جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "pain anxiety" در نشریات گروه "پزشکی"
-
ObjectivesTraumatic orthopedic injuries are a top cause of hospital visits in the U.S. The Toolkit for Optimal Recovery (TOR) is a brief mind-body intervention that targets catastrophic thinking and pain anxiety following orthopedic injury. This study examines the baseline presentation of adults with traumatic orthopedic injuries who were enrolled in our recent multisite feasibility RCT of TOR versus usual care at four geographically distinct Level 1 trauma centers. We also examine whether patient presentation varies by site.MethodsWe recruited 181 adults (Mage=44.16, SD=16.5) from four Level I trauma centers located in the northeast (Site A; N=63), southwest (Site B; N=44), southeast (Site C; N=44), and southeast (Site D; N=30). At baseline, participants provided information about sociodemographic factors, pain and physical function, and physicians completed the Abbreviated Injury Scale (AIS). Descriptive statistics were used to characterize the sample, and oneway analysis of variance (ANOVA) and Chi-square tests were used to compare variables between sites.ResultsThe majority of the sample (88.4%) sustained a fracture, and the mean AIS score was 2.31 (SD=0.55). Age, race, sex, gender, occupation, or marital status did not differ across sites (ps>.05). Over half (63%) of the sample was treated surgically, and 28.7% endorsed taking narcotic pain medications. More participants at Sites B (75%) and D (96.7%) received surgery than participants at Sites A (41%) and C (61.4%). More participants at Sites D and B reported narcotic usage than participants at Sites C and A. Participants at Site D demonstrated greater functional impairment than participants at the other sites.ConclusionAlthough sites were largely comparable, we did find key differences in surgical management, narcotic use, and functional disability which may have important implications for treatment response. This information will be used to iterate and refine TOR for a future multisite efficacy trial. Level of evidence: IIIKeywords: Orthopedic Trauma, Pain, Pain Anxiety, Pain Catastrophizing, Physical Functioning
-
زمینه و هدف
بیماران مبتلا به صرع درگیر مشکلات روان شناختی متعددی هستند، بنابراین در برنامه بهبودی آن ها علاوه بر مداخلات طبی باید مداخلات روان شناختی نیز مدنظر قرار گیرد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب درد و سلامت روان شناختی بیماران مبتلا به صرع انجام شد.
مواد و روش هاروش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری را مردان مبتلا به صرع شهر تبریز که در سال 1402 عضو انجمن صرع این شهر بودند تشکیل دادند. 30 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب، و به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش درمان مختص گروه خود را در 8 جلسه 5/1 ساعته دریافت کرد؛ اما گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. هر دو گروه، پیش، پس و 4 ماه پس از مداخله به پرسشنامه های 20 سوالی اضطراب درد مک کراکن و دینگرا و 28 سوالی سلامت عمومی گلدبرگ پاسخ دادند. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند.
نتایجبین نمرات اضطراب درد و سلامت روان شناختی گروه آزمایش و کنترل در پیش آزمون تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0P). تاثیر درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب درد و سلامت روان شناختی در مرحله پیگیری ماندگار بود (001/0>P).
نتیجه گیریبه نظر می رسد درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند سبب کاهش اضطراب درد و افزایش سلامت روان شناختی مردان مبتلا به صرع شود، از اینرو به احتمال زیاد میتواند راهبرد درمانی مفیدی برای بهبود اضطراب درد و سلامت روان شناختی مردان مبتلا به صرع باشد.
کلید واژگان: درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی, اضطراب درد, سلامت روان شناختی, صرعAims and BackgroundEpilepsy patients are involved in many psychological problems, so in addition to medical interventions, psychological interventions should also be considered in their recovery plan. The aim of this study was to determine the effectiveness mindfulness-based stress reduction therapy (MBSRT) on pain anxiety and psychological health of man with epilepsy.
Materials and MethodsThis study was semi-experimental with a pretest-posttest control group design. The statistical population of the research included all man with epilepsy in Tabriz city who were members of the Epilepsy Association of this city in 2023. In total, 30 people were selected by purposive sampling method, and randomly divided into two groups (15 people each). Members of the experimental group received their treatment in eight sessions of 1.5 hours; however, the control group did not receive any treatment. Both groups answered the 20-question McCracken & Dhingra's pain anxiety and 28-question Goldberg's general health Questionnaires, before, after and 4 months after the intervention.Data were Analyzed using ANOVA with repeated measures.
ResultsThere was no significant difference between the pain anxiety and psychological health in the experimental and control groups in the pre-test (P<0.05). The results showed that MBSRT reduced and increased pain anxiety and psychological health of man with epilepsy in the post-test, compared to the control group, respectively (P<0.001). The effect of MBSRT on pain anxiety and psychological health was lasting in the follow-up phase (P<0.001).
ConclusionIt seems that mindfulness-based stress reduction therapy can reduce pain anxiety and increase psychological health in man with epilepsy, therefore it is likely to be a useful treatment strategy to improve the intensity pain anxiety and psychological health in man with epilepsy.
Keywords: Mindfulness-Based Stress Reduction Therapy, Pain Anxiety, Psychological Health, Epilepsy -
International Journal of Musculoskeletal Pain prevention, Volume:9 Issue: 3, Summer 2024, PP 1070 -1080Aims
Fibromyalgia is a chronic pain disorder characterized by widespread musculoskeletal pain, fatigue, and tenderness in localized areas. The objective of this study is to investigate the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on pain anxiety, perfectionism, and aggression among women diagnosed with fibromyalgia.
Method and Materials:
The current research design was semi-experimental with a pre- test-post-test design with a control group. The statistical population of the research included women with fibromyalgia in Ardabil province of Iran in 2024. In this study, 34 women with fibromyalgia were selected through purposive sampling and divided into experimental (n=17) and control (n=17) groups. The experimental group participated in eight 90-minute sessions of ACT, while the control group did not undergo any intervention. Data collection involved administering the assessment Pain Anxiety Symptoms Scale (PASS), Perfectionism Inventory (PI), and Eysenck Aggression Questionnaires (EAQ). The collected data were then analyzed using multivariate analysis of covariance in SPSS-27.
FindingsThe results showed that ACT significantly decreases cognitive (F=41.42, P=0.001, η2=0.61), avoidance (F=37.21, P=0.001, η2=0.59), fear (F=54.71, P=0.001, η2=0.68), physiological anxiety (F=46.72, P=0.001, η2=0.64), perfectionism (F=63.20, P0.001, η2=0.71), and aggression (F=52.11, P=0.001, η2=0.66) in women with fibromyalgia.
ConclusionThis research offers valuable insights into the effectiveness of ACT in enhancing psychological well-being among women diagnosed with fibromyalgia. Subsequent studies should delve deeper into the enduring effects of ACT and its viability within comprehensive treatment strategies for fibromyalgia, striving to deliver tailored and holistic care for individuals grappling with this complex condition.
Keywords: Fibromyalgia, Pain Anxiety, Perfectionism, Aggression, Acceptance, Commitment Therapy -
زمینه و هدف
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب درد و کیفیت خواب زنان سالمند مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود.
مواد و روش هاروش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان سالمند مبتلا به ام اس شهر تبریز که در سال 1401 تشکیل داد. پس از رعایت ملاک های ورود و خروج به پژوهش، 30 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب، و به طور تصادفی در دو گروه (هر کدام 15 نفر) قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در 8 جلسه 5/1 ساعته دریافت کرد؛ اما گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکردند. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند.
یافته هادر پیش آزمون، میانگین و انحراف معیار درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای اضطراب درد (22/4±00/76) و برای کیفیت خواب (49/2±67/17)، و در گروه کنترل برای اضطراب درد (66/4±73/77) و برای کیفیت خواب (73/1±00/17) بود. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب درد (95/3±93/70) و کیفیت خواب (38/2±53/14) زنان سالمند مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس اثربخش است (001/0>p). در مرحله پیگیری، اثر درمان بر اضطراب درد و کیفیت خواب ماندگار بود (001/0>p).
نتیجه گیریبراساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب کاهش اضطراب درد و افزایش کیفیت خواب زنان سالمند مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شده است.
کلید واژگان: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, اضطراب درد, کیفیت خواب, مولتیپل اسکلروزیسAims and backgroundThe aim of this study was to determine the effectiveness of acceptance and commitment-based therapy (ACT) on pain anxiety and sleep quality in elderly women with multiple sclerosis.
Materials and MethodsThis study was semi-experimental with a pretest-posttest & follow-up control group design. The statistical population of the study consisted of all elderly women with MS in Tabriz city in 2023. After meeting the criteria for entering and exiting the research, 30 person were selected by the purposeful sampling method and randomly divided into two groups (15 people each). The members of the experimental group received CFT in 8 sessions of 1.5 hours; but the control group did not receive any treatment. Analysis of findings through repeated measures analysis of variance test.
ResultsIn the pretest, mean and standard deviation of the ACT for pain anxiety (76.00±4.22) and for sleep quality (17.67±2.49), and in the control group for pain anxiety (77.73±4.66) and for sleep quality (17.00±1.73) (P>0.05). The results showed that ACT is effective on pain anxiety (70.93±3.95) and sleep quality (14.53±2.38) of elderly women with multiple sclerosis (p<0.001). In the follow-up phase, the effect of treatment on the pain anxiety and sleep quality was lasting (p<0.001).
ConclusionBased on the findings of this research, it can be concluded that acceptance and commitment-based therapy has reduced pain anxiety and increased sleep quality in elderly women with multiple sclerosis.
Keywords: Acceptance, Commitment-based Therapy, Pain Anxiety, Sleep Quality, Elde, Multiple Sclerosis -
زمینه و هدف
پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر اثر بخشی روان درمانی پویشی متمرکز کوتاه مدت بر اضطراب درد و همدلی خود در زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد.
مواد و روش هاطرح پژوهش تک آزمودنی از نوع چند خط پایه ای با دوره پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران زن مبتلا به سرطان پستان بیمارستان های شهر تهران در سال 1400 تا 1401 بود نمونه آماری 3 نفر زن مبتلا به سرطان پستان بود. جلسات درمانی برای هریک از آن ها به صورت انفرادی اجراء گردید. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه اضطراب درد مک کراکن و دینگرا (2002) و پرسشنامه همدلی معنوی پور و همکاران (1399) بودند. داده ها با استفاده از شاخص درصد بهبودی، تحلیل های درون موقعیتی و بین موقعیتی در نرم افزارهای SPSS و Excel، بررسی شدند.
نتایجنتایج درصد بهبودی نشان داد که روان درمانی پویشی متمرکز کوتاه مدت بر اضطراب درد زنان مبتلا به سرطان پستان در مرحله درمان تاثیر متوسط و در مرحله پیگیری تاثیر متوسط به بالا داشته است و برای متغیر همدلی خود در مرحله درمان تاثیر متوسط به بالا و در مرحله پیگیری تاثیر زیادی داشته است. تحلیل های دیداری و نتایج تحلیل های درون موقعیتی و بین موقعیتی حاکی از تفاوت معنادار بین مرحله خط پایه و مداخله برای همه آزمودنی ها بود (100=PND). ماندگاری اثر روان درمانی پویشی متمرکز کوتاه مدت بر اضطراب درد و همدلی خود زنان مبتلا به سرطان پستان در مرحله پیگیری تایید شد.
نتیجه گیریبراساس یافته های این پژوهش مشخص شد که روان درمانی پویشی متمرکز کوتاه مدت بر اضطراب درد و همدلی خود زنان مبتلا به سرطان پستان موثر است، لذا پیشنهاد می شود روان شناسان بالینی از این درمان برای کاهش اضطراب درد و افزایش همدلی خود در زنان مبتلا به سرطان پستان استفاده کنند.
کلید واژگان: روان درمانی پویشی متمرکز کوتاه مدت, اضطراب درد, همدلی خود, زنان, سرطان پستانAim and backgroundThe objective of current study was to determine the effectiveness of intensive short-term dynamic psychotherapy on the pain anxiety and self-empathy of women suffered from breast cancer.
Material and methodThe research was conducted with the logic of single-case multiple-baseline designs with follow-up phases.The statistical population was all female patients with breast cancer who came to Tehrans’ hospitals in 2021-2022. A sample of 3 patients was drawn from the latter population and the therapy sessions were conducted individually for each case. The investigation tools were McCracken and Dhingra's Pain Questionnaire (2002) and Manavi Pour et al.'s Empathy Questionnaire (2019). using improvement percentage index and within and between situation analyzes, the data were analyzed in SPSS and Excel software.
resultsThe improvement percentage results illustrated that intensive short-term dynamic psychotherapy adequately powered patients with breast cancer where the impact for patients in the treatment stage was moderate and for those in the follow-up phase moderate to high. Moreover, results for self-empathy variable for patients in the treatment stage the effectiveness was medium to high while for the follow-up phase the effect was significant on patients. Visual analysis and the results of intra-situational and inter-situational analyzes indicated a significant difference between the baseline and intervention stages for all subjects (PND=100). The efficacy and stability of intensive short-term dynamic psychotherapy on pain anxiety and self-empathy of women with breast cancer was confirmed in the follow-up phase.
ConclusionThe outcomes of the research revealed that intensive short-term dynamic psychotherapy is promising method on pain anxiety and self-empathy of women with breast cancer. Therefore, it would suggest that clinical psychologists use this treatment to reduce pain anxiety and increase self-empathy in women with breast cancer.
Keywords: intensive short-term dynamic psychotherapy, pain anxiety, self-empathy, women, breast cancer -
زمینه و هدف
بیماران مبتلا به سوختگی در هنگام تعویض پانسمان، سطوح بالایی از اضطراب پیش بینی شده را تجربه می کنند. یکی از روش های کنترل این اضطراب، استفاده از روش های طب مکمل است. مطالعه ی حاضر با هدف مقایسه ی اثربخشی آرام سازی پیش رونده و تکنیک تنفس شکمی بر اضطراب درد پانسمان سوختگی انجام شد.
روش بررسیاین مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی با گروه کنترل بود. تعداد 45 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان سوختگی زارع ساری به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه تقسیم شدند. گروه اول مداخله ی آرام سازی را دریافت کردند، گروه دوم مداخله ی تکنیک تنفسی را دریافت کردند و گروه شاهد، درمان استاندارد را دریافت کرد. جهت سنجش میزان اضطراب درد پانسمان سوختگی از ابزار اضطراب ناشی از درد پانسمان سوختگی (BSPAS: Burn Specific Pain Anxiety Scale) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد. از روش های آماری توصیفی و تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی توکی جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد.
یافته هابراساس نتایج، 28 درصد افراد شرکت کننده در مطالعه مجرد و 72 درصد متاهل بودند. از لحاظ سنی بیشتر افراد شرکت کننده بین 31 تا 40 سال قرار داشتند. یافته ها نشان داد که میانگین سطح اضطراب درد در سه گروه آماری قبل از مداخله اختلاف معنی داری نداشت. اما میانگین اضطراب درد پانسمان سوختگی بعد از مداخله بین گروه آرام سازی و گروه شاهد (0/001>P) و گروه تکنیک های تنفسی و گروه شاهد (0/001>P) اختلاف معناداری داشته است؛ به گونه ای که میانگین اضطراب درد پانسمان سوختگی در گروه آرام سازی 8/60 واحد نسبت به گروه شاهد و در گروه تکنیک های تنفسی 11/60 واحد نسبت به گروه شاهد کاهش یافته بود.
نتیجه گیریاستفاده از روش های آرام سازی پیش رونده و تکنیک تنفسی که جزو روش های غیردارویی بوده جهت کاهش اضطراب درد پانسمان در بیماران سوختگی پیشنهاد می شود. این روش ها ساده و کم هزینه بوده و می تواند از پیامدهای اضطراب درد پانسمان بکاهد.
کلید واژگان: آرام سازی پیش رونده, تکنیک تنفسی, سوختگی, پرستار, اضطراب دردBackground and AimBurned patients experience a high level of anxiety during dress changing. The use of complementary medicine is one of the methods of anxiety management that many studies have conducted about it in recent years. The purpose of this study was to compare the effectiveness of progressive relaxation with abdominal respiration technique on pain anxiety of burn dressing.
Materials and MethodsThis study was a randomized clinical trial with a control group. We selected forty-five patients referred to Zare Hospital in Sari through simple sampling and assigned into three groups. The first group received relaxation intervention, the second group received respiratory technique intervention, and no intervention was performed in the control group. Burn Specific Pain Anxiety Scale (BSPAS) was used to measure pain-related anxiety. SPSS software version 20 was used to analyze the data. Descriptive statistics, ANOVA and Tukey’s post hoc test were used for data analysis.
ResultsBased on the results, 28% of the participants in the study were single and 72% were married. In terms of age, most of the participants were between 31 and 40 years old. The findings showed that there was no significant difference between the mean pain anxiety levels in the three groups before the intervention. There was a significant difference in the average burn dressing pain anxiety after the intervention between the relaxation group and the control group (P<0.001) and the breathing techniques group and the control group (P<0.000), so that the average burn dressing pain anxiety in the group Relaxation was reduced by 8.60 units as compared to the control group and in the breathing techniques group by 11.60 units as compared to the control group.
ConclusionsThe use of relaxation “techniques” and respiratory techniques, which are non-pharmacological methods, are recommended during dress changing in the burned patient. These methods are simple and inexpensive and can reduce the effects of pain anxiety during dress changing.
Keywords: Relaxation Technique, Respiratory Technique, Burn, Nurse, Pain Anxiety -
زمینه و هدف
کمردرد مزمن (Chronic Low Back pain) یکی از 10 بیماری برتر است که بیشترین سال های زندگی با ناتوانی را در سراسر جهان به خود اختصاص داده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی برکارآمدی هیجانی بر اضطراب درد و پذیرش درد زنان دارای کمر مزمن انجام گرفت.
مواد و روش هاروش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و دوره ی پیگیری 45 روزه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی زنان دارای کمر درد مزمن مراجعه کننده به بیمارستان و کلینیک های تخصصی درد در شهراصفهان در سه ماهه تابستان سال 1401 بود. در این پژوهش تعداد30 بیمار مبتلا به کمر درد مزمن با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هرگروه 15 بیمار). گروه آزمایش مداخله درمان مبتنی برکارآمدی هیجانی را طی دوماه 8 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند اما گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل اضطراب درد و پذیرش درد بود. گروه آزمایش درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی را طی 8 جلسه ی گروهی 90دقیقه ای دریافت کرد، اما بر گروه کنترل هیچ مداخله ای انجام نشد. داده ها از طریق نرم افزار SPSS-23 و با آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.
یافته هادرمان مبتنی برکارآمدی هیجانی برکاهش علایم اضطراب درد و بهبود پذیرش درد در مراحل پس آزمون و پیگیری تاثیر معنا دار داشت
نتیجه گیریدرمان مبتنی برکارآمدی هیجانی به عنوان یک درمان اثربخش درمراکز بهداشتی و درمانی برای بهبود پذیرش درد و کاهش اضطراب درد زنان دارای کمر درد مزمن پیشنهاد می گردد.
کلید واژگان: درمان مبتنی بر کارآمدی هیجانی, اضطراب درد, پذیرش درد, کمر درد مزمنbackgroundChronic Low back pain (LBP) is one of the top 10 diseases that account for the most years of life with disability worldwide.
Material and MethodsThe research method was a semi-experimental pre-test-post-test type with a control group and a 45-day follow-up period. The statistical population of this research included all women with chronic Low back pain who referred to the hospital and specialized pain clinics in Isfahan city in the summer quarter of 1401. In this research, 30 patients suffering from chronic back pain were selected by available sampling method and randomly assigned to experimental and control groups (15 patients in each group). The experimental group received 8 sessions of 90 minutes during two months of treatment based on emotional efficiency, but the control group did not receive any intervention. The questionnaires used in this research included pain anxiety, pain acceptance. The experimental group received mindfulness-based stress reduction therapy during 8 90-minute group sessions, but no intervention was performed on the control group. The data was analyzed through SPSS-23 software and with the analysis of variance test with repeated measures.
ResultsTreatment based on emotional efficiency had a significant effect in reducing pain anxiety symptoms and improving pain acceptance in the post-examination and follow-up stages.
ConclusionTreatment based on emotional efficiency is suggested as an effective treatment in health centers to improve pain acceptance and reduce pain anxiety in women with chronic low back pain.
Keywords: treatment based on emotional efficiency, pain anxiety, pain acceptance, chronic low back pain -
زمینه و هدف:
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با درمان راه حل محور کوتاه مدت بر اضطراب درد و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سردرد مزمن بود.
مواد و روش هاروش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را مردان مبتلا به سردرد مزمن شهر تبریز در سال 1400 تشکیل دادند. 45 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب، و به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. گروه های آزمایشی، درمان مختص گروه خود را به ترتیب در 8 و 6 جلسه 5/1 ساعته دریافت کردند، اما گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت کردند. تجزیه و تحلیل یافته ها از طریق آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری مکرر انجام گرفت.
یافته هادر پیش آزمون، میانگین و انحراف معیار شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی برای اضطراب درد (49/4±93/76) و کیفیت زندگی (85/3±40/40)، در درمان راه حل محور کوتاه مدت برای اضطراب درد (43/4±86/76) و کیفیت زندگی (79/4±33/39)، و در گروه کنترل برای اضطراب درد (14/4±27/78) و کیفیت زندگی (52/3±60/40) بود. هر دو درمان در مقایسه با گروه کنترل، اضطراب درد و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سردرد مزمن را در پس آزمون به ترتیب کاهش و افزایش دادند (001/0>p). در مرحله پیگیری، اثر این دو درمان بر اضطراب درد و کیفیت زندگی ماندگار بود (001/0>p). تاثیر این دو درمان بر اضطراب درد و کیفیت زندگی در مراحل پس آزمون و پیگیری یکسان بود (05/0<p).
نتیجه گیریبراساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که این دو درمان موجب کاهش اضطراب درد و افزایش کیفیت زندگی بیماران سردرد مزمن شده اند.
کلید واژگان: شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی, درمان راه حل محور کوتاه مدت, اضطراب درد, کیفیت زندگی, سردرد مزمنAims and backgroundThe purpose of this study was to compare the effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy (MBCT) with short-term solution-focused therapy (SSFT) on pain anxiety & quality of life in patients with chronic headache.
Materials and MethodsThis was a semi-experimental study with a pretest-posttest, controlled design with follow-up. The statistical population of the study consisted of men suffering from chronic headache in Tabriz city in 202245 people were selected using the purposeful sampling method, and were randomly divided into three groups. The experimental groups received the treatment specific to their group in 8 and 6 1.5 hour sessions, respectively, but the control group received no treatment. Data were analyzed with repeated measures analysis of variance.
ResultsIn the pretest, mean and standard deviation of MBCT for pain anxiety was (76/93±4/49) & for quality of life was (40/40±3/85); in SSFT for for pain anxiety was (76/87±4/43) & for quality of life was (39/33±4/79); and in the control group for pain anxiety was (78/27±4/14) & for quality of life was (40/60±3/52). Both treatments compared to the control group, reduced pain anxiety and increased quality of life of patients after the test (p<0.001). In the follow-up phase, the effect of these two treatments on pain anxiety and quality of life was lasting (p<0.001). The effect of these two treatments on pain anxiety and quality of life at posttest and follow-up was not different (p>0.05).
ConclusionBased on the findings of this study, it can be concluded that these two treatments have reduced pain anxiety and increased the quality of life of chronic headache patients.
Keywords: Mindfulness-based Cognitive Therapy, Short-term Solution-focused Therapy, Pain Anxiety, Quality of Life, Chronic Headache -
مقدمه
سردرد میگرنی یک بیماری شایع، دردناک و در موارد شدید و مزمن ناتوان کننده است که با حملات مکرر، یک طرفه و با شدت متوسط تا شدید مشخص می شود.
هدفهدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان فرا تشخیصی بر اضطراب درد، عدم تحمل پریشانی و اختلالات خواب در بیماران سایکوسوماتیک مبتلا به میگرن بود.
روشپژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی که به صورت نیمه آزمایش با طرح پیش آزمون، پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل بیماران مبتلا به میگرن مراجعه کننده به متخصص اعصاب و روان شهر ارومیه در شش ماهه دوم سال 1399 بود؛ که به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفر کنترل و آزمایش قرار گرفتند. ابزارهای اندازه گیری شامل: پرسشنامه عدم تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، 2005)، مقیاس اضطراب درد (مک کراکن و همکاران، 1992) و پرسشنامه اختلالات خواب (محمدی و همکاران، 1388) بود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 26 و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها:
نتایج نشان داد که با در نظر گرفتن مجذور اتا، می توان گفت حدود 92 درصد اضطراب درد، 91/6 درصد عدم تحمل پریشانی و 82/1 درصد اختلالات خواب، این تغییرات یا بهبود ناشی از تاثیر آزمایش اثربخشی درمان فرا تشخیصی بوده است؛ بنابراین بین گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود داشت (0/001>p).
نتیجه گیری:
یافته ها نشان داد که درمان فرا تشخیصی می تواند همراه با مداخلات دارویی برای بیماران میگرن استفاده شود و در کاهش علایم هیجانی، اضطراب درد، عدم تحمل پریشانی و اختلالات خواب این افراد موثر واقع شود.
کلید واژگان: درمان فرا تشخیصی, اضطراب درد, عدم تحمل پریشانی, اختلالات خواب, میگرنIntroductionMigraine headache is a common, painful, severe and debilitating in chronic conditions which can be characterized by recurrent and unilateral moderate to severe attacks.
AimThe aim of this study was to determine the effectiveness of transdiagnostic treatment on pain anxiety, distress intolerance and sleep disorders in psychosomatic patients who suffer from migraine.
MethodThe present study was a quasi-experimental study that benefited from a pretest-posttest design with a control group. The statistical population included patients with migraine referred to a psychiatrist in Urmia in the second half of 2020, who were randomly divided into control and experimental groups with 15 patients in each group. Measurement tools included Distress Intolerance Questionnaire (Simmons & Gaher, 2005), Pain Anxiety Scale (McCracken & et al, 1992) and Sleep Disorders Questionnaire (Mohammadi & et al, 2009). Data were analyzed using multivariate analysis of covariance in SPSS-26 software.
ResultsThe results showed that considering ETA squares, there was a statistically significant difference between the control and experimental groups (p<0.001). Therefore; it can be claimed that changes and improvements in about 92% of pain anxiety, 91.6% of distress intolerance and 82.1% of sleep disorders have been due to the effectiveness of transdiagnostic treatment intervention.
ConclusionThe results showed that transdiagnostic treatment can be used in conjunction with drug interventions for migraine patients who can also be effective in reducing emotional symptoms, pain anxiety, distress intolerance and sleep disorders in these individuals.
Keywords: Transdiagnostic treatment, Pain anxiety, Distress intolerance, Sleep disorders, Migraine -
Background
This study aimed to investigate the relationship between depression and pain anxiety with pain catastrophizing in patients with coronavirus disease 2019 (COVID-19).
MethodsIn this descriptive, correlational study, 180 patients with COVID-19 in Akhtar and Imam Hossein hospitals in Tehran, Iran, were included from March 2019 to April 2020. All participants completed three questionnaires, including the Pain Catastrophizing Scale (PCS), Pain Anxiety Symptoms Scale (PASS), and Beck’s Depression Inventory (BDI). The data were analyzed using Pearson correlation coefficient and multivariate regression.
ResultsThere was a positive and significant relationship between the dimensions of rumination, magnification, and helplessness with total score of pain catastrophizing, as well as moderate to severe dimensions with total pain anxiety and depression in patients with COVID-19.
ConclusionsAccording to the results of regression analysis, pain anxiety based on pain catastrophizing dimensions was statistically significant, so that rumination, magnification, and helplessness could predict pain anxiety and explain a total of 15.1% of changes in pain anxiety. Also, depression was statistically significant based on dimensions of pain catastrophizing, so rumination, magnification, and helplessness could predict the patients’ depression and explain 13.6% of depression changes.
Keywords: COVID-19, Depression, Pain anxiety, Catastrophizing -
مقدمه
درد دندان یکی از رایج ترین شکایت های مربوط به خدمات دندان پزشکی است. ممکن است افراد هنگام مراجعه به دندان پزشک اضطراب بالایی را تجربه کنند یا از دریافت خدمات اجتناب کنند. برای توصیف نوع خاص اضطراب ناشی از محیط دندان پزشکی، از اصطلاح اضطراب دندان پزشکی استفاده می شود. هدف این مطالعه تعیین عوامل روان شناختی تاثیر گذار بر اضطراب دندان پزشکی بود.
مواد و روش هاطرح مطالعه به روش توصیفی-مقطعی بود. شرکت کنندگان از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. نمونه ی مورد نظر در این مطالعه، شامل 328 نفر از مراجعه کنندگان به کلینیک های دندان پزشکی شهر کرمانشاه در سال 99-1398 بود. ابزار مورد استفاده در این مطالعه، شامل پرسشنامه اضطراب درد (PASS-20)(Gorbalenya, 2020 #6)، اضطراب دندان پزشکی (DAI) و درد ذهنی (OMMP) بود. در نهایت، داده ها با روش آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه و از طریق نرم افزار SPSS نسخه 24 مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته هابراساس نتایج ضریب همبستگی پیرسون بین اضطراب درد با اضطراب دندان پزشکی (45/0=r) و درد ذهنی (25/0=r) رابطه ی مثبت و معناداری وجود داشت (001/0=P). براساس نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه ی همزمان (Enter) اضطراب درد (356/0=β) و درد ذهنی (139/0=β) پیش بینی کننده ی معنادار اضطراب دندان پزشکی می باشند (05/0>P).
نتیجه گیریبر اساس نتایج بدست آمده در این پژوهش می توان نتیجه گرفت که عوامل روان شناختی از قبیل، اضطراب درد و درد ذهنی بر اضطراب دندان پزشکی موثر هستند. همچنین مقدار زیادی از اضطراب درد به خاطر فاجعه انگاری درد و تصورات تحریف شده نسبت به خدمات دندان پزشکی، می تواند به اضطراب دندان پزشکی منجر شود.
کلید واژگان: اضطراب دندان پزشکی, اضطراب درد, ادراک دردIntroductionToothache is one of the most common complaints related to dental services. People may experience high levels of anxiety when visiting a dentist or avoid receiving services. The term dental anxiety is used to describe a specific type of anxiety caused by the dental environment. The present study aimed to investigate the psychological factors affecting dental anxiety.Materials &
MethodsThe present study was conducted based on a descriptive-cross-sectional design. Participants were selected via convenience sampling. The sample in this study included 328 patients referred to dental clinics in Kermanshah in 2020-2021. The instruments used in this study included the Pain Anxiety Questionnaire (PASS-20), Dental Anxiety Inventory (DAI), and Mental Pain (OMMP). Finally, after data collection, the data were analyzed in SPSS software (version 24) using Pearson correlation and multiple regression analysis.
ResultsBased on the results of the Pearson correlation coefficient, pain anxiety showed a positive and significant correlation with dental anxiety (r=0.45) and mental pain (r=0.25) (P=0.001). Based on the results of multivariate regression analysis (Enter), pain anxiety (β=0.356) and mental pain (β=0.139) were significant predictors of dental anxiety (P<0.05).
ConclusionAs evidenced by the results of the current study, it can be concluded that psychological factors, such as pain anxiety and mental pain, are effective in dental anxiety. Furthermore, a great deal of pain anxiety can increase dental anxiety due to people’s distorted perceptions of dental services.
Keywords: Dental anxiety, Pain anxiety, Pain perception -
زمینه و هدف
آرتریت روماتویید یک بیماری التهابی مزمن و ناتوان کننده است، که علایم عمده آن مفصلی بوده و شامل خشکی صبحگاهی، تورم مفاصل مبتلا و در نهایت تغییر شکل مفاصل است و با برخی از متغیرهای روانشناختی همراه می شود. بنابراین، هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر مدل راهبردهای تنظیم هیجانی بر اضطراب درد در بیماران مبتلا به بیماری آرتریت روماتویید بود.
مواد و روش هاپژوهش حاضر از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به بیماری آرتریت روماتویید که به بیمارستان امام خمینی شهر تهران و مطب های خصوصی متخصصان روماتولوژی شهر تهران در سال 96-95 مراجعه کردند، تشکیل دادند. جامعه آماری 1800 نفر بود. حجم نمونه شامل 40 بیمار از بیماران مبتلا به بیماری آرتریت روماتویید بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) تقسیم شدند، ابزار پژوهش شامل مقیاس اضطراب درد بود که شرکت کنندگان در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل نمودند، جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده گردید.
یافته هانتایج نشان داد که درمان مبتنی بر مدل راهبردهای تنظیم هیجانی در کاهش اضطراب درد بیماران موثر بود.
نتیجه گیریبکارگیری درمان های روان شناختی می تواند به کاهش اضطراب درد بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید کمک کند.
کلید واژگان: درمان مبتنی بر مدل راهبردهای تنظیم هیجانی, اضطراب درد, آرتریت روماتوئیدAims and backgroundArthritis is a chronic and debilitating inflammatory disease, the main symptoms of which are arthritis, including morning dryness, swelling of the affected joints, and eventually joint deformity, and are associated with some psychological variables. Therefore, the purpose of the present study was to evaluate the effectiveness of emotion regulation strategies-based therapy on pain anxiety in patients with arthritic thyroid disease.
Materials and MethodsThe present study was a quasi-experimental research with pre-test and post-test with control group and follow-up period. The statistical population of the study consisted of all patients with arthritic rheumatoid arthritis who referred to Imam Khomeini Hospital in Tehran and private rheumatology clinics in Tehran within 95-96. The population was 1800. Sample size consisted of 40 patients with arthritic thyroid disease who were selected by purposive sampling method and were randomly divided into experimental (n = 20) and control (n = 20) groups. Research instruments included pain anxiety scale that participants completed in pre-test, post-test and follow-up. Descriptive statistics and multivariate analysis of covariance were used to analyze the data.
ResultsThe results showed that model-based treatment of emotional adjustment strategies was effective in reducing pain anxiety in patients.
ConclusionApplying psychological therapies could help to reduce the pain anxiety of patients with arthritis.
Keywords: Model-Based Therapy for Emotional Regulation Strategies, Pain Anxiety, and Arthrito-RheumatoidArthritis -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، سال شصت و سوم شماره 2 (پیاپی 170، خرداد و تیر 1399)، صص 2436 -2445مقدمهسندروم روده تحریک پذیر علاوه بر مشکلات جسمانی، می تواند فرایندهای شناختی، هیجانی و روان شناختی بیماران را نیز متاثر سازد که ضروری است با بکارگیری درمان های روان شناختی مناسب نسبت به کاهش این آسیب ها اقدام شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک بر اضطراب درد و افسردگی در افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر انجام گرفت.روش کارپژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش مردان و زنان مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر مراجعه کننده به متخصص های گوارش در شهر همدان در سه ماهه تابستان سال 1398 بود. در این پژوهش تعداد 30 بیمار مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 بیمار). گروه آزمایش مداخله رفتاردرمانی دیالکتیک (لینهان، 2004) را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 75 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب درد (مک کراکن و همکاران، 1992) و افسردگی (بک و همکاران، 1996) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایجنتایج نشان داد که رفتاردرمانی دیالکتیک بر اضطراب درد و افسردگی در افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر تاثیر معنادار دارد (p<0/001).نتیجه گیریبر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که رفتاردرمانی دیالکتیک با بهره گیری از تکنیک های تحمل پریشانی، پذیرش و خودنظم جویی هیجانی می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت کاهش اضطراب درد و افسردگی در افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر مورد استفاده گیرد.کلید واژگان: رفتاردرمانی دیالکتیک, اضطراب درد, افسردگی, سندروم روده تحریک پذیرIntroductionIrritable Bowel Syndrome can influence the patients’ cognitive, emotional and psychological processes in addition to the physical problems that appropriate cognitive therapies should be applied to decrease these damages. therefore the present study was conducted aiming to investigate the dialectic behavior therapy on pain anxiety and depression in the people with Irritable Bowel Syndrome.Materials and Methodsit was a quasi-experimental study with pretest, posttest with control group. The statistical population of the current study was men and women with Irritable Bowel Syndrome referring to circulatory specialists in the city of Hamedan in the second quarter of 2019. 30 patients with Irritable Bowel Syndrome were selected through available sampling method and they were randomly accommodated into experimental and control groups (each group of 15). The experimental group received dialectic behavior therapy intervention (Linhan, 2004) during two-and-a-half months in ten seventy-five-minute sessions. The applied questionnaires in this study included pain anxiety (Mc Cracken, et.al., 1992) and depression (Beck et.al., 1996). The data from the study were analyzed through MANCOVA method.Resultsthe results showed that the dialectic behavior therapy has significant effect on pain anxiety and depression in the people with Irritable Bowel Syndrome (p<0.001).Conclusionaccording to the findings of the present study it can be concluded that the dialectic behavior therapy can be used as an efficient method to decrease pain anxiety and depression in the people with Irritable Bowel Syndrome employing techniques of bearing distress, acceptance and emotional self-regulation.Keywords: dialectic behavior therapy, Pain anxiety, Depression, Irritable Bowel Syndrome
-
مقدمه
سوختگی یکی از مخرب ترین و دردناک ترین آسیب های پزشکی است و یکی از شایع ترین مشکلات روانشناختی در بیماران آسیب دیده از سوختگی، اضطراب درد است. درمان رایج در مشکلات سوختگی، دارو درمانی است، اما اخیرا درمان های نوظهوری همچون واقعیت مجازی سه بعدی برای کاهش شدت و اضطراب درد مورد استفاده قرار گرفته اند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی دارو درمانی و واقعیت مجازی بر اضطراب درد و شدت درد بیماران سوختگی مرکز امام موسی کاظم (ع) شهر اصفهان بود.
روش کارپژوهش حاضر نوع طرح نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. بدین منظور از جامعه آماری این پژوهش که کلیه بیماران واجد شرایط بستری در بخش سوختگی مرکز آموزشی درمانی امام موسی کاظم (ع) شهر اصفهان در سال 1397 را تشکیل می داد، 75 نفر از بیماران بخش سوختگی مرکز آموزشی درمانی امام موسی کاظم به شیوه نمونه گیری از نوع در دسترس انتخاب شدند. سپس با درنظر گرفتن معیارهای ورود، تعداد 45 بیمار وارد مطالعه شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش1 (واقعیت درمانی مجازی)، آزمایشی2 (دارو درمانی) و یک گروه کنترل (هر گروه 15 نفر) گماشته شدند. آزمودنی ها قبل و بعد از مداخلات به مقیاس های درجه بندی تصویری درد (GRS) و مقیاس اضطراب درد (BSPAS)، پاسخ دادند.
یافته هانتایج نشان داد که هر دو درمان واقعیت مجازی و دارو درمانی بر اضطراب درد سوختگی بیماران مبتلا به سوختگی تاثیر معنی دار داشت و در مقایسه دو درمان، اثربخشی درمان واقعیت مجازی بیشتر از دارو درمانی بود و تفاوت گروه های دارو درمانی و درمان واقعیت مجازی معنی دار بود (05/0>p). همچنین هر دو درمان واقعیت مجازی و دارو درمانی بر شدت درد ادراک شده بیماران مبتلا به سوختگی تاثیر معنی دار داشت و در مقایسه دو درمان، میان اثربخشی درمان واقعیت مجازی و دارو درمانی تفاوت معناداری در کاهش شدت درد یافت نشد (05/0>p).
نتیجه گیریاگرچه هر دو درمان دارویی و نرم افزار واقعیت مجازی در درمان اضطراب درد و شدت درد بیماران سوختگی موثر هستند، اما به نظر می رسد که واقعیت مجازی با انحراف توجه از محرکهای بیرونی و دردناک و غوطه ور سازی شخص در دنیای مجازی و خوشایند، بیش از دارو درمانی منجر به کاهش اضطراب در بیماران سوختگی می شود.
کلید واژگان: واقعیت مجازی, دارو درمانی, اضطراب درد, شدت درد, سوختگیIntroductionBurns are one of the most destructive injuries and one of the most common psychological problems in patients affected by burns is pain anxiety. The most common treatment for burn problems is medication and drug therapy, but recently emerging therapies such as 3D virtual reality have been used to reduce the severity and anxiety of pain. the purpose of this study was to compare the effectiveness of drug therapy and virtual reality on pain anxiety and pain severity in burn patients of Imam Musa Center in Isfahan.
MethodThis study was a quasi-experimental design with pre-test and post-test with control group. For this purpose, the study population consisted of all eligible patients in burn section of Imam Musa Kazem Medical Center in Isfahan in 1977. Available types selected. Then, according to inclusion criteria, 45 patients were included in the study and were randomly assigned into two groups of experimental 1 (virtual reality therapy), experimental 2 (drug therapy) and one control group (15 patients each). Before and after the intervention, subjects responded to the GRS and BSPAS.
ResultsThe results showed that both virtual reality therapy and drug therapy had a significant effect on burn pain anxiety of burn patients and compared the two treatments, the effectiveness of virtual reality therapy was more than drug therapy and the difference between drug therapy and treatment groups. Virtual reality was significant (p <0.05). Also, both virtual reality therapy and drug therapy had a significant effect on perceived pain severity in burn patients and there was no significant difference between the effectiveness of virtual reality therapy and drug therapy in reducing pain severity (p <0.05).
Conclusionsalthough Both drug therapy and virtual reality software are effective in treating pain anxiety and pain severity in burn patients, virtual reality seems to be more effective than drug therapy because of distracting attention from external and painful stimuli and immersing the person into the virtual and pleasant world.
Keywords: Virtual Reality, Drug Therapy, Pain Anxiety, Pain severity, Burn -
زمینه و هدف
درد مزمن فشارهای عاطفی و روانی بسیاری را به همراه دارد و یک تجربه روانشناختی پیچیده است. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی رابطه باورهای مرتبط با درد و اضطراب درد با افسردگی در بیماران مبتا به آرتریت روماتویید انجام شد.
مواد و روش هاروش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. بدین منظور از میان بیماران مبتا به آرتریت روماتویید شهر اصفهان بیمار به صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان در پژوهش 240 به کلینیک های روماتولوژی مراجعه کردند، 1397که در بهار به پرسشنامه های افسردگی، ادراک و باورهای درد و اضطراب مرتبط با درد پاسخ دادند. همچنین داده های حاصل از پژوهش با استفاده از ضرایب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد بررسی قرار گرفت.
یافته هانتایج تحلیل همبستگی نشان داد، باورهای مرتبط با درد و اضطراب درد با افسردگی رابطه معنادار داشتند. همچنین باورهای مرتبط با درد و اضطراب درد توان پیش بینی افسردگی را در بیماران مبتا به آرتریت روماتویید داشتند.
نتیجه گیریآرتریت روماتویید یک بیماری مزمن، پیش رونده است، که عملکردهای روانشناختی بیماران را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین برای درمان این بیماری توجه خاص به سامت روانشناختی بیماران پیشنهاد می شود.
کلید واژگان: باورهای مرتبط با درد, اضطراب درد, افسردگی, آرتریت روماتوئیدAims and backgroundChronic pain has many emotional and psychological pressures and is a complex psychological experience. The purpose of the study was to investigate the relationship of pain-related beliefs and pain anxiety with depression in patients with rheumatoid arthritis.
Materials and methodsIt was a descriptive-correlational study thus, among patients with rheumatoid arthritis in Esfahan who has been visited in rheumatology clinics in spring 2018, 240 patients were selected according to inclusion and exclusion criterias. Participants in the study completed depression inventory, pain beliefs and perceptions inventory and pain-related anxiety questionnaire. Also, the data were analyzed using Pearson correlation coefficient and stepwise regression analysis.
FindingsCorrelation analysis showed that there was a significant relationship between pain belief and pain anxiety with depression. Also, based on regression analysis, beliefs associated with pain and anxiety would predict depression in patients with rheumatoid arthritis.
ConclusionRheumatoid arthritis is a progressive, chronic disease that also affects the psychological functions of patients. Therefore, special attention is paid to the psychological well-being of patients in the treatment of this disease.
Keywords: Pain-Related Beliefs, Pain Anxiety, Depression, Rheumatoid Arthritis -
سابقه و هدفاز مولفه های کلیدی در حمایت اجتماعی، نقش اعضای خانواده و دوستان می باشد. این مطالعه با هدف تعیین مشارکت خانواده در مراقبت های اولیه برکاهش میزان اضطراب ناشی از درد بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه سوختگی انجام شده است.مواد و روش هااین پژوهش یک کار آزمایی بالینی تصادفی شاهد دار است. 110 بیمار بستری در بخش مراقبت ویژه سوختگی بیمارستان زارع ساری با روش نمونه گیری غیر تصادفی تدریجی انتخاب و به صورت تصادفی بر اساس جدول اعداد تصادفی به دو گروه شاهد و آزمون هر کدام 55 نفرتخصیص داده شدند. در گروه مداخله از روز چهارم بستری، یکی از اعضای خانواده به مدت پنج روز در جلسات یک ساعته و قبل از پانسمان بر بالین بیمار حاضر شدند. با گروه کنترل طبق روتین بخش (عدم حضور و مشارکت خانواده) رفتار شد. در هر دو گروه پرسشنامه اضطراب ناشی از درد سوختگی از روز سوم تا هشتم پر شد. داده ها با آزمون های T مستقل، فریدمن و من یو ویتنی و با استفاده از نرم افزار 20SPSS تجزیه و تحلیل شد.یافته هادو گروه از نظر جنس، سن، درصد سوختگی و نوع سوختگی اختلاف آماری معنی دار نداشتند. مقایسه روند روزهای مختلف با آزمون فریدمن نشان داد کاهش اضطراب ناشی از درد در گروه آزمون و شاهد اختلاف آماری معنی داری داشت(001/0>p). مقایسه میانگین رتبه اضطراب ناشی از درد در طی 5 روز مطالعه با آزمون من یو ویتنی نشان داد که اختلاف آماری معنی دار بود(001/0>p).
استنتاج: بر اساس نتایج این مطالعه برای کاهش اضطراب ناشی از درد بیماران سوختگی می توان از روش های غیر دارویی نظیر مشارکت خانواده در کنار روش های دارویی در مراکز سوختگی بهره گرفت.کلید واژگان: مراقبت ویژه, اضطراب ناشی از درد, مشارکت خانواده, سوختگیBackground andPurposeOne of the key components of social support is the role of family members and friends. The present study was designed to determine the effectiveness of family participation in providing primary care to reduce pain anxiety of burn ICU patients.Materials And MethodsIn a randomized controlled trial 110 patients were selected by non-random sampling from Zaare Hospital burn ICU in Sari, Iran. Based on random numbers table, they were randomly allocated to control and intervention groups (n= 55 per group). In the intervention group, on day 4 of hospitalization, one of the family members attended the patients bedside before wound dressing for one-hour for five days. In control group, the practice was done according to the ward routine (non-family attendance). In both groups, burn pain anxiety scale was completed in days three to eight of hospitalization. Data analysis was done in SPSS V.20.ResultsThere was no significant difference between the two groups in gender, age, total burn surface area, and type of burn. Friedman test indicated significant difference in pain-induced anxiety in different days between the two groups (PConclusionIn order to lower the anxiety caused by pain in ICU burn patients, non- medicinal methods such as family participation can be applied.Keywords: burn, critical care, family participation, pain anxiety -
مقدمهپژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی هموآنسفالوگرافی (HEG) بر اضطراب درد و شدت درد بیماران مبتلا به میگرن 55-25 سال شهر اصفهان انجام شد.روش کاراین پژوهش بالینی با گروه شاهد با دوره پیگیری یک ماهه بود. جامعه ی پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به میگرن 55-25 سال مراجعه کننده به مراکز درمانی، مطب پزشکان مغز و اعصاب و روان پزشکان اصفهان طی پاییز سال 1394 بود. نمونه گیری به صورت در دسترس و تعداد30 نفر از بیماران مبتلا به میگرن انتخاب شدند و با توجه به ملاک های ورود و خروج و به صورت تصادفی به گروه آزمون (15 نفر) و شاهد (15 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله به پرسش نامه اضطراب درد و پرسش نامه شدت درد پاسخ دادند. گروه آزمون تحت درمان هموآنسفالوگرافی قرار گرفته و در مورد گروه شاهد در این مدت هیچ گونه مداخله ای صورت نگرفت.یافته هانتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که تفاوت بین گروه آزمون و شاهد در اضطراب درد و شدت درد، معنی دار بوده است (05/0>P).نتیجه گیریبنا بر نتایج پژوهش برای کاهش اضطراب درد و شدت درد بیماران مبتلا به میگرن می توان از درمان هموآنسفالوگرافی سود جست.کلید واژگان: اضطراب درد, شدت درد, میگرن, هموآنسفالوگرافیIntroductionThe presented paper was conducted in order to examine the effectiveness of Hemoencephalography (HEG) on pain anxiety and intensity among migraine patients aged 25-55 in Isfahan.Materials And MethodsThis clinical study research conducted with a control group and one-month follow-up period. The research population included all patients with migraine aged 25-55 years old who referred to treatment centers referred to neurologists and psychiatrists clinics in Isfahan in the fall of 2015. The accessible sampling method was adopted in a way that 30 migraine patents were selected and they were assigned to experimental (15 participants) and control group (15 participants) according to inclusion and exclusion criteria. The subjects answered the pain anxiety inventory and pain intensity inventory before and after the intervention. The experimental group was exposed to Hemoencephalography treatments while the control group received no intervention at all.ResultsVariance analysis results based on repeated measurements showed that the difference in pain anxiety and pain intensity experienced by the experimental and control groups was significant (PConclusionAccording to the research findings, hemoencephalography can be used as a beneficial method for treatment of pain anxiety and pain intensity among migraine patients.Keywords: Hemoencephalography, Migraine, Pain anxiety, Pain intensity
-
اهدافعمده ترین شکل اضطراب در بیماران سوختگی، اضطراب ناشی از درد است. حمایت عاطفی و روانی بیمار باعث آسایش طی فرآیندهای مراقبتی و اقدامات درمانی می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر برقراری ارتباط درمانی، بر کاهش اضطراب ناشی از درد و وضعیت ترمیم زخم های سوختگی انجام شد.روش هااین پژوهش نیمه تجربی در سال 1384 در دوره زمانی ده ماهه در بخش سوختگی زنان بیمارستان امام رضا(ع) مشهد انجام شد و 60 نفر به روش غیرتصادفی انتخاب و در دو گروه 30نفری کنترل و مداخله مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده برای گردآوری داده ها، چک لیست خودگزارشی تعیین اضطراب ناشی از درد و چک لیست مشاهده ای میزان ترمیم زخم های سوختگی بود. برنامه ارتباط درمانی برای گروه مداخله به اجرا درآمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 12 و آزمون های مجذور کای، T مستقل و آنالیز واریانس استفاده شد.یافته هااختلاف آماری معنی داری از نظر میزان اضطراب (63/0=p) و ترمیم زخم (73/0=p) در مرحله قبل از مداخله بین دو گروه کنترل و مداخله مشاهده نشد. میزان اضطراب نمونه های گروه مداخله در حین و بعد از مداخله کاهش معنی داری داشت (0001/0=p). وضعیت ترمیم زخم در گروه مداخله در حین مداخله (018/0=p) و بعد از مداخله (001/0=p) افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشت. میانگین نمره ترمیم زخم نمونه ها بعد از مداخله در گروه مداخله و کنترل اختلاف معنی داری نشان داد (009/0=p).
نتیجه گیریبرقراری ارتباط درمانی پرستار با بیمار بر کاهش اضطراب و بهبود روند ترمیم زخم های سوختگی تاثیر مثبت دارد.
کلید واژگان: اضطراب ناشی از درد, سوختگی, ترمیم زخم, ارتباط درمانیAimsThe main type of anxiety in burned patients is the one caused by pain. Emotional support can tranquilize patients during the process of care and treatment. This research has been conducted to study how Therapeutic Communication can help reduce the pain anxiety and how it affects recovery from burn wounds.MethodsThis quasi-experimental research was conducted in a period of ten months in 2005 in the women’s burn ward of Imam Reza hospital in Mashhad. The sample included 60 patients، who were selected non-randomly and were divided into two groups of 30 women، half in intervention and half in control group. The data collection tools were self-report checklist to determine pain anxiety and the observation checklist to observe the extent of burn wound healing. The Therapeutic Communication plan was implemented for the intervention group. Data were analyzed by SPSS 12 software using Chi-square، independent T and Variance Analysis tests.ResultsNo significant statistical difference regarding the rate of anxiety (P=0. 63) and wound healing (p=0. 73) was observed between control and intervention groups in the pre-intervention stage. During and after the intervention، the rate of anxiety in the subjects of the intervention group was significantly decreased (p=0. 0001). Also the rate of wound healing in the intervention group was significantly increased during (p=0. 018) and after (p=0. 001) the intervention، comparing to the control group. The average rate of wound healing after the intervention in the subjects of control and intervention groups showed a significant difference (p=0. 009).ConclusionThe therapeutic communication between the nurse and patients positively influences the reduction of anxiety and the process of wound healing.Keywords: Pain Anxiety, Burn, Wound Healing, Therapeutic Communication
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.