشکی بازساختی فراهم کند.

    کلید واژگان: ماتریکس خارج سلولی, فیبرونکتین, اینتگرین, مهندسی بافت, نای
    Aida Nahumi, Maryam Peymani, Asadollah Asadi *, Arash Abdolmaleki, Yasin Panahi, Mohammad Ali Shahmohammadi
    Background

     Identifying protein interactions is one of the main challenges in the fields of biostructure and molecular biology. Despite extensive progress, the exact patterns of protein-protein interactions are still unknown. The main goal of this study is to computationally evaluate the interactions of fibronectin-1 in the extracellular matrix of decellularized trachea and integrins in adipose tissue stem cells in order to provide the most accurate possible visualization of these interactions and their role in biological processes.

    Methods

     After decellularization of the sheep trachea through the detergent-enzyme method, histological evaluations and ultrastructure photography of the samples were done by scanning electron microscopy. Also, the simulations of fibronectin1 binding of extracellular matrix protein with integrin αvβ1 and α5β3 of stem cells derived from adipose tissue were investigated, and interaction energy analysis was applied to predict the structure of protein-protein complexes using the algorithms available in HDOCK and ClusPro servers.

    Results

     The findings indicated the preservation of extracellular matrix components and scaffold ultrastructure. Also, in order to find the most favorable connection states in terms of energy, some of them were reported as stable interactions among the top types of connections. This insight provides a valuable understanding of cell-matrix adhesion, migration, and signaling, with potential implications for therapeutic development.

    Conclusion

     The prepared scaffolds are ideal for engineering applications for which computational analysis and experimental data have been used for visualization of stable connection states with energy efficiency between fibronectin and integrin. Also, more studies on cell adhesion modeling in connection with tissue engineering science can provide a suitable field for the development of regenerative medicine in further studies.

    Keywords: Extracellular Matrix Fibronectin, Integrin, Tissue Engineering, Trachea
  • هانا پسندیده، مریم سلیمان نژاد، شهرام دارابی، مریم زمانی، سید امیر حسینی*
    مقدمه

    انجماد شیشه ای، یکی از مباحث مهم در زمینه تکنیک های کمک باروری (ART) به شمار می رود. اینتگرین ها، عواملی مهم در زمینه لانه گزینی هستند. با توجه به اهمیت انجماد جنین، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات انجماد شیشه ای بر میزان بیان اینتگرین های να و 3β در فرآیند لانه گزینی موش سوری انجام شد.

    روش کار

    در این مطالعه برای دست یابی به 50 عدد بلاستوسیست از شاخ رحم موش های ماده 8-6 هفته، موش ها بعد از تحریک تخمک هایشان، یک شب در کنار موش نر 12-8 هفته از همان نژاد قرار گرفتند. صبح روز بعد، پلاک واژن مثبت ها جدا شدند. 98 ساعت بعد از تزریق HCG، جنین های به دست آمده به کمک روش flushing، به دو گروه انجمادی (30) و کنترل (20) تقسیم شدند. بلاستوسیست های انجمادی پس از دو مرحله آب گیری و انجماد به وسیله کرایوتاپ، تحت تاثیر محلول انجمادی فریز شدند. پس از مراحل ذوب و رقیق سازی، میزان بیان ژن اینتگرین های αν و 3β با روش RT-PCR تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS  (نسخه 24) و آزمون تی جفتی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که میزان بیان ژن اینتگرین های αν و 3β پس از انجماد و ذوب در مقایسه با ژن رفرنس ACTB با گروه کنترل تفاوت معنی داری داشت (01/0>p).

    نتیجه گیری

    این مطالعه نشان داد که انجماد شیشه ای به وسیله کرایوتاپ با کاهش میزان بیان اینتگرین های αν و 3β، باعث آسیب به لانه گزینی جنین می شود.

    کلید واژگان: انجماد شیشه ای, اینتگرین, بلاستوسیست, روش های کمک ناباروری, لانه گزینی
    Hanna Pasandideh, Maryam Soleimannezhad, Shahram Darabi, Maryam Zamani, Seyed Amir Hosseini *
    Introduction

    Vitrification is one of the most important topics in the field of assisted reproductive techniques (ART). Integrins are important factors in implantation. Considering the importance of embryo virtification, the present study was performed with aim to evaluate the effects of vitrification on the expression of integrins of αν & β3 in the implantation process of mice.

    Methods

    In this study, in order to obtain 50 blastocysts from the uterine horn of 6 to 8 week old female mice, after stimulation of their eggs, the mice were placed one night next to 8 to 12 week old male mice of the same race. The next morning, mice with a vaginal plaque were separated. 98 hours after HCG injection, by flushing method, the obtained embryos were divided into two groups of freeze (n=30) and control (n=20). Afterward, the blastocyst embryos were subjected to a freezing process consisting of two stages: dehydration and freezing, using a freezing solution. Following the thawing and dilution stages, the expression level of the obtained embryos was determined using the RT-PCR method. Data were analyzed by SPSS software (version 24) and Paired-t test. P<0.05 was considered statistically significant.

    Results

    The results showed the amount of αν and β3 integrins after freezing and melting had a significant difference compared to the ACTB reference gene with the control group (p<0.01).

    Conclusion

    This study showed that the vitrification by cryotype causes damage to the blastocysts by reducing the rate of integrin expression.

    Keywords: Assisted reproductive technique, blastocyst, Implantation, Integrin, vitrification
  • Tamar Barbakadze, Elisabed Kvergelidze, Judit Bátor, József Szeberényi, David Mikeladze
    Objective

    Thyroid hormones are involved in the pathogenesis of various neurological disorders. Ischemia/hypoxia that induces rigidity of the actin filaments, which initiates neurodegeneration and reduces synaptic plasticity. We hypothesized that thyroid hormones via alpha-v-beta-3 (αvβ3) integrin could regulate the actin filament rearrangement during hypoxia and increase neuronal cell viability.

    Materials and Methods

    In this experimental study, we analysed the dynamics of actin cytoskeleton according to the G/F actin ratio, cofilin-1/p-cofilin-1 ratio, and p-Fyn/Fyn ratio in differentiated PC-12 cells with/without T3 hormone (3,5,3'-triiodo-L-thyronine) treatment and blocking αvβ3-integrin-antibody under hypoxic conditions using electrophoresis and western blotting methods. We assessed NADPH oxidase activity under the hypoxic condition by the luminometric method and Rac1 activity using the ELISA-based (G-LISA) activation assay kit.

    Results

    The T3 hormone induces the αvβ3 integrin-dependent dephosphorylation of the Fyn kinase (P=0.0010), modulates the G/F actin ratio (P=0.0010) and activates the Rac1/NADPH oxidase/cofilin-1 (P=0.0069, P=0.0010, P=0.0045) pathway. T3 increases PC-12 cell viability (P=0.0050) during hypoxia via αvβ3 integrin-dependent downstream regulation systems.

    Conclusion

    The T3 thyroid hormone may modulate the G/F actin ratio via the Rac1 GTPase/NADPH oxidase/ cofilin1signaling pathway and αvβ3-integrin-dependent suppression of Fyn kinase phosphorylation.

    Keywords: Actin Filament, Hypoxia, Integrin, PC-12, Thyroid Hormone
  • MohammadReza Abbaszadegan, Negin Taghehchian, Azadeh Aarabi, Sohrab Nozari, Ehsan Saburi, Meysam Moghbeli *
    Background & Objective

    Gastric cancer (GC) is considered one of the main reasons for cancer-related mortalities among Iranians. Kindlin-1 is an adhesion protein member of integrin-interacting proteins, regulating integrin activation through direct interaction with β-integrin. Therefore, kindlin-1 can be involved in the regulation of cell proliferation and adhesion. In the present study, we assessed the possible role of kindlin-1 in GC progression and metastasis.

    Methods

     KINDLIN1 messenger RNA (mRNA) expression was assessed in tumor tissues from 80 GC patients in comparison with normal tissues using real-time polymerase chain reaction (PCR).

    Results

    The levels of KINDLIN1 expressions were significantly correlated with sex (P=0.05) and tumor location (P=0.002). KINDLIN1 expression was also significantly associated with lymph node metastasis among the helicobacter pylori (HP)-negative cases (P=0.001). Moreover, a significant association between age and KINDLIN1 expression was observed among the HP-positive cases (P=0.039).

    Conclusion

    In the present study, we introduced KINDLIN1 as a location-specific marker for cardia gastric carcinoma. Moreover, it was observed that KINDLIN1 could be used as a sex-dependent diagnostic marker of GC patients.

    Keywords: Gastric Cancer, Cell adhesion, Integrin, Helicobacter pylori, Extra Cellular Matrix
  • Seda SARI KILICASLAN *, Zerrin Seller
    Objective(s)
    This study examines the impact of integrin-linked kinase (ILK), protein kinase B (AKT), glycogen synthase kinase-3β (GSK-3β), and β-catenin signal molecules in SKOV-3 ovarian cancer cells adhered to fibronectin. 
    Materials and Methods
    Expression levels of α4, αv, β1, and β6 integrin subunits known as the fibronectin ligand were investigated with the flow cytometry technique. The effects of ILK, AKT, GSK-3β, and β-catenin on the binding of SKOV-3 cells to fibronectin were examined by using the Real-Time Cellular Analysis (RTCA) method. Additionally, the interaction of these proteins was investigated by using Western blot analysis. 
    Results
    The results show that the expression levels of integrin subunits were ranked as αv (67.8%), followed by α4 (48.55%), β6 (32.05%), and β1 (31%) on SKOV-3 cells. RTCA results showed that ILK (10 µM Cpd22), GSK-3β (50 μM GSK-3β inhibitor-XI), AKT (35 µM FPA 124), and β-catenin (50 μM cardamonin) inhibitors decreased significantly (P<0.01) binding to fibronectin at 24 hr. Western studies in SKOV-3 cells adhered to fibronectin have shown that in inhibition of ILK, AKT expression was strongly inhibited, whereas, in the inhibition of AKT, ILK expression was strongly inhibited. Furthermore, the expression of β-catenin is partially reduced in inhibition of these two molecules. In β-catenin inhibition, AKT and ILK expressions are also strongly inhibited.
    Conclusion
    ILK, AKT, GSK-3β, and β-catenin were found to be fundamental molecules in binding of SKOV-3 cells to fibronectin. ILK and AKT affect strongly the level of expression of each other, and both also affect the signal path of β-catenin.
    Keywords: Beta-catenin, Epithelial ovarian cancer, Fibronectin, GSK-3beta, Integrin
  • Elaheh Dalir Abdolahinia, Behzad Jafari, Sepideh Parvizpour, Jaleh Barar, Samad Nadri, Yadollah Omidi*
    Introduction

    Cell aggregation of threedimensional (3D) culture systems (the socalled spheroids) are designed as in vitro platform to represent more accurately the in vivo environment for drug discovery by using semi-solid media. The uniform multicellular tumor spheroids can be generated based on the interaction of cells with extracellular matrix (ECM) macromolecules such as collagen and integrin. This study aimed to investigate the possible interactions between the cellulose family and collagen using both in vitro and in silico approaches.

    Methods

    The 3D microtissue of JIMT-1 cells was generated using hanging drop method to study the effects of charge and viscosity of the medium containing cellulose family. To determine the mode of interaction between cellulose derivatives (CDs) and collagen-integrin, docking analysis and molecular simulation were further performed using open source web servers and chemical simulations (GROMACS), respectively.

    Results

    The results confirmed that the addition of CDs into the 3D medium can promote the formation of solid spheroids, where methylcellulose (MC) yielded uniform spheroids compared to carboxymethyl cellulose (CMC). Moreover, the computational analysis showed that MC interacted with both integrin and collagen, while sodium carboxymethyl cellulose (NaCMC) only interacted with collagen residues. The stated different behaviors in the 3D culture formation and collagen interaction were found in the physicochemical properties of CDs.

    Conclusion

    Based on in vitro and in silico findings, MC is suggested as an important ECMmimicking entity that can support the semi-solid medium and promote the formation of the uniform spheroid in the 3D culture.

    Keywords: Spheroid, Methylcellulose, Sodium carboxymethylcellose, Collagen, Integrin, 3D cell culture, Tumoroid
  • Saba Shafaie, Sina Andalib, Hajar Shafaie*, Azadeh Montaseri, Mahdi Tavakolizadeh

    Aloe vera is used for its large variety of biological activities such as wound healing, anti-fungal, anti-inflammatory, hypoglycemic, immunomodulatory, gastroprotective, and anti-cancer. Although the beneficial effects of Aloe vera on wound healing have been proven, little is known about its effects at the cellular level. In this study, we evaluated the angiogenic and migrative effects of Aloe vera gel on fibroblasts and endothelial cells. Fibroblasts and endothelial cells were cultured in monolayer conditions with low glucose DMEM with 10% serum and 1% penicillin-streptomycin. Fresh and mature leaves of Aloe vera were used for gel preparation. Cell proliferation and morphology were studied by an inverted microscope. The migration of fibroblasts was assessed by scratch assay. MTT assay was performed for cell viability assessment, and real-time RT-PCR was used for evaluation of PECAM-1, integrin α1 and β1 transcription. After two days, the protein level of PECAM-1 was detected by flow cytometry. Our results showed that Aloe vera has a higher proliferative effect on fibroblasts in comparison with endothelial cells. Aloe vera also induced the migration of fibroblasts. The viability of both types of cells was similar to control ones. Integrin α1, β1 and PECAM-1 gene expression increased significantly (P < 0.005) in Aloe vera treated fibroblasts and endothelial cells in comparison with the control groups. However, the expression of these genes was significantly higher in fibroblasts in compareison with endothelial cells. Protein levels of PECAM-1 showed no change in both cell types upon Aloe vera treatment. Aloe vera gel induced angiogenic and cell adhesion properties in fibroblasts more than endothelial cells. Further investigations are needed to show the main role of fibroblasts rather than endothelial cells in wound healing by Aloe vera administration.

    Keywords: Aloe vera gel, fibroblast, endothelial cells, integrin, PECAM-1
  • Entezar Mehrabi Nasab, Seyyed Shamsadin Athari*
    Background and Aim

    Asthma is an inflammatory airway disease and T helper 2 cytokines (i.e., interleukin 4, interleukin 5 [IL-5], and interleukin 13) have an important role in asthma pathology. Blood vessels in lung parenchyma and airway wall serve as the sources for inflammatory cells. The IL-5 leads to eosinophilic inflammation. The adhesion molecules on the endothelium and immune cells allow for the translocation of eosinophils. The vessels of the lung may play the main role in the cell migration and pathophysiology of asthma.

    Materials and Methods

    Several keywords were searched in databases, and out of 495 manuscripts 178 studies were selected. At least, 19 manuscripts were used as support of the above-mentioned hypothesis.

    Results

    We hypothesized that airway vessels highly have leaks for eosinophils, and eosinophil migration from the endothelium of these vessels is easier than the endothelium of other tissues. Severe vascular leak and easy eosinophil migration in lung vessels cause inflammation leading to severe asthma phenotype; however, similar inflammation does not occur in other organs. The treatment of asthma is difficult and the control of cell migration needs to manipulate cell adhesion molecules.

    Conclusion

    The lung endothelial molecules may have the potential to develop new treatments for asthma.

    Keywords: Airway, Artery, Eosinophil, Inflammation, Integrin, Selectin
  • Faraz Sigaroodi, Hajar Shafaei*, Mohammad Karimipour, Mohammad Amin Dolatkhah, Abbas Delazar
    Purpose

    Natural biomaterials are a key base in tissue engineering, and collagen, as the maincontent of the extracellular matrix (ECM), is frequently used in tissue engineering. Aloe verahas some therapeutic effects on ulcers, therefore, the use of this natural resource has alwaysbeen considered for improving collagen function. We aimed to evaluate the effect of Aloe vera/Collagen blended on cell viability, cell attachment, and angiogenic potential by determining ofintegrin α1β1 and platelet endothelial cell adhesion molecule (PECAM-1) genes expression inhuman adipose-derived stem cells (hASCs).

    Methods

    In this study, hASCs after harvesting of adipose tissues from abdominal subcutaneousadipose tissue and isolation, were cultured in four groups of control, collagen gel, Aloe veragel, and Aloe vera/collagen blended in vitro environment at 24h and then cell viability wasassessed by MTT (3-(4,5-dimethylthiazol 2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium) assay. Integrin α1β1 andPECAM-1 genes expression were evaluated by real-time RT-PCR.

    Results

    The results of MTT showed that the combination of Aloe vera/collagen was retained thecell viability at the normal range and improved it. In real-time RT-PCR results, integrin α1β1 andPECAM-1 gene expression were increased in the Aloe vera/collagen blended group comparedto the control group.

    Conclusion

    For tissue engineering purposes, Aloe vera improves collagen properties in theculture of hASCs by increasing the expression of the integrin α1β1 and PECAM-1 genes.

    Keywords: Adipose-derived stem cells, Aloe vera gel, Collagen, Integrin, PECAM-1, Tissue engineering
  • Bahareh Shokri, Afshin Zarghi, Soraya Shahhosseini, Reza Mohammadi, Farzad Kobarfard *
    It is well known that Arginine-Glycine-Aspartic acid (RGD) and Asparagine-Glycine- Arginine (NGR) peptides preferentially bind to integrin receptors and aminopeptidase N respectively and these two receptors play important roles in angiogenesis. Therefore ketoprofen as a non-selective cox Inhibitor was conjugated with linear RGD and NGR to take advantage of targeting capability of these two motifs and delivering ketoprofen to these cancer cells with overexpression of integrin and aminopeptidase N. In order to investigate the impact of possible steric hindrance due to the attachment of the drug to the peptide, a linear six carbon (hexanoic acid) linker was also used as a spacer. Cytotoxic effect of the synthesized compounds was evaluated against a group of cancer cell lines, including MCF-7, A2780 (αvβ3 positive), OVCAR3 (high αvβ3), HT-1-80 (high CD13) and SKOV-3 (CD13 positive). Both NGR and RGD conjugated forms of ketoprofen showed higher cytotoxic activity against OVCAR3 and HT-1-80 respectively.
    Keywords: RGD, NGR, Tumour targeting, Integrin, Aminopeptidase N
  • محمدهادی کربلایی نیا، احمد توکلی، بهروز فروغی نیا، فهیمه صفرنژاد تمشکل، مریم اسقایی
    اینتگرینها، خانواده بزرگی از مولکولهای چسبان و تحت کنترل سلول میباشند که در شرایط متفاوت، مانند یک شمشیر دو لبه عمل میکنند؛ از طرفی در جذب و ورود سلولهای کمکی و ایمنی به محل عفونت نقش بسزایی دارند و از سوی دیگر میتوانند هدف خوبی برای ویروسهای بیماریزا جهت ورود، استقرار و تکثیر آنها در سلول نیز باشند. ازآنجاییکه ویروسها مکانیسمهای مختلفی را برای ورود و نفوذ به سلولها انتخاب میکنند، مقایسه این روش ها در سطح اینتگرینهای مورداستفاده آنها به روشن شدن هرچه دقیقتر مکانیسمهای اجرایی ویروس در عفونتزایی و نحوه تداخل آنها با سلول میزبان کمک خواهد کرد. در این راستا هدف این مطالعه شناخت هرچه بیشتر ارتباط ویروسهای رایج ازجمله آدنوویروس، پاپیلوماویروس، هرپس ویروس، هانتاویروس، روتاویروس، اکوویروس، ویروس بیماری پا و دهان گاو، ویروس کوکساکی تیپ 1 ،پاراکوویروس انسانی تیپ 1 و ویروس نقص ایمنی انسانی تیپ 1 با اینتگرین و میان کنشهای موجود بین آنها جهت کاربردهای درمانی و یا پیشآگهی بهتر بیماری ایجادشده توسط این ویروسها است.
    کلید واژگان: اینتگرین, ویروس, گیرنده, داروهای ضدویروسی
    Mohammad Hadi Karbalaie Niya, Ahmad Tavakoli, Behrouz Foroughi-Nia, Fahimeh Safarnezhad Tameshkel, Maryam Esghaei
    Integrins are a large family of adhesion molecules under cellular control that could act bilabially in different situations; on the other hand, they play a significant role in adsorption and entry of immune system cells or other helper cells. Furthermore, they could be good targets for entry, localization and replication of infectious viruses into cells. As viruses apply various strategies for entry and infiltration to cells, comparison of these ways (especially integrin mediated), elucidates effective mechanisms in the inception of viral infection and the host cells interactions. At this point, the present study reviewed the relationships between common viruses such as Adenovirus, Papillomavirus, Herpesvirus, Hantavirus, Rotavirus, Echovirus, foot-and-mouth disease virus, Coxsackievirus type 9, Parechovirus type 1 and Human immunodeficiency virus type 1 with integrins and their viable interactions for therapeutical issues and better recognition of the commencement process of the infection by these viruses.
    Keywords: Integrin, Virus, Receptor, Anti-viral Drug
  • فاطمه پیغمبری، مهری فیاضی، سعید امانپور، مهناز حدادی، صمد محمدنژاد، احد محمدنژاد، سمیرا عبدالله پور، مژگان انکساری، زهره مظاهری*
    مقدمه

    این فرضیه وجود دارد که تغییر بیان اینتگرین سطح اندومتر رحم می تواند منجر به سقط خودبخودی در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک گردد.

    هدف

    در این مطالعه الگوی بیان ژنی و پروتئینی اینتگرین های سطوح اپیتلیالی و استرومایی اندومتر رحم موش مدل تخمدان پلی کیستیک مورد بررسی قرار گرفته شده است.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه 30 سر موش ماده نژاد NMRI به طور تصادفی به سه گروه کنترل، ازمایش (مدل تخمدان پلی کیستیک تیمار شده با 40 میلی گرم بر کیلوگرم استرادیول والریت) و شم (تیمار شده با 100 میکرولیتر روغن زیتون به عنوان حلال دارو) گروه بندی شدند. بعد از هشت هفته از مطالعه، هر گروه با استفاده از هورمون PMSG به میزان 7 واحد و سپس 48 ساعت بعد با استفاده از هورمون HCG به میزان 7 واحد تحریک تخمک گذاری شدند. موش های تحریک شده کنار موش نر قرار گرفته و پلاک واژنی صبح روز بعد بررسی شد. سپس در روز 5 پس از چک پلاک، موش ها کشته و پس از جمع آوری سرم خونی برای اندازه گیری سطح استروژن و پروژسترون، بخشی از رحم جمع آوری گردید. بافت های جمع آوری شده به منظور بررسی اینتگرین های α4, αv, β1 و β3 با روش Real time PCR و ایمونوهیستوشیمی مورد ارزیابی قرار گرفتند.

    نتایج

    تغییرات وزن پس از هشت هفته از تزریق استرادیول، تغییر معنی داری را نشان نداد. سطح سرمی پروژسترون به صورت معنی داری در گروه PCOS کاهش یافته بود. میزان بیان اینتگرین های α4, αv, β1 و β3 نشان داد که یک اختلاف زیادی در بیان ژنی اینتگرین های αv و β3 در گروه PCOS در مقایسه با سایر گروه ها وجود دارد. بیان پروتئین های اینتگرین در اپیتلیوم اندومتر همه گروه ها بیان شدند. در گروه کنترل، بیان پروتئین های α4, αv, β1 و β3 هم در استروما و هم در سطح اپیتلیال رحمی مشاهده شد. ولی در گروه PCOS این بیان در ناحیه استروما مشاهده نشد.

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد که الگوی بیان اینتگرین های αv و β3 تاثیر مهمی در زمان پنجره لانه گزینی دارد. شاید آن نتایج بتواند علت شکست لانه گزینی در بیماران مبتلا به PCOS را شرح دهد. بنابراین توجه زیادی در خصوص درمان بیماران PCOS از این جنبه مورد نیاز می باشد.

    کلید واژگان: اینتگرین, بلاستوسیست, لانه گزینی, سندرم تخمدان پلی کیستیک
    Fatemeh Peyghambari, Mehri Fayazi, Saeid Amanpour, Mahnaz Haddadi, Samad Muhammadnejad, Ahad Muhammadnejad, Samira Abdolahpour, Mozhgan Enkesari, Zohreh Mazaheri
    Background

    Endometrial integrin expression changes might be a reason for implantation failure in polycystic ovarian syndromes (PCOS).

    Objective

    Assessment of integrin genes and proteins expression upon endometrium in the PCOS experimental mouse model was the main goal of this study.

    Materials And Methods

    30 NMRI female mice were equally divided into control, experimental (PCOS; received estradiol valerate (40 mg/kg)) and sham group (received; olive oil). After 8 weeks, each group was hyper stimulated by 7 IU PMSG and then, after 48hrs, 7 IU HCG was injected. Vaginal plaque was checked. After 5 days, Progesterone and estradiol levels and endometrial tissues were investigated to evaluate of α4, αv, β1 and β3 integrins gene and protein by qPCR method and immunohistochemistry, respectively.

    Results

    Tissue samples were assessed and showed that level of progesterone was significantly decreased in PCOS group. Results of molecular part in the amount of αv, β3, β1 and α4 gene expressions showed a great difference in β3 and αv genes expressions between experimental groups. αv, β3, α4 and β1 proteins in the endometrial stroma in the control group were expressed, but they were not detected in PCOS group.

    Conclusion

    According to the results, integrins had different expression patterns in different areas of the endometrium; such as epithelial and stromal. It seems that in PCOS, this pattern has changed and the results might have a great influence on implantation failure. Therefore, this study suggests that a great attention to this problem may be essential in patients who are involved

    Keywords: Integrin, Endometrium, Implantation, Polycystic ovarian syndromes
  • فاطمه پیغمبری، سعید امانپور، مهری فیاضی، مهناز حدادی، صمد محمدنژاد، احد محمدنژاد، مهدی سلیمی، زهره مظاهری*
    مقدمه

    این فرضیه وجود دارد که تغییر بیان اینتگرین سطح بلاستوسیت می تواند منجر به سقط خودبخودی در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک گردد.

    هدف

    در این مطالعه الگوی بیان ژنی و پروتئینی اینتگرین های سطح بلاستوسیت ها موش مدل تخمدان پلی کیستیک مورد بررسی قرار گرفته شده است.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه 30 سر موش ماده نژاد NMRI به طور تصادفی به سه گروه کنترل، آزمایش (مدل تخمدان پلی کیستیک تیمار شده با mg/kg 40 استرادیول والریت) و شم (تیمار شده با ml 100 روغن زیتون به عنوان حلال دارو) گروه بندی شدند. بعد از هشت هفته از مطالعه، هر گروه با استفاده از هورمون PMSG به میزان 7 واحد و سپس 48 ساعت بعد با استفاده از هورمون HCG به میزان 7 واحد تحریک تخمک گذاری شدند. موش های تحریک شده کنار موش نر قرار گرفته و پلاک واژنی صبح روز بعد بررسی شد. سپس در روز 5 پس از بررسی پلاک، موش ها کشته و جنین ها جمع آوری و به منظور بررسی اینتگرین های α4، αv، β1 و β3 و با روش Real time PCR و ایمونوهیستوشیمی مورد ارزیابی قرار گرفتند.

    نتایج

    سطح سرمی استرادیول به صورت معنی داری در گروه PCOS افزایش یافته بود. میزان بیان اینتگرین های α4، αv، β1 و β3 نشان داد که یک اختلاف زیادی در بیان ژنی اینتگرین های αv، β1 و β3 در گروه PCOS در مقایسه با سایر گروه ها وجود دارد. بیان پروتئین های اینتگرین در همه گروه ها بیان شدند ولی شدت بیان αv و β3 در گروه PCOS پایینتر سایر گروه ها بود.

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد که الگوی بیان اینتگرین های αv و β3 تاثیر مهمی در زمان پنجره لانه گزینی دارد. شاید این نتایج بتواند علت سقط خودبخودی در بیماران مبتلا به PCOS را شرح دهد. بنابراین توجه زیادی در خصوص درمان بیماران PCOS از این جنبه مورد نیاز می باشد.

    کلید واژگان: اینتگرین, بلاستوسیست, لانه گزینی, سندرم تخمدان پلی کیستیک
    Peyghambari F., Amanpour S., Fayazi M., Haddadi M., Muhammadnejad S., Muhammadnejad A., Salimi M., Mazaheri Z.*
    Background

    It has been hypothesized that blastocyst integrin expression changes can affect the spontaneous miscarriage in polycystic ovarian syndromes (PCOS).

    Objective

    In this study, the profile of integrin genes and proteins was investigated on blastocyst of the PCOS experimental mouse model.

    Materials And Methods

    30 NMRI female mice were equally divided into 3 groups: control, experimental [PCOS that was injected estradiol valerate (40 mg/kg)]. After 8 weeks, each group was hyper stimulated by PMSG and HCG. Vaginal plaque was checked, and mice were investigated 5 days after the test. Progesterone and estradiol levels were determined; α4, αv, β1 and β3 integrin genes and protein of blastocysts were examined by real time PCR method and immunohistochemistry, respectively.

    Results

    Estradiol level was significantly increased (p≤0.035) in PCOS group. Based on our finding, the ratio of gene's expressions αv, β3, β1 and α4 in PCOS to control group was 0.479±0.01, 0.5±0.001, 2.7±0.4 and 1.023±0.2 respectively. Genes expression showed a great difference (p≤0.001) between β3, β1 and αv in PCOS compared to other groups. αv and β3 integrin proteins expressed in all groups but intensity of these proteins in PCOS groups, was lower than other groups.

    Conclusion

    Pattern of αv and β3 integrins expression on the mouse blastocyst surface has an important effect during the implantation window. This pattern has changed in PCOS model and might have a great influence on implantation failure. Therefore, this experimental study suggests that a great attention to this problem may be essential in patients who are involved.

    Keywords: Integrin, Blastocyst, Implantation, Polycystic ovarian syndromes
  • Behzad Heidari, Reza Amin, Sara Kashef, Soheila Alyasin, Mozhgan Moghtaderi, Maneli Aminshahidi, Mehdi Kalani
    Inflammation of blood vessels is a characteristic feature of Kawasaki disease. Neutrophils play a key role in the inflammatory responses where movement of neutrophils toward the site of inflammation depends on CD11b/CD18 expression as adhesion molecules on these cells. The purpose of this study was to investigate CD11b/CD18 expression in patients with Kawasaki disease upon diagnosis and after treatment.The study included 20 children with Kawasaki disease aged from 3 months to 8 years. Mean fluorescence intensity of CD11b levels on diagnosis and at 1-2 and 6 weeks after intravenous immunoglobulin (IVIG) therapy was measured in these patients. Level of CD11b was measured in age-matched healthy children and febrile children (each 21) as negative and positive controls, respectively.Mean fluorescence intensity of CD11b in Kawasaki patients was lower than that of the control groups before and after 1-2 weeks of IVIG therapy. There were no significant differences in CD11b in Kawasaki patients either with aneurysm or without aneurysm.The CD11b levels at the diagnosis time and after treatment with IVIG in our patients with Kawasaki were lower than the control groups.
    Keywords: Adhesion molecules, CD11b, Flowcytometry, Integrin, IVIG, Kawasaki disease, Vascular aneurysm
  • نیوشا اسفندیاری یگانه، نازنیک گالوستانیان، آیدا نصیرزاده گلجاهی، مریم قدرتی، روبینا بغوزیان، الهام رسولی، الهام عباسی، ارکیده قربان دادرس، مازیار محمد اخوان*
    سابقه و هدف

    گزارش های مختلف بیان گر نقش آنتاگونیست های گیرنده آنژیوتانسین II در مهار رشد تومورهای مختلف است. در چند مطالعه اخیر مشاهده شده که آنژیوتانسین II می تواند بیان شدن برخی از فاکتورهای مهم در رشد تومورها را افزایش دهد. علاوه بر این نقش اینتگرین ها در رشد و متاستاز سلول های توموری مختلف اهمیت زیادی دارد ولی نقش آنژیوتانسین II در میزان بیان شدن اینتگرین های سلول تومورال هنوز معلوم نیست.

    مواد و روش ها

    با تزریق سلول های B16-F10 به صورت sc در موش های آزمایشگاهی C57، تومور ملانوما ایجاد گردید. لوزارتان از طریق داخل صفاقی به حیوانات آزمایشگاهی تزریق گردید. علاوه بر آن با کشت سلول های B16-F10، این سلول ها در معرض آنژیوتانسینII با یا بدون حضور لوزارتان برای مدت دو ساعت قرار گرفتند و میزان بیان شدن اینتگرین های αV، α3 و β3 توسط روش وسترن بلات اندازه گیری شد.

    یافته ها

    در مدل حیوانی، اندازه تومور در حیوانات گروه لوزارتان نسبت به گروه کنترل در دو روز آخر اندازه گیری به صورت معنی داری کوچک تر بود (روز 17و 18 به ترتیب (P= 0.0015، P =0.013. در کشت سلول های B16-F10، آنژیوتانسین II موجب افزایش بیان شدن اینتگرین های مورد مطالعه گردید Integrin αV (P = 0.049)، Integrin α3 (P =: 0.016)، Integrin β3 (P = 0.037). لوزارتان موجب مهار این اثر شد.

    نتیجه گیری

    نقش آنژیوتانسین II در افزایش رشد تومور ملانوما می تواند به دلایلی از جمله افزایش بیان شدن اینتگرین های αV، α3 و β3 بروز نماید که توسط لوزارتان مهار می شود. در مدل حیوانی ملانوما نیز لوزارتان با مهار گیرنده های AT1 موجب مهار رشد تومور گردید. این مطالعه اهمیت استفاده از داروهایی مثل لوزارتان را در کنار درمان های استاندارد تومورها بیان می نماید

    کلید واژگان: ملانوما, اینتگرین, آنژیوتانسین II, لوزارتان
    Newsha Esfandiary Yeganeh, Nazenik Galustanian, Aida Nasirzadeh Goljahi, Maryam Ghodrati, Roobina Boghozian, Elham Rasouli, Elham Abbasi, Orkideh Ghorban Dadrass, Maziar Mohammad Akhavan
    Introduction

    Several reports indicated the role of angiotensin II antagonists in suppression of different tumvors. Some of the recent studies point to the increasing effect of angiotensin II on expression of important factors regarding to the tumor growth. Also the role of integrins in growth and metastasis of tumoral cells is very important but the role of angiotensin II in the expression of integrins is not clear yet.

    Materials And Methods

    Melanoma tumors were induced in C57 mice using S. C. injections of B16-F10 cells. Losartan was I. P. injected to C57 mice. Also B16-F10 cells were cultured and incubated with angiotensin II with or without losartan for two hours and the expression of α3، αv and b3 integrins were studied using western blotting.

    Results

    Our results indicate the suppressing role of losartan on tumor growth (day17، P=0. 013; day18: P=0. 0015). In addition angiotensin II increased significantly the expression of studied integrins in B16-F10 cultured cells (integrin αV: P=0. 049; Integrin α3: P= 0. 016; integrin β3: P= 0. 037)، and losartan completely abolished this effect.

    Conclusion

    The role of angiotensin II in tumor growth may be because of reasons including its role in elevating the expression levels of α3، αv and 3 integrins. In animal model of melanoma، losartan suppressed the tumor growth through AT1 receptors inhibition. The present study indicates the importance of the drugs such as losartan besides the standard therapeutic approach for tumors

    Keywords: Melanoma, Integrin, Angiotesnin II, Losartan
  • ناهید شیخانی، مریم حاجی قاسم کاشانی، محمدتقی قربانیان
    زمینه و هدف
    اپی درم لایه خارجی پوست بدن است که به طور مداوم تجدید می شود. سلول های بنیادی اپی درمی نقش مهمی در ترمیم بافتی، ترمیم زخم و شکل گیری نئوپلاسم به عهده دارند. این مطالعه به منظور جداسازی و کشت سلول های بنیادی اپی درم بین فولیکولی پوست نوزاد موش بدون استفاده از لایه مغذی انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه تجربی روی 4 سر موش نژاد NMRI تازه متولد شده صفر تا سه روزه و وزن تقریبی 60-70 گرم انجام شد. کراتینوسیت های اپی درم به صورت مکانیکی و آنزیمی از پوست موش ها جدا و روی سوبسترای کشت فیبرونکتین- کلاژن 1 گسترده شدند. سلول های بنیادی اپی درمی مفروض به وسیله اتصال سریع در بازه زمانی 10 دقیقه روی این ماتریکس مرکب از فیبرونکتین- کلاژن انتخاب گشتند. سلول های نچسبیده دور ریخته شدند و سلول های چسبیده در محیط کشت EMEM (فاقد کلسیم) شامل 0.05 میلی مولار کلسیم، سرم جنین گاوی 9 درصد، محیط کشت ثانویه 50 درصد، فاکتور رشد اپی درمی و کلراتوکسین کشت داده شدند. از آنالیز ایمونوسیتوشیمی بتا1- اینتگرین برای تشخیص بنیادی بودن سلول ها استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که اتصال سریع سلول ها باعث خلوص 50 درصد می شود. با استفاده از این روش، سلول های بنیادی بدون تغییر در ویژگی های سلولی رشد می کنند. سلول های بنیادی اپی درمی جدا شده، مارکر ویژه این سلول ها، بتا1- اینتگرین را بیان کردند که هویت بنیادی بودن آنها را نشان داد.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که حاصل جداسازی و کشت سلول های بنیادی اپی درم بین فولیکولی پوست نوزاد موش بدون استفاده از لایه مغذی، سلول های بنیادی اپی درمی زنده ای است که می تواند در سلول درمانی و پزشکی ترمیمی به کار رود.
    کلید واژگان: سلول های بنیادی اپی درم بین فولیکولی, لایه مغذی, بتا1, اینتگرین, کراتینوسیت
    Sheikhani N., Haji Ghasem Kashani M., Ghorbanian Mt
    Background And Objective
    Epidermis is the outer layer of skin، regenerating continuously. Epidermal stem cells play important roles in tissue regeneration، scar regeneration and neoplasm formation. This study was displayed for the isolation and culture of interfollicular epidermal stem cells from newborn mouse skin without feeder layer.
    Materials And Methods
    This experimental study was displayed on 0-3 old-day newborn NMRI mouse skin 60-70 gr weight. The epidermal keratinocytes were separated mechanically and enzymatically from 0-3 old day newborn mice skin (NMRI strain) and seeded on fibronectin-collagen culture substrates. Putative epidermal stem cells were selected by rapid adherence for 10 minutes on this composite matrix of type 1 collagen and fibronectin and the unattached cells were discarded and attached cells were cultured in essential minimal eagle medium (EMEM) (ca+2-free culture medium containing 0. 05 mM Ca+2، 9% FBS، 50% conditioned medium، EGF (epidermal growth factor) and Cholera Toxin. The immunocytochemistry of β1-integrin analysis used to indicate their stemness nature.
    Results
    The results indicated that rapid adherence yields 50% purity. By using this method، the stem cells have been subcultured continuously without any change in the cell properties. The isolated interfollicular epidermal stem cells، expressed epidermal stem cells special marker (β1-integrin) in high levels، which indicates stem cell nature.
    Conclusion
    This new method yields pure viable epidermal stem cells that can be used in regenerative medicine and cell therapy.
    Keywords: Interfollicular epidermal stem cells, Feeder layer, β1, integrin, Keratinocyte
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال