تاثیر ارتباط درمانی بر اضطراب ناشی از درد و وضعیت ترمیم زخم های سوختگی

عمده ترین شکل اضطراب در بیماران سوختگی، اضطراب ناشی از درد است. حمایت عاطفی و روانی بیمار باعث آسایش طی فرآیندهای مراقبتی و اقدامات درمانی می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر برقراری ارتباط درمانی، بر کاهش اضطراب ناشی از درد و وضعیت ترمیم زخم های سوختگی انجام شد.
این پژوهش نیمه تجربی در سال 1384 در دوره زمانی ده ماهه در بخش سوختگی زنان بیمارستان امام رضا(ع) مشهد انجام شد و 60 نفر به روش غیرتصادفی انتخاب و در دو گروه 30نفری کنترل و مداخله مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده برای گردآوری داده ها، چک لیست خودگزارشی تعیین اضطراب ناشی از درد و چک لیست مشاهده ای میزان ترمیم زخم های سوختگی بود. برنامه ارتباط درمانی برای گروه مداخله به اجرا درآمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 12 و آزمون های مجذور کای، T مستقل و آنالیز واریانس استفاده شد.
اختلاف آماری معنی داری از نظر میزان اضطراب (63/0=p) و ترمیم زخم (73/0=p) در مرحله قبل از مداخله بین دو گروه کنترل و مداخله مشاهده نشد. میزان اضطراب نمونه های گروه مداخله در حین و بعد از مداخله کاهش معنی داری داشت (0001/0=p). وضعیت ترمیم زخم در گروه مداخله در حین مداخله (018/0=p) و بعد از مداخله (001/0=p) افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشت. میانگین نمره ترمیم زخم نمونه ها بعد از مداخله در گروه مداخله و کنترل اختلاف معنی داری نشان داد (009/0=p).
برقراری ارتباط درمانی پرستار با بیمار بر کاهش اضطراب و بهبود روند ترمیم زخم های سوختگی تاثیر مثبت دارد.